ANEL
Member
- Μηνύματα
- 1.029
- Likes
- 340
Είναι πια Παρασκευή πρωί και εμείς πρέπει να ετοιμαστούμε για το Ρέθυμνο!
Τα κινητά αγωνίζονται να μας ξυπνήσουν,εμείς “η στραβός είν' ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε”,
από το χτεσινό ξενύχτι...τελικά τα καταφέρνουμε με τη συνδρομή του ντουζ και του καφέ να
πιάσουμε επαφή με την πραγματικότητα.Τρέχοντας βγαίνουμε στο δρόμο και ερχόμαστε αντιμέτωπες με το θεμελιώδες ερώτημα,που έχουμε παρκάρει???η μια λέει από εδώ,η άλλη απο εκεί,η τρίτη διαφωνεί και με τις δύο και εγώ απλά δεν παίρνω θέση!!!καλά είναι σοβαρές???
που να ξέρω εγώ που παρκάραμε???όπου βρήκαμε παρκάραμε!!!
αισθάνομαι πως παίζουμε το παιγνιδάκι: ψάξε,ψάξε,δεν θα το βρεις....
τελικά το βρίσκουμε,είναι ήδη σχεδόν 9 η ώρα το πρωί και σε 10'περίπου θα πρέπει να είμαστε στο
Πανεπιστήμιο του Ρεθύμνου καθισμένες στη θέση μας....χαχα..δεν παίζει!!!
Αρχίζουμε να ψάχνουμε την έξοδο της πόλης και στο πανικό μας ρωτάμε τον 1ο άνθρωπο που βλέπουμε μπροστά μας. Ευγενέστατος αυτός, αρχίζει να μας λέει..θα πάτε απο δω,θα στρίψετε εκεί, θα πιάσετε την τάδε λεωφόρο...μάλλον θα είχαμε πολύ απελπισμένο(ίσως και ηλίθιο )ύφος,
γιατί ξαφνικά σταματάει να μας καθοδηγεί ,φοράει το κράνος που κράταγε τόση ώρα στα χέρια,ανεβαίνει στη μηχανή του και μας λέει:ακολουθήστε με!!
Ο απο μηχανής Θεός,ολοζώντανος μπροστά μας!!!
Σε 5' μας έχει βγάλει απο την πόλη και σε ¾ της ώρας βρισκόμαστε καθισμένες στις θέσεις μας
(αφού χρειάστηκε να χαμογελάσουμε ένοχα αρκετές φορές και να ζητήσουμε άλλες τόσες συγγνώμη για την καθυστέρηση και την αναστάτωση που κάναμε όχι μόνο με την αργοπορία μας αλλά και με τα κρυφόγελα μας...για όλο το μπάχαλο που προκαλούσαμε 4 τρελλές...
Το μεσημέρι αποφασίζουμε να το περάσουμε στο Ρέθυμνο.Σοφή απόφαση!!
Η πόλη πλημμυρισμένη απο κόσμο!!αισθανθήκαμε σαν να ήταν καλοκαίρι..
Ηπιαμε καφέ ,κάναμε βόλτες στη παλιά πόλη,η οποία είναι μαγευτική,βγάλαμε φωτογραφίες
γελάσαμε πάρα πολύ με όλα...και το απόγευμα πίσω στα Χανιά.
Γρήγορα στο ξενοδοχείο για λίγη χαλάρωση και ανασυγκρότηση και σε 2 ωρίτσες πάλι έξω.
Βόλτα στο λιμάνι για καφε και κους-κους...ε,καταλαβαίνεται τώρα!!
Ο φάρος απεναντί μας ,σιγά-σιγά ο ήλιος χάνεται ,ο φάρος ανάβει ένα -ένα τα φώτα του..
ωχ παιδιά το βλέπω,η μαγεία, μου την έχει στημένη στη γωνία,για άλλη μια φορά...
Χωρίς αστεία μαυγευτική η εικόνα στο λιμάνι των Χανίων και να πέφτει σιγά-σιγά το βράδυ..
wish you were here..καλέ πως μου ήρθε τώρα αυτό???απαπα!!!
Αποφασίζω την επόμενη να κάνω μια βόλτα στη παλιά πόλη και να καταλήξω την ώρα του δειλινού στο λιμάνι με την φωτογραφική μου μηχανή..έχω θέμα!!
Τώρα όμως είναι ώρα για φαγητό και εμείς πεινάμε πολύυυυ!!
Ξέχασα να πω πως στα Χανιά έχουμε κατέβει διαβασμένες και υποψιασμένες απο μέλη της κρητικής παρέας και έτσι ξέρουμε που θα πάμε και τι θα φάμε..και τι θα πιούμε,επίσης!
Παιδιά ευχαριστούμε πολύ,οι επιλογές σας ήταν άριστες!ελπίζουμε κάποια φορά να σας
φιλοξενήσουμε και εμείς ,στην μικρή πατρίδα μας...
Λοιπόν πάμε για φαγητό?πάμε!
Μεζεδοπωλείο “Τα Χάλκινα”,άπαιχτο!!φαγητό,μουσική,ατμόσφαιρα,όλα τέλεια!!!
Ενας λόγος ακόμα για σύντομη επιστροφή στα Χανιά!!
Λοιπόν αν πάτε εκεί μην παραλείψετε να δοκιμάσετε το “απάκι”.θεικό!και αν συνοδευτεί με τσικουδιά.. μεταφέρεσαι στο νησί των λοτοφάγων...
Στην αρχή πίναμε τις τσικουδιές σιγά-σιγά,σαν κρασί..αργότερα ανακαλύψαμε το “άσπρος πάτος”
και του δώσαμε και κατάλαβε...
ευτυχώς το ξενοδοχείο είναι κοντά και έχουμε μάθει τον δρόμο απέξω,αλλιώς...καληνύχτα!!
καληνύχτα είπαμε και εμείς και πριν την τελειώσουμε είχαμε κιόλας αποκοιμηθεί!!
κάτι ήξερε ο θεός Διόνυσος!!
Τα κινητά αγωνίζονται να μας ξυπνήσουν,εμείς “η στραβός είν' ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε”,
από το χτεσινό ξενύχτι...τελικά τα καταφέρνουμε με τη συνδρομή του ντουζ και του καφέ να
πιάσουμε επαφή με την πραγματικότητα.Τρέχοντας βγαίνουμε στο δρόμο και ερχόμαστε αντιμέτωπες με το θεμελιώδες ερώτημα,που έχουμε παρκάρει???η μια λέει από εδώ,η άλλη απο εκεί,η τρίτη διαφωνεί και με τις δύο και εγώ απλά δεν παίρνω θέση!!!καλά είναι σοβαρές???
που να ξέρω εγώ που παρκάραμε???όπου βρήκαμε παρκάραμε!!!
αισθάνομαι πως παίζουμε το παιγνιδάκι: ψάξε,ψάξε,δεν θα το βρεις....
τελικά το βρίσκουμε,είναι ήδη σχεδόν 9 η ώρα το πρωί και σε 10'περίπου θα πρέπει να είμαστε στο
Πανεπιστήμιο του Ρεθύμνου καθισμένες στη θέση μας....χαχα..δεν παίζει!!!
Αρχίζουμε να ψάχνουμε την έξοδο της πόλης και στο πανικό μας ρωτάμε τον 1ο άνθρωπο που βλέπουμε μπροστά μας. Ευγενέστατος αυτός, αρχίζει να μας λέει..θα πάτε απο δω,θα στρίψετε εκεί, θα πιάσετε την τάδε λεωφόρο...μάλλον θα είχαμε πολύ απελπισμένο(ίσως και ηλίθιο )ύφος,
γιατί ξαφνικά σταματάει να μας καθοδηγεί ,φοράει το κράνος που κράταγε τόση ώρα στα χέρια,ανεβαίνει στη μηχανή του και μας λέει:ακολουθήστε με!!
Ο απο μηχανής Θεός,ολοζώντανος μπροστά μας!!!
Σε 5' μας έχει βγάλει απο την πόλη και σε ¾ της ώρας βρισκόμαστε καθισμένες στις θέσεις μας
(αφού χρειάστηκε να χαμογελάσουμε ένοχα αρκετές φορές και να ζητήσουμε άλλες τόσες συγγνώμη για την καθυστέρηση και την αναστάτωση που κάναμε όχι μόνο με την αργοπορία μας αλλά και με τα κρυφόγελα μας...για όλο το μπάχαλο που προκαλούσαμε 4 τρελλές...
Το μεσημέρι αποφασίζουμε να το περάσουμε στο Ρέθυμνο.Σοφή απόφαση!!
Η πόλη πλημμυρισμένη απο κόσμο!!αισθανθήκαμε σαν να ήταν καλοκαίρι..
Ηπιαμε καφέ ,κάναμε βόλτες στη παλιά πόλη,η οποία είναι μαγευτική,βγάλαμε φωτογραφίες
γελάσαμε πάρα πολύ με όλα...και το απόγευμα πίσω στα Χανιά.
Γρήγορα στο ξενοδοχείο για λίγη χαλάρωση και ανασυγκρότηση και σε 2 ωρίτσες πάλι έξω.
Βόλτα στο λιμάνι για καφε και κους-κους...ε,καταλαβαίνεται τώρα!!
Ο φάρος απεναντί μας ,σιγά-σιγά ο ήλιος χάνεται ,ο φάρος ανάβει ένα -ένα τα φώτα του..
ωχ παιδιά το βλέπω,η μαγεία, μου την έχει στημένη στη γωνία,για άλλη μια φορά...
Χωρίς αστεία μαυγευτική η εικόνα στο λιμάνι των Χανίων και να πέφτει σιγά-σιγά το βράδυ..
wish you were here..καλέ πως μου ήρθε τώρα αυτό???απαπα!!!
Αποφασίζω την επόμενη να κάνω μια βόλτα στη παλιά πόλη και να καταλήξω την ώρα του δειλινού στο λιμάνι με την φωτογραφική μου μηχανή..έχω θέμα!!
Τώρα όμως είναι ώρα για φαγητό και εμείς πεινάμε πολύυυυ!!
Ξέχασα να πω πως στα Χανιά έχουμε κατέβει διαβασμένες και υποψιασμένες απο μέλη της κρητικής παρέας και έτσι ξέρουμε που θα πάμε και τι θα φάμε..και τι θα πιούμε,επίσης!
Παιδιά ευχαριστούμε πολύ,οι επιλογές σας ήταν άριστες!ελπίζουμε κάποια φορά να σας
φιλοξενήσουμε και εμείς ,στην μικρή πατρίδα μας...
Λοιπόν πάμε για φαγητό?πάμε!
Μεζεδοπωλείο “Τα Χάλκινα”,άπαιχτο!!φαγητό,μουσική,ατμόσφαιρα,όλα τέλεια!!!
Ενας λόγος ακόμα για σύντομη επιστροφή στα Χανιά!!
Λοιπόν αν πάτε εκεί μην παραλείψετε να δοκιμάσετε το “απάκι”.θεικό!και αν συνοδευτεί με τσικουδιά.. μεταφέρεσαι στο νησί των λοτοφάγων...
Στην αρχή πίναμε τις τσικουδιές σιγά-σιγά,σαν κρασί..αργότερα ανακαλύψαμε το “άσπρος πάτος”
και του δώσαμε και κατάλαβε...
ευτυχώς το ξενοδοχείο είναι κοντά και έχουμε μάθει τον δρόμο απέξω,αλλιώς...καληνύχτα!!
καληνύχτα είπαμε και εμείς και πριν την τελειώσουμε είχαμε κιόλας αποκοιμηθεί!!
κάτι ήξερε ο θεός Διόνυσος!!