go2dbeach
Member
- Μηνύματα
- 6.032
- Likes
- 9.900
- Επόμενο Ταξίδι
- Λατινική Αμερική
- Ταξίδι-Όνειρο
- Λατινική Αμερική
Περιεχόμενα
Τρελλος οικοδομικος οργασμος επικρατει στην Ντοχα , με πολλες πινακιδες να διαφημιζουν ή να ενημερωνουν οτι τα υπο ανεγερση κτιρια εχουν αναλαβει οικοδομικες επιχειρησεις του Ντουμπαι.
Οι οποιες επιχειρησεις προφανως βαζουν το χερακι τους κι εδω μεταμορφωνοντας την Ντοχα αργα αλλα σταθερα σε μικρογραφια του Ντουμπαι.
Το ταξι μας αφησε στην εισοδο του mall το οποιο μας υποδεχτηκε στη δροσια του εχοντας μολις ανοιξει.
Με το που μπηκαμε οι μικροι καταραχτες στα αριστερα αρχισαν να λειτουργουν απαλα και τα νερα κατω απο το ξυλινο γεφυρακι γεμισαν ρυτιδες.Οι κυλιομενες μας οδηγησαν στον επανω οροφο οπου μετα απο τοσο ποδαροδρομο δεν αντισταθηκα σε ενα παγωμενο καφε με τη συνοδεια κεικ σοκολατας.
Οι συρομενες πορτες ανοιξαν και γελια και παιδικες φωνες γεμισαν το χωρο.Καποιο σχολειο ηρθε επισκεψη στο Λουνα παρκ του mall. Οι δασκαλοι με μακριες λευκες κελεμπιες συνοδευαν τα παιδια (ολα αγορια) που κρατιοντουσαν ανα δυο στη σειρα με ιδια παντελονακια και πουκαμισακια , εκτος απο μερικα που φορουσαν κι αυτα κελεμπιουλες και καρω κοκκινα μαντηλια στο κεφαλι.
Το mall εχει πολλους οροφους και καταστηματα τα οποια βρισκονται περιμετρικα ενος μεγαλου παγοδρομιου.
Ακομα και μετα τις 9 το πρωι , τα μαγαζια δεν ειχαν ανοιξει , εκτος απο τις καφετεριες.
Περιοριστηκα λοιπον στο χαζεμα βιτρινων με ρουχα και παπουτσια σε αρκετα χαμηλες τιμες και βιτρινες με διακοσμητικα και ειδη δωρων με τις χρυσες μικρογραφιες πετρελαιοπηγων να μονοπωλουν το ενδιαφερον μου.
Στο ισογειο , εξω απο μια εκθεση της ΤΟΥΟΤΑ (η σειρα του Mr. για βιτρινες!) πιασαμε κουβεντα , μαλλον εκανα το διερμηνεα σε μια συζητηση ανταλλαγης πληροφοριων για αυτοκινητα και αγωνες μεταξυ του Mr. και μιας παρεας Ντοχανεζων (?). Συντομα βρεθηκαμε σε ενα ακομα ταξι να ψαχνουμε μια περιοχη προς την αντιθετη κατευθυνση , προσπερνωντας δηλ.το αεροδρομιο και συνεχιζοντας σε δρομους και στενα μικρων συνοικιων μιας αλλης Ντοχας με συνεργεια και βουλκανιζατερ. Γυναικες με μαυρες κελεμπιες και μαντηλες που αφηναν ακαλυπτα ισα τα προσωπα τους με ματια βαμμενα εντυπωσιακα , ψωνιζαν στις ανοιχτες αγορες , στους μεγαλους παγκους με τα υπεροχα λουλουδια και στα μικρα μαναβικα που ειχαν απλωμενα τα προιοντα τους εξω στα πεζοδρομια. Ο φαρδυς παραλιακος δρομος με τις καταφυτες νησιδες στη μεση , οι κοντοι φοινικες και οι πλατειες με τα ψηλα μοντερνα κτιρια , ανηκαν σε αλλη πολη.
Ο ταξιτζης - ευγενεστατος οπως ολοι οσοι συναντησαμε στη Ντοχα – μας περιμενε να τελειωσουμε τις δουλειες μας για να μας παει στο αεροδρομιο , γιατι απο εδω δεν υπηρχε περιπτωση να βρουμε αλλο ταξι.
Μπηκε μια δυο φορες στο καταστημα να μου πει χαμογελαστος οτι μας περιμενει , να μην ανησυχω και τελικα μια ωρα και κατι πριν απο την πτηση , φτασαμε στο αεροδρομιο.
Εδω στο αεροδρομιο περασα την καλυτερη ωρα μου στην Ντοχα αφου περιπλανηθηκα αναμεσα σε διαδρομους με μεγαλες σοκολατες και φυσικα πηρα λιγες – καλα , καλα! Οσες χωραγε το μεγαλο σακιδιο μου! Και οι 6 ωρες στην Ντοχα τελειωσαν ετσι γλυκα. Ατελειωτεs σοκολατεs και ατελειωτη ερημοs!
Οι οποιες επιχειρησεις προφανως βαζουν το χερακι τους κι εδω μεταμορφωνοντας την Ντοχα αργα αλλα σταθερα σε μικρογραφια του Ντουμπαι.
Το ταξι μας αφησε στην εισοδο του mall το οποιο μας υποδεχτηκε στη δροσια του εχοντας μολις ανοιξει.
Με το που μπηκαμε οι μικροι καταραχτες στα αριστερα αρχισαν να λειτουργουν απαλα και τα νερα κατω απο το ξυλινο γεφυρακι γεμισαν ρυτιδες.Οι κυλιομενες μας οδηγησαν στον επανω οροφο οπου μετα απο τοσο ποδαροδρομο δεν αντισταθηκα σε ενα παγωμενο καφε με τη συνοδεια κεικ σοκολατας.
Οι συρομενες πορτες ανοιξαν και γελια και παιδικες φωνες γεμισαν το χωρο.Καποιο σχολειο ηρθε επισκεψη στο Λουνα παρκ του mall. Οι δασκαλοι με μακριες λευκες κελεμπιες συνοδευαν τα παιδια (ολα αγορια) που κρατιοντουσαν ανα δυο στη σειρα με ιδια παντελονακια και πουκαμισακια , εκτος απο μερικα που φορουσαν κι αυτα κελεμπιουλες και καρω κοκκινα μαντηλια στο κεφαλι.
Το mall εχει πολλους οροφους και καταστηματα τα οποια βρισκονται περιμετρικα ενος μεγαλου παγοδρομιου.
Ακομα και μετα τις 9 το πρωι , τα μαγαζια δεν ειχαν ανοιξει , εκτος απο τις καφετεριες.
Περιοριστηκα λοιπον στο χαζεμα βιτρινων με ρουχα και παπουτσια σε αρκετα χαμηλες τιμες και βιτρινες με διακοσμητικα και ειδη δωρων με τις χρυσες μικρογραφιες πετρελαιοπηγων να μονοπωλουν το ενδιαφερον μου.
Στο ισογειο , εξω απο μια εκθεση της ΤΟΥΟΤΑ (η σειρα του Mr. για βιτρινες!) πιασαμε κουβεντα , μαλλον εκανα το διερμηνεα σε μια συζητηση ανταλλαγης πληροφοριων για αυτοκινητα και αγωνες μεταξυ του Mr. και μιας παρεας Ντοχανεζων (?). Συντομα βρεθηκαμε σε ενα ακομα ταξι να ψαχνουμε μια περιοχη προς την αντιθετη κατευθυνση , προσπερνωντας δηλ.το αεροδρομιο και συνεχιζοντας σε δρομους και στενα μικρων συνοικιων μιας αλλης Ντοχας με συνεργεια και βουλκανιζατερ. Γυναικες με μαυρες κελεμπιες και μαντηλες που αφηναν ακαλυπτα ισα τα προσωπα τους με ματια βαμμενα εντυπωσιακα , ψωνιζαν στις ανοιχτες αγορες , στους μεγαλους παγκους με τα υπεροχα λουλουδια και στα μικρα μαναβικα που ειχαν απλωμενα τα προιοντα τους εξω στα πεζοδρομια. Ο φαρδυς παραλιακος δρομος με τις καταφυτες νησιδες στη μεση , οι κοντοι φοινικες και οι πλατειες με τα ψηλα μοντερνα κτιρια , ανηκαν σε αλλη πολη.
Ο ταξιτζης - ευγενεστατος οπως ολοι οσοι συναντησαμε στη Ντοχα – μας περιμενε να τελειωσουμε τις δουλειες μας για να μας παει στο αεροδρομιο , γιατι απο εδω δεν υπηρχε περιπτωση να βρουμε αλλο ταξι.
Μπηκε μια δυο φορες στο καταστημα να μου πει χαμογελαστος οτι μας περιμενει , να μην ανησυχω και τελικα μια ωρα και κατι πριν απο την πτηση , φτασαμε στο αεροδρομιο.
Εδω στο αεροδρομιο περασα την καλυτερη ωρα μου στην Ντοχα αφου περιπλανηθηκα αναμεσα σε διαδρομους με μεγαλες σοκολατες και φυσικα πηρα λιγες – καλα , καλα! Οσες χωραγε το μεγαλο σακιδιο μου! Και οι 6 ωρες στην Ντοχα τελειωσαν ετσι γλυκα. Ατελειωτεs σοκολατεs και ατελειωτη ερημοs!
Attachments
Last edited by a moderator:
