Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα Ιαπωνία Made in Japan

[Klair]

Καλές Γιορτές @evaT! Να είσαι πάντα υγιής και χαρούμενη, να ταξιδεύεις με την όμορφη παρέα σου και να μας διηγείσαι με τον ιδιαίτερο και ξεχωριστό τρόπο σου τα ταξίδια σου! Με το καλό στα επόμενα.

 

[mers]

Απολογισμός – Λοιπές πληροφορίες


Όσο κι αν η Ιαπωνία ήταν για χρόνια άπιαστο (όπως πίστευα) όνειρο, η πραγματικότητα τελικά, δεν με δικαίωσε.
Υποψιάζομαι πως είναι από τις περιπτώσεις που όταν ονειρευόμαστε κάτι πολύ, δημιουργούμε άθελα προσδοκίες και περιμένουμε πράγματα που όμως δεν υπάρχουν.
Καταλάβαινα ήδη από τις πρώτες μέρες ότι δυσκολευόμουν να συμπαθήσω τον τόπο, δεν μου έβγαινε αυθόρμητα ο ενθουσιασμός που με έχω συνηθίσει με πλημμυρίζει στα μέρη που με συνεπαίρνουν.
Πριν πέσετε όλοι να με φάτε, δεν είναι αυτό που νομίζετε, δίχως αντίρρηση πρόκειται για μια χώρα με τεράστιο ενδιαφέρον, ασυνήθιστες εικόνες, άλλος πλανήτης σε σχέση με εμάς.
Ωστόσο δεν κατάφερα να συνδεθώ συναισθηματικά και δεν έχω και μια καλή εξήγηση.
Σα βγήκες ραντεβού με τον τέλειο άντρα, ήταν ψηλός, εμφανίσιμος, με σωστή δόση αυτοεκτίμησης και χιούμορ, μιλήσατε και περνούσες καλά, όμως η χημεία αγνοείτο και δεν μπορούσες να κάνεις τίποτα γι αυτό. Δεν έγινε το κλικ.

‘Ετσι και γω με την Ιαπωνία. Το προσπαθήσαμε, αλλά δεν μας βγήκε. Όπως μου είπαν μερικοί, φάνηκε και στα κείμενά μου. Σα να τα ξεπετούσα τα κεφάλαια, δεν ήμουν συναισθηματική και χυμώδης όπως για άλλα ταξίδια.

‘Ένα κομμάτι της απογοήτευσης αφορά σίγουρα τους μοναχικούς εσωστρεφείς Ιάπωνες, με τους οποίους δύσκολα θα αλληλεπιδράσεις. Δεν θα πιάσεις ψιλή κουβέντα, δεν θα μάθεις κάτι για τον τρόπο ζωής τους, είναι πάντα χαμογελαστοί κ ευγενικοί όταν σε εξυπηρετούν αλλά ως εκεί. Κατά βάθος βγάζουν μια παγωμάρα, δε θέλουν ρε παιδί μου. Red flag.
Πόλεις στην πλειονότητα, άχαρες, μουντές, καταθλιπτικές, ταιριαστές με τη διάθεση των κατοίκων τους. Red flag ξανά.
Με εξαίρεση την υπέροχη παλιά πόλη του Κιότο που όμως δεν χάρηκα όσο θα ήθελα, υποφέρει άλλωστε σοβαρά από τις επιπτώσεις του υπερτουρισμού.
Αντίθετα, η πληθωρική φθινοπωρινή φύση στην εξοχή μας αποζημίωσε για όλες τις εικόνες που μας στερούσαν οι απρόσωπες πόλεις, χαθήκαμε μέσα σ όλες τις αποχρώσεις της ώχρας των φύλλων, τα κατακόκκινα βασιλικά σφενδάμια, τους όμορφους κήπους και τα εμβληματικά τέμπλα που γέμισαν χρώμα και γαλήνη τις εκδρομές μας.

Η παρέα όπως πάντα συνεννοήθηκε καλά, τα βρίσκαμε σε όλα και περάσαμε υπέροχα.

Πάμε να τα δούμε ένα-ένα

Πόλεις:

Τόκιο : Ξεκινήσαμε από κει, μας έριξαν στα βαθιά. Η υπερ-πληθυσμιακή πρωτεύουσα που σου ρουφάει την ενέργεια στη διάρκεια της μέρας και σε αναζωογονεί μόλις ανάψουν τα φώτα της νύχτας. Συνωστισμός με τάξη, περσόνες που δύσκολα θα δεις αλλού, έντονα φώτα και άχαρη αισθητική, είτε σε κερδίσει είτε όχι, δεν σ αφήνει αδιάφορο.
Κιότο : Η παλιά πόλη είναι ένα ακριβό κόσμημα που ασφυκτιά μέσα στα πλήθη. Μετανιώνω που δεν βρήκα κουράγιο να ξυπνήσω πολύ πρωί ή να πάω αργά το βράδι για να την αφουγκραστώ δίχως τις ορδές. Η νέα πόλη ομοίως άχρωμη με τις υπόλοιπες. Οι εξορμήσεις όμως με βάση την πόλη, ασυναγώνιστες.
Οσάκα : Οι 24 ώρες που περάσαμε εκεί ήταν πολύ λίγες για να βγάλω ένα αξιόπιστο συμπέρασμα. Ωστόσο μου φάνηκε πιο Ασία από τις υπόλοιπες, σε κάποια σημεία νόμιζα ότι βρίσκομαι στο Ανόι, ή και στη Μπαγκόνγκ όπως έλεγαν οι άλλοι.
Χιροσίμα: Πιο φιλική, πιο ανθρώπινη από τις προηγούμενες, με ειδικό βάρος λόγω της ιστορίας, μας κέρδισε at hello, παίρνει έξτρα πόντους για τα μνημεία της βόμβας που μας καθήλωσαν και την Miyajima που ήταν πιθανώς η καλύτερη εκδρομή του ταξιδιού.

‘Ανθρωποι: Τους παρατηρούσα διαρκώς. Μέσα στα ΜΜΜ είναι ανέκφραστοι και επιμελώς προσηλωμένοι στα κινητά τους. Στο δρόμο κοιτάνε τη δουλειά τους, αν ζητήσεις βοήθεια, ασφαλώς θα σου απαντήσουν πρόθυμα (σε περίπτωση που μιλάνε αγγλικά) αλλά η ευγένεια είναι προϊόν της βαθιάς τους παιδείας και σε καμία περίπτωση αυθόρμητη. Ακολουθούν τους κανόνες σαν ευαγγέλιο και δυσκολεύονται αν τους βάλεις να σκεφτούν έξω από το κουτί. Η νεολαία λατρεύει να ξημεροβραδιάζεται στα games, η κοινωνικότητα ανύπαρκτη. Κατανάλωση στο φουλ, σύνδεση στο μηδέν. Το λες και κοινωνικό πείραμα.
ΜΜΜ : Ο τομέας που εντυπωσιάζει κάθε επισκέπτη. Οι άνθρωποι είναι έτη φωτός μπροστά από όλους,, σε θέματα οργάνωσης, πληροφορίας και ποιότητας μετακινήσεων. Τουλάχιστον σε ότι αφορά τους χαώδεις σταθμούς , το μετρό και τα θαυμαστά υπεράνετα τρένα Shinkansen. Στον αντίποδα τα παλαιάς τεχνολογίας λεωφορεία που προκαλούν το λιγότερο αμηχανία.
Φαγητό : Τρως δίχως ενδοιασμούς και από την τελευταία καντίνα στο δρόμο, έχουν άπειρες επιλογές και τα περισσότερα παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Επίσης παράδεισος για ψαροφάγους, αν εξαιρέσεις τα πανάκριβα εστιατόρια με τα τελετουργικά ψησίματος, το φαγητό είναι πολύ προσιτό, αισθητά φθηνότερο από την Ελλάδα. Yakitori, Ramen, Tempura, Gyosa & Sashimi μερικά μόνο από τα τυπικά ιαπωνικά πιάτα.
Ασφάλεια: ‘Ισως το πιο ξεκούραστο ταξίδι έβερ. Ακόμα και στα πιο πολυσύχναστα μέρη, δεν σκέφτηκα ποτέ να βάλω το ένα μου χέρι πάνω στο τσαντάκι μου για να το προστατεύσω, αυτό δηλαδή που κάνω πάντα, εντός κ εκτός, όταν κυκλοφορώ ανάμεσα σε κόσμο.
Πιστεύω πως αν αφήσεις πορτοφόλι στο κέντρο του Τόκιο κ επιστρέψεις σε κανένα δίωρο, το πιθανότερο είναι να το βρεις στο ίδιο σημείο εκτός αν έχει προλάβει να στο φέρει πίσω η ίδια η αστυνομία.
Χρήματα : Χρειάστηκαν πολλά περισσότερα μετρητά από όσα πίστευα. Σε κανένα αξιοθέατο δεν θυμάμαι να έπαιρναν κάρτα. Ομοίως στα εστιατόρια ειδικά στα μικρά. Βγάζαμε από τα ΑTMs των Convenient Stores με ρέβολουτ που είχαν τη μικρότερη προμήθεια.
Kινητά: εγώ είχα esim από τη Ρέβολουτ και πάλι, δούλεψε τέλεια. Οι άλλοι έβαλαν τοπικές sim, με διάφορα προβλήματα, στις πουλάνε δίχως να παίρνουν ευθύνη για το αν θα λειτουργήσει, χρειάστηκε να «πειράξουν» αρκετές ρυθμίσεις από το τηλέφωνο για να έχουν αποτέλεσμα.
Πρίζες: Θέλει ανταπτοράκι τύπου Α & Β
Τουαλέτες: ‘Οντως; Θα ήταν προσβλητική παράλειψη να μην αναφέρω τίποτα για τις εκπληκτικές τουαλέτες που θα βρεις παντού στη χώρα. Μπαίνει στο τοπ 3 του ταξιδιού μαζί με την ασφάλεια και το καθαρό νεράκι που πίνεται παντού και βρίσκεις πανεύκολα..
Οι hitech θερμαινόμενες λεκάνες βρίσκονται σε κάθε σπίτι, εστιατόριο, ακόμη και στο δρόμο, αν ποτέ μου μείνει κανά φράγκο από τα ταξίδια, θα επενδύσω σε μια τέτοια για να μην ξαναχρειαστεί να της πω αντίο.
Ψώνια: Τρελή ποικιλία σε ποιοτικά ιαπωνικά και κορεάτικα καλλυντικά και είδη περιποίησης, σε αστείες τιμές, επίσης κουζινομάχαιρα και λοιπά κατσαρολικά. Στα παραδοσιακά σουβενίρ όπως tshirts και αναμνηστικά δυσκολευτήκαμε να βρούμε καλαίσθητα προϊόντα. Must try ιαπωνικό ουίσκι και σοκολατάκια με μάτσα.
Κόστος: Με το γιέν σε ιστορικά χαμηλά, το ταξίδι είναι πιο προσιτό από ποτέ.
Μείναμε εντός προϋπολογισμού εύκολα και σας τα παραθέτω αναλυτικά:
Κόστος αεροπορικών: € 762
Διαμονή € 630
Σινκάνσεν: € 340
Εκδρομές συνολικά: € 77
Ταξιδιωτική Ασφάλεια: € 50
Είσοδοι σε μουσεία κλπ: € 50
Εισιτήρια μετρό, ταξί Αμπού Ντάμπι κ μεταφορικά Αθήνα: Θεσσαλονίκη: € 250
Φαγητά-Ποτά: € 450
Ψώνια για μένα: € 200

Σύνολο για ταξίδι 17 ημερών από πόρτα σε πόρτα € 2800

Τελευταίο στατιστικό, τα χιλιόμετρα που διανύσαμε ποδαράτοι: 250 έκαστος, η εφαρμογή μου έστειλε χρυσό μετάλλιο για το Νοέμβριο, για το Δεκέμβριο θα μου στείλει μια περιποιημένη μούντζα.

Δεν μου αρέσει ο όρος ταξίδι ζωής, είναι ένα πολυφορεμένο κλισέ, οφείλω να παραδεχθώ όμως, κυρίως στον εαυτό μου ότι νιώθω πλήρης που κατάφερα να φτάσω τόσο μακριά, αυτό που κάποτε έδειχνε άπιαστο όνειρο, είναι σήμερα ανάμεσα στις αναμνήσεις μου.

‘Ένα ταξίδι εμβληματικό, με πολύ ενδιαφέρον και τροφή για τα μάτια του ταξιδιώτη, θεωρώ ότι για πρώτη φορά οι διαθέσιμες μέρες ήταν δίκαια μοιρασμένες στη χώρα, όμως φαντάζομαι πως αν ποτέ υπάρξει δεύτερη ευκαιρία θα επέλεγα να ανακαλύψω μικρότερες πιο παραδοσιακές πόλεις για να αισθανθώ καλύτερα τον τόπο και τη φιλοσοφία ζωής.

Θέλω να ευχαριστήσω όλα τα παιδιά από το γκρουπ μου (το έκανα πριβέ αλλά θέλω και δημόσια), τους φίλους και συνταξιδιώτες μου, για όλες τις στιγμές που μοιραστήκαμε. Εγώ ως (και καλά) αρχηγός, έχω ένα μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για το σχεδιασμό, αυτή τη φορά πήγαν όλα καλά, δίχως απρόοπτα και καθυστερήσεις και άλλα σοβαρά ευτράπελα. Ιαπωνία είναι αυτή!

Και ασφαλώς ένα τεράστιο ευχαριστώ για όλους εσάς που με διαβάζετε και αφήνετε ένα σχόλιο που με εμπνέει να συνεχίσω.

Στα επόμενα λοιπόν.

Καλές γιορτές με υγεία για όλους μας!

Καλές γιορτές σε όλους! Να είμαστε όλοι καλά για να μπορούμε να ταξιδεύουμε στις χώρες που ονειρευόμαστε και ελπίζουμε μια μέρα να φτάσουμε για να τις δούμε από κοντά! Κι ας μην είναι όλες όπως ακριβώς τις φανταζόμαστε! Εύα υπέροχη η περιγραφή σου!

 

[varioAthens]

Ειναι εξαιρετικα ενδιαφερον να βλεπεις ποσο διαφορετικα βιωσε καθε ταξιδιωτης τον ιδιο προορισμο!
Και ισως να μην ειναι μονο το οτι εσυ προσωπικα ειχες πολυ υψηλες προσδοκιες, ειναι που γενικοτερα τα τελευταια χρονια εχουν δημιουργηθει απο την ταξιδιωτικη κοινοτητα υψηλες προσδοκιες για την Ιαπωνια με αποτελεσμα ως προορισμος να ειναι σε συνεχη ανοδικη πορεια που ισως τελικα της στερει το στοιχειο της εκπληξης πια…
Παντως ναι, ειναι σιγουρα και θεμα χημειας, πχ εγω στην Ταυλανδη ενιωσα αρνητικα συναισθηματα και μαλιστα σε μια περιοδο που εδω στο φορουμ υπηρχε τρελο hype με τον συγκεκριμενο προορισμο και ντρεπομουν να το ξεστομισω
Να εισαι καλα να ταξιδευεις!!! Αντε και στα επομενα!!!

 

[maratha]

Εγώ επιμένω θα ακολουθήσω τα βήματα σου κ σε αυτόν τον προορισμό !!! Εύχομαι καλές γιορτές κ καλά ταξίδια με υγεία !!!

 

[Travelliaris]

Όντως ήταν ξεπέτα η διήγηση της Ιαπωνίας. Πώς το έζησα; Δε θα πω ότι με ξετρέλανε συνολικά αλλά θα σταθώ στην εκπλήρωση του ονείρου μου να επισκεφτώ το σταθμό της Sibuya κι αυτόν τον μούργο που έφαγε τα νιάτα του εκεί (ξέρω, μεγάλο το κόλλημα αλλά έχει ρίζες μέσα μου) και την Χιροσίμα που δεν χρειάζεται περεταίρω εξηγήσεις. Η παρέα μας κάνει και το πιο αδιάφορο ταξίδι να μοιάζει με ταξίδι ζωής (μπλιαχ και σ' αυτόν που το πρωτοείπε). Καλώς ή κακώς κάθε ταξίδι που κάνω είναι tabula rasa χωρίς την παραμικρή προσδοκία και φυσικά αποφεύγω να αυτοσποϊλάρομαι με αντίστοιχες ταξιδιωτικές εκπομπές, ιστορίες όπως και εικόνες. Άλλωστε τι σ' έχουμε αρχηγό στο γκρουπ-θέραπι; Κάθε ταξίδι το αφήνω να κάτσει μέσα μου και να πάρει τη θέση που του αξίζει ανάλογα με την επίδραση του πάνω μου. Λόγω αργού μεταβολισμού (εγώ και τα φίδια) αυτή τη στιγμή μεταβολίζω το Μαρόκο (Μάρτιος 2023). Το λέω κάθε φορά, θα το πω και τώρα, ανυπομονώ για το επόμενο και χωρίς πολλά σάλια, σ' ευχαριστώ για όλα όσα κάνεις.

 

[evaT]

Η παρέα μας κάνει και το πιο αδιάφορο ταξίδι να μοιάζει με ταξίδι ζωής (μπλιαχ και σ' αυτόν που το πρωτοείπε).

Γι αυτό ταξιδεύουμε μαζί!

Το λέω κάθε φορά, θα το πω και τώρα, ανυπομονώ για το επόμενο και χωρίς πολλά σάλια, σ' ευχαριστώ για όλα όσα κάνεις

Ωωωω μωρέ

 

[silversurfer]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ασία