Ιταλία Ιταλια (Ρώμη - Τοσκάνη)

[cliff_ac]

2η Μέρα ταξιδιού 19 Αυγούστου 2008 , ώρα: 15:00 , μέρος : Ιταλία, Ανκόνα

Μετά από ατέλειωτες ώρες ύπνου στο κατάστρωμα , καμιά 50αριά κρεμάλες , 2 τουρνουά μπιρίμπας και κάποια τσιγάρα επιτέλους φθάσαμε . 21 ώρες μακριά μας και όλα ήτανε τόσο μα τόσο διαφορετικά . Επιτέλους συναντούσα ένα κόσμο που είχε στυλ . Τα σπίτια και τα κτίρια με τον ξεχωριστό τους ρυθμό , χωρίς να κρύβονται πίσω από τα καλώδια ρεύματος ήταν διαθέσιμα για να βγάλεις κάποιες φωτογραφίες που θυμίζουν όλα όσα βλέπεις στις ταινίες και αναρωτιέσαι αν όντως υπάρχουν όλα αυτά. Για σήμερα το σχέδιο είχε παραμονή στην Ανκόνα και μεταμεσονύχτια μεταφορά με τρένο στην Ρώμη. - γλυτώσαμε έξοδα διαμονής και αποζημιωθήκαμε στη συνέχεια πλήρως για το ξενύχτι-

Αρχικά βρήκαμε μέρος στο σταθμό των τρένων να αφήσουμε τα πράγματά μας . Ύστερα ο ενθουσιασμός και η μεγάλη δόση ενέργειας που μας διαπερνούσε δεν άφηνε πολλες επιλογές από το να περπατήσουμε όλη -ΟΛΗ- την πόλη . Είδαμε τους δρόμους , μπήκαμε σε τοπικά μαγαζιά , ανεβήκαμε σε σημεία για πανοραμικές φωτογραφίες . Όλα αυτά ως που να πάει η ώρα 18:30 , τότε κινηθήκαμε στο κέντρο της πόλης για να αναζητήσουμε την πρώτη γαστρονομική φωλιά. Ήταν ένα Ιταλικό Φαστ Φουντ που είχε μόνο .. Πιτσα .. την οποία τίμησα με το παραπάνω , αφού δύσκολα χορταίνεις με την λεπτή τους ζύμη . Ήταν όντως ευκαιρία για να δοκιμάσω κάποιους συνδυασμούς που ποτέ δε θα έβρισκα στην Ελλάδα όπως αυτός με μιά δικιά τους σάλτσα και κομάτια κοτόπουλου .

Η ώρα περνούσε , λόγω του ότι η Ανκόνα είναι μόνο μια επαρχιακή πόλη φοβηθήκαμε ότι όλα θα άρχισαν να κοκαλόνουν σιγα σιγά μετα τις 9 , και για αυτό κινηθήκαμε προς την περιοχή πάνω από το λιμάνι όπου μπορούσαμε να βγάλουμε τις πιο καλλιτεχνικές φωτογραφίες και να κάνουμε μια χαλαρή βόλτα αποχαιρετώντας την Ανκόνα έχοντας μπροστά μας μια πεντάωρη αναμονή στον σταθμό των τρένων .

Παρότι αυτή η αναμονή στους πιο πολλούς φαίνεται βασανιστική για εμάς ήταν από της πιο όμορφες στιγμές του ταξιδιού . Τα mp3 που είχαμε , μαζί με μια δόση houmor και την βιντεοκάμερα δεν ήθελε και πολύ για την δημιουργία αρκετών βίντεο που θα έχουμε να δείχνουμε στους φίλους μας για το πως να γίνετε ρεζίλι σε μια αίθουσα αναμονής!!... Με αυτά και με αυτά το ταξιδι φτάνει σε μια κρίσιμη καμπή του τόσο νωρίς . Γενικά όπου πάμε δε θέλουμε να είμαστε μέσα στα καθιερωμένα και μόνο στα τουριστικά , μας αρέσει να γνωρίζουμε τον τόπο που πάμε . Για να γίνει αυτό βέβαια πρέπει να μάθεις τους τοπικούς τρόπους διασκέδασης κλπ κλπ και αυτό μόνο αν γνωρίσεις τους ανθρώπους της κάθε περιοχής , έτσι επιδιώξαμε να κάνουμε πολλές γνωριμίες . Η πρώτη και μάλλον η σημαντικότερη ήτανε ο Σιμόνε . Ο Σιμόνε ήταν ένας καθηγητής πανεπιστημίου της Ρώμης , 29 ετών με ειδίκευση στη ψυχολογία των videogames , ο οποίος άκουγε ρέγκε και ροκ ήτανε αριστερός , φανατικός οπαδός της Ρώμα και γύρναγε από ένα ταξίδι στην Κροατία . οι επόμενες 3 ώρες που μας μέναν μέσα στο τρένο ποια για να φθάσουμε στη Ρώμη πέρασαν πάρα πολύ γρήγορα (καταπληκτικά άτομα - καταπληκτικες συζητήσεις!). Μιας και στα πιο πολλά ταιριάζαμε δε θα μπορούσε να μην ήτανε ο καλύτερος ταξιδιωτικός μας οδηγός για την Ρώμη ...

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2

First Προηγούμενη 2 of 2

Go to chapter

Go

[tania]

Καλώς ήρθες έπειτα από καιρό στο travel stories. Περιμένουμε για τη συνέχεια. Για το καράβι τι να σου πω, χαρά στο κουράγιο σας. Είναι ένα μέσο που απαιχθάνομαι για τις πολύωρες διαδρομές. Είχα πάει κάποτε Χίο και νόμιζα ότι δε θα φτάσω ποτέ. :killme:

 

[cliff_ac]

Καλώς ήρθες έπειτα από καιρό στο travel stories. Περιμένουμε για τη συνέχεια. Για το καράβι τι να σου πω, χαρά στο κουράγιο σας. Είναι ένα μέσο που απαιχθάνομαι για τις πολύωρες διαδρομές. Είχα πάει κάποτε Χίο και νόμιζα ότι δε θα φτάσω ποτέ. :killme:

πλακα μου κανεις.. !!!!!!!!!!!!!!!!! η χιος είναι μόλις 9 ώρες! το ταξιδι στο καράβι πρέπει να το ευχαριστιέσαι είναι μέρος της διαδρομής δε μετράει μόνο ο προορισμός!! καλως σας ξαναβρήκα και ελπίζω να βρω χρόνο να την τελειώσω την ιστορία!

 

[voyage]

Τα καράβια για Ιταλία δεν έχουν καμμία σχέση με αυτά που πάνε Χίο.Τania είναι super εξοπλισμένα , δεν καταλαβαίνεις ότι είσαι σε καράβι,νομίζεις ότι πατάς στη γη ! Είναι ξεκούραστο ταξίδι , έχει μέσα καζίνο,duty free, φοβερά εστιατόρια με λογικές τιμές και ποιότητα άψογη.Είναι πεντακάθαρα με ωραίες καμπίνες. Έχω πάει 3 φορές Ιταλία, ποτέ αεροπορικώς,ήταν όλες με superfast ferries.Τώρα τον Οκτώβριο ετοιμαζόμαστε πάλι με superfast να πάμε Νότια Ιταλία !!!

 

[cliff_ac]

2η Μέρα ταξιδιού 19 Αυγούστου 2008 , ώρα: 15:00 , μέρος : Ιταλία, Ανκόνα

Μετά από ατέλειωτες ώρες ύπνου στο κατάστρωμα , καμιά 50αριά κρεμάλες , 2 τουρνουά μπιρίμπας και κάποια τσιγάρα επιτέλους φθάσαμε . 21 ώρες μακριά μας και όλα ήτανε τόσο μα τόσο διαφορετικά . Επιτέλους συναντούσα ένα κόσμο που είχε στυλ . Τα σπίτια και τα κτίρια με τον ξεχωριστό τους ρυθμό , χωρίς να κρύβονται πίσω από τα καλώδια ρεύματος ήταν διαθέσιμα για να βγάλεις κάποιες φωτογραφίες που θυμίζουν όλα όσα βλέπεις στις ταινίες και αναρωτιέσαι αν όντως υπάρχουν όλα αυτά. Για σήμερα το σχέδιο είχε παραμονή στην Ανκόνα και μεταμεσονύχτια μεταφορά με τρένο στην Ρώμη. - γλυτώσαμε έξοδα διαμονής και αποζημιωθήκαμε στη συνέχεια πλήρως για το ξενύχτι-

Αρχικά βρήκαμε μέρος στο σταθμό των τρένων να αφήσουμε τα πράγματά μας . Ύστερα ο ενθουσιασμός και η μεγάλη δόση ενέργειας που μας διαπερνούσε δεν άφηνε πολλες επιλογές από το να περπατήσουμε όλη -ΟΛΗ- την πόλη . Είδαμε τους δρόμους , μπήκαμε σε τοπικά μαγαζιά , ανεβήκαμε σε σημεία για πανοραμικές φωτογραφίες . Όλα αυτά ως που να πάει η ώρα 18:30 , τότε κινηθήκαμε στο κέντρο της πόλης για να αναζητήσουμε την πρώτη γαστρονομική φωλιά. Ήταν ένα Ιταλικό Φαστ Φουντ που είχε μόνο .. Πιτσα .. την οποία τίμησα με το παραπάνω , αφού δύσκολα χορταίνεις με την λεπτή τους ζύμη . Ήταν όντως ευκαιρία για να δοκιμάσω κάποιους συνδυασμούς που ποτέ δε θα έβρισκα στην Ελλάδα όπως αυτός με μιά δικιά τους σάλτσα και κομάτια κοτόπουλου .

Η ώρα περνούσε , λόγω του ότι η Ανκόνα είναι μόνο μια επαρχιακή πόλη φοβηθήκαμε ότι όλα θα άρχισαν να κοκαλόνουν σιγα σιγά μετα τις 9 , και για αυτό κινηθήκαμε προς την περιοχή πάνω από το λιμάνι όπου μπορούσαμε να βγάλουμε τις πιο καλλιτεχνικές φωτογραφίες και να κάνουμε μια χαλαρή βόλτα αποχαιρετώντας την Ανκόνα έχοντας μπροστά μας μια πεντάωρη αναμονή στον σταθμό των τρένων .

Παρότι αυτή η αναμονή στους πιο πολλούς φαίνεται βασανιστική για εμάς ήταν από της πιο όμορφες στιγμές του ταξιδιού . Τα mp3 που είχαμε , μαζί με μια δόση houmor και την βιντεοκάμερα δεν ήθελε και πολύ για την δημιουργία αρκετών βίντεο που θα έχουμε να δείχνουμε στους φίλους μας για το πως να γίνετε ρεζίλι σε μια αίθουσα αναμονής!!... Με αυτά και με αυτά το ταξιδι φτάνει σε μια κρίσιμη καμπή του τόσο νωρίς . Γενικά όπου πάμε δε θέλουμε να είμαστε μέσα στα καθιερωμένα και μόνο στα τουριστικά , μας αρέσει να γνωρίζουμε τον τόπο που πάμε . Για να γίνει αυτό βέβαια πρέπει να μάθεις τους τοπικούς τρόπους διασκέδασης κλπ κλπ και αυτό μόνο αν γνωρίσεις τους ανθρώπους της κάθε περιοχής , έτσι επιδιώξαμε να κάνουμε πολλές γνωριμίες . Η πρώτη και μάλλον η σημαντικότερη ήτανε ο Σιμόνε . Ο Σιμόνε ήταν ένας καθηγητής πανεπιστημίου της Ρώμης , 29 ετών με ειδίκευση στη ψυχολογία των videogames , ο οποίος άκουγε ρέγκε και ροκ ήτανε αριστερός , φανατικός οπαδός της Ρώμα και γύρναγε από ένα ταξίδι στην Κροατία . οι επόμενες 3 ώρες που μας μέναν μέσα στο τρένο ποια για να φθάσουμε στη Ρώμη πέρασαν πάρα πολύ γρήγορα (καταπληκτικά άτομα - καταπληκτικες συζητήσεις!). Μιας και στα πιο πολλά ταιριάζαμε δε θα μπορούσε να μην ήτανε ο καλύτερος ταξιδιωτικός μας οδηγός για την Ρώμη ...

 

[renata]

κολησαμε !!
άντε και περιμένομε και άλλοοοο!!!
και μετά και μετά ...