είμαι ευτυχής
Member
- Μηνύματα
- 26
- Likes
- 219
Περιεχόμενα
ΗΜΕΡΑ ΕΚΤΗ
Ξυπνήσαμε πολυ νωρίς και λίγο μετα τις 6 αναχωρήσαμε για Μόναχο,η καλύτερη και πιο σύντομη διαδρομή είναι μέσω autobahn A8, 145 χλμ και σε νορμάλ συνθήκες 1:40 λεπτα,αυτο με έκανε να λεω στο φιλο μου οτι ήταν υπερβολικός και μας σήκωσε πολύ νωρίς,αλλά πιστέψτε,με τη κίνηση που βρήκαμε πλησιάζοντας στο Μόναχο,τελικά αποδείχθηκε σωστός..
Στη διαδρομή που είναι όλη εθνική,μου έκανε εντύπωση ξάνα το πόσο τηρούσαν τα όρια ταχύτητας,τα ατελείωτα κονβόι των φορτηγών που ολα ήταν στην τέρμα δεξιά λωρίδα και πλην ενα με δυο περιπτώσεων δεν είδα φορτηγό να προσπερνάει άλλο φορτηγό..
Με το καλό φτάσαμε πάλι στον γκαράζ,εκεί που είχαμε παραλάβει το αυτοκίνητο,το τσέκαραν για λιγο εκει 2 νεαροί,τσέκαραν και οτι τους το επιστρέψαμε φουλαρισμένο,μας ειπαν ντάνκε και αυτο ηταν...το μεγαλύτερο άγχος μας,μόλις είχε τελειώσει..
Κάτσαμε σε ενα μικρο φούρνο-καφέ τονωθήκαμε με ζεστό καφέ και μπαγκέτα η οποια παρεμπιπτόντως ήταν με ψωμάκι τύπου πρέτσελ,αλλα με τυρί,αλλαντικά,μαρούλι και σως έδενε φανταστικά η αλμύρα του,δοκιμάστε το...
Μετά απο αυτό ξεκινήσαμε για τη γνωστή διαδρομή,σταθμός Hauptbahnhof -karlsplatz-marienplatz
κάπου εκει μπήκαμε για λιγο στην εκκλησία σήμα κατατεθέν της πόλης Frauenkirche,τεράστιος ναος,οχι τοσο εντυπωσιακός εσωτερικά οσο ο καθεδρικός του Σαλσμπουργκ,αλλά σε αυτόν μου άρεσαν πολύ τα βιτρό παράθυρα που ειχε..
Έπειτα συνεχίσαμε σε ενα απο τους πιο εμπορικούς δρόμους της πόλης Theatiner strasse χαζεύοντας λιγο βιτρίνες
Σε λιγο φτάσαμε στην Odeonsplatz.Μια όμορφη πλατεία που τα 2 μαρμάρινα λιοντάρια στη καμάρα σου τραβούν το βλέμμα...
Βέβαια εκει δε πήγαμε για την πλατεία,ο σκοπός μας σήμερα ήταν τα μουσεία,ετσι πίστευα δηλαδη..
Χωρις να καθυστερούμε φτάσαμε στο γκισέ για την είσοδο στο Rasidenz palace,εγω είχα σκεφτεί να επισκεφτούμε το παλάτι και τους θησαυρούς με 11 ευρω εισοδο,ο φιλος μου πρότεινε αφου ήρθαμε να δουμε και το Cuvilies theatre με επιπλέον μονο 2 ευρω επιβάρυνση,ετσι με 26 ευρω το ζευγάρι βγάλαμε εισιτήρια..
Στην είσοδο εκει που αφήνεις τις τσάντες και οτι πράγματα έχεις πλην κινητών και φωτογραφικών,δούλευε μια κυρία απο Ελλάδα οπου μας διευκόλυνε...
Η είσοδος του παλατιού ειναι εντυπωσιακή...
Οι φωτογραφίες επιτρέπονται χωρίς φλας..
Το παλάτι ειναι μέσα στο χρυσό,με αμέτρητα δωμάτια με πίνακες με γύψινα,με πορσελάνες,σκάλες να σε οδηγουν κατω για πορσελάνες και χρυσά σερβίτσια,σκάλες να ανεβαίνουν για κοσμήματα
Η αλήθεια ειναι οτι το παλάτι ειναι τεράστιο,αρχικά ο φιλος μου που εχει επισκεφθεί κ αλλα στο εξωτερικό ειπε οτι ειναι ''φτωχο'' αλλα συμφώνησε οτι ειναι τεράστιο...ανεβαίναμε,κατεβαίναμε μπαίναμε σε δωμάτια,σε κάποια φάση δεν θυμόμασταν αν τα έχουμε δει ξανά...είχαμε κουραστεί και δεν είχαμε δει ακόμα το χώρο με τους θησαυρούς...
Αφου επισκεφθήκαμε και τον ξεχωριστό χωρο των θησαυρών,οπου και αυτος περιλαμβάνει ιδιαίτερα κομμάτια με χρυσό και πετράδια,κομμάτια σίγουρα ανεκτίμητα..
Το μουσείο αυτό με έβγαλε εντελώς εκτός προγράμματος,η σκέψη ήταν αυτή τη μέρα να πήγαινα και στην παλιά πινακοθήκη(alte pinakothek)αλλά συνολικά είχαμε κάνει πάνω απο 3 ωρες και δεν είχαμε δει ακομα το θέατρο...
Είπαμε να κάνουμε ενα διάλειμμα να πάμε για φαγητό να κάτσουμε λιγο να ξεκουραστούμε και να επιστρέψουμε για το θέατρο.Κάτσαμε σε ενα πολύ ωραιο σημείο δίπλα στην εκκλησία Φραουενκιρχε,εκει ο νεαρός Γερμανος σερβιτόρος ηταν πολυ ευγενικός και υπομονετικός,προσπάθησε να μας εξηγήσει ολα τα πιάτα και τι περίπου ηταν το καθένα,τελικα δοκιμάσαμε λιγο απο ολα..
Τα πιάτα ήταν ολα νόστιμα,μη φανταστείτε μεγάλη ποικιλία μενού,σνίτσελ,κρέας με μια σκουρα σάλτσα,χοιρινό κοτσι,πανσετα.Να πω οτι οσον αφορά τα κρεατικά,πουθένα δε συνάντησα αυτο που φοβόμουν,δηλαδή κρέατα άψητα με αίμα..
Συνοδευτικά να πω οτι δύσκολα βρίσκεις στα ''γούστα μας'' τηγανιτές πατατες δεν υπάρχουν στα περισσότερα εστιατόρια ,συνήθως τα πιάτα συνοδεύονται πάντα με μια έξτρα σαλατά η οποια ειναι μέσα στη τιμή και περιέχει λαχανικά και κατι σαν καραμελωμένο λάχανο,οι σαλάτες αυτές ειναι οκ..
Μόνο τη πατατοσαλάτα τρώγαμε ανέτα,κάτι ντάμπλινκς απο ψωμι και πατάτα που φέρνουν πάντα μαζι με τα κυρίως πιάτα,τα έτρωγες και σε τρωγαν!!!
Οι τιμές σχεδόν παντού ίδιες,γύρω στα 15 ευρω τα κυρίως πιάτα,οι μπύρες σταθερή αξια,το συγκεκριμενο εστιατόριο είχε augustiner!!
Αφου πήραμε δυνάμεις επιστρέψαμε να δούμε το θεατρο
Σίγουρα θα υπάρχουν αλλου πολύ πιο μεγαλοπρεπής,δε θεωρω οτι το συγκεκριμένο έχει 300 θεσεις μαζι με τους εξώστες,ηταν μικρο αλλά όμορφο,μου άρεσε πάρα πολύ..
Φεύγοντας και απο το θέατρο,τωρα πια τρέχαμε..τελικά σε ενα ταξίδι δύσκολα μπορεί να βγει ακριβώς ενα πρόγραμμα...
Για αλλο μουσείο η παρέα δεν το συζήταγε...οποτε είπαμε να προλάβουμε ανοικτή τη viktualienmarkt(έκλεινε στις 18.00) κάτι σαν τις δικές μας τις λαικές αγορές,αλλά πολύ πιο διαφορετική....
Εχει πολλα προιόντα,μπαχαρικα,φρουτα πανακριβα!!,εχει να κάτσεις να φας να πιεις,γενικά έχει πολυ ωραία ατμοσφαίρα,άλλωστε ειναι μεσα στα must see του Μονάχου..
και αυτα να βλέπει ο Ελληνας αγρότης και να κλαίει τη κόπο του....
Σε αυτή τη φάση ήμουν πολύ κουρασμένος με είχε τσιμπήσει και λιγο η μέση μου,ήθελα να κάτσω εκεί μέχρι να κλείσει η αγορά και μετά να πάω στα δωμάτια να ξεκουραστώ λίγο,η παρέα επέμενε για ενα τελευταίο ποδαρόδρομο μέχρι το Maximilianeum το παλιό κοινοβούλιο στο ποταμό Ισαρ,περιπου 1.5 χλμ με τα πόδια..
Ξεκίνησα με βαριά πόδια,αλλά σιγά σιγά οταν φτάσαμε στο ποτάμι η διάθεση άλλαξε,μεγάλο ποτάμι καθαρό,με μονοπάτια και γέφυρες για τους πεζούς..
Κόσμος να περπατά κατα μήκος,αμέσως καταλαβαίνεις και νιώθεις τη ποιότητα ζωής αυτής της πόλης..
Το παλιό κοινοβούλιο πολυ επιβλητικό,ωραίο και τεράστιο κτίριο..
Κάνοντας περιμετρικά το κυκλο του Maximilianeum βγαίνεις σε μια μικρή πλατεία τη wiener platz,αυτη την ειχε τσεκάρει ο φίλος σαν στέκι ντόπιων και πράγματι ετσι ήταν,εκει ακριβώς υπάρχει μια beer garden με πολυ όμορφο εξωτερικό χώρο μεσα στα δέντρα Biergarten am Wiener platz,οπου έχει πολύ καλή μπύρα και φαγητό,(βρήκαμε κοτόπουλο ψητό και πατάτες τηγανητές)!!!πιο νορμάλ τιμές απο αλλο;y και η μπύρα το λιτρο 8.50.Τη συστήνω για καλοκαίρι ανεπιφύλακτα,επίσης εχει στάση μετρό εκει κοντα στα 300 μετρα ειναι η Max weber platz, εξυπερετουν οι γραμμές U4-U5.
Hταν απο τα σημεία που μου άρεσε παρα πολυ,δε κάτσαμε πολύ,ήπιαμε τη μπύρα μας και ειπαμε να παμε στο ξενοδοχειο για λιγη ξεκούραση,με το μετρό φυσικά αυτη τη φορα.Ετσι σε 5 στάσεις και μολις 7 λεπτά ήμασταν στη στάση του ξενοδοχείου,μετα 4 λεπτα περπάτημα και φτάσαμε,τοσο απλα!!
Το βράδυ δεν ήμασταν ξανά για κέντρο,κάπου έβγαινε και η κούραση,άλλωστε αυτή η μέρα ειχε ξεκινήσει απο τις 5.30 που σηκωθήκαμε στο Σαλσμπουργκ...
Αλλα είπα στη παρέα,παω να ρίξω μια αναγνωριστική γύρω στη περιοχή μας.Στα 900 μέτρα απο το ξενοδοχείο μας,είχα σημειώσει την μπυραρία Augustiner-Keller.
Με τίποτα ομως δε περίμενα αυτό που ειδα..ενας χώρος υπερβολικά τεράστιος,αν πω για 3.000 άτομα πιστέψτε με,δεν είναι υπερβολή...Με πολύ κόπο βρήκα παγκάκι για να κάτσω και πήρα τηλ την παρέα και έδωσα οδηγίες πως να με βρουν,να φανταστείτε οταν ήρθαν,όρθιος να κουνάω χέρια και να μη με βλέπουν!!Αφού εφοδιαστήκαμε με τις μπύρες λίτρου Αugustiner(όλες αυτές οι μπυραρίες-beer garden είναι self-service) απολαύσαμε τη βραδιά..
Αφου νύχτωσε και οι Γερμανοί άδειασαν σιγά σιγά τη μπυραρία,άλλωστε εκει τα ωράρια ειναί σκληρά για εμας τους Έλληνες, στις 12:00 έκλεινε η μπυραρία...φύγαμε και εμεις για ξεκούραση, γιατί αύριο είχε ημερήσια εκδρομή με τρένο!!
Ξυπνήσαμε πολυ νωρίς και λίγο μετα τις 6 αναχωρήσαμε για Μόναχο,η καλύτερη και πιο σύντομη διαδρομή είναι μέσω autobahn A8, 145 χλμ και σε νορμάλ συνθήκες 1:40 λεπτα,αυτο με έκανε να λεω στο φιλο μου οτι ήταν υπερβολικός και μας σήκωσε πολύ νωρίς,αλλά πιστέψτε,με τη κίνηση που βρήκαμε πλησιάζοντας στο Μόναχο,τελικά αποδείχθηκε σωστός..
Στη διαδρομή που είναι όλη εθνική,μου έκανε εντύπωση ξάνα το πόσο τηρούσαν τα όρια ταχύτητας,τα ατελείωτα κονβόι των φορτηγών που ολα ήταν στην τέρμα δεξιά λωρίδα και πλην ενα με δυο περιπτώσεων δεν είδα φορτηγό να προσπερνάει άλλο φορτηγό..
Με το καλό φτάσαμε πάλι στον γκαράζ,εκεί που είχαμε παραλάβει το αυτοκίνητο,το τσέκαραν για λιγο εκει 2 νεαροί,τσέκαραν και οτι τους το επιστρέψαμε φουλαρισμένο,μας ειπαν ντάνκε και αυτο ηταν...το μεγαλύτερο άγχος μας,μόλις είχε τελειώσει..
Κάτσαμε σε ενα μικρο φούρνο-καφέ τονωθήκαμε με ζεστό καφέ και μπαγκέτα η οποια παρεμπιπτόντως ήταν με ψωμάκι τύπου πρέτσελ,αλλα με τυρί,αλλαντικά,μαρούλι και σως έδενε φανταστικά η αλμύρα του,δοκιμάστε το...
Μετά απο αυτό ξεκινήσαμε για τη γνωστή διαδρομή,σταθμός Hauptbahnhof -karlsplatz-marienplatz
κάπου εκει μπήκαμε για λιγο στην εκκλησία σήμα κατατεθέν της πόλης Frauenkirche,τεράστιος ναος,οχι τοσο εντυπωσιακός εσωτερικά οσο ο καθεδρικός του Σαλσμπουργκ,αλλά σε αυτόν μου άρεσαν πολύ τα βιτρό παράθυρα που ειχε..
Σε λιγο φτάσαμε στην Odeonsplatz.Μια όμορφη πλατεία που τα 2 μαρμάρινα λιοντάρια στη καμάρα σου τραβούν το βλέμμα...
Βέβαια εκει δε πήγαμε για την πλατεία,ο σκοπός μας σήμερα ήταν τα μουσεία,ετσι πίστευα δηλαδη..
Χωρις να καθυστερούμε φτάσαμε στο γκισέ για την είσοδο στο Rasidenz palace,εγω είχα σκεφτεί να επισκεφτούμε το παλάτι και τους θησαυρούς με 11 ευρω εισοδο,ο φιλος μου πρότεινε αφου ήρθαμε να δουμε και το Cuvilies theatre με επιπλέον μονο 2 ευρω επιβάρυνση,ετσι με 26 ευρω το ζευγάρι βγάλαμε εισιτήρια..
Στην είσοδο εκει που αφήνεις τις τσάντες και οτι πράγματα έχεις πλην κινητών και φωτογραφικών,δούλευε μια κυρία απο Ελλάδα οπου μας διευκόλυνε...
Η είσοδος του παλατιού ειναι εντυπωσιακή...
Αφου επισκεφθήκαμε και τον ξεχωριστό χωρο των θησαυρών,οπου και αυτος περιλαμβάνει ιδιαίτερα κομμάτια με χρυσό και πετράδια,κομμάτια σίγουρα ανεκτίμητα..
Το μουσείο αυτό με έβγαλε εντελώς εκτός προγράμματος,η σκέψη ήταν αυτή τη μέρα να πήγαινα και στην παλιά πινακοθήκη(alte pinakothek)αλλά συνολικά είχαμε κάνει πάνω απο 3 ωρες και δεν είχαμε δει ακομα το θέατρο...
Είπαμε να κάνουμε ενα διάλειμμα να πάμε για φαγητό να κάτσουμε λιγο να ξεκουραστούμε και να επιστρέψουμε για το θέατρο.Κάτσαμε σε ενα πολύ ωραιο σημείο δίπλα στην εκκλησία Φραουενκιρχε,εκει ο νεαρός Γερμανος σερβιτόρος ηταν πολυ ευγενικός και υπομονετικός,προσπάθησε να μας εξηγήσει ολα τα πιάτα και τι περίπου ηταν το καθένα,τελικα δοκιμάσαμε λιγο απο ολα..
Τα πιάτα ήταν ολα νόστιμα,μη φανταστείτε μεγάλη ποικιλία μενού,σνίτσελ,κρέας με μια σκουρα σάλτσα,χοιρινό κοτσι,πανσετα.Να πω οτι οσον αφορά τα κρεατικά,πουθένα δε συνάντησα αυτο που φοβόμουν,δηλαδή κρέατα άψητα με αίμα..
Συνοδευτικά να πω οτι δύσκολα βρίσκεις στα ''γούστα μας'' τηγανιτές πατατες δεν υπάρχουν στα περισσότερα εστιατόρια ,συνήθως τα πιάτα συνοδεύονται πάντα με μια έξτρα σαλατά η οποια ειναι μέσα στη τιμή και περιέχει λαχανικά και κατι σαν καραμελωμένο λάχανο,οι σαλάτες αυτές ειναι οκ..
Μόνο τη πατατοσαλάτα τρώγαμε ανέτα,κάτι ντάμπλινκς απο ψωμι και πατάτα που φέρνουν πάντα μαζι με τα κυρίως πιάτα,τα έτρωγες και σε τρωγαν!!!
Οι τιμές σχεδόν παντού ίδιες,γύρω στα 15 ευρω τα κυρίως πιάτα,οι μπύρες σταθερή αξια,το συγκεκριμενο εστιατόριο είχε augustiner!!
Αφου πήραμε δυνάμεις επιστρέψαμε να δούμε το θεατρο
Φεύγοντας και απο το θέατρο,τωρα πια τρέχαμε..τελικά σε ενα ταξίδι δύσκολα μπορεί να βγει ακριβώς ενα πρόγραμμα...
Για αλλο μουσείο η παρέα δεν το συζήταγε...οποτε είπαμε να προλάβουμε ανοικτή τη viktualienmarkt(έκλεινε στις 18.00) κάτι σαν τις δικές μας τις λαικές αγορές,αλλά πολύ πιο διαφορετική....
Εχει πολλα προιόντα,μπαχαρικα,φρουτα πανακριβα!!,εχει να κάτσεις να φας να πιεις,γενικά έχει πολυ ωραία ατμοσφαίρα,άλλωστε ειναι μεσα στα must see του Μονάχου..
Σε αυτή τη φάση ήμουν πολύ κουρασμένος με είχε τσιμπήσει και λιγο η μέση μου,ήθελα να κάτσω εκεί μέχρι να κλείσει η αγορά και μετά να πάω στα δωμάτια να ξεκουραστώ λίγο,η παρέα επέμενε για ενα τελευταίο ποδαρόδρομο μέχρι το Maximilianeum το παλιό κοινοβούλιο στο ποταμό Ισαρ,περιπου 1.5 χλμ με τα πόδια..
Ξεκίνησα με βαριά πόδια,αλλά σιγά σιγά οταν φτάσαμε στο ποτάμι η διάθεση άλλαξε,μεγάλο ποτάμι καθαρό,με μονοπάτια και γέφυρες για τους πεζούς..
Το βράδυ δεν ήμασταν ξανά για κέντρο,κάπου έβγαινε και η κούραση,άλλωστε αυτή η μέρα ειχε ξεκινήσει απο τις 5.30 που σηκωθήκαμε στο Σαλσμπουργκ...
Αλλα είπα στη παρέα,παω να ρίξω μια αναγνωριστική γύρω στη περιοχή μας.Στα 900 μέτρα απο το ξενοδοχείο μας,είχα σημειώσει την μπυραρία Augustiner-Keller.
Με τίποτα ομως δε περίμενα αυτό που ειδα..ενας χώρος υπερβολικά τεράστιος,αν πω για 3.000 άτομα πιστέψτε με,δεν είναι υπερβολή...Με πολύ κόπο βρήκα παγκάκι για να κάτσω και πήρα τηλ την παρέα και έδωσα οδηγίες πως να με βρουν,να φανταστείτε οταν ήρθαν,όρθιος να κουνάω χέρια και να μη με βλέπουν!!Αφού εφοδιαστήκαμε με τις μπύρες λίτρου Αugustiner(όλες αυτές οι μπυραρίες-beer garden είναι self-service) απολαύσαμε τη βραδιά..
Attachments
-
147,2 KB Προβολές: 0
-
134,2 KB Προβολές: 0
-
308,6 KB Προβολές: 0
Last edited: