Άγιος Δομήνικος ΑΓΙΟΣ ΔΟΜΗΝΙΚΟΣ - Το στολίδι της Καραϊβικής

[GTS]

Με την ιδια φραση κλεινω κι εγω τη μερα που περασαμε στο Σαονα. Δεν ειναι συμπτωση!
Νομιζω οτι καθε μερα στον Αγιο Δομηνικο ειναι μια εκπληξη αφου δεν πιστευεις οτι θα δεις μεγαλυτερη ομορφια κι ομως βλεπεις!

Χεχε, διαβάζοντας την ιστορία της φίλης μας διάβασα τη φράση και θυμήθηκα ότι την είχες γράψει και εσύ....βλέπεις, έχεις καλούς και φανατικούς αναγνώστες

 

[go2dbeach]

Ευχαριστω το κοινο μου που θυμαται απεξω καθε φραση μου!
Gts διαβαζεις τι λεμε με τη φιλη varioathens ε? Ακομα να βγαλεις εισιτηρια?? Μην το σκεφτεσαι αλλο!Θα παθεις πλακα λεμε

varioathens συμφωνουμε απολυτα! Εχω ξαναπει οτι απο αποψη τοπιων και παραλιων δεν εχω ξαναδει ομορφοτερο μερος! Βλεπω εχεις παει και Κουβα οποτε ελπιζω μολις τελειωσεις με το Δομηνικο να εχουμε αρθρο και απο εκει.

 

[GTS]

Μη με βάζεις στη πρίζα, δεν ξέρω πότε θα γίνει το επόμενο μεγάλο ταξίδι...:roll: Αλλά αν μου τη βαρέσει...παρέα μόνο θέλω!

 

[xenos]

Αν υπηρχαν οι αντιστοιχες αεροπορικες εταιριες που πανε στην ΝΑ Ασια με εκπτωσεις
προσφορες,ποιοτητα κλπ.θα σας κουνουσα το μαντηλι τωρα.

 

[varioAthens]

Η επόμενη εκδρομή μας ήταν στη χερσόνησο Samana (Σαμανά) που θεωρώ ότι είναι μακράν η ομορφότερη περιοχή του νησιού. Παρθένα φύση σε όλο της το μεγαλείο μιας και οι τουρίστες (ευτυχώς) ακόμα δεν την έχουν ανακαλύψει (τουλάχιστον όταν πήγα εγώ).
Για να πάμε στη Samana πετάξαμε από το αεροδρόμιο της Πούντα Κάνα με οκταθέσιο αεροπλάνο. Η πτήση έγινε σε χαμηλό ύψος και έτσι σε όλη τη διαδρομή είχαμε την ευκαιρία να θαυμάζουμε το νησί. Για άλλη μία φορά παρατήρησα ότι ο Δομήνικος είναι λες και έχει φτιαχτεί από 3 μόνο χρώματα: πράσινο, τυρκουάζ (η θάλασσα) και λευκό (η άμμος). Καθ' οδόν προς την προσγείωση, συνειδητοποίησα ότι η βλάστηση στην περιοχή ήταν ακόμα πιο πυκνή απ' ότι στο υπόλοιπο νησί.
Για το αεροδρόμιο της Samana τι να πώ? Ουσιαστικά είναι μία πίστα στη μέση του τροπικού δάσους... πραγματικά καθώς προσγειώνεσαι νομίζεις ότι θα καρφωθείς στους φοίνικες. Στο αεροδρόμιο επικρατούσε νεκρική σιγή (η έλλειψη τουριστών που λέγαμε) και περάσαμε χωρίς τυπικές διαδικασίες προς την έξοδο. Εκεί μας περίμενε ένα φορτηγό που στην καρότσα είχαν βάλει κάποια καθίσματα και μία τέντα, για να μας φορτώσει. Βλέποντας το εν λόγω όχημα αστειευτήκαμε με τον "καλό" μου ότι μας το έστειλαν για το cult του πράγματος. Δεν ήταν όμως αυτός ο λόγος. Δεν θα μπορούσε τουριστικό λεωφορειάκι να κάνει τη διαδρομή που ακολουθήσαμε, παρά μόνο ένα τέτοιο φορτηγό. Ο δρόμος ήταν όχι απλά χωματόδρομος, αλλά γεμάτος κοτρόνες, τελείως κακοτράχαλος και απελπιστικά πάνω στην άκρη του γκρεμού. Τα είδαμε όλα κωλυόμενα!
Η διαδρομή, αν εξαιρέσει κανείς το σύγκρυο που νιώθαμε έτσι όπως κρεμόμασταν σχεδόν στο κενό, ήταν μ-α-γ-ε-υ-τ-ι-κ-ή! Ανεβαίναμε όλο και πιο ψηλά στο βουνό, διανύοντας απίστευτα πυκνή βλάστηση (οι κοκοφοίνικες ήταν εκατοντάδες για να μην πω χιλιάδες) και γραφικούς οικισμούς. Αν τα σπίτια στα χωριά που περιέγραψα πριν μου φάνηκαν μικρά και παραμελημένα, αυτά εδώ ήταν πραγματικές καλύβες. Κουζίνα και τουαλέτα δεν υπήρχαν μέσα στα σπίτια αφού δεν υπάρχει παροχή νερού στην περιοχή. Βλέπαμε τις νοικοκυρές να πλένουν τα πιάτα τους στην αυλή με νερό που είχαν μαζεμένο σε πλαστικά βαρέλια. Τα παιδάκια των οικισμών (πολλοί οικισμοί είχαν μετά βίας 6-7 σπίτια) έτρεχαν πίσω από το φορτηγό χαιρετώντας μας, καθώς δεν ήταν σύνηθες φαινόμενο γιʼ αυτά να βλέπουν κόσμο να περνάει (και δεν μιλάω μόνο για τουρίστες).
Για όποιον ενδιαφέρεται να ενημερώσω ότι σε κάποιο σημείο της διαδρομής, αφήσαμε και κάποιους από το φορτηγό που είχαν έρθει με αντίσκηνα να κάνουν ελεύθερο camping. Δεν ξέρω αν επιτρέπεται ούε αν είναι επικίνδυνο. Αλλά πραγματικά είναι πανέμορφο μέρος για να κατασκηνώσεις!
Τελικά φτάσαμε σε μία φάρμα αλόγων. Εκεί ανεβήκαμε σε άλογα και ξεκινήσαμε κονβόϊ μία υπέροχη εκδρομή μέσα στο δάσος. Να πώ ότι σε κάθε έναν από εμάς αναλογούσε και ένας ντόπιος προσωπικός οδηγός που προηγούταν πεζός για να κατευθύνει το άλογο (αλλά κυρίως τον αναβάτη που δεν ήξερε που πάνε τα 4 από ιππασία). Στην αρχή η διαδρομή περιλάμβανε πέρασμα από ποταμό, μετά διασχίσαμε στενά ανηφορικά μονοπάτια, που αν και ντάλα μεσημέρι, ο ήλιος δεν διαπέρναγε το πυκνό φύλλωμα των δέντρων, περάσαμε από μικρά καταρρακτάκια και άλλα τέτοια μαγευτικά. Κάποια στιγμή βγήκαμε και σε ξέφωτο μόνο και μόνο για να διαπιστώσουμε ότι πλέον είχαμε φτάσει σε ένα πολύ ψηλό σημείο και είμασταν μόνο στα μισά της διαδρομής. Μακρυά και κάτω απέναντί μας βρισκόταν ένας υπέροχος καταρράκτης που ήταν και ο τελικός προορισμός μας! Συνεχίσαμε την ιππασία μόνο που τώρα τα μονοπάτια ήταν ξέφωτα και στο χείλος του γκρεμού (για άλλη μία φορά τα είδαμε όλα) και επιπλέον άρχιζε η κατάβαση (κατάβαση με άλογο στην άκρη του γκρεμού = φλερτάρεις με τον ίλιγγο). Κατεβαίνοντας, ξανάρχιζε πυκνή βλάστηση, τρεχούμενα νερά και σε κάποιο σημείο stop! “Δεν πάνε άλλο τα άλογα, συνεχίζουμε με τα πόδια” μας ενημέρωσαν οι οδηγοί. Μας δώσανε γαλότσες γιατί το νερό έφτανε μέχρι τη γάμπα, και άρχισε το περπάτημα μέσα στο ποτάμι. “Πίσω από αυτά τα δέντρα σταματάμε” μας ξαναενημέρωσαν. Προσπερνώντας και τα δέντρα μείναμε όλοι άναυδοι από την ομορφιά! Ο καταρράκτης έσκαγε μπροστά μας! Για πότε πετάξαμε γαλότσες, ρούχα και μείναμε με μαγιό δεν το συζητάμε! Ορμήξαμε μέσα στη λίμνη που σχημάτιζαν τα νερά του καταρράκτη και κάποιοι πιο τολμηροί πλησιάσαμε και τα ορμητικά νερά που με την τόση δύναμη που έπεφταν σου έκοβαν κυριολεκτικά την ανάσα.
Τελειώνοντας το μπάνιο μας ξεκινήσαμε για το δρόμο της επιστροφής από την ίδια ονειρική διαδρομή.
Τραγελαφικό περιστατικό: κατά τη διαδρομή προς τον καταρράκτη, εγώ και ο “καλός” μου αποφασίσαμε να δώσουμε ένα tip στους οδηγούς μας γιατί ήταν υπέροχοι άνθρωποι, καλοκάγαθοι και εξυπηρετικοί. Δεδομένου ότι τα χρήματα που βγάζουν οι Δομηνικανοί είναι για γέλια και για κλάματα, σκεφτήκαμε να τους δώσουμε 10$ ποσό που για τα δεδομένα τους είναι ολόκληρος μισθός. Αυτοί καταυποχρεώθηκαν και για να μας δείξουν την εκτίμησή τους, κατά την επιστροφή μας χάρισαν ένα φυτό με 5 φύλλα (και ο νοών νοείτο!). Ευτυχώς το πετάξαμε στην πρώτη ευκαιρία (όχι μπροστά τους για να μην τους προσβάλλουμε) και λέω ευτυχώς γιατί ενώ όταν φτάσαμε στο αεροδρόμιο της Samana περάσαμε αέρα-πατέρα, όταν φεύγαμε για Πούντα Κάνα έγινε σε όλους μας σωματικός έλεγχος. Κλείνει η παρένθεση.
Φτάσαμε, λοιπόν, πίσω στην φάρμα, επιβιβαστήκαμε ξανά στο φορτηγό και συνεχίσαμε πάλι μέσα στα βουνά και στα δάση για να πάμε να φάμε. Λόγω του ότι η περιοχή δεν έχει και πολύ τουριστική υποδομή, το μέρος που σταματήσαμε για φαγητό ήταν στην μέση του πουθενά και δεν ήταν καν ταβέρνα αλλά μία τέντα με τραπέζια από κάτω. Υπήρχαν και 2-3 ντόπιοι/ντόπιες που μαγείρευαν επί τόπου σε μεγάλες κατσαρόλες και στα κάρβουνα. Το φαγητό απλό: κοτόπουλο, ρύζι, λαχανικά και κάποιες σάλτσες Καραϊβικής. Πάντως ήταν νόστιμα και το όλο σκηνικό καταπληκτική εμπειρία.
Και στο σημείο αυτό να τελείωνε η εκδρομή θα είμασταν όλοι ικανοποιημένοι αλλά υπάρχει και συνέχεια……..

---
Εικόνα 1: Φωτο από Samana 1
Εικόνα 2: Φωτο από Samana 2
Εικόνα 3: Φωτο από Samana 3

 

[xenos]

Την εκδρομη στην Σαμανα την κλεισατε απο το ξενοδοχειο?

 

[varioAthens]

Την εκδρομη στην Σαμανα την κλεισατε απο το ξενοδοχειο?

Την κλείσαμε από το ταξιδιωτικό γραφείο που βρισκόταν μέσα στο ξενοδοχείο! Αν σε ενδιαφέρει να θυμάσαι ότι δεν την έχουν όλα τα πρακτορεία γιατί περιλαμβάνει πολύ τζέρτζελο (αεροπλάνα, άλογα, catamaran που θα αναφέρω στη συνέχεια).

 

[go2dbeach]

Πωπω τι μου θυμιζεις! Τη διαδρομη προς τους καταρραχτες την καναμε με νοικιαρικο αυτοκινητο . Δυστυχως δεν φτασαμε μεχρι εκει αφου πηγαμε στο τελος της εποχης των βροχων και ο δρομος ηταν χαλια.Μαλον δεν υπηρχε καν δρομος. Αλλα μεχρι το σημειο που φτασαμε ηταν υπεροχα πραγματικα!

Φιλε Xene αυτο που πραγματικα αξιζει ειναι να μεινεις στη Σαμανα για καμια εβδομαδα τουλαχιστον! Εγω ειλικρινα μετανιωσα που εφυγα για Σοσουα την 5η μερα! Τις εκδρομες αν εισαι στη Σαμανα , τις κλεινεις πανω στο δρομο ενω περπατας αν θελεις Ταυλανδοκατασταση , καλυτερα να πας Σαμανα κατευθειαν.

 

[varioAthens]

Samana (Cayo Levantado)

Ο επόμενος προορισμός ήταν το νησί Cayo Levantado.
Φτάσαμε με το γνωστό φορτηγό σε ένα χωριουδάκι (δεν θυμάμαι το όνομά του) ακριβώς απέναντι από το Cayo Levantado και από την πολύ μικρή προβλήτα του επιβιβαστήκαμε σε κρις-κραφτ για να περάσουμε στο νησί. Ο οδηγός, δε, του κρις-κραφτ μας είπε χαριτωμένα "Θέλετε να διασκεδάσετε? Κρύψτε τις μηχανές μην βραχούν και δείτε πόσο ωραία θα περάσουμε!". Ε λοιπόν, όλη τη διαδρομή την κάναμε με τις μπάντες και με σούζες! Περιττό να πώ ότι γίναμε όλοι μούσκεμα! Μετά τη διασκεδαστική "πτήση" φτάσαμε στο Cayo Levantado. Το νησί αυτό, που λέγεται ότι ήταν και ορμητήριο πειρατών, είναι μόλις 1 τ.χλμ. και πολύ όμορφο. Τόσο όμορφο που πριν από χρόνια γυρίστηκε εκεί μία διαφήμιση για το ποτό Bacardi και από τότε το νησί είναι, πλέον, γνωστό και ως Bacardi Island.
Το κακό είναι ότι το νησί έχει τουριστικοποιηθεί και έχει χτιστεί ξενοδοχείο, υπάρχουν μικροπωλητές τουριστικών, γήπεδο βόλεϊ, μπαράκι κ.ό.κ.
Το καλό είναι πώς αν τα προσπεράσεις όλα αυτά (άλλωστε είναι τόσο μικρό που σε 10΄-15΄ έχεις πάει από την μια μεριά του νησιού στην άλλη) φτάνεις σε μία πολύ πιο ήσυχη παραλία εξαιρετικής ομορφιάς (δηλαδή τα γνωστά: κρυστάλλινα νερά, άσπρη άμμος σαν πούδρα, λυγισμένα φοινικόδεντρα που σχεδόν ακουμπάνε τη θάλασσα κ.λ.π.) και εκεί καταλαβαίνεις εύκολα γιατί επιλέχθηκε το συγκεκριμένο μέρος για να γυριστεί η διαφήμιση.
Αφού απολαύσαμε το μπάνιο μας επιστρέψαμε στην προβλήτα του απέναντι χωριού (χωρίς σούζες αυτή τη φορά κατόπιν διαμαρτυρίας μερικών τουριστών). Καθώς πλησιάζαμε πήρε το μάτι μου κανένα χιλιόμετρο πιο πέρα από την προβλήτα, μία φανταστική παραλία που ήταν ορατή μόνο μέσα από τη θάλασσα λόγω του ότι περιτριγυριζόταν από άπειρους κοκοφοίνικες. Παρατήρησα ότι γινόταν και τζέρτζελο (κόσμος, φασαρία κ.λ.π.) οπότε πήρα την κάμερα, έκανα ζούμ στο maximum και είδα ότι η παραλία ήταν γεμάτη ντόπιους. "Πρέπει οπωσδήποτε να πάμε" λέω στον "καλό" μου. Κοιτάει κι αυτός, συμφωνεί, και λέει στους άλλους να μην αφήσουν το φορτηγό να ξεκινήσει χωρίς εμάς γιατί πρέπει να πάμε για λίγο στη διπλανή παραλία να τραβήξουμε κάποιες φωτογραφίες για επαγγελματικούς λόγους (εντάξει είπαμε και ένα ψέμα). Ξεκινήσαμε, έτσι, για την διπλανή παραλία πηγαίνοντας θάλασσα-θάλασσα. Όταν φτάσαμε διαπιστώσαμε ότι η παραλία ήταν γεμάτη νεαρούς και νεαρές ντόπιες, που είχαν φέρει μάλιστα τα αυτοκίνητά τους μέχρι την παραλία, είχαν ανοιχτά τα πορτ-μπαγκάζ μέσα στα οποία υπήρχαν κασετόφωνα τεράστια και έπαιζαν στη διαπασών μουσική. Ακούσαμε μερένγκε (μπορεί και 10 διαφορετικά τραγούδια ταυτόχρονα), είδαμε τους νεαρούς και τις νεαρές να λικνίζονται πίνοντας και τα ποτά που είχαν κουβαλήσει, αλλά δυστυχώς μετά από λίγο πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Κάτι που μας κοιτούσαν λίγο καχύποπτα, κάτι που περίμενε το φορτηγό, φύγαμε.
Επιστρέψαμε στην προβλήτα, επιβιβαστήκαμε στο φορτηγό και περνώντας αυτή τη φορά από κάποιες μικρές κωμοπόλεις, φτάσαμε στο αεροδρόμιο. Η πτήση της επιστροφής για Πούντα Κάνα πραγματοποιήθηκε εν μέσω τροπικής καταιγίδας, γεγονός που μας έκανε να σκεφτούμε την πιθανότητα να γίνουμε θέμα στις ειδήσεις.

Όταν φτάσαμε στην Πούντα Κάνα και ανεβήκαμε στο πούλμαν για το ξενοδοχείο, συνέβη και κάτι που θεωρώ ότι ήταν μεμωνομένο γεγονός. Σε κάποιο χωριό, λόγω κίνησης, το πούλμαν έμεινε λίγη ώρα ακίνητο και εκεί μας πλησίασαν απέξω μερικοί νεαροί που χτυπούσαν τα τζάμια, φώναζαν και έκαναν χειρονομίες. Το σκηνικό, προσωπικά, μου θύμισε περισσότερο αμερικάνικα γκέτο παρά τον Δομήνικο όπως τον είδα συνολικά στο ταξίδι μας. Ο αρχηγός της εκδρομής, Δομηνικανός και αυτός, μας είπε "Μην τους παρεξηγείτε! Δεν είναι κακοί αλλά καμιά φορά ο πλούτος των τουριστών τους προκαλεί". Πλούσιοι εμείς? Που μαζεύουμε ευρουδάκι-ευρουδάκι τα λεφτά για τα ταξίδια μας? Τέλος πάντων!

Κατά τ' άλλα η ημέρα έκλεισε με τις καλύτερες εντυπώσεις από τις όμορφες εικόνες και τις εμπειρίες αυτής της εκδρομής!

 

[go2dbeach]

Ετσι για την ιστορια , το λιμανακι απ'οπου περασατε στο cayo Levantado ηταν το Los Cacaos - ωραιο ονομα ε? Κι εγω απο κει περασα με μικρη βαρκα τσαλαβουτωντας στα νερα αφου τοτε δεν υπηρχε προβλητα , ουτε κρις-κραφτ. Να φανταστεις οτι περνωντας στο νησι με τη βαρκα αλλα και στην παραλια που γυριστηκε η διαφημιση ημασταν μονοι μας.

Προφανως εχει αλλαξει το νησι αλλα απο οτι λες διατηρει τη γοητεια του. Στην πισω πλευρα με την ομορφη παραλια που πηγατε ειχε μονο ενα εστιατοριο με παλαπα οροφη και τιποτα αλλο...ειναι ακομα ετσι? Ηταν ενα ονειρο πραγματικα εμεινα ολη μερα και δεν ηθελα να φυγω! Το φαγητο καταπληκτικο , η πινα κολαδα σερβιρισμενη μεσα σε ανανα! Τελεια!

Ευχομαι μονο προς χαρη και διασκεδαση των τουριστων να μη θυσιασουν το νησακι..ειναι τοσο μικρο που δε σηκωνει πολλες επεμβασεις!
Επισης οι φαλαινες που ερχονται να ζευγαρωσουν στη θαλασσια περιοχη της Σαμανα δε θα εκτιμησουν καθολου το θορυβο και την ταραχη απο τα κρις-κραφτ.Ελπιζω τουλαχιστον την εποχη της μεταναστευσης τους να τα κοβουν αυτα..
Μικροπωλητες , γηπεδα και μπαρακι ουτε για δειγμα το 2003 που πηγα. Ποτε πηγες εσυ?

 

[varioAthens]

Ετσι για την ιστορια , το λιμανακι απ'οπου περασατε στο cayo Levantado ηταν το Los Cacaos - ωραιο ονομα ε? Κι εγω απο κει περασα με μικρη βαρκα τσαλαβουτωντας στα νερα αφου τοτε δεν υπηρχε προβλητα , ουτε κρις-κραφτ. Να φανταστεις οτι περνωντας στο νησι με τη βαρκα αλλα και στην παραλια που γυριστηκε η διαφημιση ημασταν μονοι μας.

Προφανως εχει αλλαξει το νησι αλλα απο οτι λες διατηρει τη γοητεια του. Στην πισω πλευρα με την ομορφη παραλια που πηγατε ειχε μονο ενα εστιατοριο με παλαπα οροφη και τιποτα αλλο...ειναι ακομα ετσι? Ηταν ενα ονειρο πραγματικα εμεινα ολη μερα και δεν ηθελα να φυγω! Το φαγητο καταπληκτικο , η πινα κολαδα σερβιρισμενη μεσα σε ανανα! Τελεια!

Ευχομαι μονο προς χαρη και διασκεδαση των τουριστων να μη θυσιασουν το νησακι..ειναι τοσο μικρο που δε σηκωνει πολλες επεμβασεις!
Επισης οι φαλαινες που ερχονται να ζευγαρωσουν στη θαλασσια περιοχη της Σαμανα δε θα εκτιμησουν καθολου το θορυβο και την ταραχη απο τα κρις-κραφτ.Ελπιζω τουλαχιστον την εποχη της μεταναστευσης τους να τα κοβουν αυτα..
Μικροπωλητες , γηπεδα και μπαρακι ουτε για δειγμα το 2003 που πηγα. Ποτε πηγες εσυ?

Λοιπόν, εχθές με αφορμή την ιστορία που γράφω με έπιασε μελαγχολία και σέρφαρα λίγο να δώ τι γίνεται στο νησί (Cayo Levantado) και μου "κρέμασε" το σαγόνι βλέποντας τι έκτρωμα έφτιαξαν στο νησί! Όταν πήγα εγώ ήταν πολύ πιο μικρό αλλά φαντάζομαι επέκταση στην επέκταση το καταντήσαν έτσι! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα!

 

[go2dbeach]

Τι ειναι αυτο?Εισαι σιγουρη οτι ειναι στο cayo Levantado?Ελεγα να το ψαξω στο νετ αλλα φοβαμαι τι αλλο θα δω να εχουν κανει στο νησι:killme: