panius
Member
- Μηνύματα
- 664
- Likes
- 2.720
Ημέρα 6η: Fethiye -Επιστροφή
Ξυπνάω πρωί, πρωί. Τρώω πρωινό και μπαίνω στο αμάξι με κατεύθυνση την πιο διάσημη παραλία σε όλη την Τουρκία: Olu Deniz! Μια γλώσσα άμμου χωρίζει τη θάλασσα από την παρακείμενη λιμνοθάλασσα, ενώ η τριγύρω πλαγιές είναι κατάφυτες με πεύκα που γλύφουν στην κυριολεξία το νερό!
Πανέμορφο μέρος και άκρως τουριστικό. Καθότι όλη η περιοχή, όμως, έχει χαρακτηριστεί εθνικό πάρκο, η οικονομική εκμετάλλευση είναι σχετικά ήπια. Δεν ακούς δυνατή μουσική από τα μεγάφωνα και η όποια δόμηση σταματάει πολύ πριν μπεις στο Εθνικό Πάρκο. Ακριβώς πάνω από την παραλία, χάσκει στα 2000 μέτρα η κορυφή του όρους Babadag. Τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί στο δημοφιλέστερο μέρος για τους λάτρεις του παραπέντε. Δεκάδες αλεξίπτωτα διαγράφουν κύκλους πάνω στον ουρανό, πριν προσγειωθούν πάνω στην αμμουδιά.
Απόλαυσα ένα πολύ δροσιστικό και χαλαρωτικό μπανάκι στη θάλασσα, αναζωογονημένος μπήκα στο αμάξι και συνέχισα προς το μεγαλύτερο χωριό - φάντασμα της Τουρκίας.
Πάνω από τρεις χιλιάδες Έλληνες εγκατέλειψαν το Λιβίσι με την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1924. Σε αντίθεση όμως με τον Κιρκιτζέ στην Έφεσο, αυτό το χωριό δεν ξανακατοικήθηκε ποτέ. Λένε ότι οι Έλληνες ρίξανε κατάρα και οι Τούρκοι φοβούνται να πάνε να μείνουν εκεί.
Τώρα περπατάς τα έρημα καλντερίμια, χαζεύεις τα γκρεμισμένα σπίτια με τα τζάκια να υψώνουν ακόμα τις καμινάδες τους σαν μνήματα, μπαίνεις στην αυλή του σχολείου, περνάς το διάτρητο κουφάρι της εκκλησίας, χαζεύεις τις βοτσαλωτές αυλές και φέρνεις στο νου σου τη μεγάλη ομοιότητα με τα κεφαλοχώρια της Ρόδου. Η καρδιά σφίχτηκε για άλλη μια φορά.
Ξαναγύρισα στο Fethiye. Στα υψώματα περιμετρικά της πόλης, οι βράχοι όλοι ήταν σκαμμένοι με δεκάδες λυκιακούς τάφους, πολλοί από αυτούς περίτεχνα διακοσμημένοι με ιωνικούς κίονες. Σε αντίθεση με τα Μύρα, εδώ τους βλέπεις δωρεάν, καθώς βρίσκονται ακριβώς δίπλα στο δημόσιο δρόμο.
Την επόμενη μέρα ξεκίνησα νωρίς για τα εναπομείναντα 125 χιλιόμετρα του ταξιδιού μου μέχρι το Μαρμαρίς και την επιστροφή μου στη Ρόδο.
Πανέμορφη διαδρομή, που θα μου πρόσφερε πολύ ωραίες εικόνες επιλόγου, οι οποίες θα με συντρόφευαν μέσα στο πλοίο. Δυστυχώς με έγραψαν (άδικα - υποτίθεται πέρασα στο αντίθετο ρεύμα) λίγο έξω από το Μαρμαρίς και έτσι το μόνο που σκεφτόμουν στο πλοίο ήταν το 50ευρο που έσκασα κερατιάτικα στους Τούρκους τροχονόμους.
Έτσι έκλεισε ο οδικός κύκλος στα νοτιοδυτικά της Τουρκίας. Μια πολύ ενδιαφέρουσα γωνιά αυτής της χώρας, γεμάτη φυσικές ομορφιές και απίστευτα πλούσια σε ιστορικά μνημεία. Όσοι ζουν στα νησιά, από Χίο και κάτω, μπορούν άνετα και πολύ εύκολα να πραγματοποιήσουν αυτή τη διαδρομή μέσα σε μια βδομάδα κάνοντας τον ίδιο κύκλο ακριβώς, από διαφορετικά σημεία εκκίνησης βέβαια, ανάλογα με το νησί αναχώρησης.
Με αυτό το ταξίδι έκλεισε και ο κύκλος της φοιτητικής ζωής μου στη Ρόδο. Λίγες μέρες μετά, με το ίδιο αμάξι μπήκα σε άλλο πλοίο αυτή τη φορά με προορισμό τον Πειραια.
Με αυτή την ανάρτηση, κλείνω και τον κύκλο αυτής της ιστορίας που έμεινε στοιχειωμένη εδώ και 6 χρόνια, περιμένοντας κάποτε να ολοκληρωθεί. Ούφ! Τα κατάφερα επιτέλους!!!
@katkats αναλαμβάνεις εσύ τώρα
Ξυπνάω πρωί, πρωί. Τρώω πρωινό και μπαίνω στο αμάξι με κατεύθυνση την πιο διάσημη παραλία σε όλη την Τουρκία: Olu Deniz! Μια γλώσσα άμμου χωρίζει τη θάλασσα από την παρακείμενη λιμνοθάλασσα, ενώ η τριγύρω πλαγιές είναι κατάφυτες με πεύκα που γλύφουν στην κυριολεξία το νερό!
Πανέμορφο μέρος και άκρως τουριστικό. Καθότι όλη η περιοχή, όμως, έχει χαρακτηριστεί εθνικό πάρκο, η οικονομική εκμετάλλευση είναι σχετικά ήπια. Δεν ακούς δυνατή μουσική από τα μεγάφωνα και η όποια δόμηση σταματάει πολύ πριν μπεις στο Εθνικό Πάρκο. Ακριβώς πάνω από την παραλία, χάσκει στα 2000 μέτρα η κορυφή του όρους Babadag. Τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί στο δημοφιλέστερο μέρος για τους λάτρεις του παραπέντε. Δεκάδες αλεξίπτωτα διαγράφουν κύκλους πάνω στον ουρανό, πριν προσγειωθούν πάνω στην αμμουδιά.
Απόλαυσα ένα πολύ δροσιστικό και χαλαρωτικό μπανάκι στη θάλασσα, αναζωογονημένος μπήκα στο αμάξι και συνέχισα προς το μεγαλύτερο χωριό - φάντασμα της Τουρκίας.
Πάνω από τρεις χιλιάδες Έλληνες εγκατέλειψαν το Λιβίσι με την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1924. Σε αντίθεση όμως με τον Κιρκιτζέ στην Έφεσο, αυτό το χωριό δεν ξανακατοικήθηκε ποτέ. Λένε ότι οι Έλληνες ρίξανε κατάρα και οι Τούρκοι φοβούνται να πάνε να μείνουν εκεί.
Τώρα περπατάς τα έρημα καλντερίμια, χαζεύεις τα γκρεμισμένα σπίτια με τα τζάκια να υψώνουν ακόμα τις καμινάδες τους σαν μνήματα, μπαίνεις στην αυλή του σχολείου, περνάς το διάτρητο κουφάρι της εκκλησίας, χαζεύεις τις βοτσαλωτές αυλές και φέρνεις στο νου σου τη μεγάλη ομοιότητα με τα κεφαλοχώρια της Ρόδου. Η καρδιά σφίχτηκε για άλλη μια φορά.
Ξαναγύρισα στο Fethiye. Στα υψώματα περιμετρικά της πόλης, οι βράχοι όλοι ήταν σκαμμένοι με δεκάδες λυκιακούς τάφους, πολλοί από αυτούς περίτεχνα διακοσμημένοι με ιωνικούς κίονες. Σε αντίθεση με τα Μύρα, εδώ τους βλέπεις δωρεάν, καθώς βρίσκονται ακριβώς δίπλα στο δημόσιο δρόμο.
Την επόμενη μέρα ξεκίνησα νωρίς για τα εναπομείναντα 125 χιλιόμετρα του ταξιδιού μου μέχρι το Μαρμαρίς και την επιστροφή μου στη Ρόδο.
Πανέμορφη διαδρομή, που θα μου πρόσφερε πολύ ωραίες εικόνες επιλόγου, οι οποίες θα με συντρόφευαν μέσα στο πλοίο. Δυστυχώς με έγραψαν (άδικα - υποτίθεται πέρασα στο αντίθετο ρεύμα) λίγο έξω από το Μαρμαρίς και έτσι το μόνο που σκεφτόμουν στο πλοίο ήταν το 50ευρο που έσκασα κερατιάτικα στους Τούρκους τροχονόμους.
Έτσι έκλεισε ο οδικός κύκλος στα νοτιοδυτικά της Τουρκίας. Μια πολύ ενδιαφέρουσα γωνιά αυτής της χώρας, γεμάτη φυσικές ομορφιές και απίστευτα πλούσια σε ιστορικά μνημεία. Όσοι ζουν στα νησιά, από Χίο και κάτω, μπορούν άνετα και πολύ εύκολα να πραγματοποιήσουν αυτή τη διαδρομή μέσα σε μια βδομάδα κάνοντας τον ίδιο κύκλο ακριβώς, από διαφορετικά σημεία εκκίνησης βέβαια, ανάλογα με το νησί αναχώρησης.
Με αυτό το ταξίδι έκλεισε και ο κύκλος της φοιτητικής ζωής μου στη Ρόδο. Λίγες μέρες μετά, με το ίδιο αμάξι μπήκα σε άλλο πλοίο αυτή τη φορά με προορισμό τον Πειραια.
Με αυτή την ανάρτηση, κλείνω και τον κύκλο αυτής της ιστορίας που έμεινε στοιχειωμένη εδώ και 6 χρόνια, περιμένοντας κάποτε να ολοκληρωθεί. Ούφ! Τα κατάφερα επιτέλους!!!
@katkats αναλαμβάνεις εσύ τώρα
Attachments
-
144,7 KB Προβολές: 38