Καζακστάν Κιργιστάν Ουζμπεκιστάν Τατζικιστάν Τουρκία Travelling along the ''Roof of the World" Pamir Highway..η ιστορία του δρόμου

[jmar]

Γυρνούσαμε για πολλές ώρες και μαγεμένοι βγάζαμε φωτογραφίες!

Shirgazi Khan Madrasah

O επιβλητικός μιναρές Kalta Minor Minaret

Islam Khodja Complex

Φατσάρα!!

Εδώ η προεδρική καρέκλα!

Εσωτερικά στις όμορφες στοές πουλούσαν διάφορα τοπικά αντικείμενα!

Όλα τα μικρά παιδιά ήταν ελεύθερα στους δρόμους

Ομπρελάκι για τον ήλιο η μανδάμ! Κι από πίσω οι γούνες καλοκαιριάτικα!

Φώτο με καμήλα 3 ντολαρς! , ευχαριστώ θα βγάλω μόνο την καμήλα

Παραδοσιακές μουσικές με άρωμα ανατολής!

Την καπάρωσε την χρυσή πολυθρόνα του Βασιλιά!

Παραδοσιακά φατσόνια!

Διάφορα καφέ μέσα στην παλιά πόλη

Πολύς ο κόσμος στους δρόμους!

Παρεάκι νεαρών κορασιών

Γυρνώντας στην πλατεία έξω απ το κάστρο, είχε μαζευτεί πάρα πολύς κόσμος

Εδώ ένα τοπικό καφενείο!

Κι άλλη φατσάρα!

 

[jmar]

Καθώς γυρίσαμε στο ξενοδοχείο να ξεκουραστούμε λίγο, είδαμε μαζεμένο αρκετό κόσμο στις μηχανές, ανάμεσα τους και αστυνομικοί οι οποίοι ''χάζευαν'' τις μηχανές μας!

Σιγά σιγά μαζεύτηκαν πολλοί! Αφού τα είπαμε πάλι περί κυβικών, ίππων, κατανάλωσης και λοιπών μηχανολογικών, ανεβήκαμε πάνω να πιούμε ένα καφεδάκι και να ρευμβάσουμε απ τον υπέροχο ξενώνα!

όλα κερασμένα απ τον οικοδεσπότη μας! Καφεδάκι κουλουράκια και γλυκό του κουταλιού!

Στο καπάκι κι ένα τσαγάκι με πεπονάκι! Κι αυτά κερασμένα. Πραγματικά οι άνθρωποι είναι απίστευτοι στο Ουζμπεκιστάν όσο αφορά την φιλοξενία, οι περισσότεροι (αν όχι όλοι) βλέπουν τον τουρίστα με σεβασμό χωρίς να προσπαθούν να του τα πάρουν από παντού!

Την πέσαμε και λίγο για έναν απογευματινό υπνάκο εκεί πάνω!

Μετά την χαλάρωση κατεβήκαμε να βρούμε κάπου να φάμε, κινηθήκαμε απ την άλλη πλευρά της πόλης

Βρήκαμε ένα open air εστιατόριο με ντόπιους και τσακίσαμε τα κεμπάπ για άλλη μια φορά!

Φυσικά καθίσαμε παραδοσιακά, οκλαδόν!

Υπήρχε και Video Wall

Κάπως ταλαιπωρημένο μετά από τόσο περπάτημα!

Με το που έπεσε η νύχτα άρχισε η προβολή!

Αφού φάγαμε, παρότι η κούραση ήταν μεγάλη, δεν μπορούσαμε να μην κατέβουμε ξανά βόλτα στην παλιά φωτισμένη πλέον πόλη!

Τα λεντ φυσικά σήμα κατατεθέν σε όλες αυτές τις πόλεις του Ουζμπεκιστάν!

Όμορφο μαγαζί εσωτερικά του κάστρου, προτείνεται είτε για φαγητό είτε για τσάι!

Παντού λεντ λέμε!

Επιστροφή στο δικό μας φωτιζόμενο πλέον χοτέλ Khiva Alibek B&B στο οποίο δώσαμε 22 ευρώ με πρωινό και με όλα αυτά τα κεράσματα!
Ότι και να πούμε πραγματικά είναι λίγο γι αυτήν την πόλη και τους ανθρώπους της!

ΤΕΛΟΣ 10ης ΗΜΕΡΑΣ

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....

 

[travelbreak]

Απόλαυση! Μόνο αυτό.

 

[travelbreak]

Φώτο με καμήλα 3 ντολαρς! , ευχαριστώ θα βγάλω μόνο την καμήλα

Τελείωσαν οι Βακτριανές καμήλες, με τις δυο καμπούρες;

 

[jmar]

Απόλαυση! Μόνο αυτό.

Τελείωσαν οι Βακτριανές καμήλες, με τις δυο καμπούρες;

Πολλά Ευχαριστώ!

Η αλήθεια είναι ότι από δω και πέρα βλέπαμε μόνο "μονοκύλινδρες" Ακόμα και στο Καζακστάν που ξαναμπήκα μετά το Κιργιστάν , πάλι με μια καμπούρα είδα. Δεν το έψαξα το γιατί η αλήθεια είναι , ούτε ρώτησα κάποιον ντόπιο!

 

[jmar]

ΗΜΕΡΑ 11η, 13 Αυγούστου 2018

Χίβα - Μπουχάρα

Χλμ ημέρας 460

Ξυπνήσαμε το πρωί με τον ίδιο καιρό, χωρίς πολύ ζέστη. Απολαύσαμε το πρωινό μας με θέα το κάστρο, ήταν φανταστικά!
Σήμερα είχαμε να διανύσουμε 450 χιλιόμετρα περίπου, με αρκετή ζέστη όταν θα μπαίναμε βαθιά στην έρημο-στέπα, γι αυτό ξεκινήσαμε σχετικά πρωί, ώστε να προλαβαίναμε να δούμε την Μπουχάρα για αρκετές ώρες καθώς θα μέναμε ένα βράδυ

Λίγο παραπάνω ψωμάκι βρε παιδιά γιατί έχουμε πάθει εξάρτηση! (καλά θα ζητήσω κι άλλο!)

Αφού πήραμε το πρωινό μας κατεβήκαμε για φώτο στην πινακίδα του δρόμου του μεταξιού αλλά και μπροστά στην είσοδο του κάστρου. Ο κόσμος λίγος καθώς ήταν πρωί, το χτεσινό φεστιβάλ είχε τελειώσει οπότε τα είχαν μαζέψει όλα

Το όνειρο μας γινόταν πραγματικότητα, να ταξιδέψουμε σε μέρη παραμυθένια!

Η διαδρομή άρχισε με ατελείωτες ασφάλτινες ευθείες στην στέπα - έρημο με πολύ καλό ο δρόμο και με προστατευτική μπάρα στη μέση. Η θερμοκρασία άρχισε να ανεβαίνει (έρημος γαρ) και έφτασε κοντά στους 36-38 βαθμούς, πράγμα κάπως υποφερτό σε σύγκριση με τα 45αρια που χτυπάει σ'αυτές τις περιοχές και ιδιαίτερα σε τέτοιες ευθείες στην έρημο!

Άλλο ένα Stop Control με τα παλουκάρια να μην ασχολούνται καν! Πόσο πιο χαλαρά ήταν τα stop control από δω και πέρα! μόνο για καταγραφή οι πέρασες! Τέρμα το άγχος για διεφθαρμένους αστυνομικούς που ''ψάχνουν'' παράβαση για να τ αρπάξουν!

Η έρημος του Kyzylkum είναι η 16η μεγαλύτερη έρημος στον κόσμο. Το όνομά της σημαίνει κόκκινη άμμος στην τούρκικη γλώσσα. Βρίσκεται στην Κεντρική Ασία στην κοιλάδα των ποταμών Amu Darya και Syr Darya, περιοχή ιστορικά γνωστή ως Transoxania ή Sogdiana. Σήμερα χωρίζεται μεταξύ Καζακστάν, Ουζμπεκιστάν και Τουρκμενιστάν. Καλύπτει περίπου 298.000 km2. Το έδαφος αποτελείται κυρίως από εκτεταμένη πεδιάδα σε υψόμετρο έως 300 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής καλύπτεται με αμμόλοφους (barchans). Στα βορειοδυτικά οι μεγάλες εκτάσεις καλύπτονται με τανίρες (επιχρίσματα από πηλό), στην περιοχή αυτή υπάρχουν και κάποιες οάσεις. Υπάρχουν επίσης γεωργικοί οικισμοί κατά μήκος των ποταμών και στις οάσεις. Οι θερμοκρασίες μπορεί να είναι πολύ υψηλές κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, από τα μέσα Μαΐου έως τα μέσα Σεπτεμβρίου. Η Kerki, μια πόλη που βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Amu Darya, σημείωσε 52 ° C τον Ιούλιο του 1983.

Όλος ο δρόμος θα ήταν έτσι μέχρι την Μπουχάρα!

Σε ορισμένα σημεία απέκτησε περισσότερο ενδιαφέρον, με κάποιες λίμνες σαν οάσεις!

Κάποια στιγμή κάναμε μια στάση σε ένα βενζινάδικο μπας και φουλάρουμε, αλλά τελικά τα περισσότερα στην διαδρομή αυτή είχαν αέριο! Είναι η δεύτερη φορά (και τελευταία) που κάνουμε χρήση βενζίνης απ τα μπιτόνια (δεν βάλαμε πολύ, ένα πεντάλιτρο αρκεί!) Τελικά βενζινάδικο με βενζίνη είχε στο Gazli περίπου 100 χλμ πριν την Μπουχάρα (κάναμε δλδ 350 χλμ μέχρι εκεί)
Από δω και πέρα όπου βρίσκαμε σκιά μπαίναμε από κάτω. επίσης στην συγκεκριμένη διαδρομή ήπιαμε και αρκετό νερό ηλεκτρολύτης κλπ λόγω τών θερμοκρασιών και του ξηρού αέρα. Γι αυτό το λόγο είχαμε προετοιμαστει και κρατούσαμε αρκετό νερό μαζί μας το οποίο πίναμε κι ας είχε ζεσταθεί για να μην πάθουμε αφυδάτωση! Το Liposan για τα χείλη απαραίτητο καθώς ξεραινόντουσαν με τον ζεστό αέρα.

Ο Κώστας μπήκε να πάρει εκτός των άλλων και την αγαπημένη coca cola του! εξάρτηση αυτό το παιδί!

Και ξανά στο δρόμο, φτάνοντας σιγά σιγά στη Μπουχάρα!

Λίγο πριν φτάσουμε στάση για ανεφοδιασμό και έλεγχο στις πιέσεις

Ο ξενώνας ήταν στα στενάκια στην παλιά πόλη

Mείναμε σε ένα απίθανο Guest House με καταπληκτικούς οικοδεσπότες! 16 Ευρώ με πρωινό σε δίκλινο δωμάτιο! Diyor Hostel .Παρότι δεν μιλούσαν σχεδόν καθόλου αγγλικά, εντούτοις η φιλικότητα και η εξυπηρετικότητα τους ήταν το κάτι άλλο. Όταν τους είπαμε δε κι από που είμαστε τότε ήταν που τρελάθηκαν!

Πανέμορφη η εσωτερική αυλή και τα μωρά βέβαια κλεισμένα μέσα!

Σύγχρονη οβαλ μπανιέρα με παραδοσιακό μαντεμένιο μπόιλερ για ζεστό νερό, γρήγορο μπανάκι για να κατεβούμε και να θαυμάσουμε την Ιστορική Μπουχάρα!

 

[travelbreak]

Τώρα πρόσεξα τη φωτογραφική στο πλάι του κράνους!
Και αναρωτιόμουν πως βγαίνουν αυτές οι φωτογραφίες!
Ο Κώστας, όλο με το κράνος είναι! Δεν το βγάζει και πολύ.
Πόσα χλμ σας έβγαζε το ντεπόζιτο της μηχανής;

 

[jmar]

Η Μπουχάρα - η λέξη προέρχεχται από την λέξη βuxārak η οποία μεταφράζεται ως «τυχερή τοποθεσία») είναι η πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας του Ουζμπεκιστάν. Είναι η τέταρτη μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη με 350.000 κάτοικους . Η περιοχή πέριξ της Μπουχάρα έχει κατοικηθεί τουλάχιστον για 5 χιλιετίες και η πόλη υπήρχε τουλάχιστον το μισό της περιόδου αυτής. Βρισκόταν πάνω στο δρόμο του μεταξιού, και για μεγάλο διάστημα αποτελούσε εμπορικό, πολιτιστικό και θρησκευτικό κέντρο. Το 672 την κατακτούν οι Άραβες του χαλίφη Μωαβία Α' και εξισλαμίζουν τον πληθυσμό. Το ιστορικό κέντρο της πόλης, έχει μεγάλο αριθμό ισλαμικών τεμενών και μεντρεσέδων και έχει καταχωρηθεί στην UNESCO ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Θεωρείται το πιο ολοκληρωμένο παράδειγμα μεσαιωνικής πόλης στην Κεντρική Ασία. Η εθνότητα των Ουζμπέκων κυριαρχεί αριθμητικά. Στην πόλη υπάρχουν επίσης και πολλοί Τατζίκοι όπως και άλλες εθνικές ομάδες όπως Εβραίοι κτλ.

Η Μπουχάρα μαζί με την Σαμαρκάνδη και τη Χίβα ήταν οι πόλεις όπου περνούσαν τα εμπορικά καραβάνια του δρόμου του μεταξιού, είχαν εξελιχθεί σε κοιτίδες του πολιτισμού. Η πόλη είναι περιτριγυρισμένη από την έρημο Κιζίλ Κουμ(μεταφράζεται ως κόκκινη άμμος)και το 12ο-14ο αιώνα εξελίχθηκε σε ένα από τους σημαντικότερους εμπορικούς σταθμούς της ανατολής.

Ιστορικό κέντρο της Μπουχάρα

Ο Φιτζρόϊ Μακλέαν, ένας νέος διπλωμάτης από την Βρετανική Πρεσβεία της Μόσχας, επισκέφτηκε κρυφά την Μπουχάρα το 1938. Κατά την διάρκεια της διαμονής του, επισκέφτηκε τα μνημεία ενώ ο ίδιος κοιμόταν στα πάρκα της πόλης. Στο βιβλίο του Eastern Approaches (Ανατολικές Προσεγγίσεις) το οποίο εκδόθηκε το 1949, περιέγραψε την Μπουχάρα ως «μαγευτική πόλη», όπου τα κτήρια ανταγωνίζονται «την αρτιότερη αρχιτεκτονική της Ιταλικής αναγέννησης». Οι ποιητές της ανατολής αναφερόντουσαν στην Μπουχάρα ως «δεύτερο ανατολίτικο θαύμα».

Το κέντρο της Μπουχάρα τα μνημεία παρουσιάζουν το τελευταίο στάδιο της ιστορίας της πόλης. Για παράδειγμα τα μνημεία όπως το μαυσωλείο του Ισμαίλ Σαμανί ή διακοσμημένος μιναρές του Πόι-Καλάν χρονολογούνται από το 10-11ο αιώνα.[2]

Το συγκρότημα Πο-ι Καλάν

Καλιάν ή Καλόν Μινόρ (ο μεγάλος μιναρές)
Ο τίτλος Πο-ι Καλάν (Πο-ι Καλάν, στα Περσικά پای کلان σημαίνει «μεγάλο κληροδότημα») αναφέρεται στο αρχιτεκτονικό συγκρότημα κτηρίων που έχουν επίκεντρο τον μεγάλο μιναρέ Καλάν.

• Ο μιναρές Καλάν ή ακριβέστερα Μινάρα-ι Καλάν (Περσική/Τατζίκικη ονομασία του "μεγάλου μιναρέ") είναι μια κυλινδρική κατασκευή από πλίνθους, που στενεύει προς τα επάνω, με 9 μέτρα διάμετρο στο κάτω μέρος και 6 μέτρα στο πάνω μέρος το οποίο βρίσκεται στα 45,6 μέτρα ύψος. Ο μιναρές είναι γνωστός και ως ο πύργος του θανάτου, μιας και εκεί για αιώνες μέχρι τον 20ο αιώνα οι εγκληματίες τιμωρούνται με ρίψη από την κορυφή [4]. Σε περιόδους πολέμου οι πολεμιστές χρησιμοποιούσαν τον μιναρέ αυτό ως παρατηρητήριο κατά των εχθρών [5].
• Το Τέμενος Καλάν ή ακριβέστερα Μασιίντ-ι Καλαν, το οποίο ολοκληρώθηκε το 1514, ισοδυναμεί σε μέγεθος με το τέμενος Μπιμί-Κχανίμ στην Σαμαρκάνδη. Παρόλο που είναι του ίδιου τύπου κτήρια, διαφέρουν εντελώς ως τεχνοτροπία.
• Μιρ-ι Αράμπ Μεντρεσές (μεντρεσές = ισλαμικό σχολείο). Λίγα είναι γνωστά για την προέλευση του μνημείου, αλλά η κατασκευή του αποδόθηκε στον Σεΐχη Αμπντουλάχ Γιαμανί της Γιεμένης, ένα πνευματικό μέντορα των πρώτων μελών της δυναστείας των Σχαϊμπανίδων. Αυτός ήταν υπεύθυνος των χορηγιών του Ουμπαϊντολάχ Χαν (κυβέρνησε μεταξύ 1533-1539), και αφοσιώθηκε στην κατασκευή του μεντρεσέ.

Ισμαϊλ Σαμάνι μαυσωλείο
Το μαυσωλείο του Ισμαϊλ Σαμάνι χρονολογείται από το 9ο-10ο αιώνα και είναι από τα πιο εκτιμημένα μνημεία στην Κεντρική Ασία από πλευράς αρχιτεκτονικής. Ανοικοδομήθηκε τον 9ο αιώνα (μεταξύ 892 και 943) ως κοιμητήριο του Ισμαϊλ Σαμάνι. Ο Ισμαϊλ Σαμάνι ήταν ο ιδρυτής της δυναστείας των Σαμανιδών, η τελευταία Περσική δυναστεία η οποία εξουσίασε την Κεντρική Ασία και κυβερνούσε την πόλη τον 9ο και 10ο αιώνα.

Χασχμά-Αγιούμπ μαυσωλείο
Το μαυσωλείο Χασχμά-Αγιούμπ βρίσκεται κοντά στο μαυσωλείο Σαμάνι.


Πάμε να περπατήσουμε στο ιστορικό κέντρο της Μπουχάρα το οποίο θα μας μαγέψει κυριολεκτικά!

Ακόμα και οι στοές είναι αρχιτεκτονικά υπέροχες !

Αρκετός κόσμος στα σοκάκια, πόλλα όμορφα μαγαζάκια με παραδοσιακά είδη

Ηοtel Asia Bukhara

Φτάσαμε σε μια εσωτερική πανέμορφη λίμνη με μαγαζάκια καφέ και φαγητού

Nodir Devon Begi Xonaqosi

Και συνεχίσαμε...

πριν από μερικά χρόνια έγιναν ανασκαφές κι έχουν βρεθεί τα θεμέλια ενός παλιού λουτρού και ενός καραβανέζικου.

Κάτι σαν hop on hop off Ευρώπης (για όσους ξέρουν!)

Είχαμε πάθη πλάκα με τις εικόνες που αντικρίζαμε!!

Παραδοσιακά βιοτεχνικά εργαστήρια

Τι κτίρια! Σε ταξιδεύουν πραγματικά σε άλλη εποχή!

Οι εμπορικοί θόλοι της Μπουχάρα χρονολογούνται από τον 16ο αιώνα

Abdulaziz-Khan Madrasah

Ulugbek Madrasah

Τοπικά υφάσματα, μικρες κορνίζες ζωγραφισμένες στο χέρι και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς, όλα χειροποίητα

Κι εδώ τα διάσημα χαλιά Μοιραράκη, εεεε Μπουχάρα!!

 

[jmar]

Παιδάκια παίζουν ανέμελα παντού!

Υπέροχες πλατείες και εξωτερικοί χώροι

Διάφορά εσωτερικά καφέ

Φαντασμαγορικά τα κτίρια! Δεν μπορούσα να σταματήσω να φωτογραφίζω!

Ο υπέροχος Μεγάλος Μιναρές του Κάλον

Mir-i Arab Madrasah

Καλιάν ή Καλόν Μινόρ (ο μεγάλος μιναρές)

Μπήκαμε εσωτερικά του Poi Kalyan Mosque

Mir-i Arab Madrasah (Bukhara, Ουζμπεκιστάν)

To μεγάλο κάστρο Ark of Bukhara

Moschea Bolo-khauz υπέροχο τζαμί με 20 ξύλινους κίονες και λιμνούλα μπροστά

Μπήκαμε και περπατήσαμε στο πάρκο Samonids Recreation Park

Και λούνα πάρκ! τα πάντα όλα!

Ismail Samanid Mausoleum

 

[jmar]

Καθώς έδυε ο ήλιος έφτασε η ώρα να τσιμπήσουμε κάτι, καθώς απ το πολύ περπάτημα και απ τα τόσα που είχαμε δεί μας άνοιξε η όρεξη!

Έτσι κάτσαμε σε ένα παραδοσιακό υπαίθριο εστιατόριο! Φάγαμε στο Bolo Hauz Chaikhana Αρκετά καλό με πολλούς ντόπιους

κλασικά για άλλη μια φορά...σασλικ κεμπάμπ! φυσικά οκλαδόν για άλλη μια φορά και χαλαροί χωρίς παπούτσια! Τα πόδια μου με είχαν τρελάνει στο μούδιασμα σε αυτή τη στάση φαγητού. Βέβαια για κάνα υπνάκο καλό θα ήταν

Επιστροφή σιγά σιγά πίσω στο ιστορικό κέντρο! Τα λέντ φυσικά άναψαν κι εδώ!

Με τις όμορφα φωτισμένες καμάρες τα κτίρια το βράδυ...

Και οι φωτισμένες εσωτερικές αυλές

Λεντ λεντ λεντ και πάλι λεντ! Χαλάνε κάπως την μαγεία της ιστορικής αυτής πόλης. Ένας απλός όμορφος φωτισμός των κτιρίων θα αρκούσε!

Παραδοσιακό παγωτάκι

Αρκετός ο κόσμος και το βράδυ!

Εσπρεσσάκι κανείς?? Ο Κώστας πήρε fredo εσπρεσσο αλλά δεν ήταν και ότι καλύτερο...με μονή δόση ήταν νερομπουρμπούλα! Εγώ επειδή είμαι λάτρεις του καλού εσπρέσσο ούτε που δοκίμασα

Στη μεγάλη λίμνη με τα μαγαζάκια τριγύρω άνοιξαν τα συντριβάνια

Πολύ τουριστικό το εστιατόριο στην λίμνη (γενικά αποφεύγω τα πολύ τουριστικά εστιατόρια, προτιμώ αυτά που πάνε οι ντόπιοι)



Και κάπου εδώ η περιήγηση μας λαβαίνει τέλος! Εξουθενωμένοι απ το πολύ περπάτημα. αλλά σαφώς εντυπωσιασμένοι και μαγεμένοι απ αυτήν την υπέροχη πόλη, επιστρέψαμε σιγά σιγά στον ξενώνα



Eξερευνήσαμε τα υπέροχα τζαμιά, τους μιναρέδες και τις ματράσες, περπατήσαμε στα παζάρια τοπικούς εμπόρους και τεχνίτες σε ένα από τα καλύτερα εμπορικά κέντρα στο Ουζμπεκιστάν, όχι μόνο λόγω της ποικιλίας των παραδοσιακών χειροποίητων ειδών, αλλά και λόγω του μεγάλου αριθμού τεχνιτών που ζουν στην πόλη. Ήμασταν πλέον έτοιμοι να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο και να ονειρευτούμε...!

ΤΕΛΟΣ 11ης ΗΜΕΡΑΣ

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....

 

[Ivana]

Όνειρο! Ευχαριστούμε πολύ και αναμένουμε τη συνέχεια!!!!!

 

[jmar]

Όνειρο! Ευχαριστούμε πολύ και αναμένουμε τη συνέχεια!!!!!

Εγώ ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια!