Μάλτα 1 γεμάτος μήνας πρακτική στην Μάλτα!

[Liana13]

Καλησπέρα ξανά! Τώρα που έχω λίγο χρόνο αποφάσισα να γράψω για τον πιο γεμάτο μήνα της ζωής μου, ένα μήνα πρακτική στην Μάλτα! Σίγουρα τα περισσότερα αξιοθέατα αν οχι ολα θα εχουν ηδη περιγραφει σε ιστορίες (για την τοσοδούλα Μάλτα μιλάμε εξάλλου) αλλά παρόλα αυτά έτσι θα ήθελα να περιγράψω λίγο και τις εμπειρίες και την φάση 2 φοιτητριων που προσπάθησαν να το ζήσουν στο μέγιστο. Για ενα μηνα δεν υπηρχε στιγμη που να πω α θα κατσω τωρα να ξεκουραστω, δεν κοιμηθηκα πανω απο 7 ωρες ουτε τα Σαββατοκυριακα αλλα ναι για ενα μηνα το ζησαμε κυριολεκτικα στην Μάλτα (τουλαχιστον συμφωνα με τα δικα μας κριτηρια ;Ρ).
Λοιπον ξεμυαλισμενη μετα το Ερασμους στην Πορτογαλια εψαχνα εναγωνιως να ξαναφυγω. Γυρναω περυσι τον Φεβρουαριο Ελλαδα και αρχιζω να ψαχνω τροπους για να φυγω με πρακτικη. Λογω της διπλωματικης μου δεν μπορουσα να λειψω για μεγαλο διαστημα οποτε ο ενας μηνας στην Μαλτα το καλοκαιρι φαινοταν η τελεια επιλογη! Προφανως κανω αιτηση και παραλληλα το λεω και στην κολλητη μου την Φωτεινη η οποια κουβαλαει τα ιδια μυαλα με μενα και η οποια ειχε κανει Ερασμους και αυτη την ιδια εποχη με μενα στην Αυστρια (ακριβως ομως ιδιες;Ρ). Ξετρελαινεται και αυτη για την προοπτικη αλλα ειναι αγχωμενη.
- Λιάνα μου θελω και εγω να κανω αιτηση αλλα ενταξει εσυ το βρηκες πρωτη και αααααν επιλεξουν τελικα εμενα και οχι εσενα θα αισθανθω πολυ ασχημα (γλυκουλα μου <3)
-Φωτεινη της λεω σταματα πρωτον αφου και εσυ το θελεις προφανως θα κανεις και αιτηση και αν επιλεξουν εσενα και οχι εμενα θα ςιναι επειδη εισαι καλυτερη! Δευτερον ομως πανω στην αιτηση ελεγε οτι περισσοτερα απο ενα ατομα θα γινοντουσαν δεκτα οποτε πού ξέρεις μπορεί να πάρουν και τις 2.
(Η πρακτικη αφορουσε σε ατομα σε ολη την Ευρωπη οποτε η τελευταια φραση μου αν και ενδομυχα διατηρουσα ελπιδες ηξερα οτι ηταν πολυ ουτοπικο)
Οταν τελικα κανει και η Φωτεινη την αιτηση μας λεει η υπευθυνη της οργανωσης εδω στην Ελλαδα κοριτσια μου δεν θελω να σας στενοχωρησω αλλα να ξερετε οτι δεν θα γινετε και οι 2 δεκτες, μια απο σας θα ειναι η τυχερη αν τελικα επιλεχθει. Εκει μας σταματαει λιγο τα ονειρα αλλα εγω συνεχιζω να το πιστευω (μα το ελεγε πανω πανω στην αιτηση λεω στην Φωτεινη!! περισσοτερα ατομα θα γινουν δεχτα ;Ρ). Επισης ειχαμε κανει αιτηση για διαφορετικες περιοδους οποτε αν τελικα μας κανανε δεχτες και τις 2 δεν θα βρισκομασταν.
Η ζωη τα εφερε ετσι ωστε τελικα ενα μεσημερι αρχες Ιουλιου να μας ερχεται μειλ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΛΤΑ και στις 2!! Και σαν να μην εφτανε αυτο η εργοδοτης ελεγε οτι μας ηθελε και τις 2 την ιδια περιοδο για ολο τον Σεπτεμβριο! Εμεις δεν πιστευμα απο την χαρα μας! Οκ αρκετα για τα προ Μαλτας παμε τωρα για την χωρα την ιδια

31 Αυγουστου προσγειωνομαστε στο αεροδρομιο. Μας ερχεται και μας παιρνει ενα παιδι της οργανωσης για να μας παει σπιτι. Μεναμε στα συνορα Gzira me Sliema. Εντωμεταξυ για την Μαλτα οι διαφορετικες πολεις ειναι οτι για μας ειναι οι διαφορετικες συνοικιες. Sliema ειναι η πιο τουριστικη περιοχη με ολα τα μαγαζια, μπαρακια παραλιακα. Η τοποθεσια μας ηταν 2 λεπτα απο την θαλασσα και ταυτοχρονα κανα 20 λεπτο με τα ποδια ως το πανεπιστημιο που θα δουλευαμε (20λεπτο το πρωι με γρηγορο βημα- 40 λεπτο το απογευμα οταν γυρνουσαμε που γυρνουσαμε χαλαρα). Το καλυτερο κομματι του σπιτιου ομως ηταν οι συγκατοικοι. Ειμασταν 6 κοριτσια ολες φοιτητριες που κανανε τις πρακτικες τους! Ετυχε να ειναι και αλλη μια κοπελα απο Ελλαδα, 2 απο Κροατια και 1 απο Πολωνια! Ταιριαξαμε αμεσως με τα κοριτσια, γιναμε κολλητες και περνουσαμε ατελειωτο χρονο μαζι!!!

Ο επομενος ενας μηνας περασε πολυ γρηγορα. Τις καθημερινες απο τις 8 ως τις 5 ειμασταν στο πανεπιστημιο. Στην συνεχεια ή καναμε μια μεγαλη παρακαμψη για να παμε σουπερμαρκετ στα Lidl που ηταν τελειως στην αλλη ακρη αλλα τι να κανουμε επρεπε να εξοικονομησουμε οσο το δυνατον περισσοτερα χρηματα (με 15 ευρω ειχαμε παρει καρτα των 12 εισητηριων και αυτα τα κρατουσαμε ευλαβικα για τις εκδρομες που θα καναμε τα ΣΚ οποτε ολες οι υπολοιπες μετακινησεις γινοντουσαν και μονο με τα ποδια-μερικες φορες με οχι τοσο καλο αποτελεσμα αλλα εμπειριες ειναι και αυτα;Ρ) ή θα καναμε μια βολτα παραλιακα στην Σλιεμα για κανα παγωτακι ή θα πηγαιναμε για ενα γρηγορο μπανακι στην παραλια της Σλιεμα ή θα γυρνουσαμε σπιτι θα μαγειρευαμε τπτ για την επομενη μερα. Επισης η παρλα που πιαναμε με τις συγκατοικους δεν ειχε τελειωμο οποτε η ωρα περνουσε τοσο γρηγορα. Κατα τις 9 θα βγαιναμε εξω στα μπαρακια της Σλιεμα ή θα καναμε movie nights ή θα πηγαιναμε στα Erasmus meetings στο Paceville (το Γκαζι της Μαλτας). Αυτα για τις καθημερινες. Τα ΣΚ το προγραμμα ηταν φουλ. Σηκωνομασταν (αφου προηγουμενως Παρασκευη βραδυ η Ντορα η Κροατισα μας ελεγε let's go to Paceville οποτε ξενυχτουσαμε ως το ξημερωμα στα κλαμπακια του "Κεραμεικου". Για μας τους Ελληνες δεν μας εντυπωσιαζει αυτος ο τροπος διασκεδασης αλλα μαρεσε η ολη φαση με τους φιλους μας. Εξαλλου η φιλη μας η Ντορα ηξερε και εντυπωσιαζε τα αγορια και τελικα καταληγαμε να πινουμε τοσο πολυ αλλα ολα κερασμενα για τα ματια της Ντόρας!;Ρ) ετοιμαζαμε το πλουσιο γευμα που θα τρωγαμε στην εκδρομη (ενα τοστακι και μια μπανανιτσα τα κλασικα μπατιρακια εγω και η Φωτεινη) και ετοιμαζομασταν για τις εξορμησεις! Το βραδυ γυρνουσαμε κατακοπες αλλα οχι επρεπε να ξανβγουμε συμφωνα με τις επιταγες της Ντορας και των γειτονων μας τα πιο παρτυ ανιμαλς. Γενικως το Paceville ειναι για μετα τις 12. Πιο πριν μπορεις να πας για ενα χαλαρο ποτακι στην Σλιεμα ή στην Βαλετα που θα μιλησω πιο αναλυτικα μετα ή στο πιο γαματο μπαρακι στην Σλιεμα στο Hole in the Wall!!!!!!!!!!!!!. Η Σλιεμα εχει τα πιο μεινστριμ μπαρακια αλλα το hole in the wall που ειναι κρυμμενο σε ενα στενο και οχι στην παραλιακη ειναι τοπ επιπεδου! Μακρια απο τα βλεμματα των τουριστων εχει πολυ ωραια ατμοσφαιρα και διακοσμηση χωρις να συρρεουν πληθη και μου θυμιζει τα πιο εναλλακτικα μπαρακια του κεντρου. Η Σλιεμα ειναι το επικεντρο αλλα δεν ειναι καθολου γραφικη.

Λοιπον ας ξεκινησω με την πανεμορφη Βαλετα. Την επισκεφθηκαμε αρχικα την Κυριακη, την επομενη μερα αφοτου φτασαμε Μαλτα και επειτα ακομα περισσοτερες φορες! Γραφικοτατη, με πλακοστρωτα δρομακια, ομορφες πλατειες και τους κηπους Barkara Gardens με τρομερη θεα στις 3 πόλεις! Τελειως αλλου επιπεδου από την "φτηνη Σλιεμα" (εξαιρεται το hole in the wall). Το μονο κακο ειναι οτι μετα τις 4 κλεινουν πολλα μαγαζια (street food και εμπορικα) αυτο δεν μπορω να το καταλαβω γαμωτο. Οποια καφετερια και να επιλεξεις να καθισεις ειπαμε ειναι ολες κουκλιστικες και πολυ κιουτ!! Και για βραδυ δεν υπαρχουν επιλογες για αφτερ (για αυτο υπαρχει η Σλιεμα και το Πατσεβιλ) αλλα για μεχρι 12 υπαρχουν ενα σωρο μπαρακια δεν εχω συγκρατησει ονοματα δεν εκατσα πολλες φορες αλλα ολα ειναι τελεια!!! Αυτο που συγκρατησα ομως ειναι οτι καθε Παρασκευη βραδυ γινοταν βραδια Jazz οπου στα σκαλακια τυπου Αναφιωτικα μαζευοντουσαν κοσμος, παιρναμε κρασι απο το μαγαζι (Bridge bar κατι τετοιο νμζ) και καθομασταν ολοι μαζι και απολαμβαναμε την Jazz κατω απο φεγγαρι και την ζεστη νυχτα του Μαλτεζικου ουρανου. Η Βαλετα ειναι κουκλα!!! και ισως καλυτερα τα αφτερ κλαμπακια των τουριστων που θελουν να γινονται κωλος να υπαρχουν σε αλλη περιοχη και η Βαλετα να παραμενει ενα στολιδι και πιο αυθεντικη. Επίσης κάτι που μου αρεσε πολυ οταν πηγιαναμε Βαλετα ηταν το γεγονος οτι παιρναμε καραβακι για να μας περασει απεναντι απο την Σλιεμα. Τα 1,80 ευρω πηγαινε ελα και 5λεπτης διαδρομης για να φτασεις απεναντι αξιζουν πολυ περισσοτερο απο το να δωσεις 2 ευρω και να μπεις στο λεωφορειο.

Η Jazz βραδιά

Ενα κιουτ πολυχρωμο μαγαζακι σε στενο της Βαλετα (Piadina cafe)

Θέα απο τους Barkara Gardens

 

[Liana13]

Α και μια επιπλεον πληροφορια για την Βαλετα. Αν και για οσους θα ταξιδεψουν για λιγες μερες το να πανε σε σινεμα μπαρ δεν ειναι και η πρωτη προτεραιοτητα τους παρολοα αυτα θα το αναφερω. Υπαρχει το cinema bar by citylights ενα γλυκυτατο μπαρακι με πολυ ομορφη διακοσμηση οπου εχει 2-3 προβολες καθε απογευμα με βραδυ με κλασικες ταινιες και με μονο 5 ευρω απολαμβανεις μια κλασικη ταινια σε μια αναπαυτικη πολυθρονα σε μια κοζι ατμοσφαιρα μαζι με ποτακι και ποπκορν! Εγω ενθουσιαστηκα παντως;Ρ

Το επόμενο ΣΚ το προγραμμα είχε επίσκεψη σε Riviera Bay και Mdina το Σαββατο και Marsaslokk την Κυριακή. Φύγαμε!
Αρχικα θα πηγαιναμε εγω με Φωτεινη στην Riviera Bay και στην συνεχεια θα συναντουσαμε τις υπολοιπες συγκατοικους στην Mdina. Το να περιμενεις λεωφορειο στην Μαλτα δεν ειναι και το πιο βολικο πραγμα στον κοσμο. Ειδικα που ακομα και μηνα Σεπτεμβριο ο ηλιος καιει και υπαρχουν ακομα αρκετοι τουριστες επομενως υπαρχει αρκετος συνωστισμος. Τελοσπαντων με τα πολλα φτανουμε στην Riviera. Προσωπικα η Riviera απο αποψη τοποθεσιας και σχηματισμου ειναι η καλυτερη αμμωδης παραλια της mainland Μαλτας. Γενικως εμεις ως Ελληνες δεν χρειαζεται να ζηλεψουμε την Μαλτα, εχουμε τα παντα και ακομα καλυτερα! Απλως η Μαλτα ειναι πολυ μικρουλα επομενως υπαρχουν ακρετοι γεωλογικοι σχηματισμοι που μπορεις να εξερευνησεις σε ενα ταξιδι σου. Για αμμωδεις παραλιες δεν φημιζεται η Μαλτα αλλα ενταξει δεν μας πειραζει κιολας. Τις ζουμε εμεις καθε καλοκαιρι! Για τους ξενους ναι ειναι παραδεισος (Μιλουσα με τον Σερβο γειτονα μας και μου ελεγε οτι αισθανεται τεςλεια που δουλευει εδω. Σε 3 λεπτα απο το σπιτι του βλεπει θαλασσα και δεν μπορουσα να το πιστεψω. Εψαχνα μετα στον χαρτη και οντως η Σερβια δεν συνορευει καθολου με θαλασσα. Ειμαστε τοσο τυχεροι που ειμαστε Μεσογειοι αληθεια!) Παμε λοιπον στην Riviera.

Πολυ ωραια τοποθεσια μεσα σε θαμνους και μονο μια καφετερια να βρισκεται και να εξυπηρετει τον κοσμο. Αυτο το λεω γιατι πιο μετα θα γινει αντιδιαστολη με μια αλλη παραλια. Δυστυχως τα κυματα ηταν μεγαλα και ειχε αερα και βουτηξαμε για πολυ λιγο μετα μας απαγορευσαν να ξαναβουτηξουμε. Παρολα αυτα ηταν πολυ ευχαριστη η ολη κατασταση μαρεσε πολυ το τοπιο και η θεα που φαινεται οπως κατεβαιναμε και ανεβαιναμε τα σκαλια. Πολυ ομορφη παραλια!!

Mdina, Rabat
Μετα ομως επρεπε να φυγουμε και να συνεχισουμε την διαδρομη μας μεσα στις δαιδαλωδεις αλλαγες σε λεωφορεια ωστε να φτασουμε επιτελους στην Mdina και να βρουμε και τα κοριτσια! Οταν φτασαμε ειχε αρχισει να πεφτει λιγο ο ηλιος και υπηρχε αερας που μας ξεπαγιαζε. Δεν ξερω αν ηταν καλη ιδεα αλλα το μονο που ειχαμε να μας ζεστανει ηταν οι βρεγμενες πετσετες της παραλιας. Η Mdina ή αλλιώς σιωπηλή πόλη ειναι η παλια πρωτευουσα. Σιωπηλη σιωπηλη δεν θα την ελεγα τουλαχιστον λογω των τουριστων αλλα και παλι η αυρα της και η διαρρυθμιση της σου μεταδιδει μια συστολη, μια σιωπη. Στο κεντρο της πολης μπηκαμε απο την κεντρικη πυλη, τα δρομακια και τα στενακια πια δεν αποτελουν στεκια για μαγαζακια περα απο μερικα σουβενιρ, εισαι απλως εσυ που περιπλανασαι μεσα στους μπεζ τοιχους της πολης. Υπαρχουν μονο 2 καφετεριες ταρατσες και 2-3 ακριβα εστιατορια για τους τουριστες κυριως. Καθισαμε σε μια απο τις ταρατσες και ααπολαυσαμε τον καφε και τα γλυκακια μας! Την τελευταια Κυριακη ξαναηρθα εγω με την Φωτεινη για να δουμε την Mdina με φως και το Rabat, την διπλανη της πολη . Στο Rabat υπάρχουν και οι κατακομβες του Αγιου Παυλου, δεν ειχαμε ξαναπαει σε κατακομβες οποτε για μας ηταν μια πρωτογνωρη και ομορφη εμπειρια, δεν ξερω αν υπαρχουν αλλες εντυπωσιακοτερες αλλα παντως αξιζει μια σταση αν εχετε εξερευνησει και τα υπολοιπα.

Mdina

Κιουτ μαγαζακι στο Rabat

Mdina (Fontanella η καφετερια)

Rabat

Rabat

Mdina

Παμε επομενη μερα Marsaslokk! Το Marsaslokk ειναι ενα ομορφο πολυχρωμο ψαροχωρι και ειμασταν και τυχεροι διοτι καθε Κυριακη πραγματοποιειται παζαρι διπλα στην θαλασσα οπου πουλανε καθε λογης πραγματα (ο υπερκαταναλωτισμος των κοριτσιων οπου μεταξυ αλλων η καθε μια πηρε 3-4 φουλαρακια και ρνα 1 ψαθινο καπελο απο εναν πωλητη ο οποιος εκανε την τυχη του;Ρ). Χαρακτηριστικα οι μικρες πολυχρωμες βαρκουλες (οπως καταλαβατε τρελαινομαι για τα πολυχρωμα;Ρ) που αποτελουν και εθνικ στοιχειο των Μαλτεζων, τα λεγομενα luzzu. Επισης οπως ειναι γνωστο και σε ολες τις χωρες το νερο ειναι ακριβο ετσι και στην Μαλτα το πιο φτηνο που βρισκαμε ηταν 80 λεπτα το μικρο μπουκαλακι. Ελα ντε ομως που την ωρα που βγαινουμε απο το παζαρι και ημασταν ετοιμες να αγορασουμε μπουκαλακια νερο συνειδητοποιουμε οτι υπαρχει ενας ψυκτης που προσφερει ενα λιτρο νερο μονο με 15 λεπτα!!! Και το ακομα καλυτερο οτι αν καποιοι εχουν ριξει απο 20 λεπτα πχ επειδη το μηχανημα δεν δινει ρεστα αν υπαρχουν παραπανω χρηματα στο μηχανημα και πατησεις το κουμπι σου δινει το νερο που αντιστοιχει στα επιπλεον λεπτα που υπρχουν. Χαρες και πανηγυρια εμεις ηπιαμε νερο μεχρι να σκασουμε και γεμισαμε τα μπουκαλακια μας για την συνεχεια η οποια ηταν κανα 20 λεπτο απο το χωριο στο St Peters Pool!! Και τι ειναι αυτο? Θαλασσα για να κανεις μπανιο αλλα οχι παραλια. Υπαρχουν βραχια απο τα οποια πηδας και μαλιστα σε καποια σημεια αρκετα ψηλα που περιτρυγιριζουν την θαλασσα δινοντας την εννοια μιας πισινας. Η περιοχη ηταν γεματη κοσμο και υπηρχε και παρα πολυς νεος κοσμος.

Marsaslokk

Ακομα και τα παγκακια ειναι πολυχρωμα στο Marsaslokk!! <3

St Peter's Pool

 

[Liana13]

Το επόμενο ΠΠΣΚ ήταν αρκετά εξαντλητικό θα έλεγα. Το πρόγραμμα είχε Blue Grotto, Paradise Bay, Gozo and Comino! Την Παρασκευή επίσης θα με επισκεφτοταν και η αδερφη μου οποτε τα must Gozo and Comino θα τα αφηναμε για το ΣΚ να τα δουμε μαζι της. Επισης Πεμπτη και Παρασκευη ειχαμε τις 2 μερες αδεια που δικαιουμασταν για την πρακτικη οποτε πως αλλιως θα αξιοποιουσαμε τον χρονο μας; μα φυσικα εξερευνωντας τα υπολοιπα μερη που μας ειχαν απομενει.
Για Πεμπτη το μενου ειχε Blue Grotto. Το συγκεκριμενο μερος ειναι ενας πανεμορφος γεωλογικος σχηματισμος που εχουν δημιουργηθει σπηλιες στην θαλασσα. Ειδικα η θεα απο πανω ειναι εκπληκτικη. Αφου κατεβηκαμε προς τα κατω πηραμε και την βαρκουλα για να κανουμε εναν γυρο και να δουμε απο κοντα τις σπηλιες. 8 ευρω ειχε το εισητηριο για τον καθενα μας. Προσωπικα τα θεωρω υπεραξια τα 8 ευρω παρολα αυτα ηθελα να κανω την διαδρομη οποτε τα εδωσα (ε η οικονομια στο φαγητο επρεπε να αποσβεσει με τα εξοδα για τετοιες καταστασεις). Τελοσπαντων η διαδρομη ηταν πολυ ομορφη μαζι και με τους υπολοιπους τουριστες. Επιστρεφοντας καναμε και λιγες βουτιες στον μολο για να δροσιστουμε και επειτα ξεκινησαμε την διαδρομη της επιστροφης.

Εντυπωσιακα τοπια!

Το λεωφορειο το περιμεναμε κανα μισαωρο. Οταν το βλεπουμε να πλησιαζει αρχιζουν τα πανηγυρια!! Μπαινοντας μεσα κουρασμενες μας παιρνει και λιγο ο υπνος. Μετα απο κανα 20 λεπτο αποφασιζω να δω στο γκουγκλ μαπς που ειμαστε και που χρειαζεται να αλλαξουμε. Και τοτε συνειδητοποιω οτι εχουμε παρει το λεωφορειο προς την αντιθετη κατευθυνση και παμε στην μεση το πουθενα εχοντας αρχισει ο ηλιος ηδη να δυει. Αρχιζουμε να ψαχνουμε σε ποια σταση πρεπει να κατεβουμε και να παρουμε το σωστο λεωφορειο. Μετα απο εναν μικροδιαπληκτισμο τελικα κατεβαινουμε σε μια και την στιγμη που ακουμπαμε στο εδαφος βλεπουμε στην αλλη σταση απεναντι το λεωφορειο να φευγει και να προχωραει προς το φαναρι. Αρχιζουμε εναν αγωνα δρομου και την στιγμη που ανοιγει πρασινο το φαναρι χτυπαμε την πορτα του λεωφορειου. Ο γλυκουλης μας ανοιξε ευτυχως (Ευχαριστουμε πολυ! <3). Μετα απο αυτην την μικρη παρενθεση φτανουμε στην Φλοριανα και απο κει αλλαζουμε λεωφορειο για την Σλιεμα. Εντωμεταξυ η Μαλτα αν και ειναι τοσοδουλα ειναι τοσο πυκνοκατοικημενη και εχει τοση κινηση που νομιζεις οτι ειναι πολυ μεγαλυτερη απο αυτο που ειναι στην πραγματικοτητα. Τελοσπαντων φτανοντας επιτελους σπιτι ειχαμε στησει ενα Ερασμους μιτινγκ. Κουραση ξεκουραση επρεπε να παμε εξαλλου αυτος ηταν και ενας λογος που ειχαμε ερθει στην Μαλτα. Αργα το βραδυ μετα το μιτινγκ κλασικα να εχουμε την Ντορα let's go clubbing..

Η επομενη μερα συνδυαζεται με τον ερχομο της αδερφης μου. Αποφασιζουμε να παμε στο Paradise Bay (ειχαν παει οι Κροατισσες και ηταν και μια αμμωδης παραλια και θα ευχαριστιομασταν μπανιο με την αδερφη μου). Ξεκιναμε λοιπον μονο που αυτην την φορα δεν θα αλλαζαμε λεωφορειο αλλα θα παιρναμε ενα μονο. 222!!! κρατηστε αυτο το νουμερο! Με το θρυλικο 222 καναμε 1.5 ωρα μεχρι να φτασουμε στο ακριανο βορειο τμημα της Μαλτας. Στην συνεχεια επρεπε να περπατησουμε κανα 20λεπτο μια ανηφορα και μετα μια κατηφορα για να φτασουμε στην παραλια. Ως Ελληνιδα θα πω οτι η ονομασια δεν εχει καμια σχεση. Ειναι μια αξιοπρεπης παραλια για τα ελληνικα δεδομενα αλλα οχι και παραδεισος! Βασικα αυτο που με χαλουσε σε αυτην την παραλια ηταν τα ασχημα κτηρια που υπηρχαν απεναντι και "μολυναν" την θεα αλλα και η πιτσαρια που υπηρχε και δημιουργησε μια πιο καθωσπρεπει λιγο ατμοσφαιρα. Αντιθετα στην Riviera περα απο το φυσικο τοπιο που ηταν πολυ ομορφο ακομα και η μεγαλη αυτη καντινα ηταν πιο εναρμονισμενη με το τοπιο. Εδω η πιτσαρια μου εβγαλε μια κυριλα που δεν μου πολυαρεσε. Κατα τα αλλα σαν τοποθεσια ηταν μια χαρα ειδικα η διαδρομη για να φτασεις σε αυτην ειδικα στην επιστροφη οταν δυει ο ηλιος ειναι πολυ ωραια εμπειρια. Τελοσπαντων καθισαμε καναμε το μπανακι μας τσιμπησαμε και απο την πιτσαρια(σν και την εκραξα τελικα πηραμε απο κει) και μετα πηραμε τον δρομο της επιστροφης. Όπως ειπα η διαδρομη ειναι πολυ ωραια οποτε ως ψωνια καθισαμε και βγαζαμε φωτογραφιες. Στην συνεχεια σαν κιουριες φτανουμε στην σταση του λεωφορειου το οποιο ερχεται αμεσως. Μετα απο λιγες στασεις γεμιζει και ο οδηγος δεν σταματαει στις επομενες στασεις. Τους λυπηθηκα τους καημενους που περιμεναν και εφαγαν πακετο. Οκ μπορει να ηρθαμε τερμα θεου αλλα τουλαχιστον δεν θα μεναμε απεξω απο το λεωφορειο, κατι ειναι και αυτο.

Μετα απο 1.5 ωρα φτανουμε σπιτι επιτελους. Η αδερφη μου ηταν αρκετα κουρασμενη και δεν μας ακολουθησε στην jazz βραδια. Οντας πτωματα μετα δεν αντεξαμε να παμε δευτερη φορα σε κλαμπ με την αγαπημενη μας Ντορα <3 εξαλλου αυριο μας περιμενε δυσκολη μερα.

 

[Liana13]

Το Σαββάτο ξημερώνει και το πρόγραμμα ήταν να πάμε στο Gozo. Ο στόχος ήταν να ξυπνήσουμε γύρω στις 8:30 και να κατα τις 10 να ξεκινησουμε. Όντας πτωματα απο τις προηγουμενες 2 μερες ξυπναμε κατα τις 9:30. Ελα ομως που καποιες απο τις συγκατοικους ειχαν ξυπνησει γιατι ειχαν να διαβασουν καποια πραγματα. Η παρλα ξεκιναει και τελικα καταληγουμε να φυγουμε στις 12 απο το σπιτι. Η τυχη ομως μας ευνοησε και χωρις να περιμενουμε καθολου μπαινουμε στο 222, ναι το ξακουστο λεωφορειο. Επρεπε ξανα να παμε στην ακρη του νησιου γιατι απο εκει υπηρχε το λιμανι για να παρουμε το πλοιο για το Gozo. Ναι δεν μπορω να πω η τυχη μας ηθελε γιατι μπαινουμε στο πλοιο και μετα απο 5 λεπτα ξεκιναμε (το εισητηριο γυρω στα 6,5 ευρω αν θυμαμαι καλα). Ετσι καταφερνουμε και βρισκομαστε στο Gozo 2 και κατι εχοντας ξεκινησει απο το σπιτι στις 12. Θριαμβος!!! Ξεκιναμε και παιρνουμε το λεωφορειο για να μας παει στην Victoria το κεντρο του Gozo. Αααχ ποσο κιουτ νησακι! Στο Gozo η αραβικη επιρροη ειναι παρα πολυ εκδηλη σε σχεση με την υπολοιπη Μαλτα. Το κεντρο δε ειναι μια γλυκα! Εχει προφανως παρα πολυ κοσμο, αλλα δεν μας πειραζει. Κανουμε βολτες στην κεντρικη πλατειουλα του με τα ομορφα μαγαζακια, πολυ ωραια στενακια, υπαρχει χρωμα παντου!! Απεναντι απο την κεντρικη πλατεια υπαρχει η Cintadella η παλια πολη. Ουσιαστικα εξωτερικα υπαρχουν τα τειχη και εσωτερικα ειναι η πολη. Θα ελεγα μου θυμιζει μια αλλη Mdina στο εσωτερικο της, βεβαια πιο ζωντανη και με πολυ περισσοτερο ηλιο (την Mdina και τις 2 φορες που πηγα την επισκεφτηκα οταν αρχισε να βραδιαζει οποτε την εχω ταυτισει παντα ετσι).

Μεσα στην Cintadella

Στην συνεχεια παιρνουμε ενα αλλο λεωφορειο (ποσα επιτελους;Ρ) και πηγαινουμε προς ενα παραθαλασσιο μερος του νησιου εκει που ειναι το Fungus Rock και το hidden lagoon (μονο hidden δεν ειναι) (και μεχρι πριν 4 χρονια υπηρχε και το azure window το οποιο δυστυχως επεσε λογω της θαλασσιας διαβρωσης). Οπως και να χει τα μερη εκει ηταν φανταστικα! Και οι γεωλογικοι σχηματισμοι πολυ εντυπωσιακοι. Παραλία δεν υπήρχε εκτος αν ηθελες να πεσεις απο τα βραχια ή να πλατσουρισεις λιγο εκει στο lagoon. Ανεξαρτητα ομως απο το μπανιο η ατμοσφαιρα ηταν πανεμορφη και ειδικα οπως επεφτε το ηλιοβασιλεμα η αισθηση ηταν εντυπωσιακη!

Και τωρα ξεκιναει το μαρτυριο της επιστροφης. Σιγουρα θα ηθελα να ξαναπαω καποια αλλη στιγμη στο Gozo για να δω και τα υπολοιπα μερη του νησιου αλλα σιγουρα ειμαι ευχαριστημενη απο αυτα που καταφεραμε να δουμε εκεινη την μερα. Περιμενοντας το λεωφορειο κανουμε το προγραμμα της επιστροφης. Τα εισητηρια διαρκουν για 2 ωρες μονο και σκεφτομαστε οτι η χρηση 3 λεωφορειων και ενος πλοιο θα ειναι πολυ δυσκολο να διαρκεσει για 2 ωρες. Τελοσπαντων 19:30 ηταν προγραμματισμενο το λεωφορειο να ερθει. Καθυστερει κανα 4λεπτο (θα δειτε στην συνεχεια γιατι αυτο το τετραλεπτο αποδειχτηκε καθοριστικο), εμεις αποφασιζουμε να μπουμε καπου στην μεση (ουτε πολυ νωρις ωστε να εξοικονομησουμε οσο γινεται λιγο περισσοτερο χρονο μεχρι να χτυπησουμε το εισητηριο αλλα οχι και πολυ αργα ωστε να βρουμε να κατσουμε - μα ποσο εξηνταβελ εε εξυπνες ηθελα να πω). Τελοσπαντων φτανουμε στο κεντρο του Gozo και εκει περιμενουμε το αλλο λεωφορειο για να μας παει στο λιμανι. Σε αυτην την διαδρομη το λεωφορειο ειναι γεματο και εγω με την Φωτεινη λεμε ορισμενες βλακειες. Ξαφνικα παρατηρω καποιους αντρες να βρισκονται απο πισω μας και να χαζογελανε. Μεσα σε ολη την οχλαγωγη το αυτι μου νομιζει οτι ακουει και κατι λεξεις στα ελληνικα. Ξαναγυριζω αλλα τελικα τους ακουω να μιλανε μια αλλη ξενη γλωσσα (μου θυμιζαν σλαβικα απο αυτα που ακουγα στο σπιτι απο τις Κροατισσες). Με τα πολλα φτανουμε τελικα στο πλοιο το οποιο ευτυχως δεν καθυστερει να ξεκινησει. Και ναι φτανουμε 21:10 φτανουμε στην σταση των λεωφορειων για να παρουμε το 222. Προγραμματισμενο δρομολογιο ηταν στις 21:30. Λεμε ισα ισα που το προλαβαινουμε (παραλληλα μας ειχαν τελειωσει τα εισητηρια της καρτας που αντιστοιχουσαν στα 1.25 ευρω οποτε αν τα παιρναμε απο το λεωφορειο θα ηταν στα 2 ευρω (θα λετε τωρα μα καλα ποσο γιφτισες τελοσπαντων ε ενταξει ειπαμε προσπαθουσαμε με 280 ευρω να επιβιωσουμε ολο τον μηνα οποτε και τα 75 λεπτα για μας ηταν σημαντικα;Ρ εξαλλου αυτα σκεφτομαι τωρα και γελαω και αυτα θα μου μεινουν οταν θα μεγαλωσω). Καθως περιμεναμε στην σταση να σου και η αντροπαρεα του λεωφορειου να μας κοιταζει και ξαφνου ερχεται ο ενας και μας μιλαει στα ελληνικα. Με τα πολλα τελικα τα παιδια ηταν απο Αλβανια και 2 απο αυτους ειχαν δουλεψει στην Ελλαδα για καποια χρονια στα χωραφια πριν ερθουν Μαλτα. Οπως μας ειπαν αγαπουσαν πολυ την Ελλαδα, την κουλτουρα και το κεφι που εχουμε και οτι εδω στην Μαλτα μετα τον πρωτο μηνα βαριεσαι. Αισθανθηκα μια συγκινηση μεσα μου να πω την αληθεια;Ρ

Και παιρνω την πασα για να πω και εγω την αποψη μου. Εχω λατρεψει το εξωτερικο, μαρεσει να εξερευνω νεα μερη, να κανω φιλιες με ατομα απο το εξωτερικο, να βλεπω τον τροπο ζωης τους, τρελαινομαι για αυτα τα πραγματα! Αλλα παραλληλα εχοντας ζησει για 6 μηνες Πορτογαλια και 1 μηνα Μαλτα με εκανε να εκτιμησω καποια πραγματα για την χωρα μου που πιο παλια την εκραζα συνεχεια και εβλεπα μονο τα αρνητικα της. Η εμπειρια του εξωτερικου μου ανοιξε κυριολεκτικα τους οριζοντες, την κοσμοθεωρια μου και τον τροπο που βλεπω τα πραγματα αλλα παραλληλα με εκανε να αγαπησω ακομα περισσοτερο την χωρα μου. Γιατι η ταβερνα στην θαλασσα με το ουζο και τους μεζεδες και το συρτακι με τον ικαριωτικο δεν ξερω αν υπαρχουν πουθενα αλλου στον κοσμο! Θα μου πεις ειναι αυτα τα πιο σημαντικα για να μεινεις σε αυτην την χωρα; Οχι δεν ειναι αλλα ειναι κατι που μας χαρακτηριζει, δειχνει εναν τροπο ζωης που μαρεσει και ειμαι περηφανη για αυτα. Στην Μαλτα περασα πολυ ομορφα και ανεπτυξα ισχυρες φιλιες με ξενα ατομα οποτε δεν μπορω να πω οτι με κερδισε η Μαλτα σαν Μαλτα. Η Πορτογαλια ομως η ιδια η χωρα θα ειναι παντα μεσα μου (Πορτογαλια + Ελλαδα= ideal combination!!)

Συγνωμη για την παρενθεση αλλα ηταν συναισθηματα που επρεπε να ειπωθουν. Γυρναμε στο λεωφορειο εκει που στις 21:30 νταν φτανει το 222. Εμεις σαν λυσσαρες τρεχουμε για να μπουμε. Ο λεωφοριαντζης μας κανει σημα να περιμενουμε δεν ειναι ακομα ετοιμο πρεπει να κανει μια στροφη και να ξαναρθει. Φτανει ξανα στις 21:32 εμεις φουριοζες καταφερνουμε και μπαινουμε πρωτες και χτυπαμε τα εισητηρια και ναιιιι ειναι εγκυρα. Κατα τις 23:20 μπαινουμε επιτελους στο σπιτι. Περιγραφουμε στα κοριτσια γελωντας οτι ναι με ενα εισητηριο μονο αλλαξαμε τρια λεωφορεια και καναμε διαδρομη 3,5 ωρων. Ειμασταν τοσο περηφανες! Παραλληλα ψαχνουμε στο ιντερνετ πως να παμε Comino. Μονο και μονο η ιδεα να ξανακανουμε για τριτη μερα συνεχομενα την διαδρομη του 222 μας προκαλουσε αναγουλα. Εξαλλου το εισητηριο με πλοιο ηταν γυρω στα 13 ευρω νομιζω. Τελικα ανακαλυπτουμε οτι μπορουμε να παρουμε κρουαζιερα (χαχαχαχα αυτες που σκεφτοντουσαν να ξοδεψουν ενα εισητηριο;Ρ) με 20 ευρω που θα την παιρναμε απο την Σλιεμα(ναιιιιι) και θα μας πηγαινε Comino. Τελεια επιλογη, κοιμομαστε σαν πουλακια γιατι αυριο 10 θα επρεπε να ειμασταν στο πλοιο και δεν χωρουσε εκεινη την φορα καμια καθυστερηση.

 

[Liana13]

Comino
Την επόμενη μέρα καταφέρνουμε και 9:55 επιβιβαζόμαστε στην κρουαζιέρα (οχι οτι εχω επιγνωση των υπολοιπων ειδων κρουαζιερας αλλα ηταν ενα μικρο σκαφακι με χωριτικοτητα ποσα 60-70 ατομα καπου εκει) Εμεις παιρνουμε θεση εξω στην πλωρη του σκάφους και παρολο που μας εκαιγε ο ηλιος εμενα παντα μαρεσει να αγναντευω το γαλαζιο της θαλασσας. Απεναντι μας καθονται 5 Ιταλιδες καλλονες που εχουν ερθει για μπατσελορ στην Μαλτα καθως η μια ειναι η μελλουσα νυφη (ειχαν πλακιτσα ;Ρ). Μετα απο 30-40 λεπτα διαδρομη φτανουμε στην πισω πλευρα του Comino το λεγόμενο Crystal Lagoon. Δεν ειναι καποια παραλια το μερος αλλα ειναι οπως το λεει και το ονομα του κρυσταλλινα νερα διπλα στους βραχους του Comino. Ξεκιναμε και κανουμε τις βουτιες μας πηδωντας απο το πανω μερος του πλοιου (και αφηνουμε στις ιταλιδες να μας προσεχουν τα πραγματα μας). Τα νερα ηταν τελεια και το κολυμπι σε αυτο το τοπιο επισης φανταστικο. Το μονο κακο ηταν οτι περα απο την δικη μας κρουαζιερα υπηρχε και αλλη μια και αλλα 2-3 μικρα ιδιοκτητα σκαφακια. Στην Μαλτα ειναι ολα εμπορευματοποιημενα οποτε δεν μπορεις να βρεις κατι απομερο. Να μην το κατηγορω ομως γιατι αλλιως ουτε εγω θα ειχα την ευκαιρια να βρεθω εκει. Το μπανακι τελειωνει οταν αρχιζουν και κανουν την εμφανιση τους καποιες τσουχτριτσες.

Επομενη σταση στην πιο δημοφιλη παραλια της Μαλτας το Blue Lagoon. Οκ ενταξει γινοταν της π...οπης. Ειτε με κρουαζιερες ειτε με το πλοιο ειτε με ιδιωτικα σκαφακια το τοσοδουλικο Comino ασφυκτιουσε απο την πολυκοσμια. Στο Comino δεν υπαρχουν μονιμοι κατοικοι, ουτε ξενοδοχεια παρα μονο 2 υπαιθριες καντινες. Εγω με την Φωτεινη ανεβαινουμε προς τα πανω ωστε να εξερευνησουμε λιγο το νησακι, να βγαλουμε φωτογραφιες την θεα και αφηνουμε την αδερφη μας να βρει θεσεις για να κατσουμε. Οσο περιεργο και αν ακουγεται δεν εχω βρεθει ποτε σε ενα τοσο μικρο νησακι που να ειναι ακατοικητο και μαρεσε η ολη η φαση να περπαταμε σε αυτην την περιορισμενη εκταση γης στην θαλασσα. Γυρνωντας πισω βλεπουμε την αδερφη μου και διπλα της να εχουν καθισει οι ιταλιδες νυφες (μα παντου μπροστα μας τελοσπαντων;Ρ). Παραλληλα να της εχει πιασει κουβεντα ενας αλλος Ιταλος (Jacopo το ονομα του και με τον οποιο εχουμε καταληξει να μιλαμε ακομα και τωρα και να μαθαινουμε τα τεκταινομενα της Ιταλιας ειδικα τωρα με την καραντινα, μεσα σε αυτην την παρενθεση να αναφερω και κατι εξτρα, ειχα βγει για σωματικη ασκηση με μια φιλη μου στην γειτονια μου και μας παιρνει ο Jacopo βιντεοκληση και του λεμε οτι εχοημε βγει για μια μικρη βολτα και μου λεει αληθεια βολτα? εδω δεν επιτρεπεται τιποτα μονο για σουπερμαρκετ και φαρμακειο ειναι η αστυνομια κατω απο τα σπιτια μας και δεν επιτρεπεται να βγουμε και να παμε αλλου περα απο αυτα τα 2 και σκεφτομαι ποσο τυχεροι ειμαστε εν μερει που μπορουσαμε εστω και λιγο να βγαινουμε καθημερινα και να κανουμε μια βολτα, να βλεπουμε εστω και καποιους φιλους μας, να βλεπουμε ακομα και αυτο το λιγο πρασινο που υπαρχει στην Αθηνα) Μετα απο αυτην την μεγααλη παρενθεση επιστρεφουμε στο Blue Lagoon που τοτε ο συνωστιμος ηταν κατι τοσο φυσικο και παμε να μπουμε στην θαλασσα. Η λευκη αμμος μαζι με την αντανακλαση του ηλιου δημιουργουσε πανεμορφα χρωματα στην παραλια. Απεναντι απο το Comino υπαρχει η μικρη βραχονησιδα το Cominoto. Ετσι λοιπον ξεκινωντας απο το Comino κολυμπαμε και φτανουμε στην μικρη αυτη βραχονησιδα οπου και εκει υπηρχε κοσμος. Στην συνεχεια βουταμε και απο το Cominoto και περναμε μεσα απο σπηλια που δημιουργειται. Μπροστα απο μας κολυμπουσαν 2 με μασκες οποτε ως πολυ εξυπνες σκεφτομαστε οτι αν υπαρξει κατι περιεργο θα το δουν οι μπροστινοι μας και θα μας ειδοποιησουν (μα τι μυαλο εχουμε τελοσπαντων) και τελικα βγαινουμε στην αλλη μερια του Cominoto. Κολυμπουσαμε γυρω στην 1-1,5 ώρα και το κατευχαριστηθηκαμε, πρωτη φορα κολυμπουσα αναμεσα σε 2 νησακια, ηταν τρομερο το συναισθημα.

Ενδημική σαυρούλα της Μαλτας Podarcis filfolensis maltensis (ε το βιολογικό με έχει επηρεάσει ;Ρ)

Επιστρεφοντας πισω παιρνουμε κατι απο την καντινα να φαμε και σιγα σιγα επιβιβαζομαστε στο σκαφος. Κατα την επιστροφη ακουμε τις γνωστες μας πια Ιταλιδες (παρολο που συνολικα παιζει να μιλησαμε για 30 δευτερολεπτα αλλα ηταν παντα εκει που ημασταν και εμεις) να λενε delfini delfini, με μια μικρη χρονοκαθυστερηση συνειδητοποιουμε οτι εννοουν την γνωστη λεξη. Και ναι τελικα σε αυτο τα ταξιδακι ειδαμε και δελφινια!!! Τι αλλο να ζητησει κανεις απο ενα ταξιδι στο Comino??
Επιστρεψαμε γυρω στις 17:17:30 πίσω στην Σλιέμα. Στην συνεχεια πηγαμε σε ενα παραδοσιακο εστιατοριο εκει κοντα για να δοκιμασουμε και λιγο κατι πιο σπιτικο φαγητο. Ερχεται η σερβιτορα λοιπον και της παραγγελνουμε 2 πιατα.
-You ordered 2 dishes but you are 3.
-Yes we know it but we want just 2 dishes. Δεν ξερω γιατι της φανηκε τοσο περιεργο;Ρ

Ωραια φαγητο παντως και περα απο την παραξενια της σερβιτορας η εξυπηρετησε ηταν πολυ καλη και η ατμοσφαιρα επισης ηταν ζεστη μιας παραδοσιακης ταβερνας.
Το βραδυ γυρναμε τελικα σπιτι και επειδη λειψαμε πολυ στα κοριτσια παμε για ενα χαλαρο ποτακι στο Blue sheep στην Σλιεμα (η Ντορα γνωριζει τον σερβιτορο επομενως μας κραταει και τις καλυτερες θεσεις;ρ).