Krekouzas
Member
- Μηνύματα
- 218
- Likes
- 4.800
- Επόμενο Ταξίδι
- Darjeeling.
- Ονειρεμένο Ταξίδι
- ΡαπαΝουι,BurningMan Fest.
Για το Νο 5. Πόσο δίκιο έχεις Γιώργο!!! Το να περπατάς στο Κούσκο απόγευμα... Αμοιβαία σκέψη και συναίσθημα!
Last edited:
διάθεση
Κλαίω....ειλικρινά κλαίω από συγκίνηση......Μεταφράζω και το τραγουδάκι γιατί είναι ύμνος:
Είμαι...
Είμαι αυτό που άφησαν
Είμαι το υπόλοιπο από αυτό που σου έκλεψαν
Ένα χωριό κρυμμένο στην κορυφή
Η επιδερμίδα μου είναι από δέρμα, γι αυτό αντέχει σε οποιοδήποτε κλίμα
Είμαι ένα εργοστάσιο καπνού
Εργατικά χέρια για την κατανάλωσή σου
Κρύο μέτωπο καιρού στη μέση του καλοκαιριού
Έρωτας στα χρόνια της χολέρας, αδερφέ
Ο ήλιος που γεννιέται και η μέρα που πεθαίνει
με τα πιο όμορφα ηλιοβασιλέματα
Είμαι η ανάπτυξη με σάρκα και οστά
μια πολιτική ομιλία χωρίς σάλιο
Τα πιο όμορφα πρόσωπα που έχω γνωρίσει
Είμαι η φωτογραφία ενός εξαφανισθέντος
Το αίμα μέσα στις φλέβες σου
Είμαι ένα κομμάτι γης που αξίζει τον κόπο
Είμαι ένα καλάθι φασόλια
Είμαι ο Μαραντόνα απέναντι στην Αγγλία που σου βάζει δυο γκολ
Είμαι αυτό που στηρίζει τη σημαία μου
Η σπονδυλική στήλη του πλανήτη είναι η οροσειρά μου
Είμαι ό,τι μου έμαθε ο πατέρας μου
Όποιος δεν αγαπάει την πατρίδα του δεν αγαπάει τη μάνα του
Είμαι η Λατινική Αμερική
Ένας λαός χωρίς πόδια που όμως περπατάει, άκου καλά
Δεν μπορείς να εξαγοράσεις τον άνεμο
Δεν μπορείς να εξαγοράσεις τον ήλιο
Δεν μπορείς να εξαγοράσεις τη βροχή
Δεν μπορείς να εξαγοράσεις τον ήλιο
Δεν μπορείς να εξαγοράσεις τη ζέστη
Δεν μπορείς να εξαγοράσεις τα σύννεφα
Δεν μπορείς να εξαγοράσεις τα χρώματα
Δεν μπορείς να εξαγοράσεις τη χαρά μου
Δεν μπορείς να εξαγοράσεις τους καημούς μου
Έχω τις λίμνες, έχω τα ποτάμια
Έχω τα δόντια μου για να χαμογελάω
Το χιόνι μακιγιάρει τα βουνά μου
Έχω τον ήλιο που με στεγνώνει και τη βροχή που με ξεπλένει
Μια έρημο που με μεθάει με ένα ποτό από κάκτο
Για να τραγουδάω με τα κογιότι για ό,τι εχω ανάγκη
Έχω τα πνευμόνια μου να ανασαίνουν βαθύ γαλάζιο
Το υψόμετρο που με πνίγει
Είμαι τα σαγόνια του στόματός μου που μασάνε κόκα
Το φθινόπωρο με τα φύλλα του διάσπαρτα
Οι στίχοι που φράφτηκαν κάτω από μια έναστρη νύχτα
Ένας αμπελώνας γεμάτος σταφύλια
Μια φυτεία ζαχαροκάλαμα κάτω από τον ήλιο στην Κούβα
Είμαι η Καραϊβική που φυλάει τα σπιτάκια
κάνοντας τελετές με ευλογημένο νερό
Ο άνεμος που χτενίζει τα μαλλιά μου
Είμαι όλοι οι αγιοι που κρέμονται από το λαιμό μου
Ο χυμός των κόπων μου δεν είναι με συντηρητικά
Γιατί το λίπασμά μου είναι φυσικό
Συνεχίζουμε βαδίζοντας
Ζωγραφίζοντας το μονοπάτι
Δεν μπορείς να αγοράσεις τη ζωή μου
Η γη μου δεν πωλείται
Δουλεύω ανειδίκευτα αλλά με περηφάνια
Εδώ τα μοιραζόμαστε όλα, το δικό μου είναι δικό σου
Αυτός το χωριό δεν πνίγεται απ' τα κύματα
Κι αν γκρεμιστεί εγώ το ξαναχτίζω
Ούτε ανοιγοκλείνω τα βλέφαρα όταν σε κοιτάω
Για να θυμάσαι το επώνυμό μου
Η Επιχειρηση Κόνδορας εισβάλλει στη φωλιά μου
Συγχωρώ αλλά δεν ξεχνάω ποτέ, άκου καλά
Εδώ αναπνέουμε αγώνες
Τραγουδάω επειδή εδώ ακούμε
Εδώ είμαστε όρθιοι
Να ζήσει η Λατινική Αμερική
Δεν μπορεις να αγοράσεις τη ζωή μου
Και όχι μόνο της καθολικής εκκλησίας......Δυστυχώς ο παππάς έψαλλε πάλι κάτι καθολικά ψυχαναγκαστικά μηνύματα, στα οποία το ποίμνιο απαντούσε με ένα υπνωτικό "por mi culpa" (εξαιτίας μου!), εκνευρίστηκα με τη μανία της καθολικής εκκλησίας να κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν τύψεις επειδή γεννήθηκαν ή επειδή σε κάποιο παράλληλο σύμπαν μια γκόμενα έδωσε ένα μήλο σε έναν ξεβράκωτο.
8 χιλιάρικα μαζεμένα για να πάω Περού ( με πολύ κόπο και ιδρώτα) πριν 10 χρόνια και ακόμα πηγαίνω...... Καλοί οι έρωτες αλλά είναι σκέτη καταστροφή!!! Τώρα θα πάω με δανεικά. Υπάρχουν και χειρότεραε μια περίπτωση γιατί χρεοκόπησε η αεροπορική εταιρεία που πετούσε για Καχαμάρκα, σε άλλη λόγω κατολισθίσεων, άλλη φορά επειδή... ερωτεύτηκα στη Λίμα κλπ) και να που ήγγικεν η ώρα