Ταϊλάνδη Ασία, η πρώτη επαφή....!

[ganlayer3]

Η ανησυχία μου αυξάνεται λεπτό με λεπτό. Για πόσο ακόμη θα υπάρχουν; Θα τα βολέψω με την δουλεία μου; Η γυναίκα μου; Απελπίζομαι πάλι…. Αρχίσω και αναρωτιέμαι, ποιος με καταράστηκε και τραβάω τα όσα μου συμβαίνουν. Εγώ το μόνο που ήθελα ήταν να πάω ένα ταξίδι τροπικό. Το κανονίζω σχεδόν οκτώ μήνες. Τι στο διάολο έπρεπε ακόμη να προβλέψω. Βρίζω την τύχη μου. Έχω απίστευτα νεύρα. Θεωρώ ότι σίγουρα με μάτιασαν. Παίρνω όρκο. Tο επόμενο ταξίδι, θα το καταστρώσω στα κρυφά. Τουλάχιστον θα ήμουν σίγουρος ότι δεν πρόκειται για συγκέντρωση αρνητικής ενέργειας.
Όλες οι σκέψεις μου διαλύονται και βγαίνω αμέσως από την μιζέρια που είχα πρωτίστως περιέλθει. Shit Happens σκέφτομαι. Η αδρεναλίνη μου ανεβαίνει. Δεν μπορώ να το βάλω κάτω. Όχι τώρα μετά από όσα έχω κάνει, από όσα έχω περάσει. Δεν είναι δίκαιη ανταμοιβή. Θα πάω Νοτιοανατολική Ασία ο κόσμος να χαλάσει, έστω και με τρένο μέσω Ινδίας. Είμαι αποφασισμένος. Αψηφώ το ρολόι που δείχνει 08:15 πρωί Κυριακής και σχηματίζω αμέσως το κινητό τηλέφωνο της φίλης μου της Άννας με το ταξιδιωτικό γραφείο. Από την απέναντι γραμμή ακούγεται μια φωνή νωχελική, νυσταγμένη. Προφανώς την Ξύπνησα. Ζητώ συγνώμη και ξεκινώ να της μιλώ για τα ευρήματα μου. Δεν καταλαβαίνει ακόμη με ποιόν μιλά. Τις ξανά συστήνομαι και ξεκινώ. Με διακόπτει απότομα και μου ζητά λίγο χρόνο να συνέλθει και θα με πάρει πίσω. Γαμώ την τύχη μου. Κι άλλη καθυστέρηση; Τι άλλο άγχος πρέπει να τραβήξω;
Κάνω refresh στην οθόνη της Emirates για να δώ ότι τα εισιτήρια εξακολουθούν να υπάρχουν. Ευτυχώς…! Να που είμαι τυχερός… Μήπως όμως είναι πλασματικά; Αληθινά υπάρχουν; Λες να μου πει καμιά διαφορετική τιμή; Με λούζει πάλι κρύος ιδρώτας. Η έξαψη επιστρέφει. Μήπως είναι προσφορά μόνο του ιντερνέτ; Που θα βρω πιστωτική κάρτα;
Ακόμη να πάρει η Άννα. Τι στο καλό κάνει; Κοιτώ το ρολόι, έχουν περάσει μόλις 5 λεπτά. Περιμένω κόβοντας βόλτες στο σαλόνι. Προσπαθώ να σκέφτομαι ευχάριστα πράγματα. Τζίφος το μυαλό κολλημένο..
08:30 χτυπάει το κινητό μου. Δόξα το θεό είναι η Άννα. Με καλημερίζει κανονικά αυτήν την φορά. Η φωνή της προδίδει ότι έχει ξυπνήσει. Με ενημερώνει ότι είχε βγει εχθές και είχε επιστρέψει στις 04:00 το πρωί. Δεν έχει κοιμηθεί πολύ μου λέει. Ζητώ εκ νέου συγνώμη για την ώρα και της αναλύω την κατάσταση. Τα λέω τόσο γρήγορα που δεν πολύ καταλαβαίνει. Κάνω Shortcuts στην σκέψη μου και τις λέω τα μισά. Αφουγκράζεται το άγχος μου και μου δίνει όλη της την προσοχή. Της μιλώ για τα εισιτήρια, για το πρόβλημά μου με την δουλειά και την παρακαλώ να κατέβει στο γραφείο άμεσα, για να τα κλείσουμε. Προσφέρομαι να πάω από το σπίτι της στα Πατήσια να την πάρω και να πάμε μαζί στο γραφείο στο Κολωνάκι. Όσο της μιλώ, αναλογίζομαι το χρόνο που θα χάσουμε με την διαδρομή Βύρωνας – Πατήσια & Πατήσια – Κολωνάκι. Απελπίζομαι αλλά είναι η μόνη μου επιλογή.
Η Άννα δεν οδηγεί. Με διακόπτει απότομα και μου λέει ότι δεν χρειάζεται να τα κάνουμε όλα αυτά. Δεν θα πάει στο γραφείο της. Μένω εμβρόντητος. Ψάχνω με την φαντασία μου πιθανές εναλλακτικές, αλλά δεν βλέπω καμία. Μήπως με απέρριψε ευγενικά; Δεν πιστεύω να νομίζει ότι έτσι όπως είμαι μπορώ να περιμένω μέχρι την Δευτέρα, για να ανοίξει πάλι το γραφείο;
Ξεκινώ πάλι να τις εξηγώ με ιδιαίτερη ένταση και άγχος στην φωνή μου, για την σοβαρότητα της κατάστασης. Με διακόπτει πάλι απότομα. Τα βλέπω μου λέει. Πώς; Τι βλέπεις; Τα εισιτήρια, μου απαντά. Δεν θέλω να τα δεις από το ιντερνέτ, αλλά από το σύστημα σου, της εξηγώ. Πριν προλάβω να της πω και άλλα, με ξανά σταματά. Γιώργο μου λέει, έχω πληρώσει και δεύτερη άδεια και έχω εγκατεστημένο το σύστημα και στο σπίτι μου.
Ε Ξ Ι Λ Ε Ω Σ Η...
Να ένα καλό νέο μετά από την λαίλαπα. Νιώθω ότι η τύχη μου αρχίζει να αλλάζει. Για πόσο όμως; Ας το εκμεταλλευτώ. Επαναφέρω τον εαυτό μου στην πραγματικότητα. Είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν ακόμη.
Επανερχόμαστε στα εισιτήρια. Με ενημερώνει ότι όντως κοστίζουν 1400 τα 2 άτομα, αλλά επίσης ότι είναι τα 2 τελευταία, σε αυτόν τον ναύλο. Τρελαίνομαι……
Της λέω να κάνει άμεση κράτηση. Σιγομουρμουρίζει. Ίσα που ακούω. Με ενημερώνει ότι η κράτηση θα ισχύει μέχρι το μεσημέρι. Ποιό μεσημέρι ρωτώ; Σήμερα μου λέει με στόμφο. Μετά θα πέσει, αφού φτάσαμε τα 3 εικοσιτετράωρα πριν την πτήση και απαιτείται άμεση έκδοση. Σ Η Μ Ε Ρ Α, αποκρίνομαι; Όχι ρε γαμώτο. Δεν με αφήνουν οι καταστάσεις να χαλαρώσω καθόλου. Νιώθω λες και πρωταγωνιστώ στην ταινία “CRANK”… Είμαι ο Chev Chelios. Η σύζυγος μου κοιμάται ακόμη. Ζηλεύω την ηρεμία της.

Τι θα κάνω με την δουλειά μου; Η ερώτηση είναι ρητορική. Δεν περιμένω απάντηση.

Επίσης μου λέει ότι τα εισιτήρια είναι ελεεινά. Για να φτάσω στον οποιοδήποτε προορισμό μου, θα πρέπει να κάνω 2 διανυκτερεύσεις στο πήγαινε. Πιο συγκεκριμένα, η πρώτη Τετάρτη βράδυ στο Dubai, αφού φθάνω στις 22:00 και πετώ για Kuala Lumpur στις 10:30 το πρωί της Πέμπτης, και άλλη μια στην Kuala Lumpur αφού φθάνω στις 20:00 η ώρα το ίδιο απόγευμα. Δεν θα βρω connection flight για τον προορισμό μου για 22:00 με 23:00 το βράδυ. Επομένως θα πρέπει να πετάξω την Παρασκευή το πρωί.
Το ξέρω της αποκρίνομαι, αλλά είναι ότι καλύτερο έχω. Κάνε τις κρατήσεις άμεσα σε παρακαλώ. Με ρωτάει για τα ακριβή ονόματα στα διαβατήρια. Αλήθεια, ποιος είναι ο προορισμός σου με ρώτα; Γελώ, θα δείξει απαντώ. Περίμενε μου λέει μερικές στιγμές, να τις πάρει το σύστημα και να κάνω έλεγχο.

Πέρασε άλλος ένας αιώνας…Γέρασα ακόμη κάποιες ημέρες παραπάνω. Οκ αποκρίνεται τελικά, 1405 ευρώ…. Ουφφφφ. Ξεφουσκώνω. Γλύτωσα τον τυμπανισμό στομάχου. Έχεις μέχρι σήμερα το μεσημέρι στις 14:00, για να τα εκδώσεις.
Σκέφτομαι αμέσως το επόμενο μου πρόβλημα. Τις δουλειές και την άδεια. Σκατά….

Πότε θα ηρεμήσω. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, με πληροφόρησε ότι θα βγει βόλτα στο μοναστηράκι για καφέ αλλά μέχρι της 2 θα έχει γυρίσει. Να την ειδοποιήσω στο κινητό. Το άγχος μου επέστρεψε. Εάν δεν επιστρέψει ως της 2. Εάν δεν πιάνει το κινητό της; Μήπως θεωρήσει ότι δεν θέλω πια τα εισιτήρια. Εάν κάτι απρόοπτο συμβεί; Κάθομαι πάλι σε αναμμένα κάρβουνα και ξεχνώ το βασικό μου πρόβλημα που είναι οι άδειες από την δουλεία. Ποιόν πρέπει να ενημερώσουμε και πως; Πως θα τα καταφέρουμε να έχουμε μια καταφατική απάντηση μέχρι της μία το πολύ σήμερα το μεσημέρι; Είναι Κυριακή γαμώ την τύχη μου. Δεν μπορούσε να είναι Δευτέρα. Ποιός θα μπορεί να απαντήσει και να δεσμευτεί; Δεν ξέρω καν αν θα σηκώσουν τα κινητά τους. Καταρρέω εκ νέου. To be continued..

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• …

  Go to chapter

  Go
• 15

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 4 of 15

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[maxoula]

Πολύ γλαφυρή η περιγραφή σου! Με κρατάς σε αγωνία!

 

[villi]

Ελπίζω να μη μας αργήσεις τη συνέχεια γιατί θα με φάει το άγχος...σα να το ζω εγώ!

 

[alex23]

χαρά στο κουράγιο σου! εγώ θα τους είχα ρίξει μια ωραιότατη μούτζα και θα περίμενα την άνοιξη για ένα εξωτικό ταξιδάκι στην καραϊβικη!

 

[Panos_65]

Πρώτη φορά σε ταξιδιωτική ιστορία έχουμε ακύρωση του ταξιδιού...
περιμένουμε τη συνέχεια...

 

[hydronetta]

Πρώτη φορά σε ταξιδιωτική ιστορία έχουμε ακύρωση του ταξιδιού...
περιμένουμε τη συνέχεια...

μπα μη το λες μη το λες

 

[Panos_65]

μπα μη το λες μη το λες

Έχει ξαναγίνει ?? δεν το είχα δει.

 

[ganlayer3]

Σκέφτομαι για λίγο τις επιλογές μου. Πως μπορώ μα πάω στο Phuket ; Έχω εξαντλήσει άραγε όλες μου τις επιλογές; Μήπως μένει κάτι επιπλέον που μπορώ να κάνω;
Είναι Παρασκευή βράδυ. Φτάνω σπίτι και ενημερώνω την σύζυγο μου. Αρχίζουμε να σκεφτόμαστε όλες μας τις επιλογές. Χρήματα.. Πρέπει να εξασφαλίσω χρήματα.. Η πιστωτική μου σχεδόν στο όριο, το ίδιο και της συζύγου. Μιλάω με τα ξενοδοχεία που είχα κλείσει μέσω ιντερνέτ και live chat όπου είναι διαθέσιμο. Με ενημερώνουν ότι θα μου γίνει refund στην κάρτα, αλλά σίγουρα θα αργήσει.
Ωραία σκέφτομαι….Καβατζάραμε τον μήνα στα σίγουρα.. Η ώρα 22:00, η μέρα εξακολουθεί να είναι Παρασκευή. Υπόσχομαι στην σύζυγό μου ότι θα προσπαθήσω να βρω λύση. Είναι απαρηγόρητη. Τότε μου έρχεται η ιδέα του Παρισιού. Κάνω τον γύρο του Παρισιού μέρα σε 2 ώρες. Δεν της έχω μιλήσει για την ιδέα μου. Προσπαθώ να φτιάξω ένα δελεαστικό πρόγραμμα, ένα ωραίο πακέτο πριν μιλήσω. Αφού έχω συγκεντρώσει ότι χρειάζομαι. Συνειδητοποιώ ότι εξακολουθώ να νιώθω άδειος. Όσο περισσότερο σκέφτομαι το Παρίσι, τόσο περισσότερο καταθλίβομαι. Δεν μπορώ να ξεγελάσω τον εαυτό μου. Αποκλείεται να το καταφέρω απέναντι στην σύζυγο μου. Σαφέστατα δεν είναι το ταξίδι που θέλουμε. Δεν μπορεί να αποτελεί ρεαλιστική εναλλακτική. Τότε σκέφτομαι ξανά, να κάνω ένα νέο γύρω στην Ασία μέσα από τον υπολογιστή μου.
Η ώρα μια τα ξημερώματα του Σαββάτου. Δεν νυστάζω καθόλου. Απεναντίας έχω υπερένταση και αγωνία. Η νύχτα προμυνήεται μεγάλη.
Με βρίσκει το ξημέρωμα μπροστά από τον ηλεκτρονικό υπολογιστή. Είμαι εξαντλημένος και απογοητευμένος. Ότι και να έψαξα είχε τουλάχιστον απαγορευτικό κόστος εισιτηρίων. Τελευταία στιγμή και high season στην Ασία, τι να περιμένω. Οι οικονομικοί μου πόροι περιορισμένη. Πρέπει να βρω πίστωση. Χρειάζομαι λίγη τύχη.
Ώρα 09:00 το πρωί, μπαίνω στο σμαρτάκι και κατευθύνομαι στο κέντρο. Είχα παραγγείλει ένα WATERCASE HOST για την φωτογραφική μηχανή μου και πάω να το παραλάβω.
Επόμενη στάση το Κολωνάκι και το τουριστικό γραφείο της φίλης μου, τις εξηγώ την κατάσταση. Με καθησυχάζει. Θα κλείσουμε ότι θέλεις και θα το πληρώσεις όποτε σου επιστρέψουν τα χρήματα των ακυρώσεων από την Ταϊλάνδη. Ανακουφίζομαι. Βέβαια δεν έχω την οικονομική δυνατότητα να κλείσω τρελές τιμές και ας είναι με πίστωση. Πίστωση ξεπίστωση θα πρέπει να τα πληρώσω. Ξανά αγχώνομαι. Έχω κλείσει αισίως 29 ώρες ξύπνιος, έχω καταναλώσει 6 καφέδες και δεν σκέφτομαι λογικά. Ότι και να μουπρότινε ξεπερνούσε το budget μου.
Επιστρέφω σπίτι και προσπαθώ να ηρεμήσω. Ξανά στο ιντερνέτ. Οι τιμές των εισιτηρίων οι ίδιες. Τζίφος…… Η γυναίκα μου ανήσυχη. Τώρα πλέον περισσότερο με την δική μου εμμονή και κατάσταση και μετά για το ταξίδι. Ψάχνω μέσα από τον υπολογιστή για εξιλέωση, αλλά δεν μου κάνει την χάρη. Επικοινωνώ άλλη μια φορά με τα ξενοδοχεία της Ταϊλάνδης για τις ακυρώσεις καθώς και με κάποια πρακτορεία για τις εκδρομές. Ευτυχώς, παίρνω τα πρώτα θετικά μηνύματα. Τουλάχιστον θα πάρω σχεδόν το 95% των χρημάτων μου πίσω, 3 χιλιάδες ευρώ. Ξενοδοχεία, αεροπορικά και κάποιες εκδρομές. Ξανά βράδιασε…..Σκατά…Δεν έχω πλέον κουράγιο για τίποτα…. Είμαι εξαντλημένος. Ας πάνε όλα στο διάβολο. Δεν το πιστεύω όμως. 40 ώρες άυπνος. Πάλι καλά που ξυρίστηκα. Θα θύμιζα ναυαγό.
Η φίλη μου με το ταξιδιωτικό, μου είχε πεί στο παρελθόν οτι το ΣΚ πέφτουν συνήθως οι κρατήσεις των αεροπορικών από τα πρακτορεία. Θα ξαναπροσπαθούσα. To be continued..

 

[elenara88]

ελααααααααααα δωσε κι αλλοοοοοοοοοοοοοοοοο.........

 

[deka]

Και μετά;;; και μετά; :?::?::?: Μη μας κρατάς σε αγωνία!

 

[echo2011]

Aν κρίνουμε απ'τον τίτλο η συνέχεια θαναι ευχάριστη! Είμαι περίεργη πως τα καταφέρατε, continue plz!

 

[taver]

Η πρωτη ( επαφη; Μα οι Μαλδιβες και το Ντουμπαι δεν ηταν η πρωτη επαφη, οπως μας τα λες;