Έχεις θέσει μεγάλα ζητήματα σε αυτές τις λίγες κουβέντες. Ζητήματα ζωής θα έλεγα! Θα απαντήσω όσο σαφέστερα μπορώ, αλλά και με συντομία. Τέτοια θέματα απαιτούν πολύωρες κουβέντες και εσωτερικό ψάξιμο.
Αρχίζω από τα εύκολα. Παρίσι: θέλαμε να μείνομε κι άλλο, αλλά τα έξοδα των μετακινήσεων ήταν...
How old are you? που λένε και στο χωριό μου.
Πιστεύω θα υπάρχουν και πιο light επισκέψεις (π.χ. τρεις ώρες περπάτημα).
Στη συνάντηση θα λύσουμε τέτοιες απορίες.
Επειδή έχω μερικές ερωτήσεις, και είναι σιγουρο ότι ανάλογα με τις απαντήσεις θα προκύψουν κι άλλες, περιμένω να σε δω στην κοπή της πίτας. Πάντως ισχύει αυτό που λένε κι άλλοι εδώ: άναψες φωτιές με το ταξίδι αυτό!
Μπράβο connosp!
Βλέπω οι ιστορίες μας μοιάζουν. Κάποια από αυτά που γράφεις για το Παρίσι τα ζήσαμε κι εμείς ακριβώς έτσι (στο μετρό, στον πύργο του Άιφελ, με τις κονσέρβες κλπ).
Επίσης τη λάθος εκτίμηση με τα ψηλά κτίρια την κάναμε πολλές φορές, για να γλυτώσουμε χρήματα. Ακόμα και σήμερα την...
Η φωτογραφία του Γιώργου πράγματι αντιπροσωπεύει το στυλ του ταξιδιού μας.
Πιστεύω και τον τρόπο που ταξίδευαν κάποιοι τύποι σαν κι εμάς τη δεκαετία του '80.
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Τελικά είμαστε νοσταλγοί!
Θα το κάνω και το δεύτερο και ελπίζω να μην πέσει στον κανόνα: το πρώτο πάντα είναι το καλύτερο.
Όμως θέλει δουλειά. Πρέπει να το κάνω πρώτα σε ηλεκτρονική μορφή (Word) και μετά να το προσαρμόσω για το ποστάρισμα εδώ. Έρχονται και γιορτές που θα ταξιδέψω, οπότε θα...
Τελευταίο μέρος
Αυτή η ιστορία τελειώνει σε λίγο. Είδα ότι σε άλλους ξύπνησε μνήμες και σε άλλους παρακίνησε το ενδιαφέρον να μάθουν για εκείνη την εποχή (των μπαμπάδων και μαμάδων τους;).
Εδώ στο τέλος πέρασα μερικές δραματικές (αγχωτικές) ώρες στο σταθμό της Τεργέστης. Κατέληξαν όμως σε μια...
3ο μέρος από 4
28 Απριλίου 1981
Από τη Γενεύη φύγαμε, και χθες κάναμε μια καλή στάση στη Λυών.
Στη Γενεύη ο γράφων:
Στη Λυών πεινούσαμε (ως συνήθως), αλλά όλα μας φαινόταν πανάκριβα και διστάζαμε να αγοράσομε κάτι να φάμε, ώσπου είδαμε σε ένα φούρνο ένα μεγάλο ψωμί αλλά ήταν φτηνό...
Όταν ξεκίνησα την ιστορία μου προχθές για το πρώτο Inter-rail που έκανα, δεν περίμενα τόσο μεγάλη ανταπόκριση, και μάλιστα από ανθρώπους που δεν το έζησαν ως είδος ταξιδιού.
Για τις εκδρομές του πολυτεχνείου που λες, κάτι μου έρχεται στο μυαλό, αλλά δεν μπορώ να σε βοηθήσω. Ίσως αφορούσαν μια...
Καλά του έκανες! Όμως σκέψου ότι είναι μέσα στα όρια της πλάκας. Εμείς τους λέγαμε το: άντε γα@@@@@ ρε μα@@@@. (με ερωτηματικό όμως) Γνωστές σε πολλούς λέξεις δηλαδή, γι' αυτό και επικίνδυνο.
@Στον τελευταίο όροφο πηγαίναμε μετά από κάθε ταξίδι με τα "σκήπτρα", δηλαδή Γερμανίδες ή Σκανδιναβές, για να τους κάνουμε το γεύμα με κουπόνια.
Ωραίο αυτό. Θυμάμαι πολλούς φίλους να ζητάνε κουπόνια για να ταΐσουν τα κορίτσια τους.
Είσαι απίστευτος!