Καλησπέρα παιδιά έχουμε καιρό να τα πούμε, σήμερα θέλησα να σας στείλω αυτό το μην με αφορμή να σας δηγηθώ μερικά πράγματα για μένα, και πώς άρχισε το Κολίμα μου με τα ταξίδια και γενικά, που έχω Πάι. (το Κολίμα άρχισε όταν πολύ μικρός, το όνειρο μου ήταν να Πάο στον μαγευτικό για μένα αυτόν τόπο που λέγετε Αμερική, σαν νεαρό λοιπόν ασχολιόμουν με την μουσική συγκεκριμένα με την χιπ χοπ κουλτούρα καταλαβαίνετε τώρα τη εστί για μένα αμερικα..τρελαμένος συγχρόνως και με τον αμερικανικό κινηματογράφο το πάθος μου ήταν όλο και πιο μεγάλο, για να Πάο. και όλο έλεγα μια μέρα όταν μεγαλώσω θα Πάο και διάφορη φίλη και γνωστοί μου λεγαν ότι είναι ένα όνειρο και είναι δύσκολο να πας θέλει βίζα κτλ κτλ, εγώ ώμος όταν βάζω ένα στόχο τον Κάνο, τελεία και παύλα.. βρίσκω λοιπόν ένα φίλο και τα συμφωνούμε να πάμε μαζί σε ηλικία 18 ετών και εκεί που είχα μαζέψει τα φράγκα τσουπ μου λέει άκυρο δεν πάμε, εκεί μου κόπηκαν τα πόδια, τώρα τι να κάνω έλα που εγώ ήθελα σονη και καλά να Πάο ταξίδι τώρα, και τι κάνω? Πάο στο σοι ενός φίλου Γερμανία και έτσι το πρώτο μου ταξίδι είναι Γερμανία στουτκαρδι και Ντίσελντορφ. όταν γύρισα ώμος πίσω όλο αυτό το πράγμα μου άρεσε η οργανώσει τα νέα πράγματα που βλέπεις για πρώτη φορά η χαρά που σε πιάνει από το προηγούμενο βράδυ που δεν σε πιάνει ύπνος από τον ενθουσιασμό του ταξιδίου, που θα φύγεις το πρωί καταλαβαίνεται ι πιο πολύ… άμεσος έψαχνα να φύγω ξανά μαζεύω πάλι για Αμερική και ξαφνικά ξανά τα ίδια μου το ακυρώνει πάλι ο ξάδελφος, τρελαίνομαι και βρίσκω έναν άλλο και Πάο Λονδίνο γιατί ο τύπος δεν είχε γκαρφα για αμερικα, γυρνώ από Λονδίνο και πλέον Λέο τέλος την επόμενη φορά που θα μου το ακυρώσουν θα Πάο μόνος. ευτυχώς ώμος δεν μου το ακύρωσαν και τελικά το όνειρο μου πραγματοποιήθηκε η χαρά μου δεν περιγράφετε με λέξεις, ένα θα πω αχ αμερικα… το επόμενο ταξίδι που ακολουθισε Ταϊλάνδη Πουκέτ Μπανκ κοκ και τώρα πλέον ετοιμαζόμαστε και αναχορουμαι 6 Αυγούστου Τόκυο… συγγνώμη για τα ορθογραφικά αλλά από ορθογραφία δεν σκαμπάζω πολλά