arny
Member
- Μηνύματα
- 45
- Likes
- 229
Τα ωραια πραγματα ομως τελειωνουν γρηγορα. Και παμε για τα καλυτερα!...ετσι νομιζα τουλαχιστον. Αφηναμε πισω μας την Παταγια με προορισμο το αεροδρομιο. Το χωριο μου μας περιμενε. Επομενος σταθμος το Πουκετ. Το μερος που νιωθω σαν το σπιτι μου, το μερος που εχω τις καλυτερες αναμνησεις, τις περισσοτερες γνωριμιες. Μετα τις τεσσερις μερες "καψιμο" στους εντονους ρυθμους της Παταγια ηρθε η ωρα να ριξουμε λιγο στροφες. Μπανακια (οχι οτι μου λειπανε ιδιαιτερα), καλο φαι (ασχετα αν συνεχισαμε να τρωμε στα πιο παρακμιακα), χαλαρωση, και βεβαια νυχτοπερπατηματα. Ετσι θα περνουσαμε περιπου τις υπολοιπες 26 μερες που μας μεινανε. Αμ δε!
- Ωραια δεν ειμασταν ρε φιλε Παταγια?
- Στο μυαλο μου εισαι? Περισσοτερο σκεφτομαι το μερος που αφηνουμε παρα αυτο που παμε. Μ' εχει τρελανει και το tirak στα μηνυματα
- Τεσσερις μερες περασαν και εχω αρχισει και αγχωνομαι για την επιστροφη. Συνηθησα 45 μερες καθε χρονο, λιγος μου φαινεται ο μηνας.
- Αντε παμε για καμια μασα πριν πεταξουμε
Αγοραζουμε δυο καρτες των 500 bath που μπορουσαμε να φαμε οτι θελουμε μεχρι να εξαργυρωθουν. Σε εναν παγκο κοζαρω καμια δεκαρια κατσαρολες με ταιλανδεζικες σουπες και μας τρεχουν τα σαλια. Πως να τις ζητησουμε ομως, δεν εχουμε ιδεα τι ειναι και πως συνδιαζονται. Η Ταιλανδη ομως ποτε δεν σ' αφηνει παραπονουμενο! Ενα Thai girl διπλα μου παραγγελνει να τις φτιαξουν μια σουπα με noodles που με την πρωτη ματια φαινοταν λαχταριστη. Δεν εχασα ευκαιρια και same same λεω στην μαγειρισσα, ετοιμαζονται και καθομαστε να τις απολαυσουμε.
- Ωχ! Αμαν, κολητε πηρα φωτια
- Τι επαθες ρε κοκκινισες ολοκληρος, τρεχουν ματια μυτες
- Καιγομαιαιαι!!!
Δεν ξερω τι ειχε μεσα παντως πεταγομαι με τη μια και σαλταρω πανω στο μπαρ που ηταν μπροστα μου. Αρπαζω τα νερα και για κανενα πενταλεπτο προσπαθουσα να ανακουφιστω. Το τι γελιο ριξαν οι barman και το προσωπικο δεν περιγραφεται. Ασε και η καζουρα απ' τον Βασιλη.
Φτασαμε και στα chec in της thai.
- We have tickets to Phuket
- Passport please?
- Γιατι αργει αυτη? :roll:
- Sorry i can not find you in pc. Give me tickets please
- Tι γινετε ρε κρατημενα τα΄χουμε απο Ελλαδα. Εχει γουστο να εγινε καμια @αλακια
- Sorry you make mistake! You don't flight with thai air. but you flight with bangkok air.
- Αρε Ποντιε :roll:
Αεροδρομιο Πουκετ. Δωματια δεν ειχαμε κρατημενα αλλα καποιος γνωστος μονιμος κατοικος Ελληνας θα μας κανονιζε καλα και φτηνα. Περνουμε τηλ. και μας λεει να περιμενουμε να ρωτησει και θα μας ειδοποιουσε σε λιγα λεπτα. Χτυπα το τηλ. και ακουμε οτι δυστηχως τα δωματια ειναι γεματα. Τι κανονισε τωρα ειναι αλλη ιστορια. Τεσπα, αποφασισαμε να ψαξουμε στην Nanai road και να κλειναμε δυο δωματια με το μηνα. Το πνευμα της Ταιλανδης ομως παλι δεν θα μας αφηνε παραπονεμενους! Ξαναχτυπα το τηλ. και η λυση ερχεται απο Koh Chang. Ξενοδοχειο πανω στη Nanai road και με εξαιρετικα συμφερουσες τιμες. Αρε τι κανει το φορουμ! Mini bus και σφαιρα Patong που μας περιμεναν κιολας.
- Κοιτα φιλεεεε ο Patong tower, γιουπιιιιιιι!!!
- Σιγα ρε μη φωναζεις τον κατατρομαξες τον οδηγο
Ικανοποιητικα τα δωματια και τακτοποιηση. Νοικιασμα μηχανακια 3000 bath για μηνα, και παλι συστημενοι απο φορουμιστα στο Koh Chang, και φευγω για το ξενοδοχειο του Μπαμπη να δω τα φιλαρακια που συνταξιδεψαμε.
Ωπα! και μπαρακι απεναντι απο το ξενοδοχειο!
Απο Θεσσαλονικη ξεκινησαμε μαζι με ενα ζευγαρι και αλλους δυο μαντραχαλους συναδελφους, που ακουγοντας τις ιστοριες μου αποφασισαν να κανουν και αυτοι το ταξιδι της ζωης τους. Ο Κωστας, η Φανη, ο Στεργιος και ο Χρηστος ειχαν ερθει κατευθειαν Πουκετ απ' την πρωτη μερα.
- Τι εγινε παιδια ολα καλα?
- Τελεια, απιστευτα, καταπληκτικα, δεν θελουμε να γυρισουμε πισω!!!
Σκαει μυτη και ο Βασιλης. Παμε για φαι? Καβαλα στα μηχανακια και παμε για μπαρμπεκιου σ' ενα restaurant πανω στη Nanai. Το μπαρμπεκιου μας μαρανε τους ασχετους αφου δεν ξεραμε πως να τα ψησουμε. Ενα μαγκαλι πανω στο τραπεζι και ενας παγκος που διαλεγες οτι ηθελες και τα εψηνες μονος σου. Καλα τα κρεατα αλλα τα noodles? Ολοι οι Ταιλανδοι γυρω μας τα ψηνουν με noodles και 'μεις σκετο κρεας :roll: .
- Φιλαρακι παρατηρισες οτι ολοι γελανε διπλα μας? Μεχρι και τα σερβιτορια μας κοροιδευουν.
- Το βλεπω, κανε τον ανετο
Ποσο λαθος εκανα με το ελληνικο μου το μυαλο! Δεν γελουσαν κοροιδευτικα, δεν θελαν να μας κανουν να νιωσουμε ασχημα. Αντιθετα θελανε να μας βοηθησουν, να μας μαθουν τον τροπο, να μας γνωρισουν. Καταλαβανε πως αισθανομασταν και ηταν προθυμοι να μας κανουν να νιωσουμε καλα. Τα σερβιτορια, οι θαμωνες, ανθρωποι αγνωστοι αλλα τοσο ανοιχτοι, τοσο προσχαροι. Καταληξαμε σ' ενα τραπεζι με ντοπιες κοπελες οι οποιες μας προσκαλεσανε για να φαμε ολοι μαζι. Ο τραγουδιστης αρχισε τα ταιλανδεζικα, και ξεκινησε ο χορος.
- Billy η κοπελιτσα ολο με κοιταει, ντρεπομαι
- Κατσε καλα, να φαμε ηρθαμε η να .....?
- Ωραια δεν ειμασταν ρε φιλε Παταγια?
- Στο μυαλο μου εισαι? Περισσοτερο σκεφτομαι το μερος που αφηνουμε παρα αυτο που παμε. Μ' εχει τρελανει και το tirak στα μηνυματα
- Τεσσερις μερες περασαν και εχω αρχισει και αγχωνομαι για την επιστροφη. Συνηθησα 45 μερες καθε χρονο, λιγος μου φαινεται ο μηνας.
- Αντε παμε για καμια μασα πριν πεταξουμε
Αγοραζουμε δυο καρτες των 500 bath που μπορουσαμε να φαμε οτι θελουμε μεχρι να εξαργυρωθουν. Σε εναν παγκο κοζαρω καμια δεκαρια κατσαρολες με ταιλανδεζικες σουπες και μας τρεχουν τα σαλια. Πως να τις ζητησουμε ομως, δεν εχουμε ιδεα τι ειναι και πως συνδιαζονται. Η Ταιλανδη ομως ποτε δεν σ' αφηνει παραπονουμενο! Ενα Thai girl διπλα μου παραγγελνει να τις φτιαξουν μια σουπα με noodles που με την πρωτη ματια φαινοταν λαχταριστη. Δεν εχασα ευκαιρια και same same λεω στην μαγειρισσα, ετοιμαζονται και καθομαστε να τις απολαυσουμε.
- Ωχ! Αμαν, κολητε πηρα φωτια
- Τι επαθες ρε κοκκινισες ολοκληρος, τρεχουν ματια μυτες
- Καιγομαιαιαι!!!
Δεν ξερω τι ειχε μεσα παντως πεταγομαι με τη μια και σαλταρω πανω στο μπαρ που ηταν μπροστα μου. Αρπαζω τα νερα και για κανενα πενταλεπτο προσπαθουσα να ανακουφιστω. Το τι γελιο ριξαν οι barman και το προσωπικο δεν περιγραφεται. Ασε και η καζουρα απ' τον Βασιλη.
Φτασαμε και στα chec in της thai.
- We have tickets to Phuket
- Passport please?
- Γιατι αργει αυτη? :roll:
- Sorry i can not find you in pc. Give me tickets please
- Tι γινετε ρε κρατημενα τα΄χουμε απο Ελλαδα. Εχει γουστο να εγινε καμια @αλακια
- Sorry you make mistake! You don't flight with thai air. but you flight with bangkok air.
- Αρε Ποντιε :roll:
Αεροδρομιο Πουκετ. Δωματια δεν ειχαμε κρατημενα αλλα καποιος γνωστος μονιμος κατοικος Ελληνας θα μας κανονιζε καλα και φτηνα. Περνουμε τηλ. και μας λεει να περιμενουμε να ρωτησει και θα μας ειδοποιουσε σε λιγα λεπτα. Χτυπα το τηλ. και ακουμε οτι δυστηχως τα δωματια ειναι γεματα. Τι κανονισε τωρα ειναι αλλη ιστορια. Τεσπα, αποφασισαμε να ψαξουμε στην Nanai road και να κλειναμε δυο δωματια με το μηνα. Το πνευμα της Ταιλανδης ομως παλι δεν θα μας αφηνε παραπονεμενους! Ξαναχτυπα το τηλ. και η λυση ερχεται απο Koh Chang. Ξενοδοχειο πανω στη Nanai road και με εξαιρετικα συμφερουσες τιμες. Αρε τι κανει το φορουμ! Mini bus και σφαιρα Patong που μας περιμεναν κιολας.
- Κοιτα φιλεεεε ο Patong tower, γιουπιιιιιιι!!!
- Σιγα ρε μη φωναζεις τον κατατρομαξες τον οδηγο
Ικανοποιητικα τα δωματια και τακτοποιηση. Νοικιασμα μηχανακια 3000 bath για μηνα, και παλι συστημενοι απο φορουμιστα στο Koh Chang, και φευγω για το ξενοδοχειο του Μπαμπη να δω τα φιλαρακια που συνταξιδεψαμε.
Ωπα! και μπαρακι απεναντι απο το ξενοδοχειο!
Απο Θεσσαλονικη ξεκινησαμε μαζι με ενα ζευγαρι και αλλους δυο μαντραχαλους συναδελφους, που ακουγοντας τις ιστοριες μου αποφασισαν να κανουν και αυτοι το ταξιδι της ζωης τους. Ο Κωστας, η Φανη, ο Στεργιος και ο Χρηστος ειχαν ερθει κατευθειαν Πουκετ απ' την πρωτη μερα.
- Τι εγινε παιδια ολα καλα?
- Τελεια, απιστευτα, καταπληκτικα, δεν θελουμε να γυρισουμε πισω!!!
Σκαει μυτη και ο Βασιλης. Παμε για φαι? Καβαλα στα μηχανακια και παμε για μπαρμπεκιου σ' ενα restaurant πανω στη Nanai. Το μπαρμπεκιου μας μαρανε τους ασχετους αφου δεν ξεραμε πως να τα ψησουμε. Ενα μαγκαλι πανω στο τραπεζι και ενας παγκος που διαλεγες οτι ηθελες και τα εψηνες μονος σου. Καλα τα κρεατα αλλα τα noodles? Ολοι οι Ταιλανδοι γυρω μας τα ψηνουν με noodles και 'μεις σκετο κρεας :roll: .
- Φιλαρακι παρατηρισες οτι ολοι γελανε διπλα μας? Μεχρι και τα σερβιτορια μας κοροιδευουν.
- Το βλεπω, κανε τον ανετο
Ποσο λαθος εκανα με το ελληνικο μου το μυαλο! Δεν γελουσαν κοροιδευτικα, δεν θελαν να μας κανουν να νιωσουμε ασχημα. Αντιθετα θελανε να μας βοηθησουν, να μας μαθουν τον τροπο, να μας γνωρισουν. Καταλαβανε πως αισθανομασταν και ηταν προθυμοι να μας κανουν να νιωσουμε καλα. Τα σερβιτορια, οι θαμωνες, ανθρωποι αγνωστοι αλλα τοσο ανοιχτοι, τοσο προσχαροι. Καταληξαμε σ' ενα τραπεζι με ντοπιες κοπελες οι οποιες μας προσκαλεσανε για να φαμε ολοι μαζι. Ο τραγουδιστης αρχισε τα ταιλανδεζικα, και ξεκινησε ο χορος.
- Billy η κοπελιτσα ολο με κοιταει, ντρεπομαι
- Κατσε καλα, να φαμε ηρθαμε η να .....?
Attachments
-
32,1 KB Προβολές: 179
-
68,3 KB Προβολές: 594
-
59,4 KB Προβολές: 155
-
130 KB Προβολές: 219
-
170,2 KB Προβολές: 299
-
30 KB Προβολές: 368
-
37,5 KB Προβολές: 133
-
109,6 KB Προβολές: 77
-
36 KB Προβολές: 110
-
193,2 KB Προβολές: 185
-
190,1 KB Προβολές: 63
-
54,3 KB Προβολές: 153
Last edited by a moderator: