athensgenia
Member
Περιεχόμενα
Η πρώτη εκδρομή που πήγαμε ήταν στο Manati Park. Πρόκειται για ένα πάρκο με ζώα και κάποια "θεατρικά δρώμενα" που δείχνουν πώς ήταν η ζωή στον Αγ. Δομίνηκο πρίν τους Ισπανούς. Αυτό που αξίζει είναι ότι τα ζώα είναι ελεύθερα και όχι περιορισμένα σε κλουβιά, έχει καταπληκτικούς πολύχρωμους παπαγάλους και τεράστια ιγκουάνα. Επίσης γίνεται σοου με δελφίνια στην πισίνα όπου πραγματοποιούν διάφορα ακροβατικά, επιπλέον με το κατάλληλο αντίτιμο μπορεί κάποιος να κολυμπήσει μαζί τους. Το Μανατί ήταν πολύ κοντά στο ξενοδοχείο μας, μόλις 5 λεπτά με το λεωφορείο. Μάλιστα υπάρχουν προσδιορισμένες ώρες κατα τις οποίες περνάει ένα λεωφορείο του πάρκου για να μεταφέρει δωρεάν όσους επιθυμούν να το επισκεφθούν. Μάλιστα είναι ένα λεωφορείο με "τοπικό" χρώμα, δηλαδή πολύχρωμο, με σκληρά αμορτισέρ, με φυσικό αιρκοντισιον (δηλαδή χωρίς τζάμια) και μοίάζει έτοιμο να καταρρεύσει 
. Γι'αυτό και έχει τόση πλάκα, όλοι οι τουρίστες όταν το βλέπαμε είχαμε τις ίδιες αντιδράσεις και φαντάζομαι ότι τα ίδια πράγματα σχολιάζαμε σε διαφορετικές γλώσσες! Εννοείται, οτι ελπίζω να μην το αντικαταστήσουν ποτέ! Όσο για την εισοδο στο πάρκο δεν θυμάμαι πόσο έκανε αλλά δεν ήταν ακριβή.
Η δεύτερη εκδρομή ήταν οργανωμένη και πήγαμε στην Σαόνα. Η Σαόνα είναι ένα πολύ μικρό νησάκι, το οποίο θεωρείται εθνικό πάρκο και στο οποίο απαγορεύεται να διανυκτερεύει κανείς. Πρόκειται για το νησί στο οποίο βρήκε καταφύγιο ο Κολόμβος όταν συνάντησαν μια τροπική καταιγίδα. Είναι αρκετά μακριά, σε πάνε καμιά ωρίτσα δρόμο με το πούλμαν σε ένα σημείο όπου παίρνεις καταμαράν ή πλοιάριο και πάς μετά από 1 ή 1μιση ώρα στο νησί. Κατα την διάρκεια του ταξιδιού στο πλοίο επικρατεί μια κατάσταση φιέστας με μουσική, χορό και ρούμι. Είναι μάλλον απίθανο να βρείς να πιείς κάτι χωρίς αλκοόλ.
Το νησάκι είναι μαγευτικό, το νερό είναι εντελώς διάφανο, η άμμος ολόλευκη, οι φοίνικες φτάνουν κυριολεκτικά μέσα στο νερό. Επίσης μέσα στην εκδρομή συμπεριλαμβάνεται bbq, το οποίο είναι νοστιμότατο και σε γενναιόδωρες ποσότητες. Πρόκειται για μια εκδρομή που σαφώς θα την συνιστούσα, δυστυχώς οι φωτό μου είναι αναλογικές και δεν μπορώ να σας ανεβάσω. Όσο για το κόστος είχαμε πληρώσει τότε 100$ το άτομο, και φανταστείτε ότι έπαιρναν το ευρω 1 προς 1 με το δολλάριο λόγω κυβερνητικής πολιτικής. Αν κάποιος πάει τώρα πιστεύω ότι συμφέρει να έχει μαζί του δολάρια.
Η τρίτη εκδρομή λεγόταν fun fun, κόστιζε παραπάνω γύρω στα 150$ το άτομο, αλλά άξιζε κάθε σεντ. Πήγαμε με ένα μικρό βανάκι γύρω στις 3 ώρες δρόμο ώσπου να φτάσουμε σε ένα ράντσο, εκεί αλλάξαμε μας δώσανε κάποιες φόρμες και ξεκινήσαμε με άλογα. Αφού κάναμε καμιά ωρίτσα βόλτα με τα άλογα, κατεβήκαμε και συνεχίσαμε με τα πόδια μέσα στο δάσος όπου είδαμε ενδημικά φυτά, δέντρα και ζώα. Μετά φτάσαμε στην είσοδο μιας σπηλιάς στην οποία για να μπούμε κατεβήκαμε με σκοινιά (ύψος 18μ περίπου), κάτω είχε σπήλαιο με σταλακτίτες και σταλαγμίτες καθώς και ποτάμι στο οποίο χρειάστηκε να κολυμπήσουμε. Μπορεί να ακούγεται extreme αλλά δεν ήταν γιατί είχαμε μαζί οδηγούς που μας βοηθούσαν ανα πάσα στιγμή. Υστερα από αρκετή ώρα υπόγειας διαδρομής βγήκαμε σε ένα σημείο όπου είχαν φέρει πάλι τα άλογα οπότε επιστρέψαμε στο κτίριο του ράντσου όπου μας περίμενε φαγητό και χαλάρωση. Πιστεύω πώς ένας από τους λόγους που μας άρεσε τόσο η εκδρομή αυτή εκτός από το ότι είχε πολλές και διαφορετικές δραστηριότητες ήταν και το γεγονός ότι είχαμε σχεδόν προσωπικό οδηγό, επειδή ήμασταν μόλις 4 άτομα που δεν μιλούσαμε ισπανικά οπότε είχαμε έναν αγγλόφωνο οδηγό όλο δικό μας πριβέ, οπότε καταλαβαίνετε πόσο πιο άνετα ήμασταν.
. Γι'αυτό και έχει τόση πλάκα, όλοι οι τουρίστες όταν το βλέπαμε είχαμε τις ίδιες αντιδράσεις και φαντάζομαι ότι τα ίδια πράγματα σχολιάζαμε σε διαφορετικές γλώσσες! Εννοείται, οτι ελπίζω να μην το αντικαταστήσουν ποτέ! Όσο για την εισοδο στο πάρκο δεν θυμάμαι πόσο έκανε αλλά δεν ήταν ακριβή.Η δεύτερη εκδρομή ήταν οργανωμένη και πήγαμε στην Σαόνα. Η Σαόνα είναι ένα πολύ μικρό νησάκι, το οποίο θεωρείται εθνικό πάρκο και στο οποίο απαγορεύεται να διανυκτερεύει κανείς. Πρόκειται για το νησί στο οποίο βρήκε καταφύγιο ο Κολόμβος όταν συνάντησαν μια τροπική καταιγίδα. Είναι αρκετά μακριά, σε πάνε καμιά ωρίτσα δρόμο με το πούλμαν σε ένα σημείο όπου παίρνεις καταμαράν ή πλοιάριο και πάς μετά από 1 ή 1μιση ώρα στο νησί. Κατα την διάρκεια του ταξιδιού στο πλοίο επικρατεί μια κατάσταση φιέστας με μουσική, χορό και ρούμι. Είναι μάλλον απίθανο να βρείς να πιείς κάτι χωρίς αλκοόλ.
Το νησάκι είναι μαγευτικό, το νερό είναι εντελώς διάφανο, η άμμος ολόλευκη, οι φοίνικες φτάνουν κυριολεκτικά μέσα στο νερό. Επίσης μέσα στην εκδρομή συμπεριλαμβάνεται bbq, το οποίο είναι νοστιμότατο και σε γενναιόδωρες ποσότητες. Πρόκειται για μια εκδρομή που σαφώς θα την συνιστούσα, δυστυχώς οι φωτό μου είναι αναλογικές και δεν μπορώ να σας ανεβάσω. Όσο για το κόστος είχαμε πληρώσει τότε 100$ το άτομο, και φανταστείτε ότι έπαιρναν το ευρω 1 προς 1 με το δολλάριο λόγω κυβερνητικής πολιτικής. Αν κάποιος πάει τώρα πιστεύω ότι συμφέρει να έχει μαζί του δολάρια.
Η τρίτη εκδρομή λεγόταν fun fun, κόστιζε παραπάνω γύρω στα 150$ το άτομο, αλλά άξιζε κάθε σεντ. Πήγαμε με ένα μικρό βανάκι γύρω στις 3 ώρες δρόμο ώσπου να φτάσουμε σε ένα ράντσο, εκεί αλλάξαμε μας δώσανε κάποιες φόρμες και ξεκινήσαμε με άλογα. Αφού κάναμε καμιά ωρίτσα βόλτα με τα άλογα, κατεβήκαμε και συνεχίσαμε με τα πόδια μέσα στο δάσος όπου είδαμε ενδημικά φυτά, δέντρα και ζώα. Μετά φτάσαμε στην είσοδο μιας σπηλιάς στην οποία για να μπούμε κατεβήκαμε με σκοινιά (ύψος 18μ περίπου), κάτω είχε σπήλαιο με σταλακτίτες και σταλαγμίτες καθώς και ποτάμι στο οποίο χρειάστηκε να κολυμπήσουμε. Μπορεί να ακούγεται extreme αλλά δεν ήταν γιατί είχαμε μαζί οδηγούς που μας βοηθούσαν ανα πάσα στιγμή. Υστερα από αρκετή ώρα υπόγειας διαδρομής βγήκαμε σε ένα σημείο όπου είχαν φέρει πάλι τα άλογα οπότε επιστρέψαμε στο κτίριο του ράντσου όπου μας περίμενε φαγητό και χαλάρωση. Πιστεύω πώς ένας από τους λόγους που μας άρεσε τόσο η εκδρομή αυτή εκτός από το ότι είχε πολλές και διαφορετικές δραστηριότητες ήταν και το γεγονός ότι είχαμε σχεδόν προσωπικό οδηγό, επειδή ήμασταν μόλις 4 άτομα που δεν μιλούσαμε ισπανικά οπότε είχαμε έναν αγγλόφωνο οδηγό όλο δικό μας πριβέ, οπότε καταλαβαίνετε πόσο πιο άνετα ήμασταν.
