Γεωργία Από το όρος Κάζμπεκ στο όρος Αραράτ!

[ThanasisU2]

Φαράγγι Ντάριαλ/დარიალის ხეობა

Ο δρόμος όλο και ανέβαινε όσο φτάναμε στην πόλη Καζμπέγκι, και το τοπίο ξεκίναγε να γίνετε ολοένα και ποιο ορεινό, και ενδιαφέρον. Το τοπίο το έκανε ακόμα καλύτερο ο καιρός που είχαμε στο δρόμο, μιας και ερχόταν μπόρα από την Ρωσία. Όπως μας είπε ο Ζάζα, η Μόρντορ δε είναι πια μακριά μας, και το ηφαίστειο (Κάζμπεκ) είναι έτοιμο για να πετάξουμε το δαχτυλίδι μας.
Μερικές ενδιαφέρον φωτογραφίες του τοπίου

Εδώ μπορούμε να δούμε έναν από τους πολλούς πύργους, οι οποίοι μεταδίδανε σήματα φωτιάς, όταν ερχόταν εισβολείς εκ Ρωσίας ή Οθωμανικής Αυτοκρατορίας

Ένας από τους πολλούς καταρράκτες που μπορεί κανείς να δει στο δρόμο.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 6
• 7
• 8

First Προηγούμενη 8 of 8

Go to chapter

Go

[ThanasisU2]

Η πρώτη νύχτα στην Τιφλίδα, δε μπορώ να την πω, από τις καλύτερες στην ζωή μου. Το δωμάτιο που πήραμε (μετά από 30 με 40 λεπτά τσάκωμα με τον ιδιοκτήτη) ήταν μικρό, και από δίκλινο κρεβάτι που ζήτησα μου δώσανε διώροφο :/, αλλά λόγια ν' αγαπιόμαστε, διακοπές είμαστε.
Την επόμενη μέρα το πρωί είχαμε αποφασίσει να πάμε στην πόλη სტეფანწმინდა (Στεπαντσμίντα) ή αλλιώς ყაზბეგი (Καζμπέγκι), μια ορεινή πόλη στα βουνά του Καυκάσου, κοντά στα σύνορα Ρωσίας/Τσετσενίας, αλλά προτού πάμε εκεί, θα έπρεπε να αγοράσω τα εισιτήρια τρένου, για το Υερεβάν, για την επόμενη μέρα.

Στην Τιφλίδα, ο πιο εύκολος τρόπος μετακίνησης είναι οι 2 γραμμές μετρό, που σε λίγα λεπτά, μπορείς να φτάσεις παντού.
Ορίστε ο χάρτης του Μετρό

Προτού χρησιμοποίησετε το Μετρό στην Τιφλίδα, θα πρέπει να αγοράσετε (σαν deposit 2 lari) την κάρτα μετακινήσεων, σαν και αυτή

και να την φορτώσετε όσα lari θέλετε. Η πρώτη μετακίνηση σας, θα κοστίζει 50 τέτρι (100 τέτρι είναι 1 λάρι), η δεύτερη 30 τέτρι και μετά κάθε επόμενη από 20 τέτρι μέχρι το τέλος της ημέρας. Η κάρτα μπορεί να χρησιμοποιήθει και στα κίτρινα λεωφορεία της Τιφλίδας.

Το μετρό της Τιφλίδας, είναι αρκετά φιλόξενο για τους ξένους, που δε γνωρίζουν Γεωργιανά ή Ρωσικά, μιας και όλες οι ανακοινώσεις είναι και στα Αγγλικά, όπως και οι ονομασίες στις στάσεις. Οι σημαντικότερες στάσεις για τους τουρίστες είναι:

Didude (დიდუბე) Μεγάλη λαϊκή αγορά, όπως και ένας από τους 3 σταθμούς λεωφορείων. Από εδώ φεύγουν τα λεωφορεία προς Borjomi, Mtskheta, Kazbegi, Gori, Kutaisi, Batumi. Από τον Didude, παίρνοντας το λεωφορείο 150, θα φτάσετε στον άλλο σταθμό λεωφορείων τον Ortachala, από τον οποίο φεύγουν λεωφορεία για Κακχέτια, όπως και για εξωτερικό (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ρωσία, Αρμενία, Τουρκία, Αζερμπαϊτζάν)


Sadguris Moedani I (სადგურის მოედანი) O κεντρικός Σιδηροδρομικός Σταθμός, θύμα του Μπρουταλισμού. Από εδώ θα βρείτε τρένα προς Έρεβαν, Μπατούμι, Κουταίση και Μπάκου.











Marjanishvili (მარჯანიშვილი), Rustaveli (რუსთაველი), Tawisuplebis Moedani (თავისუფლების მოედანი) είναι οι σημαντικότεροι σταθμοί τρένων για τους τουρίστες, στην νέα πόλη.

Ο σταθμός Ανεξαρτησίας, με φόντο την εικόνα, από την Επανάσταση των Τριαντάφυλλων​

Avlabari (ავლაბარი), από εδώ σε λίγα μέτρα, μπορεί κανείς να φτάσει στην παλιά πόλη Τυφλίς ή στο πάρκο δίπλα στο προεδρικό μέγαρο. Επίσης, από εδώ φεύγουν μισθωμένα αυτοκίνητα προς το Ερεβάν, με τιμή 40 λάρι το άτομο (30 έχει το λεωφορείο).


Επιστροφή πάλι στο θέμα τρένου και Ερεβάν.

Η αγορά των εισιτηρίων, για τα δρομολόγια γίνονται από το παράθυρο 11, του σταθμού, οπού εκεί εργάζεται, πάντα κάποιο άτομο το οποίο ομιλεί την Αγγλική Γλώσσα.



Το τρένο για το Ερεβάν, στους off season μήνες, από την Τιφλίδα, αναχωρεί κάθε, μονή ημέρα (1, 3, 5 κτλ) εκτός από την 1 αν ο προηγούμενος μήνας τελειώνει σε 31. Το τρένο αναχωρεί από την Τιφλίδα στις 2020 και φτάνει στο Ερεβάν στις 0700. Τούμπαλιν το τρένο από Ερεβάν φεύγει από την Αρμενία, κάθε ζυγή ημέρα (2, 4, 6 κτλ) στις 2200 και φτάνει την Τιφλίδα στις 0820. Στους καλοκαιρινούς μήνες, το τρένο είναι καθημερινό, και κάνει το δρομολόγιο Ερεβάν - Τιφλίδα - Μπατούμι.
Για την αγορά εισιτηρίου, θα χρειαστείτε να δείξετε το διαβατήριο σας, μιας και τα εισιτήρια είναι ονοματικά, στην ρωσική γλώσσα, παρακαλώ. Εμείς διαλέξαμε την δεύτερη θέση (κουπέ με 4 κρεβάτια) στα 45 λάρι έκαστος, άλλα υπάρχουν ακόμα και η τρίτη θέση (κλινάμαξα ανοιχτή στα 20 λάρι) άλλα και η πρώτη με 90 λάρι 2 άτομα. Μετά από την αγορά εισιτηρίου, γύρισα στο χόστελ, για να πακεταριστούμε για το επόμενο ταξίδι μας, το Καζμπέγκι

 

[jimp]

Και οτι ειχα αναρωτηθει που ησουν μιας που υπηρξαν αρκετες ερωτησεις για Πολωνια και δεν ειχες απαντησει σε καμια.

 

[ThanasisU2]

Να σου πω, δε γουστάρω το νέο φόρουμ (πόσο μάλλον είναι ανοίγει τόσο αργά στην δουλειά μου, που μετά το βαριέμαι), άλλα σήμερα μιας και δε δουλεύω αποφάσισα να γράψω

 

[jimp]

Ε κανε τις προτασεις σου και συ. Μπορει να αλλαξει κατι, να εχεις μαι καλη ιδεα βρε αδερφε!

 

[ThanasisU2]

Γεωργιανός Στρατιωτικός Δρόμος​

საქართველოს სამხედრო გზა (Σακαρτβελος σαμκχεντρο γκζα)​

​

​

Ένα από τα σημεία που θέλαμε να επισκεφτούμε στο ταξίδι αυτό, ήταν το Καζμπέγκι, μια ορεινή πόλη, κοντά στα σύνορα με την Ρωσία. Για να φτάσει κανείς εκεί, έχει 2 επιλογές: είτε να πάρει το λεωφορείο (2 με 1/2 ώρες με τιμή τα 10 λάρι) ή να κανονίσει από πριν (ή επί τόπου αν δε έχει γνωριμίες ) ταξί (αν δε μπορεί να νοικιάσει όχημα) για το ταξίδι αυτό (τιμή κοντά στα 150 με 200 λάρι το αμάξι). Ο λόγος; Στα επόμενα ποστ ​

​

Τώρα λίγα για τον δρόμο αυτό. Ο δρόμος αυτός έχει μήκος 208 χλμ, συνδέοντας την Τιφλίδα με το Βλαντικαφκάς (στην Βόρεια Οσετία), αποτελώντας το μόνο "Νόμιμο πέρασμα" μεταξύ Γεωργίας και Ρωσίας (μιας και η Γεωργία δε αναγνωρίζει την Αμπχαζία και την Νότια Οσετία, και κάθε πέρασμα από την Ρωσία προς αυτές, είναι παράνομο πέρασμα στην Γεωργία, και τιμωρείτε).​

​

Η κατασκευή του δρόμου αυτού ξεκίνησε το 1881 (μιας και υπήρχε από τους Αρχαίους χρόνους, ο Στράβωνας το περιέγραψε στα Γεωγραφικά, ια βιβλίο), τότε που η Ρωσία κατέκτησε την Γεωργία, ο Τσάρος Αλέξανδρος Α' διέταξε τον στρατηγό Aleksey Petrovich Yermolov, να επισκευάσει τον δρόμο, για να μπορέσει να έχει γρήγορο τρόπο να μεταφέρει τον στρατό στην Γεωργία ή στην Τουρκία. Το 1817, η ανακατασκευή τελείωσε, και ο δρόμος απέκτησε το όνομα Ρωσικό Σίμπλον, άλλα η ολοκληρωτική ανακατασκευή τελείωσε το 1863, καταβάλλοντας ένα τεράστιο ποσό για τα χρόνια αυτά, κοντά στα 4 εκατομμύρια λίρες, αλλά χαρακτηρίστηκε επίτευγμα τεχνολογίας του 19 αιώνα.​

Ο δρόμος έπαιξε σημαντικό ρόλο στον Ρωσοτούρκικο Πόλεμο του 1877, τον Β Παγκόσμιο πόλεμο ή τον Πόλεμο των 5 ημερών (Πόλεμος της Νότιας Οσετίας 2008).​

​

Ο δρόμος αποτελεί αναπόσπαστα ένα από τα καλύτερα μέρη της Γεωργίας, για αυτό αν πάτε με αμάξι (δικό σας ή ταξί) υπολογίστε στις 8 με 9 ώρες το λιγότερο. Για ποιο λόγο; Αυρίο, παρέα με τον οδηγό μας και ξεναγό μας Ζάζα, θα σας πω Για αυτό kargi ghamit! ​

​

​

​

​

 

[makisg]

εγώ ένα ξέρω μόνο. ότι όταν επιστρέφει ο Θανάσης από κάποιο του ταξίδι και ολοκληρώσει την περιγραφή του,έχεις έναν πλήρη οδηγό με φωτογραφίες και οδηγίες καλύτερες και από το
national geographic.

 

[underwater]

Θανάση!
Τώρα μόλις είδα ότι ξεκίνησες τέτοια ιστορία και έχω ενθουσιαστεί!
Περιμένουμε τη συνέχεια!

 

[ThanasisU2]

Μτσκχέτα/მცხეთა

​

Ο οδηγός μας (και πολύτιμος ξεναγός μας) Ζάζα, ήρθε στην ώρα του, με το Mitsubishi RWD, για να ξεκινήσουμε το τουρ μας. Πρώτος σταθμός η πρώτη πρωτεύουσα του Σακαρτβέλο (Γεωργία στα Γεωργιανά) η Mtskheta, η οποία αποτελεί τον αρχαιότερο οικισμό στον κόσμο.​

​

Η πόλη βρίσκεται μερικά χλμ έξω από την Τιφλίδα, σχεδόν 30 λεπτά διαδρομής με το αυτοκίνητο ή με το λεωφορείο (1 λάρι).​

​

Η Μτσκχέτα, βρίσκεται στην διασταύρωση των ποταμών Αράγκβι και Κούρα (Μτκβάρι), κάνοντας ιδανικό μέρος για οικισμό. Ερείπια στην περιοχή αποδεικνύουν, ότι οι πρώτοι κάτοικοι κατοικούσαν από το 1000 π.Χ. και κάνοντας την Μτσκχέτα πρωτεύουσα της Ιβηρίας, από το 3 αιώνα π.Χ. μέχρι και το 5 αιώνα μ.Χ. με την ποιο σημαντική χρονολογία το 337 όταν οι Γεωργιανοί υιοθέτησαν τον Χριστιανισμό (δεύτεροι στο κόσμο μετά τους Αρμένιους), για αυτό το λόγο στην Μτσκχέτα, υπάρχει μέχρι και σήμερα το πατριαρχείο της Ορθόδοξης Γεωργιανής Εκκλησίας.​

​

Στις αρχές του 6 αιώνα μ.Χ. ο βασιλιάς Δάχι Α' Ουγιαρμέλι, μεταφέρει την πρωτεύουσα από την Μτσκχέτα στην Τιφλίδα, αλλά η Μτσκχέτα παραμένει ακόμα η πόλη στην οποία γινόταν η στέψη των Γεωργιανών Βασιλιάδων όπως και η ταφή τους, μέχρι και το 19 αιώνα.​

​

Μοναστήρι Ντζβάρι / ჯვარი, ჯვრის მონასტერი

​

Ο αρχαιότερος ναός στην Γεωργία, χτισμένος το 586 μ.Χ. από τον βασιλιά Στέφανο Α' του Καρτούλι. Αποτελεί το κόσμημα της περιοχής, και η στάση εκεί είναι απόλυτο μαστ. Όχι μόνο για την εκκλησία άλλα για την υπέροχη θέα, που εκτείνεται από εκεί πάνω. Βάση του θρύλου, το 4 αιώνα μ.Χ. η Αγία Νίνα (η οποία βάφτισε Χριστιανό τον Βασιλιά Μύριαν Γ' της Ιβερίας το 337 μ.Χ.), δημιουργώντας έναν τεράστια ξύλινο σταυρό, πάνω σε έναν παγανιστικό ναό, που βάση στους θρύλους, ο σταυρός ήταν θαυματουργός, που προσκυνητές από ολόκληρο τον Καύκασο ερχόντουσαν να τον ακουμπήσουν. Ο ναός επέζησε σχεδόν άγγιχτος (ακόμα και από την Σοβιετική Ένωση, που τον θεωρούσαν μνημείο κουλτούρας), και το 2004 εισήχθηκε στην λίστα Unesco.

O ναός χτισμένος σε τετράκογχο στυλ, ακολουθώντας ελληνιστική και Σασσανίστικη αρχιτεκτονική, κρύβει μέσα του ακόμα τον σταυρό (οι ντόπιοι λένε ότι είναι ο ίδιος).

Και μερικές φωτογραφίες από τον ναό:​

​

Ο Καθεδρικός ναός του Ξύλου της Ζωής (Σβετισκχοβέλι Κατρίνταλ/სვეტიცხოვლის საკათედრო ტაძარი)Η συνάντηση των 2 ποταμών
Το παλιό φρούριο Τζβάρι​

Σε λίγο έρχεται και η περιγραφή της νέας πόλης Μτσχέτας ​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

[ThanasisU2]

Νέα πόλη Μtskheta​

​

​

Κανένας Γεωργιανός δε θα σας πιστέψει, ότι επισκεφθήκατε την Γεωργία, άλλα δε επισκεφθήκατε την Μτσκχέτα. Όπως είπα και πριν, η πόλη αυτή αποτελούσε πρωτεύουσα της Γεωργίας, και έναν από τους σημαντικότερους θρησκευτικούς προορισμούς της Γεωργίας. Μνημείο από μόνη της (και σαν μνημείο κληρονομιάς Unesco από το 1994), μια βόλτα στο πλακόστρωτο της. Στην είσοδο στην πόλη μας επιφύλαξε μια υπέροχη έκπληξη. Εκτός την ευκαιρία να δοκιμάσεις ντόπιο κρασί, δωρεάν (σαν καλώς όρισμα), γνωρίσαμε έναν ιερέα (να ήταν 60 με 65 χρονών), που μόλις έμαθε ότι είμαστε από την Πολωνία (και εγώ με το μπλουζάκι της Εθνικής Ελλάδος), μας κάλεσε στο σπίτι του για να μας φιλέψει με το κατιτίς του. Μετά από δύο ποτηράκια, μου εξομολογήθηκε (άλλαξαν οι ρόλοι :Ρ ) ότι είναι μεγάλος φαν του ποδοσφαίρου, και μου είπε ΕΝΑΝ ΕΝΑΝ όλους τους παίχτες της Εθνικής Ελλάδος του 2004 και του 2012! Εγώ να έχω μείνει κάγκελο, και τότε να ξεκινάει να μου λέει όλους τους παίχτες της Εθνικής Πολωνίας του 74 και να μου δείχνει φωτογραφίες μικρός που έπαιζε μπάλα. Μετά μας έκανε δωρεάν ξενάγηση στην πόλη, δίνοντας μας να δοκιμάσουμε τα καλύτερο Γεωργιανό σνακ, τα Churchkhela (ჩურჩხელა) ελληνιστή σουτζούκος​

​

Το οποίο αποτελείτε από μουσταλευριά και καρύδια/φουντούκια ή με διάφορους άλλους ξηρούς καρπούς. Μπορεί στην όψη να μην λέει πολλά, άλλα από γεύση είναι άλλο πράγμα!


Καθεδρικός Ναός Svetitskhoveli / სვეტიცხოვლის საკათედრო ტაძარი​

Το πατριαρχείο της Γεωργίας, ένας από το ιερά σημεία της Γεωργίας. Χτισμένος το 1010, εκεί που έδειξε αρχικά η Αγία Νίνα, που θέλει να χτιστεί ο ναός. Ο θρύλος λέει, το 33 μ.Χ. ένας Εβραίος από την Μτσκχέτα, αποφάσισε να πάει στα Ιεροσόλυμα, να υπερασπίσει τον Ιησού Χριστό, από τον Πόντιο Πιλάτο. Δυστυχώς έφτασε αργά, και τον είχαν σταυρώσει. Τότε αποφασίζει να αγοράσει από τον Ρωμαίο στρατιώτη τον χιτώνα του Ιησού Χριστού, και να τον φέρει πίσω στην Γεωργία, και το δίνει στην ετοιμοθάνατη αδερφή του Συδωνία, η οποία τυλίγεται στο χιτώνα και πεθαίνει. Τάφεται μαζί με τον χιτώνα, και σε λίγο καιρό, φυτρώνει πάνω από το τάφο της ένας τεράστιος κέδρος.​

Όταν η Αγία Νίνα ήρθε στην περιοχή, ζήτησε να κόψουν το δέντρο, και στην θέση του να χτιστεί ο ναός. Δυστυχώς ο κορμός ήταν αρκετά σκληρός, και κανένας δε μπορούσε να τον κόψει, τότε με προσευχές της Αγίας Νίνας, ένας άγγελος κατέβηκε και σήκωσε τον κέδρο, και μπόρεσαν τότε να χτίσουν τον ναό. Στον ναό υπάρχει και η εικόνα του θαύματος​

​

Η είσοδος στον καθεδρικό ναό γίνεται μέσω της πύλης, από τα τοίχοι για να μπεις στους κήπους και να περπατήσεις γύρω του.​

Ο ναός χτίστηκε σε Σταυροειδές στυλ με τρούλο (κλασικό για την Γεωργία), πλούσιο με αγιογραφίες, που επέζησαν την ασβετοποίηση από τον Τσάρο Μιχαήλ το 1830
Αγιογραφία 1
Αγιογραφία 2​

​

Μιας και ήταν τότε Μεγάλη Τρίτη, οι πιστοί κάνανε την προσευχή τους, με το παραδοσιακό στυλ των Γεωργιανών, τραγουδώντας. Βγαίνοντας από τα τοίχοι και ο ιερέας, μας έκανε μια ακόμα βόλτα, πριν φύγουμε για το ταξίδι μας.

Φώτο 1
Φώτο 2​

Ο Ναός Τζβάρι
Επιστροφή στο αμάξι μας

Για όποιον ενδιαφέρει, ο ιερέας φιλοξενεί ξένους στο σπίτι του, προς 25 λάρι το άτομο (με βραδινό - πρωινό). Όποιος θέλει να κοιμηθεί σε αυτόν, αρκεί μόλις φτάσει στην πόλη, μόλις περάσει την ταβέρνα στην είσοδο, να βρει το σταντ, με το κέρασμα κρασιών, και να μιλήσει με την κοπέλα (η οποία είναι και η κόρη του) και θα σας πάει επιτόπου σε αυτόν. Θα προσπαθήσω να βρω κάποιο τηλέφωνο του απίστευτου ιερέα αυτού ​

​

​

​

​

 

[villi]

Είσαι χειμαρρώδης και λεπτομερέστατος!!!Περιμένω εναγωνίως την συνέχεια!!!

 

[ThanasisU2]

Φράγμα Ζχινβάλι /ჟინვალის კაშხლის ​

​

Λίγο έξω από την Μτσκχέτα, υπάρχει το φράγμα Ζχινβάλι το οποίο αποτελεί το υδροηλεκτρικό φράγμα (το μεγαλύτερο στην Γεωργία) όπως και για την ύδρευση της περιοχής της Τιφλίδας, από τα λιωμένα χιόνια του Καυκάσου.

Αξίζει μια μικρή στάση για μερικές φωτογραφίες, και μετά αναχώρηση για το επόμενο μνημείο μας, το φρούριο Ανανούρι.​