tzehos
Member
το παρακάτω κείμενο το δημοσίευσα στο blog μου (Σκέψεις και ερωτηματικά...) το περασμένο καλοκαίρι. Ελπίζω να σας αρέσει...καλή ανάγνωση.
[FONT=verdana, geneva]Αύγουστος, μήνας διακοπών.
[FONT=verdana, geneva]Είμαι σχεδόν έτοιμος. Φεύγω για να ψωνίσω όσα απο τα παραπάνω δεν διαθέτω και έτσι πηγαίνω στο πρώτο φαρμακείο που συναντώ. Βάζω το χέρι μου στην τσέπη και διαπιστώνω ότι χαρτάκι με ψώνια δεν υπάρχει. Ψάχνω με τρόπο μία μία τις τσέπες μου. Τζίφος. Δεν πειράζει λέω δύο πράγματα ήταν, θα τα θυμηθώ. Φεύγω έχοντας αγοράσει αντισηπτικό και depon. Ωτοασπίδες και βιταμίνες πήγαν περίπατο. Ε που να τα θυμηθώ; Μία στο τόσο τις αγοράζω.
Συνεχίζω και πηγαίνω σε κατάστημα με gadget-άκια. Εδώ θα τα θυμηθώ σίγουρα γιατί στην πραγματικότητα αυτά με ενδιέφεραν πιο πολύ. και αγοράζω επαναφοριτιζόμενες μπαταρίες τύπου ΑΑΑ ενώ έπρεπε να πάρω τύπου ΑΑ. Καλό ε;
Επιστροφή στο σπίτι. Με το που μπαίνω μέσα βλέπω πάνω στο τραπέζι το χαρτάκι με τις σημειώσεις να μου κλείνει το μάτι. Διαπιστώνω τί ξέχασα αλλά επειδή όπως πάντα πήγα τελευταία στιγμή να τα αγοράσω τα καταστήματα έχουν ήδη κλείσει και έτσι τα ξεχνάω.
Ξεκινάω αμέσως να μαζεύω όλα τα αντικείμενα και να τα βάζω στην βαλίτσα ξέροντας από την αρχή ότι με το ζόρι θα κλείσει αυτή η βαλίτσα και σίγουρα δεν θα κλείνει όταν επιστρέψω από τις διακοπές και τα ρούχα θα είναι άπλυτα και τσαλακωμένα.
[FONT=verdana, geneva]Φεύγω από το σπίτι, κλείνω τη πόρτα και αντιλαμβάνομαι ότι ξέχασα μέσα τα κλειδιά του σπιτιού. ΟΚ σίγουρα έχω δώσει κάπου κλειδιά του σπιτιού οπότε δεν έχω πρόβλημα. Απλά πάλι θα αγγαρέψω να μου κλειδώσουν το σπίτι. πάω στο αεροδρόμιο και ευτυχώς έχω πάρει το διαβατήριο. Ξέχασα όμως την εκτύπωση με τον ηλεκτρονικό κωδικό κράτησης του εισιτηρίου. Στο check in με γλιτώνουν από το εγκεφαλικό όταν μου λένε ότι και μόνο με το επιθετο κάνω το check in κανονικά. Ανεβαίνω στο αεροπλάνο, βγάζω απο την τσέπη μου το mp3 αλλά...τα ακουστικά είναι μέσα στην βαλίτσα. Θα είναι μακρύς ο δρόμος σκέφτομαι. Στην πορεία του ταξιδιού έρχεται το πρώτο γεύμα. Να καθαρίσω τα χέρια μου σκέφτομαι και ανοίγω την χειραποσκευή για να πάρω τα μαντηλάκια. Άφαντα και αυτά. Έμειναν μαζί με τα κλειδιά του σπιτιού στο σπίτι. Πάλι καλά που θυμήθηκα να πάρω τον εαυτό μου μαζί και πήγα στο αεροδρόμιο την σωστή μέρα και ώρα...
Τελικά και χωρίς αυτά που ξέχασα και τα θεωρούσα σημαντικά, πέρασα υπέροχα στις διακοπές μου και δεν ήταν τόσο σημαντικά ώστε να μου τις χαλάσουν έστω και στο ελάχιστο.
[FONT=verdana, geneva]
[FONT=verdana, geneva]Όλα τα παραπάνω μπορεί να ακούγονται τραβηγμένα αλλά είναι πραγματική ιστορία. Άραγε πόσοι από σας έχετε παρόμοιες καταστάσεις να θυμηθείτε;
[FONT=verdana, geneva]Γιατί μας πιάνει αυτή η μανία της "λίστας" και στο τέλος την ξεχνάμε παντελώς; Μήπως δεν είμαστε οργανωτικοί χαρακτήρες; Μήπως επειδή είναι η στιγμή που θα ξεφύγουμε από την καθημερινότητα μας κάνει να βλέπουμε ασήμαντα όσα συμβαίνουν τις στιγμές εκείνες πριν την αναχώριση;
[FONT=verdana, geneva]Δεν μπορώ να εξηγήσω ακριβώς τί συμβαίνει όπως και το γιατί ακόμα και σήμερα μετά από τόσες φορές που έχω κάνει την ίδια διαδικασία δεν υπάρχει φορά που να μην ξέχασα κάτι.
[FONT=verdana, geneva]Για όσους/ες πήγατε διακοπές ελπίζω να μη ξεχάσατε οτιδήποτε στον τόπο διαμονής σας. Για εσάς που θα πάτε διακοπές είτε κάνοντας λίστα αντικειμένων είτε όχι τσεκάρετε την τελευταία στιγμή αν έχετε πάρει λεφτά, δίπλωμα οδήγησης, ταυτότητα και διαβατήριο για να μη γυρνάτε σπίτι τρέχοντας...καλές διακοπές!
[FONT=verdana, geneva]Αύγουστος, μήνας διακοπών.
Χαρτί, μολύβι και ετοιμάζω λίστα απαραίτητων αντικειμένων για τις διακοπές. Και σημειώνω: να μη ξεχάσω! (με έντονα κεφαλαία γράμματα) λες και στο τόσο δα χαρτάκι που έκοψα υπάρχει περίπτωση να γράψω κάτι και να το ξεχάσω. T-Shirts, βερμούδες, φανελάκια, εσώρουχα, κάλτσες. Πάμε στα είδη μπάνιου. Αφρόλουτρο, σαμπουάν, οδοντόκρεμα, οδοντόβουρτσα, πετσέτα. Μπάνιο στη θάλασσα. Πετσέτα, ρακέτες, μπάλλα, ομπρέλα, σαγιονάρες. Gadgets: ΜΡ3, φωτογραφική μηχανή, επαναφορτιζόμενες μπαταρίες μαζί με τον φορτιστή και την πρίζα αυτού (έχω φύγει με τη συσκευή του φορτιστή και δεν έχω πάρει μαζί την πρίζα του) κινητό επίσης με φορτιστή, netbook εφόσον υπάρχει μαζί με τον φορτιστή του και αυτό, ακουστικά για το ΜΡ3. Φαρμακείο: ωτοασπίδες, αντισηπτικό, depon, βιταμίνες...κτλ [FONT=verdana, geneva]Είμαι σχεδόν έτοιμος. Φεύγω για να ψωνίσω όσα απο τα παραπάνω δεν διαθέτω και έτσι πηγαίνω στο πρώτο φαρμακείο που συναντώ. Βάζω το χέρι μου στην τσέπη και διαπιστώνω ότι χαρτάκι με ψώνια δεν υπάρχει. Ψάχνω με τρόπο μία μία τις τσέπες μου. Τζίφος. Δεν πειράζει λέω δύο πράγματα ήταν, θα τα θυμηθώ. Φεύγω έχοντας αγοράσει αντισηπτικό και depon. Ωτοασπίδες και βιταμίνες πήγαν περίπατο. Ε που να τα θυμηθώ; Μία στο τόσο τις αγοράζω.
Συνεχίζω και πηγαίνω σε κατάστημα με gadget-άκια. Εδώ θα τα θυμηθώ σίγουρα γιατί στην πραγματικότητα αυτά με ενδιέφεραν πιο πολύ. και αγοράζω επαναφοριτιζόμενες μπαταρίες τύπου ΑΑΑ ενώ έπρεπε να πάρω τύπου ΑΑ. Καλό ε;
Επιστροφή στο σπίτι. Με το που μπαίνω μέσα βλέπω πάνω στο τραπέζι το χαρτάκι με τις σημειώσεις να μου κλείνει το μάτι. Διαπιστώνω τί ξέχασα αλλά επειδή όπως πάντα πήγα τελευταία στιγμή να τα αγοράσω τα καταστήματα έχουν ήδη κλείσει και έτσι τα ξεχνάω.
Ξεκινάω αμέσως να μαζεύω όλα τα αντικείμενα και να τα βάζω στην βαλίτσα ξέροντας από την αρχή ότι με το ζόρι θα κλείσει αυτή η βαλίτσα και σίγουρα δεν θα κλείνει όταν επιστρέψω από τις διακοπές και τα ρούχα θα είναι άπλυτα και τσαλακωμένα.
Βάζω μέσα τα ρούχα και στη συνέχεια ανάμεσα σε αυτά στριμώχνω τα gadget-άκια για να μη χτυπηθούν και χαλάσουν. Αφήνω έξω το mp3 για να ακούω στο αεροπλάνο. Έπειτα σε μία ξεχωριστή θήκη της βαλίτσας τακτοποιώ την σακούλα που περιέχει τα υγρά, σαμπουάν κτλ, καθώς και ότι αγόρασα από το φαρμακείο. Τα αντισηπτικά μαντηλάκια όμως τα αφήνω εκτός βαλίτσας για να τα έχω μαζί μου μέσα στο αεροπλάνο. [FONT=verdana, geneva]Φεύγω από το σπίτι, κλείνω τη πόρτα και αντιλαμβάνομαι ότι ξέχασα μέσα τα κλειδιά του σπιτιού. ΟΚ σίγουρα έχω δώσει κάπου κλειδιά του σπιτιού οπότε δεν έχω πρόβλημα. Απλά πάλι θα αγγαρέψω να μου κλειδώσουν το σπίτι. πάω στο αεροδρόμιο και ευτυχώς έχω πάρει το διαβατήριο. Ξέχασα όμως την εκτύπωση με τον ηλεκτρονικό κωδικό κράτησης του εισιτηρίου. Στο check in με γλιτώνουν από το εγκεφαλικό όταν μου λένε ότι και μόνο με το επιθετο κάνω το check in κανονικά. Ανεβαίνω στο αεροπλάνο, βγάζω απο την τσέπη μου το mp3 αλλά...τα ακουστικά είναι μέσα στην βαλίτσα. Θα είναι μακρύς ο δρόμος σκέφτομαι. Στην πορεία του ταξιδιού έρχεται το πρώτο γεύμα. Να καθαρίσω τα χέρια μου σκέφτομαι και ανοίγω την χειραποσκευή για να πάρω τα μαντηλάκια. Άφαντα και αυτά. Έμειναν μαζί με τα κλειδιά του σπιτιού στο σπίτι. Πάλι καλά που θυμήθηκα να πάρω τον εαυτό μου μαζί και πήγα στο αεροδρόμιο την σωστή μέρα και ώρα...
Τελικά και χωρίς αυτά που ξέχασα και τα θεωρούσα σημαντικά, πέρασα υπέροχα στις διακοπές μου και δεν ήταν τόσο σημαντικά ώστε να μου τις χαλάσουν έστω και στο ελάχιστο.
[FONT=verdana, geneva]
[FONT=verdana, geneva]Όλα τα παραπάνω μπορεί να ακούγονται τραβηγμένα αλλά είναι πραγματική ιστορία. Άραγε πόσοι από σας έχετε παρόμοιες καταστάσεις να θυμηθείτε;
[FONT=verdana, geneva]Γιατί μας πιάνει αυτή η μανία της "λίστας" και στο τέλος την ξεχνάμε παντελώς; Μήπως δεν είμαστε οργανωτικοί χαρακτήρες; Μήπως επειδή είναι η στιγμή που θα ξεφύγουμε από την καθημερινότητα μας κάνει να βλέπουμε ασήμαντα όσα συμβαίνουν τις στιγμές εκείνες πριν την αναχώριση;
[FONT=verdana, geneva]Δεν μπορώ να εξηγήσω ακριβώς τί συμβαίνει όπως και το γιατί ακόμα και σήμερα μετά από τόσες φορές που έχω κάνει την ίδια διαδικασία δεν υπάρχει φορά που να μην ξέχασα κάτι.
[FONT=verdana, geneva]Για όσους/ες πήγατε διακοπές ελπίζω να μη ξεχάσατε οτιδήποτε στον τόπο διαμονής σας. Για εσάς που θα πάτε διακοπές είτε κάνοντας λίστα αντικειμένων είτε όχι τσεκάρετε την τελευταία στιγμή αν έχετε πάρει λεφτά, δίπλωμα οδήγησης, ταυτότητα και διαβατήριο για να μη γυρνάτε σπίτι τρέχοντας...καλές διακοπές!
. Απ την άλλη σε ολιγοήμερα ταξίδια, δεν θα χρειαστείς τπτ παραπάνω από αυτό. 
