Ιταλία Κροατία Μαυροβούνιο Σλοβενία Αλβανία Μαυροβούνιο Σλοβενία Κροατία Ιταλία οδικώς !!!

[argiroupoli]

Ύστερα από μια καθυστέρηση ενός μήνα, πάλι μπροστά από το πληκτρολόγιο ...

Το υπόλοιπο (μισό) της σημερινής ημέρας


Έχουμε επιστρέψει το αυτοκίνητο και βαζουμε πλώρη για την πρωτεύουσα της Ιταλίας την Ρώμη. Η Αιώνια Πόλη !!!!
Είναι η δεύτερη επίσκεψη που γίνεται στη Ρώμη. Η προηγούμενη ήταν Φεβρουάριο του 2014. Χειμώνας τότε ( με 20 βαθμούς και λιακάδα ), τελειώματα καλοκαιριού τώρα.

Κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού αυτού του ταξιδιού, η Ρώμη θεωρούνταν δεδομένη με όποιον τρόπο και να ερχόμασταν στην Ιταλία.

Είμαστε λοιπόν στο δρόμο και πάλι, και πλέον οι αναμνήσεις από όλα τα μέρη, η ατμόσφαιρα σε κάθε πόλη, οι συγκρίσεις, και το ρητορικό ερώτημα που να πραγματοποιήσουμε το επόμενο οδικό μας ταξίδι, μήπως εδώ ... μήπως εκεί .... μήπως με αεροπλάνο ..... μήπως ... μήπως ...., είναι η συντροφιά μας.

Πραγματικά η ευχαρίστηση που αισθάνεσαι όταν πραγματοποιείς κάτι το οποίο θεωρείς δύσκολο και ανέφικτο, είναι απερίγραπτη. Αρχικά είναι μία σκέψη, αμφισβητούμενη, μετά βάζεις τον πρώτο χάρτη, μετά και άλλον χάρτη, ταιριάζουν, φαίνεται εφικτό, και σιγά σιγά πραγματοποιείς την επιθυμία σου. Δεν συζητώ βέβαια για όσους έχουν ανυσηχίες να πάνε με μικρό παιδί. Δυσκολίες δεν υπάρχουν, απλά προσαρμογή και σε αυτή την περίπτωση, στα ίδια πλαίσια που γίνεται και στην καθημερινότητά σου.

Τα προάστια της Ρώμης μας καλοσωρίζουν, χωρίς ιδιαίτερη κίνηση. Μείναμε στο https://www.booking.com/hotel/it/relais-rasella-47.el.html?aid=376387;label=bookings-name-b4oAPCP*DuZMkHmhlWrPiwS72583353961l:ta12:ac:ap1t1:neg:fi:tikwd-6002440045:lp9067678:li:dec:dm;sid=54d14715d812456fa54b6df5c75272b7

Η ιδιαιτερότητα εδώ είναι ότι δεν έχει πάρκιν στις εγκαταστάσεις αλλά σε κοντινό ιδιωτικό πάρκιν περίπου 6 - 7 λεπτά περπάτημα καθώς βίσκεται μέσα στη ζώνη στάθμευσης και δεν μπορείς να παρκάρεις εκεί.

Το μεγάλο μείον σε αυτό το διαμέρισμα ήταν η πάυση λειτουργίας όταν εβγαζες το κλειδί. Αυτό ήταν ένα πρόβλημα το οποίο δεν αναφέρονταν κάπου, και φυσικά έιχε σαν αποτέλεσμα να τρώμε μόνο έξω αφού τίποτα δεν συντηρούνταν. Στα συν, πέντε λεπτά από την fontana di trevi, και κανά 8 λεπτο, από τα Σκαλιά της Ισπανίας.

Ο δρόμος που μας χωρίζει από τον πεζόδρομο ...





Τακτοποιούμαστε στο διαμέρισμα και κάνουμε τη πρώτη μας βόλτα. Ξέρουμε τι θα δούμε αλλά ανυπομονούμε να τα ξανα..δούμε !!!

Η σημερινή και η επόμενη ημέρα (05/09/2017) μας βρίσκει στη Ρώμη.

Την επόμενη μέρα λοιπόν, μπαίνουμε στο μετρό και κατευθυνόμαστε πρώτα στο Κολοσσαίο https://www.tripadvisor.com.gr/Attraction_Review-g187791-d192285-Reviews-Colosseum-Rome_Lazio.html,
Αυτη τη φορά δεν ψάχνουμε για εισητήρια , απλά θέλαμε να πάρουμε μια γεύση και πάλι.

Πάλι το μετρό και συνέχεια έχει το Βατικανό. https://www.tripadvisor.com.gr/Attr...s-St_Peter_s_Basilica-Vatican_City_Lazio.html

Και εδώ δεν θα στηθούμε σε καμιά ουρά, παγωτάκι, και βολτούλα μπροστά από το ναό.

Περπατάμε σε όλη την πόλη προς κάθε κατεύθυνση, χωρίς κάποιο πρόγραμμα, απλά απολαμβάνοντας αυτά που βλέπουμε. Κάτι σαν την ώρα του παιδιού που λέγαμε και στο σχολείο.

Διαπιστώνουμε ότι υπήρχαν πολλά ενδιαφέροντα σημεία που βρίσκονταν κοντά σε πολλά αξιοθέατα, τα οποία μας είχαν ξεφύγει ... την πρώτη φορά της επίσκεψης στην πόλη !!! Αρκούμαστε πιο πολύ σε γρήγορο φαγητό, καθώς τα αμέτρητα παγωτά ( πάντα δύο μεγάλα - ένα παιδικό), φροντίζουν να ικανοποιήσουν την πείνα μας.

Το απογευματάκι, μετά από μία δίωρη στάση στο καταλυμά κατευθυνόμαστε στη Piazza Venezia http://www.turismoroma.it/cosa-fare/piazza-venezia.

Κάπως έτσι και χωρίς πολλές τυμανοκρουσίες θα χαιρετήσουμε την πόλη.



06/09/2017 Μπάρι

Η σημερινή μέρα περιλαμβάνει την κάθοδο επί του ιταλικού εδάφους

Αρχικά λέγαμε μήπως πάμε και στη Νάπολη, έστω για μια μικρή βόλτα. Απορρίφθηκε όμως καθώς προτιμήσαμε να φύγουμε πολύ ήρεμα και ήσυχα από τη Ρώμη, χωρίς παρακάμψεις. Έτσι εκτός από καποιες στάσεις για ανεφοδιασμό, κατευθυνόμαστε προς το Μπάρι. Η κίνηση είναι πολύ αραιή, και οι ατελείωτες ευθείες του Ιταλικού αυτοκινητοδρόμου κάνουν πολύ ευχάριστη τη διαδρομή.

Περίπου στις 16.30, είμαστε στο Μπάρι. Ανακάλυψα εξερευνώντας αυτό το ακρο της Ιταλικής χερσονήσου, ότι και εδώ υπάρχει παλιά πόλη. Έτσι είπα είναι μια ευκαιρία να εξεευνήσουμε την πόλη. Σταθμεύσαμε στο
Piazza Prefettura, υπαίθριο πάρκιν και μπήκαμε στην παλιά πόλη.

Αυτό που μας κάνει εντύπβση είναι ότι ... δεν υπάρχει άνθρωπος. Ούτε ψυχή. Σε γενικές γραμμές διατηρεί αυτό το μεσαιωνικό στοιχείο αλλά πραγματικά δεν είναι κάτι το εντυπωσιακό.


Βέβαια και εδώ στην κεντρική αυτή εκκλησία της οποίας το όνομα λησμονώ. υπάρχει στρατιωτικό όχημα, με στρατιώτες.
Έτσι κάναμε μία πολύ γρήγορη βόλτα και λέμε να πάμε για φαγητό εκτός των ορίων της παλιά πόλης αλλά δίπλα σε αυτή. Τίποτα μα τίποτα δεν ήταν ανοιχτό. Όλα κλειστά, και κανανε εργασίες. Μα γιατί????

Βρήκαμε λοιπόν εδώ, και μπορώ να πω ότι μείναμε πολύ ευχαριστημένοι ενώ ήταν και αρκετά γεμάτο: https://www.google.gr/maps/place/Po...456e5fea3!8m2!3d41.1274253!4d16.8717311?hl=el

Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε στο αυτοκίνητο και από εκεί στο πλοίο. SUPERFAST 1. Μία μεγάλη παντόφλα με ένα σαλόνι. Αλλά ήταν υπεραρκτό καθώς δεν είχε κόσμο. Είχαμε κλείσει καμπίνα, και έτσι το ταξίδι δεν το καταλάβαμε καθόλου

Το πρωί 05.00πμ, μας ξύπνησαν για να ετοιμαστούμε. Η Ηγουμενίτσα κοιμόταν για τα καλά και μόνο το καράβι μας έδενε στο λιμάνι.

Η Εγνατία Οδός μας υποδέχτηκε και έτσι επίσημα μπήκε τέλος και σε αυτή την ταξιδιωτική εμπειρία !!!

Εύχομαι καλή χρονιά, με υγεία και γεμάτα ενέργεια ταξίδια σε όλους. Κάθε ταξίδι είναι διαφορετικό και πολύ δημιουργικό!!

Ευχαριστώ πολύ όσους με διαβάζεται, και ελπίζω και εγώ να φανώ έστω και λιγο χρήσιμος ....

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 10
• 11
• 12

First Προηγούμενη 12 of 12

Go to chapter

Go

[argiroupoli]

Η διαδρομή λοιπόν είναι από ΚΑΚΑΒΙΑ στο Κότορ του Μαυροβουνίου. Περιλμβάνει δλδ ένα απλό κάθετο πέραμα από την γείτονα χώρα.

 

[LULLU]

περιμενω να δω αν πηγες στο Ταρα κενυον..

 

[argiroupoli]

Είμαστε πλέον στο αλβανικό έδαφος. Δεν κρύβω ότι με είχε προβληματίσει έντονα το τι επικρατεί οδηγικά και όχι μόνο στην Αλβανία.
Αυτό που μας έκανε εντύπωση είναι οι μεγάλες ανεκμετάλλευτες πεδινές εκτάσεις που έχει η χώρα.

Η κίνηση είναι πολύ αραιή , είναι περίπου 07.00πμ ώρα Αλβανίας. Είχα πείσει τον εαυτό μου ότι θα τηρώ τα όρια ταχύτητας γιατί έτσι με είχαν συμβουλέυσει. Τελικά μετα από κανα τέταρτο επί αλβανικού εδάφους και αφου με έχουν προσπεράσει σαν ακινητοποιημένο τρία τουλάχιστον '' ελληνικά '' αυτοκίνητα, αλλαξαμε τρόπο κίνησης και ταυτιστήκαμε με το περιβάλλον.

Κοντά στα σύνορα και μέχρι τα άνω όρια της Β. Ηπείρου υπάρχουν πολλές ελληνικές πινακίδες.
Από τα σύνορα και μέχρι το σημείο που ο δρόμος θα τερματισει για να ενωθεί κάθετα με τον δρόμο από φιέρι για αυλώνα, είναι μία λωρίδα ανάκατεύυνση, αρκετα φαρδύς

(βοήθεια από google street view)

με αρκετά καλή οδοσήμανση ...

μόνη παραφωνία ήταν ο περιμετρικός του Τεπελενίου

(περιμετρικός του Τεπελενίου)

Πρόκειται γενικότερα για δρόμο που φαίνεται ότι είναι αρκετά καινούριος. Πετύχαμε μάλιστα και σημεία που τα ολοκληρώνανε εκείνη την περίοδο. Πραγματικά μας εξέπληξε ευχάριστα. Ούτε λακούβες ούτε και κακοτεχνίες στο μεγαλύτερο κομματι. Μέχρι και εδώ έχουμε διάσπαρτα και παλιά πετρινα φυλάκια, τα οποία έγιναν επί Χόντζα για να προστατευθούν από την επίθεση των Ελλήνων.

(πριν την διχάλα στην είσοδο στο Τεπελένι)

Το πρόβλημα όμως που αντιμετωπίζεις σε όλο το οδικό δίκτυο, είναι οι πάρα πολλοί πεζοί, οι οποίοι κινούνται προς καθε κατεύθυνση στο δρόμο, ενώ πολλοί περιμένουν τα λεωφορειάκια , της γραμμής θα λέγαμε, για να πάνε στη δουλειά τους. Περπατάνε, μιλάνε με τον ''γνωστό'' στην άλλη άκρη του δρόμου και αν τύχει και περάσει το λεωφορείο τους, κανούν νόημα και ας μην είναι στη στάση, και φυσικά το λεωφορειάκι σταματάει. Αυτό είναι μόνιμη κατάσταση σε όλο το δίκτυο. Ανα πάσα στιγμή περνάνε και κάθετα το δρόμο.

Το δεύτερο είναι η αρκετά κακή συμπεριφορά των Αλβανών στην οδήγηση. Για παράδειγμα, ενω κινείσαι σε αστική περιοχή, μας έτυχε, αυτοκίνητο που περίμενε επί του πεζοδρμίου να μπει στο ρεύμα, και ενώ έχω φτασει δίπλα του, επιτάχυνε με τέτοια μανία, επί του πεζοδρομίου για να με περάσει και να πηδήξει κυριολεκτικά από το πεζοδρόμιο στον δρόμο. Τα φλάς δεν χρησιμοποιούνται από κανέναν σχεδόν.

Και τρίτο και πιο ασυνήθιστο πρόβλημα ήταν οι πάσης φυσεως ζωήλατες άμαξες. Κάρα με άλογο, γάιδαρο, αγελάδα, ή και συνδυασμό, τα οποία κινούνται κανονικά σε όλο το δίκτυο.



Επίσης υπάρχουν παραπολλά μπλόκα μετρησαμε δεκαεφτά μέχρι να βγούμε από τη χώρα. Ενώ όπου υπήρχε κυκλικός κόμβος, υπήρχε τροχαία για ρύθμιση, γιατί αλλιώς θα είμασταν ακόμα εκεί. !!

Αφού λοιπόν φτάνουμε στην διαστάρωση ΦΙΕΡΙ - ΑΥΛΏΝΑ, καταλαβαίνουμε ότι για να την διασχίσουμε, απλά πρέπει να είσαι πολύ γρήγορος. Δεν υπάρχει σήμανση, πατάς γκάζι κλείνεις τα μάτια και περνάς !!!!! Από εκείνο τοσημείο και μεχρι να μπούμε στον δρόμο για Τίρανα, είναι πολύ κακό κομμάτι, πολύ κίνηση, λακούβες, βρωμιά και παει λέγωντας. Περίπου κανά τέταρτο είναι αυτό.

και κάπου εδώ κάναμε και μία μισάωρη στάση

Αφού πήραμε τις κατάλληλες ανάσες συνεχίσαμε το ταξίδι μας. Σε όλο το δίκτυο υπήρχε πάρα πολλή κίνηση και στα δύο ρεύματα, ενώ έβλεπες αυτοκίνητα από όλες σχεδόν τις χώρες της κεντρικής Ευρώπης.

Το τελευταίο κομμάτι , πριν τα Σκόδρα ως και τα σύνορα με Μαυροβούνιο, ήταν και τα χειρότερα. Ο δρόμος γίνεται πολύ στενός με κάποιες στροφές. Στα σύνορα καναμε περίπου 40 λεπτά να περάσουμε τα αλβανικά σύνορα. Είχε ουρά 1,7 χμ ενώ σε όλο αυτό το χρόνο μας χτυπούσαν το τζάμι μόνιμα ζητιάνοι.

Ο έλεγχος στα σύνορα του Μαυροβουνίου ήταν πολύ γρήγορος και έτσι εισήλθαμε στην επόμενη χώρα !!

 

[argiroupoli]

Μπαίνοντας στο Μαυροβούνιο, ο δρόμος είναι σε αρκετα καλύτερη κατάσταση. Οι διαγραμμίσεις και η ασφαλτοστρωση είναι σε πολύ κατάσταση, ενώ δεν πρόκειται από εδώ και πέρα να δούμε πεζούς και άλλα τέτοια.

Η γενική εικόνα του παραλιακού μετώπου είναι παρόμοια με τα παράλια της Ηπείρου. Καθαρά νερά, πολύς κόσμος, θαλάσσια σπορ, πολλών ειδών καράβια. Νοιώθαμε πολύ οικεία, και σίγουρα πολύ πιο άνετα οδηγικά. Η σήμανση και φυσικά η γραφή είναι ίδια με Κροατία, Σλοβενία. Και πως να μην είναι, αφού ήταν ένα κομμάτι όλα αυτά τα κράτη.

Ανεβαίνωντας βόρεια λοιπόν, περνάς από τις παραλιακές πόλεις Μπαρ και Μπούντβα, οι οποίες έσφυζαν από ζωή. Όμορφα μέρη τα οποία σίγουρα αξίζουν διαμονή. Εμείς αρκεστήκαμε σε μιά βόλτα με το αυτοκίνητο εντός των πόλεων, μιας και το Κότορ ήταν αρκετά κοντά πλέον.

Απογοητεύοντάς σε ,

• 

ΔΕΝ ΠΗΓΑΜΕ στο ταρα κανυον.

Έτσι γύρω στις 16.15, ώρα Μαυροβουνίου φτασαμε στο Κότορ.

Το Κότορ είναι μια μικρή καστροπολιτεία η οποία δεσπόζει στον κόλπο, ο οποίος, πήρε και το όνομά του.
Μείναμε https://www.booking.com/hotel/me/vila-panonija.el.html?aid=376387;label=bookings-name-b4oAPCP*DuZMkHmhlWrPiwS72583353961l:ta12:ac:ap1t1:neg:fi:tiaud-146342138230:kwd-6002440045:lp9061582:li:dec:dm;sid=7f8e469a94494949e64b334062cf8dca

(μερική άποψη του καταλύματος)

Ικανοποιημένοι σε γενικές γραμμές. Ακριβούτσικο χωρίς τα τρομερά κομφόρ, αλλά οκ για ένα βράδυ. Επίσης να πω και το εξής, είχαμε το δωμάτιο Α2, από το οποίο στο μπαλκονάκι του ( με θέα τον κόλπο του Κότορ) έλειπε ένα κάγκελο. Το οποίο σημαίνει ότι το παιδικό κορμάκι, περνάει άνετα από εκεί. Ευτυχώς το προσέξαμε από την αρχή, αλλά δεν μας είχε ενημερώσει κάποιος.



Το κέντρο ήταν κανά εφτάλεπτο με τα πόδια, ενώ είμασταν ακριβώς πάνω από τις παραλιακές καφετέριες όπου και προτιμήσαμε για φαγητό https://www.google.gr/maps/place/Ca...9f4c8b134!8m2!3d42.4319101!4d18.7672609?hl=el
όπως επίσης και την παραλία.

Ακολούθησε μικρή βόλτα στο κέντρο,και επιστροφή πίσω.

Το πρωί, όπως το περιμέναμε, δεν υπήρχε καμία ένδειξη κούρασης, και αρκετά πρωινοί οπως είμασταν, 07.45πμ, φορέσαμε τα μαγιό μας και πήγαμε για το πρώτο μπανάκι μας στα ξένα. Η παραλία δεν είχε κανέναν αρχικά, ενώ μέσα στην επόμενη ώρα ήρθαν πέντε έξι οικογένειες. Κάπου εκεί γυρίσαμε σπίτι, ετοιμαστήκαμε, και αφού φορτώσαμε το αμάξι, πήγαμε στο δημοτικό πάρκιν, απέναντι από τα τείχη της πόλης και εξορμήσαμε εντος ... των τειχών.
Το ωραίο με αυτά τα μέρη είναι αυτή η αίσθηση του Μεσαίωνα που σε ταξιδεύουν. Στενά πέτρινα σοκάκια, γεμάτα κόσμο και μαγαζιά. Πολλές εκκλησίες εντός των τειχών με αρκετές πλατείες Είναι πολλή έυκολη στο περπάτημα.

27/08/2017 ΝΤΟΥΜΠΡΟΒΝΙΚ

Περίπου κατά τις 12.30, φουλαρισμένοι από φαγητό και νερό καθώς και πρωινό καφέ εντός των τειχών, πήραμε τον δρόμο για Βόρεια ...

Το Ντουμπρόβνικ μας περιμένει ...

Η οδηγική εικόνα δεν αλλάζει, ενώ για σήμερα η διαδρομή είναι αρκετά μικρή. Το ωραίο είναι οτι ολοι μαζί οι αυτοκινητιστές ακολουθουμε τα όρια, οπότε δεν υπα΄ρχουν ταρζανιές. Ο δρόμος είναι μια λωρίδα ανα κατεύθυνση, με κάποιες στροφούλες, και ικανοποιητική σήμανση.

Μετά από σύντομο διάστημα φτάνουμε στο Leptante, όπου το φερυ μποτ μας περίμενε. Βασικά όποιος προλάβαινε, έμπαινε. Το εισήτήριο ήταν 4,50 ευρώ μόνο για το όχημα και η διάρκεια ούτε 10 λεπτά.

Μετά από κανα μισάωρο φτάσαμε στα σύνορα.

Εδώ η οδική αρτηρία που ενώνει τα σημεια διαβατηρικού ελέγχου έχουν απόσταση 2,5 χμ περίπου και πρόκειται για μια στενή λωρίδα γης, από την μία ακρη γκρεμός και από τα αριστερά (όπως πας για Κροατία) ένα τεραστιο πέτρινο βουνό. Το ιδιαίτερο εκέινης της ημέρας, και των προηγούμενων όπως καταλάβαμε, ήταν η επί τόπου κατάσβεση φωτιάς από εναέρια μέσα τα οποία περνούσαν πάνω από τα κεφάλια μας, και αναλόγος με τον αέρα μας έρχονταν και καμιά σταγόνα.

(Λίγο πριν τον έλεγχο στου Μαυροβούνιο - στο βάθος το καναντέρ και η ρίψη νερού. Όχι πολύ καλή λήψη, ομολογουμένως. Στη συνέχεια, μετά τον έλεγχο είμαστε στο σημείο που φάινονται τα φορτηγά στο βάθος, αλλά από το άλλο ρεύμα)

Στο Μαυροβούνιο, ο έλεγχος κράτησε λίγο. Όμως για την υπόλοιπη απόσταση χριαστήκαμε 45 λεπτά περίπου.

(Κροαατικά σύνορα)

Αφού ξεπεράσαμε και αυτό το εμπόδιο συνεχίσαμε κανινικά ....

(Η θέα στο δρόμο για Ντουμπρόβνικ)
Περίπου 16.00μμ είμαστε στο κατάλυμά μας, στο Ντουμπρόβνικ

 

[argiroupoli]

Ανοίγοντας μία παρένθεση εδώ, θα ήθελα να πω, ότι ο αρχικός σχεδιασμός λοιπόν, αυτού του δεύτερου οδικού ταξιδιού, δεν ήταν και πολλή εύκολη υπόθεση. Σαν πρώτη σκέψη, λέγαμε να πάμε Βενετία από Ηγουμενίτσα και αφού οργώναμε την Ιταλία, θα πηγαίναμε και στην Ελβετία ενώ στη συνέχεια θα επιστρέφαμε, πιθανότατα, από την Ανγκόνα πίσω.

Όμως μια τέτοια επιλογή ανέβαζε το μπάτζετ κατακόρυφα, ενώ θα χάναμε ώρες ταξιδιού κάνοντας στην ουσία ... τίποτα.

Εν πλώ και άγιος ο θεός. !!!

Έτσι, αποφασίσαμε, να πάμε οδικώς και να επιστρέψουμε με πλοίο. Από Σερβία και Πγδμ είχαμε ταξιδέψει τον Μάρτιο. Χοντρικά λοιπόν, το πλάνο είχε ως εξής:

Στην πορεία προστέθηκαν και κάποια ημερήσια roadtrip άκια

Το μεγαλύτερο άγχος ήταν η οδήγηση στην Αλβανία. Είχαμε ακούσει πολλά και διάφορα, και πραγματικά δεν ξέραμε τι να περιμένουμε. Βέβαια και στο πρώτο ταξίδι, σε όποιον λέγαμε ότι θα περάσουμε από τα Σκόπια με το μωρό, ε, δεν μας είπε και κανένας, μπράβο ... όλα καλά. Μόνο το τι μουρλοί είμαστε, και που το πάτε το μικρό, και αμμάν, και ποπο και άλλα τέτοια. Ευτυχώς, δεν ξέρουν όλοι γεωγραφία, και έτσι όταν λες (πλέον) θα παω πχ Κροατία, και σε ρωτάνε πως θα πάτε εκεί, απαντάς , με το αμάξι μέσω Μαυροβουνίου. Και ακούς το κλασικό, ΑΑ!! πολύ ωραία στο Μαυροβούνιο, και ας μην έχουν την παραμικρή ιδέα που είναι ...





Οπότε αποφύγαμε τα εμφράγματα !!! Κάπου εδώ κλέινω την παρένθεση !!!!

Στο Ντουμπρόβνικ μείναμε στο https://www.booking.com/hotel/hr/villa-borna.el.html?aid=376387;label=bookings-name-b4oAPCP*DuZMkHmhlWrPiwS72583353961l:ta12:ac:ap1t1:neg:fi:tiaud-285284110486:kwd-6002440045:lp9061582:li:dec:dm;sid=4383e7d701dd5b2d5b1007b8ec926478

Δεν ήταν μέσα στο κέντρο, αλλά αυτό το ξέραμε από την αρχή. Και εδώ μπορώ να πω ήταν αρκετά ακριβό. ¨ολα όμως εδώ είναι αρκετά ακριβά. Καθαρό δωμάτιο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν το λες διαμέρισμα.

Όμως και εδώ ένα βράδυ ήταν. Ο σπιτονοικοκύρης καλός σε γενικές γραμμές, ήθελε βέβαια με το ζόρι, να πάρουμε ταξί για να πάμε στο κέντρο, γιατί τα πάρκιν είναι ακριβά. Ισχύει βέβαια, αλλά εδώ αδερφέ ήρθαμε από την Ελλαδάρα, σε ένα τσιμπημένο πάρκιν θα κολλήσουμε ??????

Γοργά γοργά πήραμε τον κατήφορο για το κέντρο !!. Τι να πει κανείς για αυτό το στολίδι !! Πραγματικά ένας υπέροχος προορισμός, πολύ καθαρή πόλη. Έχουν φροντίσει πολύ καλά τα τείχη τους, ενώ εδώ δεν συναντάς την στενότητα του Κότορ. Έχει άλλη αίσθηση η ατμόσφαιρα, ενώ πολύ ευκολα την διασχίζεις κάθετα.

Παρκάραμε σε ένα από τα πολλά παρκιν που έχει, και πληρώνεις σε παρκόμετρο, βάζοντας την ώρα που θα μείνεις. Δεν είναι και πολύ εύκολο μηχάνημα.

Έτσι ξεκινήσαμε από την Ploce Gate.

(ενω διασχίζεις την πεζογέφυρα για την είσοδο στην πόλη)


Περπατούσαμε χαζεύοντας την αριτεκτονική. Λίγο μετά την πύλη, και μπροστά από το παλάτι του Ρέκτορα, είχε παρουσίαση μόδας ή κατι τετοιο. Πολύς κόσμος, πού νεολάια, ενώ οι μουσικές και φωτορυθμικά έδιναν και έπερναν. https://www.google.gr/maps/place/Παλάτι+του+Ρέκτορα/@42.640338,18.1097311,295a,35y,39.45t/data=!3m1!1e3!4m71!1m65!4m64!1m6!1m2!1s0x135ba7bed8485a4b:0x11c2ed4e20e2dc2f!2zzprOsc66zrHOss65zqwsIM6RzrvOss6xzr3Or86x!2m2!1d20.3591807!2d39.9089648!1m6!1m2!1s0x134c33063d70c91b:0x7a73f15e212e9306!2zzprPjM-Ezr_PgSwgzpzOv869z4TOtc69zq3Os866z4HOvw!2m2!1d18.771234!2d42.424662!1m6!1m2!1s0x134b8ba20835e87d:0x400ad50862bd500!2zzp3PhM6_z4XOvM-Az4HPjM6yzr3Ouc66LCDOms-Bzr_Osc-Ezq_OsQ!2m2!1d18.0944238!2d42.6506606!1m6!1m2!1s0x477eb1daf1d63d89:0x7ba3c6f0bd92102f!2zzpLOtc69zrXPhM6vzrEsIM6Zz4TOsc67zq_OsQ!2m2!1d12.3155151!2d45.4408474!1m6!1m2!1s0x4786c1493f1275e7:0x3cffcd13c6740e8d!2zzpzOuc67zqzOvc6_LCDOmc-EzrHOu86vzrE!2m2!1d9.189982!2d45.4642035!1m6!1m2!1s0x132a56a680d2d6ad:0x93d57917efc72a03!2zzqbOu8-Jz4HOtc69z4TOr86xLCDOmc-EzrHOu86vzrE!2m2!1d11.2558136!2d43.7695604!1m6!1m2!1s0x132f6196f9928ebb:0xb90f770693656e38!2zzqHPjs68zrcsIM6Zz4TOsc67zq_OsQ!2m2!1d12.4963655!2d41.9027835!1m6!1m2!1s0x1347e8f8f3078d6f:0x87254066a3908e1!2zzpzPgM6sz4HOuSwgzpnPhM6xzrvOr86x!2m2!1d16.8718715!2d41.1171432!1m6!1m2!1s0x135b7e5b559cf363:0x621a7ebb7b4f5f13!2zzpfOs86_z4XOvM61zr3Or8-Ez4POsSwgzpjOtc-Dz4DPgc-Jz4TOr86x!2m2!1d20.2655339!2d39.5061499!3e0!3m4!1s0x134c0b3300e17a87:0xc004d6d0b70bcc3c!8m2!3d42.640338!4d18.1106427?hl=el

Συνέχίσαμε στον κεντρικό δρόμο Stradun.

(παραλληλα στον κεντρικο πεζόδρομο)

(ομοίως ... )

Το σούρουπο μας βρήκε να γευματίζουμε εδώ :

Αφύ φορτίσαμε συνεχίσαμε την νυχτερινή πλέον βόλτα μας στα πέτρινα μεσαιωνικά σοκάκια της πόλης. Όλα είναι πολύ όμορφα. Σιγά σιγά πέρνουμε το δρόμο για το κρεβατάκι μας.

28/08/2017 Σπλιτ - Τρογκίρ


Την επόμενη μέρα το ξύπνημα είναι πάλι νωρίς. Είναι αυτή η αίσθηση ότι πάλι θα δεις καινούρια πράματα, και ξυπνάς με μια τρομερή όρεξη.. Το δεύτερο μπανάκι, στην πισίνα αυτή τη φόρα, μόλις έλαβε χώρα. Αφού ετοιμαστούμε, φορτώνουμε και πάλι και τραβάμε και πάλι για τοκέντρο της πόλης. Μία πρωινή επίσκεψη επιβάλλεται. Τα γκρουπάκια δεν έχουν κάνει ακόμα την εμφάνισή τους, και έτσι είμαστε ακόμα πιο άνετοι. Τελικά καθε στιγμή της ημέρας δίνει διαφορετική γεύση, και δύσκολα αποφασίζεις πότε είναι καλύτερα.

Περίπου κατά 12.30 είμαστε στο αυτοκίνητο και συνεχίζουμε και πάλι προς τα Βόρεια .....

 

[argiroupoli]

Το δρομολόγιο για σήμερα έχει ως εξής:

Ξεκινήσαμε, λοιπόν και συνεχίζουμε επί Κροατικού εδάφους. Οδηγικά, δεν έχει αλλάξει κάτι. Μία λωρίδα ανάκατευθυνση, καλή σήμανση και διαγράμμιση. Εντός των αστικών περιοχών τηρούνατι τα όρια από ολους. Η θάλλασα είναι μίνιμα αριστερά μας, και ο καιρός και σημερα είναι ηλιόλουστος.

Διασχίζουμε πολλά χωριουδάκια και σύντομα μας ενημερώνει το gps για συνοριακό πέρασμα. Για όποιον δεν γνωρίζει, εδώ συμβαίνει το εξής γεγονός. Η Βοσνία Ερζεγοβίνη, έχει ένα μικρό κομμάτι γης στη Θάλασσα, με μοναδική πόλη την Neum. Μ ετην λήξη του εμφυλίου της πρώην Γιουγκοσλαβίας, στο μοίρασμα των εδαφών, η Βοσνία Ερζεγοβίνη πήρε ένα πολύ μικρό κομμάτι γης, συνολικού μήκους 10 χιλιομέτρων ...

Έτσι η πόλη Neum, αποτελεί την μόνη έξοδο στη θάλασσα για αυτή τη χώρα. Περνάμε λοιπόν επί Βοσνιακού εδάφους. Η γενική εικόνα δεν αλλάζει, εκτός της εμφανούς προσπάθειας να αναδειχχτεί η πόλη Neum σε πραθαλάσσιο θέρετρο. Αναταγωνίζεται μεγαθήρια, Ντουμπόβνικ, Σπλίτ, Μακάρσκα, και νοτιότερα Μπαρ, Μπούντβα, Κότορ. Υπάρχουν ξενοδοχειακές μονάδες που αγκαλιάζουν τον κόλπο, με πισίνες και όλα τα κομφόρ. Λέγαμε να περάσουμε μία βόλτα κα από εδώ. Να πω την αλήθεια δεν μας ενθουσίσε καθόλου. Πιθανώς πιο μέσα , στο κέντρο της πόλης να είναι καλά, ίσως και φθηνά αλλά δεν μας έκανε κλικ.

Και μέχρι να καταλάβουμε τι βλέπουμε ... τσουπ συνοριακό πέρασμα ....

Ο έλεγχος είναι υποτυπώδης. Μόνο τα εξώφυλλα των διαβατηρίων από το τζάμι του οδηγού (αποδεικνύοντας ότι είμαστε Ευρωπαίοι πολίτες) και ... δρόμο

Και πάλι επί Κροατικού εδάφους ...
Εδώ ο δρόμος γίνεται λίγι πιο φαρδύς με ακόμα πιο γλυκές στροφές. Κινούμαστε προς το Ploce. Είναι το σημείο που ξεκινάει ο Κροατικός αυτοκινητόδρομος. Περίπου κανα μισάωρο μετά κάνουμε την είσοδο σε έναν υπερσύγχρονο αυτοινητόδρομο, δύο λωρίδες ανά κατεύθυνση, με διάζωμα κι ΛΕΑ. Και να πω την αλήθεια, μας είχε λείψει αυτή άνεση. Καλός ο παλιός επαρχιακός δρόμος , αλλά θέλαμε και λίγο άνεση. Σίγουρα χάσαμε κάποιες ακόμα εικόνες από τα υπέροχα Κροατικά παράλια, αλλά μπορώ να πω ότι είμασταν χορτάτοι και με το παραπάνω.

Συνολικά 2,5 - 3 ώρες μςτά το Ντουμπρόβνικ φτάνουμε στο Σπλίτ.

Σταθμεύσαμε εδω :https://www.google.gr/maps/place/Pa...4da737d4c!8m2!3d43.5071886!4d16.4403889?hl=el

Όμορφη παραλιακή πόλη, η οποία διατηρεί μεσαιωνικά στοιχεία, αλλά δεν μπορώ να πω ότι είναι Ντουμπρόβνικ. Πολύ κόσμο παντού, εντός και εκτός της παλιά πόλης.

Κινούμαστε περιμετρικά των τοιχών, στην παραλιακή περατζάδα. Κόσμος παντού, τα μαγαζιά είναι όλα γεμάτα. Νεολαία, πολλές ξένες γλώσσες.

Ενώ περπατάς στην ' περατζάδα ' όπου και να κάνεις δεξιά σε οδηγεί στο κέντρο της πόλης

Πάντα με εντυπωσιάζει η δροσιά που εκπέμπουν οι πέτρες από τα μεσαιωνικά κτίσματα.

Αυτό μου αρέσει με αυτές τις περιοχές. Σε τονώνουν ενώ κινείσαι μέσα σε αυτές. Από την άλλη σκέφτεσαι πόσες πόλεις στην Ελλάδα, θα μπορούσαν να είναι έτσι, απλά ... δεν το φροντίσαμε ...

Μείναμε για καμιά ώρα περίπου, ίσως και λίγο περισσότερο, και συνεχίσαμε για το Τρογκίρ.

Στο Τρογκίρ θα κάναμε την διανυκτέρευση μας. Είναι περίπου 16.30μμ όταν φτάσαμε στο κατάλυμα

https://www.booking.com/hotel/hr/ap-villa-lida.el.html?aid=376387;label=bookings-name-4QYQPZsQi8OR2tqLpbgQKwS72583353961l:ta12:ac:ap1t1:neg:fi:tiaud-146342137270:kwd-65526620:lp9061582:li:dec:dm;sid=32e36d1e506b7f71c3004908c4ee905d

Πολύ ευχάριστος χώρος, άνετος και πολύ όμορφη θέα την πόλη.

Ξεκινάμε για την πόλη, την Βενετία των Δαλματικών ακτών, όπως την αποκαλούν. Ηπόλη είναι μνημείο της UNESCO. Έντονα μεσαιωνικά στοιχεία, υπάρχουν σε όλα τα σημεία. Πρόκειται για καστρούπολη, χτισμένη πάνω σε νησάκι. Σαν γενική εικόνα θα μπορούσε να πει κάποιος ότι είναι στο ίδιο στυλ, με όλα τα άλλα σημεία των Δαλματικών ακτών. Δεν θα διαφωνούσα, αλλά ταυτόχρονα αυτή είναι και η επιτυχία των Κροατών. Η άριστη διατήρηση ολόκληρων πόλεων, με ζωντανό το μεσαιωνικό στοιχείο, αποκτώντας μία πλήρη εικόνα της ζωής εκείνης της εποχής.

Το κέντρο είναι πολύ κοντά, περίπου 7 λεπτά με τα πόδια. Στις αποστάσεις θυμίζει την Λιουμπλιάνα, όλα κοντά από κάθε σημείο. Διασχίζουμε και ένα τοπικό παζαράκι, και αφού ψωνίσουμε τα αναμνηστικά μας συνεχίζουμε για την είσοδο της πόλης. Η εικόνα δεν αλλάζει και εδώ. Νεολαία και εδώ, όλα τα μαγαζιά γεμάτα !! Έχει αρκετά στενά σοκάκια, αλλά δεν μας ενοχλεί ιδιαίτερα. Τρώμε κάτι ελαφρύ και συνεχίζουμε τη βόλτα μας. Είναι πολύ μαζεμένη πόλη, και έτσι με ολιγόωρη βόλτα, μπορώ να πω είχαμε πάρει ικανοποιητική γεύση της πόλης.

(Αφού φαγαμε και λίγο πριν επιστρέψουμε πίσω ... μία σταση σε μια κροατική παιδική χαρά είναι απαραίτητη )

Σιγά σιγά επιστρέφουμε πίσω, για ξεκούραση και προγραμματισμό για την επόμενη μέρα.

Ένα ακόμα ηλιόλουστο πρωινό ξεινάει τη μέρα μας. !! Πραγματικά, δεν έβρεξε ούτε μία ημέρα. . Τύχη βουνό !! ¨οπως και τις προηγούμενες μέρες το ξύπνημα είναι νωρίς, οπότε κάνουμε και το τελευταίο μπανάκι μας στην πισίνα του καταλύματος. Ετοιμάζόμαστε, φορτώνουμε το όχημα, και μετά από μια δίωρη βόλτα στο πρωινό Τρογκίρ, πέρνουμε και πάλι το δρόμο για ... Βόρεια !!

 

[argiroupoli]

29/08/2017 ΒΕΝΕΤΙΑ

Το σημερινό πρόγραμμα έχει ως εξής:

Κινούμαστε για τελευταία μέρα στην Κροατία. Αυτοκινητόδρομος μέχρι και το σημείο που αφήσαμε την χώρα. Εντύπωση μας έκανε η εικόνα της γκρίζας οροσειράς η οποία φαινόταν όλο και πιο κοντα. Η εικόνα είναι αντιστοιχη, με αυτή που έχουμε όταν για παράδειγμα κινείσαι επί της Εγνατίας και είσαι στο ύψος της Βέροιας με κατεύθυνση τα Ιωάννινα. Στο βάθος ξεχωρίζει η Πίνδος, από την μία ακρη ως την άλλη. Έτσι ήταν και εδώ Μϊα μεγάλη ομοιόμορφη οροσειρά, την οποία επρόκειτο να διασχίσουμε. Ουσιαστικά είναι προέκταση των Άλπεων, γνωστές ως Κροατικές Άλπεις.

Σύντομα ανεβαίνουμε και απολαμβάνουμ τη θέα.

(Google street view)

Χωρίς να το γνωρίζουμε, μετά τη διέλευση της, θα έχουμε εγκαταλέιψει οριστικά το γνώριμο Βαλκανικό τοπίο, και θα πέρνει τη θέση, ένα pio Κεντροευρωπακό τοπίο.

Συνεχίζοντας για το επόμενο ... συνοριακό πέρασμα, πραγματοποιήσαμε παράκαμψη στη Ριέκα. Είχε παίξει με τον Ολυμπιακό και στη συνέχεια με την ΑΕΚ. Δεν μας ενθουσίασε ιδιαίτερα η πόλη. Ξεχωρίζει ο κεντρικός πεζόδρομος που έχει τα μαγαζιά. Αρκεστήκαμε σε μία απλή διέλευση με το αυτοκίνητο.

Ολοκληρώσαμε την παράκαμψη καιπλέον οδεύουμε ολοταχώς για το επόμενο ... συνοριακό πέρασμα.
Στα σύνορα με την Σλοβενία η καθυστέρηση είναι πολύ μικρή...

Σχεδόνα μετά από έξι λεπτά περάσαμε στην Σλοβενία
Για τα επόμενα 40χμ είμαστε στην Σλοβενία, την τελευταλια χώρα των Βαλκανίων. Η κυκλοφορία είναι αρκετά αυξημένη, ενώ το τοπίο είναι καταπράσινο, με δεντράκια αριστερά και δεξιά, με μία λωρίδα ανά κατεύθυνση, και λιακάδα.

Σύντομα το επόμενο ... ανυπαρκτο συνοριακό πέρσαμα είανι πραγαματικότητα ...

( Σύνορα Σλοβενίας - Ιταλίας)

Είμαστε επί ιταλκού εδάφους, πλέον και αρχίζει να φαίνεται και η Τεργεστη, μεγαλο λιμάνι, πολλάπλοία στον κόλπο ανοιχτά της πόλης, τετραγωνισμένη πόλη. Αλλα δεν είχαμε τη δυνατότητα να την επισκεφτουμε.Μαζί με την είσοδο στη χώρα, αυξήθηκε κατακόρυφα κια η κικλοφορία των οχημάτων. Ουσιαστικά είμαστε στον αυτοκινητόδρομο που πηγαίνει Τορίνο, δλδ διασχίζει όλη την Βόρεια βιομηχανοποιημένη Ιταλία. Είτε τρειςείτε τέσσερις λωρίδες κυκλοφορίας, δεν χωράμε

Το ιταλικό ταμπεραμέντο και η ιταλική φινέτσα , οδηγικά δεν υπάρχει πουθενά. Όλοι κάνουν τα πάντα στο δρόμο ενώ δεν πάνε πίσω και ταφορτηγά τα οπία καβαλάνε χωρίς οίκτο όλες τις λωρίδες του δρόμου. Δύο ατυχήματα στο αντίθετο ρεύμα, και τρεις φορές ακινητοποιηθήκαμε για κανά 7λεπτο λόγο ... κίνησης !!!!

Περίπου δύο ώρες και πέντε λεπτά μετά τα σύνορα, φτασαμε στο Μέστρε.
Μείναμε: https://www.booking.com/hotel/it/venezia2.el.html?aid=376387;label=bookings-name-b4oAPCP*DuZMkHmhlWrPiwS72583353961l:ta12:ac:ap1t1:neg:fi:tiaud-146342138230:kwd-6002440045:lp9061582:li:dec:dm;sid=642d796b238551c1cc53bfb01ebbffba


Η κράτηση έγινε τρεις μέρες πριν το ταξίδι. Μείναμε ευχαριστημένοι, εξυπηρετικό προσωπικό και καθαρό. Ήταν το μόνο κατάλυμα που δεν είχε κουζίνα αλλά δεν είχαμε πρόβλημα.

Στην Βενετία για κατάλυμα έχεις δύο επιλογες:

• Να κάνεις κράτηση σε κατάλυμα μέσα στη Βενετία, οπότε είσαι μέσα στην πόλη.Όταν όμως φτάσεις εκεί με οποιοδήποτε μέσο, αναγκαστικά σταματάς στον κεντρικό σταθμο των τραίνων. Εκεί είναι και μεγάλα πάρκιν για τα αυτοκίνητα, ενώ εκεί τερματίζουν και τα λεωφορεία. Από εκεί για να πας στο κατάλυμα χρειαζεσαι ... πλωτό μέσο.
• Κάνεις κράτηση στο Μέστρε, δεν είσαι μέσα στην Βενετία. Πιο οικονομικά

Προτιμήσαμε το δεύτερο. Με παιδί και βαλίτσες σε γεμάτο θαλασσιο λεωφορείο πήγαινε και έλα, δεν το πολύ θέλαμε.



Σχεδόν ένα 25λεπτο με το λεωφορείο είμαστε στην πόλη

Περίπου στις 01.00πμ, αναχωρήσαμε για το κατάλυμα χρησιμοποιώντας το θαλάσσιο λεωφορείο , γραμμή 2.

Είμασταν πάρα πολύ ευχαριστημένοι, και είχαμε γλυκιά κούραση, περιμένοντας το πρωινό ξύπνημα.

Και το πρωί πάλι προς τη δόξα τραβάμε, αφού φορτώσαμε το αμάξι ...

( η εξοδος από το 10[οροφο πάρκιν)

Κάνουμε και την πρωινή βόλτα μας !!

Εν τω μεταξύ μου έχει γεννηθεί η απορία, πως στο καλό τροφοδοτούνται όλα αυτά μαγαζάκια στα νησάκια της Βενετίας, πως γίνεται η αλληλογραφία... Και πριν ολοκληρώσω τη σκέψη μου, να σου μια βάρκα DHL, με δύο υπαλλήλους, και βουνό από κιβώτια να διασχίζει το Μεγάλο Κανάλι

Ολοκληρώνοντας τη βόλτα, κατευθυνόμαστε στο 10όροφο πάρκιν, όπου είχαμε σταθμεύσει, κοντά στον κεντρικό σταθμό και ετοιμζόμαστε για την αναχώρηση

 

[vasiliss]

Σχεδόνα μετά από έξι λεπτά περάσαμε στην Σλοβενία
Για τα επόμενα 40χμ είμαστε στην Σλοβενία, την τελευταλια χώρα των Βαλκανίων. Η κυκλοφορία είναι αρκετά αυξημένη, ενώ το τοπίο είναι καταπράσινο, με δεντράκια αριστερά και δεξιά, με μία λωρίδα ανά κατεύθυνση, και λιακάδα.

Για το σύντομο αυτό πέρασμα αυτό από Σλοβενία, πληρώσατε διόδια ή βινιέτα;

 

[argiroupoli]

Για το σύντομο αυτό πέρασμα αυτό από Σλοβενία, πληρώσατε διόδια ή βινιέτα;

Όταν μπήκαμε στη Σλοβενία, ήμουν έτοιμος να βρω το πρώτο σημείο πώλησης βενιέτας. Όμως δεν βρέθηκε πουθενά. Τότε θυμήθηκα ότι μάλλον βενιέτα χρειάζεται όταν θέλεις να χρησιμοποιήσεις το δίκτυο αυτοκινητοδρόμων της χώρας. Εμείς δεν μπήκαμε καθόλου σε αυτοκινητόδρομο. Όλοη η απόσταση των 40 χμ περίπου, ήταν με μία λωρίδα ανά κατεύθυνση μέχρι τα σύνορα με Ιταλία. Πουθενά δεν υπήρχαν διόδια ή βενιέτα pass. Μάλιστα, σχεδόν όσα αυτοκίνητα ήταν στα σύνορα Σλοβενίας Κροατίας, φτάσαμε και στην Ιταλία. Κανένας δεν σταμάτησε. Τώρα αν είχαν ήδη δεν ξέρω.

Όταν είχαμε πάει από την Κροατία, τον Μάρτιο, στη Σλοβενία μέσω αυτοκινητοδρόμου, τότε κατευθείαν είχαν σημείο πώλησης βενιέτας, και αμέσως μετά είχε διόδια με λωρίδα για βενιέτες και αστυνομικό μπλόκο.

Ελπίζω να σε βοήθησα ....

 

[argiroupoli]

30/08/2017 Βερόνα - Μιλάνο


Το σημερινό πρόγραμμα:

Διασχίζουμε τον ιταλικό κάμπο. Είναι τόσο βατή η διαδρομή, που σε κάνει να λες, αχ να είχα 2 ή 3 ή ή ή... μέρες ακόμα και να πήγαινα προς τα ... εδώ ή προς τα εκεί ... !!

Παντού εργοστάσια, και πολύ περιποιημένα τοπία. Αναρωτιόμαστε, πως έχει χτυπήσει η κρίση και αυτή τη χώρα ??
Πολύ σύντομα, σχεδόν μια ώρα και κάτι ψιλά μετά, είμαστε στην πόλη του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, την Βερόνα

Κινούμαστε προς το κέντρο της πόλης, και από την αρχή, στα προάστια της καταλαβαίνεις πόσο καλά οργανωμένη πόλη, μεγάλοι δρόμοι, όλα φαίνονται σε τάξη. Σταθμεύουμε σε κεντρκό υπόγειο ιδιωτικό πάρκιν και εξορμούμε στην πόλη.

Ότι και εδώ υπάρχει ένα μικρό Κολοσσαίο, μας ενθουσίασε. Συνεχίσαμε στον κεντρικό πεζόδρομο, χαζεύοντας τα μαγαζιά! Αν και δεν είναι τόσο διαφημισμένη όπως για παράδειγμα η Ρώμη ή το Μιλάνο,άνετα θα μπορούσα να πω ότι στέκεται επάξια δίπλα τους.

Κάναμε μια στάση για φαγητό στην Via S. Rocchetto,και στην συνέχεια κατευθυνθήκαμε στην
Piazza delle Erbe. !!!!

(Πηγαίνοντας προς το κέντρο της πόλης από το πάρκιν)

(Ομοίως ... )

Έχει περάσει σχεδόν κανά δίωρο και έτσι σιγά σιγά κατευθυνόμαστε στο αυτοκίνητο.

Σε μιάμιση περίπου ώρα θα είμαστε στο Μιλάνο.Έχουμε στείσει κανονικά την σπιτονυκοκοιρά. Της ειπαμε 16.00μμ,αλλά δεν πρόκειται να είμαστε νωρίτερα από τις 17.30μμ !!!

Έχουμε τ/φ επικοινωνία μαζί της, εεε ... λίγο η κίνηση, λίγο το ένα, λίγο το άλλο .. !! Δώσαμε σημείο συνάντησης κοντά στο κατάλυμα, γιατί είναι σε πεζόδρομο το διαμέρισμα και δεν θα μπορούμε να μπούμε. Αυτά τα γνωρίζαμε από την κράτηση.

Και έτσι έγινε. Η συμπαθής φιλιππινέζα μας περίμενε και μας οδήγησε - αυτή πεζή -- εμείς εποχούμενοι --- στο κατάλυμα, αφού πρώτα έκανε νόημα στους αστυνομικούς που ήταν μπροστά στον πεζόδρομο ... στο αστυνομικό τμήμα που έδρευε ακριβώς εκεί !!!

Μείναμε https://www.booking.com/hotel/it/glamour-apartments.el.html?aid=376387;label=bookings-name-b4oAPCP*DuZMkHmhlWrPiwS72706779001l:ta12:ac:ap1t1:neg:fi:tiaud-285284110486:kwd-6002440045:lp9061582:li:dec:dm;sid=c154d9964225055eb4c07960a638fe5a , και συγκεκριμένα σε διαμέρισμα στην Via Passarella 4, ακριβώς δλδ πίσω από την πλατεία Duomo !!!! Ο πεζόδρομος δλδ ήταν της εκκλησίας. Αν ήθελα ( που δεν ήθελα ) άφηνα και το αυτοκίνητο μπροστά στην εκκλησία !!!!!!! !!
Το καλύτερο διαμέρισμα μέχρι εκίνη τη στιγμή, με μεγάλη διαφορά. Το ωραίο ήταν ότι το αυτοκίνητο το έστελνες ...με ασανσέρ για αυτοκίνητα, στο πάρκιν στον πέμπτο όροφο !!!! Πολυτέλεια !!!!! Πάρα πολύ άνετο διαμέρισμα και φυσικά μέσα στο κέντρο!!!

 

[argiroupoli]

Αφού τακτοποιηθήκαμε στο δωμάτιο κάναμε την πρώτη βόλτα μας. Τα βασικά αξιοθέτα τα βλέπεις αρκετά σύντομα. Η πόλη είναι πεντακάθαρη και έχει πολύ περιποιημένο κόσμο.

Εντυπωσιάζεσαι από την Piazza del Duomo, https://www.tripadvisor.com.gr/Attr...-Reviews-Piazza_del_Duomo-Milan_Lombardy.html,

Χαζεύεις στην Galleria Vittorio Emanuelle https://www.tripadvisor.com.gr/Attr...eria_Vittorio_Emanuele_II-Milan_Lombardy.html

Γοητεύεσαι από την Σκάλα του Μιλάνου https://www.tripadvisor.com.gr/Attr...eviews-Piazza_della_Scala-Milan_Lombardy.html

Τα είδαμε ξανά και ξανά και με φώς και με την νύχτα. Πολλά εμπορικά μαγαζιά και αρκετές τράπεζες

Όπως μας είπαν, το ρητό που λένε: Για κάθε εκκλησία στην Ρώμη, αντιστοιχεί μία τράπεζα στο Μιλάνο

Εύκολη και ασφαλής θα μπορόυσα να πω και η χρήση του μετρό. Πολύ εύκολα είδαμε και τις πέριξ συνοικίες.

(λίγο πριν κλείσει η πόρτα του ασανσερ - πάρκιν )

Περίπου κατά της 22.00 επιστρέψαμε στο κατάλυμα, για να προετοιμαστούμε για την αυριανή μέρα.



31/08/2017 Κόμο - Bellagio - Λουγκάνο

Νωρίς και πάλι το πρωινό ξύπνημα. Έχουμε πάθει εξάρτηση στην αναμονή των νέων τοπίων, και έτσι είμαστε πλέον συνηθισμένοι. Κατά τις 09.45 κάνουμε πρωινή βολτούλα στην ηλιόλουστη πόλη, επιστρέφουμε για να κάνουμε μίνι οδική εξόρμηση. Το σημερινό πρόγραμμα έχει ως εξής:

Κατά τις 12.30 είμστε στα προάστια τηςπόληςτου Μιλάνο και κατευθυνόμαστε προς την πόλη Κόμο από την παλιά εθνική. Πολλά χωριουδάκια το ένα δίπλα στο άλλο, μέσα από τα οποία περνάει ο δρόμος. Θυμίζει λίγο Αθήνα Πάτρα από την παλιά εθνική. Ανηφορίζουμε σιγά σιγά ενώ κάνουν την εμφάνισή τους απότομες κορυφές βουνών στο βάθος. Μετά από περίπου μία ώρα είμαστε στην πόλη. Κυρίαρχη θέση έχει η λίμνη, μοιάζει αρκετά σε πρώτη φάση σαν την λίμνη των Ιωαννίνων, (μη με φάτε ζωντανό) αλλά όχι, δεν ενθουσιάστηκαμε. Δεν υπάρχει κάτι το ιδιαίτερο σε αυτό, το παραλίμνιο τμήμα της πόλης.

Σιγά σιγά κατευθυνόμαστε προς το εσωτερικό της πόλης, η Piazza Cavour είναι το πρωτο που συναντάς https://www.tripadvisor.com.gr/Attr...ws-Piazza_Cavour-Como_Lake_Como_Lombardy.html
και το ιστορικόκέντρο στη συνέχεια https://www.tripadvisor.com.gr/Attr...s-Centro_Storico-Como_Lake_Como_Lombardy.html.

Γρήγορο γεύμα και συνέχίζουμε ...

Πηγαίνωντας προς το Bellagio, συναντάς στον παραλίμνιο δρόμο όλα αυτά για τα οποία είναι γνωστή η λίμνη αυτή. Γραφικά χωριουδάκια, χρωματιστά σπιτάκια, θέα που κόβει την ανάσα. Κάθε στροφή του δρόμου έχει και κάτι διαφορετικό να μας δείξει. Το Βellagio είναι ένα καταπράσινο χωριουδάκι, με τα ταβερνάκια και την μικρή του περατζάδα. Όμορφο μέρος, χωρίς πολλή φασαρία, δίπλα στη λίμνη!

Εκεί υπάρχει και λιμανάκι από το οποίο φεύγουν τρία φερυμποτ. Το ένα από αυτά σε πάει στην Cadenabbia. 10λεπτη διαδρομή, με το μόλις10 οχημάτων χωρητικότητας φέρυ και ... φτάσαμε απέναντι. Εδώ όσο ήσυχα ήταν από ττην άλλη μεριά, τόσο ανάποδα ήταν εδώ. Πολύς κόσμος, πολλά αυτοκίνητα και αρκετή κίνηση. Από εδώ είναι πέρασμα για Ελβετία. Κατευθυνόμαστε προς το Λουγκάνο, αφήνοντας τη λίμνη Κόμο. Κινούμαστε σε αρκετό υψόμετρο και μετά από κανά εικοσάλεπτο η λίμνη ... Λουγκάνο είναι μπροστά μας. Συνολικά σαν εικόνες εδώ δεν λέει και πολλά πράγματα. Βέβαια, αν έρθεις κατευθείαν εδώ, πιθανότατα θα εντυπωσιαστείς, αλλά μετά από αυτή την εικόνα από τη λίμνη Κόμο, η σύγκριση είναι αναπόφευκτη.

Το Λουγκάνο είναι σύγχρονη πόλλη, δεν παρουσιάζει κάποια γραφικότητα, περιποιημένο κέντρο και καταπράσινο. Είναι αμφιθεατρικό, και έχει ατελείωτες τράπεζες. Πολύ κοστούμι, χαρτοφύλακας, τράπεζες ... και πολλά ....... ιταλικά . Είναι ιταλόφωνη επαρχία, της Ελβετίας, και έτσι ονόματα γραφείων, οδοί κλπ είναι στα ιταλικά.

Κάπου εδώ το φθινοπωρινό σκηνικό που μας συντροφεύει όλη μέρα, αποφάσισε να κάνει ακόμα πιο αισθητή την παρουσία του, με μπόρες ανά διαστήματα. έτσι και εμείς αποφασίσαμε να πάρουμε το δρόμοτης επιστροφής ...

Περίπου κατά της 20.00 είμαστε στο Μιλάνο, κυκλοφορήσαμε ίσα - ίσα για αναζήτηση ... τροφής, μερικές κλεφτές ματιές στην πλατεία Duomo και πίσω στο δωμάτιο.