x7777
Member
- Μηνύματα
- 964
- Likes
- 4.313
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Το ταξίδι είχε προγραμματιστεί να έχει διάρκεια περίπου 3 εβδομάδες και περιλάμβανε τις Μαλδίβες (διαμονή σε νησί ντόπιων), την Kuala Lumpur, τη Σιγκαπούρη και λίγες ημέρες στο Ντουμπάι (το οποίο τελικά ακυρώθηκε, λόγω υπερβολικής ζέσης και λόγω της ευελιξίας που παρέχουν οι κρατήσεις με μίλια). Αυτό ήταν το πρώτο ταξίδι εκτός Ευρώπης μαζί με το μωρό και το πρόγραμμα του ταξιδιού ήταν κάπως περιορισμένο ως προς το τι θα βλέπαμε και πως θα μετακινούμαστε.
Μετά από αρκετή αναζήτηση για τα νησιά ντόπιων στις Μαλδίβες, καταλήξαμε στο Dhigurah, ένα νησί με πληθυσμό περίπου 700 άτομα (σύμφωνα με στοιχεία του 2022), συνολικό μήκος περίπου 4 χιλιόμετρα και πλάτος μόλις 300 μέτρα. Το Dhigurah απέχει από το Male περίπου 100 χιλιόμετρα, και η πρόσβαση σε αυτό γίνεται είτε αεροπορικώς είτε με ταχύπλοο. Αεροπορικώς μπορεί να επιλέξει να πετάξει είτε με υδροπλάνο (με κόστος 275 δολάρια ανά διαδρομή) είτε να πετάξει με τοπική πτήση για το Maamigili και μετά να πάρει ταχύπλοο από το Maamigili για το Dhigurah (κόστος 175 δολάρια ανά άτομο συνολικά, με διάρκεια 20 λεπτά η πτήση και 10-15 λεπτά το ταχύπλοο). Για το υδροπλάνο μπορεί κάποιος να κανονίσει την ώρα αναχώρησης όπως τον βολεύει, για την τοπική πτήση για το Maamigili οι ώρες αναχώρησης που ίσχυαν ήταν οι παρακάτω:
Male airport - Maamigili
09:30am
13:30pm
18:30pm
Maamigili airport - Male airport
05:00am
10:30am
16:00pm
Αντίστοιχα, με ταχύπλοο η μέση διάρκεια της διαδρομής Male- Dhigurah είναι 2 ώρες. Οι ώρες που ίσχυαν για το ταχύπλοο είναι οι παρακάτω:
Η πτήση για Male είχε κλειστεί με μίλια (διαδρομή Θεσσαλονίκη – Κωνσταντινούπολη – Male). Συνολικά το εισιτήριο κόστισε 30000 μίλια και 125 ευρώ ανά άτομο και κλείστηκε 4.5 μήνες πριν το ταξίδι. Για να φύγουμε από το Male επιλέξαμε πτήση με AirAsia για Kuala Lumpur στα 220 ευρώ ανά άτομο, η οποία από ότι φάνηκε δεν ήταν και η καλύτερη επιλογή. Ο λόγος μη επιλογής πτήσης με μίλια ήταν ότι δεν μπορεί κάποιος να κλείσει award εισιτήρια όταν στην κράτηση υπάρχει βρέφος (έως 24 μηνών) με κάποιες εταιρείες (Thai, Tap, Singapore, Air China, Air India κλπ). Για να μπορέσει κάποιος να κλείσει τα εισιτήρια με μίλια, πρέπει πρώτα να κλείσει των ενηλίκων και μετά να συννενοηθεί με την όποια εταιρεία για το εισιτήριο του βρέφους. Όσο ψάξαμε το κόστος είναι περίπου 10% του κανονικού εισιτηρίου. Απο επικοινωνία που είχα με την Singapore, άκρη δεν έβγαλα. Με τη Singapore μπορείς να βγαλεις άκρη αν είσαι Σιγκαπούρη και πας σε κάποιο από τα γραφεία τους (πχ αν σε ένα ταξίδι κάποιος έχει μετά τη Σιγκαπούρη να πάει πχ Ανοι μπορεί στα γραφεία εκεί να συμπεριλάβει βρέφος με κόστος 10% επί του κανονικού εισιτηρίου). Τηλεφωνικά μου είπαν δε γίνεται, το ίδιο και η Thai.
Για τη διαμονή μετά από αναζήτηση είχαμε καταλήξει σε δύο ξενοδοχεία, το Dhiguveli Maldives και WhalesharkBeach. Τελικά καταλήξαμε στο Dhiguveli Maldives γιατί (1) ήταν πιο κοντά στη bikini beach και (2) ήταν κατά 200 ευρώ οικονομικότερο για τις 8 μέρες που θα μέναμε στο νησί. Συνολικά κόστισε 910 ευρώ μαζί με πρωινό (εκ των οποίων περίπου τα 120 ευρώ ήταν οι δημοτικοί φόροι που τους πληρώσαμε στο check out, απευθείας στο ξενοδοχείο). Η επιλογή αποδείχθηκε η καλύτερη γιατί το ξενοδοχείο απείχε 20-30 μέτρα από τη θάλασσα, είχε καλό πρωινό και είχε μάλλον και το καλύτερο εστιατόριο στο νησί για μεσημεριανό ή βραδινό. Το μόνο περιοριστικό ήταν ότι το εστιατόριο λειτουργούσε το μεσημέρι 12.00 με 14.00 και το απόγευμα/βράδυ 19.00 με 21.30. Τέλος, πρέπει να αναφέρω ότι η κράτηση για το ξενοδοχείο έγινε περίπου 4 μήνες πριν την άφιξη, και παρατήρησα πως 2 μήνες πριν την άφιξη, το κόστος διανυκτέρευσης είχε σχεδόν διπλασιαστεί. Επίσης, επωφεληθήκαμε της πτώσης του δολαρίου έναντι του ευρώ εκείνη την περίοδο, πληρώνοντας τη διαμονή 2-2.5 μήνες νωρίτερα και γλιτώνοντας περίπου 60-70 ευρώ στο σύνολο της κράτησης (η χρέωση στη booking ήταν σε δολάρια, οπότε με την πτώση του δολαρίου η μετατροπή σε ευρώ έδινε μικρότερο κόστος από αυτό που είχαμε κλείσει αρχικά).
Οι πρώτες δύο πτήσεις βγήκαν αρκετά εύκολα καθώς η επιλογή να κάνουμε τη μεγάλη πτήση (Κωνσταντινούπολη – Male) στις 02.00 το βράδυ αποδείχθηκε η καλύτερη. Το μωρό κοιμήθηκε και τις 7 ώρες της πτήσης και ξύπνησε στο τελευταίο μισάωρο πριν την προσγείωση. Φτάνοντας στο Male περάσαμε σχετικά εύκολα τη διαδικασία ελέγχου των διαβατηρίων και αναζητήσαμε πάροχο κινητής τηλεφωνίας για κάρτα sim. Ο πιο γνωστός πάροχος είναι η εταιρεία Ooredoo και οι επιλογές που προσφέρει είναι δύο είτε 40 δολάρια και 20GB για ένα μήνα είτε 50 δολάρια και 100GB για ένα μήνα. Στην έξοδο από την αίθουσα αφίξεων μας παρέμεινε άτομο του ξενοδοχείου για να πάρει τις βαλίτσες καθώς είχαμε 4 ώρες αναμονή μέχρι να πάρουμε το ταχύπλοο. Επιπλέον, βγάλαμε χρήματα από το ATM του αεροδρομίου γιατί είχαμε διαβάσει (1) πως στο νησί κάποια καταστήματα ντόπιων δεν δέχονται κάρτα ούτε δολάρια (και όντως ίσχυε) και (2) πως είχαν εγκαταστήσει πρόσφατα ένα και μοναδικό ATM, αλλά κάποιες φορές ή ήταν εκτός λειτουργίας ή δεν είχε χρήματα. Το ATM στο αεροδρόμιο μας κράτησε περίπου 5ευρώ για ανάληψη ποσού 200 ευρώ σε τοπικό νόμισμα (Rufiyaa). Επειδή είχαμε διαβάσει ότι στο νησί οι περισσότερες συναλλαγές γίνονται με δολάρια, είχαμε φροντίσει να κάνουμε συνάλλαγμα αρκετά δολάρια από την Ελλάδα κάποιες εβδομάδες πριν την αναχώρηση. Τελικά, στο νησί δέχονταν παντού δολάρια εκτός από τα δύο μάρκετ που θέλουν μόνο μετρητά και μόνο τοπικό νόμισμα. Στα ξενοδοχεία και στις δραστηριότητες μπορεί κάποιος να πληρώσει είτε με κάρτα είτε με μετρητά (σε τοπικό νόμισμα ή/και σε δολάρια).
Το Dhigurah ως νησί ντόπιων (Μουσουλμάνων) έχει κάποιους περιορισμούς (όπως και τα υπόλοιπα νησιά ντόπιων στις Μαλδίβες). Αρχικά, στο νησί δεν πωλείται και δεν καταναλώνεται πουθενά αλκοόλ. Επιπρόσθετα, βάση των όσων είχαμε διαβάσει «απαγορεύεται» να κυκλοφορούν οι άντρες με μαγιό και οι γυναίκες με μπικίνι και πρέπει να φορούν ρούχα που καλύπτουν τους ώμους και τα γόνατα. Για τους τουρίστες έχουν συγκεκριμένες παραλίες (bikini beach), στις οποίες μπορούν να φορούν μαγιό ή ότι θέλουν. Στην πραγματικότητα, ενώ σε όλο το νησί υπάρχει αντίστοιχη σήμανση (βλέπε φώτο παρακάτω), κάποιοι δεν ακολουθούν αυτούς τους κανόνες, οπότε θα δει κάποιος αρκετούς να κάνουν μπάνιο σε περιοχή που δεν επιτρέπεται να κυκλοφορείς με μαγιό ή να κυκλοφορούν με μη «ενδεδειγμένο» τρόπο στο κατοικήσιμο μέρους του νησιού.
Πρακτικά, η bikini beach στο Dhigurah ξεκινά περίπου 200 μέτρα από το ξενοδοχείο που επιλέξαμε και έχει μήκος πάνω από 1-1.5 χλμ. Αλλά και από εκεί και κάτω, λόγω του ότι το νησί δεν είναι κατοικήσιμο σε εκείνο το σημείο, μπορεί κάποιος εύκολα να κάνει μπάνιο ή να φορέσει ότι θέλει. Η παρακάτω παραλία είναι εντελώς ελεύθερη και όσο απομακρύνεται κάποιος από την αρχή της bikini beach τόσο λιγότερο κόσμο βλέπει. Από κάποιο σημείο και μετά δεν βλέπεις άνθρωπο στα 200-300 μέτρα δεξιά και αριστερά.
Στο νησί γενικά υπάρχουν λιγοστά αυτοκίνητα, υπάρχουν δύο παράλληλοι χωματόδρομοι μέσα στη ζούγκλα που διασχίζουν κατά μήκος το νησί και κάποιοι κάθετοι δρόμοι που ενώνουν αυτούς τους δύο χωματόδρομους. Η μετακίνηση γίνεται με τα πόδια, με ποδήλατο ή τουκ τουκ.
Άφιξη στο Dhigurah
Στο νησί φτάσαμε περίπου στις 18.00 και είχε ξεκινήσει ήδη να σκοτεινιάζει. Η μεταφορά από το λιμάνι στο ξενοδοχείο γίνεται μόνο με τουκ τουκ και διαρκεί περίπου 15 λεπτά. Αφήσαμε τα πράγματα και βγήκαμε να δούμε την περιοχή μπροστά στο ξενοδοχείο. Η συνέχεια είχε εστιατόριο και ύπνο, γιατί την επόμενη μέρα θα ξυπνούσαμε σχετικά νωρίς. Λόγω της ζέστης και του μωρού, το πλάνο ήταν να βγαίνουμε πριν τις 09.00 στη θάλασσα, να γυρνάμε στο ξενοδοχείο πριν τις 12.00-12.30 και να βγαίνουμε μετά τις 16.00-16.30.
Φώτο από τη διαδρομή για το ξενοδοχείο:
Η πρώτη εικόνα που είχαμε μπροστά από το ξενοδοχείο:
1η ημέρα
Το πρωί ξεκίνησε κάπως έτσι:
Η θέα από το δωμάτιο
Η παραλία μπροστά στο ξενοδοχείο
Το πλάνο της πρώτης ημέρας ήταν να πάμε στο διάσημο sandbank του νησιού. Η προσβαση εκεί γίνεται είτε με τουκ τουκ (10 δολάρια ανά διαδρομή, ίσως το μόνο που χρυσοπληρώνει καποιος στο νησί), με ποδήλατο (που λόγω μωρού για εμάς ήταν ανέφικτο) και με τα πόδια (είτε από τον ένα κεντρικό δρόμο μέσα από τη ζούγκλα είτε από την παραλία). Εμείς αποφασίσαμε να πάμε με τα πόδια, παίρνοντας το μωρό στο μάρσιπο. Στα πρώτα δέκα λεπτά εννοείται γυρίσαμε πίσω να πάρουμε τουκ τουκ. Η ζέστη σε συνδυασμό με την υγρασία ήταν ανυπόφορη, ειδικά με +12 κιλά στο μάρσιπο. Το τουκ τουκ πηγαίνει έως ένα σημείο και μετά πρέπει να ακολουθήσεις ένα μονοπάτι από την πλευρά της παραλίας. Για να φτάσει κάποιος στο sandbank από το σημείο που σε αφήνει το τουκ τουκ είναι περίπου 15-20 λεπτά. Στο δρόμο υπάρχουν 3-4 ομπρέλες διάσπαρτες με κάποιες καρέκλες, στις οποίες κάποιος μπορεί να καθίσει. Από ένα σημείο και μετά δεν έχει καθόλου σκιά, και όπως αποδείχθηκε η ώρα που επιλέξαμε δεν ήταν η κατάλληλη, καθώς είχε αρκετή ζέστη και υγρασία. Για το λόγο αυτό βγάλαμε κάποιες γρήγορες φωτογραφίες και γυρίσαμε στις ομπρέλες, όπου και καθίσαμε για μπάνιο (στο sandbank γυρίσαμε ξανά μια από τις επόμενες μέρες, απογευματινή ώρα, και η κατάσταση ήταν σαφώς καλύτερη). Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο και ξαναβγήκαμε μετά τις 16.00.
Εικόνα από τη διαδρομή για το sandbank:
Διαδρομή προς το sandbank:
Sandbank:
Το απόγευμα επιλέξαμε να πάμε κάπου κοντά στο ξενοδοχείο. Από την αρχή της bikini beach υπάρχουν διάσπαρτες ξαπλώστρες (χωρίς χρέωση εννοείται) μέσα στους φονικές στις οποίες κάποιος μπορεί να καθίσει. Εμείς είχαμε επιλέξει να πάρουμε μαζί μας μια μεγάλη ψάθα (όταν φύγαμε την αφήσαμε στο ξενοδοχείο) και αποδείχθηκε καλή επιλογή. Απομακρυνθήκαμε λίγο από την αρχή της bikini beach και καθίσαμε κάπου χωρίς κόσμο. Επιστροφή στο ξενοδοχείο και φαγητό στο εστιατόριο του ξενοδοχείου.
Παραλία 200 μέτρα από την αρχή της bikini beach:
Δύση ηλίου:
Βραδινό στο ξενοδοχείο (το συγκεκριμένο ήταν συμπαθητικό, όχι τόσο ωραίο όσο φαίνεται):
Μετά από αρκετή αναζήτηση για τα νησιά ντόπιων στις Μαλδίβες, καταλήξαμε στο Dhigurah, ένα νησί με πληθυσμό περίπου 700 άτομα (σύμφωνα με στοιχεία του 2022), συνολικό μήκος περίπου 4 χιλιόμετρα και πλάτος μόλις 300 μέτρα. Το Dhigurah απέχει από το Male περίπου 100 χιλιόμετρα, και η πρόσβαση σε αυτό γίνεται είτε αεροπορικώς είτε με ταχύπλοο. Αεροπορικώς μπορεί να επιλέξει να πετάξει είτε με υδροπλάνο (με κόστος 275 δολάρια ανά διαδρομή) είτε να πετάξει με τοπική πτήση για το Maamigili και μετά να πάρει ταχύπλοο από το Maamigili για το Dhigurah (κόστος 175 δολάρια ανά άτομο συνολικά, με διάρκεια 20 λεπτά η πτήση και 10-15 λεπτά το ταχύπλοο). Για το υδροπλάνο μπορεί κάποιος να κανονίσει την ώρα αναχώρησης όπως τον βολεύει, για την τοπική πτήση για το Maamigili οι ώρες αναχώρησης που ίσχυαν ήταν οι παρακάτω:
Male airport - Maamigili
09:30am
13:30pm
18:30pm
Maamigili airport - Male airport
05:00am
10:30am
16:00pm
Αντίστοιχα, με ταχύπλοο η μέση διάρκεια της διαδρομής Male- Dhigurah είναι 2 ώρες. Οι ώρες που ίσχυαν για το ταχύπλοο είναι οι παρακάτω:
- Male - Dhigurah:11:00am & 16:15pm (Καθημερινά)
- Male - Dhigurah:10:00am & 16:15pm (Τις Παρασκευές)
- Dhigurah - Male:07:00am & 13:00pm (Καθημερινά)
- Dhigurah - Male:07:00am & 13:30pm (Τις Παρασκευές)
Η πτήση για Male είχε κλειστεί με μίλια (διαδρομή Θεσσαλονίκη – Κωνσταντινούπολη – Male). Συνολικά το εισιτήριο κόστισε 30000 μίλια και 125 ευρώ ανά άτομο και κλείστηκε 4.5 μήνες πριν το ταξίδι. Για να φύγουμε από το Male επιλέξαμε πτήση με AirAsia για Kuala Lumpur στα 220 ευρώ ανά άτομο, η οποία από ότι φάνηκε δεν ήταν και η καλύτερη επιλογή. Ο λόγος μη επιλογής πτήσης με μίλια ήταν ότι δεν μπορεί κάποιος να κλείσει award εισιτήρια όταν στην κράτηση υπάρχει βρέφος (έως 24 μηνών) με κάποιες εταιρείες (Thai, Tap, Singapore, Air China, Air India κλπ). Για να μπορέσει κάποιος να κλείσει τα εισιτήρια με μίλια, πρέπει πρώτα να κλείσει των ενηλίκων και μετά να συννενοηθεί με την όποια εταιρεία για το εισιτήριο του βρέφους. Όσο ψάξαμε το κόστος είναι περίπου 10% του κανονικού εισιτηρίου. Απο επικοινωνία που είχα με την Singapore, άκρη δεν έβγαλα. Με τη Singapore μπορείς να βγαλεις άκρη αν είσαι Σιγκαπούρη και πας σε κάποιο από τα γραφεία τους (πχ αν σε ένα ταξίδι κάποιος έχει μετά τη Σιγκαπούρη να πάει πχ Ανοι μπορεί στα γραφεία εκεί να συμπεριλάβει βρέφος με κόστος 10% επί του κανονικού εισιτηρίου). Τηλεφωνικά μου είπαν δε γίνεται, το ίδιο και η Thai.
Για τη διαμονή μετά από αναζήτηση είχαμε καταλήξει σε δύο ξενοδοχεία, το Dhiguveli Maldives και WhalesharkBeach. Τελικά καταλήξαμε στο Dhiguveli Maldives γιατί (1) ήταν πιο κοντά στη bikini beach και (2) ήταν κατά 200 ευρώ οικονομικότερο για τις 8 μέρες που θα μέναμε στο νησί. Συνολικά κόστισε 910 ευρώ μαζί με πρωινό (εκ των οποίων περίπου τα 120 ευρώ ήταν οι δημοτικοί φόροι που τους πληρώσαμε στο check out, απευθείας στο ξενοδοχείο). Η επιλογή αποδείχθηκε η καλύτερη γιατί το ξενοδοχείο απείχε 20-30 μέτρα από τη θάλασσα, είχε καλό πρωινό και είχε μάλλον και το καλύτερο εστιατόριο στο νησί για μεσημεριανό ή βραδινό. Το μόνο περιοριστικό ήταν ότι το εστιατόριο λειτουργούσε το μεσημέρι 12.00 με 14.00 και το απόγευμα/βράδυ 19.00 με 21.30. Τέλος, πρέπει να αναφέρω ότι η κράτηση για το ξενοδοχείο έγινε περίπου 4 μήνες πριν την άφιξη, και παρατήρησα πως 2 μήνες πριν την άφιξη, το κόστος διανυκτέρευσης είχε σχεδόν διπλασιαστεί. Επίσης, επωφεληθήκαμε της πτώσης του δολαρίου έναντι του ευρώ εκείνη την περίοδο, πληρώνοντας τη διαμονή 2-2.5 μήνες νωρίτερα και γλιτώνοντας περίπου 60-70 ευρώ στο σύνολο της κράτησης (η χρέωση στη booking ήταν σε δολάρια, οπότε με την πτώση του δολαρίου η μετατροπή σε ευρώ έδινε μικρότερο κόστος από αυτό που είχαμε κλείσει αρχικά).
Οι πρώτες δύο πτήσεις βγήκαν αρκετά εύκολα καθώς η επιλογή να κάνουμε τη μεγάλη πτήση (Κωνσταντινούπολη – Male) στις 02.00 το βράδυ αποδείχθηκε η καλύτερη. Το μωρό κοιμήθηκε και τις 7 ώρες της πτήσης και ξύπνησε στο τελευταίο μισάωρο πριν την προσγείωση. Φτάνοντας στο Male περάσαμε σχετικά εύκολα τη διαδικασία ελέγχου των διαβατηρίων και αναζητήσαμε πάροχο κινητής τηλεφωνίας για κάρτα sim. Ο πιο γνωστός πάροχος είναι η εταιρεία Ooredoo και οι επιλογές που προσφέρει είναι δύο είτε 40 δολάρια και 20GB για ένα μήνα είτε 50 δολάρια και 100GB για ένα μήνα. Στην έξοδο από την αίθουσα αφίξεων μας παρέμεινε άτομο του ξενοδοχείου για να πάρει τις βαλίτσες καθώς είχαμε 4 ώρες αναμονή μέχρι να πάρουμε το ταχύπλοο. Επιπλέον, βγάλαμε χρήματα από το ATM του αεροδρομίου γιατί είχαμε διαβάσει (1) πως στο νησί κάποια καταστήματα ντόπιων δεν δέχονται κάρτα ούτε δολάρια (και όντως ίσχυε) και (2) πως είχαν εγκαταστήσει πρόσφατα ένα και μοναδικό ATM, αλλά κάποιες φορές ή ήταν εκτός λειτουργίας ή δεν είχε χρήματα. Το ATM στο αεροδρόμιο μας κράτησε περίπου 5ευρώ για ανάληψη ποσού 200 ευρώ σε τοπικό νόμισμα (Rufiyaa). Επειδή είχαμε διαβάσει ότι στο νησί οι περισσότερες συναλλαγές γίνονται με δολάρια, είχαμε φροντίσει να κάνουμε συνάλλαγμα αρκετά δολάρια από την Ελλάδα κάποιες εβδομάδες πριν την αναχώρηση. Τελικά, στο νησί δέχονταν παντού δολάρια εκτός από τα δύο μάρκετ που θέλουν μόνο μετρητά και μόνο τοπικό νόμισμα. Στα ξενοδοχεία και στις δραστηριότητες μπορεί κάποιος να πληρώσει είτε με κάρτα είτε με μετρητά (σε τοπικό νόμισμα ή/και σε δολάρια).
Το Dhigurah ως νησί ντόπιων (Μουσουλμάνων) έχει κάποιους περιορισμούς (όπως και τα υπόλοιπα νησιά ντόπιων στις Μαλδίβες). Αρχικά, στο νησί δεν πωλείται και δεν καταναλώνεται πουθενά αλκοόλ. Επιπρόσθετα, βάση των όσων είχαμε διαβάσει «απαγορεύεται» να κυκλοφορούν οι άντρες με μαγιό και οι γυναίκες με μπικίνι και πρέπει να φορούν ρούχα που καλύπτουν τους ώμους και τα γόνατα. Για τους τουρίστες έχουν συγκεκριμένες παραλίες (bikini beach), στις οποίες μπορούν να φορούν μαγιό ή ότι θέλουν. Στην πραγματικότητα, ενώ σε όλο το νησί υπάρχει αντίστοιχη σήμανση (βλέπε φώτο παρακάτω), κάποιοι δεν ακολουθούν αυτούς τους κανόνες, οπότε θα δει κάποιος αρκετούς να κάνουν μπάνιο σε περιοχή που δεν επιτρέπεται να κυκλοφορείς με μαγιό ή να κυκλοφορούν με μη «ενδεδειγμένο» τρόπο στο κατοικήσιμο μέρους του νησιού.
Πρακτικά, η bikini beach στο Dhigurah ξεκινά περίπου 200 μέτρα από το ξενοδοχείο που επιλέξαμε και έχει μήκος πάνω από 1-1.5 χλμ. Αλλά και από εκεί και κάτω, λόγω του ότι το νησί δεν είναι κατοικήσιμο σε εκείνο το σημείο, μπορεί κάποιος εύκολα να κάνει μπάνιο ή να φορέσει ότι θέλει. Η παρακάτω παραλία είναι εντελώς ελεύθερη και όσο απομακρύνεται κάποιος από την αρχή της bikini beach τόσο λιγότερο κόσμο βλέπει. Από κάποιο σημείο και μετά δεν βλέπεις άνθρωπο στα 200-300 μέτρα δεξιά και αριστερά.
Στο νησί γενικά υπάρχουν λιγοστά αυτοκίνητα, υπάρχουν δύο παράλληλοι χωματόδρομοι μέσα στη ζούγκλα που διασχίζουν κατά μήκος το νησί και κάποιοι κάθετοι δρόμοι που ενώνουν αυτούς τους δύο χωματόδρομους. Η μετακίνηση γίνεται με τα πόδια, με ποδήλατο ή τουκ τουκ.
Άφιξη στο Dhigurah
Στο νησί φτάσαμε περίπου στις 18.00 και είχε ξεκινήσει ήδη να σκοτεινιάζει. Η μεταφορά από το λιμάνι στο ξενοδοχείο γίνεται μόνο με τουκ τουκ και διαρκεί περίπου 15 λεπτά. Αφήσαμε τα πράγματα και βγήκαμε να δούμε την περιοχή μπροστά στο ξενοδοχείο. Η συνέχεια είχε εστιατόριο και ύπνο, γιατί την επόμενη μέρα θα ξυπνούσαμε σχετικά νωρίς. Λόγω της ζέστης και του μωρού, το πλάνο ήταν να βγαίνουμε πριν τις 09.00 στη θάλασσα, να γυρνάμε στο ξενοδοχείο πριν τις 12.00-12.30 και να βγαίνουμε μετά τις 16.00-16.30.
Φώτο από τη διαδρομή για το ξενοδοχείο:
Η πρώτη εικόνα που είχαμε μπροστά από το ξενοδοχείο:
1η ημέρα
Το πρωί ξεκίνησε κάπως έτσι:
Η θέα από το δωμάτιο
Η παραλία μπροστά στο ξενοδοχείο
Το πλάνο της πρώτης ημέρας ήταν να πάμε στο διάσημο sandbank του νησιού. Η προσβαση εκεί γίνεται είτε με τουκ τουκ (10 δολάρια ανά διαδρομή, ίσως το μόνο που χρυσοπληρώνει καποιος στο νησί), με ποδήλατο (που λόγω μωρού για εμάς ήταν ανέφικτο) και με τα πόδια (είτε από τον ένα κεντρικό δρόμο μέσα από τη ζούγκλα είτε από την παραλία). Εμείς αποφασίσαμε να πάμε με τα πόδια, παίρνοντας το μωρό στο μάρσιπο. Στα πρώτα δέκα λεπτά εννοείται γυρίσαμε πίσω να πάρουμε τουκ τουκ. Η ζέστη σε συνδυασμό με την υγρασία ήταν ανυπόφορη, ειδικά με +12 κιλά στο μάρσιπο. Το τουκ τουκ πηγαίνει έως ένα σημείο και μετά πρέπει να ακολουθήσεις ένα μονοπάτι από την πλευρά της παραλίας. Για να φτάσει κάποιος στο sandbank από το σημείο που σε αφήνει το τουκ τουκ είναι περίπου 15-20 λεπτά. Στο δρόμο υπάρχουν 3-4 ομπρέλες διάσπαρτες με κάποιες καρέκλες, στις οποίες κάποιος μπορεί να καθίσει. Από ένα σημείο και μετά δεν έχει καθόλου σκιά, και όπως αποδείχθηκε η ώρα που επιλέξαμε δεν ήταν η κατάλληλη, καθώς είχε αρκετή ζέστη και υγρασία. Για το λόγο αυτό βγάλαμε κάποιες γρήγορες φωτογραφίες και γυρίσαμε στις ομπρέλες, όπου και καθίσαμε για μπάνιο (στο sandbank γυρίσαμε ξανά μια από τις επόμενες μέρες, απογευματινή ώρα, και η κατάσταση ήταν σαφώς καλύτερη). Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο και ξαναβγήκαμε μετά τις 16.00.
Εικόνα από τη διαδρομή για το sandbank:
Διαδρομή προς το sandbank:
Sandbank:
Το απόγευμα επιλέξαμε να πάμε κάπου κοντά στο ξενοδοχείο. Από την αρχή της bikini beach υπάρχουν διάσπαρτες ξαπλώστρες (χωρίς χρέωση εννοείται) μέσα στους φονικές στις οποίες κάποιος μπορεί να καθίσει. Εμείς είχαμε επιλέξει να πάρουμε μαζί μας μια μεγάλη ψάθα (όταν φύγαμε την αφήσαμε στο ξενοδοχείο) και αποδείχθηκε καλή επιλογή. Απομακρυνθήκαμε λίγο από την αρχή της bikini beach και καθίσαμε κάπου χωρίς κόσμο. Επιστροφή στο ξενοδοχείο και φαγητό στο εστιατόριο του ξενοδοχείου.
Παραλία 200 μέτρα από την αρχή της bikini beach:
Δύση ηλίου:
Βραδινό στο ξενοδοχείο (το συγκεκριμένο ήταν συμπαθητικό, όχι τόσο ωραίο όσο φαίνεται):
