4η ημέρα
Ήταν χαμένη ημέρα. Περιμέναμε τους υπόλοιπους του group να πετάξουν πάνω από τις γραμμές της Νάσκα. Κατά τις 1 το μεσημέρι φύγαμε. Κάναμε μία στάση σε ένα αδιάφορο οινοποιείο στην περιοχή της Ίκα, όπου μας έδειξαν πώς φτιάχνουν ποτά. Κατά τις 9 το βράδυ φτάσαμε κατάκοποι στη Λίμα. Να έχετε υπόψη ότι οι οδικές διαδρομές στο Περού είναι πολύ κουραστικές. Ο Παναμερικανικός Αυτοκινητόδρομος είναι για μεγάλη απόσταση μόνο 1 λωρίδα και αν βρεθούν φορτηγά, την έκατσες. Οι οδηγοί είναι παράτολμοι, κάνουν επικίνδυνες προσπεράσεις. Επίσης, ανάβουν προβολείς και σε τυφλώνουν.
5η ημέρα
Αναχώρηση για Πουέρτο Μαλδονάδο αεροπορικά μέσω Κούσκο με τη LAN.
Το lodge ήταν 30 χιλιόμετρα στον ποταμό Πουέρτο Μαλδονάδο (παραπόταμος του Αμαζονίου) μετά την πόλη του Πουέρτο Μαλδονάδο. Κατά μήκος του ποταμού βλέπεις μερικά Lodge και εγκαταστάσεις με χρυσοθήρες για εξόρυξη χρυσού. Φτάσαμε απόγευμα και μετά ένα σύντομο γεύμα κάναμε το νυχτερινό σαφάρι για αλιγάτορες που ήταν ίσως η κορυφαία εμπειρία της ζούγκλας. Ήταν συντομότατη δυστυχώς, γύρω στα 20 λεπτά και είδαμε βάτραχο και αλιγάτορα μες το σκοτάδι. Αλλά αυτό που αξίζει δεν είναι τα αμφίβια αλλά ο μαγευτικός ουρανός με τα τόσα αστέρια που δεν φαίνονται στις πόλεις και η γαλήνια ατμόσφαιρα του ποταμού. Είναι μαγική εμπειρία η επαφή με τη φύση.. Το lodge ήταν καλό, απλό, με βασικές ανέσεις, αλλά δεν χρειαζόσουν πολλά περισσότερα. Ήταν υπερυψωμένα σπιτάκια. Ηλεκτρικό είχε ορισμένες ώρες της ημέρας. Ζεστό νερό δεν είχε, αλλά δεν το χρειαζόσουν, διότι ο καιρός ήταν ζεστός και υγρός και το δροσερό νερό ήταν ευχάριστο. Έντομα μες το σπιτάκι δεν υπήρχαν. Γενικά, η παρατήρησή μου για τη ζούγκλα είναι ότι ήταν "βατή" και "αποστειρωμένη". Την περίμενα πιο αυθεντική. Άκουσα ότι στο Ικίτος στο βόρειο ΠΕρού είναι πιο αυθεντικά. Οπωσδήποτε και στο Πουέρτο Μαλδονάδο ήταν ωραία. Και για μένα που ήταν πρώτη μου επαφή με Αμαζόνιο μου άρεσε. Δεν ξετρελάθηκα όμως με τη φύση.Ούτε ήταν κάτι το "πρωτόγονο" ούτε πολλά ζώα είχε, όπως θα φανεί και από όσα ακολουθούν στην 6η ημέρα.
Ήταν χαμένη ημέρα. Περιμέναμε τους υπόλοιπους του group να πετάξουν πάνω από τις γραμμές της Νάσκα. Κατά τις 1 το μεσημέρι φύγαμε. Κάναμε μία στάση σε ένα αδιάφορο οινοποιείο στην περιοχή της Ίκα, όπου μας έδειξαν πώς φτιάχνουν ποτά. Κατά τις 9 το βράδυ φτάσαμε κατάκοποι στη Λίμα. Να έχετε υπόψη ότι οι οδικές διαδρομές στο Περού είναι πολύ κουραστικές. Ο Παναμερικανικός Αυτοκινητόδρομος είναι για μεγάλη απόσταση μόνο 1 λωρίδα και αν βρεθούν φορτηγά, την έκατσες. Οι οδηγοί είναι παράτολμοι, κάνουν επικίνδυνες προσπεράσεις. Επίσης, ανάβουν προβολείς και σε τυφλώνουν.
5η ημέρα
Αναχώρηση για Πουέρτο Μαλδονάδο αεροπορικά μέσω Κούσκο με τη LAN.
Το lodge ήταν 30 χιλιόμετρα στον ποταμό Πουέρτο Μαλδονάδο (παραπόταμος του Αμαζονίου) μετά την πόλη του Πουέρτο Μαλδονάδο. Κατά μήκος του ποταμού βλέπεις μερικά Lodge και εγκαταστάσεις με χρυσοθήρες για εξόρυξη χρυσού. Φτάσαμε απόγευμα και μετά ένα σύντομο γεύμα κάναμε το νυχτερινό σαφάρι για αλιγάτορες που ήταν ίσως η κορυφαία εμπειρία της ζούγκλας. Ήταν συντομότατη δυστυχώς, γύρω στα 20 λεπτά και είδαμε βάτραχο και αλιγάτορα μες το σκοτάδι. Αλλά αυτό που αξίζει δεν είναι τα αμφίβια αλλά ο μαγευτικός ουρανός με τα τόσα αστέρια που δεν φαίνονται στις πόλεις και η γαλήνια ατμόσφαιρα του ποταμού. Είναι μαγική εμπειρία η επαφή με τη φύση.. Το lodge ήταν καλό, απλό, με βασικές ανέσεις, αλλά δεν χρειαζόσουν πολλά περισσότερα. Ήταν υπερυψωμένα σπιτάκια. Ηλεκτρικό είχε ορισμένες ώρες της ημέρας. Ζεστό νερό δεν είχε, αλλά δεν το χρειαζόσουν, διότι ο καιρός ήταν ζεστός και υγρός και το δροσερό νερό ήταν ευχάριστο. Έντομα μες το σπιτάκι δεν υπήρχαν. Γενικά, η παρατήρησή μου για τη ζούγκλα είναι ότι ήταν "βατή" και "αποστειρωμένη". Την περίμενα πιο αυθεντική. Άκουσα ότι στο Ικίτος στο βόρειο ΠΕρού είναι πιο αυθεντικά. Οπωσδήποτε και στο Πουέρτο Μαλδονάδο ήταν ωραία. Και για μένα που ήταν πρώτη μου επαφή με Αμαζόνιο μου άρεσε. Δεν ξετρελάθηκα όμως με τη φύση.Ούτε ήταν κάτι το "πρωτόγονο" ούτε πολλά ζώα είχε, όπως θα φανεί και από όσα ακολουθούν στην 6η ημέρα.
Attachments
-
74,6 KB Προβολές: 83