Νορβηγία "Τι αγχώνεσαι, μπας και σκοτεινιάσει;" (Η νύχτα που έγινε μέρα στα νορβηγικά φιορδ)

[pattyyy]

Αυτό δεν είναι απλή ιστορία! Είναι ο απόλυτος οδηγός με εκπληκτικές φωτογραφίες! Σας διαβάζω με αμείωτο ενδιαφέρον!

 

[zmaria]

Γεια σου βρε Hydronetta με τις ωραίες σου ιστορίες!! Θα έχεις βαρεθεί να σου λέω με το πόσο όμορφες φωτογραφίες τις στολίζεις!!

 

[KLEOPATRA]

Το ροζ γουρουνακι και ο πονηρουλης γατουλινος δεν εβαλαν αντηλιακη να μην τους καψει ο ηλιος?
Αχ βρε Παναη τι με καμνεις ..τι με καμνεις με τις φωτογραφιες σου!!!

 

[hydronetta]

Κεφ.3: 70ος παράλληλος, 4,500 km βορείως των Αθηνών

Οι αεροσυνοδοί των Aυστριακών αερογραμμών μας υποδέχθηκαν ντυμένες στα κατακόκκινα σαν πασχαλινά αυγά kinder έκπληξη. Μόνο που η πτήση καμία έκπληξη δεν είχε καθώς με το ζόρι μας έβγαλαν ένα muffin κι ένα καφέ.
Ίδιο σχεδόν σκηνικό και στη πτήση από Βιέννη για Όσλο, όπου προσγειωθήκαμε προς ανακούφισή μου εγκαίρως ώστε να προλάβουμε την ανταπόκριση της SAS για Alta. Οικονομικό το εισιτήριο, σχεδόν ανύπαρκτες παροχές από τους σκανδιναβούς εννοείται.
H δίωρη πτήση προς το νορβηγικό βορρά μας έκανε να απορήσουμε. Από το παράθυρο η μόνη θέα ήταν χιονοσκεπείς περιοχές χωρίς ίχνος δρόμου ή άλλου δείγματος ανθρώπινης δραστηριότητας. «Πού πάμε;» αναρωτηθήκαμε.

Στο αεροδρόμιο της Alta εγκλιματίστηκα άμεσα, συνειδητοποιώντας ότι χρειάζεται να ρίξω πάνω μου κάτι περισσότερο από το πουκαμισάκι που ήδη φορούσα. Παραλάβαμε το αυτοκίνητο και εντός 10 λεπτών υπό την καθοδήγηση του GPS (στο οποίο είχα μεριμνήσει να φορτώσω τους οδικούς χάρτες της Νορβηγίας), φτάσαμε στο κατάλυμά μας.
Ο ξενώνας Bårstua ομολογουμένως είχε πολύ περιποιημένα δωμάτια με μικρή κουζινούλα (την οποία δεν αξιοποιήσαμε) έναντι όμως αδράς αμοιβής ( 105? χωρίς πρωινό, αλλά με δυνατότητα να φτιάξεις όσο τσάι και καφέ ήθελες).
Το δείπνο σε σχετικά οικονομικό εστιατόριο (μετά από σύσταση της ξενοδόχου) με θέα το φιόρδ, περιελάμβανε βελουτέ σούπα θαλασσινών, φιλέτο ταράνδου, συνοδεία τοπικής μπύρας (που γευστικά ήταν σκέτο νερόπλυμα) . Η ατμόσφαιρα λίγο απείχε από το να θυμίζει μνημόσυνο έτσι που όλοι μιλούσαν διακριτικά. Μετά την λυπητερή των 93? αποφασίσαμε ότι τοιούτου είδους πολυτέλειες δεν γίνεται να επαναλαμβάνονται καθημερινά, καθώς θα καταλήγαμε να ξεχρεώνουμε τις κάρτες μέχρι τις γιορτές των Χριστουγέννων.

Παρένθεση εδώ και σχόλιο. Τελικά διαπιστώσαμε πως συμφέρει πολύ να πληρώνετε όλες τις συναλλαγές με πιστωτική κάρτα. Η αναλογία κορώνας ευρώ ήταν τελικά πολύ πιο συμφέρουσα πληρώνοντας με κάρτα, από το να κάνουμε ανάληψη μετρητών από ΑΤΜ ή ακόμα χειρότερα στα ανταλλακτήρια συναλλάγματος.

Το ηλιόλουστο δειλινό ήταν πρό(σ)κληση να αποθανατίσουμε τον ήλιο του μεσονυχτίου. Και τι καλύτερο σημείο από το λόφο Komsa ακριβώς απέναντι από το κατάλυμά μας.
Μόνο που εγώ με το γόνατο να πάσχει ακόμα, είχα τις επιφυλάξεις μου. Η λαχτάρα όμως υπερνίκησε τις δυσκολίες και με τον συνοδοιπόρο μου να εκτελεί χρέη βακτηρίας στην ανάβαση πήραμε το ανύπαρκτο δρομάκι. Ξέπνοος έφτασα στην κορφή, όπου μια ανεμπόδιστη θέα άφηνε το μάτι να πλανηθεί στο φιόρδ της Alta και τα μικρά νησάκια πίσω από τα οποία ο ήλιος είχε αρχίσει (κατ’ ευφημισμό) να βασιλεύει. Όντας ολομόναχοι, απολαμβάναμε τη γαλήνη του τοπίου και σαν τους γιαπωνέζους στήσαμε τις μηχανές στους τρίποδες ελέγχοντας το ρολόι πότε οι δείκτες θα δείξουν 12πμ.
Και με το που επισήμως είχε ανατείλει η νέα ημέρα, πήραν οι κάμερες φωτιά. Ο ήλιος κοντά, ο ήλιος πανοραμικά, εμείς με φόντο τον ήλιο, όλα τα δυνατά σενάρια.

[/CENTER]

Eίχε πια μεσημεριάσει όταν αποφασίσαμε να κινηθούμε κι άλλο βόρεια προς το Hammerfest, απολαμβάνοντας λίγο από τη φύση του βορρά. 280 χιλιόμετρα το πήγαιν’ έλα, αλλά άγχος δεν υπήρχε. Σάμπως νυχτώνει….;;;;
Η διαδρομή είναι αυτό που αναμένει κανείς γι’αυτή την απομονωμένη γωνιά του πλανήτη.
Τούντρα, εκτάσεις χωρίς ψηλά βουνά γυμνές από δένδρα, κοπάδια από ταράνδους να βόσκουν αμέριμνα.

​

Μπορεί εδώ στους επαρχιακούς δρόμους να συναπαντηθεί κανείς με κοπάδι προβάτων, εκεί το αντίστοιχο σκηνικό το αναλαμβάνουν οι τάρανδοι. Ως εκ τούτου η οδήγηση ήθελε αρκετή προσοχή.

​

Αφού διασχίσαμε κρεμαστές γέφυρες φτάσαμε το απόγευμα στο Hammerfest όπου μόνο η κίνηση των αυτοκινήτων δήλωνε ανθρώπινη παρουσία. Στη θάλασσα οι εξέδρες πετρελαίου με τις άσβεστες φωτιές αδιάψευστος μάρτυρας της ευημερούσας νορβηγικής οικονομίας.

​

Στο Hammerfest επισκεφθήκαμε την Meridian column εις μνήμην του Γεωδαιτικού Τόξου Στρούβε.
Αυτό αφορά μία αλυσίδα ερευνητικών τριγωνομετρήσεων, οι οποίες εκτείνονται από το Hammerfest της Νορβηγίας μέσα από δέκα χώρες μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα και με μήκος πάνω από 2820 χιλιόμετρα.
Η αλυσίδα δημιουργήθηκε και χρησιμοποιήθηκε από τον Γερμανικής καταγωγής Ρώσο επιστήμονα W.von Struve, από το 1816 έως το 1855, με σκοπό να υπολογίσει το ακριβές μέγεθος και σχήμα της γης.
Αυτό το μεγαλειώδες επιστημονικό εγχείρημα που κατάφερε να πετύχει διακρατική συνεργασία, το 2005 εντάχθηκε στον κατάλογο με τα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.

​

Aπουσία άλλων τουριστών (αμφιβάλλω αν υπήρχαν γενικότερα άλλοι τουρίστες στο Hammerfest) αποτυπώσαμε στο φακό μας την κολώνα και παλέψαμε να καταλάβουμε στη ταμπέλα την επιστημονική ανάλυση για το γεωδαιτικό τόξο, αλλά με την έλλειψη συγκέντρωσης, τη κούραση λόγω αϋπνίας και την αρχόμενη κρίση κολίτιδας που με έπιασε, δεν είχα κουράγιο ούτε δυο αράδες να διαβάσω, πόσο μάλλον να κατανοήσω.

Αφού επισκεφθήκαμε και την μοντέρνα εκκλησία του Hammerfest με το εντυπωσιακό βιτρό, όπου μας υποδέχθηκαν οι ήχοι εκκλησιαστικού οργάνου, πήραμε το δρόμο επιστροφής.

​

Φτάσαμε στην Alta μόλις μισή ώρα πριν το προκαθορισμένο ραντεβού μας με τους Sámi.

Όμως για τους Sámi θα μου επιτρέψετε να αφιερώσω αποκλειστικά το επόμενο κεφάλαιο, έτσι σαν φόρο τιμής σ’αυτό το περήφανο λαό….

 

[babaduma]

Μη σας ξεγελά εσάς τους αποπάνω που σχολιάζετε την ιστορία το ροζουλί χρωματάκι του γουρουνιού και το βαριεστημένο βλέμμα του. Στάχτη στα μάτια είναι για να παραπλανά τους αφελείς. Πρόκειται για ένα σαδιστικό γουρούνι που δεν έχει άλλο σκοπό από το να σπάει τα νεύρα των αναγνωστών του φόρουμ. Πέντε ιστορίες έχει αρχίσει μέχρι τώρα, έγραψε καναδυό κεφάλαια, σας (μας) έφτιαξε και μετά.... μετά πήγε να φτιάξει τη βαλίτσα του για το επόμενο ταξίδι του! Και κάτσε εσύ και περίμενε, πότε να έλθει ο Αλί, πότε να φύγει ο Μιτάκ, πότε να μουχλιάσει το τυρί και πότε να ξεπαγώσει ο μπακαλιάρος να τα φας! Εγώ το πήρα απόφαση: Αν, ώσπου να επιστρέψω από τις διακοπές μου δε δω κεφάλαιο για Σοκότρα, θα τελειώσω την ιστορία μόνος μου και την Ερυθραία θα τη γράψω μόνος μου. Τι, μόνο αυτός θα έχει 5 ατελείωτες ιστορίες? Θα τον φτάσω, πού θα πάει?

ΥΓ. Και, όχι, δε ζηλεύω που πήγε Νορβηγία. Μια χαρά μαυρίζω στο Πήλιο και στη Χαλκιδική! Αμ, πώς!

 

[hydronetta]

Σιωπή ιχθύος επί του θέματος (συγκεκριμένα σολωμού, μιας και το έχω προσφατο)
Θα τις ολοκληρώσουμε το υπόσχομαι
ΥΓ Σιγά μη ζηλέψεις που λιάζεσαι στη Χαλκιδική και Πήλιο, είπαμε στη Νορβηγία ο ήλιος είναι μπλόφα

 

[skoumpi]

Μόλις διάβασα την ιστορία σου...... Μαγική χώρα η Νορβηγία. Μετά τη Φουκοσίμα και την μεγάλη πιθανότητα να ακυρώσουμε το ταξίδι μας για το Πάσχα στην Κίνα είχα κάνει και εγώ ένα πλάνο για Νορβηγία. Είχα βρει και την φανταστική πτήση με 35 ευρώ Θεσ/νίκη- Οσλο και σχεδίαζα άπειρες ώρες. Μάλιστα ήμουν έτοιμη να κλείσω τα αεροπορικά για να μη τα χάσω και αν θα πήγαινα Κίνα εεεε εντάξει θα έχανα 35 ευρώ...
Οι φωτογραφίες σου είναι καταπληκτικές!!!!! Περιμένω τη συνέχεια.....

 

[KLEOPATRA]

Αψογος ο μαθητης οπως παντα!!!
Λατρευω αυτα τα πολυχρωμα σπιτακια.

 

[tou dromou]

το ταξιδι με πλοιο της hurtigruten ξερει κανεις αν ειναι ρισκο για καποιους που ζαλιζονται οταν κουναει ?

 

[hydronetta]

το ταξιδι με πλοιο της hurtigruten ξερει κανεις αν ειναι ρισκο για καποιους που ζαλιζονται οταν κουναει ?

Όπως διαπίστωσα είναι μεγάλο σκαρί οπότε λίγο απίθανο να κουνάει (εκτός αν έχει πολλά μποφώρια). Το ζητούμενο είναι αν μπορείς να διαθέσεις τα όσα κοστίζει το ταξίδι εκεί.

 

[tou dromou]

καποια τοπικα πρακτορεια κανουν συνδιασμο τραινων κα φερρυ, εσεις μετανοιωσατε που πηγατε τοσο ψηλα ΄, μηπως αν παει καποιος μεχρι Αλεσουντ ειναι οκ,ευχαριστω

 

[hydronetta]

Ίσως αν άφηνα κάτι εκτός θα ήταν η Alta, τα Lofoten επουδενί, υπέροχο σκηνικό. Επίσης και η ενδοχώρα έχει ενδιαφέροντα τοπία για να μην θίξω το εκπληκτικό Roros που είναι UNESCO και το βάζω στα τοπ αξιοθέατα κυρίως γιατί δεν το περιμέναμε (εκεί βέβαια αξίζει να είσαι απόγευμα που έχουν φύγει οι επισκέπτες).
Θεωρώ τις εκδρομές που προανάφερες πολύ τουριστικές. Επιμένω ότι το καλύτερο είναι να νοικιάσεις αμάξι και να τα δεις όλα και κάτι παραπέρα με το ραχάτι σου. Διαπιστώσαμε σε τουριστικά μέρη ότι γίνεται ο κακός χαμός (πχ Geiranger). Αντίθετα μέρη όπως το νησί Senja που είχε ελάχιστους τουρίστες μας άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις.