The official σκυλακο-topic

[fenia42]

Για να μη σπαμάρω στο live @Thalassaki και @EviTan σας ευχαριστώ για τα συλλυπητήρια. Είναι πολύ νωπό ακόμα και επώδυνο. Όπως έχω γράψει και πιο πάνω, τον τσίμπησε μια σκνίπα και έκτοτε η υγεία του επιδεινώθηκε. Έκανε μια τρομερή ανάκαμψη και πιστέψαμε πως έγινε θαυμα. Ήταν κυριος ίσα ίσα για το γάμο της αδερφής μου, παρών σε όλα, ζωντανός και κεφάτος. Ξαφνικά ξανά επιδείνωση, νοσηλεία, οροί. Τελικά δε τα κατάφερε, κι όλο αυτό για μια σκνίπα … παρόλο που ήταν νεαρός εμβολιασμένος και με κολάρο. Ο Πέπερ ήρθε στη ζωή μας ξαφνικά. Τον πήραμε από μια οικογένεια όπου δε ζούσε ευτυχισμένα. Του δώσαμε αγάπη και φροντίδα και τον είχαμε ισάξιο μέλος της οικογένειάς μας. Η μοίρα του όμως ήταν να μας αφήσει ξαφνικά, μόλις στα έξι του χρόνια. Δε μπορώ να πιστέψω ακόμα ότι δε ζει πια ανάμεσα μας. Ότι δε θα ξαναπάμε στα βουνά μαζί, ότι δε θα ακούσω ξανά το γάβγισμα του και δε θα ξανά κοιταχτούμε στα μάτια.

 

[katkats]

Κρίμα @fenia42. Συλλυπητήρια.

 

[panpan]

δε θα ξανά κοιταχτούμε στα μάτια.

Καταλαβαίνω τον πόνο σας. Ακόμα μου λείπει η ματιά του δικού μου. Είμαι σίγουρος ότι ο Πέπερ
πέρασε μαζί σας υπέροχα και ας ήταν σύντομος ο χρόνος που έμεινε μαζί σας.
Τα συλλυπητήρια μου.

 

[Delmem38110]

εγώ μετά απο δυόμισι σκύλους (ο μισος ηταν ένα γιορκ ημίαιμο τσέπης) έκλεισα με τα τετράποδα. δεν γίνετε καθε λιγα χρόνια να λες αντίο σε μελη της οικογένειας και να αδειάζει το σπίτι.

 

[vikara]

Αυτός είναι ο Λούκας. Σημερα κοντεύει 3 χρονων και ο ερχομός του μας έφερε πολλή χαρα όταν ήταν περίπου 2 μηνών. Έχουμε χάσει και εμείς δυστυχώς σκύλους όλα αυτά τα χρόνια, όμως ρεαλιστικά μιλώντας δεν γίνεται διαφορετικά, αυτη είναι η φυσιολογική εξέλιξη. Αν αγαπάς τα σκυλιά,συνεχίζεις να δίνεις αγάπη σε νέα πλασματακια (και να παιρνεις φυσικά)!