Επίλογος
Δυο βράδια ακόμη απέμεναν, που τα περάσαμε στη καρδιά του Δέλτα του Οκαβάνγκο, στη περίφημη Xakanaxa. Τα highlights συνοπτικά:
- Φανταστική η νέα τοποθεσία του καμπ, ολόγυρα καταπράσινο λιβάδι στο οποίο έβοσκαν αντιλόπες και ζέβρες. Απλά μαγεία.
- Dead Tree Island. Ένας εκπληκτικός, σουρεαλιστικός τόπος με νεκρά, ξεραμένα δέντρα, με φόντο έναν εκπληκτικό ουρανό, βαριά συννεφιασμένο, ηλιοβασίλεμα απίστευτο. Μακρινές βροντές από τη καταιγίδα που πλησίαζε. Τοπίο και ατμόσφαιρα από άλλο πλανήτη.
- Καταπράσινο τοπίο, μεγάλα δέντρα, πολλές λίμνες. Θυμίζει τοπία της κεντρικής Ευρώπης. Τόσο διαφορετικό από τα υπόλοιπα.
- Μια μεγάλη οικογένεια από λιοντάρια ξεραίνεται στον ύπνο. Τα χαζεύουμε καθώς κοιμούνται, δεν ενοχλούνται διόλου από τη παρουσία μας.
- Αεροδρόμιο στη μέση του πουθενά, ένα μικρό αεροσκάφος παρκαρισμένο, impala στη μέση του διαδρόμου.
Τη τελευταία νύχτα, οι φίλοι μας οι Μποτσουανοί μας έχουν ετοιμάσει χουνέρι. Έχουν δέσει ένα πλαστικό δοχείο, γεμάτο με ωμό κρέας, από τη σκηνή μας με ένα χοντρό σκοινί. Μας κάνουν πλακίτσα, περιμένουν να έρθουν ύαινες και τραβώντας το δοχείο να τραβάνε παράλληλα και τη σκηνή καθώς θα κοιμόμαστε. Το παίρνουμε χαμπάρι και δένουμε το δοχείο από έναν κορμό πίσω από τη σκηνή. Τις ύαινες θέλουμε να τις νιώσουμε ακριβώς έξω από τη σκηνή, αλλά χωρίς να κουνηθούμε. Όμως δεν έρχονται...
::
::
::
::
::
::
::
ΤΕΛΟΣ
