Kingmouf
Member
- Μηνύματα
- 98
- Likes
- 456
Περιεχόμενα
Το πρωί πάμε Πολύαιγο. Καταγάλανα νερά και ηρεμία. Το μέρος σχεδόν αποκλειστικά για εμάς.
Επιστρέφουμε στη Κίμωλο. Επιτέλους να τη δούμε και μέρα. Η αλήθεια είναι ότι η Μήλος είναι υπέροχη αλλά η Κίμωλος είναι άλλο επίπεδο. Ίσως αυτό έχει να κάνει με εμένα προσωπικά, αλλά κάθε βήμα στο νησί ήταν ξεχωριστό. Και ήρεμο. Μου ταίριαζε αυτό με το ταξίδι που κάναμε. Σαν αυτή η γαλήνη της θάλασσας να επεκτεινόταν και εδώ.
Η γαλήνη δεν ήταν μόνο στο μέρος, ήταν και στους ανθρώπους. Δε συναντήσαμε κανένα που να βιαζόταν, κανένα που να μην χαμογελούσε. Με ειλικρίνεια. Όχι από ευγένεια στους τουρίστες. Χαλαρά. Ο καυτός ήλιος δίνει το σύνθημα της μεσημεριανής ραστώνης. Η πλατεία έχει μια καλοδεχούμενη σκιά και το καφενείο έχει ουζάκι. Λαμπρά.
Ρίχνουμε μια τελευταία ματιά στο νησί και με τον ήλιο να αρχίσει να πέφτει αναχωρούμε. Ξεκινάει ο δρόμος της επιστροφής. Η θάλασσα είναι λάδι. Αναγκαστικά μπαίνει η μηχανή. Πάμε αργά αλλά από την άλλη δεν υπάρχει τίποτα να περιορίσει τη θέα του ουρανού από πάνω μας. Μαζευόμαστε στο κατάστρωμα.
Τα αστέρια πέφτουν το ένα μετά το άλλο. Είναι η βραδυά με τις Περσίδες. Κάποιος ξεκίνησε ένα τραγούδι. Μετά από ώρες τα είχαμε πει όλα τα τραγούδια που θυμόμασταν.
Οι πρώτες αχτίνες του ήλιου μας βρίσκουν λίγο έξω από το λιμάνι των Χανίων. Η εικόνα του το χάραμα είναι σαγηνευτική. Και πρωτόγνωρη. Δεν έχω αντικρύσει και πολλές φορές το λιμάνι, όντας έξω από αυτό. Είναι αλήθεια το σπίτι μου εδώ; Και είναι αλήθεια στην ίδια χώρα με τα νησιά που μόλις πριν λίγες ώρες βρισκόμουν; Μοιάζει τόσο διαφορετικό από οτιδήποτε κυκλαδίτικο, από οτιδήποτε βρισκόμουν μέχρι πριν από μερικές ώρες. Τί όμορφη που είναι αυτή η αλλαγή των εικόνων!
Κατεβαίνω από το σκάφος και κουνάει. Φτάνω σπίτι. Οι κλειστοί χώροι κουνάνε περισσότερο. Γρήγορα θα αρχίσει να περνάει αυτό. Με εξαίρεση το ντουζ που θα συνεχίσει να κουνάει για μέρες ακόμα. Και εγώ αντί για να ζαλίζομαι, χαίρομαι. Χαμογελώ για αυτά που έζησα, για αυτά που είδα.
Όπως θα έλεγε και ένας φίλος, good vibes. Και πρίμο αέρα στα πανιά μας!
Ανδρέας,
κάπου στο Αιγαίο μεταξύ Κυκλάδων και Κρήτης
http://www.croissantstories.com/gr/
Επιστρέφουμε στη Κίμωλο. Επιτέλους να τη δούμε και μέρα. Η αλήθεια είναι ότι η Μήλος είναι υπέροχη αλλά η Κίμωλος είναι άλλο επίπεδο. Ίσως αυτό έχει να κάνει με εμένα προσωπικά, αλλά κάθε βήμα στο νησί ήταν ξεχωριστό. Και ήρεμο. Μου ταίριαζε αυτό με το ταξίδι που κάναμε. Σαν αυτή η γαλήνη της θάλασσας να επεκτεινόταν και εδώ.
Η γαλήνη δεν ήταν μόνο στο μέρος, ήταν και στους ανθρώπους. Δε συναντήσαμε κανένα που να βιαζόταν, κανένα που να μην χαμογελούσε. Με ειλικρίνεια. Όχι από ευγένεια στους τουρίστες. Χαλαρά. Ο καυτός ήλιος δίνει το σύνθημα της μεσημεριανής ραστώνης. Η πλατεία έχει μια καλοδεχούμενη σκιά και το καφενείο έχει ουζάκι. Λαμπρά.
Ρίχνουμε μια τελευταία ματιά στο νησί και με τον ήλιο να αρχίσει να πέφτει αναχωρούμε. Ξεκινάει ο δρόμος της επιστροφής. Η θάλασσα είναι λάδι. Αναγκαστικά μπαίνει η μηχανή. Πάμε αργά αλλά από την άλλη δεν υπάρχει τίποτα να περιορίσει τη θέα του ουρανού από πάνω μας. Μαζευόμαστε στο κατάστρωμα.
Τα αστέρια πέφτουν το ένα μετά το άλλο. Είναι η βραδυά με τις Περσίδες. Κάποιος ξεκίνησε ένα τραγούδι. Μετά από ώρες τα είχαμε πει όλα τα τραγούδια που θυμόμασταν.
Οι πρώτες αχτίνες του ήλιου μας βρίσκουν λίγο έξω από το λιμάνι των Χανίων. Η εικόνα του το χάραμα είναι σαγηνευτική. Και πρωτόγνωρη. Δεν έχω αντικρύσει και πολλές φορές το λιμάνι, όντας έξω από αυτό. Είναι αλήθεια το σπίτι μου εδώ; Και είναι αλήθεια στην ίδια χώρα με τα νησιά που μόλις πριν λίγες ώρες βρισκόμουν; Μοιάζει τόσο διαφορετικό από οτιδήποτε κυκλαδίτικο, από οτιδήποτε βρισκόμουν μέχρι πριν από μερικές ώρες. Τί όμορφη που είναι αυτή η αλλαγή των εικόνων!
Κατεβαίνω από το σκάφος και κουνάει. Φτάνω σπίτι. Οι κλειστοί χώροι κουνάνε περισσότερο. Γρήγορα θα αρχίσει να περνάει αυτό. Με εξαίρεση το ντουζ που θα συνεχίσει να κουνάει για μέρες ακόμα. Και εγώ αντί για να ζαλίζομαι, χαίρομαι. Χαμογελώ για αυτά που έζησα, για αυτά που είδα.
Όπως θα έλεγε και ένας φίλος, good vibes. Και πρίμο αέρα στα πανιά μας!
Ανδρέας,
κάπου στο Αιγαίο μεταξύ Κυκλάδων και Κρήτης
http://www.croissantstories.com/gr/