Αυστρία Wachau Valley (Ποδηλατάδα) + photostory Βιέννη (October 2019)

Zorz59 · 30 Οκτωβρίου 2019

Spitz

Το Spitz an der Donau είναι μια εμπορική πόλη της περιοχής Wachau της παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO στην αριστερή όχθη του Δούναβη. Το πλοίο που διέρχεται από τον Δούναβη είναι ενδιαφέρον στο ότι δεν έχει κινητήρα ή πανί: τροφοδοτείται από πηδάλιο που βρίσκεται ενάντια στο ρεύμα του ποταμού, αγκυροβολημένο σε καλώδιο πάνω από τον ποταμό. Το πλοίο φέρει επιβάτες, ποδήλατα, μοτοσυκλέτες και αυτοκίνητα.

Το πλοίο από την μεριά του Spitz περιμένει ένα τέταρτο ενώ από την απέναντι μεριά φορτώνει και φεύγει κατευθείαν. Σε αυτό το τέταρτο που περιμέναμε φάγαμε και το κολατσιό μας για να πάρουμε και δυνάμεις για την υπόλοιπη διαδρομή. Ως εδώ είμαστε στις 2 ώρες και 45 λεπτά.

Έρχεται η πλατφόρμα και ανεβαίνουμε 2 ποδήλατα και ένα αυτοκίνητο. 3 ευρώ πεζός με ποδήλατο το εισιτήριο.

Βγαίνουμε στο Spitz και με το ποδήλατο ανα χείρας το περπατάμε λίγο μέχρι τον σιδηροδρομικό σταθμό. Εκεί ανεβαίνουμε και επιστρέφουμε στον ποδηλατοδρόμο ο οποίος μετά από ένα χιλιόμετρο σταματάει να είναι παραδουνάβιος και στύβει μέσα από τα χωριά του Wachau και τους ατελείωτους αμπελώνες,

Όταν λέμε ότι οι αμπελώνες είναι παντού, εννοούμε παντού!! Μόνο ο δρόμος τα χωριά και οι εκκλησιές δεν έχουν αμπέλια. Όλα τα άλλα είναι αμπέλι, στις πλαγιές, στους κήπους, παντού. Και λόγω εποχής ήταν ολόχρυσα, στο τέλος του τρύγου.

Το πρώτο χωριουδάκι είναι το Wösendorf in der Wachau

και μέσα από τα αμπέλια φτάνουμε στο Weißenkirchen in der Wachau και στο πρώτο οινοποιείο για ένα κρασάκι. Στο Weingut Prager δοκιμάσαμε ένα ωραίο Reislings στο όρθιο και συνεχίσαμε τη διαδρομή μας.

Τα επόμενα 5 χιλιόμετρα μέχρi το Durnstein τα πήγαμε λίγο πιο γρήγορα λόγω πείνας και του ότι θέλαμε να πιούμε τα κρασάκια μας χαλαρά.

Αράξαμε και φάγαμε τοπικά εδέσματα με γευστικότατα κρασιά και αναλογιστήκαμε τα τόσα χιλιόμετρα που κάναμε και τις εικόνες που είδαμε…. Από εδώ και πέρα μόνο 4 χιλιόμετρα για το σταθμόo του Krems.

Φτάνουμε και στο Krems, ιδανικά εδώ πρέπει να έχουμε κλείσει μία διανυκτέρευση ώστε να θαυμάσουμε και την πόλη του Krems και να γυρίσουμε στη Βιέννη την επομένη το απόγευμα. Αλλά δεν υπάρχει χρόνος…. Οπότε αρκεστήκαμε με την ποδηλατάδα μέσα στοτ Krems μιας και τα τελευταία 2 χιλιομετρα είναι μέσα στην πόλη.

στη συνέχεια θα παραθέσω και ένα photostory από τις ηλιόλουστες μέρες στη Βιεννη...

Zorz59 · 30 Οκτωβρίου 2019

Από τους 3 σιδηροδρομικούς σταθμούς της Βιέννης αναχωρούν πάρα πολλά τρένα ημερησίως για το Melk. Εμείς διαλέξαμε τα πρωινά τρένα από τον Westbahnhof επειδή δεν χρειάζονται ενδιάμεση αλλαγή τρένου και καταλήγεις στο Melk με το τρένο με το οποίο έφυγες από Βιέννη. Με την εφαρμογή των αυστριακών σιδηροδρόμων κλείσαμε εύκολα εισιτήρια στην τιμή των 18.70 ανά άτομο. Ξεκινούν από 9 ευρώ ανάλογα την ώρα που θες να φύγεις.

https://play.google.com/store/apps/details?id=at.oebb.ts

Λογικά για να κάνει κάποιος την ποδηλατάδα στην περιοχή χρειάζεται να πάει περίοδο με αρκετά καλό καιρό, αλλά και με μεγάλη διάρκεια μέρας. Σίγουρα θα πρέπει να νυχτώνει μετά τις 6 εάν θέλεις να ευχαριστηθείς την διαδρομή μαζί με στάσεις σε οινοποιεία.

Melk

Μετά από μια ώρα και λίγο φτάνουμε στο Melk. Βγαίνοντας από το σταθμό ξεκινάμε για περπάτημα μέχρι το Αβαείο του Μελκ.

Το σημερινό επιβλητικό αβαείο των Βενεδικτίνων, στην κορυφή ενός απότομου βραχώδους λόφου, οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1702 και 1736 πάνω στα ερείπια ενός παλαιότερου αβαείου. Τα σχέδια σε στυλ μπαρόκ εκπόνησε ο διάσημος Αυστριακός αρχιτέκτονας Γιάκομπ Πραντάουερ (Jacob Prandtauer, 1660 – 1726). Είναι το μεγαλύτερο θρησκευτικό κτίσμα μπαρόκ αρχιτεκτονικής στην Αυστρία και τη Γερμανία.

Η έξοχη εσωτερική διακόσμηση του αββαείου είναι φιλοτεχνημένη από τον Γιόζεφ Μούνγκεναστ (Joseph Munggenast, 1680 – 1741), ανιψιό του Πραντάουερ, ο οποίος συνέχισε τις εργασίες του και μετά το θάνατο του θείου του. Μέρος της διακόσμησης είχε ανατεθεί στον Αντόνιο Μπεντούτσι (Antonio Beduzzi, 1675 – 1735), θεατρικό σκηνογράφο από τη Βιέννη, ενώ οι μπαρόκ τοιχογραφίες και οι χρυσοποίκιλτες μορφές αγγέλων ανήκουν στον Πάουλ Τρόγκερ (Paul Troger, 1698 – 1762). Μια πυρκαγιά που ξέσπασε το 1736 κατέστρεψε όλες τις οροφές, τους πύργους και πολλές αίθουσες του αβαείου. Μεγάλης έκτασης αναστηλώσεις άρχισαν το 1746.

Το αβαείο της Μελκ αναφέρεται ως "έδρα" του φραγκισκανού μοναχού Άντσο (Adso), ενός εκ των δύο ηρώων του μυθιστορήματος "Το όνομα του ρόδου" του Ουμπέρτο Έκο.

Το εσωτερικό του Αβαείου συναρπάζει , όπως και το στενόμακρο σχήμα του, στο οποίο έχουν καταφέρει να χωρέσει και ένα μεγαλόπρεπο ναό. Μετά από μία βόλτα στα περίχωρα του Αβαείου κατηφορίζουμε για το κέντρο του. ένα εσπρέσο στα γρήγορα και ενεργοποιούμε την εφαρμογή NextBike για να δούμε που έχει κλειδωμένα ποδήλατα κοντά μας.

https://play.google.com/store/apps/details?id=de.nextbike

Στην εφαρμογή κάνεις απλά εγγραφή με την κάρτα σου, έπειτα ψάχνεις μέσω του gps της που έχει ποδήλατα κοντά σου. Στο Μελκ είχε 6 σταθμούς ποδηλάτων οπότε όλο και κάποιος θα είναι δίπλα σας. Μετά απλά με το κινητό σας διαβάζετε το qr code του ποδηλάτου και αμέσως έρχεται μήνυμα ο κωδικός της κλειδαριάς. Ξεκλειδώνετε και ξεκινάτε. Μετά θα το κλειδώσουμε στο τέλος της διαδρομής στο Krems, στον αντίστοιχο σταθμό της NextBike και θα μας χρεώσει την κάρτα με 1 ευρώ την ώρα.

Ποδηλατούμε αργά μέσα στο Melk και μόλις φτάνουμε στο ποτάμι κατευθείαν βρίσκουμε την ταμπέλα που σηματοδοτεί τον επίσημο ποδηλατόδρομο. 40 χιλιόμετρα λοιπόν σε μία πολύ εύκολη διαδρομή που δεν χρειάζεται φυσική κατάσταση για να βγει, και στα δύο μικρά ανηφορικά κομμάτια μπορείτε να τα περπατήσετε είναι κάτω από 500 μέτρα. όλο το άλλο έχει ελαφριά κατηφορική κλίση.

Zorz59 · 30 Οκτωβρίου 2019

Από το Μελκ μέχρι το Spitz μένουμε στη νότια πλευρά του Δούναβη, για να έχουμε καλύτερη θέα προς τους αμπελώνες του και τα γραφικά χωριά του Wachau. Αν και στην αρχή δυσκολεύτηκα λίγο γιατί έπρεπε να αλλάξω ποδήλατο, λόγω του ότι είχε κολλημένο το φρένο και ήταν σαν κάνω ποδήλατο στην ανηφόρα συνέχεια, μετά ξεκινήσαμε ήρεμα και ωραία τον πανέμορφο ποδηλατόδρομο.

Η διαδρομή είναι κατά κύριο λόγο παραδουνάβια και λίγες φορές περνάει μέσα από δάση και χωριά. Ο Goldener Oktober όπως λένε και οι αυστριακοί κάνει παντού την παρουσία του αισθητή. Μία μόνιμη βροχή από χρυσά φύλλα πέφτει κατά τη διάρκεια των πρώτων δασικών χιλιομέτρων!!

Όταν περνάμε μέσα από καστανιές σκίουροι πετάγονται από εδώ και από εκεί για τις λιχουδιές τους και στο ποτάμι κανό αλλά και τουριστικά πλοία αρμενίζουν.

Μετά από περίπου δέκα χιλιόμετρα ανοίγει το δασικό τοπίο και κάνει ο ήλιος την εμφάνισή του. Όμορφα γραφικά χωριά στην άλλη πλευρά του Δούναβη αλλά και κάστρα στη νότια πλευρά.

Όποιος θέλει να κάνει παράκαμψη μπορεί να ανέβει στο κάστρο Aggstein. Ανηφορική παράκαμψη αλλά για κάποιον με πολύ διάρκεια φωτός μπροστά του αξίζει.

Εμείς δεν ανεβήκαμε και προχωρήσαμε χαλαρά προς αποβάθρα απέναντι από το Spitz για να πάρουμε την πλατφόρμα για να διασχίσουμε τον Δούναβη προς το Spitz. Εκεί είναι και η μέση της διαδρομής, στα 20 χιλιόμετρα.

Zorz59 · 31 Οκτωβρίου 2019