μια ακόμα μέρα ξημερώνει...
Ένα πρωινό ακόμα ξημερώνει και μας βρίσκει στην όμορφη και αρχοντική Βουδαπέστη. Το κρύο, παρόλο που ήταν Ανοιξη, ήταν αρκετά έντονο, αν και υποφερτό. Η μέρα αυτή ευτυχώς είχε και διαστήματα ηλιοφάνειας. Οι ακτίνες του ήλιου μας γαργαλούσαν ευχάριστα τη διάθεση για επιπλέον βολταρίσματα στην πόλη αυτή που δε χορταίνεις να γυρνας...
Με διάθεση πολύ καλή, και φυσικά με καλή παρέα, αποφασίσουμε να πάμε γι αρχή στην Vaci ut. η οποία είναι σαν την δική μας Ερμού, συν οτι διαθέτει ποικιλία street food που με τις μυρωδιές του κατακλύζουν την ατμόσφαιρα.
Με τα ποδηλατάκια μας βρεθήκαμε πολύ γρήγορα στο σημείο συνάντησης με τα παιδιά για ν' αρχίσουμε την βόλτα μας.
η Vaci, είχε ωραία ατμόσφαιρα,κόσμο να βολτάρει, αρώματα και αρκετους Έλληνες που διάσπαρτα ακούγαμε δεξιά-αριστερά. Ο ήλιος πότε κρυβόταν και πότε μας χάριζε απλόχερα τη ζεστασιά του κάνοντας μας πιο ευδιάθετους.
χαλαρά περνάει για Ούγγρος...
προετοιμασία του streetfood
χρώματα, αρώματα
ένα όμορφα στολισμένο δεντράκι
η Vaci utca είναι γεμάτη παγκους με φαγητό
το πιασαμε το στοίχημα;
vaci ut
vaci ut.
αναμνηστικά vintage
με τα υπέροχα φιλαράκια μας.
Ο δρόμος μας οδήγησε στο κτηριο της κεντρικής αγοράς της πόλης, όπου μέσα στο πολύβουο αυτό κτήριο, βρίσκει κανείς από μπαχαρικά, αλλαντικά και τυριά, μέχρι μαγνητάκια, μπλούζες και αναμνηστικά κάθε είδους.
Οι τιμές ήταν πολύ καλύτερες απ' τα υπόλοιπα μαγαζιά, οπότε αποφασίσαμε να αγοράσουμε από εκεί τα αναμνηστικά μας. Η συνεννοήση στ' αγγλικά κι εκεί ...ναυάγιο, οι άνθρωποι....τέλος....δε μιλάνε ρε παιδάκι μου αγγλικά....δε γουστάρουν ξέρω γω. Γενικά όλες τις μέρες χρησιμοποιήσαμε την παγκόσμια "body language" και μια χαρά τα καταφέραμε.
η αγορά
λαχταριστά αλλαντικά
Έπειτα, κι εφόσον με τη βόλτα είχε μεσημεριάσει, ανηφορίσαμε και πάλι την vaci, ώστε να φάμε απ' το λαχταριστό street food που παντού υπήρχε!
Μπορώ να πω οτι τόσο γευστικά, όσο και από άποψη τιμής δεν ξετρελαθήκαμε. Επίσης στους περισσότερους πάγκους είχαν ήδη σχηματιστεί ουρές(κυρίως απο τουρίστες) οπότε κυρίως εκεί το αποδίδω. ΄Το φαγητό που τιμήσαμε, ήταν ένα είδος χειροποίητης πίτας ΄σαν την δικιά μας απ'το σουβλάκι, αλλά πιο μαλακιά, με γέμιση από κρέας επιλογής και λαχανικά. Η τιμή του περίπου στα 8 ευρώ. ακριβό για δεδομένα Βουδαπέστης και κυρίως για το είδος του γευματος. Τουλάχιστον απολαύσαμε το κλίμα που επικρατούσε σε συνδυασμό με τον ήλιο.
το μάτι χόρτασε πάντως
και η μύτη επίσης χόρτασε μυρωδιές
και το προσωπικό ευγενέστατο
φάε. φαε...
και γλυκάκι στο τέλος εξίσου ακριβό, αν και νόστιμο
Η συνέχεια της ημέρας έλεγε basilica, όπου με τα ποδηλατάκια μας και τη βοήθεια του χάρτη φτάσαμε πολύ γρήγορα. επιβλητική και μεγαλιώδης, με ελάχιστο αντίτιμο για ν' ανέβεις ως τον τρούλο, είναι ένα μνημείο που αξίζει κανείς να επισκεφτεί. Η θέα απ' τον τρούλο εξαιρετική, αν και οι σκάλες για ν 'ανέβεις δεν βοηθούν άτομα με υψοφοβια, καθώς κυριολεκτικά είναι σαν να κρέμονται στο κενό.
Ο κυρίως ναός, ένας κλασσικός τεράστος καθεδρικός, με πολλούς τουρίστες όπως είναι λογικό να χαζεύουν την υπέροχη αρχιτεκτονική του.
basilica
basilica
αρχιτεκτονική που κάτι μας θυμίζει
ο τρούλος
πολύς κόσμος επισκέπτεται το ναο
το εσωτερικό
ο τρούλος από μέσα
θεέ μου, ας πιάσουμε το στοίχημα...
ο γρανίτης που έντυνε τους τοίχους εντυπωσιακός
όσο ανεβαίναμε, θαυμάζαμε τέχνη κι αρχιτεκτονική
η θέα απ τον τρούλο
ο ήλιος μας ανέβασε την διάθεση
με φόντο την πόλη από ψηλά
η θέα
κι άλλη θέα
η οργάνωση των δρόμων είναι εμφανής
τα ποδηλατάκια μας μας πήγαν παντού
Αφού χαζέψαμε την όμορφη θέα και απολαύσαμε τους πίνακες που κοσμούσαν τους τοίχους, επισκεφτήκαμε την πασίγνωστη όπερα της πόλης. Επίσης επιβλητικό κτήριο, με έναν απόκοσμο αέρα άλλης εποχής.
Την ώρα που επισκεφτήκαμε το κτήριο είχε ήδη ξεκινήσει η παράσταση οπότε καταφέραμε να θαυμάσουμε μόνο το εξωτερικό χώρο και τον προθάλαμο. Σίγουρα εντυπωσιαστήκαμε και αν είχαμε χρόνο ίσως παρακολουθούσαμε και κάποια παράσταση.
με τα ποδηλατάκια μας, εξω απ την όπερα
όπερα
όπερα,προθάλαμος
μετά από λίγη ξεκούραση, βγήκαμε πάλι να απολαύσουμε τη νυχτερινή Βουδαπέστη αν και ο κόσμος ήταν σαφως λίγος σε σχέση με το σαββατόβραδο.Ήπιαμε τα ποτά μας,φάγαμε κάτι γρήγορο, επιστρέψαμε τα ποδηλατάκια μας μιας και έπρεπε και γυρίσαμε με ταξί πίσω. Ο οδηγός μας χρέωσε σίγουρα αρκετα παραπάνω απ΄το προβλεπόμενο...είδε τουρίστες και λέει,ωπ εδώ είμαστε, ας βγάλω κι εγώ το εξτραδάκι μου!
Άλλη μια γεμάτη μέρα εφτασε στο τέλος της,και το ταξίδι μας πλησιάζει στο τέλος του. Άλλη μια μέρα έχει απομείνει στην όμορφη αυτή πόλη!
Ένα πρωινό ακόμα ξημερώνει και μας βρίσκει στην όμορφη και αρχοντική Βουδαπέστη. Το κρύο, παρόλο που ήταν Ανοιξη, ήταν αρκετά έντονο, αν και υποφερτό. Η μέρα αυτή ευτυχώς είχε και διαστήματα ηλιοφάνειας. Οι ακτίνες του ήλιου μας γαργαλούσαν ευχάριστα τη διάθεση για επιπλέον βολταρίσματα στην πόλη αυτή που δε χορταίνεις να γυρνας...
Με διάθεση πολύ καλή, και φυσικά με καλή παρέα, αποφασίσουμε να πάμε γι αρχή στην Vaci ut. η οποία είναι σαν την δική μας Ερμού, συν οτι διαθέτει ποικιλία street food που με τις μυρωδιές του κατακλύζουν την ατμόσφαιρα.
Με τα ποδηλατάκια μας βρεθήκαμε πολύ γρήγορα στο σημείο συνάντησης με τα παιδιά για ν' αρχίσουμε την βόλτα μας.
η Vaci, είχε ωραία ατμόσφαιρα,κόσμο να βολτάρει, αρώματα και αρκετους Έλληνες που διάσπαρτα ακούγαμε δεξιά-αριστερά. Ο ήλιος πότε κρυβόταν και πότε μας χάριζε απλόχερα τη ζεστασιά του κάνοντας μας πιο ευδιάθετους.
χαλαρά περνάει για Ούγγρος...
προετοιμασία του streetfood
χρώματα, αρώματα
ένα όμορφα στολισμένο δεντράκι
η Vaci utca είναι γεμάτη παγκους με φαγητό
το πιασαμε το στοίχημα;
vaci ut
vaci ut.
αναμνηστικά vintage
με τα υπέροχα φιλαράκια μας.
Ο δρόμος μας οδήγησε στο κτηριο της κεντρικής αγοράς της πόλης, όπου μέσα στο πολύβουο αυτό κτήριο, βρίσκει κανείς από μπαχαρικά, αλλαντικά και τυριά, μέχρι μαγνητάκια, μπλούζες και αναμνηστικά κάθε είδους.
Οι τιμές ήταν πολύ καλύτερες απ' τα υπόλοιπα μαγαζιά, οπότε αποφασίσαμε να αγοράσουμε από εκεί τα αναμνηστικά μας. Η συνεννοήση στ' αγγλικά κι εκεί ...ναυάγιο, οι άνθρωποι....τέλος....δε μιλάνε ρε παιδάκι μου αγγλικά....δε γουστάρουν ξέρω γω. Γενικά όλες τις μέρες χρησιμοποιήσαμε την παγκόσμια "body language" και μια χαρά τα καταφέραμε.
η αγορά
λαχταριστά αλλαντικά
Έπειτα, κι εφόσον με τη βόλτα είχε μεσημεριάσει, ανηφορίσαμε και πάλι την vaci, ώστε να φάμε απ' το λαχταριστό street food που παντού υπήρχε!
Μπορώ να πω οτι τόσο γευστικά, όσο και από άποψη τιμής δεν ξετρελαθήκαμε. Επίσης στους περισσότερους πάγκους είχαν ήδη σχηματιστεί ουρές(κυρίως απο τουρίστες) οπότε κυρίως εκεί το αποδίδω. ΄Το φαγητό που τιμήσαμε, ήταν ένα είδος χειροποίητης πίτας ΄σαν την δικιά μας απ'το σουβλάκι, αλλά πιο μαλακιά, με γέμιση από κρέας επιλογής και λαχανικά. Η τιμή του περίπου στα 8 ευρώ. ακριβό για δεδομένα Βουδαπέστης και κυρίως για το είδος του γευματος. Τουλάχιστον απολαύσαμε το κλίμα που επικρατούσε σε συνδυασμό με τον ήλιο.
το μάτι χόρτασε πάντως
και η μύτη επίσης χόρτασε μυρωδιές
και το προσωπικό ευγενέστατο
φάε. φαε...
Η συνέχεια της ημέρας έλεγε basilica, όπου με τα ποδηλατάκια μας και τη βοήθεια του χάρτη φτάσαμε πολύ γρήγορα. επιβλητική και μεγαλιώδης, με ελάχιστο αντίτιμο για ν' ανέβεις ως τον τρούλο, είναι ένα μνημείο που αξίζει κανείς να επισκεφτεί. Η θέα απ' τον τρούλο εξαιρετική, αν και οι σκάλες για ν 'ανέβεις δεν βοηθούν άτομα με υψοφοβια, καθώς κυριολεκτικά είναι σαν να κρέμονται στο κενό.
Ο κυρίως ναός, ένας κλασσικός τεράστος καθεδρικός, με πολλούς τουρίστες όπως είναι λογικό να χαζεύουν την υπέροχη αρχιτεκτονική του.
basilica
basilica
αρχιτεκτονική που κάτι μας θυμίζει
ο τρούλος
πολύς κόσμος επισκέπτεται το ναο
το εσωτερικό
ο τρούλος από μέσα
θεέ μου, ας πιάσουμε το στοίχημα...
ο γρανίτης που έντυνε τους τοίχους εντυπωσιακός
όσο ανεβαίναμε, θαυμάζαμε τέχνη κι αρχιτεκτονική
η θέα απ τον τρούλο
ο ήλιος μας ανέβασε την διάθεση
με φόντο την πόλη από ψηλά
η θέα
κι άλλη θέα
η οργάνωση των δρόμων είναι εμφανής
τα ποδηλατάκια μας μας πήγαν παντού
Αφού χαζέψαμε την όμορφη θέα και απολαύσαμε τους πίνακες που κοσμούσαν τους τοίχους, επισκεφτήκαμε την πασίγνωστη όπερα της πόλης. Επίσης επιβλητικό κτήριο, με έναν απόκοσμο αέρα άλλης εποχής.
Την ώρα που επισκεφτήκαμε το κτήριο είχε ήδη ξεκινήσει η παράσταση οπότε καταφέραμε να θαυμάσουμε μόνο το εξωτερικό χώρο και τον προθάλαμο. Σίγουρα εντυπωσιαστήκαμε και αν είχαμε χρόνο ίσως παρακολουθούσαμε και κάποια παράσταση.
μετά από λίγη ξεκούραση, βγήκαμε πάλι να απολαύσουμε τη νυχτερινή Βουδαπέστη αν και ο κόσμος ήταν σαφως λίγος σε σχέση με το σαββατόβραδο.Ήπιαμε τα ποτά μας,φάγαμε κάτι γρήγορο, επιστρέψαμε τα ποδηλατάκια μας μιας και έπρεπε και γυρίσαμε με ταξί πίσω. Ο οδηγός μας χρέωσε σίγουρα αρκετα παραπάνω απ΄το προβλεπόμενο...είδε τουρίστες και λέει,ωπ εδώ είμαστε, ας βγάλω κι εγώ το εξτραδάκι μου!
Άλλη μια γεμάτη μέρα εφτασε στο τέλος της,και το ταξίδι μας πλησιάζει στο τέλος του. Άλλη μια μέρα έχει απομείνει στην όμορφη αυτή πόλη!