Ισπανία Βαρκελώνη: Ένας μικρός θησαυρός

[skiouros82]

Δυο μερες ακομη και το ταξιδι τελειωνει. Όχι δεν είναι δυνατον, δεν μπορω να το αφησω αυτό ετσι. Πεταξα το παπλωμα και πηγα να πλυθω. Κυριακη σημερα και πρεπει να παμε εκκλησια. Και τι εκκλησια ,ολοκληρη Αγια Οικογενεια μας περιμενει και εμεις ειμαστε ακομα εδώ?
Όταν βγηκαμε στο δρομο δεν υπηρχε ψυχη. Ναι , ναι και παλι τον ξυπνησα τον Π. από το χαραμα , ναι και παλι δεν εβγαλε αχνα. Ή μαλλον εβγαλε ένα επιφωνημα όταν αντικρυσε το κορυφαιο δημιουργημα του antoni gaudi. Τα λογια είναι πολύ λιγα μπροστα σ’αυτό που υψωνεται ευθυς στα ματια σου. Ναι, τα καταφερα και βρεθηκα μπροστα στη sagrada familia που τοσο πολύ λαχταρουσα να δω. Πριν μπουμε μεσα καναμε ένα γυρο του τετραγωνου και αναρωτηθηκα πως είναι να ζεις σε μια πολυκατοικια και το πρωι που ξυπνας απ΄το παραθυρο σου να βλεπεις αυτό το καλλιτεχνικο θαυμα. Ειμασταν τυχεροι γιατι εντος της εκλησιας υπηρχε λειτουργια και οι μονοι τουριστες ημασταν εμεις και ένα μικρο γκρουπ από ιαπωνες. Η αληθεια είναι ότι η κατασταση που επικρατει μεσα στο κτιριο δεν σου επιτρεπει να περιηγηθεις ανετα στους χωρους , αφου στους περισσοτερους τελουνται εργασιες. Παρ’όλα αυτά παρακολουθησαμε την λειτουργια από την οποια δεν καταλαβαιναμε τιποτα αλλα απολαμβαναμε το γεγονος ότι ειμασταν ολο και ολο 30 ατομα και δευτερον δεν υπηρχε εκκλησιαστικο οργανο παρα μονο τρεις κιθαρες! Ανεβηκαμε στο υψηλοτερο σημειο που μπορεις να πας με τον ανελκυστηρα, τον οποιο φανταζομαι σε ωρες αιχμης προκειται για κανονικο παστωμα , αλλα για την καταβαση προτιμησαμε τις σκαλες. Οι σκαλες είναι πραγματικα σε σχημα σαλιγκαριου ,στενες δλδ και γενικα το ταβανι χαμηλο, για αλλους αρκετα πνικτικο αλλα εμεις παλι το διασκεδασαμε . Σε κάθε μπαλκονακι χαζευαμε την υπεροχη θεα και τις λεπτομερειες του αρχιτεκτονα και βγαζαμε φωτογραφιες μηπως και καταφερουμε να αποτυπωσουμε αυτην την μεγαλειοτητα. Η προσοψη των παθων είναι ανατριχιαστικη. Νομιζεις ότι εκεινη την στιγμη ζεις μπροστα σου το δραμα, με αποκορυφωμα τον Πετρο του οποιου η θλιψη είναι συγκλονιστικη. Τα αρχικα σχεδια του gaudi με το γοτθικο αποτελεσμα του Ζοζεπ Σουμπιρακ που ολοκληρωσε την προσοψη των παθων δημιουργησαν μεγαλες διαμαχες.

Δεν θελαμε να φυγουμε , εως οτου αρχισαν να ερχονται τα τουριστικα λεωφορεια και καταλαβαμε ότι ηταν ωρα για να συνεχισουμε την βολτα μας και να ανηφορισουμε για το park guel. Πηραμε το μετρο και σταματησαμε στην vallcarna , δεν ακολουθησαμε τις πινακιδες και χωθηκαμε σε στενα και συνοικιες , οπου οι κατοικοι μολις ειχαν αρχισει να παιρνουν το πρωινο τους. Στο park guel με δυσκολια καταφεραμε να βγαλουμε καποιες φωτογραφιες ως ενθυμιο ,γιατι ειχε παρα πολύ κοσμο. Η διασημη σαυρα στην εισοδο του παρκου και ανεβαινοντας τα σκαλοπατια ειχε στηθει ένα μικρο πανηγυρι με πλανοδιους ,μουσικους και μιμους. Καθισαμε σε έναν από τους περιφημους θρονους με την υπογραφη του gaudi και η ζεστη ειχε αρχισει να γινεται εντονη για νοεμβρη μηνα. Βρηκαμε και έναν παππουλη που επαιζε σαντουρι , θα ορκιζομουν ότι ηταν ελληνας μα όταν πλησιασα να του μιλησω ειδα στο cd του ισπανοφωνο ονομα του. Τι κριμα!

Η περιοχη γυρω από το παρκο μας αρεσε πολύ ,καποια σπιτια ηταν πολύ ομορφα, κατηφορισαμε για το μετρο και χαζεψαμε λιγο στα τουριστικα μαγαζια με τα κλασσικα σουβενιρ. Σε πεντε λεπτα ειχαμε φτασει στην rambla και παιρναμε το μεσημεριανο μας χαζευοντας τον πιο πολυσυχναστο δρομο της πολης. Αναστηλωθηκαμε και ετοιμαστηκαμε για ένα άλλο παρκο ,το park de la ciutadella ,ανατολικα αυτή τη φορα. Η σταση του μετρο arc de triumph σε βγαζει ακριβως στην αψιδα και συ απορεις για ακομη μια φορα για το μεγαλειο αυτής της πολης και την ποικιλομορφια της. Μας καλωσορισαν αγγελοι με στεφανια και κορνετα και εμεις περασαμε σ’έναν αλλον κοσμο . περπατας σέναν μεγαλο πεζοδρομο με παραταγμενους φοινικες στις δυο πλευρες μεχρι να φτασεις στην εισοδο του παρκου .Ενα παρκο γεματο ζωη και διαφορετικους ρυθμους ,αν και είναι μεσα στο κεντρο της πολης.
Στα δεξια μας το μουσειο ζωολογιας και γεωλογιας και μπροστα μας ανθρωποι ολων των ηλικιων, σε παγκακια ,ξαπλωμενοι στο χορταρι ,αλλοι να κανουν γιογκα και μουι ται και αλλοι γυμνοι να διαμαρτυρονται για την καταστροφη των χριστουγεννιατικων δεντρων.!
.......


Περπατωντας φτασαμε στο συντριβανι –καταρρακτη το οποιο και αυτό ηταν καλυμμενο λογω εργασιων και ετσι καταφεραμε να δουμε ελαχιστα από την περιτεχνη προσοψη . Συνεχιζοντας ειδαμε το κοινοβουλιο και την πλασα ντ’αρμες ,με την μικρη λιμνουλα , εμενα όμως μου εκανε εντυπωση μια εκκλησια που στεγαζεται μεσα στο παρκο ,της οποιας η ονομασια μου διαφευγει. Κατασκηνωσαμε και εμεις σε ένα παγκακι αφου η ιδεα μας για βαρκαδα ακυρωθηκε, διοτι η λιμνη δεν ειχε νερο!

Πλησιαζε απογευμα όταν αποφασισαμε να διακτινειστουμε σε μια άλλη μερια της πολης για να πιουμε έναν καφε. Διαλεξαμε την περιοχη gracia πανω από την diagonal και συγκεκριμενα την placa del sol.Σταση jοanic.Η πλατεια κρυμμενη κυριολεκτικα μεσα σε μια γειτονια .Παρατηρουμε τα σπιτια και το υφος της περιοχης, οι ρυθμοι της οποιας θυμιζουν φοιτητικη ζωη. Νεολαια στα τραπεζακια της πλατειας και ο ηλιος χανεται. Τα κτιρια απομειναρια του 19ου αιωνα και οσο περπατας γοητευεσαι ολο και περισσοτερο από την μποεμικη ατμοσφαιρα και τον ξεχωριστο χαρακτηρα της συνοικιας.

Κατηφοριζοντας παιρνουμε την diagonal για να θαυμασουμε το καζα ντε λες πουνξες και το καζα μακαγια .Στριβουμε όμως στην passeig de sant joan και σχεδον ξαναβρισκομαστε κοντα στην arc de triumph,εκει από οπου ξεκινησαμε. Καταληξαμε για ακομη μια φορα σε ένα tapaσ κοντα στη rambla ,να πινουμε sangria και να τρωμε νοστιμιες. Η κουραση ηταν εμφανης και ειπαμε να παρουμε ένα ταξι για να δουμε και αυτην την οψη της πολης ,πριν την αποχωριστουμε.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 5 of 7

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[skiouros82]

Κεφαλαιο πρωτο: barri gotic, la ribera, Port vell

Αφησαμε τις βαλιτσες στο δωματιο πηρα ανα χειρας τον ταξιδιωτικο οδηγο και βουρ για το μετρο. Μεσα σε 3 στασεις επιστρεψαμε στο κεντρο της πολης την placacatalunya, από οπου ξεκινουν ολοι οι δρομοι. Από την κατω πλευρα η rambla που καταληγει στο λιμανι, ακριβως από πανω η rambla de catalunya,απεναντι της η passeig de gracia που συνεχιζει με την port del’angel και οδηγει στο μοναδικο barri gotic.
Xαθηκαμε μεσα στα στενα του βγαζοντας φωτογραφιες και χαζευοντας τα κτιρια. Βρηκαμε το μουσειο Picasso και τελικα ανακαλυψαμε ότι η συλλογη περιειχε τα πρωιμα εργα του και όχι τα πολύ γνωστα. Αγορασαμε όμως τα αναμνηστικα μας από την botiga(βιβλιοπωλειο) και συνεχισαμε να μπαινουμε σε στενα και να καταληγουμε σε πλατειες όπως η reial με τεραστιους φοινικες ,συντριβανι ,νεοτεριστικα κτιρια και μικρες πινελιες του gaudi ,ακομα και στους φανοστατες αλλα και σε πιο γοτθικες όπως η placa del pi,που δεσποζει διπλα στην εσγλεσια ντε σαντα μαρια ντελ πι. Μια εκκλησια με υπεροχα βιτρο που σε μεταφερει στον χρονο.
Ο δρομος μας οδηγησε στον καθεδρικο . Στερηθηκαμε όμως την αιγλη της προσοψης του ,λογω εργασιων . Παρ’όλα αυτά ο γοτθικος αυτος ναος παρεμενε εντυπωσιακοτατος. Περιμετρικα κελια αγιων ,στο κεντρο τα στασιδια και η κρυπτη της αγιας Ευλαλιας ,πρωτης πολιουχου της πολης. Υπηρχε τοση γαληνη μεσα στον χωρο. Από την πισω πλευρα υπαρχει μια λιμνουλα με παπιες ,που μοιαζει με ξεφωτο. Φευγοντας από τον καθεδρικο συναντησαμε και διαδηλωση στην placa del a constitution, η οποια ηταν μεγαλη αν κρινω από τις δυναμεις των ματ και της αστυνομιας. Ετσι λοιπον πηραμε την via laietana που είναι πιο εμπορικη και πολυβουη για να συναντησουμε το palau de la musica catalana, στο οποιο όμως δεν καταφεραμε να μπουμε γιατι οι ξεναγησεις ηταν ως τις 15,30 και εμεις φτασαμε στις 15,45. Ηταν λοιπον ωρα για το πρωτο διαλλειμμα ,χρειαζομασταν καυσιμα για να συνεχισουμε την περιηγηση. Φαγαμε σε μια ταβερνα στο barri gotic οπου ειχε menou del dia, αρκετα οικονομικη λυση. Διασχιζοντας το barri gotic ξαναεπιστρεψαμε στην rambla,που είναι γεματη ζωη καθ’ολη την διαρκεια της μερας ,μας περιμενε για να μας υποδειξει τον δρομο προς τον κολομβο. Θεορατο το αγαλμα του και η θεα από το λιμανι καταπληκτικη. Εισαι μες την πολη και νομιζεις ότι βρισκεσαι καπου αλλου . Κάθε γωνια της σου προσφερει κατι το διαφορετικο. Δεξια από το αγαλμα του κολομβου το port vell και αριστερα ξεκινα η barcelonetta. Προτιμησαμε να παμε δεξια για να επισκεφθουμε και το ενυδρειο. Πεζοδρομια , φοινικες ,ποδηλατα, ανθρωποι που καθονταν στα παγκακια και κοιτουσαν τον ηλιο που εδυε ,τουριστες που πηγαινοερχονταν και αναμεσα τους και εμεις. Φτασαμε στην προβλητα και χαζεψαμε την εκθεση σκαφων που υπηρχε εκεινη την εβδομαδα,και περπατησαμε στην κυματιστη γεφυρα για να φτασουμε στο εμπορικο κεντρο maremagnum . Καναμε μια συντομη βολτα μεσα αλλα προτιμησαμε να κατσουμε περισσοτερο σε ένα από τα μεμονωνενα παγκακια και να δουμε το ηλιοβασιλεμα, όπως τοσοι αλλοι που καθονταν στο ξυλινο δαπεδο και εκαναν πικ-νικ. Υπεροχη αισθηση!

Συνεχισαμε την βολτα μας προς το ενυδρειο. Αρκετα εντυπωσιακο σαν κτιριο, σιγουρα οι μικρες ηλικιες θα το αγαπησουν. Η εισοδος είναι καταφυτη και υπαρχει και η αναλογη μουσικη υποκρουση ,για να μπαινεις στο κλιμα, Ειχε αρκετα ψαρια, ασυνηθιστα , με εντονα χρωματα , μικρα μεγαλα ,αστακους σκορπινες ,ιπποκαμπους,αλλα αυτό που μου αρεσε μερισσοτερο ηταν το περιβαλλον που ειχαν δημιουργησει μεσα στα ενυδρεια. Εμοιαζε πραγματικα με βυθο. Η μεγαλυτερη αιθουσα ηταν και η τελευταια ,με το μεγαλυτερο ενυδρειο το οποιο ηταν κυκλικο, γι αυτό και ανεβαινεις σε μια κυλιομενη μπαρα ώστε να εχεις την δυνατοτητα να το δεις καλυτερα. Με καρχαριες και σαλαχια να κολυμπουν ακριβως από πανω σου. Ο θαλασσιος κοσμος σε μικρογραφια .

Η ωρα ειχε παει 19,00 όταν αρχισαμε να ανηφοριζουμε την φωτισμενη rambla και χωθηκαμε σε καποιο μπαρακι για να πιουμε μια sangriaκαι να χαλαρωσουμε από την ενταση της ημερας. Η βραδια εληξε περνωντας το metroκαι γυρνωντας στο ξενοδοχειο για ξεκουραση.

 

[ΕΡΣΗ]

Αααααχχχχ!!! Τι ωραια περιγραφη!

 

[dik-7]

Κι άλλο, κι άλλο!!! Μήπως πήγατε στο Νου Καμππ της αγαπημένης μου Barcelona;

 

[xenos]

Σκιουρινα πεισε με να παω Βαρκελωνη το 2009.

 

[skiouros82]

xene θα βαλω τα δυνατα μου,γιατι πιστευω οτι αξιζει!

 

[CakeNet]

Εγώ απολαμβάνω τις τόσο όμορφες περιγραφές της Σκιουρίνας... και ονειροπολώ την δική μου επιδρομή σε λίγες μέρες!

Περιμένουμε την συνέχεια! ;-)

 

[thanosth]

μπραβο σκιουρινα,,,
η περιγραφή σου αψογη και λεπτομερέστατη...

φτιάξε μας κι αλλο τη διαθεση
με 2 σελίδες φρέσκια Βαρκελώνη παρακαλώ!

Αλλοι φτιάχνονται με καθε ειδους ουσίες
και εμείς με ταξιδιωτικές ιστορίες!

 

[skiouros82]

Κεφαλαιο δευτερο : figueres – barcelonetta

Ωρα 07,00 Το ματι εχει ανοιξει εδώ και ωρα. Τιποτα δεν με κραταει στο κρεβατι. Κοιταω διπλα μου και ο Π. κοιμαται. Μα πως μπορει? Ενας ολοκληρος κοσμος μας περιμενει εκει εξω . Σηκωνομαι και ντυνομαι ,δεν νιωθω καθολου κουρασμενη, αντιθετως λαμπω. Ο Π. ανοιγει τα ματια , με κοιταει και σηκωνεται γιατι ξερει ότι απλα δεν μπορει να κανει τιποτα άλλο.
Μετα το πλουσιο πρωινο μας ,πηραμε δυναμεις και ευθυς αμεσως στο metro που μεσα σε μια μερα το ειχαμε ηδη μαθει. Κατεβηκαμε στη passeig de gracia, την ωρα που ακομη η πολη ξυπναει , με τα μαγαζια κλειστα και τους κατοικους ηρεμοι να πηγαινουν στις δουλειες τους. Αναζητησαμε τον σταθμο των τρενων renfe , τα οποια συνδεονται υπογεια με το metro. Εκδοσαμε εισητηρια μιας κατευθυνσης με 9,80ευρω για figueres από τη εξυπηρετικη υπαλληλο , γιατι σκεφτομασταν να επιστρεψουμε με μια σταση στην girona . Η διαδρομη είναι Barcelona-portbou με αρκετες στασεις στο ενδιαμεσο. Οι βασικοτερες ηταν στην girona και στο figueres .Ακολουθησαμε τις οδηγιες για το πώς θα φτασουμε στην ραμπα μας.Αρχικα φοβηθηκα μην μπουμε σε λαθος τρενο, αλλα εντος ολιγου καταλαβα ότι όλα ηταν υπο ελεγχο. Υπηρχε οθονη που σε ενημερωνε σε ποσα λεπτα καταφθανει το κάθε τρενο και τον προορισμο του. Δεν αργησε η ωρα της επιβιβασης , για άλλη μια φορα επιασα θεση σε μεγαλο παραθυρο και ετοιμαστηκα για να δω την καταλανικη επαρχια.Αρχικα στην διαδρομη βλεπεις εργοταξια , αλλα αργοτερα το σκηνικο εναλλασσεται με πολύ πρασινο και ενδιαφερουσες κωμοπολεις. Η διαρκεια του ταξιδιου γυρω στην μια ωρα και σαραντα λεπτα . Παρατηρουσα τους ανθρωπους που ανεβοκατεβαιναν και αναλογιζομουν ποσο πολύ διαφερει από την ελληνικη περιφερεια. Η girona ηταν η μεγαλυτερη σε πληθυσμο και από το τρενο μας φανηκε αρκετα ενδιαφερουσα . Σε περιπου μιση ωρα φτασαμε στον προορισμο μας. Κατεβηκαμε από το τρενο και αμεσως καταλαβαμε ότι ο καιρος ηταν πολύ διαφορετικος .Κρυος αερας μας χτυπησε και δεν ημασταν προετοιμασμενοι γι’αυτό. Βγαινοτας από το σταθμο ακολουθησαμε τις πινακιδες και κατευθυνθηκαμε προς το κεντρο, πώς να χαθεις αλλωστε σ αυτην την μικρη και πολύ ησυχη πολη? Ειχε κατι όμως το διαφορετικο και γαληνιο που μας κερδισε. Στην κεντρικη πλατεια τα παιδια ζωγραφιζαν και μεις ανηφορισαμε για το μουσειο. Και να το μπροστα μας ,το κυκλικο τεατρε μουζεου νταλι, χαρακτηριστικα διακοσμημενο όπως αλλωστε αρμοζει σε έναν τετοιο καλλιτεχνη. Προκειται για το πιο σουρεαλιστικο οικοδομικο τετραγωνο που υπαρχει , γιατι ολη η περιοχη γυρω από το κτιριο εχει εργα του. Δεν κρατιομασταν. Βγαλαμε εισητηριο 11,00ευρω για την κεντρικη εκθεση και το dali joies. Δαιδαλωδες το κτιριο ,εκστασιασμενοι εμεις με τα σκιτσα και τα εργα του gala Salvador και η φωτογραφικη πηρε φωτια. Δεν βλεπεις και κάθε μερα αυτά τα εργα! Και μονο από την κρεβατοκαμαρα του μπορεις να καταλαβεις την ψυχοσυνθεση του. Η ωρα κυλησε γρηγορα και μεις δεν θα μπορουσαμε να αποχαιρετησουμε τον καλλιτεχνη χωρις να αποδωσουμε φορο τιμης στην μπουτικ απεναντι από το μουσειο! Κατεληξα με ένα μονογραμμα παντατιφ ,για το οποιο ειμαι πολύ περηφανη για δυο λογους. Πρωτον ότι ειμαι κατοχος του και δευτερον ότι ενώ η γλυκυτατη υπαλληλος δεν μιλουσε αγγλικα ,μου μιλουσε ισπανικα σιγα-σιγα και γω την καταλαβαινα. Αμα υπαρχει διαθεση! Ο δε Π. με κοιτουσε εκπληκτος. Κατηφορισαμε στην πλατεια και φαγαμε ένα μικρο σνακ σε ένα παγκακι παρατηρωντας τους ρυθμους της πολης.Ο αερας όμως δεν ελεγε να κοπασει και καθως περνουσε η ωρα αποφασισαμε να μην σταματησουμε στην girona αλλα να παρουμε τον δρομο του γυρισμου. Κατά τις 17,30 επιστρεψαμε στην πολη και διαλεξαμε να επισκεφθουμε την barcelonetta οπου και θα μεναμε για φαγητο. Χιλιομετρα του λιμανιου πεζοδρομημενα με φοινικες και παγκακια , μαγαζια κυριως με θαλασσινα και αν εμπαινες πιο μεσα στα στενα ,σπιτια που παρουσιαζαν μια άλλη εικονα .Αυτή που σε ολες τις πολεις υπαρχει , την λιγο πιο φτωχη.
Περπατησαμε πολύ γιατι απλα δεν χορταιναμε να βλεπουμε, και τελικα καθισαμε να φαμε και την παελια μας ,για να κλεισιε η βραδυα. Το κρασι λευκο σαμπανιζε, απλα υπεροχο όπως αλλωστε ολοκληρη η μερα μας.


η κεντρικη πλατεια στο figueres

 

[skiouros82]

Κεφαλαιο τριτο : mnac- font magic

Aκομη μια μερα ξημερωσε και μας βρισκει στο δωματιο 204 του ξενοδοχειου Α.Μ. στην οδο Rond de sant pau. Σαββατο 15/11/08 και ο καιρος εξακολουθει να είναι θαυμασιος. Τι εχει σημερα το προγραμμα? Εκτος από καλη διαθεση , μια βολτα σε μια άλλη γωνια της πολης. Στην placa espanya , για να επισκεφτουμε το museu national d’ art de catalunya και όχι μονο. Μπορει αυτές τις μερες να ξυπνουσα λιγο νωρις ,αλλα αποδειχθηκε ότι ηταν η καλυτερη κινηση. Πηγαιναμε στα «αξιοθετα της μαζας» ,όπως τα ονομαζω πρωι-πρωι και όταν εφθαναν τα τουριστικα λεωφορεια εμεις τα ειχαμε ηδη απολαυσει. Ετσι λοιπον και το Σαββατο πηραμε το μετρο και σε δυο στασεις βρεθηκαμε στην περιοχη fira.
Ισως για καποιον άλλο αυτή η περιοχη να μην αξιζει τοσο πολύ,αλλα εγω την λατρεψα. Με το που βγαινεις από το σταθμο του μετρο ,το πρωτο πραγμα που αντικρυζεις είναι η πλατεια espanya, πισω της υπαρχει αρκετη φασαρια και ανοικοδομηση αλλα αν κοιταξεις μπροστα, θα δεις μια εικονα που θ’αποτυπωθει στο νου σου. Θα δεις τα συνεδριακα κεντρα,πολλα μικρα συντριβανακια ,πρασινο και το πανεμορφο mnac, με τα πολυαριθμα σκαλα του και το μαγικο συντριβανι. Διαβηκαμε την πεζογεφυρα και ηρθαμε ακομη πιο κοντα στο μεγαλοπρεπες αυτό κτιριο. Καταφυτη η περιοχη και ιδανικο μερος των κατοικων για τρεξιμο.
Αρκετα βοηθητικες στο θεμα της αναβασης και οι κυλιομενες σκαλες. Βγαλαμε αναριθμητες φωτογραφιες και απλα μειναμε καθηλωμενοι με την θεα που αντικρησαμε όταν φτασαμε στο μουσειο. Το εισητηριο 8,50ευρω αλλα πραγματικα αξιζει να χαθεις στον χρονο και να δεις συλλογες ρομανικες, που εμενα με εντυπωσιασαν, γοτθικες, μπαροκ, αναγεννησιακες αλλα και μοντερνες, Το εσωτερικο του κτιριου εξισου μεγαλοπρεπες και οι ωρες περασαν χωρις να το παρουμε ειδηση. Φευγοντας διαλεξαμε να περπατησουμε μεσα από δασακια , οπου οι τουριστες ξεκουραζονταν στον ηλιο και φτασαμε στο ιδρυμα χουαν μιρο. Το κτισμα ηταν πολύ απλο και η εκθεση μικρη. Ισως επειδη ειχα στο μυαλο μου ακομη τις εικονες του προηγουμενου μουσειου, το συγκεκριμενο δεν με αγγιξε και πολύ. Η καταβαση στην πολη εγινε με το επιγειο τελεφερικ, το οποιο αρχικα μας ξεγελασε γιατι νομιζαμε ότι θα μπουμε σε μετρο. Ευχαριστη εκπληξη όμως.
Σκεφτηκαμε να χαλαρωσουμε λιγο τους ρυθμους μας και να κινηθουμε λιγο στην passeig de gracia, την οποια την ειχαμε δει βιαστικα όταν πηγαιναμε στο σταθμο των τρενων και μας ειχε αφησει εξαιρετικες εντυπωσεις. Τεραστιοι δρομοι, με πεζοδρομια ανετα και φυσικα τα δυο «μαργαριταρια» la pedrera και casa batlo. Το ένα σχεδον απεναντι από το άλλο. Η passeig de gracia είναι μια από τις περιοχες που μπορει καποιος να κανει τα ψωνια του. Εμεις όμως το μονο που θελαμε ηταν απλα να περπαταμε και να ανακαλυπτουμε ολο και περισσοτερες καλλιτεχνικες πινελιες του gaudi. Η p. de gracia συναντα και την avigunda diagonal,μια εξισου καλη περιπτωση για περιπατο αλλα και ποδηλατο.
Μα πως περνουν οι ωρες? Ο ηλιος εδυε όταν μπηκαμε σε ένα από τα πιο καλοστημενα tapas στην de gracia, το tapa-tapa. Μια μπυρα και διαφορα μεζεδακια ηταν η καλυτερη ανταμοιβη μας .Δεν επρεπε να ξεχαστουμε όμως , ημασταν καλεσμενοι αποψε. Καλεσμενοι στο πιο φαντασμαγορικο θεαμα μετα μουσικης. Μα στο μαγικο συντριβανι. Επιστρεψαμε λοιπον στην placa d’espanya ,εκει από οπου ξεκινησε η μερας μας ,για να κλεισει με τον πιο ομορφο τροπο. Αν η περιοχη μας αρεσε το πρωι , το βραδυ μας θαμπωσαν ακομη πιο πολύ τα τρεχουμενα νερα , ο θαυμασμος του κοσμου αλλα και η μουσικη υπο τους ηχους του Barcelona του freddy mercury. Τα χρωματα του συντριβανιου και οι σχηματισμοι του νερου απλα μαγικοι. Δεν λεγαμε να ξεκολλησουμε .Το «κονσερτο» τελειωσε οριστικα στις 20,30 και μεις μαγεμενοι επιστρεψαμε στο ξενοδοχειο. Μια ακομη μερα εφτασε στο τελος της ,φορτωμενη με τις ομορφιες αυτής της πολης.

 

[gps vagelis]

Με ταξιδεψες παλι.Μετραω μερες για Spain.Αντε επιτελους.

 

[skiouros82]

οτι πληροφοριες χρειαζεσαι εδω ειμαι!
στο τριτο κεφαλαιο εκει που ειμαστε στην passeig de gracia και βολταρουμε μαζι με τους ντοπιους γιατι ειναι σαββατο και κανουν τα ψωνια τους (τα μαγαζια αν ενδιαφερεστε ειναι το σαββατο ανοιχτα ως αργα),βρηκαμε και το κρυμμενο εμπορικο boulevard rosa(ετσι νομιζω λεγοταν)στο οποιο βρηκαμε ενα καταπληκτικο μαγαζι για τους λατρεις του τσαγιου.αφου δοκιμασαμε αρκετες γευσεις ,πηραμε και τα δωρακια μας !ετσι λοιπον τωρα πινω ενα πρασινο τσαι με γευσεις καρυδας ,ινδοκαρυδου και απλα αναπολω.....