maraki-25
Member
Περιεχόμενα
Το επόμενο πρωί, με το που τράβηξα τις κουρτίνες, το πρώτο πράγμα που είδα ήταν ότι η ομίχλη βρισκόταν και σήμερα εκεί, πιστή στο ραντεβού της...όχι τόσο έντονη όσο χτες, όμως ήταν εμφανής. Ντυθήκαμε βαριά, και ξεκινήσαμε ξανά για το σταθμό του bayswater. Το παρόγραμμα έλεγε Tower bridge και Πύργο του Λονδίνου, big ben-house of parliament και london eye, ακριβώς με τη σειρά που τα αναφέρω. Πολλές φωτό και πολύ μα πολύ περπάτημα...στη συνέχεια πήραμε το δρόμο για την trafalgar sq...
Σ'αυτό το σημείο θα περιμένετε ίσως να σας πω εντυπώσεις από την Εθνική Πινακοθήκη...και όμως δεν μπήκα. Παρόλο που βρέθηκα εκεί, προτίμησα να μην μπω γιατί έχω αναφέρει ξανά, ότι δεν αγαπώ ιδαίτερα τα μουσεία και γενικά ότι αφορά την τέχνη δεν είναι καντά στο στυλ μου. Αυτό που προτιμώ να κάνω στα ταξίδια μου είναι να παρπατώ όσο περισσότερο γίνεται να γνωρίζω την πόλη ή έστω κομμάτια αυτής. Ήπιαμε ένα καφέ στο caffe nero και τρβήξαμε για covent garden. Κάναμε μια μικρή στάση στην όμορφα στολισμένη apple market και καθίσαμε για φαγητό στο strada. Μόλις το είδα, θυμήθηκα πως το είχε προτείνει κάποιος στο forum, οπότε δεν το σκεφτήκαμε και πολύ.
Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο για να ξεφορτωθούμε τις σακούλες με τα souvenir που κουβαλούσαμε, ξεκουραστήκαμε μερικές ώρες και ξανά έξω. Ετοιμαζόμασταν να επισκεφθούμε την winter wonderland (μην γελάτε, θέλαμε να νιώσουμε λίγο παιδιά), όμως συναντήσαμε κάποιον στο δρόμο που μας πληροφόρησε ότι κλείνει στις 22:00. Και ήταν ήδη 21:45...αφού λοιπόν "φάγαμε πόρτα" περπατήσαμε μέχρι το soho για να καθίσουμε σε μια pub για μπύρα...τελικά ήταν πιο μακριά απ' όσο νόμιζα και μέχρι να καταλήξουμε και πού θα καθίσουμε πέρασε μια ώρα. Βρήκαμε λοιπόν μια
pub που άρεσε σε όλους, με πολύ και ωραίο κόσμο μέσα, οπότε μπήκαμε...
Πού να ξέραμε τί μας περίμενε...Μόλις βγάλαμε κασκόλ, σακάκια και τα συναφή, άναψαν όλα τα φώτα και ένας εκωφαντικός θόρυβος μας έκανε να τιναχτούμε απότομα. Μια τρελή μέσα στο bar χτυπούσε με μανία ένα καμπανάκι. Ξεκίνησαν λοιπόν ένας ένας να σηκώνονται....κοιτάξαμε το ρολόι και ήταν 23:00...Το πιάσαμε το μήνυμα...Όχι pub για μπύρα δεν θα βρίσκαμε, ούτε ψιλικατζίδικο για εμφιαλωμένο. Δεν είχαμε ιδέα πού να πάμε, δεν ξέραμε ότι οι pub έκλεινα τόσο νωρίς...
Ο δρόμος μας έβγαλε ξανά στο princi και μια ελληνίδα που δούλευε εκεί, μας είπε ότι τα περισσότερα τέτοια ώρα έκλειναν...τη ρωτήσαμε πού μπορούμε να φάμε και μας είπε πως ήταν ήδη αργά. Όπότε φάγαμε βιαστικά εκεί, (και' κείνοι στις 12 έκλειναν) και πήγαμε εντελώς ξενερωμένοι για ύπνο.
Το επόμενο πρωί, ξεκίνησαμε για μια μεγάλη βόλτα στο hyde park...εννοείται βέβαια πως πήγαμε με τα πόδια αφού βρισκόταν ακριβώς δίπλα μας. Περπατήσαμε για αρκετή ώρα 'ωσπου ο δρόμος μας έβγαλε έξω από το royall albert hall με το άγαλμα του Αλβέρτου να υψώνεται μπροστά στα μάτια μας. Διασχίσαμε την exhibition road και βρεθήκαμε στο Μουσείο φυσικής ιστορίας...τώρα θα μου πείτε "μα καλά αφού δεν σου αρέσουν τα μουσεία..." δεν γινόταν αλλιώς. Όταν πας διακοπές με φίλους είναι σίγουρο πως θα κάνεις και πράγματα που αν ήσουν μόνος δεν θα επέλεγες να κάνεις. Δεν γκρίνιαξα όμως, έκανα το χατίρι της παρέας και τολμώ να πως πως ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία. Εκεί μέσα μπορείς να δεις ενδιαφέροντα πράγματα, από τυρανόσαυρους και ορυκτά της γης, μέχρι σεισμούς και ηφαίστεια.
Το καλύτερο όμως βρισκόταν απ' έξω...ένα παγοδρόμιο μ' ένα τεράστιο χριστουγεννιάτικο δέντρο να δεσπόζει στο κέντρο του. Η εμεπιρία ήταν τραυματική στην κυριολεξία:xmas_cheesygrin: Τελικά είμαι πολύ αδέξια και το κατάλαβα μετά από τις απανοτές τούμπες που έτρωγα. Η εμπειρία μου λοιπόν στον πάγο, εκτός από τις 12,50 λίρες που μου κόστισε, μου άφησε και μερικούς μόλοπες, έτσι για να' χω να θυμάμαι...!
Φύγαμε λοιπόν από το Μουσείο φυσικής ιστορίας και πήραμε το metro με κατεύθυνση προς το hyde park corner, για να πιούμε καφεδάκι στο hard rock cafe. Είχε τόσο πολύ κόσμο, που δεν έπεφτε καρφίτσα...κάναμε μεταβολή και καθίσαμε τελικά σε μια pub που βρισόταν απέναντι για να δοκιμάσουμε επιτέλους το περιβόητο fish and chips...λίγο η πέινα, λίγο η κούραση, μου φάνηκε νοστιμότατο...(το έφαγα σε παραλλαγή βέβαια).
Το απόγευμα πήραμε ξανά το metro, αυτή τη φορά για το Madame tussauds. Είχα κάνει κράτηση για το απόγευμα όπου το εισητήριο ήταν το μισό, δηλαδή 15 λίρες.(Ε, δεν θα έδινα και 30 λίρες για μια βλακεία...) Όπως καταλάβατε, ήταν και αυτό επιλογή της παρέας, οπότε ακολούθησα. Και για να λέμε την αλήθεια, πιο πεταμένα θεωρώ τα λεφτά για το london eye, παρά για το madame tussauds... Αλλά επειδή προσπαθώ γενικά στη ζωή μου να βλέπω μόνο τα θετικά των πραγμάτων, δεν γκρινιάζω και τα βλέπω όλα απλά σαν εμπειρίες...Μετά από κανα δίωρο φύγαμε από το ουσείο κέρινων ομοιωμάτων και αποφασίσαμε να πάμε για ψώνια...
Κατεβήκαμε λοιπόν ξανά στην oxford street και γεμίσαμε μερικές σακούλες(όχι πολλες βέβαια, γιατί ταξιδεύαμε με easyjet...)Περπατήσαμε στην carnaby street, που παρεπιπτόντως ήταν στολισμένη εντελώς διαφορετικά από την υπόλοιπη πόλη, και αργότερα συναντήσαμε κάποιους φίλους από την Ισπανία, όπου μας πήγαν για sushi στο soho. Ονόματα μη ρωτήσετε...δεν φημίζομαι για την καλή μνήμη μου.!:xmas_rolleyes:
Εκείνο, ήταν και το πρώτο βράδυ που νιώσαμε μερικές στάλες βροχής. Τις προηγούμενες μέρες μόνο κρύο. Πολύ κρύο και αρκετή ομίχλη...
Δυστυχώς, αυτό ήταν το τελευταίο βράδυ μου στο Λονδίνο. :xmas_sad:Θα ήθελα να είχα κάνει και άλλα πράγματα όμως σε ένα τόσο σύντομο ταξίδι δεν έχεις πολλές επιλογές. Παρ' όλα αυτά όμως για' μένα ήταν αρκετό ώστε να πάρω μια τόση δα μικρή γεύση της πόλης και σίγουρα αυτό το τριήμερο το συγκαταλέγω στις πιο όμορφες εμεπιρίες μου. Δεν ξέρω πότε θα μου δωθεί η ευκαιρία να πάω ξανά, αλλά θα επιδιώξω να είναι ξανά Χριστούγεννα. Γιατί θεωρώ πως τα Χριστούγεννα στο Λονδίνο έχουν ένα ιδιαίτερο χρώμα. Για ανθρώπους που αγαπούν τα Χριστούγεννα όπως εγώ, μια πόλη σαν αυτή, με όμορφα στολισμένες πλατείες, δρόμους και πολυκαταστήματα φωτισμένα, είναι η καλύτερη επιλογή. Όλοι οι παραπάνω συδυασμοί συνθέτουν ένα μαγευτικό χριστουγεννιάτικο κλίμα χρυσόσκονης και λάμψης, που εμένα προσωπικά με ενθουσιάζει. Με απλά λόγια... τα Χριστούγεννα στο Λονδίνο αποκτούν την εικόνα που τους αρμόζει.
Σ'αυτό το σημείο θα περιμένετε ίσως να σας πω εντυπώσεις από την Εθνική Πινακοθήκη...και όμως δεν μπήκα. Παρόλο που βρέθηκα εκεί, προτίμησα να μην μπω γιατί έχω αναφέρει ξανά, ότι δεν αγαπώ ιδαίτερα τα μουσεία και γενικά ότι αφορά την τέχνη δεν είναι καντά στο στυλ μου. Αυτό που προτιμώ να κάνω στα ταξίδια μου είναι να παρπατώ όσο περισσότερο γίνεται να γνωρίζω την πόλη ή έστω κομμάτια αυτής. Ήπιαμε ένα καφέ στο caffe nero και τρβήξαμε για covent garden. Κάναμε μια μικρή στάση στην όμορφα στολισμένη apple market και καθίσαμε για φαγητό στο strada. Μόλις το είδα, θυμήθηκα πως το είχε προτείνει κάποιος στο forum, οπότε δεν το σκεφτήκαμε και πολύ.
Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο για να ξεφορτωθούμε τις σακούλες με τα souvenir που κουβαλούσαμε, ξεκουραστήκαμε μερικές ώρες και ξανά έξω. Ετοιμαζόμασταν να επισκεφθούμε την winter wonderland (μην γελάτε, θέλαμε να νιώσουμε λίγο παιδιά), όμως συναντήσαμε κάποιον στο δρόμο που μας πληροφόρησε ότι κλείνει στις 22:00. Και ήταν ήδη 21:45...αφού λοιπόν "φάγαμε πόρτα" περπατήσαμε μέχρι το soho για να καθίσουμε σε μια pub για μπύρα...τελικά ήταν πιο μακριά απ' όσο νόμιζα και μέχρι να καταλήξουμε και πού θα καθίσουμε πέρασε μια ώρα. Βρήκαμε λοιπόν μια
pub που άρεσε σε όλους, με πολύ και ωραίο κόσμο μέσα, οπότε μπήκαμε...
Πού να ξέραμε τί μας περίμενε...Μόλις βγάλαμε κασκόλ, σακάκια και τα συναφή, άναψαν όλα τα φώτα και ένας εκωφαντικός θόρυβος μας έκανε να τιναχτούμε απότομα. Μια τρελή μέσα στο bar χτυπούσε με μανία ένα καμπανάκι. Ξεκίνησαν λοιπόν ένας ένας να σηκώνονται....κοιτάξαμε το ρολόι και ήταν 23:00...Το πιάσαμε το μήνυμα...Όχι pub για μπύρα δεν θα βρίσκαμε, ούτε ψιλικατζίδικο για εμφιαλωμένο. Δεν είχαμε ιδέα πού να πάμε, δεν ξέραμε ότι οι pub έκλεινα τόσο νωρίς...
Ο δρόμος μας έβγαλε ξανά στο princi και μια ελληνίδα που δούλευε εκεί, μας είπε ότι τα περισσότερα τέτοια ώρα έκλειναν...τη ρωτήσαμε πού μπορούμε να φάμε και μας είπε πως ήταν ήδη αργά. Όπότε φάγαμε βιαστικά εκεί, (και' κείνοι στις 12 έκλειναν) και πήγαμε εντελώς ξενερωμένοι για ύπνο.
Το επόμενο πρωί, ξεκίνησαμε για μια μεγάλη βόλτα στο hyde park...εννοείται βέβαια πως πήγαμε με τα πόδια αφού βρισκόταν ακριβώς δίπλα μας. Περπατήσαμε για αρκετή ώρα 'ωσπου ο δρόμος μας έβγαλε έξω από το royall albert hall με το άγαλμα του Αλβέρτου να υψώνεται μπροστά στα μάτια μας. Διασχίσαμε την exhibition road και βρεθήκαμε στο Μουσείο φυσικής ιστορίας...τώρα θα μου πείτε "μα καλά αφού δεν σου αρέσουν τα μουσεία..." δεν γινόταν αλλιώς. Όταν πας διακοπές με φίλους είναι σίγουρο πως θα κάνεις και πράγματα που αν ήσουν μόνος δεν θα επέλεγες να κάνεις. Δεν γκρίνιαξα όμως, έκανα το χατίρι της παρέας και τολμώ να πως πως ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία. Εκεί μέσα μπορείς να δεις ενδιαφέροντα πράγματα, από τυρανόσαυρους και ορυκτά της γης, μέχρι σεισμούς και ηφαίστεια.
Το καλύτερο όμως βρισκόταν απ' έξω...ένα παγοδρόμιο μ' ένα τεράστιο χριστουγεννιάτικο δέντρο να δεσπόζει στο κέντρο του. Η εμεπιρία ήταν τραυματική στην κυριολεξία:xmas_cheesygrin: Τελικά είμαι πολύ αδέξια και το κατάλαβα μετά από τις απανοτές τούμπες που έτρωγα. Η εμπειρία μου λοιπόν στον πάγο, εκτός από τις 12,50 λίρες που μου κόστισε, μου άφησε και μερικούς μόλοπες, έτσι για να' χω να θυμάμαι...!
Φύγαμε λοιπόν από το Μουσείο φυσικής ιστορίας και πήραμε το metro με κατεύθυνση προς το hyde park corner, για να πιούμε καφεδάκι στο hard rock cafe. Είχε τόσο πολύ κόσμο, που δεν έπεφτε καρφίτσα...κάναμε μεταβολή και καθίσαμε τελικά σε μια pub που βρισόταν απέναντι για να δοκιμάσουμε επιτέλους το περιβόητο fish and chips...λίγο η πέινα, λίγο η κούραση, μου φάνηκε νοστιμότατο...(το έφαγα σε παραλλαγή βέβαια).
Το απόγευμα πήραμε ξανά το metro, αυτή τη φορά για το Madame tussauds. Είχα κάνει κράτηση για το απόγευμα όπου το εισητήριο ήταν το μισό, δηλαδή 15 λίρες.(Ε, δεν θα έδινα και 30 λίρες για μια βλακεία...) Όπως καταλάβατε, ήταν και αυτό επιλογή της παρέας, οπότε ακολούθησα. Και για να λέμε την αλήθεια, πιο πεταμένα θεωρώ τα λεφτά για το london eye, παρά για το madame tussauds... Αλλά επειδή προσπαθώ γενικά στη ζωή μου να βλέπω μόνο τα θετικά των πραγμάτων, δεν γκρινιάζω και τα βλέπω όλα απλά σαν εμπειρίες...Μετά από κανα δίωρο φύγαμε από το ουσείο κέρινων ομοιωμάτων και αποφασίσαμε να πάμε για ψώνια...
Κατεβήκαμε λοιπόν ξανά στην oxford street και γεμίσαμε μερικές σακούλες(όχι πολλες βέβαια, γιατί ταξιδεύαμε με easyjet...)Περπατήσαμε στην carnaby street, που παρεπιπτόντως ήταν στολισμένη εντελώς διαφορετικά από την υπόλοιπη πόλη, και αργότερα συναντήσαμε κάποιους φίλους από την Ισπανία, όπου μας πήγαν για sushi στο soho. Ονόματα μη ρωτήσετε...δεν φημίζομαι για την καλή μνήμη μου.!:xmas_rolleyes:
Εκείνο, ήταν και το πρώτο βράδυ που νιώσαμε μερικές στάλες βροχής. Τις προηγούμενες μέρες μόνο κρύο. Πολύ κρύο και αρκετή ομίχλη...
Δυστυχώς, αυτό ήταν το τελευταίο βράδυ μου στο Λονδίνο. :xmas_sad:Θα ήθελα να είχα κάνει και άλλα πράγματα όμως σε ένα τόσο σύντομο ταξίδι δεν έχεις πολλές επιλογές. Παρ' όλα αυτά όμως για' μένα ήταν αρκετό ώστε να πάρω μια τόση δα μικρή γεύση της πόλης και σίγουρα αυτό το τριήμερο το συγκαταλέγω στις πιο όμορφες εμεπιρίες μου. Δεν ξέρω πότε θα μου δωθεί η ευκαιρία να πάω ξανά, αλλά θα επιδιώξω να είναι ξανά Χριστούγεννα. Γιατί θεωρώ πως τα Χριστούγεννα στο Λονδίνο έχουν ένα ιδιαίτερο χρώμα. Για ανθρώπους που αγαπούν τα Χριστούγεννα όπως εγώ, μια πόλη σαν αυτή, με όμορφα στολισμένες πλατείες, δρόμους και πολυκαταστήματα φωτισμένα, είναι η καλύτερη επιλογή. Όλοι οι παραπάνω συδυασμοί συνθέτουν ένα μαγευτικό χριστουγεννιάτικο κλίμα χρυσόσκονης και λάμψης, που εμένα προσωπικά με ενθουσιάζει. Με απλά λόγια... τα Χριστούγεννα στο Λονδίνο αποκτούν την εικόνα που τους αρμόζει.
