Ιαπωνία Τι μου εκανε εντυπωση στην Ιαπωνια

[niax]

Πρακτικα

Θα κλεισω λοιπον την ιστορια μου με μερικες πληροφοριες προς διευκολυνση των υποψηφιων ταξιδιωτων.

Αρικα να προτεινω το χοστελ στο οποιο εμεινα στο Κιοτο και βρηκα πανω απο αξιοπρεπες. Το σαιτ του ειναι αυτο http://www.capsule-ryokan-kyoto.com/en/index.html Αν και ισως τσιμπιμενο στην τιμη (στο Τοκιο εμεινα με τα μισα χρηματα σε αντιστοιχο κρεβατι αλλα σαφεστερα χαμηλοτερης ποιοτητας διαμονη) ειναι παρα πολυ καθαρο και περιποιημενο, προσφερει δωρεν καφε, ιντερνετ, ειδη μπανιου, ταξιδιωτικους οδηγους, παντοφλες και δοκιμη κιμονο (!) και το προσωπικο ειναι φιλικοτατο, εξυπηρετικοτατο και μιλαει αψογα Αγγλικα. Ειναι διπλα στο σταθμο του τρενου, απο τον οποιο φευγουν και απειρα λεωφορια για ολη την πολη, και σε ηρεμη και ασφαλη γειτονια. Μινι μαρκετ, εστιατορια, καταστηματα κτλ σε πολλη κοντιμη αποσταση.

Για μετακινησεις στο Κιοτο προτιμηστε τα λεωφορια ενταντι του μετρο, βολευουν πολυ περισσοτερο. Λεπτομεριες για τα δρομολογια θα βρειτε στο σταθμο του τρενου. Η ημερισια καρτα κοστιζει 500 γιεν και γενικα συμφερει αρκετα. Αν ο καιρος το επιτρεπει μη διστασετε να νοικιαστε ποδηλατο. Η πολη ειναι επιπεδη και το ποδηλατο παει ευκολα παντου. Προσεξτε ομως που θα το παρκαρετε, σε καποια μερη απαγορευεται (δε θα δυσκολευτειτε να καταλαβετε σε ποια). Αν εχετε ορεξη για περπατημα υπαρχουν πολλα αξιοθεατα που μπορειτε να επισκεφθειτε με τα ποδια (οχι ομως ολα).

Στο μετρο του Τοκιο υπαρχει η αντιστοιχη oystercard το Λονδινου που λεγεται suica. Δυστυχως η συγκεκριμενη δεν εξασφαλιζει καμια εκπτωση στο εισητηριο. Αν ομως προσγειωνεστε στο Ναριτα υπαρχει ενας συνδιασμος της καρτας suica με εισητηρια του Ναριτα εξπρες (για να φτασετε στο Τοκιο) η οποια θα σας γλυτωσει μερικα χρηματα. Δειτε το εδω http://www.jreast.co.jp/e/nex/suica_nex.html

Μια εναλλακτικη των ομολογουμενως πανακριβων τρενων για εσωτερικα ταξιδια ειναι τα πουλμαν. Χαρη στο μελος xalara εγω χρησιμοποιησα το πασο 3 διαδρομων αυτης της εταιριας http://willerexpress.com/en/ το οποιο μου γλιτωσε χρηματα κι ας χρησιμοποιησα μονο τις δυο διαδρομες (Τοκιο-Κιοτο και τουμπαλιν). Τα λεωφορια ειναι παρα πολυ ανετα, εγω που δεν μπορω με τιποτα να κλεισω ματι σε αεροπλανο, τρενο, λεωφοριο κτλ, εριξα τον υπνο της ζωης μου. Το ταξιδι γινεται κατα τη διαρκεια της νυχτας (αν θελεις εχει και μερα αλλα δε συμφερει) και ετσι ουτε χανεις το χρονο σου και γλιτωνεις και ενα βραδυ διαμονη.

Για να δω Καμπουκι (ενα απο τα ειδη παραδοσιακου θεατρου) εκλεισα εδω http://www1.ticket-web-shochiku.com/en/ Για λοιπες λεπτομεριες δειτε εδω http://www.kabuki-bito.jp/eng/top.html Το θεατρο νοικιαζει και Walkmanμε τους διαλογους στα Αγγλικα ωστε να μπορεις να παρακολουθεις την πλοκη. Τα εισητηρια ειναι ακριβουτσικα (εγω εσκασα 50ευρο για εξωστη) αλλα υποψην οτι το καθε εισητηριο αναφερεται σε 3 διαφορετικες παραστασεις συνολικης διαρκειας 4,5 ωρων! Οι παραστασεις παιζονται η μια μετα την αλλη και μπορεις να επιιλεξεις να παρακολουθησεις οσες απο αυτες θελεις. Υπαρχουν πρωινα και βραδυνα πακετα παραστασεων με τα βραδυνα να ξεκινουν στις 4.30 το μεσημερι!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 6
• 7
• 8

First Προηγούμενη 8 of 8

Go to chapter

Go

[niax]

Κεφαλαιο 2

Σημειωση: Προφανως τα συμπερασματα ειναι για τα μερη που επισκεφτηκα και δεν εχω ιδεα αν ισχυουν στο υπολοιπο της χωρας. Τι μου εκανε εντυπωση λοιπον?

1. Στην Ιαπωνια ο δρομος υπαρχει μονο για να περπατας
Για να το εξηγησω λιγο καλυτερα: Δεν τρως (στο χερι που λεμε) στο δρομο μιας και θεωρειται μεγαλη αγενια προς τους γυρω σου. Δεν καπνιζεις στο δρομο γιατι στα περισσοτερα σημεια απαγορευεται (η αληθεια ειναι οτι αυτο δεν το σεβονται παντου και παντα οι Ιαπωνες). Δεν αραζεις στο δρομο μιας και δεν υπαρχουν πουθενα παγκακια η πεζουλια η πλατειες. Ως αποτελεσμα των παραπανω δεν μπορεις (θεωρητικα) να κανεις σκουπιδια στο δρομο γι’αυτο και δεν υπαρχουν καλαθοι αχρηστων (την πρωτη μερα κουβαλουσα ενα σκουπιδι απο τις 10 το πρωι
μεχρι τις 5 το απογεμα). Το μονο που μπορεις λοιπον να κανεις στο δρομο ειναι ειναι να περπατας για να φτασεις καπου. Στη διαδρομη μπορεις βεβαια και να πινεις κατι απο τους αυτοματους πωλητες που βρισκονται σε καθε γωνια.

2. Στην Ιαπωνια δεν υπαρχουν αστεγοι, ζητιανοι κλτ (ψευδαισθηση)
Φυσικα και υπαρχουν απλα δεν τους βλεπεις πουθενα. Βολταροντας στο Τοκιο εχεις την αισθηση οτι πραγματικα αυτη η πολη δεν εχει αστεγους η ζητιανους. Υστερα περνας απο το παρκο Ueno (και καποια αλλα ισως) και τους βλεπεις εκει μαντρωμενους σε μια γωνια του παρκου. Οχι κυριολεκτικα μαντρωνεμους αλλα υποψιαζομαι οτι αν ξεμυτισουν εξω απο τα ορια του παρκου η αστυνομια τους ξαναγυριζει πισω. Εχουν τον καταβλησμο τους απο χαρτοκουτα (σε μια γωνια φυσικα, οχι διασπαρτα στο παρκο), την Κυριακη εχει προσευχη και σισιτιο (πετυχα τετοιο) και η φαση ειναι δεν σας πειραζουμε οσο δεν αναγκαζομαστε να σας βλεπουμε στην καθημερινοτητα μας.

 

[niax]

Kεφαλαιο 3

3.Οι Ιαπωνες δεν μιλουν Αγγλικα.
Αν και γι’αυτο με ειχαν ψιλοπροετοιμασει οι ταξιδιωτικοι οδηγοι, μου εκανε καποια εντυπωση οτι περα απο το προσωπικο σε αεροδρομια, τρενα και ξενοδοχεια σχεδον κανενας δε μιλουσε Αγγλικα. Αρχικα οταν χρειαζομουν καποια βοηθεια και τους απευθυνομουν στα Αγγλικα απλα μου γυριζαν την πλατη και εφευγαν σχεδον τρεχοντας. Τι διαολο λεω, υποτιθεται φημιζονται για την ευγενια τους οι Ιαπωνες, τι κανω τοσο λαθως? Στην πορεια συνειδοποιησα πως λογω του γεγονοτος οτι δε μιλουν τη γλωσσα πανικοβαλονται και νιωθουν ασχημα. Μολις αρχισα να προσπαθω να επικοινωνησω με νοηματα αντι να τους απευθυνομαι στα Αγγλικα ηταν τοσο προθυμοι να βοηθησουν που κατεληξα να νιωθω εγω ασχημα μιας και αρκετες φορες ανθρωποι βγηκαν απ’την πορεια τους για να μου δειξουν που ειναι αυτο που ψαχνω αφου δεν μπορουσαν να μου πουν με λογια. Αν και στον ξενο οι Ιαπωνες φαινονται συγκρατημενοι και ολιγομιλητοι οταν στο τρενο καθησε διπλα μου ενας Γαλλος τουριστας που μιλαγε Ιαπωνικα τον τρελαναν στην κουβεντα και τις ερωτησεις με ιδιαιτερο ενθουσιασμο. Τελος μεγαλη εντυπωση μου εκανε το γεγονος οτι σε πολλα μουσεια και αξιοθεατα ενω στα ιαπωνικα υπαρχουν δυο ταμπελες, μια με την περιγραφη του εκθεματος και μια με απαγορευσεις οπως μην αγγιζετε, οχι φωτογραφιες κτλ, στα Αγγλικα μεταφραζουν μονο τις απαγορευσεις (!).

4. Οι ιατρικες μασκες στην Ιαπωνια χρησημοποιουνται ως αξεσουαρ.
Αν και φανταζομαι οτι η τρελη εποχη που απαντες κυκλοφορουσαν στο δρομο με μασκουλα εχει περασει, θα δεις αρκετους ανθρωπους στο δρομο, στο μετρο και στα πολυκαταστηματα να κυκλοφορουν με ιατρικες μασκες. Μονο που τωρα μου δωθηκε η εντυπωση οτι τις φορανε περισσοτερο σαν αξεσουαρ. Περα απο το γεγονος οτι κυκλοφορουν μασκες διακοσμημενες με λουλουδια, ζωακια, καρο μοτιβα κτλ, ιδιαιτερη αξια εχει να παρατηρησεις ποιος τις φοραει. Στην πλειοψηφια τους ειναι νεαρα ατομα. Περισσοτερα κοριτσια απ’ οτι αγορια. Ευπαθεις ομαδες οπως υπερηλικες και παιδια σπανια ειδα να φορουν μασκουλα. Ανθρωποι που εβηχαν σπανια ειδα να φορουν μασκουλα. Συμπερανα λοιπον πως ειναι περισσοτερο μοδα παρα προληπτικο μετρο η μικροφοβικη παρανοια.

 

[underwater]

Πολύ ενδιαφέρουσα η περιγραφή σου niax! Και για έναν προορισμό που θέλω πολύ να επισκεφτώ! Αναμένω τη συνέχεια!

 

[Otokodate]

Η απουσία κάδων σκουπιδιών απ'το Tokyo (όχι από όλη την Ιαπωνία) είναι αποτέλεσμα ενός πειράματος του δήμαρχου του Tokyo πριν λίγα χρόνια (~8 αν δεν κάνω λάθος). Ο δήμαρχος αποφάσισε να αφαιρέσει τους κάδους για να δει αν θα υπάρχουν περισσότερα ή λιγότερα σκουπίδια στους δρόμους κλπ, και διαπίστωσε πως υπήρξε τεράστια βελτίωση γι'αυτό κράτησε αυτό το μέτρο.

Τις μάσκες τις φοράνε από ευγένεια, θεωρητικά για να μην κολλήσουν άλλους κλπ την αρρώστια τη δικιά τους. Αν ορισμένες φορές δεν το κάνουν αυτό είναι ένα άλλο θέμα, π.χ. κανένας δεν παρεξηγεί μικρά παιδιά και γέρους. Επίσης, επειδή φοράνε αρκετά συχνά τέτοιες μάσκες οι μάσκες έχουν μετατραπεί σε αξεσουάρ. Παρ'ολα αυτά δεν νομίζω πως είναι σύνηθες φαινόμενο να φοράει κάποιος μάσκα αν δεν είναι π.χ. κρυωμένος -η.

Τα αγγλικά είναι δύσκολη γλώσσα για τους Ασιάτες γιατί έχει πολύ διαφορετική δομή απ'τη δικιά τους. Επίσης, τα αγγλικά δεν είναι παντού όπως σε εμάς εδώ. Εκεί οι ταινίες και οι σειρές είναι συνήθως μεταγλωτισμένες κλπ κλπ. Μαθαίνουν Αγγλικά στο σχολείο αλλά παρ'ολα αυτά και πάλι δεν τα πάνε πολύ καλά με τα αγγλικά, και επειδή το γνωρίζουν αυτό το γεγονός πολλές φορές ντρέπονται γι'αυτό. Παρ'ολα αυτά οι νέοι (όπως και στην Ελλάδα) ξέρουν καλύτερα Αγγλικά απ'τους Γέρους, οπότε καλό θα ήταν να προτιμάτε τους νέους.

 

[niax]

Otokodate thanks για τις πληροφοριες. Απλα απο την εμπειρια μου να πω οτι ουτε στο Κιοτο ειχε καλαθους αχρηστων (αυτο για το δημαρχο του Τοκιο ομολογουμενως δεν το ηξερα). Επισης εγω παντα σε νεολεα απευθυνομουν γιατι αυτο που λες το ελεγαν και οι οδηγοι (οτι οι νεοι μιλουν περισσοτερο αγγλικα απο τους μεγλυτερους) αλλα πραγματικα δεν ειχα καμια τυχη. Οι μονοι ντοπιοι (περα απο ρεσεψιονιστ κτλ) με του οποιους καταφερα να μιλησω στις 10 μερες ταξιδιου μου ηταν μια πολυ συγκεκριμενη ομαδα στην οποια θα αναφερθω παρακατω.
Τα μικρα και τους ηλικιωμενους τους αναφερα ως ομαδες που ευκολα θα κολλησουν κατι και ισως ηταν λογικο να χρησιμοποιουν μασκες ως προληπτικο μεσο.

 

[niax]

Κεφαλαιο 4

5. Οι Ιαπωνες τρωνε για πρωινο σχεδον οτι και στα αλλα γευματα.
Υποψιαζομαι οτι αυτο ισχυει και σε αρκετες αλλες χωρες της Ασιας, αλλα μη εχοντας εμπειρια απο καποια αλλη ασιατικη χωρα, μου εκανε μεγαλη εντυπωση οτι στο πρωινο τους συμπεριλαμβανουν νουντλς, κοτοπουλο, ψαρι, ριζι κτλ. Η αληθεια ειναι οτι προσωπικα προσαρμοστηκα με ανεση σε αυτου το ειδους το πρωινο αλλα με τιποτα δεν καταφερα να το συνδιασω με καφε οπως κανω εδω. Επινα πρωτα το καφεδακι μου ξεροσφυρι (με ενα τσιγαρακι στο ορθιο εξω απο το τασακι στην εισοδο του χοστελ) και μετα απο κανα σαρανταλεπτο χτυπαγα και το πρωινο.

6. Τα παιδια στην Ιαπωνια φορανε τη σχολικη στολη και εκτος σχολειου.
Αλλο ενα πραγμα που μου εκανε εντυπωση ειναι οτι τα παιδια (και κυριως οι μαθητριες-η τουλαστον εγω αυτες παρατηρησα πιο πολυ) αρκετα συχνα φορανε τη σχολικη τους στολη εκτος σχολειου. Πολλα απογεματα πετυχα μαθητριουλες στα mallη τα cafeχωρις σακα αλλα με τη σχολικη στολη. Πολλα Σαββατοκυριακα το ιδιο. Δεν γνωριζω αν ειναι υποχρεωτικο να την φορουν και εκτος σχολειου (οπως εδω την ποδια το 50) η αν το κανουν απο συνηθεια αλλα μου εκανε αρκετη εντυπωση.

7. Το Τοκιο δεν ζει σε συνολο στους φρενηρεις ρυθμους που βλεπουμε στις ταινιες.
Μη εχοντας και μεγαλη σχεση με τη χωρα η εικονα που ειχα στο μυαλο μου για το Τοκιο πριν το επισκεφθω ηταν εκεινη που δειχνουν οι ταινιες, η τηλεοραση και το διαδικτυο: τεραστιοι ουρανοξυστες, νεον φωτα παντου, ενστολοι να σπρωχνουν το κοσμο για να χωρεσει στα βαγονια του μετρο, διαβασεις βγαλμενες απο τον εφιαλτη του αγοραφοβικου και κουστουματους να πηγαινουν με γοργο βημα σε προς πασα κατευθυνση. Αφοτου πηγα διαπιστωσα οτι ισχυουν ολα! Και ουρανοξυστες που σου κρυβουν τον ηλιο στο δυτικο Σιντζουκου, και σαρδελιασμενα βαγονια στη Ginzaline στο μετρο, και διαβαση στη Σιμπουγια που αν δεις τον κοσμο που περναει ταυτοχρονα το φαναρι θα τον θεωρησεις αρκετο για να ξεκινησεις πορεια στην Αθηνα! Αυτο που μου εκανε τη μεγαλυτερη εντυπωση ομως ειναι το ποσο περιορισμενα (συγκριτικα με αυτο που πιστευα) ηταν αυτα τα φαινομενα. Οι γραμμες που επηζαν στην κινηση ηταν 2-3 (απο τις ανω των 10 σε συνολο) και αυτες μονο τις ωρες αιχμης. Οι ουρανοξυστες υπηρχαν σε καποιες συνοικιες αλλα καποιες αλλες ειχαν ομορφα χαμηλα σπιτακια η χαμηλες πολυκατοικιες. Και παει λεγοντας.

 

[niax]

Κεφαλαιο 5

8. Οι ναοι στην Ιαπωνια φιλοξενουν μια μεγαλη μπιζνα.
Φανταζομαι οτι αυτο θα συμβαινει και σε αλλες χωρες αλλα εχοντας στο μυαλο μου το δεδομενο της Ελλαδας μου εκανε αρκετη εντυπωση. Εδω ενταξει, αφηνεις τον οβολο σου για να παρεις το κερακι και περιοδικα υπαρχει μια οικονομικη εκμεταλλευση στα πανηγυρια αλλα μεχρι εκει. Αντιθετα στην Ιαπωνια ολοι οι ναοι εχουν εισοδο. Λογικο απ’τη μια αφου λειτουργουν ως αξιοθεατο. Περιεργο απ’την αλλη γιατι οι περισσοτεροι επισκεπτες ειναι Ιαπωνες που πανε για θρησκευτικους λογους. Περα απο την εισοδο ομως φραγκα βγαινουν και απο πολλα αλλα. Χαρτακια, καρτελακια, μικρογραφιες τορι, χρωματιστες φουντες, φατσες αλεπους και πολλα αλλα πωλουνται για να χρησιμοποιηθουν ως προσευχες η ταματα. Αρωματικα στικ πωλουνται οπως τα δικα μας κερια. Καθε ειδους φυλαχτα πωλουνται για τυχη, υγεια, ευημερια και τα ρεστα. Αυτο που μου εκανε εντυπωση ειναι οτι ολα αυτα δεν πωλουνται κατα κυριο λογω απο διαφορους πλανοδιους αλλα επισημα απο το ναο. Τελος (και αφου εχεις αγορασει ολα τα παραπανω) τα ιερα των ναων διαθετουν το αντιστοιχο παγκαρι που ριχνεις κατι για το καλο.

9. Οι καθημερινες μικρες αντιφασεις που κανουν εντυπωση στον Ελληνα.
Στο τελευταιο κομματι του τι μου εκανε εντυπωση (σχεδον τελευταιο γιατι εχω και ενα μπονους) θα παραθεσω καποιες αντιφασεις (η ισως αξιοπεριεργα) που παρατηρησα (αντιφασεις για εμας που εχουμε μεγαλωσει με μια –καπως- συγκεκριμενη κουλτουρα). Για παραδειγμα ενω θεωρειται αγενεια να φυσας τη μυτη σου μπροστα σε κοσμο, υποθετω λογω θορυβου, ειναι απολυτα φυσιολογικο να φτυνεις τη χλεπα σου (συγχωρεστε μου την εκφραση) διπλα στο ποδι του αλλου. Ενω αν τους παρατηρησεις σπανια αγγιζονται (οι δημοσιες χειραψιες, αγκαλιες κτλ σπανιζουν) το να ριξεις στην σπρωξια, αγκωνια η δεν ξερω εγω τι αλλο στο διπλανο σου στο μετρο για περασεις ειναι απολυτα φυσιολογικο και ουτε που θα πεις ενα συγγνωμη. Ενω θα βγαλουν τα παπουτσια στα εστιατορια και τα αξιοθεατα (προς απφυγη της μεταφορας βρωμιας υποθετω) θα καθησουν χυμα στο πατωμα του μετρο (οπως προανεφερα τα παγκακια σπανιζουν). Ενω στο δρομο δεν βλεπεις πουθενα σκουπιδι, υπαρχει στο παρκο Ueno μια λιμνουλα με γιγαντια νουφαρα (μισοξερα εκεινη την εποχη) σου εχει μεσα τοσα σκουπιδια ωστε δεν βλεπεις την επιφανεια του νερου.

 

[niax]

ΒοnusRound

10. Στο Τοκιο υπαρχει αναρχικο στεκι, το οποιο μαλιστα εκανε και εκδηλωση αλληλεγυης στην ελληνικη οργανωση Επαναστατικος Αγωνας(!).
Για οσους ισως δεν γνωριζουν ο Επαναστατικος Αγωνας ειναι (ηταν μαλλον) μια ελληνικη αναρχικη ενοπλη οργανωση. Ας παρουμε ομως τα πραγματα απ’την αρχη: τα ελληνικα κινητα (πλην δοριφορικων) δεν πιανουν στην Ιαπωνια και ετσι η πρεπει να νοικιασεις ενα ιαπωνικο κινητο για οσο θα εισαι εκει (αρκετα ακριβη επιλογη), η απλα μενεις χωρις τηλεφωνο. Εγω επελεξα το δευτερο και απλα καθε βραδυ χρησημοποιουσα το ιντερνετ του χοστελ για να στελνω ενα e-mail στη μανουλα μου οτι ζω, μιας και ειχε παρει κατακαρδα το γεγονος οτι εφυγε το μοναχοπαιδι της χωρις παρεα για την αλλη ακρη του κοσμου. Ενα απο αυτα τα βραδια λοιπον μπαινω στο e-mail μου και βλεπω ενα μηνυμα με τιτλο «χαχαχαχαχαχαχαχα!». Το ανοιγω και το μονο που περιεχει ειναι ενα λινκ. Παταω το λινκ και βλεπω οτι την επομενη το βραδυ το αναρχικο στεκι ΙrregularAsylumστο Τοκιο πραγματοποιει εκδηλωση αλληλεγγυης στην ελληνικη οργανωση Επαναστατικος Αγωνας.

Ομολογω οτι μου επεσε η μασελα. Πρωτο σοκ: Καλα εχει αναρχικους στο Τοκιο? Οι υπερεντατικοποιημενοι ρυθμοι εργασιας και το σουπερ καταναλωτικο προφιλ που κυριαρχει στην πολη δεν φανταζουν και πολυ φιλοξενο περιβαλλον για μια τετοια ομαδα. Αλλα τι στο διαολο, τοσα εκατομμυρια κοσμος ζει εδω, προφανως θα υπαρχουν και καποιοι αναρχικοι. Σοκ δευτερο: Οκ υπαρχουν, αλλα εχουν και στεκι? Εδω στο Ελλαδισταν καθε τοσο μπουκαρει η αστυνομια σε στεκια και καταληψεις, εκει δεν τους ενοχλουν? Ενταξει μπορει και εκει να τους ενοχλουν, δε σημαινει αυτο οτι δε θα υπαρχει ουτε ενα στεκι. Σοκ τριτο: Οκ εχουν στεκι, η εκδηλωση που επελεξαν να κανουν εχει σχεση με την Ελλαδα, και μαλιστα με οχι με την εξεγερση του Δεκεμβρη η τα τωρινα γεγονοτα αλλα με ενοπλη οργανωση (ουτε καν ενεργη)?

Διπλα απο την ανακοινωση εχει ενα χαρτη για το πως θα βρεις το μερος. Τον εκτυπωνω και αποφασιζω να παω. Οχι για την εκδηλωση αυτη καθ’αυτη (τι να καταλαβω αλλωστε στα Ιαπωνικα) αλλα γιατι μου εχει κινησει τοσο την περιεργεια το γεγονος. Αλλωστε ταξιδευοντας μονη ολα τα βραδια μου ειναι κενα αφου δεν πολυψηνομαι να βγω για ποτακι με την παρτη μου. Την επομενη και καθως οδευω προς το ανατολικο Σιντζουκου, οπως μου δειχνει ο χαρτης που εκτυπωσα, αναρωτιεμαι ποσο κοσμο μπορει να εχει να εχει μια τετοια εκδηλωση στην Ιαπωνια και πως θα ειναι ο κοσμος εκει.

Φτανω με λιγη καθυστεριση, η εκδηλωση εχει ηδη αρχισει. Μπαινω και καθομαι πισω πισω μιας και νιωθω σαν τη μιγα μες στο γαλα, σκεφτομαι οτι θα με κοιτουν με μισο ματι και θα αναρωτιουνται τι στο καλο κανω εκει. Προς μεγαλη μου εκπληξη οι ομιλητες μιλουν και στα Αγγλικα και στα Ιαπωνικα. Υπαρχουν και 2-3 αλλοι Ευρωπαιοι (που οπως εμαθα αργοτερα μενουν στο Τοκιο, σπουδαζουν τη γλωσσα εκει) οποτε αρχιζω να νιωθω πιο ανετα. Κανεις δε με κοιταει περιεργα. Βαριεμαι να ακουσω την παρουσιαση και ετσι επεξεργαζομαι το χωρο γυρω μου. Ειναι αρκετα μικρος αλλα ασφυκτικα γεματος, καποιοι καθονται ακομα και στο πατωμα. Εμα περαση ο Επαναστικος Αγωνας, σκεφτομαι. Ολοι οι τοιχοι εχουν βιβλιοθηκες γεματες βιβλια στα Ιαπωνικα και τα Αγγλικα. Εχουν μια βιβλιοθηκη γεματη με βιβλια για την Ελλαδα. Οι ανθρωποι μαυροντυμενοι αλλα απλοι. Ουτε περιεργα μαλλια ουτε σκουλαρικια κτλ. Μετα απο λιγο βγαινω εξω για τσιγαρο. Οσο καπνιζω σκανε τρεις διαφορετικες ομαδες Ιαπωνων που κοιτουν γυρω τους ψαχνοτας και στο χερι κρατουν τον ιδιο χαρτη με τον οποιο ηρθα κι εγω. Μεσα τους δειχνω. Μπαινουν. Μου κανει μεγαλη εντυπωση οτι ενας ανθρωπος που ζει στο Τοκιο και δεν εχει ξαναπατηει το ποδι του σε αυτο το στεκι θα ερθει για πρωτη φορα με αφορμη αυτη την εκδηλωση.

Λιγο πριν τελειωσω το τσιγαρο μου βγαινει απο μεσα ενας Γιαπωνεζακος και μου λεει (ω ναι, μιλαει Αγγλικα!!!) πως μπορω να καπνισω και μεσα, δε χρειαζεται να καθομαι εξω. Ουαου σκεφτομαι, εδω απαγορευται να καπνιζεις στο δρομο και αυτοι καπνιζουν μες στην τρυπα. Ψιλοσυζηταμε λιγο (τωρα που βρηκα καποιον με τον οποιο μπορω να μιλησω), μαθαινω οτι ειναι λεκτορας στο πανεπιστημιο και μετα ξαναμπαινουμε μαζι μεσα. Η ομιλια εχει τελειωσει και τωρα γινονται ερωτησεις και κουβεντα. Το κοινο δειχνει μεγαλο ενδιαφερον και ρωτα συνεχως πραγματα για την οργανωση, τις θεσεις και τη δραση της. Μεσα απο την κουβεντα μαθαινω πως τωρα μεταφραζουν ολες τις προκυρηξεις της οργανωσης στα Ιαπωνικα και θα τις εκδοσουν σε καποιους μηνες.

Τελειωνουν κι οι ερωτησεις, καποιος κοσμος φευγει και οι υπολοιποι μενουν για χαλαρη κουβεντα μετα μεζεδων (που μολις εκαναν την εμφανιση τους) και μπυρας. Βρισκω την ευκαιρια να πιασω την κουβεντα και σοκαρομαι ευχαριστα οταν συνειδητοποιω οτι ολοι τους μιλουν Αγγλικα και μαλιστα καλα. Μαθαινω με εκπληξη οτι η Ιαπωνια ειχε στο παρελθον αρκετα σκληροπυρηνικη ενοπλη δραση, καθως και αναρχικο κινημα στο 19ο και 20ο αιωνα. Ετσι εξηγειται ισως η επιλογη του θεματος. Μαθαινω επισης οτι σε μια απλη προσαγωγη (χωρις να κατηγορηθεις για κατι) η αστυνομια εχει το δικαιομα να σε κρατησει στο τμημα μεχρι 23 μερες χωρις επαφη με δικηγορο η καποιο δικο σου. Πραγμα που στην Ιαπωνια σημαινει οτι αυτοματα εχεις χασει τη δουλεια σου και πιθανων το σπιτι σου αν νοικιαζεις. Αυτο με το οποιο ασχολουνται περισσοτερο αυτο τον καιρο ειναι το ζητημα των πυρηνικων επ’αφορμης του ατυχηματος στη Φουκουσιμα. Ενας φιλος τους ειχε ερθει να μιλησει γι’αυτο στην Ελλαδα μολις πριν 2 βδομαδες. Μικρος που ειναι ο κοσμος.

 

[niax]

Μερικες φωτογραφιες
Κοιταζοντας την ιστορια μου παρατηρησα οτι δεν αποτυπωνει στο παραμικρο τα πραγματα που πραγματικα μου αρεσαν σε αυτο το ταξιδι. Τα περισσοτερα πραγματα που μου εκαναν εντυπωση ισως δημιουργουν μια σχετικα αρνητικη εικονα στον αναγνωστη, ενω σε συνολο ετουτο ηταν ενα απο τα πιο ομορφα ταξιδια μου. Θα παραθεσω λοιπον εδω μερικες φωτογραφιες (υποψην οτι δυστυχως βγαζω αρκετα κακες φωτογραφιες) ωστε να δειτε και τις ομορφες εικονες που ειδα εγω αλλα μου ειναι δυσκολο να περιγραψω.

 

[niax]

Φωτογραφιων συνεχεια

 

[jousis]

Ας παρουμε ομως τα πραγματα απ’την αρχη: τα ελληνικα κινητα (πλην δοριφορικων) δεν πιανουν στην Ιαπωνια και ετσι η πρεπει να νοικιασεις ενα ιαπωνικο κινητο για οσο θα εισαι εκει (αρκετα ακριβη επιλογη), η απλα μενεις χωρις τηλεφωνο.

Περίεργο μου φαίνεται αυτό. Μήπως είχες κλείσει το 3G (over Roaming) στο κινητό σου ;