Περιεχόμενα
HMΕΡΑ ΔΕΥΤΕΡΗ
Σήμερα σηκωθήκαμε ακόμα περισσότερο χαρούμενοι γιατι ο καιρός ήταν αρκετά καλός,αφου ήταν κάτι για το οποίο ευχόμασταν, μιας και η επίσκεψη μας στο ανάκτορο των Βερσαλλιών και στους κήπους, το απαιτούσε. Έτσι αφού ήπιαμε τον καφέ μας και ετοιμαστήκαμε πήραμε το τρένο για Βερσαλλίες . Δεν αγοράσαμε άλλα εισιτήρια αφού η κάρτα καλύπτε όλες τι διαδρομές.
Η διαδρομή είναι περίπου σαράντα λεπτά αλλά πολύ ευχάριστη γιατι πέρα απο την παρέα βοήθησε το γεγονός οτι τα βαγόνια του τρένου ήταν ντυμένα με θέματα απο το ανάκτορο και έτσι όλο αυτό το κλίμα σε προϊδεάζει για το τι θα ακολουθήσει!
Aπο την στάση περπατήσαμε περίπου πέντε λεπτά και φτάσαμε στο παλάτι. Οι φωτογραφίες δεν μπορούν να περιγράψουν αυτό που βλέπαμε. Όλα και εδώ τόσο ωραία που σε μαγνήτιζαν πριν καν μπεις μέσα. Πληρώσαμε δεκαπέντε ευρώ το άτομο για να συνεχίσουμε στο εσωτερικό του παλατιού.
Στο παλάτι μέσα βλέπεις πολλά έπιπλα των βασιλιάδων , ωραίους πίνακες,την αίθουσα των καθρεφτών αλλά και σύντομες παρουσιάσεις για το πότε κτίστηκε κάθε τι και απο ποιόν. Ζείς σε εκείνη την εποχή , φαντάζεσαι την καθημερινότητα τους και τον τρόπο ζωης τους και απλά αφήνεις τον εαυτό σου να ταξιδέψει.
Όταν ολοκληρώθηκε η βόλτα μας στο παλάτι και αφού επανήλθαμε στην πραγματικότητα, αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα στους τόσο υπέροχους και τόσο μεγάλους κήπους του ανακτόρου. Πληρώσαμε 9 ευρώ είσοδο και πραγματικά άξιζαν. Οι κήποι τόσο όμορφοι, σου μεταφέρουν την ηρεμία και την γαλήνη που τόσο χρειαζόμαστε. Τα συντριβάνια προσεγμένα,όμορφα και τόσα πολλά!
Μερικά απο αυτα ονομάζονται και μουσικά συντριβάνια γιατι «χορεύουν» στους ρυθμούς του φωτός και της μουσικής.
Kάτσαμε στην καφετέρια έξω απο τους κήπους και αρκετοί εκεί νοίκιαζαν βαρκούλες και έκαναν βόλτα μέσα στην λίμνη. Μπορούσες επίσης αν ήθελες να νοικιάσεις μικρά αμαξάκια και να κάνεις βόλτα μέσα στους κήπους. Η τιμή τους ήταν 30 ευρώ αλλά δυστυχώς απαιτούσε δίπλωμα αυτοκινήτου και εμείς δεν είχαμε μαζί μας. Δεν πειράζει όμως , την επόμενη φορά!!
Η ώρα είχε φτάσει 5 και έπρεπε να φύγουμε για να πάμε στην Μονμάρτη που τόσα πολλά είχαμε διαβάσει. Η θέα της εκκλησίας απο κάτω σου κόβει την ανάσα. Μεγαλοπρεπής και επιβλητική!
Καθώς πλησιάζαμε προς τα πάνω για να πάρουμε το τελεφερίκ και να ανέβουμε στον λόφο για να θαυμάσουμε ην βασιλική της ιερής καρδιάς και στο εσωτερικό της, είδαμε μια παρέλαση ανθρώπων ντυμένων. Δεν καταλάβαμε αρχικά τι είναι αλλα αργότερα πληροφορηθήκαμε οτι το δεύτερο Σαββατοκύριακο του Οκτωβρίου ειναι η γιορτή του τρύγου της Μονμάρτης. Η γιορτή είναι φοβερή και τραβάει πολύ κόσμο. Πολλά υπαίθρια μαγαζάκια που πούλαγαν,κρασιά,τυριά και διάφορα γλυκά.
Αφού κάναμε την απαραίτητη στάση για να δοκιμάσουμε λίγα απο τα παραδοσιακά γλυκά αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στο εσωτερικό του ναού. Μείναμε έκπληκτοι απο την θαυμάσια αρχιτεκτονική του αλλά και απο την υπέροχη ψαλμωδία. Ήμασταν τυχεροί που βρεθήκαμε στο ναό εκείνη την χρονική στιγμή.
Όταν βγήκαμε απο το ναό περπατήσαμε για αρκετή ώρα στα τουριστικά μαγαζάκια της Μονμάρτης. Περάσαμε απο μια πλατεία που εκεί πλανόδιοι ζωγράφοι ζωγράφιζαν εκπληκτικούς πίνακες, γυρίσαμε τα σοκάκια ακούγοντας μουσικούς να τραγουδάνε διάφορα γαλλικά τραγούδια και νιώσαμε οτι βρισκόμαστε στο Παρίσιμιας άλλης εποχής!!Κάτσαμε για καφέ και χαζεύαμε τον κόσμο που περνούσε και διαπιστώσαμε ότι το Παρίσι σε μεταφέρει σε μια άλλη πραγματικότητα που τα καθημερινά προβλήματα φαίνονται ανούσια και το μόνο που έχει σημασία είναι να ζείς την κάθε στιγμή όσο πιο όμορφα μπορείς. Αυτό ήμασταν αποφασισμένοι να κάνουμε και τελικά...αυτό κάναμε.
Κατεβαίνοντας την Μονμάρτη αυτή την φορά απο τα σκαλοπατάκια κοιτάξαμε πίσω μας για να βεβαιωθούμε οτι έχουμε αποτυπώσει όσο το δυνατόν περισσότερο όλα όσα είχαμε δει. Περπατήσαμε στους δρόμους και αφού είχε περάσει η ώρα έπρεπε να πάμε για φαγητό και να γυρίσουμε και στο ξενοδοχείο. Πρίν απ αυτό όμως περάσαμε και μια βολτά απο το διάσημο σε όλους moulin rouge.!!
Η δεύτερη μέρα μας έφτασε στο τέλος της.Είδαμε όλα αυτά και παρ όλα αυτά δεν μας ενόχλησε λεπτό η κούραση. Ευτυχισμένοι? Φυσικότατα!
Σήμερα σηκωθήκαμε ακόμα περισσότερο χαρούμενοι γιατι ο καιρός ήταν αρκετά καλός,αφου ήταν κάτι για το οποίο ευχόμασταν, μιας και η επίσκεψη μας στο ανάκτορο των Βερσαλλιών και στους κήπους, το απαιτούσε. Έτσι αφού ήπιαμε τον καφέ μας και ετοιμαστήκαμε πήραμε το τρένο για Βερσαλλίες . Δεν αγοράσαμε άλλα εισιτήρια αφού η κάρτα καλύπτε όλες τι διαδρομές.
Η διαδρομή είναι περίπου σαράντα λεπτά αλλά πολύ ευχάριστη γιατι πέρα απο την παρέα βοήθησε το γεγονός οτι τα βαγόνια του τρένου ήταν ντυμένα με θέματα απο το ανάκτορο και έτσι όλο αυτό το κλίμα σε προϊδεάζει για το τι θα ακολουθήσει!
Aπο την στάση περπατήσαμε περίπου πέντε λεπτά και φτάσαμε στο παλάτι. Οι φωτογραφίες δεν μπορούν να περιγράψουν αυτό που βλέπαμε. Όλα και εδώ τόσο ωραία που σε μαγνήτιζαν πριν καν μπεις μέσα. Πληρώσαμε δεκαπέντε ευρώ το άτομο για να συνεχίσουμε στο εσωτερικό του παλατιού.
Στο παλάτι μέσα βλέπεις πολλά έπιπλα των βασιλιάδων , ωραίους πίνακες,την αίθουσα των καθρεφτών αλλά και σύντομες παρουσιάσεις για το πότε κτίστηκε κάθε τι και απο ποιόν. Ζείς σε εκείνη την εποχή , φαντάζεσαι την καθημερινότητα τους και τον τρόπο ζωης τους και απλά αφήνεις τον εαυτό σου να ταξιδέψει.
Όταν ολοκληρώθηκε η βόλτα μας στο παλάτι και αφού επανήλθαμε στην πραγματικότητα, αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα στους τόσο υπέροχους και τόσο μεγάλους κήπους του ανακτόρου. Πληρώσαμε 9 ευρώ είσοδο και πραγματικά άξιζαν. Οι κήποι τόσο όμορφοι, σου μεταφέρουν την ηρεμία και την γαλήνη που τόσο χρειαζόμαστε. Τα συντριβάνια προσεγμένα,όμορφα και τόσα πολλά!
Μερικά απο αυτα ονομάζονται και μουσικά συντριβάνια γιατι «χορεύουν» στους ρυθμούς του φωτός και της μουσικής.
Kάτσαμε στην καφετέρια έξω απο τους κήπους και αρκετοί εκεί νοίκιαζαν βαρκούλες και έκαναν βόλτα μέσα στην λίμνη. Μπορούσες επίσης αν ήθελες να νοικιάσεις μικρά αμαξάκια και να κάνεις βόλτα μέσα στους κήπους. Η τιμή τους ήταν 30 ευρώ αλλά δυστυχώς απαιτούσε δίπλωμα αυτοκινήτου και εμείς δεν είχαμε μαζί μας. Δεν πειράζει όμως , την επόμενη φορά!!
Η ώρα είχε φτάσει 5 και έπρεπε να φύγουμε για να πάμε στην Μονμάρτη που τόσα πολλά είχαμε διαβάσει. Η θέα της εκκλησίας απο κάτω σου κόβει την ανάσα. Μεγαλοπρεπής και επιβλητική!
Καθώς πλησιάζαμε προς τα πάνω για να πάρουμε το τελεφερίκ και να ανέβουμε στον λόφο για να θαυμάσουμε ην βασιλική της ιερής καρδιάς και στο εσωτερικό της, είδαμε μια παρέλαση ανθρώπων ντυμένων. Δεν καταλάβαμε αρχικά τι είναι αλλα αργότερα πληροφορηθήκαμε οτι το δεύτερο Σαββατοκύριακο του Οκτωβρίου ειναι η γιορτή του τρύγου της Μονμάρτης. Η γιορτή είναι φοβερή και τραβάει πολύ κόσμο. Πολλά υπαίθρια μαγαζάκια που πούλαγαν,κρασιά,τυριά και διάφορα γλυκά.
Αφού κάναμε την απαραίτητη στάση για να δοκιμάσουμε λίγα απο τα παραδοσιακά γλυκά αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στο εσωτερικό του ναού. Μείναμε έκπληκτοι απο την θαυμάσια αρχιτεκτονική του αλλά και απο την υπέροχη ψαλμωδία. Ήμασταν τυχεροί που βρεθήκαμε στο ναό εκείνη την χρονική στιγμή.
Όταν βγήκαμε απο το ναό περπατήσαμε για αρκετή ώρα στα τουριστικά μαγαζάκια της Μονμάρτης. Περάσαμε απο μια πλατεία που εκεί πλανόδιοι ζωγράφοι ζωγράφιζαν εκπληκτικούς πίνακες, γυρίσαμε τα σοκάκια ακούγοντας μουσικούς να τραγουδάνε διάφορα γαλλικά τραγούδια και νιώσαμε οτι βρισκόμαστε στο Παρίσιμιας άλλης εποχής!!Κάτσαμε για καφέ και χαζεύαμε τον κόσμο που περνούσε και διαπιστώσαμε ότι το Παρίσι σε μεταφέρει σε μια άλλη πραγματικότητα που τα καθημερινά προβλήματα φαίνονται ανούσια και το μόνο που έχει σημασία είναι να ζείς την κάθε στιγμή όσο πιο όμορφα μπορείς. Αυτό ήμασταν αποφασισμένοι να κάνουμε και τελικά...αυτό κάναμε.
Κατεβαίνοντας την Μονμάρτη αυτή την φορά απο τα σκαλοπατάκια κοιτάξαμε πίσω μας για να βεβαιωθούμε οτι έχουμε αποτυπώσει όσο το δυνατόν περισσότερο όλα όσα είχαμε δει. Περπατήσαμε στους δρόμους και αφού είχε περάσει η ώρα έπρεπε να πάμε για φαγητό και να γυρίσουμε και στο ξενοδοχείο. Πρίν απ αυτό όμως περάσαμε και μια βολτά απο το διάσημο σε όλους moulin rouge.!!
Η δεύτερη μέρα μας έφτασε στο τέλος της.Είδαμε όλα αυτά και παρ όλα αυτά δεν μας ενόχλησε λεπτό η κούραση. Ευτυχισμένοι? Φυσικότατα!
Last edited: