ΗΠΑ New Orleans & New York: The Louisiana Blues

[evaT]

Και γω αντίθετα με ό,τι λένε πολλοί, βρήκα τους Νεουορκέζους απρόσμενα ευγενικούς, με μεγάλη διάθεση να εξυπηρετήσουν, η καλημέρα το πρωί ξεκινούσε από τον σκουπιδιάρη της γειτονιάς! Ενώ εδώ συνήθως κυκλοφορούμε με τις μουτράκλες κάτω.
Είναι δε ιδιαίτερα ευαίσθητοι απέναντι στα άτομα με κινητικά προβλήματα και όταν έβλεπαν την κόρη μου με τις πατερίτσες (είχαμε ένα ατύχημα εκεί και τα περιγράφω και στην ιστορία μου) έτρεχαν όλοι να βοηθήσουν να ρωτήσουν πως το έπαθε να πουν ένα καλό λόγο κλπ.
Κανένα παράπονο εκεί.

Απολαυστική η ιστορία σου Γιάννη και πολύ ώριμο το γράψιμό σου. Θα προτιμούσα βέβαια λιγότερες ιρλανδικές μπυραρίες που υπάρχουν παντού και περισσότερη αμερικανιά, για να δούμε από σένα τι χάσαμε εμείς αλλά τι να σε κάνουμε που μόλις δεις μπύρα ξεχνάς τ όνομά σου

 

[turms]

14 $ είναι μια χαρά...k μάλιστα σε πόλεις όχι σε κάτι χωρια ξεχασμένα από τον theo

κατά τα αλλα συμφωνώ με την συμπολίτισσα...πολύ ιρλανδία ρε φιλε...αλλα δεν ξέρω. Υπάρχουν πιο "αμερικανικα" μπαρ, η το 90% ανήκει σε Ιρλανδούς απογόνους?

 

[orestcrete]

Ψηλέ δεν είχα διαβάσει την ιστορία από Νέα Ορλεάνη και μετά, οπότε σήμερα πήγε μονορούφι.. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό πρέπει να πίνατε μέσο όρο 6-7 μπύρες πριν καν βραδιάσει στη Νέα Ορλεάνη, οπότε πήγε πολύ καλά αυτό

Well done και στα επόμενα με καλό!

 

[psilos3]

@psilos, για να μην τα πολυλογουμε, 1000ρικο χωρις τις μπυρες σε 35 μπαρ.
Φυγαμε!

Φύγαμε, αλλά δε γίνεται εκδρομή χωρίς αυτές...

Το σχολιο για τους ανθρωπους και το ποσο προσηνεις ειναι το ακουω χρονια τωρα απο τον αδερφο μου που παει συχνα για δουλεια.

Με όσους το συζήτησα είχαν την ίδια άποψη, είναι φοβερό!

Πολύ ωραία η ιστορία σου ψηλέ.
Γενικα στην νότια Αμερικη, και ειδικαι στο Τεξας και τη Λουιζιανα απο οσο τους εζησα, οι άνθρωποι ειναι πολυ φιλικοι. Δεν τους λενε αδικα southern gentlemen (δεν αποκλειω και τις γυναικες). Μεταξύ μας, και το μαγειρευτο φαγητο στην Λουιζιανα ειναι καλυτερο, χρησιμοποιουν τα δικα τους μπαχαρικα και οι περισσοτεροι ξερουν να μαγειρευουν.

Ευχαριστώ πολύ Βασίλη, χαίρομαι που το λες ιδιαίτερα εσύ που την έχεις ζήσει τη χώρα.
Σε καμία περίπτωση δε περίμενα να βρω τόσο ανοικτούς και φιλικούς ανθρώπους, είναι ο νότος που τους κάνει έτσι, δε ξέρω, σίγουρα εντυπωσιάστηκα.

Αφου σου αρέσει ο Stevie Ray Vaughan ίσως να κανεις ενα μελλοντικο ταξιδι στο Austin(του εχουν και αγαλμα). Εχει ακόμα την αίσθηση μια ¨μικρης φοιτητουπολης" που ομως μεγαλώνει πολυ γρήγορα. Ειναι πιο καθαρο απο την Νεα Ορλεανη αλλα εχει κατι το ιδιαιτερο. Keep Austin weird ειναι το συνθημα τους.

Έχει μπει στο πλάνο, η επόμενη φορά στην Αμερική θα το χει στο πρόγραμμα με το καλό.
Ειδικά ο Ray Vaughan είναι λατρεία.

Ευχομαι πολλα ακομα μακρινα και ενδιαφεροντα ταξίδια!

Παρομοίως, κι ακόμα περισσότερες από τις εντυπωσιακές ιστορίες σου!

Υ.Γ. Και για να ευλογησουμε τα γένια μας, εχουμε καλες blues μπαντες και στην Ελλαδα. Μου αρεσουν πολυ το πρωτο και το τελευταιο τραγουδι.

Ιστορική και πολύ σπουδαία μπάντα δε το συζητώ, με καριέρα και στην Ευρώπη. Θεσσαλονικείς φυσικά. Πέρασαν παραπάνω από 20 χρόνια από τότε που τους είδα πρώτη φορά (στο Cafe Americain στην Β.Όλγας για τους γνωρίζοντες) και κάθε φορά είναι και καλύτερη.
Έκτοτε τους είδα αρκετές και με διάφορες συνθέσεις, με τον θεότρελο Γιώργο Μπαντούκ στην κιθάρα, με Νίκο Ντουνούση που ήταν ιδρυτικό μέλος τον οποίο είδα και σόλο, είδαι τον Frontman Ηλία Ζάιχο σε αφιέρωμα «blues & ρεμπέτικο» με τον μεγάλο μπουζουξή Χρήστο Μητρέντζη, γενικά κάθε φορά είναι αποκάλυψη!

Και γω αντίθετα με ό,τι λένε πολλοί, βρήκα τους Νεουορκέζους απρόσμενα ευγενικούς, με μεγάλη διάθεση να εξυπηρετήσουν, η καλημέρα το πρωί ξεκινούσε από τον σκουπιδιάρη της γειτονιάς! Ενώ εδώ συνήθως κυκλοφορούμε με τις μουτράκλες κάτω.
Είναι δε ιδιαίτερα ευαίσθητοι απέναντι στα άτομα με κινητικά προβλήματα και όταν έβλεπαν την κόρη μου με τις πατερίτσες (είχαμε ένα ατύχημα εκεί και τα περιγράφω και στην ιστορία μου) έτρεχαν όλοι να βοηθήσουν να ρωτήσουν πως το έπαθε να πουν ένα καλό λόγο κλπ.
Κανένα παράπονο εκεί.

Συμφωνώ απόλυτα, υπάρχει επίπεδο. Ας ελπίσουμε βέβαια να γίνει κάτι και προς τους άστεγους συμπολίτες τους, γιατί αυτό το πρόβλημα της αντίθεσης ήταν παραπάνω από ευδιάκριτο. Μόνο από τον κόσμο έχω να περιμένω...

Απολαυστική η ιστορία σου Γιάννη και πολύ ώριμο το γράψιμό σου. Θα προτιμούσα βέβαια λιγότερες ιρλανδικές μπυραρίες που υπάρχουν παντού και περισσότερη αμερικανιά, για να δούμε από σένα τι χάσαμε εμείς αλλά τι να σε κάνουμε που μόλις δεις μπύρα ξεχνάς τ όνομά σου

Κι εγώ θα προτιμούσα ωστόσο κάτι τέτοιο έζησα μόνο στη Νέα Ορλεάνη, απ΄ ότι τουλάχιστον κατάλαβα στη ΝΥ οι Ιρλανδοί έχουν κάνει «κατάληψη» σ΄αυτό το ζήτημα!

Σ' ευχαριστώ για όσα λες Εύα.

14 $ είναι μια χαρά...k μάλιστα σε πόλεις όχι σε κάτι χωρια ξεχασμένα από τον theo

Δε ξέρω, είναι ένα ζήτημα αυτό, όταν ξεκινάς τη μέρα σου από περίπου 50$ μόνο για φαγητό καταλαβαίνεις πόσο κοστίζει ένα τέτοιο ταξίδι. Θέλει μελέτη.

πολύ ιρλανδία ρε φιλε...αλλα δεν ξέρω. Υπάρχουν πιο "αμερικανικα" μπαρ, η το 90% ανήκει σε Ιρλανδούς απογόνους?

Όπως είπα και στην Εύα καταλήγω στο δεύτερο, εξάλλου απ΄ ότι νομίζω είναι και η πλειοψηφία μη Αμερικανών στη χώρα.

Ψηλέ δεν είχα διαβάσει την ιστορία από Νέα Ορλεάνη και μετά, οπότε σήμερα πήγε μονορούφι.. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό πρέπει να πίνατε μέσο όρο 6-7 μπύρες πριν καν βραδιάσει στη Νέα Ορλεάνη, οπότε πήγε πολύ καλά αυτό

Δύο μόνο χρειάζονται για ν΄ανοίξει το μάτι, ποιος περιμένει το βράδυ;
Πέρα απ' την πλάκα πήγε πολύ καλά αυτό, σίγουρα καλύτερα απ' οτι το σχεδιάζαμε και το είχαμε στο μυαλό μας. Χαίρομαι που το ζήσαμε στο σύνολο του και δεν έχω κανένα παράπονο από την εκδρομη μας.

Well done και στα επόμενα με καλό!

Επίσης φίλε, να είμαστε καλά να οργανώνουμε!

 

[Smaragda53]

Διάβαζα στο γκουγκλ ότι η ωραιότερη ανάμνηση του Έρικ Μπάρτον είναι το 1978, ένα βράδυ μέχρι το ξημερωμα, σ ένα μπαρ στη Νέα Ορλεάνη!

 

[psilos3]

Διάβαζα στο γκουγκλ ότι η ωραιότερη ανάμνηση του Έρικ Μπάρτον είναι το 1978, ένα βράδυ μέχρι το ξημερωμα, σ ένα μπαρ στη Νέα Ορλεάνη!

Δε μου κάνει καμία εντύπωση!

Φοβερός τύπος τώρα που το συζητάμε, ζωντανή μουσική ιστορία, τον είδα στην εκπομπή του Πορτοκάλογλου πρόσφατα και τραγουδάει ακόμα εξαιρετικά.

 

[Smaragda53]

Δε μου κάνει καμία εντύπωση!

Φοβερός τύπος τώρα που το συζητάμε, ζωντανή μουσική ιστορία, τον είδα στην εκπομπή του Πορτοκάλογλου πρόσφατα και τραγουδάει ακόμα εξαιρετικά.

Φοβερός πραγματικά!!!

 

[katkats]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Βόρεια Αμερική