gelf
Member
- Μηνύματα
- 659
- Likes
- 12.801
2. - Μπολόνια. Βόλτες στο κέντρο της πόλης.
Φτάνοντας στη Μπολόνια, πήραμε ένα ταξί που με 18 ευρώ μας πήγε στο ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει και συγκεκριμένα στο επί της Via dell'Indipendenza, Zanhotel Regina.
Το δωμάτιό μου είχε θέα προς την κεντρική Via dell'Indipendenza και προς το Teatro Arena del Sole.
Βγαίνοντας από το ξενοδοχείο και βόρεια αυτού βρίσκεται η Piazza dell Otto Agosto και το Montagnola Park και συγκεκριμένα το νότιο τμήμα του.
Μια νύχτα που δεν είχε ζέστη φτάσαμε και στο βόρειο τμήμα του πάρκου Montagnola.
Δίπλα στο βόρειο τμήμα του πάρκου, όπου και τελειώνει η παλιά πόλη, βρίσκονται απομεινάρια του τείχους, το οποίο οριοθετούσε τη μεσαιωνική πόλη.
Η Μπολόνια, είναι πόλη της Ιταλίας, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας και της περιοχής Emilia-Romagna. Έχει πληθυσμό 389.261 κατοίκους. Η Μπολόνια, είναι αρχαιότατη πανεπιστημιούπολη (επισήμως από το έτος 1088, το πανεπιστήμιο της Μπολόνια θεωρείται ένα από τα παλαιότερα, ίσως το παλαιότερο της Ευρώπης), φιλοξενεί πολυάριθμους φοιτητές που της προσδίδουν πλούτο και ζωντανεύουν την κοινωνική και πολιτιστική ζωή της. Η Μπολόνια είναι ένα σημαντικό σταυροδρόμι οδικών και σιδηροδρομικών αξόνων, κεντρική θέση η οποία υπήρξε ανέκαθεν το πλεονέκτημά της, ενώ στην ευρύτερη περιοχή πραγματοποιούνται σημαντικές εκθέσεις. Η Μπολόνια είναι γνωστή για τους πύργους της
και τις στοές της (portici),
Συγκεκριμένα η Μπολόνια διαθέτει 38km στοών. στο ιστορικό κέντρο και την κάνουν μοναδική πόλη στον κόσμο με το κέντρο να αποτελείται εξ ολοκλήρου από στοές. Σκέφτηκα μελαγχολικά ότι πριν από τη διαδικασία της αντιπαροχής η οποία, διαδικασία η οποία βρέθηκε σε ακμή τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 και η οποία διέλυσε το ιστορικό κέντρο των πόλεων στη Δυτική Ελλάδα και κυρίως στην Πάτρα, είχαμε αρκετά χιλιόμετρα στοών. Μελαγχόλησα ακόμα μια φορά βλέποντας πάλι τη Μπολόνια. Στις στοές της πόλης συμπεριλαμβάνεται η στοά του San Luca, μήκους 3,7km με 666 καμάρες.
Πολύ μου άρεσε να περπατάω στις στοές, ιδιαίτερα την ημέρα, για να προφυλάσσομαι από τον ήλιο.
Αλλά και τη νύχτα ήταν όμορφα στις στοές.
Η ίδρυση της πόλης τοποθετείται από την εποχή των Ετρούσκων, ίσως και νωρίτερα και όπως οι περισσότερες ιταλικές πόλεις, γνώρισε και αυτή πολλούς κατακτητές, όπως οι Γαλάτες, οι Ρωμαίοι και αργότερα βαρβαρικοί λαοί οι οποίοι και τη λεηλάτησαν. Από το 1300 περίπου, έως το 1500 περίπου, η πόλη άκμασε ως ανεξάρτητη πόλη - κράτος. Οι ιστορικοί την κατατάσσουν στις δέκα πιο ανεπτυγμένες πόλεις της εποχής. Βέβαια κάποια στιγμή άρχισαν οι διαμάχες μεταξύ των αριστοκρατών της πόλης, όπως συνέβηκε και σε άλλες πόλεις της σημερινής Ιταλίας, κάποια στιγμή επικράτησε η οικογένεια των Μπεντιβόλιο. Στην παρακάτω φωτογραφία φαίνεται το παλάτι της οικογένειας Μπεντιβόλιο, κατά μήκος της Via delle Belle Arti, και συγκεκριμένα στον αριθμό 8.
Στη συνέχεια η Μπολόνια εντάχθηκε και αυτή στα παπικά κράτη, μέχρι που ύστερα από τρεις και πλέον αιώνες, εμφανίστηκαν ο Ναπολέοντας και οι Αυστριακοί.
Σήμερα η Μπολόνια, λόγω της ιστορίας της αλλά και της προσπάθειας που έγινε από τις μεταπολεμικές δημοτικές αρχές, έχει το μεγαλύτερο μεσαιωνικό ιστορικό κέντρο της Ευρώπης, μετά από εκείνο της Βενετίας, το οποίο παραμένει καλοδιατηρημένο χάρη σε μια προσεκτική πολιτική ανακαίνισης και διατήρησης που άρχισε τη δεκαετία του 1960, παρά τις σοβαρότατες ζημιές που προκλήθηκαν από τους αγγλοαμερικανικούς βομβαρδισμούς κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Σημαντικό πολιτιστικό και καλλιτεχνικό κέντρο, ενώ η σπουδαιότητα των μνημείων και της τέχνης της βασίζεται σε ένα ομοιογενές σύνολο μνημείων και αρχιτεκτονικών έργων, όπως οι μεσαιωνικοί πύργοι, τα κτίρια εποχής, οι ναοί, η μορφή του ιστορικού κέντρου καθώς και έργα τέχνης, τα οποία είναι αποτέλεσμα μιας αξιόλογης καλλιτεχνικής και αρχιτεκτονικής ιστορίας.
Από το ξενοδοχείο προχωρήσαμε νότια κατά μήκος της Via dell'Indipendenza
Φτάσαμε γρήγορα στο κέντρο της πόλης και συγκεκριμένα στην Piazza Maggiore, όπου μεταξύ άλλων βρίσκεται το Palazzo d'Accursio (Palazzo Comunale), ένα ογκώδες κτίριο κατασκευασμένο σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και το οποίο στεγάζει εκτός από το Δημαρχείο και ένα μικρό μουσείο, τη Δημοτική συλλογή τέχνης, έργα κατασκευασμένα από ντόπιους καλλιτέχνες
και το Παλάτσο ντελ Ποντεστά, κτίριο του 13ου αιώνα αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής, από τα κεντρικότερα και ιστορικότερα κτίρια του κέντρου της πόλης, είναι κατασκευασμένο στη βόρεια πλευρά της Piazza Maggiore και ήταν η έδρα της ανώτατης εξουσίας του Δήμου κατά το μεσαίωνα.
Η Piazza Maggiore είναι η κεντρική πλατεία της πόλης, η οποία είναι γεμάτη με μεσαιωνικά και αναγεννησιακά κτήρια, πολλές καφετέριες και πλανόδιους μουσικούς.
Όπως φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία, το βράδυ η πλατεία θα φιλοξενούσε συναυλία ή προβολή.
Τελικά όπως διαπιστώσαμε τη νύχτα η πλατεία φιλοξενούσε συναυλία
Στο βορειοδυτικό τμήμα της Piazza Maggiore, βρίσκεται η Neptune square, με το Σιντριβάνι του Ποσειδώνα, ένα πελώριο μπρούτζινο γλυπτό του έτους 1566.
Ένα απόγευμα μπήκαμε στο αίθριο του Palazzo Comunale.
Εκεί μου έκανε εντύπωση ένα πέτρινο καθιστικό.
Στο νότιο τμήμα της Piazza Maggiore βρίσκεται η Βασιλική του Αγίου Πετρόνιου, μια γοτθική βασιλική με ημιτελή πρόσοψη από τούβλο και μάρμαρο,
που στεγάζει 22 παρεκκλήσια με έργα τέχνης και θεωρείται από τις σπουδαιότερες εκκλησίες της Ιταλίας. Μάλιστα αρχικά είχε σχεδιαστεί να είναι μεγαλύτερη από τον Άγιο Πέτρο της Ρώμης. Αλλά έλλειψη χρημάτων...στάση εμπορίου.
Η εκκλησία η οποία θεμελιώθηκε το έτος 1390, είναι αφιερωμένη στον Άγιο Πετρόνιο, επίσκοπο του 5ου αιώνα και πολιούχο της πόλης.
Μπήκαμε για λίγο μέσα στην εκκλησία.
Από τη νότια όψη της εκκλησίας υπάρχει ασανσέρ, όπου μπορείς να ανέβεις στην οροφή για όμορφη θέα της πόλης.
Αντίθετα με τη Βασιλική του Αγίου Πετρόνιου, ο επί της Via dell'Indipendenza Καθεδρικός Ναός της Μπολόνιας (Cattedrale Metropolitana di San Pietro), δεν διαθέτει την ίδια λάμψη.
Ένα χαρακτηριστικό σύμβολο της πόλης, είναι οι Πύργοι της Μπολόνιας.
Αιώνες πριν, οι πλουσιότερες οικογένειες της πόλης, ανταγωνίζονταν για να δείξουν ποια είναι η ισχυρότερη, χτίζοντας πύργους στο κέντρο της πόλης, αφού ο πιο ψηλός θα σήμαινε και υψηλότερο κοινωνικό status. Κάποτε οι Πύργοι της Μπολόνιας είχαν φθάσει να είναι περίπου 180. Από αυτούς, δύο έχουν διασωθεί κατασκευασμένοι το 12ο αιώνα ο Torre degli Asinelli, ο οποίος είναι ο υψηλότερος, ύψους 97,20m και προσβάσιμος για όποιον αντέχει να ανέβει τα 498 σκαλοπάτια του. Ο δεύτερος που έχει διασωθεί είναι ο Torre dei Garisenda, ύψους 47m και ο οποίος γέρνει επικίνδυνα.
Ένα άλλο αξιοθέατο του κέντρου της πόλης είναι η Piazza Santo Stefano.
H Piazza Santo Stefano έχει τριγωνικό σχήμα και είναι γνωστή ως η πλατεία των επτά εκκλησιών.
Η Μπολόνια διαθέτει κανάλια, όπως το Canale delle Moline, το οποίο βρίσκεται κοντά στο ξενοδοχείο μας.
Αλλά η καλύτερη ασχολία στο κέντρο της Μπολόνια, είναι να περπατάς στο κέντρο της πόλης στο (όπως προαναφέρθηκε) μεγαλύτερο μεσαιωνικό ιστορικό κέντρο της Ευρώπης, μετά από εκείνο της Βενετίας.
Ιδίως στους δρόμους γύρω από την Piazza Maggiore, όπως να περπατάς κατά μήκος της Via Clavature, με τα πολλά μπαρ και εστιατόρια,
αλλά και με λοιπά αξιοθέατα, όπως την όμορφη εκκλησία Santa Maria della Vita.
Ένας άλλος πεζόδρομος ο οποίος έχει αφετηρία βορειοανατολικά της Piazza Maggiore, είναι η Via degli Orefici. Εκεί νόμισα ότι βρισκόμουν στη Hollywood Blvd, στην πιο διάσημη αστική οδό στον κόσμο, με το περίφημο Walk Of Fame, μόνο που στη Via degli Orefici, υπήρχαν αστέρια από γίγαντες της jazz σκηνής, όπως του Duke Ellington, της Ella Fitzgerald, του Thelonious Monk κλπ.
Είναι όμορφα να περπατάς στο κέντρο της Μπολόνια και ημέρα και νύχτα.
Κατά τη διάρκεια των χρόνων, η Μπολόνια έχει αποκτήσει πολλά παρωνύμια, όπως το "Η Παχιά" (La Grassa), παρωνύμιο το οποίο σχετίζεται με την ιδιαίτερα πλούσια κουζίνα της, αφού η Μπολόνια θεωρείται η γαστρονομική πρωτεύουσα της Ιταλίας, ενώ το "Η Μορφωμένη" (La Dotta) παρωνύμιο το οποίο είναι μια αναφορά στο πανεπιστήμιό της, ένα από τα παλαιότερα της Ευρώπης. Τέλος το παρωνύμιο "Η Κόκκινη" (La Rossa) αρχικά παρέπεμπε στο χρώμα των στεγών του ιστορικού της κέντρου, στην πορεία όμως συνδέθηκε με την πολιτική κατάσταση στην πόλη η οποία και θεωρείτο ιστορικό προπύργιο της Αριστεράς, όπως γνωρίζουμε εμείς οι παλαιότεροι. Για τα παραπάνω γίνεται αναφορά στα επόμενα κεφάλαια.
Φτάνοντας στη Μπολόνια, πήραμε ένα ταξί που με 18 ευρώ μας πήγε στο ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει και συγκεκριμένα στο επί της Via dell'Indipendenza, Zanhotel Regina.
Το δωμάτιό μου είχε θέα προς την κεντρική Via dell'Indipendenza και προς το Teatro Arena del Sole.
Βγαίνοντας από το ξενοδοχείο και βόρεια αυτού βρίσκεται η Piazza dell Otto Agosto και το Montagnola Park και συγκεκριμένα το νότιο τμήμα του.
Μια νύχτα που δεν είχε ζέστη φτάσαμε και στο βόρειο τμήμα του πάρκου Montagnola.
Δίπλα στο βόρειο τμήμα του πάρκου, όπου και τελειώνει η παλιά πόλη, βρίσκονται απομεινάρια του τείχους, το οποίο οριοθετούσε τη μεσαιωνική πόλη.

Η Μπολόνια, είναι πόλη της Ιταλίας, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας και της περιοχής Emilia-Romagna. Έχει πληθυσμό 389.261 κατοίκους. Η Μπολόνια, είναι αρχαιότατη πανεπιστημιούπολη (επισήμως από το έτος 1088, το πανεπιστήμιο της Μπολόνια θεωρείται ένα από τα παλαιότερα, ίσως το παλαιότερο της Ευρώπης), φιλοξενεί πολυάριθμους φοιτητές που της προσδίδουν πλούτο και ζωντανεύουν την κοινωνική και πολιτιστική ζωή της. Η Μπολόνια είναι ένα σημαντικό σταυροδρόμι οδικών και σιδηροδρομικών αξόνων, κεντρική θέση η οποία υπήρξε ανέκαθεν το πλεονέκτημά της, ενώ στην ευρύτερη περιοχή πραγματοποιούνται σημαντικές εκθέσεις. Η Μπολόνια είναι γνωστή για τους πύργους της
και τις στοές της (portici),
Συγκεκριμένα η Μπολόνια διαθέτει 38km στοών. στο ιστορικό κέντρο και την κάνουν μοναδική πόλη στον κόσμο με το κέντρο να αποτελείται εξ ολοκλήρου από στοές. Σκέφτηκα μελαγχολικά ότι πριν από τη διαδικασία της αντιπαροχής η οποία, διαδικασία η οποία βρέθηκε σε ακμή τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 και η οποία διέλυσε το ιστορικό κέντρο των πόλεων στη Δυτική Ελλάδα και κυρίως στην Πάτρα, είχαμε αρκετά χιλιόμετρα στοών. Μελαγχόλησα ακόμα μια φορά βλέποντας πάλι τη Μπολόνια. Στις στοές της πόλης συμπεριλαμβάνεται η στοά του San Luca, μήκους 3,7km με 666 καμάρες.
Πολύ μου άρεσε να περπατάω στις στοές, ιδιαίτερα την ημέρα, για να προφυλάσσομαι από τον ήλιο.
Αλλά και τη νύχτα ήταν όμορφα στις στοές.
Η ίδρυση της πόλης τοποθετείται από την εποχή των Ετρούσκων, ίσως και νωρίτερα και όπως οι περισσότερες ιταλικές πόλεις, γνώρισε και αυτή πολλούς κατακτητές, όπως οι Γαλάτες, οι Ρωμαίοι και αργότερα βαρβαρικοί λαοί οι οποίοι και τη λεηλάτησαν. Από το 1300 περίπου, έως το 1500 περίπου, η πόλη άκμασε ως ανεξάρτητη πόλη - κράτος. Οι ιστορικοί την κατατάσσουν στις δέκα πιο ανεπτυγμένες πόλεις της εποχής. Βέβαια κάποια στιγμή άρχισαν οι διαμάχες μεταξύ των αριστοκρατών της πόλης, όπως συνέβηκε και σε άλλες πόλεις της σημερινής Ιταλίας, κάποια στιγμή επικράτησε η οικογένεια των Μπεντιβόλιο. Στην παρακάτω φωτογραφία φαίνεται το παλάτι της οικογένειας Μπεντιβόλιο, κατά μήκος της Via delle Belle Arti, και συγκεκριμένα στον αριθμό 8.
Στη συνέχεια η Μπολόνια εντάχθηκε και αυτή στα παπικά κράτη, μέχρι που ύστερα από τρεις και πλέον αιώνες, εμφανίστηκαν ο Ναπολέοντας και οι Αυστριακοί.
Σήμερα η Μπολόνια, λόγω της ιστορίας της αλλά και της προσπάθειας που έγινε από τις μεταπολεμικές δημοτικές αρχές, έχει το μεγαλύτερο μεσαιωνικό ιστορικό κέντρο της Ευρώπης, μετά από εκείνο της Βενετίας, το οποίο παραμένει καλοδιατηρημένο χάρη σε μια προσεκτική πολιτική ανακαίνισης και διατήρησης που άρχισε τη δεκαετία του 1960, παρά τις σοβαρότατες ζημιές που προκλήθηκαν από τους αγγλοαμερικανικούς βομβαρδισμούς κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Σημαντικό πολιτιστικό και καλλιτεχνικό κέντρο, ενώ η σπουδαιότητα των μνημείων και της τέχνης της βασίζεται σε ένα ομοιογενές σύνολο μνημείων και αρχιτεκτονικών έργων, όπως οι μεσαιωνικοί πύργοι, τα κτίρια εποχής, οι ναοί, η μορφή του ιστορικού κέντρου καθώς και έργα τέχνης, τα οποία είναι αποτέλεσμα μιας αξιόλογης καλλιτεχνικής και αρχιτεκτονικής ιστορίας.
Από το ξενοδοχείο προχωρήσαμε νότια κατά μήκος της Via dell'Indipendenza
Φτάσαμε γρήγορα στο κέντρο της πόλης και συγκεκριμένα στην Piazza Maggiore, όπου μεταξύ άλλων βρίσκεται το Palazzo d'Accursio (Palazzo Comunale), ένα ογκώδες κτίριο κατασκευασμένο σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και το οποίο στεγάζει εκτός από το Δημαρχείο και ένα μικρό μουσείο, τη Δημοτική συλλογή τέχνης, έργα κατασκευασμένα από ντόπιους καλλιτέχνες
και το Παλάτσο ντελ Ποντεστά, κτίριο του 13ου αιώνα αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής, από τα κεντρικότερα και ιστορικότερα κτίρια του κέντρου της πόλης, είναι κατασκευασμένο στη βόρεια πλευρά της Piazza Maggiore και ήταν η έδρα της ανώτατης εξουσίας του Δήμου κατά το μεσαίωνα.
Η Piazza Maggiore είναι η κεντρική πλατεία της πόλης, η οποία είναι γεμάτη με μεσαιωνικά και αναγεννησιακά κτήρια, πολλές καφετέριες και πλανόδιους μουσικούς.
Όπως φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία, το βράδυ η πλατεία θα φιλοξενούσε συναυλία ή προβολή.
Τελικά όπως διαπιστώσαμε τη νύχτα η πλατεία φιλοξενούσε συναυλία
Στο βορειοδυτικό τμήμα της Piazza Maggiore, βρίσκεται η Neptune square, με το Σιντριβάνι του Ποσειδώνα, ένα πελώριο μπρούτζινο γλυπτό του έτους 1566.
Ένα απόγευμα μπήκαμε στο αίθριο του Palazzo Comunale.
Εκεί μου έκανε εντύπωση ένα πέτρινο καθιστικό.
Στο νότιο τμήμα της Piazza Maggiore βρίσκεται η Βασιλική του Αγίου Πετρόνιου, μια γοτθική βασιλική με ημιτελή πρόσοψη από τούβλο και μάρμαρο,
που στεγάζει 22 παρεκκλήσια με έργα τέχνης και θεωρείται από τις σπουδαιότερες εκκλησίες της Ιταλίας. Μάλιστα αρχικά είχε σχεδιαστεί να είναι μεγαλύτερη από τον Άγιο Πέτρο της Ρώμης. Αλλά έλλειψη χρημάτων...στάση εμπορίου.
Η εκκλησία η οποία θεμελιώθηκε το έτος 1390, είναι αφιερωμένη στον Άγιο Πετρόνιο, επίσκοπο του 5ου αιώνα και πολιούχο της πόλης.
Μπήκαμε για λίγο μέσα στην εκκλησία.

Από τη νότια όψη της εκκλησίας υπάρχει ασανσέρ, όπου μπορείς να ανέβεις στην οροφή για όμορφη θέα της πόλης.
Αντίθετα με τη Βασιλική του Αγίου Πετρόνιου, ο επί της Via dell'Indipendenza Καθεδρικός Ναός της Μπολόνιας (Cattedrale Metropolitana di San Pietro), δεν διαθέτει την ίδια λάμψη.
Ένα χαρακτηριστικό σύμβολο της πόλης, είναι οι Πύργοι της Μπολόνιας.
Αιώνες πριν, οι πλουσιότερες οικογένειες της πόλης, ανταγωνίζονταν για να δείξουν ποια είναι η ισχυρότερη, χτίζοντας πύργους στο κέντρο της πόλης, αφού ο πιο ψηλός θα σήμαινε και υψηλότερο κοινωνικό status. Κάποτε οι Πύργοι της Μπολόνιας είχαν φθάσει να είναι περίπου 180. Από αυτούς, δύο έχουν διασωθεί κατασκευασμένοι το 12ο αιώνα ο Torre degli Asinelli, ο οποίος είναι ο υψηλότερος, ύψους 97,20m και προσβάσιμος για όποιον αντέχει να ανέβει τα 498 σκαλοπάτια του. Ο δεύτερος που έχει διασωθεί είναι ο Torre dei Garisenda, ύψους 47m και ο οποίος γέρνει επικίνδυνα.
Ένα άλλο αξιοθέατο του κέντρου της πόλης είναι η Piazza Santo Stefano.
H Piazza Santo Stefano έχει τριγωνικό σχήμα και είναι γνωστή ως η πλατεία των επτά εκκλησιών.
Η Μπολόνια διαθέτει κανάλια, όπως το Canale delle Moline, το οποίο βρίσκεται κοντά στο ξενοδοχείο μας.
Αλλά η καλύτερη ασχολία στο κέντρο της Μπολόνια, είναι να περπατάς στο κέντρο της πόλης στο (όπως προαναφέρθηκε) μεγαλύτερο μεσαιωνικό ιστορικό κέντρο της Ευρώπης, μετά από εκείνο της Βενετίας.
Ιδίως στους δρόμους γύρω από την Piazza Maggiore, όπως να περπατάς κατά μήκος της Via Clavature, με τα πολλά μπαρ και εστιατόρια,
αλλά και με λοιπά αξιοθέατα, όπως την όμορφη εκκλησία Santa Maria della Vita.
Ένας άλλος πεζόδρομος ο οποίος έχει αφετηρία βορειοανατολικά της Piazza Maggiore, είναι η Via degli Orefici. Εκεί νόμισα ότι βρισκόμουν στη Hollywood Blvd, στην πιο διάσημη αστική οδό στον κόσμο, με το περίφημο Walk Of Fame, μόνο που στη Via degli Orefici, υπήρχαν αστέρια από γίγαντες της jazz σκηνής, όπως του Duke Ellington, της Ella Fitzgerald, του Thelonious Monk κλπ.
Είναι όμορφα να περπατάς στο κέντρο της Μπολόνια και ημέρα και νύχτα.
Κατά τη διάρκεια των χρόνων, η Μπολόνια έχει αποκτήσει πολλά παρωνύμια, όπως το "Η Παχιά" (La Grassa), παρωνύμιο το οποίο σχετίζεται με την ιδιαίτερα πλούσια κουζίνα της, αφού η Μπολόνια θεωρείται η γαστρονομική πρωτεύουσα της Ιταλίας, ενώ το "Η Μορφωμένη" (La Dotta) παρωνύμιο το οποίο είναι μια αναφορά στο πανεπιστήμιό της, ένα από τα παλαιότερα της Ευρώπης. Τέλος το παρωνύμιο "Η Κόκκινη" (La Rossa) αρχικά παρέπεμπε στο χρώμα των στεγών του ιστορικού της κέντρου, στην πορεία όμως συνδέθηκε με την πολιτική κατάσταση στην πόλη η οποία και θεωρείτο ιστορικό προπύργιο της Αριστεράς, όπως γνωρίζουμε εμείς οι παλαιότεροι. Για τα παραπάνω γίνεται αναφορά στα επόμενα κεφάλαια.
Last edited: