tryxx
Member
- Μηνύματα
- 90
- Likes
- 966
14η -16η Μέρα Αλεξάνδρεια
Ένα άνετο λεωφορείο μας οδήγησε στον τελευταίο προορισμό μας την ελληνικότατη Αλεξάνδρεια. Είχαμε συνηθίσει κάθε στραβοπάτημα ούτε η διάρροια του Νίκου που ήταν επίμονη τις 3 τελευταίες μέρες δεν μας πτόησε – πολύ περισσότερο τον ίδιο γιατί εγώ το έπαιζα άνετος.
Από μουσεία, αρχαία ιερογλυφικά και τάφους είχαμε υπερπληρωθεί οπότε εδώ θέλαμε να απολαύσουμε τη θέα της Μεσογείου, να βολτάρουμε στην καρδιά της πόλης, να πιούμε τους τελευταίους μάνγκο χυμούς, να φάμε φαλάφελ, κουκιά και babaganoush και φυσικά να νιώσουμε το ελληνικό στοιχείο.
Ένα εξαιρετικό παλιό εστιατόριο στην καρδιά της Αλεξάνδρειας
Φαλάφελ, κουκιά και babaganoush στην Αλεξάνδρεια
Η περίφημη βιβλιοθήκη ήταν ο must προορισμός, το φρούριο Qaitbay που αναχαίτιζε τους πειρατές και επιδρομείς, χτισμένο εκεί που κάποτε ήταν ο περίφημος φάρος ήταν η επόμενη επίσκεψη και φυσικά η οικία του Καβάφη στον ομώνυμο δρόμο.
Η εντυπωσιακή βιβλιοθήκη
Εντυπωσιακό και το εσωτερικό της Βιβλιοθήκης
Το φρούριο Qaitbay
Στον ίδιο δρόμο λίγο πιο πριν ο Ελληνικός Ναυτικός Όμιλος
Qaitbay
Θέα μακρινή της Βιβλιοθήκης από το Qaitbay
Η οικία του Καβάφη στον ομώνυμο δρόμο και χειρόγραφο του “Επέστρεφε”
Η συγκίνηση είναι δεδομένη στην Αλεξάνδρεια, Η ιστορία της πόλης έχει μια ξεχωριστή σαγήνη για μας τους Έλληνες και όχι μόνο. Αξίζει κάποιος να τη διαβάσει αλλά δεν θα μακρηγορήσω εδώ. Τα ελληνικά καφέ με τα ονόματά μας, το Τριανόν, ο Αθηναίος, ο ελληνικός ναυτικός όμιλος, περίβλεπτα νεοκλασικά κτίρια Ελλήνων αρχιτεκτόνων, τα ονόματα πολλών ευεργετών, οι χιλιάδες -πάνω από 120- ψυχές των Ελλήνων που ζούσαν στις αρχές του 20 αιώνα… τόσα και τόσα ακόμα δονούν την πόλη που θεμελίωσε ο Μ. Αλέξανδρος αιώνες πριν.
Το ιστορικό Τριανόν
Τριανόν
Ο κατάλογος με τη φωτογραφία εκείνης της εποχής
Όμορφα κτίρια ελληνικής αρχιτεκτονικής
Εντυπωσιακό αρχιτεκτόνημα
Η παραλιακή οδός
Ο κόσμος διασκεδάζει, τα νερά όμως βρώμικα…
τουρισμός…
Πανάρχαιο αλλά αποτελεσματικό ακόμα διπλό τραμ!!!
Όλα τα ταξί εδώ είναι Lada!!!
Η σημερινή παρακμή της πόλης σε μελαγχολεί. Η βρωμιά και η δυσωδία σε πολλά σημεία, η παντελής εγκατάλειψη σχεδόν όλων των ωραίων παλιών κατοικιών και οικοδομών- ελάχιστα έχουν συντηρηθεί- το απίστευτο καυσαέριο της παραλιακής που στις ώρες αιχμής δεν μπορείς να αναπνεύσεις κι ας είσαι δίπλα στη θάλασσα παίρνει το μυαλό σου από το ένδοξο παρελθόν της πόλης και το προσγειώνει στο σήμερα. Οι κάτοικοι της όμως ζούνε στο ρυθμό του σήμερα. Η βουή, η φασαρία, τα πολλά καταστήματα, τα γνωστά φαγάδικα, η κίνηση και η ζωντάνια σε παρασύρουν και σένα στην αγκαλιά της βρώμικης αγάπης….
Άραγε τι να σκέφτονται για την ξεθωριασμένη και ξεφτισμένη λάμψη της κοσμοπολίτισσας από ψηλά ο Ευκλείδης, ο Διόφαντος, ο Σωσιγένης, ο Καβάφης, ο Τοσίτσας, ο Αβέρωφ, ο Μπενάκης, η Πηνελόπη Δέλτα, ο Τσιφόρος, ο Μάνος Λοΐζος, ο Γιάννης Χρήστου, ο Παρθένης, ο Ντίνος Ηλιόπουλος, ο Ζώρζ Μουστακί, ο Ντέμης Ρούσος και τόσοι άλλοι που γεννήθηκαν ή έζησαν και πρόσφεραν εκεί…….
Ένα άνετο λεωφορείο μας οδήγησε στον τελευταίο προορισμό μας την ελληνικότατη Αλεξάνδρεια. Είχαμε συνηθίσει κάθε στραβοπάτημα ούτε η διάρροια του Νίκου που ήταν επίμονη τις 3 τελευταίες μέρες δεν μας πτόησε – πολύ περισσότερο τον ίδιο γιατί εγώ το έπαιζα άνετος.
Από μουσεία, αρχαία ιερογλυφικά και τάφους είχαμε υπερπληρωθεί οπότε εδώ θέλαμε να απολαύσουμε τη θέα της Μεσογείου, να βολτάρουμε στην καρδιά της πόλης, να πιούμε τους τελευταίους μάνγκο χυμούς, να φάμε φαλάφελ, κουκιά και babaganoush και φυσικά να νιώσουμε το ελληνικό στοιχείο.

Ένα εξαιρετικό παλιό εστιατόριο στην καρδιά της Αλεξάνδρειας

Φαλάφελ, κουκιά και babaganoush στην Αλεξάνδρεια
Η περίφημη βιβλιοθήκη ήταν ο must προορισμός, το φρούριο Qaitbay που αναχαίτιζε τους πειρατές και επιδρομείς, χτισμένο εκεί που κάποτε ήταν ο περίφημος φάρος ήταν η επόμενη επίσκεψη και φυσικά η οικία του Καβάφη στον ομώνυμο δρόμο.

Η εντυπωσιακή βιβλιοθήκη

Εντυπωσιακό και το εσωτερικό της Βιβλιοθήκης

Το φρούριο Qaitbay

Στον ίδιο δρόμο λίγο πιο πριν ο Ελληνικός Ναυτικός Όμιλος

Qaitbay

Θέα μακρινή της Βιβλιοθήκης από το Qaitbay



Η οικία του Καβάφη στον ομώνυμο δρόμο και χειρόγραφο του “Επέστρεφε”
Η συγκίνηση είναι δεδομένη στην Αλεξάνδρεια, Η ιστορία της πόλης έχει μια ξεχωριστή σαγήνη για μας τους Έλληνες και όχι μόνο. Αξίζει κάποιος να τη διαβάσει αλλά δεν θα μακρηγορήσω εδώ. Τα ελληνικά καφέ με τα ονόματά μας, το Τριανόν, ο Αθηναίος, ο ελληνικός ναυτικός όμιλος, περίβλεπτα νεοκλασικά κτίρια Ελλήνων αρχιτεκτόνων, τα ονόματα πολλών ευεργετών, οι χιλιάδες -πάνω από 120- ψυχές των Ελλήνων που ζούσαν στις αρχές του 20 αιώνα… τόσα και τόσα ακόμα δονούν την πόλη που θεμελίωσε ο Μ. Αλέξανδρος αιώνες πριν.

Το ιστορικό Τριανόν

Τριανόν

Ο κατάλογος με τη φωτογραφία εκείνης της εποχής

Όμορφα κτίρια ελληνικής αρχιτεκτονικής

Εντυπωσιακό αρχιτεκτόνημα

Η παραλιακή οδός

Ο κόσμος διασκεδάζει, τα νερά όμως βρώμικα…

τουρισμός…

Πανάρχαιο αλλά αποτελεσματικό ακόμα διπλό τραμ!!!

Όλα τα ταξί εδώ είναι Lada!!!
Η σημερινή παρακμή της πόλης σε μελαγχολεί. Η βρωμιά και η δυσωδία σε πολλά σημεία, η παντελής εγκατάλειψη σχεδόν όλων των ωραίων παλιών κατοικιών και οικοδομών- ελάχιστα έχουν συντηρηθεί- το απίστευτο καυσαέριο της παραλιακής που στις ώρες αιχμής δεν μπορείς να αναπνεύσεις κι ας είσαι δίπλα στη θάλασσα παίρνει το μυαλό σου από το ένδοξο παρελθόν της πόλης και το προσγειώνει στο σήμερα. Οι κάτοικοι της όμως ζούνε στο ρυθμό του σήμερα. Η βουή, η φασαρία, τα πολλά καταστήματα, τα γνωστά φαγάδικα, η κίνηση και η ζωντάνια σε παρασύρουν και σένα στην αγκαλιά της βρώμικης αγάπης….
Άραγε τι να σκέφτονται για την ξεθωριασμένη και ξεφτισμένη λάμψη της κοσμοπολίτισσας από ψηλά ο Ευκλείδης, ο Διόφαντος, ο Σωσιγένης, ο Καβάφης, ο Τοσίτσας, ο Αβέρωφ, ο Μπενάκης, η Πηνελόπη Δέλτα, ο Τσιφόρος, ο Μάνος Λοΐζος, ο Γιάννης Χρήστου, ο Παρθένης, ο Ντίνος Ηλιόπουλος, ο Ζώρζ Μουστακί, ο Ντέμης Ρούσος και τόσοι άλλοι που γεννήθηκαν ή έζησαν και πρόσφεραν εκεί…….