alma
Member
- Μηνύματα
- 3.729
- Likes
- 15.110
Το να περιηγηθείς στα Cotswolds ενώ δεν διαθέτεις αυτοκίνητο μπορεί να αποδειχτεί αρκετά περίπλοκο… Τα λεωφορεία είναι λίγα και εξυπηρετούν συγκεκριμένα μέρη, το να πας πεζός ακόμα κι αν οι χιλιομετρικές αποστάσεις δεν είναι πρόβλημα, είναι δύσκολο αφού δίπλα στην εθνική δεν υπάρχει πεζοδρόμιο και τα αυτοκίνητα τρέχουν σαν τρελά κι έτσι το να πάρουμε ταξί μιας και ήμασταν τρία άτομα και έτσι δεν κόστιζε πολύ μας φάνηκε καλή λύση…. Επίσης δεν θέλαμε να πούμε σε κανέναν από τους Άγγλους φίλους να μας πάει, παρόλο που είχαν προσφερθεί και επιμέναμε πως θα βγάλουμε άκρη μόνοι μας…
Κούνια που τους κούναγε τους τρεις πεισματάρηδες Έλληνες…Έχοντας ζητήσει από τη ρεσεψιόν από το πρωί να μας καλέσει ταξί, όταν πια πέρασε πάνω από μια ώρα και η κοπέλα δεν είχε καταφέρει να βρει διαθέσιμο ταξιτζή, ήταν φανερό πως κάτι δεν πήγαινε καλά…Και όταν 2 ώρες μετά μας έδειξε έναν κατάλογο με δεκάδες τηλέφωνα ακόμα και από κοντινά χωριά που όμως κανείς δεν ήταν διαθέσιμος τότε η κατάσταση έγινε ακόμα πιο δύσκολη…
Αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε κι εμείς την τύχη μας…ταξιδιωτικοί οδηγοί και διαφημιστικά φυλλάδια που είχαμε πάρει την προηγούμενη από το Burford, είχαμε φέρει μαζί μας και άλλα που είχαμε βρει στο ξενοδοχείο και τα τηλέφωνα άρχισαν…και πάλι τζίφος όμως…Ο ένας ταξιτζής έλειπε σε διακοπές στο εξωτερικό, ο άλλος στο Λονδίνο για να παραλάβει κόσμο και να τον φέρει στα Cotswolds, ένας άλλος βρισκόταν επίσης εκτός πόλης; Χωριού; Πλανήτη; Ξερω κι εγώ;
Κι ενώ περιφερόμασταν σαν τις άδικες κατάρες στους κήπους του ξενοδοχείου ένας από τους Άγγλους φίλους μας ,μας είδε και πριν το καταλάβουμε είχαμε μπει στο αυτοκίνητο και πηγαίναμε άνετοι κι ωραίοι με πρώτο σταθμό το Moreton-In-Marsh…
Όπου το πρώτο που κάναμε ήταν να πάμε στο σταθμό και να βγάλουμε εισιτήρια για επιστροφή στο Λονδίνο λίγες μέρες μετά…Εκεί ναι!ναι!ναι! έγινε και το θαύμα. Βρήκαμε ταξιτζή να μας πάρει από το ξενοδοχείο την τελευταία μέρα της παραμονής μας και να μας πάει στο Moreton-In-Marsh.Και ναι τον κλείσαμε επιτόπου για μέρες μετά γιατί κανείς δεν ήξερε μήπως τελευταία στιγμή κι αυτός εξαφανιστεί ή μεταναστεύσει ή ακολουθήσει την ίδια πορεία των ταξιτζήδων της περιοχής…Να μην τους βρίσκεις όταν τους θέλεις…
Η περιοχή είναι λιγότερο γραφική από άλλες όμως βολική γιατί εκεί βρίσκεται και ο σταθμός των τρένων που συνδέει την περιοχή με το Λονδίνο, οπότε πολλοί επισκέπτες την επιλέγουν…Παρόλα αυτά και ομορφιά διαθέτει και cozy στέκια που προσφέρουν ηρεμία και ιστορικά κτίρια, γραφικά σπιτάκια κλπ. και είναι ένα μέρος που θυμίζει καθαρά Αγγλική επαρχία…
Το σκηνικό ήταν παρόμοιο με τα υπόλοιπα χωριά των Cotswolds.Παντού έβλεπες να κυκλοφορούν σχεδόν μόνο ντόπιοι, ήρεμοι χωρίς τους φρενήρεις ρυθμούς των μεγάλων πόλεων και συχνά να κάθονται για τσάι ή να πηγαίνουν νωχελικές βόλτες με τα κατοικίδια τους ανα χείρας.
Τι λένε όμως;Πως παντού υπάρχει ένας Έλληνας…Και τι τύχη να έχει και μαγαζάκι να τσιμπήσεις! Όσο και να αγαπώ τους Άγγλους όσο και να μου αρέσει η χώρα τους, παραμένω αμετανόητα προσκολλημένη στη μεσογειακή κουζίνα.Καθίσαμε λοιπόν να τσιμπήσουμε κάτι πριν συνεχίσουμε τη βόλτα…
Το Moreton-In-Marsh φυσικά είχε και την τάση που είχαν και τα υπόλοιπα χωριά της περιοχής… να ελκύει τους Άγγλους να κάνουν τους γάμους τους εκεί…
Αλλά το σημαντικό ήταν πως η τύχη μας στις μεταφορές είχε ήδη αλλάξει. Βρήκαμε λεωφορείο για το επόμενο χωριό και μάλιστα με μία ελληνίδα μέσα που μας άκουσε και μας βοήθησε να βρούμε την επόμενη στάση. Βρεθήκαμε στο επόμενο χωριό το Stow-on-the-Wold και άλλη μια πανέμορφη εξερεύνηση άρχισε.
Κούνια που τους κούναγε τους τρεις πεισματάρηδες Έλληνες…Έχοντας ζητήσει από τη ρεσεψιόν από το πρωί να μας καλέσει ταξί, όταν πια πέρασε πάνω από μια ώρα και η κοπέλα δεν είχε καταφέρει να βρει διαθέσιμο ταξιτζή, ήταν φανερό πως κάτι δεν πήγαινε καλά…Και όταν 2 ώρες μετά μας έδειξε έναν κατάλογο με δεκάδες τηλέφωνα ακόμα και από κοντινά χωριά που όμως κανείς δεν ήταν διαθέσιμος τότε η κατάσταση έγινε ακόμα πιο δύσκολη…
Αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε κι εμείς την τύχη μας…ταξιδιωτικοί οδηγοί και διαφημιστικά φυλλάδια που είχαμε πάρει την προηγούμενη από το Burford, είχαμε φέρει μαζί μας και άλλα που είχαμε βρει στο ξενοδοχείο και τα τηλέφωνα άρχισαν…και πάλι τζίφος όμως…Ο ένας ταξιτζής έλειπε σε διακοπές στο εξωτερικό, ο άλλος στο Λονδίνο για να παραλάβει κόσμο και να τον φέρει στα Cotswolds, ένας άλλος βρισκόταν επίσης εκτός πόλης; Χωριού; Πλανήτη; Ξερω κι εγώ;
Κι ενώ περιφερόμασταν σαν τις άδικες κατάρες στους κήπους του ξενοδοχείου ένας από τους Άγγλους φίλους μας ,μας είδε και πριν το καταλάβουμε είχαμε μπει στο αυτοκίνητο και πηγαίναμε άνετοι κι ωραίοι με πρώτο σταθμό το Moreton-In-Marsh…
Όπου το πρώτο που κάναμε ήταν να πάμε στο σταθμό και να βγάλουμε εισιτήρια για επιστροφή στο Λονδίνο λίγες μέρες μετά…Εκεί ναι!ναι!ναι! έγινε και το θαύμα. Βρήκαμε ταξιτζή να μας πάρει από το ξενοδοχείο την τελευταία μέρα της παραμονής μας και να μας πάει στο Moreton-In-Marsh.Και ναι τον κλείσαμε επιτόπου για μέρες μετά γιατί κανείς δεν ήξερε μήπως τελευταία στιγμή κι αυτός εξαφανιστεί ή μεταναστεύσει ή ακολουθήσει την ίδια πορεία των ταξιτζήδων της περιοχής…Να μην τους βρίσκεις όταν τους θέλεις…
Η περιοχή είναι λιγότερο γραφική από άλλες όμως βολική γιατί εκεί βρίσκεται και ο σταθμός των τρένων που συνδέει την περιοχή με το Λονδίνο, οπότε πολλοί επισκέπτες την επιλέγουν…Παρόλα αυτά και ομορφιά διαθέτει και cozy στέκια που προσφέρουν ηρεμία και ιστορικά κτίρια, γραφικά σπιτάκια κλπ. και είναι ένα μέρος που θυμίζει καθαρά Αγγλική επαρχία…
Το σκηνικό ήταν παρόμοιο με τα υπόλοιπα χωριά των Cotswolds.Παντού έβλεπες να κυκλοφορούν σχεδόν μόνο ντόπιοι, ήρεμοι χωρίς τους φρενήρεις ρυθμούς των μεγάλων πόλεων και συχνά να κάθονται για τσάι ή να πηγαίνουν νωχελικές βόλτες με τα κατοικίδια τους ανα χείρας.
Τι λένε όμως;Πως παντού υπάρχει ένας Έλληνας…Και τι τύχη να έχει και μαγαζάκι να τσιμπήσεις! Όσο και να αγαπώ τους Άγγλους όσο και να μου αρέσει η χώρα τους, παραμένω αμετανόητα προσκολλημένη στη μεσογειακή κουζίνα.Καθίσαμε λοιπόν να τσιμπήσουμε κάτι πριν συνεχίσουμε τη βόλτα…
Το Moreton-In-Marsh φυσικά είχε και την τάση που είχαν και τα υπόλοιπα χωριά της περιοχής… να ελκύει τους Άγγλους να κάνουν τους γάμους τους εκεί…
Αλλά το σημαντικό ήταν πως η τύχη μας στις μεταφορές είχε ήδη αλλάξει. Βρήκαμε λεωφορείο για το επόμενο χωριό και μάλιστα με μία ελληνίδα μέσα που μας άκουσε και μας βοήθησε να βρούμε την επόμενη στάση. Βρεθήκαμε στο επόμενο χωριό το Stow-on-the-Wold και άλλη μια πανέμορφη εξερεύνηση άρχισε.
Last edited: