6η ημέρα
Πεζοπορία στη ζούγκλα 12 χιλιόμετρα. Η πεζοπορία είναι ευχάριστη. Η χλωρίδα είναι ενδιαφέρουσα. Κυρίως απαρτίζεται από φοινικοειδή. Όμως, δεν είναι αυτό που έρχεται στο μυαλό καθενός όταν ακούει "ζούγκλα". Η βλάστηση είναι χαμηλή και το φως του ήλιου διαπερνά τις φυλλωσιές. Δυστυχώς, η πανίδα είναι ανύπαρκτη -τουλάχιστον μη ορατή σε εμάς, εκτός από κάποιους πιθήκους. Για να δεις κάτι παραπάνω πρέπει να είσαι μικρή παρέα και να μην κάνεις καθόλου θορύβους. Τα ζώα αποφεύγουν τους ανθρώπους. Χρειάζεται ησυχία και υπομονή να δεις κάποια. Ωραία συνοδεία ήταν τα κρωξίματα παπαγάλων και λοιπών πουλιών! Γενικά η πεζοπορία στη ζούγκλα ήταν ευχάριστη εμπειρία αλλά τουλάχιστον σε εκείνο το μέρος έλειπε το "ιδιαίτερο" που ίσως περίμενε κάποιος από ζούγκλα. Ευτυχώς ο καιρός ήταν σύμμαχός μας καθόλη τη διάρκεια της παραμονής μας στη ζούγκλα. Είχε ζέστη, όχι, όμως, ανυπόφορη και δεν έβρεξε ούτε σταγόνα. Με βροχή φαντάζομαι ότι οι βόλτες δυσχεραίνονται πολύ λόγω της λάσπης.
7η ημέρα
Ουσιαστικά και αυτή η μέρα χαμένη. Διότι αναχωρούμε από το lodge Και μέχρι να φτάσουμε στο αεροδρόμιο του Πουέρτο Μαλδονάδο και να αναχωρήσουμε φεύγει η μισή μέρα. Δυστυχώς, είμαστε άτυχοι και η πτήση της LAN για Κούσκο έχει 1,5 ώρα καθυστέρηση. Παρένθεση να πω ότι όλες οι εσωτερικές πτήσεις είναι γεμάτες τουρίστες. Η LAN χρησιμοποιεί Airbus 319, γεγονός που σημαίνει ότι περίπου 130-140 είναι σε κάθε πτήση. Εννοείται οι περισσότεροι τουρίστες. Τα αεροπορικά είναι απαγορευτικά στην τιμή για το μέσο Περουβιανό. Άφιξη στο Κούσκο. Η καθυστέρηση της πτήσης αποδεικνύεται καθοριστική, καθώς προλαβαίνουμε μόνο τον Καθεδρικό του Κούσκο και την Πλάθα δε Άρμας, ενώ αρχικά στο πρόγραμμα για το απόγευμα της 7ης ημέρας ήταν και Σακσαιουαμάν, Ταμποματσάι κτλ. Λοιπόν, αν ένα πράγμα έπρεπε να ξεχωρίσω από το ταξίδι στο Περού είναι δίχως αμφιβολία το Κούσκο. Για μένα το Κούσκο είναι Νο 1 με διαφορά! Η πόλη είναι εκπληκτική!! Είναι ισπανική πόλη χτισμένη πάνω στα ερείπια της αρχαίας πρωτεύουσας των Ίνκα. Αυτό που την κάνει μοναδική είναι η αρχιτεκτονική της και το χρώμα της, οι άνθρωποι και η ζωντανή της παράδοση. Είπα πιο πάνω για το Μάτσου Πίκτσου ότι έχει χάσει τη μαγεία του από τις ορδές των τουριστών. Και το Κούσκο έχει πολύ τουρισμό.. Αλλά το Κούσκο έχει γωνιές που σε καλούν να τις ανακαλύψεις. Νομίζω δεν έχει αλλοιωθεί τουριστικά. Το πρώτο απόγευμα πήγαμε στον Καθεδρικό μόνο. Πολύ όμορφος Ναός. Αλλά απαγορεύονται αυστηρά οι φωτογραφίες. Εγώ αψήφησα την απαγόρευση ... αλλά τελικά την έπαθα. Λίγο πριν το τέλος της ξενάγησης, ένας φρουρός με αντελήφθη και με υποχρέωσε να γυρίσω μία μία τις φωτογραφίες και να διαγράψω όσες είχα βγάλει μέσα από τον Καθεδρικό. Εννοείται ότι δεν αγόρασα καρτ ποστάλ, καθώς αυτή την πολιτική τη θεωρώ απαράδεκτη (σου απαγορεύω τις φωτογραφίες για να σε αναγκάζω να αγοράζεις σουβενίρ). Δείπνο και μετά ύπνος ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα ...γιατί.......
Πεζοπορία στη ζούγκλα 12 χιλιόμετρα. Η πεζοπορία είναι ευχάριστη. Η χλωρίδα είναι ενδιαφέρουσα. Κυρίως απαρτίζεται από φοινικοειδή. Όμως, δεν είναι αυτό που έρχεται στο μυαλό καθενός όταν ακούει "ζούγκλα". Η βλάστηση είναι χαμηλή και το φως του ήλιου διαπερνά τις φυλλωσιές. Δυστυχώς, η πανίδα είναι ανύπαρκτη -τουλάχιστον μη ορατή σε εμάς, εκτός από κάποιους πιθήκους. Για να δεις κάτι παραπάνω πρέπει να είσαι μικρή παρέα και να μην κάνεις καθόλου θορύβους. Τα ζώα αποφεύγουν τους ανθρώπους. Χρειάζεται ησυχία και υπομονή να δεις κάποια. Ωραία συνοδεία ήταν τα κρωξίματα παπαγάλων και λοιπών πουλιών! Γενικά η πεζοπορία στη ζούγκλα ήταν ευχάριστη εμπειρία αλλά τουλάχιστον σε εκείνο το μέρος έλειπε το "ιδιαίτερο" που ίσως περίμενε κάποιος από ζούγκλα. Ευτυχώς ο καιρός ήταν σύμμαχός μας καθόλη τη διάρκεια της παραμονής μας στη ζούγκλα. Είχε ζέστη, όχι, όμως, ανυπόφορη και δεν έβρεξε ούτε σταγόνα. Με βροχή φαντάζομαι ότι οι βόλτες δυσχεραίνονται πολύ λόγω της λάσπης.
7η ημέρα
Ουσιαστικά και αυτή η μέρα χαμένη. Διότι αναχωρούμε από το lodge Και μέχρι να φτάσουμε στο αεροδρόμιο του Πουέρτο Μαλδονάδο και να αναχωρήσουμε φεύγει η μισή μέρα. Δυστυχώς, είμαστε άτυχοι και η πτήση της LAN για Κούσκο έχει 1,5 ώρα καθυστέρηση. Παρένθεση να πω ότι όλες οι εσωτερικές πτήσεις είναι γεμάτες τουρίστες. Η LAN χρησιμοποιεί Airbus 319, γεγονός που σημαίνει ότι περίπου 130-140 είναι σε κάθε πτήση. Εννοείται οι περισσότεροι τουρίστες. Τα αεροπορικά είναι απαγορευτικά στην τιμή για το μέσο Περουβιανό. Άφιξη στο Κούσκο. Η καθυστέρηση της πτήσης αποδεικνύεται καθοριστική, καθώς προλαβαίνουμε μόνο τον Καθεδρικό του Κούσκο και την Πλάθα δε Άρμας, ενώ αρχικά στο πρόγραμμα για το απόγευμα της 7ης ημέρας ήταν και Σακσαιουαμάν, Ταμποματσάι κτλ. Λοιπόν, αν ένα πράγμα έπρεπε να ξεχωρίσω από το ταξίδι στο Περού είναι δίχως αμφιβολία το Κούσκο. Για μένα το Κούσκο είναι Νο 1 με διαφορά! Η πόλη είναι εκπληκτική!! Είναι ισπανική πόλη χτισμένη πάνω στα ερείπια της αρχαίας πρωτεύουσας των Ίνκα. Αυτό που την κάνει μοναδική είναι η αρχιτεκτονική της και το χρώμα της, οι άνθρωποι και η ζωντανή της παράδοση. Είπα πιο πάνω για το Μάτσου Πίκτσου ότι έχει χάσει τη μαγεία του από τις ορδές των τουριστών. Και το Κούσκο έχει πολύ τουρισμό.. Αλλά το Κούσκο έχει γωνιές που σε καλούν να τις ανακαλύψεις. Νομίζω δεν έχει αλλοιωθεί τουριστικά. Το πρώτο απόγευμα πήγαμε στον Καθεδρικό μόνο. Πολύ όμορφος Ναός. Αλλά απαγορεύονται αυστηρά οι φωτογραφίες. Εγώ αψήφησα την απαγόρευση ... αλλά τελικά την έπαθα. Λίγο πριν το τέλος της ξενάγησης, ένας φρουρός με αντελήφθη και με υποχρέωσε να γυρίσω μία μία τις φωτογραφίες και να διαγράψω όσες είχα βγάλει μέσα από τον Καθεδρικό. Εννοείται ότι δεν αγόρασα καρτ ποστάλ, καθώς αυτή την πολιτική τη θεωρώ απαράδεκτη (σου απαγορεύω τις φωτογραφίες για να σε αναγκάζω να αγοράζεις σουβενίρ). Δείπνο και μετά ύπνος ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα ...γιατί.......
