Βέλγιο Αναζητώντας το Moulinsart!

[ThanasisU2]

. Η άφιξη στον σταθμό on time (τι πρωτότυπο) κι ακολούθησε το ψάξιμο του μουσείου. Δόξα το θεό η σήμανση ήταν πολλή καλή κι την βρήκα γρήγορα.
Στο μουσείο αυτό, βρίσκετε όλη η ιστορία του μεγάλου σκιτσογράφου Herge. Από τα πρώτα στριπ μέχρι τα έργα του με τον Τεν Τεν. Στην είσοδο σου δίνουν ένα μηχανηματάκι σαν iPod, το εισιτήριο κι μια συλλεκτική card postal. Με το ματζαφλάρι αυτό, σημείωνες ένα νούμερο που έβρισκες κι το iPod σου έλεγε την ιστορία της εικόνας, σου έδειχνε κάποια βιντεάκια κι είχε κι παιχνίδια μέσα. Όλη η βόλτα στο μουσείο μου πείρε 2 με 3 ώρες κι μια ακόμα ώρα στο μαγαζάκι να αποφασίσεις τι να αγοράσεις από εκεί. Το μουσείο αυτό πραγματικά άξιζε την βόλτα, είτε φαν του κόμικς είτε καθόλου. Μέσα από την ιστορία του Τεν Τεν μπορείς να μάθεις όλη την ιστορία του Βελγίου όπως κι όλου του κόσμου.
Επόμενος μας σταθμός το Comix Museum στις Βρυξέλλες. Το μουσείο αυτό παρουσιάζει όλη την ιστορία των Βέλγικων κόμιξ από τον κλασικό Τεν Τεν, τα χαριτωμένα Στρούμφς, το έξυπνο Σπιρού, τον πιστολέρο Λουκυ Λουκ μέχρι άλλα όχι τόσο διάσημα όπως το Leonardo, Thorgal, Mana Man. Στην είσοδο σε καλωσόριζε μια προτομή του Τεν Τεν κι το μωρό Στρουμφάκι. Το ξενοδοχείο χωρίζετε σε 3 ορόφους, κι μέσα σε αυτόν (όπως στο μουσείο Herge) σου περιγράφει την ιστορία από τα πρώτα στριπς μέχρι κι ολόκληρα τεύχη. Το μουσείο αυτό είναι μια όαση για τους φανατικούς των κόμικς.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 4 of 6

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[ThanasisU2]

27 Μαΐου. Ξυπνάμε πρωί πρωί για να πάμε στο σταθμό του τρένου της Κρακοβίας, για να πάρω το τρένο για Katowice. Μιας κι πάμε με low budget, επιλέγουμε το Inter Regio για το ταξίδι μας, κι με 10 ζλότυ κι 1 ½ ώρα έφτασα στο πανάθλιο σταθμό των τρένων στο Katowice. Ένας από τους σταθμούς ορόσημο στην δεκαετία 70 κ 80, τώρα εκτός από αργοπορημένα τρένα, έβρισκες μεθυσμένους, βρώμιες, δυσοσμίες κι χίλια αλλά πράγματα που περήφανο δε με κάναν. Μιας κι το λεωφορείο για το αεροδρόμιο το είχα σε μια ώρα, αποφάσισα να κάνω μια βόλτα στην πόλη, για καφέ με μια φίλη μου που σπουδάζει εκεί.
Το Katowice ξεκίνησε την αναπαλαίωση σε πολλά παλιά κτήρια, φτιαγμένα ακόμα από την εποχή της Πρωσίας, κι με γρήγορα ρυθμό πάντως.
Η ώρα πέρναγε όμορφα, αλλά είχα κι ένα λεωφορείο να πιάσω. Φιλιά, αγκαλιές κι δρόμο με το λεωφορείο για το αεροδρόμιο. Η ποιο φθηνή λύση για να πάει κανείς στο αεροδρόμιο Katowice-Pyrzowicze είναι με το λεωφορείο του PKM Katowice (γραμμή LOTNISKO), άλλα κι λίγο τσουχτερό για τα πολωνικά δεδομένα, γύρω στα 5 ευρώ.

H άφιξη στο αεροδρόμιο έγινε ακριβώς 2 ώρες πριν την πτήση, στην 1 το μεσημέρι. Μιας κι είχα κάνει e check in κι είχα μόνο μια χειραποσκευή , πήγα να χαζέψω στο καλύτερο μέρος σε ένα αεροδρόμιο (το οποίο το υπερσύγχρονο αεροδρόμιο Αθηνών δε έχει) το observation deck. Η κίνηση για ένα τέτοιο αεροδρόμιο είναι μικρή σχετικά
Ένα Α321 της Nouvelair από τυνήσια
Embraer της Cirrus από Φρανκφούρτη
Και την νεοσύστατη Πολωνική εταιρία Charter Enter Air με ένα Β735
Μετά από κάνα μισάωρο χαλάρωμα εκεί, άρχισα το περπάτημα προς το τον αντιτρομοκρατικό έλεγχο κι από εκεί προς την πύλη αναχώρησης. Κατά της 1400 άνοιξαν την πύλη, κι μας φόρτωσαν στο λεωφορείο για να μας πάνε στην τραγική απόσταση των 5 μέτρων, στο αεροπλάνο. Στην είσοδο το HA-LPX οι 2 ιπτάμενοι φροντιστές μας καλώς όρισαν στο αεροπλάνο κι μας είπαν να κάτσουμε όπου θέλουμε.
Δυστυχώς αυτή η πτήση δε ήταν κι η ποιο άνετη τους, η θέση 23Α δε ήταν κι καλύτερη, αλλά πάλι καλά οι καρέκλες δε ήταν recline. H απογείωση έγινε on time με πορεία πάνω από την περιοχή Silesia κι μετά, Γερμανία & Λουξεμβούργο. Ο πιλότος μετά από 10 λεπτά από την απογείωση, μας ενημέρωσε πως έχουμε ένα 10λεπτό με 15λέπτο καθυστέρηση, μιας κι πάνω από το Benelux υπάρχει μεγάλη κίνηση.
Η πτήση δε παρουσίασε τίποτα το σημαντικό, ομαλή , χωρίς αναταράξεις κι τα μόνα τοπία που είδαμε, ήταν λίγο πριν την προσγείωση πάνω από την Walonia. Όταν τα σύννεφα εξαφανίστηκαν, φάνηκαν τα πρώτα πράσινα λιβάδια του Charleroi. Μετά από λίγο ακουμπήσαμε στο αεροδρόμιο Charleroi – Gosselies – Brussels South (όπως θέλετε πείτε το). Πριν πάμε στο stand μας στα αριστερά μας υπήρχε παρκάρισμενο ένα Thunderbolt A-10!!! Όπως κι το κλασικό low cost αεροπλάνο 738 της FR. Αποβίβαση από το αεροπλάνο κι με τα πόδια φτάσαμε στο αεροδρόμιο.


Πληρότητα 40%
Πλήρωμα 8/10
Αεροσκάφος 7/10
On Time 9/10
Τιμή 10/10 σούπερ τιμή 5 ευρώ!
Άνεση 4/10 ε δε το λέμε κι άνετο

Ακολουθούν:
Πατάτες τηγανητές στο Βέλγιο
Ακλουθώντας τα κόμιξ στις Βρυξέλες

 

[ThanasisU2]

Η έξοδο από το αεροδρόμιο ήταν τόσο εύκολη, όσο κι η είσοδος του. Από το αεροδρόμιο οι επιλογές για να πας Βρυξέλλες είναι 3.
1η το ταξί, αλλά δε το συνιστώ
2η τα λεωφορεία της Teravision & W!zz Air
3η λεωφορειακή γραμμή Α για να πας στο σταθμό των τρένων του Charleroi κι από εκεί τρένο για τις Βρυξέλες. Το καλό είναι ότι στο αεροδρόμιο έχει αυτόματα μηχανήματα που αγοράζεις εισιτήριο λεωφορείου κι τρένου μαζί. Έτσι το εισιτήριο μου κόστισε 10 ευρώ κι 20 λεπτά.
To λεωφορείο για να σε πάει μέχρι το σταθμό των τρένων θέλει γύρω στα 30 με 40 λεπτά, οπού από εκεί τρένο έχεις κάθε μισή ώρα τις καθημερινές κι μια ώρα τα σαββατοκύριακα για Βρυξέλλες, κι το ταξίδι κρατάει γύρω στα 40 λεπτά. Το τρένο ταξιδεύει μέσα από τα πράσινα λιβάδια κι τα μικρά σπιτάκια.
Η άφιξη στο Brussels Nord έγινε on time, πράγμα καθόλου σπάνιο για αυτά τα κράτη, με άμεση αποβίβαση κι περπάτημά προς την στάση του μετρό, κι αγορά τρίμερου εισιτήριου , κι άμεσο ταξίδι για το hostel που θα με φιλοξενούσε για τις δύο νύχτες.
Τακτοποίηση στο ξενοδοχείο, κι κατευθείαν έξοδο για την πρώτη βόλτα στις Βρυξέλλες. Βγαίνοντας από το ξενοδοχείο το πρώτο πράγμα που βλέπεις είναι η εκκλησιά Sinte-Mariakerk/Sainte Marie. Μετά το χάζεμα του επιληπτικού ναού, πήραμε το μετρό για να πάμε στο κάστρο Port-de-HallHalleport /. Δε λέω, ωραίο το κάστρο απέξω, αλλά η φριτούρα la fontaine ακόμα καλύτερη. Μια μεγάλη μερίδα πατατες με σος andalouse, ήταν απλά ένας παράδεισος για το στομάχι μου.
Μιας κι έπρεπε να χωνέψω τις πατάτες, αποφάσισα το υπόλοιπο του ταξιδιού να το ρίξω σε αυτό που εκτιμώ. Το περπάτημα. Από το κάστρο μέχρι το σταθμό Zuid το πείρα με τα πόδια. Κατά την διάρκεια της διαδρομή είδαμε μπόλικα θέματα από κόμιξ όπως κι τον αγαπημένο μου Τεν Τεν.
Επιστροφή στο hostel για μπανάκι κι ύπνο.

 

[North66]

ICE? Δε τρελάθηκα ακόμα να σκάσω 40 ευρώ για να πάω με τα άθλια βαγόνια του PKP προς Βαρσοβία.

Νομίζω έψαχνες ευκαιρία για ταξίδι, μιας και με 8 ευρώ πήγαινες Βαρσοβία με το απλό τρένο

 

[ThanasisU2]

Νομίζω έψαχνες ευκαιρία για ταξίδι, μιας και με 8 ευρώ πήγαινες Βαρσοβία με το απλό τρένο

τότε το δρομολόγιο αυτό είχε καταργήθει, το ξαναβάλαν μέσα Ιούνιου

 

[North66]

off-topic *Mάλιστα... πάντως το InterRegio ήταν γεμάτο κόσμο (μέχρι και όρθιοι ταξίδευαν ή καθισμένοι πάνω σε βαλίτσες) και ένα ακόμα περίεργο ήταν ότι το εισητήριο ήταν φτηνότερο από την επίσημη τιμή που δίνει το site του πολωνικού ΟΣΕ (34 αντί για 40 ζλότυ).*

 

[ThanasisU2]

Το πρωί με περίμενε ένα άθλιο πρωινό, τόσο ικανό, να με κάνει να φάω βάφλες από το σουπερ μάρκετ δίπλα στο hostel. Η μέρα σήμερα ήταν αφιερωμένη στα κόμιξ. Έξοδος κι με το τραμ φτάνουμε στο Nord, κι από εκεί με τρένο για την φοιτητική πόλη Louvain-la-Neuve για το μουσείο του Herge. Η άφιξη στον σταθμό on time (τι πρωτότυπο) κι ακολούθησε το ψάξιμο του μουσείου. Δόξα το θεό η σήμανση ήταν πολλή καλή κι την βρήκα γρήγορα.
Στο μουσείο αυτό, βρίσκετε όλη η ιστορία του μεγάλου σκιτσογράφου Herge. Από τα πρώτα στριπ μέχρι τα έργα του με τον Τεν Τεν. Στην είσοδο σου δίνουν ένα μηχανηματάκι σαν iPod, το εισιτήριο κι μια συλλεκτική card postal. Με το ματζαφλάρι αυτό, σημείωνες ένα νούμερο που έβρισκες κι το iPod σου έλεγε την ιστορία της εικόνας, σου έδειχνε κάποια βιντεάκια κι είχε κι παιχνίδια μέσα. Όλη η βόλτα στο μουσείο μου πείρε 2 με 3 ώρες κι μια ακόμα ώρα στο μαγαζάκι να αποφασίσεις τι να αγοράσεις από εκεί. Το μουσείο αυτό πραγματικά άξιζε την βόλτα, είτε φαν του κόμικς είτε καθόλου. Μέσα από την ιστορία του Τεν Τεν μπορείς να μάθεις όλη την ιστορία του Βελγίου όπως κι όλου του κόσμου.
Επόμενος μας σταθμός το Comix Museum στις Βρυξέλλες. Το μουσείο αυτό παρουσιάζει όλη την ιστορία των Βέλγικων κόμιξ από τον κλασικό Τεν Τεν, τα χαριτωμένα Στρούμφς, το έξυπνο Σπιρού, τον πιστολέρο Λουκυ Λουκ μέχρι άλλα όχι τόσο διάσημα όπως το Leonardo, Thorgal, Mana Man. Στην είσοδο σε καλωσόριζε μια προτομή του Τεν Τεν κι το μωρό Στρουμφάκι. Το ξενοδοχείο χωρίζετε σε 3 ορόφους, κι μέσα σε αυτόν (όπως στο μουσείο Herge) σου περιγράφει την ιστορία από τα πρώτα στριπς μέχρι κι ολόκληρα τεύχη. Το μουσείο αυτό είναι μια όαση για τους φανατικούς των κόμικς.

 

[ThanasisU2]

Αρκετά κόμιξ είδαμε. Καιρός να δούμε κι τις άλλες Βρυξέλλες. Ανάχωριση από το μουσείο κι αναζήτηση του Manneken Piss. Ακολουθόντας το \μου κι όχι τον χάρτη χάθηκα σε διάφορα όμορφα σοκάκια κι φτάσαμε στο De Beurs (μη με ρώτατε δε ξέρω τι είναι αυτό) κι μετά από λίγο φτάσαμε κι στο Manneken Piss. Οκ δε ξετρελάθηκα, πιστεύω πως η γοργόνα στην Κοπεγχάγη τον έχει άνετα :Ρ. Διπλά μου ήταν κι το διάσημο Grande Place/ Grote Markt, όπου εκείνη την περίοδο λάμβανε χώρα ένα Jazz Festival κι δυστυχώς δε είχα το περιθώριο για αρκέτες φωτογραφίες, την όμορφη αυτή πλατεία.
Από την πλατεία, ποδαράτος πέρασα τον δρόμο με τα ελληνικά εστιατόρια κι μετά πάλι περπάτημα στα σοκάκια των Βρυξελλών, βρέθηκα στο αντίζηλο του Manneken Piss το Janneken Piss .
Η μέρα σε λίγο θα τελείωνε κι δε θα προλάβαινα να έβλεπα το καμάρι της Ευρώπης, εκεί που κάθε μέρα ανακαλύπτουν μια βλακεία μετά την άλλη, τον Ευρωκοινοβούλιο. Μετά το αρκετό χάζεμα (μα πόση ώρα να το βλέπεις) πήγα στο προτελευταίο μου σταθμό για σήμερα, τον τερματικό σταθμό Stockel. Θα μου πείτε τι το ιδιαίτερο έχει ο σταθμός αυτός. Ο σταθμός αυτός φιλοξένει στους τοίχους όλους τους χαρακτήρες του Τεν Τεν (ναι το ξέρω, κατάντησα κουραστικός). Για το τέλος άφησα το EXPO κι το Atomiun για να το δω σε νυχτερινή λήψη. Επιστροφή στο hostel για την τελευταία νύχτα.
Την τελευταία μέρα την αφίσα για το πολεμικό μουσείο κι τις τελευταίες εξορμήσεις κι αγορές σουβενίρ . Άφιξη στην Parc du Cinquantenaire/Jubelpark κι την πύλη (όμοια με την πύλη του Βρανδεμβούργου, που χτήστηκε το 1880, για τα 50 χρόνια απελευθέρωσης του Βελγίου.
Στο πολεμικό μουσείο η είσοδος είναι ΔΩΡΕΑΝ, κι η βόλτα ανάμεσα στα εκθέματα τεράστια! Το μουσείο χωρίζεται σε 14 τμήματα μεταξύ αυτόν το τμήμα αεροπορία, Β Παγκόσμιος Πόλεμος, το Βέλγιο στους πολέμους κι αλλά.
Αυτό που επικεντρώθηκα ήταν ως συνήθως η αεροπορία. Εκεί μπορείς να βρεις αεροπλάνα από την μετάεποχη των αδερφών Wright μέχρι κι την αείμνηστη Sabena.
Στην είσοδο του τμήματος, υπάρχει η σφαίρα του Auguste Piccard που επειχήρισε να φτάσει στο υψηλότερο στρώμα της ατμόσφαιρας το Μάιο του 31.
Αλλά σημαντικά εκθέματα είναι το Corsair της Sabena, τα Spitfire στο τμήμα του ΒΠΠ αλλά κι τα εκθέματα για τον πόλεμο στην Ελλάδα κι στην μάχη της Κρήτης.
Βλέποντας ότι η ώρα έχει περάσει, άρχισα να μαζεύω τα κουβαδάκια μου, κι να κατευθύνομαι στο Garu Du Nord για να πάρω το τρένο για το Charleroi, για να παραλάβω το αεροπλάνο για την Βαρσοβία.

 

[pattyyy]

Γράφεις πολύ ευχάριστα! Ωραία η ιδέα να "στριμώξεις" κι ένα διημεράκι στο Βέλγιο!

 

[ThanasisU2]

Η Επιστροφή

Μετά από ένα ωριαίο ταξίδι μέχρι το Charleroi Sud, ή αλλιώς στα Βαλονικα Tchålerwè για να πάρω το λεωφορείο για το αεροδρόμιο. Το άριστο δίκτυο των λεωφορείων είναι τόσο οργανωμένο, που με που φτάνει το τρένο, σε 15 λεπτά έχεις λεωφορείο για το αεροδρόμιο. Η πολή (από όσο πρόλαβα να δω από το λεωφορείο) δε έχει τίποτα αξιόλογο, από μουντή έως βαρετή θα την χαρακτήριζα.
Η άφιξη στο αεροδρόμιο έγινε on time κι μερικά λεπτά πριν ξεκινήσει η βροχή. Check In είχα κάνει από το σπίτι μου, μιας κι W6 έβαλε χρέωση στο check In στο αεροδρόμιο. Περνάω χαλαρά τον έλεγχο (ο υπάλληλος που έλεγξε την carry on baggage, γέλασε μόλις είδε ότι είχα μέσα 2 κουτιά με βάφλες κι σοκολάτες) κι είχα 2 ώρες αχαλίνωτης βαρεμάρας στο terminal.
Αγορά μεγάλης ποσότητας μπύρας από τα Duty Free κι αναμονή για την είσοδο στο αεροπλάνο. Μιας κι το αεροδρόμιο είναι μικρό, το ίδιο συμβαίνει κι με την κίνηση των αεροπλάνων. Κυρίως Β737 ή Α320 της Ryanair, WizzAir, Tui & Air Arabia.
Η πτήση W6 422 ήταν προγραμματισμένη για της 2050. Οι 2 ώρες πέρασαν κάπως ευχάριστα αλλά κι πεινασμένα, μιας κι δε μου έμειναν αρκετά λεφτά για φαγητό, κι παρακαλώντας να έρθει το αεροπλάνο on time. Δόξα το θεό, το αεροπλάνο έφτασε on time, κι μας κάλεσαν να παραβρεθούμε όλοι στην πύλη, με σειρά προτεραιότητας (speedy boarding, ΑΜΕΑ, γονείς με παιδιά κι μετά εμείς) για να κατεβούμε της σκάλες κι να πάμε στο αεροπλάνο. Μετά την, κατά αλλά, εύκολη είσοδο στο αεροπλάνο (λόγο της βροχής όλοι πήγαιναν στην πρώτη σκάλα κι κανείς στην δεύτερη, άρα μου κάναν την ζωή ποιο εύκολη), κι επιλογή, κλασικά, παράθυρο 28F. Η απογείωση έγινε σεμνά κι ταπεινά, κι γρήγορα πήραμε στροφή για Πολώνια ακολουθούντας ΒΑ πορεία. Στα FL300 o πιλότος μας καλωσόρισε στην πτήση κι μας ανακοινώσε πως πετάμε πάνω από την Βόννη κι ανακοίνωσε πως στην Βαρσοβία θα φτάσουμε on time, δηλαδή στις 2240 . Το seat pitch του ΗΑ-LPN ήταν κάπως καλύτερο από του HA-LPX, αλλά όχι κι άνετο (τι γκρινιάζω, πετάω με 5 ευρώ, θα έπρεπε να τους ευχαριστώ), αλλά με ωραία θέα από το παράθυρο. Το ταξίδι ήταν ευχαριστώ, ήσυχο, άδειο αεροπλάνο πάνω από την Γερμανία. 20 λεπτά πριν την προσγείωση ανάψανε τα φώτα για την πρόσδεση της ζώνης, κι με θέα την πανσέληνο ξεκινήσαμε την κάθοδο.
Η προσγείωση στο Chopin ήταν υπέροχη, τίποτα δε καταλάβαμε. Κλασικά χειροκροτήματα στην προσγείωση (πάντα μου άρεσε αυτό, κρίμα που το καταργούνε αυτό σιγά σιγά), κι κλασικά παρκάρισμα στην διαόλου την μάνα, κι να περιμένουμε το λεωφορείο, χαιρετόντας για τελευταία φόρα την W6 για το έτος 2010 για το αεροδρόμιο.

Πληρότητα 60%
Πλήρωμα 10/10
Αεροσκάφος 9/10
On Time 10/10
Τιμή 10/10 ξάνα σούπερ τιμή 5 ευρώ!
Άνεση 7/10 καλύτερο από το προήγουμενο

Έ τι να κάνουμε, είναι W!zzaironas (πως λέμε μακαρονάς)

Λίγα λόγια τις Βρυξέλλες, κι γενεικά για το Βέλγιο:
Χμμμμμ, δύσκολά μου βάζεις. Είναι μια χώρα μπερδεμένη (λόγο των διαφορετικών πληθυσμών που ζουν εκεί) αλλά άνετα θα την συνιστούσα σε κάποιον για να εξερευνήσει. Καθαρή χώρα, τεράστιες εκτάσεις πρασίνου κι υπέροχες πόλεις για εξερεύνηση.
Αλλά από την άλλη, μέχρι να την συνηθίσω μου πείρε μερικές ώρες (τόσο χαώδης που είναι)κι να χαθώ με τα Metro, Pre Metro της (δε είναι Άμστερνταμ που την περπατάς σε μια μέρα, ε θέλεις κάνα 3μέρο να την δεις όλη)
Κατά άλλα με κλίμακα το δέκα δίνω εάν καλό 8 (ας είναι καλά οι μπύρες της :Ρ).

 

[taver]

Ακολουθόντας το \μου κι όχι τον χάρτη χάθηκα σε διάφορα όμορφα σοκάκια κι φτάσαμε στο De Beurs (μη με ρώτατε δε ξέρω τι είναι αυτό)

Χρηματιστήριο...

 

[spor_os]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες της Ευρώπης.