maska_29
Member
- Μηνύματα
- 381
- Likes
- 788
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- Να δω το Σέλας...
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Urbino]To Ουρμπίνο βρίσκεται στην επαρχία Μάρκε της Ιταλίας, μια αγροτική κυρίως περιοχή που φημίζεται για την φυσική ομορφιά των τοπίων της. Το κυριότερο αξιοθέατο της πόλης είναι το Παλάτσιο Ντουκάλε ένα εξαιρετικής ομορφιάς αναγεννησιακό παλάτι του 15ου αιώνα χτισμένο από τον αρχιτέκτονα Λουτσιάνο Λαουράνα. Το Πανεπιστήμιο του Ουρμπίνου χρονολογείται από το 1506 και σπουδάζουν σε αυτό αρκετοί Έλληνες φοιτητές (βρήκαμε και μια πρωτοετή φοιτήτρια να ψάχνει σπίτι με τους γονείς της). Στο Ουρμπίνο μείναμε σε ένα καταπληκτικό [URL="http://www.hotelmamiani.it/"]ξενοδοχείο[/URL
- Venezia
- Ljubljana
- Bad Reichenhall
- Munchen
- Heidelberg]Επόμενος σταθμός της διαδρομής μας είναι η Χαϊδελβέργη. Θα αποτελούσε και το βορειότερο σημείο στο ταξίδι. Απέχει περίπου 355 km από το Μόναχο και βρίσκεται στο κρατίδιο Βάδη-Βυρτεμβέργη([I]Baden-Wurttemberg[/I
- Luzern
- St. Moritz
- Verona]Προτελευταία μέρα του ταξιδιού μας και αφήνουμε το St.Moritz με προορισμό τη Verona. H διαδρομή που επιλέξαμε να κάνουμε δεν ήταν η πιο σύντομη, που είναι 262 km μέσω της λίμνης Κόμο και του Μπέργκαμο, αλλά η πιο γραφική σύμφωνα με το [B][URL="http://www.viamichelin.com/"]www.viamichelin.com[/URL][/B].Θα περνούσαμε απο το Ζernez γύρω απο το οποίο εκτείνεται το Ελβετικό Εθνικό Πάρκο και στη συνέχεια διασχίζοντας το πέρασμα Όφεν ([I]Ofenpass[/I
- Ξενοδοχεία - εστιατόρια
Επόμενος σταθμός του ταξιδιού η κοιλάδα Ενγκαντίν και συγκεκριμένα το St. Moritz. H κοσμική αυτή κωμόπολη βρίσκεται στο καντόνι Graubunden της Ελβετίας.
Στο St. Moritz θα πηγαίναμε μέσω του Νταβός αφού θέλαμε πάρα πολύ να δούμε τη πόλη που έχει συνδέσει το όνομα της με τις συνδιασκέψεις κορυφής των ισχυρών του κόσμου. "Για να συγκεντρώνονται εδώ" λέγαμε "κάτι θα ξέρουνε" το οποίο εμείς βέβαια δε μάθαμε ποτέ... Το Νταβός αποτέλεσε μια δυσάρεστη έκπληξη για μας. Αν εξαιρέσει κανείς το ωραίο τοπίο με τη λίμνη και τα βουνά που περιβάλλουν το Νταβός, η πόλη είναι εντελώς άχρωμη χωρίς κανένα ίχνος γραφικότητας και ζεστασιάς. Έτσι, δεν σπαταλήσαμε πολύ από το χρόνο μας και μετά από ένα ζεστό καφέ, αφού η θερμοκρασία κυμαινόταν γύρω στους 7 βαθμούς, ξεκινήσαμε για τον τελικό μας προορισμό.
Ο πιο σύντομος δρόμος από το Νταβός για το St. Moritz είναι αυτός που περνάει από το πέρασμα Fluela (Fluelapass). Tα περάσματα είναι δρόμοι που διασχίζουν τις Άλπεις και βρίσκονται σε μεγάλο υψόμετρο. Τα περισσότερα κλείνουν το χειμώνα ενώ το καλοκαίρι αποτελούν ιδανικούς τόπους εξόρμησης μοτοσικλετιστών. Περισσότερες πληροφορίες για τα περάσματα των Άλπεων μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα www.alpineroads.com. Το υψηλότερο σημείο του περάσματος Fluela βρίσκεται στα 2383 μέτρα και σίγουρα η οδήγηση σε μεγάλο υψόμετρο, συνοδευόμενη βέβαια από τις εικόνες που αντικρίζει κανείς, αποτελεί ανεπανάληπτη εμπειρία.
Στο St. Moritz φτάσαμε το απόγευμα. Μας άρεσε από την πρώτη στιγμή που το είδαμε. Τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο και στη συνέχεια κάναμε τη πρώτη μας βόλτα.Θα ακολουθούσε η δεύτερη μέρα στα βουνά της Ενγκαντίν.
Είχαμε σχεδιάσει να ανέβουμε στην κορυφή Corvatsch στα 3303 μέτρα και να απολάυσοτμε την θέα. Στη συνέχεια θα κατεβαίναμε στον σταθμό Murtel στα 2702 μέτρα και θα κάναμε μια πεζοπορία 45 λεπτών μέχρι το σημείο FuorclaSulrej στα 2755 μέτρα. Το τελεφερίκ ξεκινάει από τη λίμνη Silvaplana που απέχει περίπου 15 χλμ. απο το St. Moritz.
Δυστυχώς για άλλη μια φορά ο καιρός δεν ήταν σύμμαχος στην επιθυμία μας. Τα πυκνά σύννεφα που υπήρχαν στην περιοχή καθιστούσαν τη θέα από τη κορυφή αδύνατη. 'Έτσι αφού ξεπεράσαμε τους αρχικούς μας ενδοιασμούς για το αν θα ανέβουμε ή όχι στο τελεφερίκ (μας έπιασε κάτι κοιτάζοντας τo από κάτω να εξαφανίζεται κυριολεκτικά μέσα στα σύννεφα) αποφασίσαμε να πάμε στον ενδιάμεσο σταθμό και αν οι συνθήκες το επέτρεπαν να κάναμε τη πεζοπορία.
Όταν φτάσαμε στα 2700 μέτρα, λοιπόν, διαπιστώσαμε έκπληκτοι πως ... χιόνιζε! Αρχές Αυγούστου και το χιόνι που δεν είδαμε όλο το χειμώνα στην Αθήνα το βλέπαμε το κατακαλόκαιρο στις Άλπεις. Η καφετέρια που υπήρχε εκεί ήταν γεμάτη από ορειβάτες. Κάποιοι μόλις είχαν τελειώσει τη πεζοπορία τους και στεγνώνανε τα ρούχα τους και κάποιοι άλλοι περίμεναν το καιρό να καλυτερέψει για να ξεκινήσουν τη δική τους. Εμείς ξεχωρίζαμε σαν τη μύγα μες στο γάλα αφού ήμασταν οι μόνοι που φορούσαμε τζιν και όχι κάποια ειδική στολή. Καθίσαμε και ήπιαμε μία σοκολάτα έχοντας πάρει την απόφαση ότι δεν θα πραγματοποιούσαμε ούτε την πεζοπορία τελικά. Όμως για πρώτη φορά στην Ελβετία ο καιρός μας χαμογέλασε. Σταμάτησε να χιονίζει, τα σύννεφα καθάρισαν και το σημείο προορισμού στα 2755 μέτρα φάνηκε στον ορίζοντα. Αρχικά διστάσαμε αφού φοβηθήκαμε την επιδείνωση του καιρού αλλά όταν είδαμε και τους υπόλοιπους να ξεκινάνε το τολμήσαμε και εμείς βοηθούμενοι από τον τελευταίας τεχνολογίας εξοπλισμό μας: μία τσάντα ώμου που είχε μέσα δύο ζακέτες και ένα μπουκάλι νερό.
Στη συνέχεια επιστρέψαμε στο StMoritz. Για το βράδυ επιλέξαμε να δούμε μια παράσταση του τσίρκου Νοck. Ξαναγίναμε παιδιά για δύο ώρες και στην συνέχεια επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο.
Η περιπέτεια μας στην Ελβετία, τη χώρα με τα ομορφότερα τοπία και τους πιο "κρύους" ανθρώπους στο ταξίδι μας κάπου εδώ τελείωνε.
Στο St. Moritz θα πηγαίναμε μέσω του Νταβός αφού θέλαμε πάρα πολύ να δούμε τη πόλη που έχει συνδέσει το όνομα της με τις συνδιασκέψεις κορυφής των ισχυρών του κόσμου. "Για να συγκεντρώνονται εδώ" λέγαμε "κάτι θα ξέρουνε" το οποίο εμείς βέβαια δε μάθαμε ποτέ... Το Νταβός αποτέλεσε μια δυσάρεστη έκπληξη για μας. Αν εξαιρέσει κανείς το ωραίο τοπίο με τη λίμνη και τα βουνά που περιβάλλουν το Νταβός, η πόλη είναι εντελώς άχρωμη χωρίς κανένα ίχνος γραφικότητας και ζεστασιάς. Έτσι, δεν σπαταλήσαμε πολύ από το χρόνο μας και μετά από ένα ζεστό καφέ, αφού η θερμοκρασία κυμαινόταν γύρω στους 7 βαθμούς, ξεκινήσαμε για τον τελικό μας προορισμό.
Ο πιο σύντομος δρόμος από το Νταβός για το St. Moritz είναι αυτός που περνάει από το πέρασμα Fluela (Fluelapass). Tα περάσματα είναι δρόμοι που διασχίζουν τις Άλπεις και βρίσκονται σε μεγάλο υψόμετρο. Τα περισσότερα κλείνουν το χειμώνα ενώ το καλοκαίρι αποτελούν ιδανικούς τόπους εξόρμησης μοτοσικλετιστών. Περισσότερες πληροφορίες για τα περάσματα των Άλπεων μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα www.alpineroads.com. Το υψηλότερο σημείο του περάσματος Fluela βρίσκεται στα 2383 μέτρα και σίγουρα η οδήγηση σε μεγάλο υψόμετρο, συνοδευόμενη βέβαια από τις εικόνες που αντικρίζει κανείς, αποτελεί ανεπανάληπτη εμπειρία.
Στο St. Moritz φτάσαμε το απόγευμα. Μας άρεσε από την πρώτη στιγμή που το είδαμε. Τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο και στη συνέχεια κάναμε τη πρώτη μας βόλτα.Θα ακολουθούσε η δεύτερη μέρα στα βουνά της Ενγκαντίν.
Είχαμε σχεδιάσει να ανέβουμε στην κορυφή Corvatsch στα 3303 μέτρα και να απολάυσοτμε την θέα. Στη συνέχεια θα κατεβαίναμε στον σταθμό Murtel στα 2702 μέτρα και θα κάναμε μια πεζοπορία 45 λεπτών μέχρι το σημείο FuorclaSulrej στα 2755 μέτρα. Το τελεφερίκ ξεκινάει από τη λίμνη Silvaplana που απέχει περίπου 15 χλμ. απο το St. Moritz.
Δυστυχώς για άλλη μια φορά ο καιρός δεν ήταν σύμμαχος στην επιθυμία μας. Τα πυκνά σύννεφα που υπήρχαν στην περιοχή καθιστούσαν τη θέα από τη κορυφή αδύνατη. 'Έτσι αφού ξεπεράσαμε τους αρχικούς μας ενδοιασμούς για το αν θα ανέβουμε ή όχι στο τελεφερίκ (μας έπιασε κάτι κοιτάζοντας τo από κάτω να εξαφανίζεται κυριολεκτικά μέσα στα σύννεφα) αποφασίσαμε να πάμε στον ενδιάμεσο σταθμό και αν οι συνθήκες το επέτρεπαν να κάναμε τη πεζοπορία.
Όταν φτάσαμε στα 2700 μέτρα, λοιπόν, διαπιστώσαμε έκπληκτοι πως ... χιόνιζε! Αρχές Αυγούστου και το χιόνι που δεν είδαμε όλο το χειμώνα στην Αθήνα το βλέπαμε το κατακαλόκαιρο στις Άλπεις. Η καφετέρια που υπήρχε εκεί ήταν γεμάτη από ορειβάτες. Κάποιοι μόλις είχαν τελειώσει τη πεζοπορία τους και στεγνώνανε τα ρούχα τους και κάποιοι άλλοι περίμεναν το καιρό να καλυτερέψει για να ξεκινήσουν τη δική τους. Εμείς ξεχωρίζαμε σαν τη μύγα μες στο γάλα αφού ήμασταν οι μόνοι που φορούσαμε τζιν και όχι κάποια ειδική στολή. Καθίσαμε και ήπιαμε μία σοκολάτα έχοντας πάρει την απόφαση ότι δεν θα πραγματοποιούσαμε ούτε την πεζοπορία τελικά. Όμως για πρώτη φορά στην Ελβετία ο καιρός μας χαμογέλασε. Σταμάτησε να χιονίζει, τα σύννεφα καθάρισαν και το σημείο προορισμού στα 2755 μέτρα φάνηκε στον ορίζοντα. Αρχικά διστάσαμε αφού φοβηθήκαμε την επιδείνωση του καιρού αλλά όταν είδαμε και τους υπόλοιπους να ξεκινάνε το τολμήσαμε και εμείς βοηθούμενοι από τον τελευταίας τεχνολογίας εξοπλισμό μας: μία τσάντα ώμου που είχε μέσα δύο ζακέτες και ένα μπουκάλι νερό.
Στη συνέχεια επιστρέψαμε στο StMoritz. Για το βράδυ επιλέξαμε να δούμε μια παράσταση του τσίρκου Νοck. Ξαναγίναμε παιδιά για δύο ώρες και στην συνέχεια επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο.
Η περιπέτεια μας στην Ελβετία, τη χώρα με τα ομορφότερα τοπία και τους πιο "κρύους" ανθρώπους στο ταξίδι μας κάπου εδώ τελείωνε.
Attachments
-
18,5 KB Προβολές: 224