Εσθονία Λεττονία Λιθουανία Το μικρό σπίτι στο λιβάδι

[gio87]

Ρίγα

Αν και το θέμα της ιστορίας είναι κυρίως η φύση της Λιθουανίας θα βάλω και μερικές φωτογραφίες από Ρίγα και Ταλίν, που αφιερώσαμε οριακά από μία μέρα μετά το τέλος του προγράμματος. Για μένα βέβαια ήταν η δεύτερη φορά στη Ρίγα, είχα ξαναπάει το 2014. Πολύ όμορφες πόλεις και οι δύο, το Ταλίν πιο γραφικό, η Ρίγα όμως μου φάνηκε πιο ζωντανή το βράδυ. Από τις τρεις πρωτεύουσες της Βαλτικής, το Βίλνιους είναι σίγουρα το πιο φθηνό, έπεται η Ρίγα και μετά το Ταλίν, λόγω και της γειτνίασης του με τη Φινλανδία. Βέβαια με τις καταστάσεις που ζούμε τώρα, όλα απ' ότι φαίνεται έχουν πάρει την ανηφόρα οικονομικά. Σε κάθε περίπτωση η Βαλτική αποτελεί εξαιρετικό ταξίδι κατά τη γνώμη μου, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες αν θέλει κάποιος να ξεφύγει από τη ζέστη της Ελλάδας. Σίγουρα πάντως πιο οικονομικό από τα ελληνικά νησιά.

Vanšu Bridge, ηλιοβασίλεμα στον ποταμό Daugava
​

Ναός Αγίου Πέτρου, δύο φορές στη Ρίγα, καμία δεν μπόρεσα να ανέβω στην κορυφή, την πρώτη ήταν κλειστός για κάτι έργα, τη δεύτερη δεν πέτυχα τα ωράρια
​

​

Περνάς τη στοά και βγαίνεις σε μια αυλή με ένα αγαπημένο μου μαγαζί, το Tims Mints
​

Ωραίος φωτισμός
​

Ωραία πατέντα αυτή με το σκοινί και τα γιλεκάκια
​

Στην Art Nouveau συνοικία της Ρίγας
​

Πολύ μου αρέσουν αυτά τα πάρκα
​

Παρτέρι στα χρώματα της σημαίας της Λετονίας
​

Το μνημείο της Ελευθερίας
​

Cat House: Σύμφωνα με το μύθο ο ιδιοκτήτης του σπιτιού ήθελε να μπει στην συντεχνία των εμπόρων. Επειδή δεν τον έβαζαν στον κύκλο τους, έβαλε τις γάτες (δύο ήταν) στην κορυφή του σπιτιού με γυρισμένο τον πισινό τους προς την κατεύθυνση του Great Guild, την έδρα των εμπόρων ως αποδοκιμασία. Αργότερα νομίζω αναγκάστηκε να τις γυρίσει
​

Περπατώντας στην παλιά πόλη
​

​

Οι επόμενες φωτογραφίες, είναι από το πρώτο μου ταξίδι στη Ρίγα, το 2014
​

Πάλι με τα γιλεκάκια
​

Η Art Nouveau συνοικία της Ρίγας που βρίσκεται στις οδούς Alberta, Elizabetes και Strēlnieku
​

​

Kronvalda Park
​

House of the Black Heads και πλατεία Rātslaukums. Το σαλιγκάρι ήταν μέρος του project Giant Snails, υπήρχαν σαλιγκάρια σε όλα τα χρώματα σε όλη την πόλη
​

Dome Square
​

​

Three Brothers. Το κάθε κτίριο αποτελεί δείγμα αρχιτεκτονικής διαφορετικής περιόδου. Στο μεσαίο στεγάζεται και το Latvian Museum of Architecture
​

Όμορφα στενάκια
​

Αγαπάμε πάρκα
​

Καθεδρικός ναός της Ρίγας

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 7
• 8
• 9
• 10

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 9 of 10

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[evaT]

Η αγαπημένη μου σειρά ως παιδάκι! (προδίδουμε και ηλικίες!)
Πριν δύο μήνες είδα λίγο από την επαρχία της Λιθουανίας, παγωμένη και αφιλόξενη τέτοια εποχή, τα φθηνά εισιτήρια της Lux ξέχασέ τα όπως και σχεδόν οτιδήποτε άλλο φθηνό. Αυτά last year...

 

[Sof Guru]

Αναμένουμε την ιστορία σου ! Έχω απορρίψει training course στην Λιθουανία για να πάω σε παρόμοιο θεματικά πρόγραμμα στην Πολωνία ( πέρασα υπέροχα όπως και να έχει) . Τώρα μέσω της ιστορίας σου θα δω τι έχασα.
Υ.Γ. Παιδιά έως 30 ετών εκμεταλλευτείτε το Erasmus + , δεν είναι απλά ταξίδια, εκπαίδευση, ανανέωση , γνωριμίες είναι κάτι άλλο φτιάχνεις εαυτό μέσω όλου αυτού , δεν μπορώ να το αποτυπώσω με λέξεις, συγγνώμη . Και οι άνω των 30 (όσοι είστε ) γιατί λίγοι νιώθετε μπορείτε να πάτε ως leader.
(Κάποια στιγμή θα γράψω ιστορία για όλα τα μέρη που έχω πάει με Erasmus+ , promise)

 

[gio87]

Η αγαπημένη μου σειρά ως παιδάκι! (προδίδουμε και ηλικίες!)
Πριν δύο μήνες είδα λίγο από την επαρχία της Λιθουανίας, παγωμένη και αφιλόξενη τέτοια εποχή, τα φθηνά εισιτήρια της Lux ξέχασέ τα όπως και σχεδόν οτιδήποτε άλλο φθηνό. Αυτά last year...

Εγώ πάλι νομίζω έχω δει 3-4 επεισόδια μόνο, όταν τα έδειχνε η ΕΡΤ. Θυμάμαι όμως χαρακτηριστικά μια σκηνή που ο πατέρας πιάνει ένα φίδι και λέει αυτό θα είναι το φαγητό μας σήμερα (μου είχε κάνει εντύπωση). Εντάξει και το ΄΄καληνύχτα μαμά, καληνύχτα μπαμπά, καληνύχτα Λόρα΄΄, χαρακτηριστική ατάκα πλέον.
Την ιστορία σου με τη Μαρία τη διάβασα, μου άρεσε η διαφορετική οπτική με το κρύο και το χιόνι. Όσο για τις τιμές, όπως φαίνεται, παλιές καλές εποχές για τη Βαλτική και όχι μόνο, όλα έχουν πάρει την ανηφόρα.

 

[gio87]

Αναμένουμε την ιστορία σου ! Έχω απορρίψει training course στην Λιθουανία για να πάω σε παρόμοιο θεματικά πρόγραμμα στην Πολωνία ( πέρασα υπέροχα όπως και να έχει) . Τώρα μέσω της ιστορίας σου θα δω τι έχασα.
Υ.Γ. Παιδιά έως 30 ετών εκμεταλλευτείτε το Erasmus + , δεν είναι απλά ταξίδια, εκπαίδευση, ανανέωση , γνωριμίες είναι κάτι άλλο φτιάχνεις εαυτό μέσω όλου αυτού , δεν μπορώ να το αποτυπώσω με λέξεις, συγγνώμη . Και οι άνω των 30 (όσοι είστε ) γιατί λίγοι νιώθετε μπορείτε να πάτε ως leader.
(Κάποια στιγμή θα γράψω ιστορία για όλα τα μέρη που έχω πάει με Erasmus+ , promise)

Και η Πολωνία έχει ωραία φύση πάντως. Για το Erasmus+ και τα προγράμματά του θα συμφωνήσω απόλυτα, φοβερές εμπειρίες, έχω συμμετάσχει σε καμιά δεκαριά, Ελλάδα και εξωτερικό.

 

[fenia42]

Αυτή η Μαίρη τι ξενερωτη. Εγώ ταυτιζόμουν με τη Λόρα που ήταν πιο τσαουσα. Τι αναμνήσεις μας ξύπνησες!

 

[gio87]

Erasmus+ με λίγα λόγια

Ευκαιρίας δοθείσης, ας περιγράψω απλά με λίγα λόγια πως λειτουργούν τα συγκεκριμένα προγράμματα (training courses, youth exchanges, seminars κλπ, τεχνικές λεπτομέρειες τι είναι το καθένα, δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε εδώ). Μια οργάνωση (η διοργανώτρια) οργανώνει ένα project με ένα συγκεκριμένο θέμα (αθλητισμός, βιώσιμη ανάπτυξη, νέες τεχνολογίες, ενσωμάτωση, υπάρχουν άπειρα θέματα). Καλεί και οργανώσεις από άλλες χώρες να συμμετάσχουν και κάθε χώρα στέλνει την αποστολή της (ένα, δύο... δέκα μέλη, ανάλογα το project). Οι οργανώσεις μπορεί να είναι ΜΚΟ, οργανισμοί νεολαίας, ομάδες νέων, ιδρύματα κλπ. Η διάρκεια του προγράμματος μπορεί να είναι τέσσερις πέντε μέρες, συνήθως μία εβδομάδα, λίγο πιο σπάνια περισσότερο. Καλύπτεται πλήρως η διαμονή (οι συμμετέχοντες μένουν όλοι μαζί, συνήθως σε χόστελ, ξενώνες, όπως καταλαβαίνετε δεν παίζουν μονόκλινα και τέτοιες ανέσεις), η διατροφή (πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό, ακόμα και ενδιάμεσα γεύματα) και η μεταφορά από και προς τον προορισμό που διεξάγεται το πρόγραμμα (μέχρι ενός ποσού βέβαια, για παράδειγμα στη συγκεκριμένη περίπτωση για εμάς από Ελλάδα που έπρεπε να πάμε Λιθουανία, το ποσό ήταν μέχρι 270 ευρώ, αν κάποιος το ξεπεράσει καλύπτει τη διαφορά μόνος του). Η γλώσσα επικοινωνίας είναι τα αγγλικά. Δεν χρειάζεται να έχει κάποιος συγκεκριμένες δεξιότητες για να συμμετάσχει, ίσα ίσα δίνεται η δυνατότητα σε άτομα που έχουν θεωρητικά λιγότερες ευκαιρίες ή δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πάρουν μέρος. Η ηλικία των συμμετεχόντων είναι συνήθως 18-30 ετών, και ο team leader που μπορεί να είναι και μεγαλύτερος. Συνήθως το πρόγραμμα συμβαίνει σε μικρά χωριά ή πόλεις. Υπάρχει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα κάθε μέρα από το πρωί μέχρι το απόγευμα και η μέθοδος που χρησιμοποιείται είναι η μέθοδος της Μη Τυπικής Εκπαίδευσης (Non Formal Education). Τις περισσότερες φορές μια μέρα του προγράμματος είναι free, μπορούν οι συμμετέχοντες να κάνουν ότι θέλουν, συνήθως επισκέπτεσαι την πιο κοντινή πόλη ή μέρος που σε ενδιαφέρει. Υπάρχει και η δυνατότητα κατόπιν συνεννόησης να προσθέσεις και δύο ακόμα μέρες στη διάρκεια του ταξιδιού, πριν την αρχή ή μετά το τέλος του προγράμματος, ως ευκαιρία να επισκεφτείς κάποια ακόμα μέρη, απλά τα έξοδα αυτών των δύο ημερών (διαμονή, διατροφή, δραστηριότητες κλπ, τα καλύπτεις μόνος σου), Εμείς για παράδειγμα προσθέσαμε μία μέρα στη Ρίγα και μία στο Ταλίν, καθώς βόλευαν και οι πτήσεις για να φύγουμε από εκεί.

Έχοντας συμμετάσχει σε πολλά προγράμματα, στο εξωτερικό αλλά και στην Ελλάδα, μπορώ να πω πως είναι μια εκπληκτική εμπειρία. Σου δίνεται η δυνατότητα να ταξιδέψεις με πραγματικά πολύ μικρό κόστος (πήγα Ελβετία και ξόδεψα 50 ευρώ συνολικά για προσωπικά έξοδα), να γνωρίσεις άτομα από πολλές χώρες, να μάθεις για τις κουλτούρες τους, να σπάσεις στερεότυπα, να βγεις έξω από την comfort zone σου. Αρκεί να έχεις ανοιχτό μυαλό. Ουσιαστικά περνάς κάποιες μέρες με άτομα που δεν γνώριζες μέχρι τότε, δημιουργούνται φιλίες που μένουν, έρωτες (πάντα υπάρχουν ειδύλλια) και αναμνήσεις για μια ζωή. Τα βράδια όλοι γίνονται μια μεγάλη παρέα, με μπύρες, τραγούδια, χορό... Συνέχεια τρέχουν πάρα πολλά προγράμματα και ευκαιρίες, όποιος θέλει και μπορεί, να τρέξει να τα εκμεταλλευτεί, με μια αναζήτηση στο facebook για παράδειγμα μπορεί κάποιος να βρει πολλά groups με τίτλους όπως, youth exhanges in Europe, erasmus+ opportunities, erasmus+ greece κλπ.​

 

[gio87]

Daugirdiškės

Ας εξηγήσω λοιπόν πως προέκυψε ο τίτλος του θέματος. Κατά τη διάρκεια του προγράμματος δεν το είχα σκεφτεί καν. Σε συζητήσεις με φίλους και γνωστούς αρκετές μέρες μετά την επιστροφή στην Ελλάδα, όταν περιέγραφα το μέρος, άρχισα να λέω πως μέναμε στο μικρό σπίτι στο λιβάδι, καθώς περιτριγυριζόταν από δάση (μάλιστα σε μια βόλτα μου είδα και ένα ελάφι να τρέχει, φοβερή εικόνα, δυστυχώς δεν πρόλαβα να το φωτογραφίσω), λίμνες και λιβάδια. Τελικά δεν ήταν τόσο μικρό τελικά, αλλά τη γενική ιδέα την καταλαβαίνετε. Το Mokymų centras "Daugirdiškės" λοιπόν βρίσκεται δίπλα στο χωριό (μερικά σπίτια κοντά σχετικά μεταξύ τους δηλαδή) Daugirdiškės, που με τη σειρά του βρίσκεται αρκετά κοντά στο Trakai, που με τη σειρά του βρίσκεται αρκετά κοντά στο Βίλνιους. Αυτό θα ήταν το μέρος μας για την επόμενες επτά ημέρες. Σχετικά απομονωμένο, με απόλυτη ησυχία και τη φύση στα πόδια μας. Το κοντινότερο supermarket ήταν σε απόσταση κάπου 7 χιλιόμετρα, στο χωριό Semeliskes, οπότε κάθε μέρα αφού κάναμε μια λίστα με τι χρειαζόμασταν, δύο τρεις από εμάς κάθε μέρα πηγαίναν για τα ψώνια της ημέρας (με τα αυτοκίνητα των trainers της οργάνωσης). Μπύρες δηλαδή θέλαμε βασικά...για το βράδυ γύρω από τη φωτιά!!!


Στο κόκκινο κτήριο μπροστά ήταν τα δωμάτιά μας (τετράκλινα και τρίκλινα) και στο πίσω κτήριο είχαμε τις εσωτερικές δραστηριότητες.

Το δωμάτιο μου στο παράθυρο στη σοφίτα

Και αιώρα έχουμε

Και σάουνα έχουμε, δίπλα στη λιμνούλα εννοείται, για την απαραίτητη βουτιά μετά. Δυστυχώς την είχαμε μόνο ένα βράδυ διαθέσιμη, αλλά ήταν super

Θέα τριγύρω

Λιάζεται

​

 

[psilos3]

Επιτέλους πήρες φόρα!

 

[gio87]

Ποδηλατάδα γύρω από το Trakai

Μια μέρα του προγράμματος είχαμε δύο εξωτερικές δραστηριότητες. Το γκρουπ θα χωριζόταν σε δύο ομάδες, η μία δραστηριότητα ήταν με τα πόδια, ή άλλη με ποδήλατα. Εννοείται διάλεξα αυτή με τα ποδήλατα.

Αρχικά πήγαμε στο Τρακάι που θα ήταν το σημείο εκκίνησης για να παραλάβουμε τα ποδήλατά μας και να ψωνίσουμε και κάποια φαγώσιμα για τη διαδρομή

Περάσαμε από κάποια ψιλοεγκαταλειμμένα σπίτια. Πόσο καιρό να έχει να κυκλοφορήσει αυτό το αυτοκίνητο άραγε;

Λιβάδια, λιβάδια, λιβάδια

Επαγγελματικό παρκάρισμα (παιδικές αναμνήσεις)

Κάποια στιγμή πηγαίναμε δίπλα στις γραμμές του τρένου

Κάναμε μια μικρή στάση για ανασύνταξη δυνάμεων

Και μετά μπήκαμε στο πάρκο Varnikų Pažintinis Takas, ένα υπέροχο μέρος με ξύλινο μονοπάτι μέσα στο δάσος και γύρω από τη λίμνη Piliškių

Και μια πανοραμική άποψη του μέρους από ένα βιντεάκι που βρήκα στο YouTube

Αφού κάναμε όλο το μονοπάτι, πήραμε το δρόμο της επιστροφής προς το Trakai, περνώντας από την περιοχή Varnikai

Συνέχεια συναντούσαμε λίμνες

Και άρχισε να αχνοφαίνεται το κάστρο στο νησάκι, ενώ κόσμος απολάμβανε τη βαρκάδα του στη λίμνη. Συνολικά πρέπει να κάναμε κοντά στα 40 χιλιόμετρα με τα ποδήλατα εκείνη τη μέρα, αλλά άξιζε πραγματικά κάθε χιλιόμετρο.

​

 

[gio87]

Trakai και η φυλή των Karaims

Στο Trakai επεστρέψαμε ξανά ένα απόγευμα που είχαμε ελεύθερο χρόνο, κάποιοι από το γκρουπ, για να δούμε λίγο περισσότερο την πόλη, καθώς την προηγούμενη φορά με τα ποδήλατα είχαμε επικεντρωθεί στα πέριξ. Το Τρακάι ιδρύθηκε το 14ο αιώνα. Σύμφωνα με το μύθο ο Μεγάλος Δούκας Γκεντιμίνας ανακάλυψε τη λίμνη κατά τη διάρκεια κυνηγιού και μαγεμένος από την ομορφιά του τοπίου αποφάσισε να κτίσει το κάστρο του στο νησάκι στη λίμνη Galve. Το κάστρο στο νησάκι αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά τοπόσημα της Λιθουανίας σήμερα και σχεδόν οποιοσδήποτε βρεθεί στο Βίλνιους, αφιερώνει μερικές ώρες στο Τρακάι, άλλωστε είναι πολύ κοντά (περίπου 30 χλμ).

Το κάστρο δεν το επισκέπτηκα εσωτερικά, έκανα όμως ένα κύκλο περιμετρικά απολαμβάνοντας πολύ όμορφες εικόνες.​

Κάναμε και μια ευχάριστη βόλτα στην πόλη, έχει αρκετά ξύλινα σπίτια

Κάτι το οποίο δίνει πολύ ωραίο χρώμα στην περιοχή είναι αυτά τα σπίτια που ανήκουν στην φυλή των Karaims η οποία είναι τουρκόφωνη. Έφτασαν στο Τρακάι από την Κριμέα μετά από πρόσκληση του Μεγάλου Δούκα Vitautas. Τα σπίτια τους είναι χαρακτηριστικά, υπάρχει ένας δρόμος (Karaimu gatve) γεμάτος με αυτά σε πάρα πολλά χρώματα (κίτρινα, μπλε, πράσινα, κόκκινα, μπεζ κλπ). Έχουν συνήθως 3 παράθυρα στο μπροστινό μέρος του σπιτιού, ένα για το Θεό, ένα για τον ιδιοκτήτη (υπάρχει και η εκδοχή για τον Vitautas) και ένα για τον επισκέπτη. Έχουν τη δική τους θρησκεία (μια μορφή Ιουδαισμού, Karaite Judaism) και τη δική τους συναγωγή (kenesa). Είναι γνωστοί επίσης για τα kybyns, ένα είδος dumpling γεμιστό συνήθως με αρνί ή μοσχάρι ή σπανάκι ή λάχανο.

Αφού φάγαμε τα kybyns και τις σούπες μας, κάναμε ακόμα μια μικρή βόλτα την ώρα που έπεφτε ο ήλιος γύρω από τη λίμνη

​

 

[psilos3]

Είναι καταπληκτικά τα ανοιξιάτικα τοπία. Φοβερές φωτογραφίες!