villi
Member
- Μηνύματα
- 1.088
- Likes
- 2.789
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2
- Δελχί
- Udaipur
- Udaipur συνέχεια
- Ranakpur-Jodhpur
- Bishnoi villages-Sam Sand Dunes
- Jaisalmer
- Bikaner-Karni Mata Temple
- Pushkar
- Pushkar συνέχεια… & Jaipur
- Jaipur συνέχεια…
- Fatehpur Sikri – Agra
- Jhansi-Kajhuraho
- Khajuraho συνέχεια…
- Varanasi
- Varanasi συνέχεια Νο1
- Sarnath
- Varanasi συνέχεια Νο2
- Delhi ξανά
- Delhi τελευταία μέρα…
- Απολογισμός
Fatehpur Sikri – Agra
8 το πρωί και είμαστε έτοιμοι για αναχώρηση!Δεν έπρεπε να χάσουμε ούτε λεπτό καθώς η απόσταση Τζαιπούρ-Αγκρα είναι 5 ώρες κι ενδιάμεσα θέλαμε να επισκεφτούμε την αρχαία πόλη Φατεχπούρ Σικρί.Η διαδρομή ήταν ίσως η πιο αδιάφορη που κάναμε σε όλο το ταξίδι,κύλησε με λίγο ύπνο,κουβεντούλα και ινδική μουσική.Η μέρα αυτή ήταν φορτισμένη συναισθηματικά αφενός γιατί ένα μεγάλο μου όνειρο θα έπαιρνε σάρκα και οστά μπροστά στα μάτια μου αφετέρου ήταν η τελευταία μέρα με τον Dolat που είχε μπει μέσα στην καρδιά μας.
40 χιλιόμετρα πριν φτάσουμε στην Άγκρα βρίσκεται η μεγαλοπρεπής οχυρωμένη πόλη Φατεχπούρ Σικρί, αλλοτινή πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας των Mughal,την εποχή που μεσουρανούσε ο αυτοκράτορας Akbar.OAkbar έχτισε σε αυτό το σημείο όπου βρισκόταν το χωριό Σικρί εκτός της πόλης εντός των τειχών,τρία παλάτια για τις τρεις γυναίκες του,μία Ινδή,μία μουσουλμάνα και μία χριστιανή και ένα μεγάλο εντυπωσιακό Τζαμί.
Η πόλη είναι ένα αριστούργημα Ινδο-ισλαμικής τέχνης που όμως εγκαταλείφτηκε σύντομα μετά το θάνατο του αυτοκράτορα εξαιτίας της έλλειψης νερού.
Η πρόσβαση στην εγκαταλελειμμένη πόλη γίνεται με μικρά πούλμαν από τον χώρο στάθμευσης των αυτοκινήτων και η επίσκεψη στο Τζαμί Jama Masjid προϋποθέτει μαντίλα στο κεφάλι για τις κυρίες και καπελάκι για τους κυρίους.Επίσης φυλάξτε τα παπούτσια σας στην τσάντα σας γιατί δεν υπάρχει φυλασσόμενος χώρος απ’έξω και πολλοί τα ψάχνανε μετά την έξοδο τους στον χαμό των εκατοντάδων παπουτσιών με δυσάρεστα αποτελέσματα!
H εντυπωσιακή πύλη BulandDarwaza(victorygate),ύψους 54άρων μέτρων μας εισήγαγε στην εσωτερική αυλή όπου βρίσκεται ο τάφος του Shaikh SalimChishti,σουφιστής άγιος που είχε προβλέψει την γέννηση του διαδόχου του Αυτοκράτορα Akhbar.Αριστερά του τάφου βρίσκεται μια κλειδωμένη κερκόπορτα ,η οποία πιστεύεται πως οδηγεί μέσω υπογείου τούνελ στο φρούριο της Αγκρα!
Η ώρα περνά γρήγορα κι εμείς καθόμαστε σε αναμμένα κάρβουνα!Επιστρέφουμε στον οδηγό ο οποίος δε χάνει δευτερόλεπτο συμμεριζόμενος την αγωνία μας.Φτάνοντας στην σκονισμένη Άγκρα μας ρωτά αν θέλουμε να πάμε πρώτα στο φρούριο ή κατευθείαν στο Taz Mahal.Από φρούρια πήξαμε οπότε στο Ταζ γρήγορα γιατί δεν κρατιόμαστε!!!
Από την είσοδο στην πόλη μέχρι το χώρο στάθμευσης φάγαμε άλλη μία ώρα τρελής κίνησης που όμως μας έδωσε τη δυνατότητα να παρατηρήσουμε την παρεξηγημένη,κατ’εμέ,αυτή πόλη.Σίγουρα το Ταζ της έχει κλέψει όλη τη δόξα αλλά από την άλλη χάρις αυτό είναι από τις πιο τουριστικές πόλεις της Ινδίας.Και παρ’όλο που συρρέουν καθημερινά πάρα πολλοί τουρίστες έχει καταφέρει σε μεγάλο βαθμό να διατηρήσει τον χαρακτήρα της,αυτόν της χωμάτινης πολύβουης πόλης.Φαίνεται ξεκάθαρα πάντως εδώ ότι το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της είναι καλύτερο από αυτό άλλων πόλεων και όλως παραδόξως ήταν καθαρότερη από ότι είχα διαβάσει και περίμενα να δω.
Από το χώρο στάθμευσης περπατήσαμε λίγα μέτρα όπου βρίσκεται το εκδοτήριο εισιτηρίων και τα αυτοκινητάκια του γκολφ που μετέφεραν αθόρυβα και χωρίς καυσαέριο τους τουρίστες στο παγκοσμίου φήμης μαυσωλείο.Στο εισιτήριο των 10 ευρώ περιλαμβάνεται η είσοδος με προτεραιότητα σε σχέση με το φτηνό των 30 λεπτών (!!!) που εκδίδουν οι ορδές των Ινδών τουριστών,ένα μπουκάλι νερό κι ένα ζευγάρι ποδονάρια για την προστασία του μνημείου από τη φθορά.
Όταν φτάσαμε στην είσοδο η ουρά ήταν απίστευτα τεράστια!Είχα διαβάσει ότι αν συμπληρωθεί ο επιτρεπόμενος αριθμός επισκεπτών ανά ημέρα η πύλη κλείνει και το εισιτήριο ισχύει για την επόμενη μέρα.Εμείς όμως την επόμενη μέρα νωρίς το πρωί αναχωρούσαμε με τρένο για το Τζανσί οπότε με έπιασε τρελό άγχος όταν είδα τον όγκο του κόσμου που περίμενε.Γρήγορα όμως αντιληφθήκαμε ότι οι ουρές ήταν τρεις,μία για όλες τις γυναίκες ανεξαρτήτου εισιτηρίου,μία για τους άντρες με το ακριβό εισιτήριο και μία για τους άντρες με το φθηνό.Οι τελευταίοι είμαι σίγουρη ότι ακόμη περιμένουν!!!
Εγώ μπήκα σε ένα τέταρτο περίπου μετά από σωματικό έλεγχο αλλά ο σύζυγος χρειάστηκε 45 λεπτά αναμονής.Το μνημείο από την είσοδο δεν φαίνεται καθόλου κι αυτό ανέβασε την αγωνία μου στα ύψη αλλά ήθελα να πάμε παρέα οπότε ανέμενα καρτερικά.Όταν πια ξεμπερδέψαμε με τους ελέγχους κατευθυνθήκαμε προς την εντυπωσιακή πύλη κι αρχίσαμε αχνά να ξεχωρίζουμε το θεωρούμενο ως το ωραιότερο κτίριο στον κόσμο.Καθώς διαβαίναμε την πύλη η συγκίνηση ήταν μεγάλη και ειλικρινά το θέαμα του υπέροχου αυτού κτίσματος μας συνεπήρε όσο κανένα άλλο στην μικρή ταξιδιωτική μας ζωή!!!!!!!
Ένιωσα δέος και ταραχή μπροστά στο μεγαλείο του και ξαφνικά ήταν σα να χάθηκε ο κόσμος όλος από γύρω μου και να έμεινα μονάχη να θαυμάζω την μεγαλοπρέπεια του!
Το ανυπέρβλητο αυτό μνημείο-μαυσωλείο χτίστηκε από τον αυτοκράτορα Shah Jahan προς τιμήν της 3ης του συζύγου Mumtaz Mahal η οποία πέθανε στην 14η γέννα της.Κάθε χρόνο το επισκέπτεται αριθμός τουριστών υπερδιπλάσιος των κατοίκων της Άγκρα!
Ο Radindranath Tagore το περιέγραψε ως ‘’ένα δάκρυ στο μάγουλο της αιωνιότητας’’,ο Rudyard Kipling ως την ‘’ενσάρκωση κάθε αγνού πράγματος’’ ενώ ο ίδιος ο εμπνευστής του ως ‘’την πτώση δακρύων από τα μάτια του ήλιου και του φεγγαριού μαζί’’.
Η τοποθεσία που είναι χτισμένo προσθέτει πολύ στο μύθο του καθώς βρίσκεται υπερυψωμένο σε μαρμάρινη παλτφόρμα δίπλα στον ποταμό Yamuna
έτσι ώστε όταν το κοιτάς από μακριά να φαίνεται πίσω του μόνο ο ουράνιος ορίζοντας.
Ο οποίος ουρανός μου έκανε τη χάρη να είναι πεντακάθαρος και οι αχτίδες του ήλιου καθώς έπεφτε το ηλιοβασίλεμα το φωτίζανε τόσο μαγικά που δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω του!
Για να φτάσουμε στα σκαλιά του Μαυσωλείου περπατήσαμε στους υπέροχους κήπους,ornamental gardens,κλασσικοί Περσικοί κήποι Mughal charbagh στο κέντρο των οποίων υπάρχει ένα υδάτινο μονοπάτι.Όταν τα νερά του είναι ήσυχα όπως την ημέρα που το επισκεφτήκαμε το Ταζ Μαχάλ καθρεπτίζεται σ’αυτό το μονοπάτι δημιουργώντας μια μαγική εικόνα!
Αριστερά και δεξιά υψώνονται οι 40 μέτρων μιναρέδες οι οποίοι κλίνουν με τέτοιο τρόπο ώστε σε περίπτωση σεισμού να μην πέσουν πάνω στο πολύτιμο μνημείο.Δυτικά βρίσκεται το Τζαμί,σημαντικός τόπος συνάντησης των μουσουλμάνων της Άγκρα,γι’αυτό κάθε Παρασκευή ο χώρος του Μαυσωλείου είναι ανοικτός μόνο για την προσευχή τους στο Τζαμί και δεν είναι επιτρεπτή η είσοδος σε τουρίστες.Ανατολικά χτίστηκε ένα πανομοιότυπο κτίριο,το jawab,αποκλειστικά για λόγους συμμετρίας.
Το Μαυσωλείο είναι χτισμένο από ημιδιάφανο λευκό μάρμαρο ενώ σκαλισμένα λουλούδια και ημιπολύτιμοι λίθοι διακοσμούν τόσο το εξωτερικό όσο και το εσωτερικό του.Στον κεντρικό θόλο βρίσκεται το κενοτάφιο της Mumtaz Mahal και η μόνη παραφωνία στην απίστευτη συμμετρία του όλου κτίσματος είναι το κενοτάφιο του Shah Jahan που προστέθηκε δίπλα στο δικό της από τον σφετεριστή γιο του Aurangzeb το 1666.Οι αληθινοί τάφοι του ζεύγους βρίσκονται σ’ένα δωμάτιο στο υπόγειο του μαυσωλείου κάτω από τον κεντρικό θόλο και δεν είναι προσβάσιμοι σε κανέναν.
Για την είσοδο στο Μαυσωλείο πάλι τηρείτε προτεραιότητα ανάλογα με το εισιτήριο και δεν επιτρέπεται η φωτογράφιση και η βιντεοσκόπηση.Παρ’όλο που το πλήθος ήταν μεγάλο δεν επικρατούσε φασαρία κάτι που μου έκανε εντύπωση γιατί έμοιαζαν όλοι αποσβολωμένοι, σα να κρατούσαμε όλοι μαζί την ανάσα μας μη χαλάσουμε την ησυχία της Μουμτάζ!
Πως πέρασαν οι ώρες πραγματικά δεν κατάλαβα!Καθίσαμε σ’ένα ήσυχο σημείο και παρακολουθήσαμε αμίλητοι τον ήλιο να δύει σ’ένα από τα ωραιότερα μέρη στον κόσμο!!!
Τα πόδια δεν κίναγαν να φύγουν,τα μάτια δεν ήθελαν να αποχωριστούν…πήρα βαθιά ανάσα και πέρασα την πύλη κοιτώντας πίσω μου για τελευταία φορά λες και δε θα ξανάβλεπα κάποιον πολύ αγαπημένο.Περίεργο συναίσθημα!
Επιλέξαμε να περπατήσουμε στην επιστροφή για να χαλαρώσει το κορμί και να τιθασευτεί η σκέψη.Χαζέψαμε στα μαγαζάκια με τα ψέυτικα μαρμάρινα ταζ,τα χιλιοειδωμένα ινδικά σουβενίρ και τις απίστευτες ινδικές ατάκες υπερβολής για να πουλήσουν το εμπόρευμα τους.Τα είχαμε όλα συνηθίσει πια τόσο πολύ που απλά χαμογελούσαμε!
Η ώρα ήταν ήδη περασμένη για να επισκεφτούμε πλέον το φρούριο της Άγκρα παρ’όλα αυτά ο οδηγός έκανε μια προσπάθεια να το προλάβουμε.Φτάσαμε την ώρα που έκλεινε και κάναμε μια μικρή βόλτα.Δεν είχα όρεξη καν να βγάλω φωτογραφίες,το Ταζ τα είχε επισκιάσει όλα.Το μόνο που μπορώ να σας γράψω από τη σύντομη επισκεψή μας είναι πως μοιάζει αρκετά με το Red Fort του Δελχίου.Ειλικρινά και με το χέρι στην καρδιά θα την ήθελα άλλη μια μέρα στην Άγκρα,αισθάνομαι ότι την αδίκησα αυτή την πόλη.Έχει περισσότερο ενδιαφέρον από ότι περίμενα και δεν προλαβαίνεις να τη δεις σε μισή μέρα.
Φεύγοντας από το φρούριο κάναμε μια βόλτα στην πόλη όπου στο κέντρο της βρίσκεται το Kinari Bazaar,μίγμα παζαριών διαφόρων ειδών μέσα σε στενούς πολύβουους δρόμους.Επίσης λίγο έξω από την πόλη ετοιμαζόταν μεταμεσονύκτια αγορά μέσα σε τεραστίων διαστάσεων τέντα με χωρούς και πανυγήρια αλλά πώς να ξενυχτήσεις όταν πρέπει να ξυπνήσεις στις 6 και είσαι ήδη πτώμα!
Κατά τις 8μιση φτάσαμε στο ξενοδοχείο,το καλύτερο όλου του ταξιδιού δυστυχώς για ελάχιστες ώρες,όπου μας υποδέχτηκαν με κρύα κοκα-κόλα και μας έδωσαν μια υπέροχη σουίτα με θέα ως το Ταζ Μαχάλ!http://www.utkarshvilas.com/index.htm.
Βρισκόταν σε μια περιοχή σχετικά μακριά από το κέντρο πιο σύγχρονη,με εμπορικά καταστήματα και ωραίους μεγάλους δρόμους.Σα να μη βρισκόμασταν ξαφνικά στην Ινδία.Ακόμη και ο κόσμος,κυρίως νεολαία,έμοιαζε εντελώς δυτικοποιημένος.Εξερευνήσαμε με τα πόδια την περιοχή όπου κατοικοεδρεύανε όλα τα μεγάλα ξενοδοχεία και τα καλά εστιατόρια τα οποία γεμίζανε ασφυκτικά με ορδές τουριστών.Δε μας έκανε κλικ κανένα,ίσως και γι’αυτό το λόγο,οπότε αποφασίσαμε απόψε να φάμε ινδικό junkfood στα mac donalds ενός εμπορικού.Μου είχανε λείψει οι τηγανιτές πατάτες,δεν άντεχα άλλο tandoorichicken και malaikofta.Βέβαια η καύτρα,καύτρα!
Παρατηρούσα τριγύρω τους καλοβαλμένους νεαρούς και νεαρές να πειράζονται και να γελάνε όπως σε οποιαδήποτε δυτική πόλη, καλοντυμένα πιτσιρίκια με παιδικά γεύματα και ζευγαράκια σε τρυφερές περιπτύξεις και δεν μπορούσα να πιστέψω ότι λίγο πιο κει πεινάνε και ζητιανέυουν,ζουν στο δρόμο με ψίχουλα και κάποια άλλα άτυχα παιδάκια κοιμούνται στα πεζοδρόμια.
Απίστευτη χώρα,απίστευτες αντιθέσεις!!!
8 το πρωί και είμαστε έτοιμοι για αναχώρηση!Δεν έπρεπε να χάσουμε ούτε λεπτό καθώς η απόσταση Τζαιπούρ-Αγκρα είναι 5 ώρες κι ενδιάμεσα θέλαμε να επισκεφτούμε την αρχαία πόλη Φατεχπούρ Σικρί.Η διαδρομή ήταν ίσως η πιο αδιάφορη που κάναμε σε όλο το ταξίδι,κύλησε με λίγο ύπνο,κουβεντούλα και ινδική μουσική.Η μέρα αυτή ήταν φορτισμένη συναισθηματικά αφενός γιατί ένα μεγάλο μου όνειρο θα έπαιρνε σάρκα και οστά μπροστά στα μάτια μου αφετέρου ήταν η τελευταία μέρα με τον Dolat που είχε μπει μέσα στην καρδιά μας.
40 χιλιόμετρα πριν φτάσουμε στην Άγκρα βρίσκεται η μεγαλοπρεπής οχυρωμένη πόλη Φατεχπούρ Σικρί, αλλοτινή πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας των Mughal,την εποχή που μεσουρανούσε ο αυτοκράτορας Akbar.OAkbar έχτισε σε αυτό το σημείο όπου βρισκόταν το χωριό Σικρί εκτός της πόλης εντός των τειχών,τρία παλάτια για τις τρεις γυναίκες του,μία Ινδή,μία μουσουλμάνα και μία χριστιανή και ένα μεγάλο εντυπωσιακό Τζαμί.
Η πόλη είναι ένα αριστούργημα Ινδο-ισλαμικής τέχνης που όμως εγκαταλείφτηκε σύντομα μετά το θάνατο του αυτοκράτορα εξαιτίας της έλλειψης νερού.
Η πρόσβαση στην εγκαταλελειμμένη πόλη γίνεται με μικρά πούλμαν από τον χώρο στάθμευσης των αυτοκινήτων και η επίσκεψη στο Τζαμί Jama Masjid προϋποθέτει μαντίλα στο κεφάλι για τις κυρίες και καπελάκι για τους κυρίους.Επίσης φυλάξτε τα παπούτσια σας στην τσάντα σας γιατί δεν υπάρχει φυλασσόμενος χώρος απ’έξω και πολλοί τα ψάχνανε μετά την έξοδο τους στον χαμό των εκατοντάδων παπουτσιών με δυσάρεστα αποτελέσματα!
H εντυπωσιακή πύλη BulandDarwaza(victorygate),ύψους 54άρων μέτρων μας εισήγαγε στην εσωτερική αυλή όπου βρίσκεται ο τάφος του Shaikh SalimChishti,σουφιστής άγιος που είχε προβλέψει την γέννηση του διαδόχου του Αυτοκράτορα Akhbar.Αριστερά του τάφου βρίσκεται μια κλειδωμένη κερκόπορτα ,η οποία πιστεύεται πως οδηγεί μέσω υπογείου τούνελ στο φρούριο της Αγκρα!
Η ώρα περνά γρήγορα κι εμείς καθόμαστε σε αναμμένα κάρβουνα!Επιστρέφουμε στον οδηγό ο οποίος δε χάνει δευτερόλεπτο συμμεριζόμενος την αγωνία μας.Φτάνοντας στην σκονισμένη Άγκρα μας ρωτά αν θέλουμε να πάμε πρώτα στο φρούριο ή κατευθείαν στο Taz Mahal.Από φρούρια πήξαμε οπότε στο Ταζ γρήγορα γιατί δεν κρατιόμαστε!!!
Από την είσοδο στην πόλη μέχρι το χώρο στάθμευσης φάγαμε άλλη μία ώρα τρελής κίνησης που όμως μας έδωσε τη δυνατότητα να παρατηρήσουμε την παρεξηγημένη,κατ’εμέ,αυτή πόλη.Σίγουρα το Ταζ της έχει κλέψει όλη τη δόξα αλλά από την άλλη χάρις αυτό είναι από τις πιο τουριστικές πόλεις της Ινδίας.Και παρ’όλο που συρρέουν καθημερινά πάρα πολλοί τουρίστες έχει καταφέρει σε μεγάλο βαθμό να διατηρήσει τον χαρακτήρα της,αυτόν της χωμάτινης πολύβουης πόλης.Φαίνεται ξεκάθαρα πάντως εδώ ότι το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της είναι καλύτερο από αυτό άλλων πόλεων και όλως παραδόξως ήταν καθαρότερη από ότι είχα διαβάσει και περίμενα να δω.
Από το χώρο στάθμευσης περπατήσαμε λίγα μέτρα όπου βρίσκεται το εκδοτήριο εισιτηρίων και τα αυτοκινητάκια του γκολφ που μετέφεραν αθόρυβα και χωρίς καυσαέριο τους τουρίστες στο παγκοσμίου φήμης μαυσωλείο.Στο εισιτήριο των 10 ευρώ περιλαμβάνεται η είσοδος με προτεραιότητα σε σχέση με το φτηνό των 30 λεπτών (!!!) που εκδίδουν οι ορδές των Ινδών τουριστών,ένα μπουκάλι νερό κι ένα ζευγάρι ποδονάρια για την προστασία του μνημείου από τη φθορά.
Όταν φτάσαμε στην είσοδο η ουρά ήταν απίστευτα τεράστια!Είχα διαβάσει ότι αν συμπληρωθεί ο επιτρεπόμενος αριθμός επισκεπτών ανά ημέρα η πύλη κλείνει και το εισιτήριο ισχύει για την επόμενη μέρα.Εμείς όμως την επόμενη μέρα νωρίς το πρωί αναχωρούσαμε με τρένο για το Τζανσί οπότε με έπιασε τρελό άγχος όταν είδα τον όγκο του κόσμου που περίμενε.Γρήγορα όμως αντιληφθήκαμε ότι οι ουρές ήταν τρεις,μία για όλες τις γυναίκες ανεξαρτήτου εισιτηρίου,μία για τους άντρες με το ακριβό εισιτήριο και μία για τους άντρες με το φθηνό.Οι τελευταίοι είμαι σίγουρη ότι ακόμη περιμένουν!!!
Εγώ μπήκα σε ένα τέταρτο περίπου μετά από σωματικό έλεγχο αλλά ο σύζυγος χρειάστηκε 45 λεπτά αναμονής.Το μνημείο από την είσοδο δεν φαίνεται καθόλου κι αυτό ανέβασε την αγωνία μου στα ύψη αλλά ήθελα να πάμε παρέα οπότε ανέμενα καρτερικά.Όταν πια ξεμπερδέψαμε με τους ελέγχους κατευθυνθήκαμε προς την εντυπωσιακή πύλη κι αρχίσαμε αχνά να ξεχωρίζουμε το θεωρούμενο ως το ωραιότερο κτίριο στον κόσμο.Καθώς διαβαίναμε την πύλη η συγκίνηση ήταν μεγάλη και ειλικρινά το θέαμα του υπέροχου αυτού κτίσματος μας συνεπήρε όσο κανένα άλλο στην μικρή ταξιδιωτική μας ζωή!!!!!!!
Ένιωσα δέος και ταραχή μπροστά στο μεγαλείο του και ξαφνικά ήταν σα να χάθηκε ο κόσμος όλος από γύρω μου και να έμεινα μονάχη να θαυμάζω την μεγαλοπρέπεια του!
Το ανυπέρβλητο αυτό μνημείο-μαυσωλείο χτίστηκε από τον αυτοκράτορα Shah Jahan προς τιμήν της 3ης του συζύγου Mumtaz Mahal η οποία πέθανε στην 14η γέννα της.Κάθε χρόνο το επισκέπτεται αριθμός τουριστών υπερδιπλάσιος των κατοίκων της Άγκρα!
Ο Radindranath Tagore το περιέγραψε ως ‘’ένα δάκρυ στο μάγουλο της αιωνιότητας’’,ο Rudyard Kipling ως την ‘’ενσάρκωση κάθε αγνού πράγματος’’ ενώ ο ίδιος ο εμπνευστής του ως ‘’την πτώση δακρύων από τα μάτια του ήλιου και του φεγγαριού μαζί’’.
Η τοποθεσία που είναι χτισμένo προσθέτει πολύ στο μύθο του καθώς βρίσκεται υπερυψωμένο σε μαρμάρινη παλτφόρμα δίπλα στον ποταμό Yamuna
έτσι ώστε όταν το κοιτάς από μακριά να φαίνεται πίσω του μόνο ο ουράνιος ορίζοντας.
Ο οποίος ουρανός μου έκανε τη χάρη να είναι πεντακάθαρος και οι αχτίδες του ήλιου καθώς έπεφτε το ηλιοβασίλεμα το φωτίζανε τόσο μαγικά που δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω του!
Για να φτάσουμε στα σκαλιά του Μαυσωλείου περπατήσαμε στους υπέροχους κήπους,ornamental gardens,κλασσικοί Περσικοί κήποι Mughal charbagh στο κέντρο των οποίων υπάρχει ένα υδάτινο μονοπάτι.Όταν τα νερά του είναι ήσυχα όπως την ημέρα που το επισκεφτήκαμε το Ταζ Μαχάλ καθρεπτίζεται σ’αυτό το μονοπάτι δημιουργώντας μια μαγική εικόνα!
Αριστερά και δεξιά υψώνονται οι 40 μέτρων μιναρέδες οι οποίοι κλίνουν με τέτοιο τρόπο ώστε σε περίπτωση σεισμού να μην πέσουν πάνω στο πολύτιμο μνημείο.Δυτικά βρίσκεται το Τζαμί,σημαντικός τόπος συνάντησης των μουσουλμάνων της Άγκρα,γι’αυτό κάθε Παρασκευή ο χώρος του Μαυσωλείου είναι ανοικτός μόνο για την προσευχή τους στο Τζαμί και δεν είναι επιτρεπτή η είσοδος σε τουρίστες.Ανατολικά χτίστηκε ένα πανομοιότυπο κτίριο,το jawab,αποκλειστικά για λόγους συμμετρίας.
Το Μαυσωλείο είναι χτισμένο από ημιδιάφανο λευκό μάρμαρο ενώ σκαλισμένα λουλούδια και ημιπολύτιμοι λίθοι διακοσμούν τόσο το εξωτερικό όσο και το εσωτερικό του.Στον κεντρικό θόλο βρίσκεται το κενοτάφιο της Mumtaz Mahal και η μόνη παραφωνία στην απίστευτη συμμετρία του όλου κτίσματος είναι το κενοτάφιο του Shah Jahan που προστέθηκε δίπλα στο δικό της από τον σφετεριστή γιο του Aurangzeb το 1666.Οι αληθινοί τάφοι του ζεύγους βρίσκονται σ’ένα δωμάτιο στο υπόγειο του μαυσωλείου κάτω από τον κεντρικό θόλο και δεν είναι προσβάσιμοι σε κανέναν.
Για την είσοδο στο Μαυσωλείο πάλι τηρείτε προτεραιότητα ανάλογα με το εισιτήριο και δεν επιτρέπεται η φωτογράφιση και η βιντεοσκόπηση.Παρ’όλο που το πλήθος ήταν μεγάλο δεν επικρατούσε φασαρία κάτι που μου έκανε εντύπωση γιατί έμοιαζαν όλοι αποσβολωμένοι, σα να κρατούσαμε όλοι μαζί την ανάσα μας μη χαλάσουμε την ησυχία της Μουμτάζ!
Πως πέρασαν οι ώρες πραγματικά δεν κατάλαβα!Καθίσαμε σ’ένα ήσυχο σημείο και παρακολουθήσαμε αμίλητοι τον ήλιο να δύει σ’ένα από τα ωραιότερα μέρη στον κόσμο!!!
Τα πόδια δεν κίναγαν να φύγουν,τα μάτια δεν ήθελαν να αποχωριστούν…πήρα βαθιά ανάσα και πέρασα την πύλη κοιτώντας πίσω μου για τελευταία φορά λες και δε θα ξανάβλεπα κάποιον πολύ αγαπημένο.Περίεργο συναίσθημα!
Επιλέξαμε να περπατήσουμε στην επιστροφή για να χαλαρώσει το κορμί και να τιθασευτεί η σκέψη.Χαζέψαμε στα μαγαζάκια με τα ψέυτικα μαρμάρινα ταζ,τα χιλιοειδωμένα ινδικά σουβενίρ και τις απίστευτες ινδικές ατάκες υπερβολής για να πουλήσουν το εμπόρευμα τους.Τα είχαμε όλα συνηθίσει πια τόσο πολύ που απλά χαμογελούσαμε!
Η ώρα ήταν ήδη περασμένη για να επισκεφτούμε πλέον το φρούριο της Άγκρα παρ’όλα αυτά ο οδηγός έκανε μια προσπάθεια να το προλάβουμε.Φτάσαμε την ώρα που έκλεινε και κάναμε μια μικρή βόλτα.Δεν είχα όρεξη καν να βγάλω φωτογραφίες,το Ταζ τα είχε επισκιάσει όλα.Το μόνο που μπορώ να σας γράψω από τη σύντομη επισκεψή μας είναι πως μοιάζει αρκετά με το Red Fort του Δελχίου.Ειλικρινά και με το χέρι στην καρδιά θα την ήθελα άλλη μια μέρα στην Άγκρα,αισθάνομαι ότι την αδίκησα αυτή την πόλη.Έχει περισσότερο ενδιαφέρον από ότι περίμενα και δεν προλαβαίνεις να τη δεις σε μισή μέρα.
Φεύγοντας από το φρούριο κάναμε μια βόλτα στην πόλη όπου στο κέντρο της βρίσκεται το Kinari Bazaar,μίγμα παζαριών διαφόρων ειδών μέσα σε στενούς πολύβουους δρόμους.Επίσης λίγο έξω από την πόλη ετοιμαζόταν μεταμεσονύκτια αγορά μέσα σε τεραστίων διαστάσεων τέντα με χωρούς και πανυγήρια αλλά πώς να ξενυχτήσεις όταν πρέπει να ξυπνήσεις στις 6 και είσαι ήδη πτώμα!
Κατά τις 8μιση φτάσαμε στο ξενοδοχείο,το καλύτερο όλου του ταξιδιού δυστυχώς για ελάχιστες ώρες,όπου μας υποδέχτηκαν με κρύα κοκα-κόλα και μας έδωσαν μια υπέροχη σουίτα με θέα ως το Ταζ Μαχάλ!http://www.utkarshvilas.com/index.htm.
Βρισκόταν σε μια περιοχή σχετικά μακριά από το κέντρο πιο σύγχρονη,με εμπορικά καταστήματα και ωραίους μεγάλους δρόμους.Σα να μη βρισκόμασταν ξαφνικά στην Ινδία.Ακόμη και ο κόσμος,κυρίως νεολαία,έμοιαζε εντελώς δυτικοποιημένος.Εξερευνήσαμε με τα πόδια την περιοχή όπου κατοικοεδρεύανε όλα τα μεγάλα ξενοδοχεία και τα καλά εστιατόρια τα οποία γεμίζανε ασφυκτικά με ορδές τουριστών.Δε μας έκανε κλικ κανένα,ίσως και γι’αυτό το λόγο,οπότε αποφασίσαμε απόψε να φάμε ινδικό junkfood στα mac donalds ενός εμπορικού.Μου είχανε λείψει οι τηγανιτές πατάτες,δεν άντεχα άλλο tandoorichicken και malaikofta.Βέβαια η καύτρα,καύτρα!
Παρατηρούσα τριγύρω τους καλοβαλμένους νεαρούς και νεαρές να πειράζονται και να γελάνε όπως σε οποιαδήποτε δυτική πόλη, καλοντυμένα πιτσιρίκια με παιδικά γεύματα και ζευγαράκια σε τρυφερές περιπτύξεις και δεν μπορούσα να πιστέψω ότι λίγο πιο κει πεινάνε και ζητιανέυουν,ζουν στο δρόμο με ψίχουλα και κάποια άλλα άτυχα παιδάκια κοιμούνται στα πεζοδρόμια.
Απίστευτη χώρα,απίστευτες αντιθέσεις!!!
Καταπληκτική εισαγωγή Villi!!!! Περιμένω με αγωνία τη συνέχεια!!!
