Good morning Vietnam

[LULLU]

Ξύπνησα στις 4.30 και ανεβαίνω κατάστρωμα περιμένοντας την αυγή…. Η ομίχλη όμως έχει άλλα σχέδια.. όμως η αίσθηση να βλέπω τον ήλιο να ανατέλλει ακόμη και μέσα στη ομίχλη μέσα από τα ήρεμα νερά δίνει άλλη διάσταση σε αυτό που ζω..

Μαζευτήκαμε όλοι για πρωινό στις 6.30 και επιβιβαζόμαστε σε βάρκες

.Σήμερα θα εξερευνήσουμε τη Lan Ha,το λιγότερο διάσημο δεύτερο κόλπο με τα ιδία γεωλογικά στοιχεία και σχηματισμούς που αποτελεί ένα ανέγγιχτο στολίδι( ακομη!) με καθαρές άσπρες αμμουδιές και παράλιες.. Είναι ο μικρότερος κόλπος και αποτελείται από 400 ασβεστολιθικές νησίδες που καταλαμβάνουν 76 km2 και είναι ίδιας και απαράμιλλης ομορφιάς με τη Han Long Bay . Οι βουτιές και το κολύμπι επιβάλλεται αν ο καιρός είναι καλός…. και αν είσαι τολμηρος..

Περνάμε ανάμεσα στο νησάκι Duck islet η Con Vit που έχει τη μορφή πάπιας και βρίσκεται πολύ κοντά στο πλωτό ψαροχωρι Hoa Cuong. Εδώ οι 750 κάτοικοι ζουν πανω σε 200 πλωτά σπίτια χωμένα ανάμεσα σε ασβεστολιθικές νησίδες και βράχια ασχολούνται με την αλιεία και ιχθυοκαλλιέργεια

Φτάνουμε στο Ong Cam του Lan Ha Bay είναι ένας κρυμμένος θησαυρός που περιμένει να εξερευνηθεί. Φωλιασμένο μακριά από τις τουριστικές διαδρομές του κόλπου Halong, προσφέρει ανέγγιχτες παραλίες, κρυστάλλινα νερά και μαγευτικές λιμνοθάλασσες που είναι ιδανικές για καγιάκ, κολύμβηση με αναπνευστήρα και οικολογικές εκδρομές..

Βάρκες και καγιάκ παρκαρισμένα στη προβλήτα. .μας περιμένουν

Έχουμε δυο επιλογές η κάνουμε καγιάκ η επιβιβαζόμαστε σε βάρκα.. Οι πιο νέοι και τολμηροί συνταξιδιώτες επιλέγουν, την μοναδική αλήθεια είναι ,εμπειρία του καγιάκ και οι υπόλοιποι μεσόκοποι επιλέγουμε βαρκάδα …

Εντάξει τα επιφωνήματα διαδοχικά επαναλαμβανόμενα και συνεχή…μα που είμαι και τι ζω.. Πλέουμε στα καταπράσινα νερά περνάμε από στενά βραχώδη περάσματα για να φτάσουμε σε κρυμμένες λιμνοθάλασσες

.. βρίσκομαι σε άλλο κόσμο.. μόνο η φωνή του βαρκάρη που τραγουδά με επαναφέρει στη πραγματικότητα…Τι να πως και πως να το περιγράψω..

Δεν έχουμε χρόνο , δεν είχαμε προγραμματίσει και άλλη διανυκτέρευση για να εξερευνήσουμε και άλλα νησιά και άλλα σπήλαια που υπάρχουν…

Επιστροφή στο Pandora.. Η τραπεζαρία έχει στηθεί για να φάμε πριν επιστρέψουμε στη βάση μας.. Έχουμε ταξίδι μπροστά μας.. Πάμε κατ ευθείαν αεροδρόμιο φεύγουμε για Da Nang ..

Ριζώσαμε στο αεροδρόμιο.. 3 ώρες καθυστέρηση .. ο ξεναγός είχε πάθει κοκ μπλοκ , τι να πεις πέρα από συγνώμη άλλα έφταιγαν άλλοι,, φτάσαμε μεσάνυχτα στο ξενοδοχείο..

 

[maratha]

Τι φοβερά πράγματα είναι αυτά!!! Τι μοναδικό ταξίδι κάνατε !! Πόσο πολύ τα ψάξατε κ πήγατε εκεί που πάνε οι λίγοι !!! Περιμένω την συνέχεια κ ονειρεύομαι ….

 

[LULLU]

Τι φοβερά πράγματα είναι αυτά!!! Τι μοναδικό ταξίδι κάνατε !! Πόσο πολύ τα ψάξατε κ πήγατε εκεί που πάνε οι λίγοι !!! Περιμένω την συνέχεια κ ονειρεύομαι ….

Ευχαριστώ για τα λόγια σου Κοίτα τώρα λίγοι δεν είμαστε αλλά εν συγκρίσει με τη ha long bay ήταν καλύτερα .ίσως είναι πιο καθαρά γιατί με τόσα πλοία όλο και βλέπεις πλαστικά να επιπλέουν αν και από 2013 υπάρχει νομοθεσία που επιβάλει τη προσοχή στη διαχείριση αποβλήτων..δεν ξέρω κατά πόσο εφαρμόζεται ..τώρα δεν μας πήρε πολύ χρόνο για το προγραμματισμό..είκοσι μέρες μόνο και ήταν γρήγορες αποφάσεις .

 

[LULLU]

To Santa Luxory βρίσκεται 100 μέτρα από τη παραλία My Khe της Da Nang.

Η πόλη των 1 εκ 220 χιλιάδων κατοίκων είναι η 5 μεγαλύτερη πόλη του Βιετνάμ, βρίσκεται στη θάλασσα της Νότιας Κίνας στο κόλπο που εκβάλει ο ποταμός Hαn και αποτελεί ένα σημαντικό λιμάνι της χώρας. Η ίδρυση της ανήκει στο βασίλειο των Chamic ( Τσαμ)το 192 μχ που κυβέρνησαν μέρος του κεντρικού Βιετνάμ . Οι ναοί και τα παλάτια ανακαλυφτήκαν πρόσφατα στις γύρω περιοχές και στο μουσείο φιλοξενείται η μεγαλύτερη συλλογή γλυπτών Cham στον κόσμο…

Da Nang μια ζωντανή πόλη όπως μας είπε και ο ξεναγός..Εδω λεει το να μπείτε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου σας είναι χάσιμο χρήματων και χρόνου, βγείτε διασκεδάστε και χαρείτε τη ζωντάνια το φαγητό τη μουσική.. Η πόλη θεωρείτε από τις καλύτερες στο street food και στα καφέ και στις μεγάλες παραλίες. Γύρω από το ξενοδοχείο μας έχει άπειρες επιλογές και ο παραλιακός δρόμος φιλοξενεί πολυτελή ξενοδοχεία..

Πρωί διασχίζω το δρόμο για να πάω παραλία. .είναι σαν να είμαι στη Κοπακαμπάνα, μεγάλη παράλια, αγριεμένα νερά, με φοίνικες με ξενοδοχεία στη μια πλευρά , γυμναστήρια υπαίθρια, άνθρωποι που κάνουν τζόκινγκ, παίζουν ποδόσφαιρο, βόλεϊ , σερφερ που λικνίζονται στα κύματα , ινφλουνσερς με στήσιμο φωτογραφικό ενώ οι ψαράδες πωλούν τα αλιεύματα της ημέρας…

Επιστρέφω για πρωινό που πέρα από καφέ βρήκα και κρουασάν σήμερα…

Σήμερα θα πάμε στο Ba Na Hills που είναι ενας λόφος με το θεματικό πάρκο έργο και πάλι της sun world που βρίσκεται στο βουνό Truong Son. Εδώ πρώτοι οι Γάλλοι αρχίσαν τη τουριστική επένδυση για να καταλήξει μετα στη sun world Τα θεματικά πάρκα δεν είναι και πολύ του γούστου μου, αλλά είχα περιέργεια με τη χρυσή γέφυρα μια από τις πιο διάσημες γέφυρες του κόσμου που παρα το μικρό μήκος της μόλις 150 μέτρα αλλά με τα 2 γιγάντια χέρια που κρατούν και την στηρίζουν , έχει τουριστικό και αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον.

Το τελεφερίκ Ba Na που άνοιξε το 2013 σε μεταφέρει από το σταθμό Da Lat στη γέφυρα που είναι κτισμένη στα 1500 πιο ψηλά και εγκαινιάστηκε 2018

Εντάξει.. δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ένας απλός σταθμός ,, εδώ κάθε τι λάμπει από καθαριότητα, κολώνες με μάρμαρα, τουαλέτες σούπερ, παρτέρια με λουλούδια, μαγαζιά, περίπτερα, εκδοτήρια αγάλματα, σιντριβάνια κτήρια αντίγραφα των σπιτιών βασιλέων της Ινδίας και Κινας που βασίλευσαν εδώ ανάμεσα σε κήπους λιμνούλες και πολλά φανάρια.

Για να φτάσουμε στη πλατφόρμα να πάρουμε το βαγόνι ανεβήκαμε 5 ηλεκτρικές κυλιόμενες σκάλες.. με αρνητικό τι? ο παρα πολύς κόσμος.. ουρές….ουρές. .και ναταν και καλός ο καιρός?? Ε όχι μην χαλάσουμε τη σειρά μας… ομίχλη και βροχή , βροχή και ομίχλη..

Μπαίνουμε στο βαγόνι και αρχίζει η ανάβαση.. και δεν έφτανε η ομίχλη που σκεπάζει τα πάντα άρχισε να ρίχνει μια τέτοια βροχή καρεκλοπόδαρά που λέμε εμείς και αυτό που θα ήταν θέα που σου κόβει την ανάσα, για εμάς ήταν θέα του τίποτα…

Χρυσές δουλειές έκαναν τα μαγαζιά πουλώντας αδιάβροχα και ομπρέλες ..

Τολμούμε να βγούμε στη γέφυρα. .ορατότης μηδέν .μέσα σε τρία λεπτά γίναμε λούτσα… και αφού ο βρεγμένος τη βροχή δεν φοβάται αρχίσαμε τα πανω κάτω ελπίζοντας να φύγει ο περισσότερος κόσμος και να χαρούμε λίγο το όσο και όσα βλέπαμε…

Στο τέλος της γέφυρας υπάρχει ένα έργο τέχνης σε κομμάτια…είναι ο κατακερματισμένος άνθρωπος που αλλού είναι το πόδι το κεφάλι και αλλού τα χέρια …

Προχωρήσαμε ένα πλακόστρωτο διάδρομο και βρεθήκαμε στη πλατεία του γαλλικού χωριού , που έχει όλα όσα μπορεί να δει κάποιος σε ένα μεσαιωνικό χωριό , τους κήπους, πλατείες , πλακόστρωτους δρόμους, σιντριβάνι, εκκλησία αντίγραφο της Παναγίας Παρισιων , ωραία καφέ , εστιατόρια , κάστρα , ξενοδοχεία., ακόμη έχουν προστεθεί ένα μουσείο κέρινων ομοιωμάτων και γήπεδο γκολφ . Για τα παιδιά μπορεί σίγουρα είναι ένας παράδεισος απολαμβάνοντας τις δραστηριότητες του fantasy Park που είναι σε τρεις ορόφους με το κάθε ένα να προσφέρει και διαφορετικές δραστηριότητες και εμπειρίες…

Η βροχή δεν μας επέτρεψε να περπατήσουμε σε όλο το χωριό, κάποιες τα είχαμε φτύσει κιόλας . Είπαμε να επισκεφτούμε τη ζυθοποιία .sun Kraft beer.ένα εντυπωσιακό επταώροφο οικοδόμημα που μπορεί να φιλοξενήσει 1200 άτομα , να περιηγηθούν στου 3 ορόφους μαθαίνοντας για τη διαδικασία παρασκευής της μπύρας να απολαύσουν όλα τα είδη μπύρας με συνοδευτικά όμορφα και νόστιμα πιάτα. Στο 1 όροφο βλέπουμε από το άλεσμα κριθαριού ως την εμφιάλωση και στο 3 όροφο υπάρχουν 14 τεράστιες χάλκινες αστραφτερές δεξαμενές ζύμωσης με χωρητικότητα 12.000 λίτρα η κάθε δεξαμενή..

Περιμέναμε να αδειάσει κάποιο τραπέζι.. θυμίζει το φεστιβάλ οκτομπερ φερστ .. και γευτήκαμε παγωμένη μπύρα παρα το κρύο..

Για μεσημεριανό μας είχαν κλείσει στο εστιατόριο four seasons .. Γιαν να φτάσουμε δεν θυμάμαι πόσες σκάλες κατεβήκαμε από πόσες αίθουσες με κολώνες, μάρμαρα, αίθρια περάσαμε .

. Σε μια από τις αίθουσες ένας πιανίστας προσπαθεί να γαληνέψει με τη μουσική τα πλήθη που περνούν..

Για άλλη μια φορά επαναλαμβάνω πως η sun world έχει επενδύσει πολλά σε αυτό το θεματικό πάρκο που μπορεί να είναι κιτς, υπερβολικό άκρως τουριστικό άλλα πανέξυπνο και πεντακάθαρο.. σίγουρα δεν περίμενα στη χώρα αυτή να περπατώ στα γαλλικά χνάρια … επίσης πολύ έξυπνα πουλούν το προϊόν τους….όπως και ναχει προσωπικά με καλό η κακό καιρό δεν θα το επέλεγα αν είχα κάνει μια πιο προσεκτική έρευνα στο σχεδιασμό του ταξιδιού..

Το εστιατόριο αχανές, με εκατοντάδες μέτρα μπουφέ με όλα τα καλά. Δοκιμάσαμε από πολλά λίγα τρωγότανε.. το πιο άνοστο φαγητό που είχα φάει ως τώρα…και με διαφορά..

Επιστροφή στη Da Nang αποφασισμένες να μην σπαταλήσουμε χρόνο στο δωμάτιο .. Φεύγουμε για να δούμε τη πόλη να γιορτάζει να ζει δυνατά…

Η πόλη αρχίζει να βάφεται με διάφορα χρώματα , με πολύχρωμα φώτα ..ένα ταξί μας μεταφέρει στη διάσημη γέφυρα του Δράκου που λάμπει στο σκοτάδι με τα 2500 λεντ φωτάκια της . Κτισμένη στο ποτάμι Han και συνδέει δύο μεγάλους κεντρικούς δρόμους την Nguven van Linh και την Bach Dang. H κατασκευή άρχισε 2009 και τέλειωσε το 2013. είναι η μεγαλύτερη παγκοσμίως ατσάλινη γέφυρα σε σχήμα δράκου με κόστος 85 εκκ δολάρια με 6 λωρίδες και 666 μέτρα χάλυβα που έχει διαμορφωθεί σε κυματιστές μορφές δημιουργώντας το σώμα του δράκου..

Παραστάσεις με νερό και φωτιά γίνονται συχνά και απόψε είναι μια από αυτές.. θα γίνει παράσταση φωτιάς.. φωτιά θα πετάγεται από το στόμα του δράκου και ο κόσμος άρχισε να συρρέει στα γύρω μαγαζιά που έχουν τοποθετήσει τραπεζοκαθισματα για να παρακολουθήσει το θέαμα.

Περάσαμε ώρες πανω κάτω φωτογραφίζοντας τη γέφυρα και τα τουριστικά πλοία που διασχίζουν το ποτάμι.. Πήραμε ένα ταξί να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο και να πάμε για φαγητό με τις άλλες κοπέλες…έλα σου όμως πως είδαμε ένα ανοικτό ταξί τουκτουκ και αποφασίσαμε να κάνουμε ένα μεγάλο γύρο της πόλης… Για μια ολόκληρη ώρα γυρνάγαμε από τις γειτονιές παραθαλάσσιες και μη , από πλατείες υπερπολυτελή ξενοδοχεία, γέφυρες ουρανοξύστες.. όταν πια αρκετά πεινασμένες και παγωμένες γιατί φύσαγε δροσερό αεράκι ψάξαμε για φαγητό, κάτσαμε όπου βρήκαμε ..και αυτό που βρήκαμε ήταν ένα τούρκικο εστιατόριο….. ας είναι η πείνα να καταλαγιάσει ……

Ξεκούραση και ύπνος..αύριο φεύγουμε για Hoi An

 

[Smaragda53]

Μουλιασατε στη βροχή βρε παιδί μου, κρίμα. Αλλά υπέροχες φωτογραφίες!
Μετά τον πόλεμο δε φανταζόμουν ποτέ ότι θα γινόταν τέτοια εξωφρενικη επένδυση στον τουρισμό.

 

[LULLU]

Χορτάτες από φαγητό και εικόνες γυρίσαμε στο ξενοδοχείο. Πρωινό ξύπνημα και ένα δυνατό καφέ και φρούτα (μιας και δεν τρώγω σούπες και νοντλς για πρωινό) για να με κρατήσει στις ώρες που έρχονται μέχρι τη Hoi An..

Είχαμε ζητήσει να επισκεφτούμε το μουσείο Cham πριν πάρουμε το δρόμο για τη Hoi An και το Marble Mountains .Ο οδηγός μας δεν μιλούσε καθόλου αγγλικά…Το μουσείο βρίσκεται πολύ κοντά στη γέφυρα του δράκου .H ίδρυση του μουσείου προτάθηκε για πρωτη φορα το 1902 και σχεδιάστηκε από 2 Γάλλους αρχαιολόγους μετα έγινε η πρώτη επέκταση το 1930 προστέθηκαν έργα και γλυπτά από τις συλλογές των cham που βρέθηκαν σε αρχαιολογικούς χώρους στο My Son ,Binh Minh και άλλους για να επεκταθεί και πάλι μετα το 2002 όπου προστέθηκε βιβλιοθήκη , αποθήκες ,γραφεία προσωπικού και εργαστήριο αποκατάστασης των γλυπτών..

Πληρώνουμε ένα εισιτήριο των 30.000 και διασχίζουμε μια μικρή αυλή.. μπαίνουμε στο κυρίως κτήριο.. στα δωμάτια και στις προθήκες φιλοξενούνται πέτρινα αγάλματα και γλυπτά του Ινδουιστικού cham κατασκευασμένα από ψαμμίτη που χρονολογούνται το 13 αιώνα και αναπαριστούν εικόνες γονιμότητας και ζωής που κοσμούσαν προσόψεις ναών και βωμών .

Οι ανασκαφές σε χώρους όπως στοMy Son έφεραν στην επιφάνεια αυτά γλυπτά και αποτελούν τη μεγαλύτερη συλλογή γλυπτών cham σε ολόκληρο το κόσμο.

-Ποιοι είναι τώρα οι Cham..είναι ακόμη και σήμερα ένας μη γνωστός πληθυσμός του Βιετνάμ ,της Κίνας, Καμπότζης που πιθανολογείται ότι μετανάστευσαν από το Δυτικό Βόρνεο .Εγκαταστάθηκαν στη κεντρική περιοχή του Βιετνάμ αλληλοεπίδρασαν με τη κουλτούρα των τοπικών πληθυσμών διατηρώντας όμως τα δικά τους στοιχεία και συνέβαλαν σημαντικά στη ανάπτυξη της χώρας στους 19 αιώνες που βασίλευσαν στη περιοχή ιδρύοντας το βασίλειο των Cham . Βαθιά οι ρίζες τους και επηρεασμένοι από τον ινδικό πολιτισμό με γλώσσα που μοιάζει με την πολυνησιακή δημιουργήσαν μια λαμπρή κουλτούρα. Η κοινωνία ήταν ταξινομημένη σε κάστες όπως στην Ινδία ζούσαν σε περιοχές με διαχωρισμούς ,η κάθε οικογένεια ζούσε σε ισόγεια σπίτια το ένα κοντά στο άλλο σε τάξη δηλαδή σπίτι γονέων, σπίτι μικρών παιδιών , σπίτι κοριτσιών, σπίτι παντρεμένων παιδιών.. δημιουργώντας γειτονιές…Η μητριαρχική κυριαρχία των cham μετατράπηκε σε πατριαρχική σε όσους cham ακολουθήσαν το Ισλάμ.

Αν και αγρότες οι Cham τα κατάφεραν εξ ίσου καλά με τη μουσική τις τέχνες ,τη καλλιέργεια του ρυζιού αλλά και με την αλιεία ,υφαντουργία και το εμπόριο..

Στους διαδρόμους και στις αίθουσες βλέπουμε τα γλυπτά, τα αντικείμενα τους βωμούς τις θεότητες αυτής της εθνότητας.

Αν και θα έπρεπε το μουσείο να λάμπει έχει αφεθεί στη υγρασία ,τη μούχλα την εγκατάλειψη. Δεν μπορούμε να μην το συγκρίνουμε με άλλους χώρους που έχουμε επισκεφτεί.. Ένα σχολείο κάνει την εμφάνιση του και οι μαθητές κάθονται κατάχαμα με ανοικτά τα βιβλία προφανώς της ιστορίας ακούν προσεκτικά τα όσα η καθηγήτρια διδάσκει.

Φεύγουμε για το πέτρινο βουνό ..έτσι πιστεύαμε τουλάχιστον.. αλλά ο οδηγός μας άλλα είχε κατανοήσει.. αντί για πέτρινο βουνό μας πάει στο πέτρινο χωριό , σε ένα εργοστάσιο κατασκευής μαρμάρινων εκθεμάτων και γλυπτών, που είναι δίπλα, βλέπουμε τους Βούδες σε απόσταση αναπνοής αλλά δεν μπορούμε να πάμε γιατί λέει δεν έχουμε χρόνο….

Φτάνουμε Hoi An…στη πόλη κόσμημα στη πόλη που μπορεί να είναι πνιγμένη από τουρίστες αλλά παραμένει πανέμορφη και λαμπερή. Πολύχρωμα σπίτια, δενδροφυτεμένοι δρόμοι , μαγαζιά, γέφυρες και το ποτάμι Thu Bon διασχίζει τη καρδιά της παλιάς πόλης..

Αφήσαμε γρήγορα τα πράγματα μας στο ξενοδοχείο που βρίσκεται στο 1 χιλιόμετρο από τη παλιά πόλη και φύγαμε για βόλτα ..

Aπο το ξενοδοχείο πήραμε ένα ανοικτό ταξί τύπου τουκ τουκ και χαθήκαμε στους δρόμους στα περίχωρα..

Εικόνες πανέμορφες..

Ο οδηγός εκτελεί και χρέη ξεναγού και για δύο ώρες μας περιφέρει στα ριζοχωραφα , στους κήπους μας εξηγεί κάθε φυτό που βλέπουμε και τι αξία έχει..

Πάμε στη διάσημη παραλία An Bang . Και επειδή δεν είχαμε διάθεση να βραχούμε στα νερά είπε ο καιρός να μας καταβρέξει με τη βροχή. Μέσα σε πέντε λεπτά ο ουρανός σκοτείνιασε και άρχισε μια βροχή καταιγίδα .. Το ανοικτό ταξι είχε κάτι πλαστικά στο πλάι τα κατεβάσαμε για να προφυλαχτούμε και περιμέναμε να σταματήσει η βροχή. Και όπως ξαφνικά ήλθε ετσι ξαφνικά πέρασε η καταιγίδα , εμείς ολοκληρώσαμε τη βόλτα στη εξοχή και ο οδηγός μας έφερε στη παλιά πόλη όπως είχαμε συμφωνήσει..

Σε μια από τις πολλές εισόδους στη παλιά πόλη πληρώσαμε το εισιτήριο για 3 μέρες επίσκεψη και χυθήκαμε στα στενά . Η παλιά αρχιτεκτονική , τα λιθόστρωτα δρομάκια, οι κίτρινες προσόψεις των κτηρίων που δικαίως της έδωσαν το όνομα .’’.κίτρινη πόλη ‘’ είναι μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς Unesko από το 1999 και το 2021 ανακηρύχθηκε από τους κορυφαίους Ασιατικούς προορισμούς .., με το ανάλογο τίμημα βεβαίως.. κοσμοπλημύρα ..αλλά δεν παύει να γοητεύει να ελκύει το κάθε επισκέπτη.

Όπου και να απλώσεις το βλέμμα σου βλέπεις παντού πολύχρωμα φαναράκια στους δρόμους στα σπίτια στα μαγαζιά κατάλοιπο των κινέζικων εισαγωγών εκείνης της εποχής και της ντόπιας κατασκευής αυτων..

Η παλιά πόλη είναι η ιστορική συνοικία και αποτελεί ένα καλοδιατηρημένο παράδειγμα του εμπορικού λιμανιού που από το 15 εως το 19 αιώνα ήταν κόμβος εμπορικός μεταξύ Ασίας Περσίας και Αραβίας κομμάτι του γνωστού υδάτινου δρόμου του μεταξιού.. με ανάλλαγες προϊόντων, πολιτισμών και ιδεών ..

Γιαπωνέζικες και Κινέζικες εμπορικές επιρροές χώρισαν τη παλιά πόλη σε Γιαπωνέζικη και Κινέζικη συνοικία η κάθε μια με τα δικά της αρχοντικά , εμπορικά και η γνωστή Ιαπωνική γέφυρα κατασκευασμένη από του Ιάπωνες το 16 αιώνα χωρίζει τον ιαπωνικό οικισμό από τον κινέζικο.
Πριν χαθούμε στα ιστορικα στενά θέλαμε να γεμίσουμε το στομάχι και τις μπαταρίες μας. Καθίσαμε σε ενα πολυ γραφικο απο τα πολλά εστιατόρια το Grandma Kitchen που είχε από την μια είσοδο θέα στο ποτάμι και από την άλλη θέα σε πανέμορφο στενό.. φαγητό παρα πολύ καλό αρίστη εξυπηρέτηση σε ένα πολύ όμορφο χώρο.

Πήραμε δυνάμεις και κατηφορίσαμε προς τη Ιαπωνική γέφυρα.. Τόσο πολύ κόσμο που δεν περπατούσες, σε έσπρωχναν οι άλλοι…μα πως αντέχει η γέφυρα τόσο κόσμο?? Φαντάσου και είναι και low season.. δεν ξέρω ποια δύναμη με έσπρωξε προς τα έξω στη άλλη πλευρά , πάντως βρέθηκα απέναντι χωρίς να έχω δει το βουδιστικό ναό που είναι μέσα στη γέφυρα…

Αν το ινσταγκραμ έπρεπε να διαλέξει μια μόνιμη βάση αυτή θα ήταν εδώ.. δεκάδες εκατοντάδες επισκέπτες στη σειρά για ένα κλικ μπροστά στη γέφυρα ….συνωστισμός ….

Καθίσαμε σε ένα καφέ που πιάσαμε όλη τη πρόσοψη του μαγαζιού αφού είμαστε και πολλές ..

απολαμβάνοντας το καφέ με αλάτι και καφέ με αβοκάντο παρατηρούσαμε το κόσμο που κόβει βόλτες πανω κάτω .. στα διαλλείματα πηγαίναμε για φωνογραφικό σαφάρι.. καμμιά δεν ήθελε να γυρίσει στο ξενοδοχείο για ξεκούραση

… ο κόσμος άρχισε να πυκνώνει η νύκτα να κατεβαίνει , ο ουρανός να βάφεται σε τρελά χρώματα ευτυχώς δεν βρέχει σήμερα ,τα μαγαζιά χαμηλώνουν τα φώτα και ο φωτισμός παραδίδεται στα πολύχρωμα φαναράκια ενώ οι βαρκάρηδες ετοιμάζουν τις βάρκες με τα φαναράκια να υποδεχτούν τους τουρίστες σε μια αργή βαρκάδα στο ποτάμι….

, εμείς με τις μηχανές κλέβουμε κλικ και εικόνες..

Αφήνουμε τη καφετέρια και πάμε δέκα μέτρα πιο πανω στα τραπεζάκια που έχουν βγάλει στη όχθη του ποταμού…παραγγέλνουμε τα κοκτέιλ και προμηθευόμαστε από τα μαγαζιά street food γλυκά, παγωτά κρεπες. .και αφήνουμε τη ματιά μας στις εικόνες που εμφανίζονται στα ήσυχα νερά του ποταμού.. ανάψαμε και τα δικά μας φαναράκια μας τα ρίξαμε στο ποτάμι να πλέουν και περιμένουμε τη καλή μας τύχη…!!! που στη περίπτωση μας είναι η έλλειψη βροχής….

Βράδιασε και καμμιά δύναμη δεν έλεγε να μας ξεκουνήσει από εκεί.. μέχρι που ήλθαν οι κατσαρίδες!!!!!!!!!! Κάποια στιγμή εκατοντάδες κατσαρίδες εμφανίστηκαν από τη ποτάμι σε μια επιδρομή κατά πανω μας…και εμείς απου φύγει φύγει…. Θυμήθηκα ότι κάπου είχα διαβάσει ότι ποντίκια και κατσαρίδες κάνουν παρέλαση αλλά δεν είχα δώσει σημασία ούτε το είχα πει στη παρέα….. επιστροφή στο ξενοδοχείο. .αύριο έχουμε ξενάγηση στη My Son και θα επιστρέψουμε στη παλιά πόλη για ξενάγηση αργά το απόγευμα …

 

[LULLU]

Φευγουμε στις 8 για τον αρχαιολογικό χώρο My Son , ένα σύμπλεγμα ναών και βωμών της εποχής των cham , που βρίσκεται 40 χιλιόμετρα από Hoi An για ένα πραγματικά πνευματικό ταξίδι μέσα στη φύση στη ζούγκλα και στη ιστορία. Η UNESCO εχει περιγράψει τη σπουδαιότητα του χώρου με αυτά τα λόγια...’’ Η τεχνολογική τους πολυπλοκότητα είναι απόδειξη των δεξιοτήτων μηχανικής των Τσαμ ενώ η περίτεχνη εικονογραφία και ο συμβολισμός των πύργων-ναών δίνουν μια εικόνα για το περιεχόμενο και την εξέλιξη της θρησκευτικής και πολιτικής σκέψης των Τσαμ… Τα μνημεία είναι μοναδικά και χωρίς όμοια στη Νοτιοανατολική Ασία». Ενώ ο Πολωνός αρχιτέκτονας Kazimiertz Kwiatkowski που προσπάθησε να διατηρήσει τις αρχαιολογικές πόλεις του Βιετνάμ περιέγραψε ότι οι cham έβαλαν το πνευμα τους στη πέτρα και το χώμα .κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα μεγαλείο και ιερο My Son και είναι ένα ανεκτίμητο μουσείο αρχιτεκτονικής και γλυπτικής της ανθρωπότητας που θα μας έπαιρνε καιρο να κατανοήσουμε πλήρως….΄

Φτάσαμε στη είσοδο

. Ένα ηλεκτρικό αμάξι μας μεταφέρει πιο κοντά στο αρχαιολογικό χωρο. Δεν προλαβαίνουμε να κατέβουμε και αρχίζει η βροχή… Εντάξει μας την έχει κάποιο στημένη.. λες και πληρώνουμε αμαρτία η μας καταράστηκαν.. δεν γίνεται πια τόσηηηηηη βροχή..

Ομπρέλες αδιάβροχα και προχωράμε στο φαρδύ αλήθεια είναι διάδρομο αλλά έχει γίνει γλιστερός και επικίνδυνος…

Στη κοιλάδα των 2 περίπου χιλιομέτρων σε πλάτος που βρίσκεται ανάμεσα σε 2 οροσειρές βρίσκονται οι 70 περίπου ναοί από τον 4 εως τον 13 αιώνα.. ναοί αφιερωμένοι στις θρησκευτικές τελετές των βασιλιάδων της δυναστείας Cham, για τις ταφές των βασιλέων αλλά και των ηρώων ..

Χτισμένοι με τούβλα χωρίς καμία συνδετική ουσία ανάμεσα τους δεν τους τάραξε ο χρόνος η βροχή αλλα τους ισοπέδωσε η οργή των Αμερικάνων.. η μεγαλύτερη καταστροφή των ναών , η εξαφάνιση αυτού του αρχιτεκτονικού μεγαλείου χρειάστηκε μόλις μια εβδομάδα σκόπιμων βομβαρδισμών το 1969..απο τους 70 ναούς μόνο οι 30 είναι επισκέψιμοι ..ο μεγαλύτερος ναός είναι αφιερωμένος στο θεό Shiva. Αρχικά τα κτίσματα ήταν ξύλινη κατασκευή αλλά μια φωτιά το 536 κατέστρεψε εξ ολοκλήρου το συγκρότημα την εποχή της δυναστείας του Rudravarman και αργότερα ο γιος του και διάδοχος του αναστήλωσε το συγκρότημα το 629.

Αν και βρέχει υπάρχει παρα πολύς κόσμος .. με υπομονή περιμένουμε τη σειρά ξενάγησης και φωτογράφισης.. αλήθεια είναι πως ο μουντός καιρός δίνει άλλη οπτική αίσθηση σχεδόν εξωπραγματική..

Η βροχή μας συνοδεύεις στην έξοδο.. εκεί σε ένα διαμορφωμένο χωρο-αιθουσα μας περιμένει μια παράσταση με θρησκευτικούς και βασιλικούς χορούς εκτελεσμένους σε μια αρμονική χορογραφία και αναφέρονται στη κληρονομιά του πολιτισμού των cham…

Επιστροφή στη Hoi An για την προγραμματισμένη ξενάγηση..

 

[LULLU]

H βροχή μας συνοδεύει στην επιστροφή μας και δυσκολεύει τη περιήγηση μας στη πόλη.Kaι φυσικά κανένας ξεναγός δεν θα ήταν αντάξιος της φήμης και της δουλειάς του αν δεν είχε ως πρώτη επίσκεψη ένα εργοστάσιο κεραμικών και μεταξιού..

Ας είναι δεχτήκαμε αυτή τη επίσκεψη (όπως λέμε και εμείς ας πάει το παλιάμπελο) , γλυτώσαμε από τη βροχή, μάθαμε και για τη καλλιέργεια και επεξεργασία του μεταξιού και κάποιες άδειασαν τα πορτοφόλια τους στη αγορά προϊόντων..

Φεύγουμε με κατεύθυνση τη ιαπωνική γέφυρα που ήδη έχουμε δει από τη προηγούμενη μέρα και που πάλι εκατοντάδες τουρίστες βρίσκονται εκει..

Πολύ κοντά στη γέφυρα βρίσκεται ένα εντυπωσιακό αρχαίο σπίτι τοQuan Thang που ξεχωρίζει για κινέζικη αρχιτεκτονική ..χτισμένο από ξύλο και τούβλα με σκαλίσματα , κολώνες , πολλά δωμάτια, παράθυρα και στέγες με εσωτερικό κήπο που διακοσμείται από αγάλματα δείχνει στο επισκέπτη τη ποιότητα ζωής των εμπόρων ιδιοκτήτων. Το σπίτι είναι ένα δείγμα μίξης πολιτισμών με επήρειες κινέζικες ιαπωνικές και βιετναμέζικες.

Επιβάλλεται επίσης και η επίσκεψη στο παλιό ιστορικό σπίτι Phung Hung χτισμενο το 1780 και αποτελεί ένα ιστορικό κειμήλιο της πόλης .Κτίστηκε τη περίοδο που το λιμάνι της πόλης ήταν στη εμπορική άνθιση του σε μια εποχή ευημερίας, επιτυχίας, εξ ου και το όνομα του.. Στο σπίτι ζούσαν οι εύποροι εμπόριο και χρησίμευε και ως αποθήκη για προϊόντα όπως μετάξι, πορσελάνη και μπαχαρικών.. Ακόμη και σήμερα διατηρεί την αρχιτεκτονική του και μεγάλος αριθμός τουριστών το επισκέπτονται καθημερινά…

Η πόλη διαθέτει επίσης και πολλά μουσεία.. κλειστά τα περισσότερα αφού η ώρα είναι περασμένη. Η είσοδος είναι πληρωμένη με την έκδοση του εισιτήριου εισόδου στη παλιά πόλη..

To μουσείο λαϊκού πολιτισμού βρίσκεται στη αρχαια πόλη. Είναι ένα διώροφο κτίσμα ξύλινο με αντικείμενα και εικόνες της ζωής των κατοίκων της Hoi An

Το μουσείο ιστορίας , μια παλιά παγόδα βρίσκεται δίπλα στο ναό Guan Yu περιέχει αυθεντικά λείψανα των champa και Dai Nam ..

Η βροχή δεν λέει να σταματήσει και εμείς λούτσα στη κυριολεξία έχουμε νιώσει και ένα τσουχτερό κρύο, περνοδιαβαίνουμε τα στενά. Γκαλερί τέχνης παντού, αίθουσες με φωτογραφικό υλικό ,μουσείο κεραμικής που πραγματικά δεν έχουμε αρκετή διάθεση να δούμε.. ψάχνουμε ένα μέρος απάνεμο και ζεστό να πιούμε κανένα ζεστό ρόφημα να ζεσταθούμε. Τη ίδια σκέψη έχουν και οι εκατοντάδες βρεγμένοι τουρίστες…

Κόβοντας βόλτες βρεθήκαμε στη πύλη τoy Βa Mu ναου. Ο ναός γνωστός ως παλατι Χαι Μπιν , με μια απίστευτη όμορφη αρχιτεκτονική κτίσθηκε το 1626 σε διαφορετική θέση αλλά μεταφέρθηκε στη καρδιά της πόλης και ανακατασκευάστηκε το 1848 και 1922 Αποτελεί κόσμημα για τη πόλη και βρίσκεται στο κατάλογο των κορυφαίων μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς αν και έχε μείνει μόνο η πύλη όρθια διακοσμημένη με γλυπτά και ανάγλυφα σε πορτοκαλί και κόκκινους χρωματισμούς, μιας και λόγω πολέμου και φυσικής φθοράς το μεγαλύτερο μέρος του ναού εχει καταστραφεί..

Εδώ το νερό της βροχής , ο φωτισμός η μπλε ώρα μας δίνει απίστευτες φωτογραφικές λήψεις που όμως η βροχή επηρεάζει αφάνταστα τους φακούς..

Κατευθυνθήκαμε προς το ποτάμι και βρήκαμε ένα καφέ για μια ζεστή σοκολάτα…

Παρατηρώ το νερό στο ποτάμι που έχει ανέβει η στάθμη από χθες αισθητά…. Ενώ χθες για να αφήσουμε τα φαναράκια ευχών στο νερό θέλαμε τη βοήθεια μιας μακριάς λαβίδας , σήμερα το νερό είναι στο χείλος του δρόμου….για τόσο νερό μιλάμε…. Η ιδέα της ρομαντικής βαρκάδας στο ποτάμι έχει απορριφθεί παμψηφεί…βρέχει ουτε φωτογραφία μπορείς να βγάλεις ούτε ζεστά ρούχα για να μην γίνεις παγάκι διαθέτουμε αυτή τη στιγμή.. Αρκεστήκαμε στο οφθαλμολουτρο…καταγράψαμε πολλές διαφορετικές εικόνες …

Η πείνα έκανε την εμφάνιση της και βρεθήκαμε στο ίδιο εστιατόριο με χθες για να απολαύσουμε και πάλι ένα γευστικό δείπνο..

Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο αργά, βρεγμένες κουρασμένες αλλά χορτάτες από εικόνες.. αύριο φεύγομε για Σαϊγκόν…