Μαρόκο Rockin' the Casbah και άλλες ιστορίες στο Μαρόκο το Ραμαζάνι

[MarieAries]

Στο κομμάτι της παρενόχλησης είχα πάθει μίνι σοκ όταν βρέθηκα για λίγα λεπτά χωρίς τον συνταξιδιώτη μου. Άλλη αντιμετώπιση τελείως προς τη γυναίκα που δε "συνοδεύεται".

Γενικώς το μόνο μέρος που έχω νιώσει πιο παραβιασμένη από τη Φεζ (σε όλα τα επίπεδα) ήταν το Κάιρο.

Η αλήθεια είναι ότι μόνο στη Φες με ακολούθησε κάποιος, όταν βγήκα το βράδυ στην κλειστή μεδίνα για φωτογραφίες, αλλά έφυγε γιατί βαρεθηκε μάλλον που έστηνα και ξέστηνα το τρίποδο γενικά, δεν αισθάνθηκα άσχημα ως γυναίκα μόνη στο Μαρόκο, ούτε καν στη Φες. Το αντίθετο μάλιστα, όλοι με πρόσεχαν και με περποιουνταν!.

Για το Κάϊρο όμως θα συμφωνήσω 100% και τα έχουμε ξαναπεί άλλωστε. Αισχροί οι Αιγύπτιοι!

 

[evaT]

Η αλήθεια είναι ότι μόνο στη Φες με ακολούθησε κάποιος, όταν βγήκα το βράδυ στην κλειστή μεδίνα για φωτογραφίες, αλλά έφυγε γιατί βαρεθηκε μάλλον που έστηνα και ξέστηνα το τρίποδο

Ούτε οι υποανάπτυχθοι σε άντεξαν

 

[MarieAries]

Ούτε οι υποανάπτυχθοι σε άντεξαν

Αχαχααα, το ξέρω, είμαι ανυπόφορη

 

[evaT]

Μέρα 'Εβδομη β'

Magnificent Fès !

Είπαμε....αυτή είναι ταξιδιωτική ιστορία μιούζικαλ!

Οnly love can leave such a mark....

A ρε Bono...Τι κομματάρα

Ευχαριστώ το φίλο μου τον Θ που διαβάζοντας την ιστορία και γνωρίζοντας πόσο αθεράπευτο ροκάκι είμαι μου θύμισε το βιντεάκι που γυρίστηκε στη Φες και στολίζει τώρα την ιστορία μου.

Το άκουσα για άλλη μια φορά (μέτρησα καμιά 20ριά μέσα στο σκ), ζεστάθηκαν οι μνήμες και συνεχίζω.

Το απόγευμα πριν το σούρουπο πήραμε πάλι το δρόμο για να βρούμε ένα view point από όπου φαίνεται ολόκληρη η Φες, ο ξενοδόχος μας πρότεινε να πάρουμε ταξί και γέλασε πολύ όταν είπαμε ότι θέλουμε να το πάρουμε με το πόδι.
'Εχει πολύ ανηφόρα λέει, θα κλατάρετε.

Περάσαμε άλλη μια φορά μέσα από τη Μεδίνα και βγήκαμε έξω από τα τείχη μέσω της Μπλε-Πράσινης Πύλης.

Μόνο εμείς ανεβαίναμε με το πόδι και αυτός ο Μαροκινός-Ρομά (για να το πω ευγενικά)

Η τελευταία στροφή είχε 10% κλίση και μας βγήκε η γλώσσα έξω, αλλά ναι τα καταφέραμε.
Η παλιά πόλη μπροστά από τα...κουρασμένα μας πόδια

Κάτι καίγεται ρε παιδιά!

Είχε και ένα αρχαίο

Σουρούπωνε όταν συνεχίσαμε για τα ανάκτορα, το Royal Palace of Fes.
O Tάσος μάλλον είχε βάλει στόχο να αποτελειώσει το πόδι του (το οποίο τελικά κατάφερε με μεγάλη μάλιστα επιτυχία)
Τον ρωτούσαμε συνεχώς πως νιώθει, αν θέλει να σταματήσουμε, να πάρουμε ταξί κλπ και επέμενε ότι ήθελε να συνεχίσει.

Η διαδρομή ήταν πολύ όμορφη

Και οι δρόμοι ερήπωναν όσο πλησίαζε η ώρα της τελευταίας προσευχής πριν το τέλος της νηστείας.
'Εβλεπες διαρκώς μηχανάκια με δικάβαλα και τρικάβαλα να τρέχουν βιαστικά, ενώ όλοι κρατούσαν τσάντες με ψώνια και τις μπαγκέτες ψωμιού που προεξέχουν.

Πριν το Παλάτι περάσαμε μέσα από τη Mellah δηλαδή τον Εβραικό τομέα της πόλης.

Οι πόρτες εδώ ήταν κυρίως άσπρο μπεζ και όχι καφετιές

Φαρμακείο. Ημισέληνος αντί για σταυρός.

Η κόρνα για τη διακοπή της νηστείας ήχησε, κι όλοι έτρεχαν δεξιά αριστερά όπως οι κατσαρίδες μετά το Baygon-όπως εύστοχα παρατήρησε ο ατακαδόρος Τάσος.
Κάπου διάβασα ότι πρέπει να μελετηθούν ως παράδειγμα εκκένωσης κατοικημένων ζωνών μετά από ισχυρό σεισμό

Αρκετοί έστρωναν τη μασαμπούκα πάνω στο δρόμο

Αλλού μας χαιρετούσαν κ αλλού μας κοίταζαν αγριεμένα.
Πάντως άλλος τουρίστας προς τα εκεί δεν υπήρχε ούτε για δείγμα.

Μέχρι να φτάσουμε στο Παλάτι, περπατούσαμε πια σε έρημη πόλη. Σκεφτόμασταν τι θα γινόταν αν μας την έπεφτε κανείς από πουθενά να μας κλέψει, ελπίζοντας μόνο πως ίσως τις άγιες (γι αυτούς) μέρες απέχουν από βίαιες πράξεις μπας και σώσουν την ψυχή τους-ότι σώζεται.
Από την άλλη δεν μου έχει τύχει ποτέ να βρεθώ ολομόναχη σε εμβληματικό αξιοθέατο!

Οι στρατιώτες που έκαναν σκοπιά στο κτίριο μας επέτρεψαν να πλησιάσουμε για να βγάλουμε φωτογραφίες.

Κ αφού απολαύσαμε το προνόμιο της ταξιδιωτικής μοναξιάς, επανήλθαμε στον "πολιτισμό" της πόλης.
Νέκρααααα

Αυτό σημαίνει Stop!

'Εχει και φωτάκια, πολύ μου άρεσε

Τα παλικάρια έφαγαν , καρδάμωσαν και βγήκαν τσάρκα στον καφενέ!
Οι γυναίκες δεν ζουν εδώ, είναι παιδιά ενός κατώτερου Θεού, τους επιτρέπονται μόνο τσάρκες στις πλατείες και στα παγκάκια μαζί με τα παιδιά τους ενώ οι άντρακλες απολαμβάνουν ανενόχλητοι τα προνόμια της πατριαρχίας (@fenia42 @underwater ήρθε η ώρα τους!)

Αυτοί έριχναν το γεμάτο υποτίμηση βλέμμα τους πάνω στους συνοδούς μου που δεν έδειχναν ενοχλημένοι από την παρουσία μου στην παρέα τους και επιπλέον μου επέτρεπαν να προπορεύομαι
Εγώ αντίστοιχα πήρα το ύφος....μην ανοίξω το στόμα μου τώρα και συγχίζομαι, χαρείτε όσο έχετε καιρό, που θα πάει θα έρθει και η ώρα σας μια μέρα...

Η Μεδίνα έδειχνε ακόμη "ζωντανή" εκείνη τη βραδιά και προς απογοήτευση του Τάσου που τη σιχάθηκε και τη μίσησε, μπήκαμε μέσα για άλλη μια φορά.
Νομίζω ήταν και το μόνο σημείο που διαφώνησα με τον συνταξιδιώτη μου.
Για μένα αποτιμήθηκε στα πρωταρχικά χαιλάιτς του ταξιδιού, άλλωστε φαίνεται από το πάθος με το οποίο περιγράφω το κεφάλαιο αυτό (πιστεύω).

'Ηθελα οπωσδήποτε μια τελευταία, νυχτερινή δόση πριν το τελικό αντίο...

Καθίσαμε να δοκιμάσουμε το παραδοσιακό πιάτο του βορρά την Παστίλια.
Μέσες άκρες, είναι λεπτοκομμένο κοτόπουλο σιγοκαβουρντισμένο σε ένα πολυμείγμα μπαχαρικών και ψήσιμο σε πολύ λεπτό φύλλο ζαχαροπλαστικής.

Πολύ ιδιαίτερη η γεύση, μοιάζει σα να περιέχει σιτάρι και σταφίδα -που όμως δεν υπάρχουν, είναι απλά το effect που της προσδίδει ένα πολυμπαχαρικό -μας άρεσε πολύ και τους έταξα να το ψάξω και να τη φτιάξω όταν επιστρέψουμε. Σηκώνω αρκετές φορές συνταγές από τα ταξίδια μου και δοκιμάζω να τις "εκτελέσω" στο σπίτι μου.
Μερικές τις ...εκτελώ κυριολεκτικά , αλλά κάπου κάπου τις πετυχαίνω.
Για το συγκεκριμένο θα προτιμήσω να κάνω την Κινέζα...αφού όταν είδα τη συνταγή και χρόνο προετοιμασίας 2,5 ώρες! Αποφάσισα ότι έχω καλύτερα πράγματα να κάνω. Που να τρέχω να ψάχνω και πολυμπαχαρικά στην Ελλάδα....

Και ω τι έκπληξη! μαζί με την παστίλια ο μαγαζάτορας μας έκλεισε συνωμοτικά το μάτι.
'Εχω λέει και αλκοόλ αν θέλετε!
Νομίζω ότι έως κι ο αλλεργικός στη χαρά Αντώνης ζητοκραύγασε
Ο - καλή, είναι η θρησκεία, αλλά σαν το χρήμα δεν έχει- εστιάτορας, έδωσε το παρασύνθημα και μας σέρβιρε ζεστές (!) μπύρες και ένα κρασάκι για μένα, με καμουφλάζ χαρτοπετσέτα, ώστε σε τυχόν έλεγχο να τα βαφτίσουμε τσάγια

Τα οποία με το ζόρι πίνονταν αλλά, τέτοια ώρα τέτοια λόγια.
Το μπουγαδόνερο που ήπια το χρέωσε σαν κοκτέηλ σε 5στερο και σημείωσα στο Splitwise.
Μπύρες στην ποτοαπαγόρευση της Φες. Ευρώ 27 !!!

Οι τελευταίες εικόνες της παλιάς πόλης έμειναν ανεξίτηλες μέσα μου.

Γιατί ένας τόπος, μια εικόνα, ένα κάδρο, γράφει ιστορία μέσα μας ή αλλιώς περνάει και χάνεται είναι κάπως ανεξιχνίαστο.
Κάτι σαν τον έρωτα. Προκύπτει αψυχολόγητα πέρα από αντικειμενικούς ορισμούς και λογικές εξηγήσεις, ενάντια σε αντιλήψεις, κοινωνικές επιταγές ή ακόμα την ίδια μας τη θέληση.
Απλά συμβαίνει!

Αυτό έπαθα και γω με τη Φες. Με γοήτευσε. Δεν φοράει τα "καλά" της 'οπως το Μαρακές, Η Μεδίνα είναι μια παλιατζούρα, απεριποίητη και βρώμικη,με τριτοκοσμικές εικόνες και στον αντίποδα ένα στολίδι, επενδεδυμένη άκρη σε άκρη από ξύλο, ατμοσφαιρική, ανεπανάληπτη. Είναι ο εαυτός της. Αυθεντική χωρίς ίχνος δηθενιάς.

Οι άνθρωποι πάλι, είναι οι χειρότεροι που συναντήσαμε σ ολόκληρη τη χώρα, έλα όμως που κάπως κουμπώνουν κι αυτοί στην αύρα της. Δεν είναι πολιτισμένοι και το δείχνουν. Θέλουν τον τουρισμό, κι ας τον τρομάζουν.

Η αντίφαση με συνεπαίρνει. Δεν θέλω να ξαναγυρίσω εκεί, όμως τώρα που γύρισα σπίτι, τη σκέφτομαι. Σαν απαγορευμένη σχέση. Κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει το συναίσθημα. Ευτυχώς!

Αυτός είναι ο λόγος που επιστρέφω στα λόγια του λατρεμένου μου Bono στην αρχή της σελίδας και το ρεφραίν της Μεγαλοπρεπούς Φες...

Only love can heal such a scar...

 

[MarieAries]

Η Μεδίνα είναι μια παλιατζούρα, απεριποίητη και βρώμικη,με τριτοκοσμικές εικόνες και στον αντίποδα ένα στολίδι,επενδεδυμένη άκρη σε άκρη από ξύλο, ατμοσφαιρική, ανεπανάληπτη. Είναι ο εαυτός της. Αυθεντική χωρίς ίχνος δηθενιάς.

Οι Μεδίνες επιβάλλεται να είναι παλιατζούρες, εφόσον είναι οι παλιές τους πόλεις. Εμένα δε μ'αρέσουν τακτοποιημένες και φροντισμένες, ούτως ή άλλως!
Εντάξει η Φες ήταν λίγο πιο βρώμικη από όσο θα έπρεπε, αλλά όπως το είπες, αυθεντική!!!

Άντε και στα επόμενα!!!

 

[fenia42]

Η Εύα όπου θυμηθεί την πατριαρχία μας ταγκάρει εμένα και την @underwater γιατί είμαστε και καλά οι φεμινίστριες του φορουμ. Να πούμε όμως ότι η πατριαρχία είναι παντού, μέσα μας, με τα κατάλοιπα της και μας αφορά όλους, και μας επηρεάζει όλους, άντρες γυναίκες.

Όταν το καταλάβουμε αυτό, θα αλλάξουν οι επιλογές μας, ο περίγυρός μας και πολλά άλλα!

 

[Travelliaris]

Σιγά τον Δενδροπόταμο του Μαρόκου. Στο λήμμα "μπίχλα" και κωλόκοσμος" έχουν το θυρεό της. Αν θες την άποψη μου, η Εσαουίρα ήταν πέντε κλάσεις πάνω σε τοπίο, κόσμο, αισθητική. Ακόμα και η βρωμιά τους πεντανόστιμη ήταν.
ΥΓ. Θα σε κλωτσήσω όταν φτιάξει η μέση και το πόδι!

 

[evaT]

Όταν το καταλάβουμε αυτό, θα αλλάξουν οι επιλογές μας, ο περίγυρός μας και πολλά άλλα!

Θα κάνουμε ομαδική ψυχανάλυση!

ΥΓ. Θα σε κλωτσήσω όταν φτιάξει η μέση και το πόδι!

Έχουμε καιρό

 

[MarieAries]

Σιγά τον Δενδροπόταμο του Μαρόκου. Στο λήμμα "μπίχλα" και κωλόκοσμος" έχουν το θυρεό της. Αν θες την άποψη μου, η Εσαουίρα ήταν πέντε κλάσεις πάνω σε τοπίο, κόσμο, αισθητική. Ακόμα και η βρωμιά τους πεντανόστιμη ήταν.
ΥΓ. Θα σε κλωτσήσω όταν φτιάξει η μέση και το πόδι!

Συμφωνώ για την Εσσαουίρα, είναι η 2η αγαπημένη μου πόλη μετά τη Σεφσαουέν, και σκέψου ότι εγώ έμεινα και 4 ημέρες εκεί, ενώ στη Φες μόνο 1. Άσε που επέμενα πάρα πολύ για να πάτε οπωσδήποτε!

Αυτό όμως δεν αναιρεί την ιστορική αξία της Φες, που είναι μία από τις αρχαιότερες και μεγαλύτερες παλιές πόλεις του Αραβικού κόσμου. Οι κάτοικοι είναι το μεγαλύτερο μειονέκτημα, δυστυχώς δεν μπορείς να τους αλλάξεις, οπότε ή προσαρμόζεσαι ή φεύγεις.

Υ.Γ. γίνε εσύ καλά, και κλώτσα με όσο θες

 

[domino]

Μέσες άκρες, είναι λεπτοκομμένο κοτόπουλο σιγοκαβουρντισμένο σε ένα πολυμείγμα μπαχαρικών και ψήσιμο σε πολύ λεπτό φύλλο ζαχαροπλαστικής.

Περιστερι φαγατε

 

[evaT]

Περιστερι φαγατε

Κοτόπουλο είπαν, τι να σου πω δεν θα διευκρινιστεί ποτέ!

 

[underwater]

Κοτόπουλο είπαν, τι να σου πω δεν θα διευκρινιστεί ποτέ!

Νομίζω ότι η παραδοσιακή συνταγή είναι με περιστέρι, αλλά πια τη φτιάχνουν κατά βάση με κοτόπουλο.
Είχα φάει κι εγώ τότε και μου είχε αρέσει πολύ (έτρωγα ακόμα κρέας κανονικά εκείνη την εποχή).