Φονικό στην Εκκλησιά

paefstra

Member
Μηνύματα
12.937
Likes
40.784
Foniko.jpg


Φονικό στην Εκκλησία

“Εδώ να σταθούμε, κοντά στην Εκκλησιά. Εδώ να προσμένουμε.
Μην τάχα ο κίνδυνος μας σέρνει; Μην τάχα η νόηση της προστασίας σέρνει τα πόδια μας
Στην Εκκλησιά; Ποιος να 'ναι ο κίνδυνος
Για μας, τις φτωχιές, τις φτωχιές γυναίκες της Καντερβουρίας;”


Δεν έλπιζα να συναντήσω τον χορό των φτωχών γυναικών της Καντερβουρίας 800 χρόνια μετά τον θάνατό του Τόμας Μπέκετ μέσα στον Καθεδρικό Ναό του Canterbury. Έτσι κι αλλιώς το κλίμα ήταν παράδοξο. 38 βαθμοί Κελσίου στη Νότια Αγγλία ισοδυναμούν με δύσπνοια, με ιδρώτα που κολλάει στο κορμί, με υγρασία τόσο πηχτή που περπατάς και την κόβεις με το μαχαίρι. Το πρωί πήραμ ετην απόφαση να κατεβούμε στην πόλη από το σπίτι στο πρoάστειο του Canterbury όχι γιατί είχαμε καμιά διάθεση για βόλτα. Ο πεζός λόγος ήταν ότι το σπίτι (και κανένα σπίτι στην Αγγλία) δεν έχει κλιματισμό. Πήγαμε να βρούμε κάποιο μαγαζί να αράξουμε για να έρθει η θερμοκρασία του σώματός μας σε φυσιολογικά επίπεδα. Μόνο που λογαράζαμε χωρίς τον ξενοδόχο. Ούτε οι καφετέριες έχουν κλιμαtισμό. Καταφέραμε να βρούμε ένα ζαχαροπλαστείο με δροσιά, ήπια καφέ, φάγαμε γλυκά, ξαναφάγαμε κάτι αλμυρό, πρέπει να μείναμε πάνω απο 2,5 ώρες. Ελάχιστος κόσμος περπατούσε στους δρόμους. Λίγο πριν περάσαμε από την πύλη του Καθεδρικού. Έκανα πλάκα πως μοιάζει σαν να πρόκειται να εμφανιστεί κανένα καραβάνι με καμήλες από την έρημο.

Επιστρέψαμε σπίτι κατά τις 4. Όταν ήρθαν κι άλλοι τους ανακοίνωσα ότι τους αφήνω το παιδί και ξανακατεβαίνω στην πόλη για τον Αναγεννησιακό Εσπερινό. Δεν ήταν η πρώτη φορά που πήγαινα, ήξερα ότι θα ακούσω μια από τις κορυφαίες χορωδίες τις χώρας σε ύμνους του 16ου αιώνα. Μια φορά ακόμη κρυφάκουσα στο τη χορωδία του Christ College στο Cambridge και ανατρίχιασα.

Θα μου πεις τι καημό είχες να ακούσεις τέτοια πράγματα. Δεν χρειάζεται να είσαι θρήσκος, οι μισοί πάνε στον Εσπερινό για να ακούσουν William Byrd και τους συγχρόνους του. O ναός δέχεται περίπου 1 εκατομμύριο επισκέπτες τον χρόνο, οι άλλοι μισοί έρχονται στον Εσπερινό για να αποφύγουν το τσουχτερό εισιτήριο εισόδου το πρωί και τα γκρουπ των επισκεπτών.

Με έφαγε η ζέστη στη στάση του λεωφορείου, ο ήλιος ήταν ανελέητος. Έφτασα στον Καθεδρικό την ώρα που λίγο χαμήλωσε η θερμοκρασία, παρόλα αυτά τα ρούχα κολλούσαν πάνω μου ήδη. Ευτυχώς μέσα στον Καθεδρικό είχε λίγη ανεκτή δροσιά.

Η χορωδία είναι όπως αναμενόταν υπέροχη. Miserere mei, Deus, “λυπήσου με Θεε μου” , ο μυστικός ύμνος της Τετάρτης των Τεφρών που έμεινε για αιώνες κρυφός στο Βατικανό και ψαλλόταν μόνο στην Capella Sistina μέχρι να διαρρεύσει η παρτιτούρα του (πιθανόν από τον Μοτσαρτ, λεει ο θρύλος, που τον άκουσε μια μονο φορά και τον αναπαρήγαγε από μνήμης, διαρρέοντας τα μυστικά του).

Τυπική αποχώρηση των χορωδών και των ιερέων (γυναικών συμπεριλαμβανομένων) και μετά βόλτα στο γλυκό φως του απογεύματος που θα χαμήλωνε προς τη δύση μετα τις 10 το βράδυ, Ιούλη καιρό.

Όμως ο Καθεδρικός έχει συνέχεια των εκδηλώσεων. Φεστιβάλ Αναγεννησιακής Μουσικής.
Μια χορωδία κοριτσιών από την Κίνα περιμένουν υπομονετικά στο περιστύλιο, φορούν τα μεταξωτά φορέματά τους, ιδρώνουν και χαζεύουν τα κινητά τους.

Δεν μπορώ να αποφύγω το ερώτημα “τι μπορεί να βρίσκει ένας Ασιάτης που να τον συγκινεί στην Ευρωπαική Αναγεννησιακή μουσική του 15ου αιώνα, με τι ταυτίζεται? Πόσο τον καταλαβαίνουν οι γύρω του όταν τους δείχνει τι κάνει?”

Λίγο πιο πέρα είναι ο τάφος του Αρχιεπεσκόπου Thomas Becket. Ο T.S. Eliot περνούσε μεγάλα διαστήματα στο Κεντ, σε ένα “περίπτερο” γράφοντας και κοιτώντας τη θάλασσα. Ο Eliot κατέγραψε ποιητικά τη δολοφονία του Αρχιεπισκόπου ως θύμα της πολιτικής κόντρας με τον Βασιλιά, περιγράφοντας σε 2 σειρές το θέμα του έργου “Ένας άνθρωπος επιστρέφει στη χώρα του πιστέυοντας πως θα τον σκοτώσουν, και τον σκοτώνουν”.

Θυμάμαι μετά πώς κάτω από παράδοξες συνθήκες ρωτήθηκα μικρή τι συμβολίζει το S ως middle name του Ελιοτ κι έπρεπε να ψάξω σε βιβλία, γιατί δεν είχα τότε ιντερνετ. Ηταν Stearns, το όνομα ήταν Stearns. Και σαν σε όνειρο θυμάμαι τον μονόλογο των φτωχών γυναικών της Καντερβουρίας.

Οσμίστηκα
Θάνατο στο τριαντάφυλλο, θάνατο στην αγριομολόχα, το μοσκομπίζελο, τον υάκινθο.....
Πλάγιασα
Στου πελάγου το βυθό κι ανάσανα με τ' ανάσασμα της θαλασσινής ανεμώνας. Κατάπια με το ρούφηγμα του σφουγγαριού.
Πλάγιασα πάνω στο χώμα και λογομάχησα με το σκουλήκι.
Ένιωσα το κέρατο του ασκάθαρου και το λέπι της οχιάς, το κινούμενο σκληρό και αναίσθητο πετσί του ελέφαντα, το φευγαλέο πλευρό του ψαριού.
Οσμίστηκα
Σαπίλα στο φαί , λιβάνι στον απόπατο, τον οχετό στο λιβάνι, τη μυρωδιά τoυ μοσκοσάπουνου μέσα στο δάσος, έναν κολασμένο μόσκο μέσα στο δάσος, ενώ αγκoμάχα' η γη.
Είδα το φως να πέφτει δαχτυλιδωτά, κατεβαiνοντας
Στη φρίκη του πιθήκου.”


Η δασκάλα μου σαν σε όνειρο με ρωτά “Τι από ολα αυτά είναι το σημαντικό; Τι λεει ο Έλιοτ για τις γυναίκες της Καντερβουρίας?” κι εγώ δεν ξέρω, δεν καταλαβαίνω ποιο είναι το σημαντικό μέχρι να μου πει “ Η φρίκη του πιθήκου. Ο χορός των γυναικών έχει κατέβει στα ένστικτα του ζώου”

Αλλά αυτές έιναι ιστορίες παλιές και σχεδόν ξεχασμένες. Κι έτσι μετάνιωσα και λυπήθηκα που τόλμησα και σκέφτηκα τι βρήκαν να ταυτίζονται οι χαριτωμένες κινεζούλες με τους Αναγεννησιακούς ύμνους.
Με τι ταυτίζεται μια αγνωστικίστρια σαν εμένα με τους ύμνους;

Οι Κινέζες θα αργήσουν λίγο ή πολύ να ξαναπετάξουν στην Αγγλία με το θέμα της επιδημίας που προέκυψε τελευταία. Τα πανεπιστήμια παραπονιούνται ότι οι φοιτητές τους μένουν εγκλωβισμένοι στην Κίνα, ψάχνουν τρόπους να διαχειριστούν την απώλεια του εξαμήνου, τη συνέχεια των σπουδών τους. Για κάποιους αυτή η περίοδος είναι μίνι τραγωδία .

Ο ύμνος Misere mei, Deus ψαλλόταν κάθε Τετάρτη των Τεφρών. Σαν το ποίημα του Έλιοτ "Η Τετάρτη των Τεφρών", που στους πρώτους στίχους ξεκινά .

“Επειδή δεν ελπίζω να ξαναγυρίσω
Επειδή δεν ελπίζω
Επειδή δεν ελπίζω να γυρίσω”


Η επόμενη Τετάρτη, 26 Φεβρουαρίου είναι η Τετάρτη των Τεφρών για φέτος. Η πρώτη Τετάρτη της νηστείας πριν το Πάσχα.


 
Last edited:

interted

Member
Μηνύματα
1.355
Likes
8.197
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ράφτινγκ στον Ουρουμπάμπα
:) Καλό καταφυγιο λοιπον ο ναος ακομα και σημερα, ειδικα απο την ζεστη και κακη μουσική. Μονο ο Μπεκετ δεν την εβγαλε καθαρη!
 

paefstra

Member
Μηνύματα
12.937
Likes
40.784
:) Καλό καταφυγιο λοιπον ο ναος ακομα και σημερα, ειδικα απο την ζεστη και κακη μουσική. Μονο ο Μπεκετ δεν την εβγαλε καθαρη!
Πες μας οτι βρισκεις κι εσυ την Αναγεννησιακη μουσικη ξενερωτη να τρελαθουμε τελειως :p
 

interted

Member
Μηνύματα
1.355
Likes
8.197
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ράφτινγκ στον Ουρουμπάμπα
Πες μας οτι βρισκεις κι εσυ την Αναγεννησιακη μουσικη ξενερωτη να τρελαθουμε τελειως :p
Εννοούσα καταφυγιο απο την μουσικη των κλαμπ εκεί έξω. ;) Τα αρ εν μπι, πως τα λενε.
 

paefstra

Member
Μηνύματα
12.937
Likes
40.784
"In Britain, the archbishop of Canterbury has announced that public worship is “suspended until further notice”.

Ειναι πολυ παραξενο που τελος Φλεβαρη εγραφα αυτες τις γραμμές, με όλη την έγνοια στις Κινέζες της φωτογραφίας και σήμερα αυτό, χτυπημένη η Βρετανία από τον ιο, 1 μήνα μετά.
Τοτε κανεις δεν μπορουσε να το φανταστει.
 

Anas Tassos

Member
Μηνύματα
168
Likes
1.218
Ονειρεμένο Ταξίδι
Παπούα Νεα Γουινέα
View attachment 297692

Φονικό στην Εκκλησία

“Εδώ να σταθούμε, κοντά στην Εκκλησιά. Εδώ να προσμένουμε.
Μην τάχα ο κίνδυνος μας σέρνει; Μην τάχα η νόηση της προστασίας σέρνει τα πόδια μας
Στην Εκκλησιά; Ποιος να 'ναι ο κίνδυνος
Για μας, τις φτωχιές, τις φτωχιές γυναίκες της Καντερβουρίας;”


Δεν έλπιζα να συναντήσω τον χορό των φτωχών γυναικών της Καντερβουρίας 800 χρόνια μετά τον θάνατό του Τόμας Μπέκετ μέσα στον Καθεδρικό Ναό του Canterbury. Έτσι κι αλλιώς το κλίμα ήταν παράδοξο. 38 βαθμοί Κελσίου στη Νότια Αγγλία ισοδυναμούν με δύσπνοια, με ιδρώτα που κολλάει στο κορμί, με υγρασία τόσο πηχτή που περπατάς και την κόβεις με το μαχαίρι. Το πρωί πήραμ ετην απόφαση να κατεβούμε στην πόλη από το σπίτι στο πράστειο του Canterbury όχι γιατί είχαμε καμιά διάθεση για βόλτα. Ο πεζός λόγος ήταν ότι το σπίτι (και κανένα σπίτι στην Αγγλία) δεν έχει κλιματισμό. Πήγαμε να βρούμε κάποιο μαγαζί να αράξουμε για να έρθει η θερμοκρασία του σώματός μας σε φυσιολογικά επίπεδα. Μόνο που λογαράζαμε χωρίς τον ξενοδόχο. Ούτε οι καφετέριες έχουν κλιμαισμό. Καταφέραμε να βρούμε ένα ζαχαροπλαστείο με δροσιά, ήπια καφέ, φάγαμε γλυκά, ξαναφάγαμε κάτι αλμυρό, πρέπει να μείναμε πάνω απο 2,5 ώρες. Ελάχιστος κόσμος περπατούσε στους δρόμους. Λίγο πριν περάσαμε από την πύλη του Καθεδρικού. Έκανα πλάκα πως μοιάζει σαν να πρόκειται να εμφανιστεί κανένα καραβάνι με καμήλες από την έρημο.

Επιστρέψαμε σπίτι κατά τις 4. Όταν ήρθαν κι άλλοι τους ανακοίνωσα ότι τους αφήνω το παιδί και ξανακατεβαίνω στην πόλη για τον Αναγεννησιακό Εσπερινό. Δεν ήταν η πρώτη φορά που πήγαινα, ήξερα ότι θα ακούσω μια από τις κορυφαίες χορωδίες τις χώρας σε ύμνους του 16ου αιώνα. Μια φορά ακόμη κρυφάκουσα στο τη χορωδία του Christ College στο Cambridge και ανατρίχιασα.

Θα μου πεις τι καημό είχες να ακούσεις τέτοια πράγματα. Δεν χρειάζεται να είσαι θρήσκος, οι μισοί πάνε στον Εσπερινό για να ακούσουν William Byrd και τους συγχρόνους του. O ναός δέχεται περίπου 1 εκατομμύριο επισκέπτες τον χρόνο, οι άλλοι μισοί έρχονται στον Εσπερινό για να αποφύγουν το τσουχτερό εισιτήριο εισόδου το πρωί και τα γκρουπ των επισκεπτών.

Με έφαγε η ζέστη στη στάση του λεωφορείου, ο ήλιος ήταν ανελέητος. Έφτασα στον Καθεδρικό την ώρα που λίγο χαμήλωσε η θερμοκρασία, παρόλα αυτά τα ρούχα κολλούσαν πάνω μου ήδη. Ευτυχώς μέσα στον Καθεδρικό είχε λίγη ανεκτή δροσιά.

Η χορωδία είναι όπως αναμενόταν υπέροχη. Miserere mei, Deus, “λυπήσου με Θεε μου” , ο μυστικός ύμνος της Τετάρτης των Τεφρών που έμεινε για αιώνες κρυφός στο Βατικανό και ψαλλόταν μόνο στην Capella Sistina μέχρι να διαρρεύσει η παρτιτούρα του (πιθανόν από τον Μοτσαρτ, λεει ο θρύλος, που τον άκουσε μια μονο φορά και τον αναπαρήγαγε από μνήμης, διαρρέοντας τα μυστικά του).

Τυπική αποχώρηση των χορωδών και των ιερέων (γυναικών συμπεριλαμβανομένων) και μετά βόλτα στο γλυκό φως του απογεύματος που θα χαμήλωνε προς τη δύση μετα τις 10 το βράδυ, Ιούλη καιρό.

Όμως ο Καθεδρικός έχει συνέχεια των εκδηλώσεων. Φεστιβάλ Αναγεννησιακής Μουσικής.
Μια χορωδία κοριτσιών από την Κίνα περιμένουν υπομονετικά στο περιστύλιο, φορούν τα μεταξωτά φορέματά τους, ιδρώνουν και χαζεύουν τα κινητά τους.

Δεν μπορώ να αποφύγω το ερώτημα “τι μπορεί να βρίσκει ένας Ασιάτης που να τον συγκινεί στην Ευρωπαική Αναγεννησιακή μουσική του 15ου αιώνα, με τι ταυτίζεται? Πόσο τον καταλαβαίνουν οι γύρω του όταν τους δείχνει τι κάνει?”

Λίγο πιο πέρα είναι ο τάφος του Αρχιεπεσκόπου Thomas Becket. Ο T.S. Eliot περνούσε μεγάλα διαστήματα στο Κεντ, σε ένα “περίπτερο” γράφοντας και κοιτώντας τη θάλασσα. Ο Eliot κατέγραψε ποιητικά τη δολοφονία του Αρχιεπισκόπου ως θύμα της πολιτικής κόντρας με τον Βασιλιά, περιγράφοντας σε 2 σειρές το θέμα του έργου “Ένας άνθρωπος επιστρέφει στη χώρα του πιστέυοντας πως θα τον σκοτώσουν, και τον σκοτώνουν”.

Θυμάμαι μετά πώς κάτω από παράδοξες συνθήκες ρωτήθηκα μικρή τι συμβολίζει το S ως middle name του Ελιοτ κι έπρεπε να ψάξω σε βιβλία, γιατί δεν είχα τότε ιντερνετ. Ηταν Stearns, το όνομα ήταν Stearns. Και σαν σε όνειρο θυμάμαι τον μονόλογο των φτωχών γυναικών της Καντερβουρίας.

Οσμίστηκα
Θάνατο στο τριαντάφυλλο, θάνατο στην αγριομολόχα, το μοσκομπίζελο, τον υάκινθο.....
Πλάγιασα
Στου πελάγου το βυθό κι ανάσανα με τ' ανάσασμα της θαλασσινής ανεμώνας. Κατάπια με το ρούφηγμα του σφουγγαριού.
Πλάγιασα πάνω στο χώμα και λογομάχησα με το σκουλήκι.
Ένιωσα το κέρατο του ασκάθαρου και το λέπι της οχιάς, το κινούμενο σκληρό και αναίσθητο πετσί του ελέφαντα, το φευγαλέο πλευρό του ψαριού.
Οσμίστηκα
Σαπίλα στο φαί , λιβάνι στον απόπατο, τον οχετό στο λιβάνι, τη μυρωδιά τoυ μοσκοσάπουνου μέσα στο δάσος, έναν κολασμένο μόσκο μέσα στο δάσος, ενώ αγκoμάχα' η γη.
Είδα το φως να πέφτει δαχτυλιδωτά, κατεβαiνοντας
Στη φρίκη του πιθήκου.”


Η δασκάλα μου σαν σε όνειρο με ρωτά “Τι από ολα αυτά είναι το σημαντικό; Τι λεει ο Έλιοτ για τις γυναίκες της Καντερβουρίας?” κι εγώ δεν ξέρω, δεν καταλαβαίνω ποιο είναι το σημαντικό μέχρι να μου πει “ Η φρίκη του πιθήκου. Ο χορός των γυναικών έχει κατέβει στα ένστικτα του ζώου”

Αλλά αυτές έιναι ιστορίες παλιές και σχεδόν ξεχασμένες. Κι έτσι μετάνιωσα και λυπήθηκα που τόλμησα και σκέφτηκα τι βρήκαν να ταυτίζονται οι χαριτωμένες κινεζούλες με τους Αναγεννησιακούς ύμνους.
Με τι ταυτίζεται μια αγνωστικίστρια σαν εμένα με τους ύμνους;

Οι Κινέζες θα αργήσουν λίγο ή πολύ να ξαναπετάξουν στην Αγγλία με το θέμα της επιδημίας που προέκυψε τελευταία. Τα πανεπιστήμια παραπονιούνται ότι οι φοιτητές τους μένουν εγκλωβισμένοι στην Κίνα, ψάχνουν τρόπους να διαχειριστούν την απώλεια του εξαμήνου, τη συνέχεια των σπουδών τους. Για κάποιους αυτή η περίοδος είναι μίνι τραγωδία .

Ο ύμνος Misere mei, Deus ψαλλόταν κάθε Τετάρτη των Τεφρών. Σαν το ποίημα του Έλιοτ "Η Τετάρτη των Τεφρών", που στους πρώτους στίχους ξεκινά .

“Επειδή δεν ελπίζω να ξαναγυρίσω
Επειδή δεν ελπίζω
Επειδή δεν ελπίζω να γυρίσω”


Η επόμενη Τετάρτη, 26 Φεβρουαρίου είναι η Τετάρτη των Τεφρών για φέτος. Η πρώτη Τετάρτη της νηστείας πριν το Πάσχα.


Έξοχο ταξίδι του νου, υπέροχη γραφή... Για την ακρίβεια η "Τετάρτη των Τεφρών" δεν είναι μόνο "Η πρώτη Τετάρτη της νηστείας" αλλά και η ημέρα που αρχίζει η νηστεία, κάτι αντίστοιχο με τη δική μας Καθαροδευτέρα. Η Τρίτη πρίν από αυτήν είναι η μεγάλη ημέρα του καρναβαλιού.
 

paefstra

Member
Μηνύματα
12.937
Likes
40.784
Έξοχο ταξίδι του νου, υπέροχη γραφή... Για την ακρίβεια η "Τετάρτη των Τεφρών" δεν είναι μόνο "Η πρώτη Τετάρτη της νηστείας" αλλά και η ημέρα που αρχίζει η νηστεία, κάτι αντίστοιχο με τη δική μας Καθαροδευτέρα. Η Τρίτη πρίν από αυτήν είναι η μεγάλη ημέρα του καρναβαλιού.
Σε ευχαριστώ. Διαβαζω με ενδιαφέρον και τη δική σου ιστορια για την Τετάρτη των Τεφρών :)
 

Anas Tassos

Member
Μηνύματα
168
Likes
1.218
Ονειρεμένο Ταξίδι
Παπούα Νεα Γουινέα
Σε ευχαριστώ. Διαβαζω με ενδιαφέρον και τη δική σου ιστορια για την Τετάρτη των Τεφρών :)
Είδες τι ανακάλυψα! Το φέριμποτ Παναγία Φανερωμένη σε νέο ρόλο στην άλλη άκρη του κόσμου!
 

Yorgos

Member
Μηνύματα
9.628
Likes
50.315
Επόμενο Ταξίδι
Umhlanga
Ονειρεμένο Ταξίδι
Περού τότε, τώρα, πάντα
Είδες τι ανακάλυψα! Το φέριμποτ Παναγία Φανερωμένη σε νέο ρόλο στην άλλη άκρη του κόσμου!
Έχει πολλές τέτοιες ελληνικες σκυλοπνιχτρες σε διάφορα μέρη του κόσμου. Μέχρι και προ ολίγων ετών κάτι Δημητρουλες και Παναγιωτες έκοβαν βόλτες στις μικρές Αντιλλες.
 

Anas Tassos

Member
Μηνύματα
168
Likes
1.218
Ονειρεμένο Ταξίδι
Παπούα Νεα Γουινέα
Ασφαλώς Yorgos δεν είναι το μόνο. Αλλά έχει την αξία του, ιδίως διότι είναι το μοναδικό καράβι στο Μπισάου (έχεις πάει?). Υπόψη ότι το υπόψη ποστάκι αποτελεί μέρος από το ταξίδι στη Δυτική Αφρική. Μιλάμε για πιλοτικό!
 

Smaragda53

Member
Μηνύματα
985
Likes
2.068
Επόμενο Ταξίδι
αχ, μακάρι νάξερα!
Ονειρεμένο Ταξίδι
Πολυνησία
Κι έσπαγα το κεφάλι μου από τις πρώτες σειρές τι δουλειά έχει η Καντερβουρία με το Canterbury!!! Καλάάά!!!
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.113
Μηνύματα
880.765
Μέλη
38.839
Νεότερο μέλος
mgian

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom