LULLU
Member
- Μηνύματα
- 3.537
- Likes
- 7.902
- Επόμενο Ταξίδι
- το ψαχνω....
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νιγηρας-Μαλι
Η επιστροφή στο San Francisco θα ήταν χαλαρή αν και πολύωρη.. Μιας και ο δρόμος για το Yosemite ήταν κλειστός λόγω χιονόπτωσης αποφασίσαμε να ρίξουμε μια ματιά στα παράλια και ο καιρός ήταν με το μέρος μας, ζέστη και ήλιος.. εικόνες με πολύ πράσινο, πεύκα και βίλες με θέα τα άγρια νερά του ειρηνικού.,
Επιλέξαμε το Monterey για βόλτα και φαγητό.
Το Monterey βρίσκεται στον ομώνυμο κόλπο στη κεντρική ακτή της Καλιφόρνια ιδρύθηκε το 1770 σαν ψαροχωρι και μοναδικό λιμάνι της περιοχής. Κατοικήθηκε από ιθαγενείς που ζούσαν από την αλιεία , το κυνήγι μέχρι που οι Ισπανοί και ιεραπόστολοι εμφανίστηκαν τον 18 αιώνα που προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν τη στρατηγική θέση της περιοχής. Ακολούθησαν οι Μεξικανοί και εδώ έγινε η μάχη του Μοντερει το 1846 μεταξυ Μεξικανών και Αμερικανών με νικη των δευτέρων που κατάφεραν αν προσαρτήσουν τη πόλη στη Αμερικανική γή.
Τελωνείο, βιβλιοθήκη. Θέατρο, τυπογραφείο , η έκδοση εφημερίδας ‘’the californian’’ υπήρξαν έργα που προσέλκυσαν καλλιτέχνες, ιστορικούς δίδοντας στη περιοχή αίγλη και πλούτο….εδω γύρω είναι και μια στρατιωτική βάση ΝΑΤΟ που δέχεται στρατιωτικούς από όλες τις χώρες και από τη χώρα μας..
Κάναμε βόλτα στη παραλία.. κόσμος πολύς.. πολλά μουσικά γκρουπ μας χαρίζουν μουσικά ακούσματα και πολλές συλλογικότητες πουλούν τις χριστουγεννιάτικες και όχι μόνο δημιουργίες τους..χοροι, τραγούδια, παζάρια. .μια ζωντανή πόλη ..αν και ο πληθυσμός της
δεν ξεπερνά τις 50.000.. Αναλογίζομαι γιατί η φίλη μου ζορίστηκε τόσο πολύ ακολουθώντας τον άνδρα της που μετατέθηκε εδώ ……άλλο τουρίστας, άλλο ταξιδιώτης άλλο σύζυγος χωρίς δουλειά, παρέες, να περιμένεις σπίτι με δυο παιδιά..
Επιλέξαμε για φαγητό ένα εστιατόριο στη προβλήτα του λιμανιού πάνω στο κύμα στην κυριολεξία .απορώ πως καταφέραμε πάλι το εστιατόριο να είναι ιταλικό
. Το ντεκόρ του μαγαζιού με φωτογραφίες της Loren, Mastroianni, Magnani και μουσική Dalla , Celentano, Milva , Vanoni ,Mina..ολα τα ιερά τέρατα μουσικής τουλαχιστον των δικών μου φοιτητικών χρόνων στη γενέτειρα τους, …και το κρασί από Τοσκάνη και τα μακαρόνια barilla.. όλα εγγύηση..
Φύγαμε απόγευμα για San Francisco…. Διανυκτέρευση στο ίδιο ξενοδοχείο Majestic.. Στο αναβαθμισμένο δωμάτιο του πέμπτου με σαλονάκι και τζάκι παρακαλώ αναλογίζομαι πως διάολο θα βγαίνω στο κρεββάτι που εχει ακόμη ένα άλλο στρώμα και το υψος του αγγίζει στη μεσότητα του θώρακα. .ούτε η Στεφανίδη ναμουνα γμ..
Ξημέρωσε και εγώ στη ταράτσα για τις τελευταίες λήψεις του ανατέλλοντος ήλιου.. σήμερα το ρολόι αρχίζει αντίστροφη μέτρηση..
Έχουμε όμως μια εκκρεμότητα .. επίσκεψη στο Al Catraz. ..ο βράχος η φυλακή υψιστης ασφαλείας που βρίσκεται πάνω στο νησι-βραχο 2 χιλιόμετρα από τη ακτη της πόλης.. Αρχικά το 1850 λειτούργησε ως στρατιωτικό φρούριο και το 1934 μετατράπηκε σε φυλακή. Εδώ κλείστηκαν όλοι όσοι θεωρήθηκαν επικίνδυνοι , προβληματικοί κρατούμενοι ακόμη και αν τα διαπραχθέντα εγκλήματα από ορισμένους δεν ήταν στυγερά.. Εδώ ανάμεσα στους 1576 κρατουμένους μέχρι το κλείσιμο της φυλακης το 1963, φιγουράρουν σπουδαίο ονόματα της εγκληματικότητας με πρώτο τον Αλ Καπόνε , Μικυ Κοέν, Μπαμπι Τζόνσον..Τζορτζ Κέλι..
Η απομόνωση του τόπου , τα παγωμένα δυνατά ρεύματα η παρουσία καρχαριών( έτσι τους ενημέρωναν) αλλα και η συμπαγή δομή της φυλακής δεν έδιναν σκέψεις για αποδράσεις.
Όλα αυτά τα χρόνια 36 κρατούμενοι έκαναν 14 προσπάθειες διαφυγής με τη πιο διασημη το 1946 που ονομάστηκε Μάχη του Αλκατραζ ενώ το 1962 οι Φρανκ Μοριςμ Τζον Ανγκλιν και Κλαρενς Ανγκλιν κατάφεραν να αποδρασουν χρησιμοποιώντας μια αυτοσχέδια σχεδία .. δεν έχουν βρεθεί ποτέ..
Τα στατιστικά αναφέρουν πως 2 άντρες προσπαθήσαν δύο φορές να αποφράσσουν.
Από τους 26 οι 23 πιάστηκαν, 6 πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν, 2 πνίγηκαν και 5 δεν βρέθηκαν πότε και θεωρήθηκαν ότι έπεσαν στο νερό και πνίγηκαν ..αγνοούμενοι ακόμη…
Είκοσι λεπτά η διαδρομή με το καραβάκι πληρώνοντας 45 ευρω το εισιτήριο .
Κατεβαίνουμε στη αποβάθρα και εκει ενας ξεναγός μας δίνει τις πρώτες πληροφορίες για τη φυλακή που τώρα είναι μουσείο με 1500.000 επισκέπτες το χρόνο, τι θα δούμε, πως να πάμε …
Ανηφορίζουμε περνάμε από τη βιβλιοθήκη, το θέατρο και στρίβουμε αριστερα προς το κεντρικο κτηριο . Εχει χωριστεί σε 4 πτέρυγες ΑBCD , τα κελια βρίσκονται στο κέντρο του διαδρόμου , σιδερένια σκαλιά οδηγούν στο πάνω ας τον πούμε όροφο
Τα κελιά διαστάσεων 2,7 επι 1,5 και 2.1 μέτρα υψος. Αθλια, παγωμένα ,( κελια θα μου πεις,) με ένα κρεββάτι, ένα νεροχύτη και μια λεκάνη τουαλέτας και γύρω σιδεριές .καμμιά ιδιωτικότητα ουτε καν στο χέσιμο.. Τέτοια περιποίηση θα άρμοζε στον ακροδεξιό δολοφόνο εθνικιστή Νορβηγό που σκότωσε 92 άτομα το 2011 , ο οποίος μηνύει τη κυβέρνηση ότι τον προωθούν στην αυτοκτονία στερώντας του δικαιώματα ενώ το κελί του είναι σουίτα, διώροφη με πλάσμα τηλεόραση, βιβλιοθήκη, άνετο κρεβάτι, γραφείο τουαλέτα…
Συνεχίζεται η ξενάγηση στη τραπεζαρία, στη αποθήκη, στο ιατρείο.., στο γήπεδο μπασκετ, στο κήπο με τα εκατοντάδες τριαντάφυλλα, δεν θα μπορούσε όμως να λείπει και το μαγαζάκι.. μπλουζάκια, καπέλα, κούπες, ακόμη και σετ κουτάλια και μαχαιροπήρουνα την καραβάνα που τρώγανε όλα σε πώληση …
Πανω σε μια δεξαμενή νερού είναι ένα πανό για τα δικαιώματα των Ιθαγενών
Εδω το 1969 και επι 19 μήνες Ινδιάνοι φυλών Αμερικής κατέλαβαν το Αλκατραζ στο ονομα της ελευθέριας και δικαιοσύνης.. Έγινε το νησι φυλακής σε νησι ελευθέριας. Οι Ιθαγενεις εκαναν πρόταση αγοράς του νησιού με αντάλλαγμα χάντρες και υφάσματα όπως εκαναν οι Ολλανδοί χρόνια πριν με την αγορα του Μανχαταν.
Σκοπός ήταν η ίδρυση Ινδιάνικου Κεντρου Σπουδών όμως η κατάληψη έληξε με βίαια με την αστυνομική επέμβαση.. Είχε όμως ανοίξει η πύλη της αντίδρασης, της απαίτησης της διεκδίκησης .. αντίσταση ,πορείες από Σαν Φρανσισκο -Ουασιγκτον με τα πόδια !!!!!!! αποσχίσεις… κάποιες φυλες κατάφεραν δικαστικά το 2007 να δικαιωθουν και να τους επιστραφούν εδάφη τους, αλλοι κέρδισαν αποζημιώσεις αλλά και σήμερα οι εναπομείναντες που δεν είναι και πολλοί εξακολουθούν να ζουν σε καταυλισμούς σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης, στερούμενοι βασικών δικαιωμάτων ..
Επιστροφή στη προβλήτα 39… και από εκει αρχίσαμε τη έρευνα για φαγητό.. ,διανύσαμε παλι χιλιόμετρα, από τη πύλη 39 στην ένα και από εκει στη 46…….ελεος..από αύριο μόνο με αναπηρικό καροτσάκι θα κυκλοφορώ..
Φεύγουμε για αεροδρόμιο….Τελευταίες εικόνες …
Η πτήση μας χωρίς καθυστέρηση .. απλωθήκαμε στα άδεια καθίσματα αλλα μάτι δεν κλείσαμε , μας μάγεψε ο χορος της αουρόρα σε όλη τη διαδρομή..
Δεν θα μπορούσε να κλείσει καλύτερα το ταξιδι.., για την ωρα, γιατι με το που φτάσαμε μας ενημέρωσαν για την ακύρωση πτήσης για Μόναχο,.. που σημαίνει ότι χάνουμε μια μέρα………….
Διανυκτέρευση στη Κοπεγχάγη ξανα , αύριο πετάμε για Στοκχόλμη και από εκει Αθήνα και μετα βράδυ πια στα Χανιά.. ..
ΕΜ
Επιλέξαμε το Monterey για βόλτα και φαγητό.
Το Monterey βρίσκεται στον ομώνυμο κόλπο στη κεντρική ακτή της Καλιφόρνια ιδρύθηκε το 1770 σαν ψαροχωρι και μοναδικό λιμάνι της περιοχής. Κατοικήθηκε από ιθαγενείς που ζούσαν από την αλιεία , το κυνήγι μέχρι που οι Ισπανοί και ιεραπόστολοι εμφανίστηκαν τον 18 αιώνα που προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν τη στρατηγική θέση της περιοχής. Ακολούθησαν οι Μεξικανοί και εδώ έγινε η μάχη του Μοντερει το 1846 μεταξυ Μεξικανών και Αμερικανών με νικη των δευτέρων που κατάφεραν αν προσαρτήσουν τη πόλη στη Αμερικανική γή.
Τελωνείο, βιβλιοθήκη. Θέατρο, τυπογραφείο , η έκδοση εφημερίδας ‘’the californian’’ υπήρξαν έργα που προσέλκυσαν καλλιτέχνες, ιστορικούς δίδοντας στη περιοχή αίγλη και πλούτο….εδω γύρω είναι και μια στρατιωτική βάση ΝΑΤΟ που δέχεται στρατιωτικούς από όλες τις χώρες και από τη χώρα μας..
Κάναμε βόλτα στη παραλία.. κόσμος πολύς.. πολλά μουσικά γκρουπ μας χαρίζουν μουσικά ακούσματα και πολλές συλλογικότητες πουλούν τις χριστουγεννιάτικες και όχι μόνο δημιουργίες τους..χοροι, τραγούδια, παζάρια. .μια ζωντανή πόλη ..αν και ο πληθυσμός της
δεν ξεπερνά τις 50.000.. Αναλογίζομαι γιατί η φίλη μου ζορίστηκε τόσο πολύ ακολουθώντας τον άνδρα της που μετατέθηκε εδώ ……άλλο τουρίστας, άλλο ταξιδιώτης άλλο σύζυγος χωρίς δουλειά, παρέες, να περιμένεις σπίτι με δυο παιδιά..
Επιλέξαμε για φαγητό ένα εστιατόριο στη προβλήτα του λιμανιού πάνω στο κύμα στην κυριολεξία .απορώ πως καταφέραμε πάλι το εστιατόριο να είναι ιταλικό
. Το ντεκόρ του μαγαζιού με φωτογραφίες της Loren, Mastroianni, Magnani και μουσική Dalla , Celentano, Milva , Vanoni ,Mina..ολα τα ιερά τέρατα μουσικής τουλαχιστον των δικών μου φοιτητικών χρόνων στη γενέτειρα τους, …και το κρασί από Τοσκάνη και τα μακαρόνια barilla.. όλα εγγύηση..
Φύγαμε απόγευμα για San Francisco…. Διανυκτέρευση στο ίδιο ξενοδοχείο Majestic.. Στο αναβαθμισμένο δωμάτιο του πέμπτου με σαλονάκι και τζάκι παρακαλώ αναλογίζομαι πως διάολο θα βγαίνω στο κρεββάτι που εχει ακόμη ένα άλλο στρώμα και το υψος του αγγίζει στη μεσότητα του θώρακα. .ούτε η Στεφανίδη ναμουνα γμ..
Ξημέρωσε και εγώ στη ταράτσα για τις τελευταίες λήψεις του ανατέλλοντος ήλιου.. σήμερα το ρολόι αρχίζει αντίστροφη μέτρηση..
Έχουμε όμως μια εκκρεμότητα .. επίσκεψη στο Al Catraz. ..ο βράχος η φυλακή υψιστης ασφαλείας που βρίσκεται πάνω στο νησι-βραχο 2 χιλιόμετρα από τη ακτη της πόλης.. Αρχικά το 1850 λειτούργησε ως στρατιωτικό φρούριο και το 1934 μετατράπηκε σε φυλακή. Εδώ κλείστηκαν όλοι όσοι θεωρήθηκαν επικίνδυνοι , προβληματικοί κρατούμενοι ακόμη και αν τα διαπραχθέντα εγκλήματα από ορισμένους δεν ήταν στυγερά.. Εδώ ανάμεσα στους 1576 κρατουμένους μέχρι το κλείσιμο της φυλακης το 1963, φιγουράρουν σπουδαίο ονόματα της εγκληματικότητας με πρώτο τον Αλ Καπόνε , Μικυ Κοέν, Μπαμπι Τζόνσον..Τζορτζ Κέλι..
Η απομόνωση του τόπου , τα παγωμένα δυνατά ρεύματα η παρουσία καρχαριών( έτσι τους ενημέρωναν) αλλα και η συμπαγή δομή της φυλακής δεν έδιναν σκέψεις για αποδράσεις.
Όλα αυτά τα χρόνια 36 κρατούμενοι έκαναν 14 προσπάθειες διαφυγής με τη πιο διασημη το 1946 που ονομάστηκε Μάχη του Αλκατραζ ενώ το 1962 οι Φρανκ Μοριςμ Τζον Ανγκλιν και Κλαρενς Ανγκλιν κατάφεραν να αποδρασουν χρησιμοποιώντας μια αυτοσχέδια σχεδία .. δεν έχουν βρεθεί ποτέ..
Τα στατιστικά αναφέρουν πως 2 άντρες προσπαθήσαν δύο φορές να αποφράσσουν.
Από τους 26 οι 23 πιάστηκαν, 6 πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν, 2 πνίγηκαν και 5 δεν βρέθηκαν πότε και θεωρήθηκαν ότι έπεσαν στο νερό και πνίγηκαν ..αγνοούμενοι ακόμη…
Είκοσι λεπτά η διαδρομή με το καραβάκι πληρώνοντας 45 ευρω το εισιτήριο .
Κατεβαίνουμε στη αποβάθρα και εκει ενας ξεναγός μας δίνει τις πρώτες πληροφορίες για τη φυλακή που τώρα είναι μουσείο με 1500.000 επισκέπτες το χρόνο, τι θα δούμε, πως να πάμε …
Ανηφορίζουμε περνάμε από τη βιβλιοθήκη, το θέατρο και στρίβουμε αριστερα προς το κεντρικο κτηριο . Εχει χωριστεί σε 4 πτέρυγες ΑBCD , τα κελια βρίσκονται στο κέντρο του διαδρόμου , σιδερένια σκαλιά οδηγούν στο πάνω ας τον πούμε όροφο
Τα κελιά διαστάσεων 2,7 επι 1,5 και 2.1 μέτρα υψος. Αθλια, παγωμένα ,( κελια θα μου πεις,) με ένα κρεββάτι, ένα νεροχύτη και μια λεκάνη τουαλέτας και γύρω σιδεριές .καμμιά ιδιωτικότητα ουτε καν στο χέσιμο.. Τέτοια περιποίηση θα άρμοζε στον ακροδεξιό δολοφόνο εθνικιστή Νορβηγό που σκότωσε 92 άτομα το 2011 , ο οποίος μηνύει τη κυβέρνηση ότι τον προωθούν στην αυτοκτονία στερώντας του δικαιώματα ενώ το κελί του είναι σουίτα, διώροφη με πλάσμα τηλεόραση, βιβλιοθήκη, άνετο κρεβάτι, γραφείο τουαλέτα…
Συνεχίζεται η ξενάγηση στη τραπεζαρία, στη αποθήκη, στο ιατρείο.., στο γήπεδο μπασκετ, στο κήπο με τα εκατοντάδες τριαντάφυλλα, δεν θα μπορούσε όμως να λείπει και το μαγαζάκι.. μπλουζάκια, καπέλα, κούπες, ακόμη και σετ κουτάλια και μαχαιροπήρουνα την καραβάνα που τρώγανε όλα σε πώληση …
Πανω σε μια δεξαμενή νερού είναι ένα πανό για τα δικαιώματα των Ιθαγενών
Εδω το 1969 και επι 19 μήνες Ινδιάνοι φυλών Αμερικής κατέλαβαν το Αλκατραζ στο ονομα της ελευθέριας και δικαιοσύνης.. Έγινε το νησι φυλακής σε νησι ελευθέριας. Οι Ιθαγενεις εκαναν πρόταση αγοράς του νησιού με αντάλλαγμα χάντρες και υφάσματα όπως εκαναν οι Ολλανδοί χρόνια πριν με την αγορα του Μανχαταν.
Σκοπός ήταν η ίδρυση Ινδιάνικου Κεντρου Σπουδών όμως η κατάληψη έληξε με βίαια με την αστυνομική επέμβαση.. Είχε όμως ανοίξει η πύλη της αντίδρασης, της απαίτησης της διεκδίκησης .. αντίσταση ,πορείες από Σαν Φρανσισκο -Ουασιγκτον με τα πόδια !!!!!!! αποσχίσεις… κάποιες φυλες κατάφεραν δικαστικά το 2007 να δικαιωθουν και να τους επιστραφούν εδάφη τους, αλλοι κέρδισαν αποζημιώσεις αλλά και σήμερα οι εναπομείναντες που δεν είναι και πολλοί εξακολουθούν να ζουν σε καταυλισμούς σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης, στερούμενοι βασικών δικαιωμάτων ..
Επιστροφή στη προβλήτα 39… και από εκει αρχίσαμε τη έρευνα για φαγητό.. ,διανύσαμε παλι χιλιόμετρα, από τη πύλη 39 στην ένα και από εκει στη 46…….ελεος..από αύριο μόνο με αναπηρικό καροτσάκι θα κυκλοφορώ..
Φεύγουμε για αεροδρόμιο….Τελευταίες εικόνες …
Η πτήση μας χωρίς καθυστέρηση .. απλωθήκαμε στα άδεια καθίσματα αλλα μάτι δεν κλείσαμε , μας μάγεψε ο χορος της αουρόρα σε όλη τη διαδρομή..
Δεν θα μπορούσε να κλείσει καλύτερα το ταξιδι.., για την ωρα, γιατι με το που φτάσαμε μας ενημέρωσαν για την ακύρωση πτήσης για Μόναχο,.. που σημαίνει ότι χάνουμε μια μέρα………….
Διανυκτέρευση στη Κοπεγχάγη ξανα , αύριο πετάμε για Στοκχόλμη και από εκει Αθήνα και μετα βράδυ πια στα Χανιά.. ..
ΕΜ
Attachments
-
137,4 KB Προβολές: 0
-
139,7 KB Προβολές: 0
-
110,3 KB Προβολές: 0
-
102,4 KB Προβολές: 0
-
208,3 KB Προβολές: 0
-
455,3 KB Προβολές: 0
-
27,2 KB Προβολές: 0
Last edited by a moderator: