themischar
Member
- Μηνύματα
- 490
- Likes
- 4.592
- Επόμενο Ταξίδι
- Έλα (μου) ντε
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κωνσταντινούπολη
- Κωνσταντινούπολη ΙΙ
- Κασταμονή & Σαμψούντα
- Τραπεζούντα - Σουμελά - Μπατούμι
- Batumi - Mestia
- Mestia
- Mestia II
- Mestia - Kutaisi
- Usghuli to Lentekhi
- Kutaisi - Stepantsminda
- Gori
- Kazbegi
- Ananuri - Tbilishi
- Tbilishi
- Μοναστήρι David Careja
- Mtshketa
- Tbilisi II
- Tbilisi III
- Tbilisi - Tsnori
- Sheki (Azerbaijan)
- Sheki
- Στο δρόμο για Baku
- Baku
- Baku ΙΙ
- Baku ΙΙΙ
- Baku ΙV
- Baku V
- Baku VI
- Baku VII
- Ganja
- Ganja II
- Dilinjan (Armenia)
- Προς Yeghegnadoz (Armenia)
- Λίμνη Sevan
- Yeghegnadzor
- Μοναστήρι Tatev
- Μοναστήρι Tatev ΙΙ
- Zorac Karer
- Μοναστήρι Noravank
- Μοναστήρι Khor Virap
- Yerevan
- Yerevan II
- Yerevan III
- Yerevan IV
- Artashavan - Garni - Geghand Monastery
- Yerevan V
- Προς Akhalkalaki (Γεωργία)
- Αkhalkalaki (Γεωργία)
- Σπηλιές Vardzia
- Προς Akhaltalaki
- Erzurum
- Όρος Nemrut
- Karadut Koyu
- Προς Avanos
- Καππαδοκία
- Insparta
- Επιστροφή
Καμιά ώρα αργότερα, μπήκαμε στο δρόμο για την πρωτεύουσα, μέσα από ανασκαμμένους δρόμους και λακκούβες έτοιμες να σε καταπιούν.
Βγαίνοντας από το Sheki, ο δρόμος είναι ξανά διπλής κατεύθυνσης με λιγοστή κίνηση και σε μέτρια κατάσταση και για να μην ξεχνιόμαστε που βρισκόμαστε μας το υπενθυμίζει μια ακόμη γιγαντοαφίσα του ...
Η διαδρομή στη συνἐχειά της γίνεται απολαυστική, περνάει δἰπλα από ποτάμια, στενά σοκάκια με μονοκατοικίες ή διώροφες κατοικίες, πλαγιές βουνών (πρόποδες του νοτιοανατολικού Καυκάσου)που είναι παραθεριστικοί προορισμοί όπως της περιοχής Qabala.
Με τον ανεφοδιασμό σε καύσιμα, να επείγει, σταματήσαμε στο άριστων προδιαγραφών προσεγμένο δημόσιο πρατήριο (Azpetrol) και με αστυνομική φύλαξη παρακαλώ και φουλάραμε προς 0,67 €/ litro ! ! !
Τα χλμ καταπίνονται με σχετική ευκολία και με εναλλασσόμενο το περιβάλλον.
Πλησιάζοντας προς την πρωτεύουσα Baku, τo τοπίο γίνεται καφεπράσινο, άνυδρο με υψομετρικές διαφορές γεμάτες στροφιλίκια.
Στο Baku, φθάνουμε απογευματάκι,
τακτοποιούμαστε και ξεχυνόμαστε προς το κεντρο της πόλης.
Το Αζερμπαϊτζάν, η γη της παντοτινής φωτιάς στη γλώσσα τους, είναι η μεγαλύτερη πληθυσμιακά από τις 3 Δημοκρατίες «του Καυκάσου».
Όλες αυτές οι φωτιές που άναβαν στο έδαφος, έδωσαν το όνομα «χώρα της φωτιάς» στη χώρα, που αποδείχθηκε πως ήταν επιφανειακοί και εύκολα εξορύξιμοι θύλακες φυσικού αερίου (όπως χαρακτηριστικά έχει αναφερθεί, παλαιότερα, από το μέλος @taver ).
Η πρωτεύουσα, Μπακού (το μαργαριτάρι της Κασπίας) είναι κτισμένη στις όχθες της Κασπίας Θάλασσας στην οποία οφείλει το σχεδόν μεσογειακό κλίμα όπως μαρτυρούν τα ελαιόδεντρα που είναι φυτεμένα στα πάρκα και τις πλατείες της πόλης, με ενίοτε δυνατούς ανέμους και δίκαια το όνομα της πρωτεύσας BAKU σημαίνει «Πόλη των Ανέμων».
Οι άνθρωποι, (το αντιληφθήκαμε ήδη αυτό) είναι γενικά φιλόξενοι, ευχάριστοι και πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν, αν και δεν γνωρίζουν ξένη γλώσσα (π.χ Αγγλικά), με εξαίρεση τους νέους.
Έναν τέτοιο νέο συναντήσαμε στην είσοδο του metro και του ζητήσαμε να μας βοηθήσει να βγάλουμε 3ήμερη κάρτα πολλαπλών διαδρομών για όλα τα μέσα συγκοινωνίας (ανάπαυλα η moto & ο οδηγός της). Αντ' αυτού, επειδή δεν πολυκατάλαβε, προσφέρθηκε να μας κάνει τα εισιτήρια της διαδρομής προς το κέντρο ! ! !
Κομπλάραμε, σ´ευχαριστούμε πολύ νέε μου αλλά ξέρεις . . .
O.K. λοιπόν, φορτώσαμε manat (το τοπικό νόμισμα) σε 3ήμερη κάρτα πολλαπλών διαδρομών και τσακ μπαμ στο Metro με τους 23 σταθμούς (Tube) σε μήκος περίπου 35 km.
Το γεμάτο με κόσμο βαγόνι του Metro, επιλέξαμε να το αφήσουμε δυό στάσεις πριν την κεντρική πλατεία των συντριβανιών και να πορευθούμε προς τα εκεί με τα πόδια.
Δεν άργησε να νυχτώσει και η φωταγώγηση της πόλης είναι εκθαμβωτική.
Το σκάκι στην πρώτη γραμμή.
Διατηρούν νωπή την αίγλη του συντοπίτη τους, παγκόσμιου πρωταθλητή, Γκάρι Κασπάροφ.
Η νύχτα έπεσε βαρειά, στον αντίποδα της ήρεμης Κασπίας Θάλασσας να αφουγκράζεται την ηχώ της πόλης.
Κλείσαμε την γεμάτη με εντυπώσεις μέρα μας, με δυό περιποιημένα cocktails (Alexander & Mai Tai) στο αειθαλές
συνοδεία τοπικής μπάντας με εξαιρετικές διασκευές, τι άλλο, Hard Rock ! ! !
Βγαίνοντας από το Sheki, ο δρόμος είναι ξανά διπλής κατεύθυνσης με λιγοστή κίνηση και σε μέτρια κατάσταση και για να μην ξεχνιόμαστε που βρισκόμαστε μας το υπενθυμίζει μια ακόμη γιγαντοαφίσα του ...
Η διαδρομή στη συνἐχειά της γίνεται απολαυστική, περνάει δἰπλα από ποτάμια, στενά σοκάκια με μονοκατοικίες ή διώροφες κατοικίες, πλαγιές βουνών (πρόποδες του νοτιοανατολικού Καυκάσου)που είναι παραθεριστικοί προορισμοί όπως της περιοχής Qabala.
Με τον ανεφοδιασμό σε καύσιμα, να επείγει, σταματήσαμε στο άριστων προδιαγραφών προσεγμένο δημόσιο πρατήριο (Azpetrol) και με αστυνομική φύλαξη παρακαλώ και φουλάραμε προς 0,67 €/ litro ! ! !
Τα χλμ καταπίνονται με σχετική ευκολία και με εναλλασσόμενο το περιβάλλον.
Πλησιάζοντας προς την πρωτεύουσα Baku, τo τοπίο γίνεται καφεπράσινο, άνυδρο με υψομετρικές διαφορές γεμάτες στροφιλίκια.
Στο Baku, φθάνουμε απογευματάκι,
τακτοποιούμαστε και ξεχυνόμαστε προς το κεντρο της πόλης.
Το Αζερμπαϊτζάν, η γη της παντοτινής φωτιάς στη γλώσσα τους, είναι η μεγαλύτερη πληθυσμιακά από τις 3 Δημοκρατίες «του Καυκάσου».
Όλες αυτές οι φωτιές που άναβαν στο έδαφος, έδωσαν το όνομα «χώρα της φωτιάς» στη χώρα, που αποδείχθηκε πως ήταν επιφανειακοί και εύκολα εξορύξιμοι θύλακες φυσικού αερίου (όπως χαρακτηριστικά έχει αναφερθεί, παλαιότερα, από το μέλος @taver ).
Η πρωτεύουσα, Μπακού (το μαργαριτάρι της Κασπίας) είναι κτισμένη στις όχθες της Κασπίας Θάλασσας στην οποία οφείλει το σχεδόν μεσογειακό κλίμα όπως μαρτυρούν τα ελαιόδεντρα που είναι φυτεμένα στα πάρκα και τις πλατείες της πόλης, με ενίοτε δυνατούς ανέμους και δίκαια το όνομα της πρωτεύσας BAKU σημαίνει «Πόλη των Ανέμων».
Οι άνθρωποι, (το αντιληφθήκαμε ήδη αυτό) είναι γενικά φιλόξενοι, ευχάριστοι και πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν, αν και δεν γνωρίζουν ξένη γλώσσα (π.χ Αγγλικά), με εξαίρεση τους νέους.
Έναν τέτοιο νέο συναντήσαμε στην είσοδο του metro και του ζητήσαμε να μας βοηθήσει να βγάλουμε 3ήμερη κάρτα πολλαπλών διαδρομών για όλα τα μέσα συγκοινωνίας (ανάπαυλα η moto & ο οδηγός της). Αντ' αυτού, επειδή δεν πολυκατάλαβε, προσφέρθηκε να μας κάνει τα εισιτήρια της διαδρομής προς το κέντρο ! ! !
Κομπλάραμε, σ´ευχαριστούμε πολύ νέε μου αλλά ξέρεις . . .
O.K. λοιπόν, φορτώσαμε manat (το τοπικό νόμισμα) σε 3ήμερη κάρτα πολλαπλών διαδρομών και τσακ μπαμ στο Metro με τους 23 σταθμούς (Tube) σε μήκος περίπου 35 km.
Το γεμάτο με κόσμο βαγόνι του Metro, επιλέξαμε να το αφήσουμε δυό στάσεις πριν την κεντρική πλατεία των συντριβανιών και να πορευθούμε προς τα εκεί με τα πόδια.
Δεν άργησε να νυχτώσει και η φωταγώγηση της πόλης είναι εκθαμβωτική.
Το σκάκι στην πρώτη γραμμή.
Διατηρούν νωπή την αίγλη του συντοπίτη τους, παγκόσμιου πρωταθλητή, Γκάρι Κασπάροφ.
Η νύχτα έπεσε βαρειά, στον αντίποδα της ήρεμης Κασπίας Θάλασσας να αφουγκράζεται την ηχώ της πόλης.
Κλείσαμε την γεμάτη με εντυπώσεις μέρα μας, με δυό περιποιημένα cocktails (Alexander & Mai Tai) στο αειθαλές
συνοδεία τοπικής μπάντας με εξαιρετικές διασκευές, τι άλλο, Hard Rock ! ! !
Last edited: