anny
Member
- Μηνύματα
- 3.423
- Likes
- 1.791
- Επόμενο Ταξίδι
- Ιστρια
- Ταξίδι-Όνειρο
- γύρος του κόσμου
Εδώ και πολλά χρόνια ήταν στα σχέδιά μας ένα ταξιδάκι στα Cinque Terre (τα πέντε χωριά) που βρίσκονται σκαρφαλωμένα στα απόκρημνα βράχια της νότιας άκρης της Ιταλικής Ριβιέρας στη Λιγουρία και αποτελούν μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.
Το φετινό Πάσχα ήταν και το τυχερό και έτσι καταφέραμε τελικά να πραγματοποιήσουμε ένα από τα όνειρά μας. Τα κρεμασμένα πολύχρωμα χωριά και η γύρω ορεινή εξοχή τους με τα αμπέλια, τις λεμονιές και τις ελιές μας περίμεναν.
Το πρόγραμμα φτιάχτηκε έχοντας σα βάση το χωριό Vernazza, το οποίο θα ήταν και το «σπίτι» μας για τέσσερις γεμάτες ημέρες.
Το πλάνο ήταν να ευχαριστηθούμε και τα 5 χωριά με χαλαρούς ρυθμούς, να κάνουμε μια ημερήσια εκδρομή στο Portofino και στο Camogli και με τη βοήθεια των τοπικών καραβιών να πάμε μέχρι το Portovenere.
Όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι ο καιρός θα ήταν σύμμαχός μας, έτσι ώστε να απολαύσουμε τα χρώματα των χωριών και τα υπέροχα καταπράσινα νερά στις βραχώδεις ακτές. Λογαριάζαμε όμως χωρίς τον «ξενοδόχο», αφού τελικά ο καιρός ήταν αρκετά άστατος. Ζέστη και λιακάδα τις δύο πρώτες ημέρες, βροχή και ψύχρα την τρίτη και συννεφιά με λίγα διαστήματα ηλιοφάνειας την τέταρτη. Αυτή η εξέλιξη δεν μας πτόησε καθόλου και προσπαθήσαμε να απολαύσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα τα μέρη.
Τα Cinque Terre είναι πολύ μικρά και εύκολα κάποιος μπορεί να τα δει σε μια μόνο ημέρα. Εμείς όμως είχαμε σκοπό να τα χορτάσουμε και να τα φωτογραφίσουμε από όλες τις πλευρές και τις «κατάλληλες» ώρες της ημέρας, οπότε και κινούμασταν συνέχεια από το ένα χωριό στο άλλο.
Για το λόγο αυτό, η ιστορία δεν έχει μορφή ημερολογίου, αλλά είναι μια σύντομη παρουσίαση των περιοχών που επισκεφθήκαμε, με χρηστικές πληροφορίες για τις μετακινήσεις, το φαγητό και τη διαμονή (έτσι όπως εμείς, ως τουρίστες αντιληφθήκαμε κατά την ολιγοήμερη παραμονή μας), καθώς και φωτογραφίες των πανέμορφων χωριών.
Riomaggiore
To Riomaggiore είναι χτισμένο σε επικλινές έδαφος, ανάμεσα σε δύο απότομους λόφους και τα ψηλά χρωματιστά του κτίρια φτάνουν μέχρι το μικρό λιμανάκι στη θάλασσα. Στον κεντρικό του δρόμο υπάρχουν αρκετά εστιατόρια και μαγαζάκια για πρόχειρο φαγητό, καθώς και μαγαζιά με σουβενίρ.
Στο μικρό άνοιγμα πριν φτάσεις στη θάλασσα, τους μη καλοκαιρινούς μήνες όλες οι βάρκες είναι ξαπλωμένες στη σειρά για προστασία από τα άγρια κύματα.
Από το χωριό αυτό, ξεκινά και το πιο γνωστό μονοπάτι του εθνικού πάρκου «Via dell’amore», το οποίο οδηγεί στη Manarola.
Manarola
H Manarola, το δεύτερο κατά σειρά αγαπημένο μου χωριό, κρέμεται πάνω από το μικρό λιμανάκι με τα απότομα βράχια και τα βαθιά διάφανα καταπράσινα νερά της σε καλούν να βουτήξεις και να βρεθείς κοντά τους.
Και εδώ τα κτίρια είναι ψηλά, κάθετα και πολύχρωμα και οι βάρκες παρκαρισμένες στα μικρά ανοίγματα του κεντρικού δρόμου.
Corniglia
Η Corniglia είναι το μόνο από τα πέντε χωριά που δεν έχει άμεση πρόσβαση στη θάλασσα. Είναι χτισμένο στην κορυφή του λόφου, «βλέπει» κυρίως προς τα μέσα και είναι το πιο ήσυχο και λιγότερο τουριστικό χωριό από τα πέντε.
Στενά, σκοτεινά καλντερίμια οδηγούν στο ξέφωτο της μικρής πλατειούλας με τα λιγοστά μαγαζιά, αλλά και στην άκρη του χωριού πάνω από το γκρεμό με θέα το απέραντο γαλάζιο και αριστερά και δεξιά τα υπόλοιπα χωριά.
Vernazza
H Vernazza, για μένα το καλύτερο χωριό από τα πέντε, είναι χτισμένη στις δυό πλευρές του μικρού ασφαλούς κολπίσκου με τα καταπράσινα νερά.
Ο κεντρικός δρόμος ξεκινά από ψηλά, περνά κάτω από το σιδηροδρομικό σταθμό και καταλήγει στην πλατεία που βρίσκεται ακριβώς δίπλα σε μια μικρή προστατευμένη από τον αέρα παραλία.
Στη μια πλευρά, στην κορυφή του βράχου βρίσκεται το μικρο κάστρο Doria, από το οποίο μπορείς να θαυμάσεις τη θέα προς το χωριό, αλλά και προς τη θάλασσα.
Στην πλατεία, αλλά και στον κεντρικό δρόμο υπάρχουν πολλά εστιατόρια, καφέ, παγωτατζίδικα και άλλα τουριστικά μαγαζιά.
Η Vernazza έχει τις λιγότερες και πιο εύκολες ανηφόρες και είναι το πιο άνετο χωριό για περπάτημα και άραγμα.
Monterosso al mare (ή απλά Monterosso)
Το Monterosso, το οποίο μπροστά στα υπόλοιπα, υστερεί σε ομορφιά για τα δικά μου γούστα, χωρίζεται σε δύο περιοχές. Το παλιό και το νέο χωριό, τα οποία ενώνονται μεταξύ τους με ένα τούνελ.
Το παλιό τμήμα είναι χτισμένο ανάμεσα σε στενά μεσαιωνικά λιθόστρωτα σοκάκια και το νέο εκτείνεται κατά μήκος της μεγάλης αμμουδερής παραλίας. Οι ξαπλώστρες ακόμα και τώρα τον Απρίλιο ήταν γεμάτες κόσμο που έκαναν ηλιοθεραπεία. Επειδή είναι το μοναδικό χωριό με μεγάλη παραλία και εύκολη πρόσβαση με το αυτοκίνητο, μαζεύει πολύ κόσμο και έχει έντονα τουριστικό χαρακτήρα.
Μετακινήσεις
Τα κοντινότερα αεροδρόμια είναι αυτά της Γένοβας και της Πίζας.
Εμείς προτιμήσαμε να πάμε στο Μιλάνο, για το οποίο βρήκαμε φθηνά εισιτήρια και με μια διανυκτέρευση είχαμε την ευκαιρία να πάρουμε και μια μικρή γεύση της πόλης.
Η πρόσβαση στα Cinque Terre από τις παραπάνω αναφερόμενες πόλεις, γίνεται είτε με τρένο, είτε με αυτοκίνητο. Επειδή όμως μέσα στα χωριά απαγορεύεται η κυκλοφορία των αυτοκινήτων και τα διαθέσιμα πάρκινγκ είναι λιγοστά, ο πιο εύκολος τρόπος μετακίνησης είναι το τρένο. Το μεγαλύτερο πάρκινγκ για τα αυτοκίνητα βρίσκεται στο Monterosso.
Από Γένοβα υπάρχει τρένο με κατεύθυνση La Spezia, το οποίο περνά από τα Cinque Terre.
Όμως δε σταματούν όλα τα τρένα σε όλα τα χωριά. Τα περισσότερα σταματούν στο πρώτο και το τελευταίο χωριό (Monterosso al mare και Riomaggiore). Αν έχεις επιλέξει διαμονή σε ένα από τα μεσαία χωριά (Vernazza, Corniglia ή Manarola), τότε πρέπει να κατέβεις (στο πρώτο ή το τελευταίο) και να πάρεις ένα από τα τοπικά δρομολόγια.
Με μια έρευνα στην ιστοσελίδα της trenitalia (www.trenitalia.com), μπορείς να βρεις το καλύτερο δρομολόγιο για κάθε περίπτωση.
Επειδή ο δικός μας προορισμός ήταν η Vernazza, επιλέξαμε (μετά από συμβουλή του σπιτονοικοκύρη μας) να πάρουμε γρήγορο τρένο από το Μιλάνο για Monterosso al mare (χωρίς αλλαγή) και μετά το τοπικό τρένο για διαδρομή λίγων λεπτών μέχρι την επόμενη στάση.
Η άλλη μας επιλογή ήταν να πάρουμε το ίδιο τρένο από Μιλάνο μέχρι το Sestri Levante και από εκεί να αλλάξουμε σε τοπικό τρένο μέχρι τη Vernazza. Σε αυτή την περίπτωση όμως η διάρκεια του ταξιδιού θα ήταν κάπως μεγαλύτερη και με περισσότερες στάσεις σε σταθμούς.
Η μετακίνηση μεταξύ των πέντε χωριών γίνεται κυρίως με το τρένο και η απόσταση είναι πολύ μικρή και διαρκεί ελάχιστα λεπτά. Υπάρχουν πολλά δρομολόγια. Το καλοκαίρι είναι πολύ συχνά, την εποχή που εμείς πήγαμε ήταν συχνά μεν, αλλά ορισμένες ώρες της ημέρας ήταν πιο αραιά. Στους σταθμούς υπάρχουν αναρτημένα πλάνα των δρομολογίων, αλλά και τυπωμένα χαρτάκια τα οποία ζητάς από το γκισέ για να μπορείς να φτιάχνεις καλύτερα το πρόγραμμά σου.
Ο σιδηροδρομικός σταθμός της Corniglia βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα και υπάρχουν δύο τρόποι για να ανέβεις στο χωριό. Είτε με το μικρό λεωφορείο που έχει αφετηρία ακριβώς έξω από το σταθμό, είτε ανεβαίνοντας 382 σκαλιά με τα πόδια.
Άλλος τρόπος μετακίνησης μεαξύ των χωριών είναι τα τοπικά καραβάκια τα οποία λειτουργούν από Απρίλιο μέχρι Οκτώβριο και μόνο όταν ο καιρός το επιτρέπει. Το μόνο χωριό που δεν είναι προσβάσιμο από τη θάλασσα είναι η Corniglia, αφού είναι χτισμένη ψηλά και δεν έχει λιμανι - προβλήτα.
Τα δρομολόγια και οι τιμές υπάρχουν στην ιστοσελίδα της εταιρείας που πραγματοποιεί τα δρομολόγια: Orari e Tariffario
Η ίδια εταιρεία ενώνει τα Cinque Terre με το Portovenere και τη La Spezia κατά την ίδια περίοδο και με το Portofino κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Ο τελευταίος και δυσκολότερος τρόπος είναι τα μονοπάτια του Εθνικού Πάρκου. Το πιο μικρό και πιο εύκολο είναι αυτό που συνδέει το Riomaggiore με τη Manarola και ονομάζεται “Via dell’Amore”. Για να χρησιμοποιήσεις όμως αυτά τα μονοπάτια πρέπει να πληρώσεις εισιτήριο.
Το πάρκο εκδίδει διαφορετικές τουριστικές κάρτες για τις μετακινήσεις.
Υπάρχουν οι παρακάτω παραλλαγές:
Τύποι: ενηλίκων, ανηλίκων, οικογενειακές, υπερηλίκων, γκρουπ.
Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα του πάρκου: Le 5 terre : 5TERRECARDSNUOVO
Τις κάρτες μπορείς να τις αγοράσεις από τα γκισέ των σιδηροδρομικών σταθμών.
Εμείς τις αγοράσαμε από το σταθμό της Vernazza. Οφείλω να ομολογήσω ότι όλοι οι υπάλληλοι στο συγκεκριμένο σταθμό, ήταν λίγο προβληματικοί. Την πρώτη μέρα δεν είχαν τριήμερη κάρτα και μας είπαν ότι από εκείνη τη μέρα υπήρχαν πλέον μόνο ημερήσιες.
Τους είχαν τελειώσει τα έντυπα με τα δρομολόγια (οπότε προμηθευθήκαμε από άλλο σταθμό), επόμενη μέρα είδαμε ότι υπήρχαν διαθέσιμες διήμερες κάρτες και το σχολιάσαμε, ζητήσαμε παρόλα αυτά μονοήμερη κάρτα και μας έδωσαν (προφανώς από λάθος) διήμερη στην τιμή της μονοήμερης. Τέλος, αγοράζοντας το εισιτήριό μας για Camogli ρωτήσαμε περισσότερες λεπτομέρειες για το αν πρέπει να αλλάξουμε κάπου τρένο ή αν πηγαίνει απευθείας και η απάντηση που πήραμε ήταν «You asked for a ticket to Camogli, I gave you a ticket to Camogli». Οπότε, καλό είναι είτε να έχεις κάνει από πριν την έρευνά σου στην ιστοσελίδα της trenitalia για τα δρομολόγια που σε ενδιαφέρουν (ευτυχώς εμείς έτσι είχαμε πράξει), είτε να μελετήσεις καλά τα δρομολόγια που είναι αναρτημένα στους σταθμούς, είτε να επιμείνεις για σαφείς πληροφορίες.
Επειδή τα χωριά είναι πάρα πολύ μικρά και οι τουρίστες πάρα πολλοί, αν έχεις επιλέξει να μένεις σε κάποιο από τα χωριά, καλό είναι να κινείσαι νωρίς το πρωί και από το απόγευμα και μετά. Τις υπόλοιπες ώρες, ορδές τουριστών κατακλύζουν τα πάντα. Δρόμους, εστιατόρια, τρένα, πλοιάρια και ο,τιδήποτε άλλο.
Αν έχεις επιλέξει να δεις τα χωριά σε μονοήμερη εκδρομή από κάποια κοντινή περιοχή, τότε πάλι ισχύει το ίδιο. ‘Η πολύ νωρίς ή αρκετά αργά, για να περιορίσεις την ταλαιπωρία.
Για αυτούς που ασχολούνται με τη φωτογραφία, οι καλύτερες ώρες είναι μετά το μεσημέρι για να φωτίζονται σωστά. Τα καλύτερα σημεία είναι από τις αρχές των μονοπατιών και φυσικά από το πλοιάριο.
Διαμονή
Ξενοδοχεία υπάρχουν ελάχιστα στην περιοχή και αυτά κυρίως στο Monterosso al mare.
Τα υπόλοιπα καταλύματα είναι ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Οι τιμές είναι γενικά «τσιμπημένες» και τα δωμάτια απλά. Με λίγο ψάξιμο, υπάρχουν αρκετές επιλογές στο ίντερνετ για ενοικιαζόμενα και η κράτηση καιρό πριν είναι απαραίτητη, γιατί τα μέρη είναι μικρά, τα δωμάτια λίγα και οι τουρίστες πολλοί, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Εμείς επιλέξαμε δωμάτιο από την παρακάτω ιστοσελίδα και μείναμε πάρα πολύ ευχαριστημένοι: A Casa | Rooms and Apartments
Φαγητό – ποτό - καφές
Τα συγκεκριμένα χωριά ήταν κάποτε απλά ψαροχώρια, αλλά πλέον είναι τουριστικοί προορισμοί παγκοσμίως γνωστοί. Αυτό σημαίνει ότι οι τιμές είναι αρκετά υψηλές και η εξυπηρέτηση όχι πάντα η καλύτερη.
Υπάρχουν πολλά μαγαζιά για φαγητό, ποτό και καφέ σε κάθε χωριό.
Η πιο φθηνή επιλογή για πρόχειρο φαγητό στο όρθιο είναι panini, focaccie και πίτσα. Η επόμενη επιλογή είναι να κάτσεις για πίτσα ή μπρουσκέτες σε μικρά μαγαζιά και λογικό κόστος και μετά σε τρατορίες και εστιατόρια όπου σερβίρουν κανονικό φαγητό και οι τιμές είναι από τσιμπημένες έως πολύ ακριβές.
Εμείς τιμήσαμε όλες τις επιλογές, ανάλογα με την ώρα. Το πρωί συνήθως τρώγαμε κάποια φοκάτσια στο όρθιο, το μεσημέρι μπρουσκέτες με ιταλική μπύρα, το βράδυ δοκιμάζαμε την τοπική κουζίνα συνοδεία τοπικού κρασιού και κλείναμε με ένα ωραίο παγωτάκι στο χέρι.
Η καλύτερη φοκάτσια που φάγαμε ήταν στο φούρνο στον κεντρικό δρόμο της Vernazza, δίπλα στην πιτσαρία.
Τις καλύτερες μπρουσκέτες βρήκαμε στο bar- gelateria- paninoteca της Enrica στη Manarola.
Το μόνο κυρίως φαγητό που απολαύσαμε πλήρως και καταευχαριστηθήκαμε ήταν στην τρατορία Gianni Franzi στη Vernazza. Μαύρα σπαγγέτι με σάλτσα γαρίδας, τρόφι (είδος ζυμαρικού) με πέστο, αντζούγιες με λεμόνι και αχνιστά κρασοσκορδάτα μύδια. Οι τιμές του αρκετά υψηλές, αλλά άξιζε και με το παραπάνω.
Τα τρόφι, η σάλτσα πέστο και οι αντζούγιες αποτελούν μέρος των τοπικών σπεσιαλιτέ.
Στα υπόλοιπα εστιατόρια που δοκιμάσαμε, το επίπεδο αναλογικά και με τις τιμές τους, δεν ήταν καθόλου καλό.
Υπήρχαν μεμονωμένα πολύ καλά πιάτα σε κάθε εστιατόριο (πχ. πενέτες με καραβίδες, ριζότο με θαλασσινά, σπαγγέτι με αχιβάδες), αλλά ταυτόχρονα άλλα πιάτα που ήταν κάτω του μετρίου.
Στην περιοχή συνηθίζουν πολύ κάποιο πιάτο με ποικιλία από διάφορους τηγανητούς ψαρομεζέδες. Κυρίως καλαμαράκια, γαβράκια, διάφορα μικρά ψαράκια (μας έτυχαν μπακαλιαράκια, λιθρινάκια, δράκαινες) και μερικές φορές γαριδούλες. Δοκιμάσαμε σε δύο διαφορετικά μαγαζιά, αλλά δυστυχώς το αποτέλεσμα δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο.
Ακόμα και το βραστό λεμονάτο χταπόδι με πατατούλες που δοκιμάσαμε, ούτε αυτό μπόρεσε να ανεβάσει τον πήχυ.
Οι καφέδες τους πολύ καλοί και φθηνοί, όπως ήταν αναμενόμενο.
Οι μπύρες επίσης πολύ καλές. Δοκιμάσαμε Theresianer, Peroni και Moretti.
Τα κρασιά της περιοχής (κυρίως λευκά), δεν ήταν άσχημα, αλλά έχουμε πιεί πολύ καλύτερα σε άλλες περιοχές της Ιταλίας.
Η καφετέρια – bar Blue Marlin στον κεντρικό δρόμο της Vernazza, ήταν και το μαγαζί που μάζευε τον περισσότερο νεαρό και όχι μόνο κόσμο, κατά τη διάρκεια της ημέρας για καφέ και ελαφρύ φαγητό, αλλά και μέχρι αργά τη νύχτα με δυνατότερη μουσική και ποτά.
Κοντινοί προορισμοί: Portovenere - Portofino – Camogli
Portovenere
To λιμανάκι Portovenere, ανήκει και αυτό στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Είναι χτισμένο στην άκρη της ιταλικής ριβιέρας, πάνω σε μια βραχώδη χερσόνησο στον κόλπο των ποιητών. Τα πολύχρωμα ψηλά του κτίρια βλέπουν προς τη θάλασσα με τα αραγμένα σκάφη και τις βάρκες. Τα στενά του δρομάκια έχουν ιδιαίτερη χάρη και ο γεμάτος μαγαζιά παραλιακός του δρόμος σφύζει από ζωή. Στην άκρη της χερσονήσου είναι χτισμένο το κάστρο Andria Doria. Από το σημείο αυτό, η θέα προς το άγριο θαλασσινό τοπίο είναι πανέμορφη.
Άλλα αξιοθέατα είναι οι εκκλησίες San Pietro και San Lorenzo, καθώς και η σπηλιά του Μπάιρον, όπου ο ποιητής Μπάιρον συνήθιζε να κολυμπά.
Η πρόσβαση γίνεται είτε με το πλοιάριο από τα Cinque Terre ή τη La Spezia, είτε με αυτοκίνητο ή λεωφορείο από τη La Spezia.
Portofino
Το Portofino, ένα από τα γνωστότερα κοσμοπολίτικα θέρετρα, είναι ένα πανέμορφο γραφικό λιμανάκι, χτισμένο σε έναν απάνεμο κόλπο με καταπράσινα νερά.
Τα πολύχρωμα κτίριά του από τη μια και η πυκνή βλάστηση του απέναντι λόφου από την άλλη, καθρεφτίζονται στα διάφανα νερά του.
Σκάφη όλων των ειδών είναι αραγμένα μέσα στον κόλπο και ο κόσμος βολτάρει γύρω από το λιμανάκι. Τα εστιατόρια και οι καφετέριες είναι γεμάτα από κόσμο.
Η καλύτερη θέα προς το χωριό είναι από το Castello Brown και το βοτανικό κήπο στο λόφο κάτω από το κάστρο, καθώς και από την εκκλησία San Giorgio.
Ο καλύτερος τρόπος για να πας στο Portofino δεν είναι το αυτοκίνητο, μιας και ο δρόμος που οδηγεί από τη Santa Margherita σε αυτό είναι πολύ στενός και φιδωτός και το πάρκινγκ λιγοστό και ακριβό. Ειδικά το καλοκαίρι, πρέπει να είναι ιδιαίτερα δύσκολο.
Υπάρχει το λεωφορείο Νο 82, το οποίο έχει αφετηρία έξω ακριβώς από το σιδηροδρομικό σταθμό της Santa Margherita, στα δεξιά, το οποίο αφού κάνει (δύο ή τρεις) στάσεις μέσα στη Santa Margherita, σε πηγαίνει εύκολα και ξεκούραστα στο Portofino. Αν πάρεις το λεωφορείο από το σιδηροδρομικό σταθμό, θα πρέπει να αγοράσεις εισιτήριο από το bar που είναι στο αριστερό σου χέρι βγαίνοντας από το σιδηροδρομικό σταθμό, γιατί μέσα στο λεωφορείο δεν πωλούν εισιτήρια.
Αν προτιμήσεις να κάνεις και μια βόλτα στη Santa Margherita, εισιτήρια πωλούνται στη στάση της κεντρικής πλατείας.
Camogli
Το Camogli είναι χτισμένο στον κόλπο του παραδείσου και ήταν παλιά ένα μικρό ψαροχώρι. Σήμερα είναι τουριστικό θέρετρο. Τα πολύχρωμα κτίριά του, μερικά από τα οποία έχουν ζωγραφισμένα ψεύτικα παράθυρα στους τοίχους τους, είναι χτισμένα με τέτοιο τρόπο ώστε να βλέπουν προς τη θάλασσα. Ο κεντρικός του δρόμος έχει αρκετά εμπορικά μαγαζιά, αλλά η πραγματική του ομορφιά είναι αφού κατέβεις τα σκαλιά και βρεθείς στην «περατζάδα» δίπλα στην παραλία και μέχρι το μικρό λιμανάκι με τα σκάφη.
Πληθώρα εστιατορίων και καφέ βρίσκονται κατά μήκος της παραλίας, η οποία σίγουρα το κατακαλόκαιρο θα είναι γεμάτη κόσμο. Εμείς πετύχαμε το μέρος με συννεφιά, αρκετή βροχή αλλά και ομίχλη στον κοντινό λόφο. Αυτό το μουντό φως, έδινε στο χωριό μια ιδιαίτερη ομορφιά.
Για όσους δεν κινούνται με αυτοκίνητο, η πρόσβαση στο χωριό είναι πολύ εύκολη με το τρένο, αφού ο σιδηροδρομικός σταθμός βρίσκεται στον κεντρικό δρόμο και τα σκαλάκια που οδηγούν στην παραλία βρίσκονται σε αρκετά κοντινά σημεία απέναντί του.
Μια από τις μεγαλύτερες εκδηλώσεις λαμβάνει χώρα τη δεύτερη Κυριακή του Μαϊου κάθε χρόνο και ονομάζεται Sagra del Pesce. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, μαγειρεύονται φρέσκα ψάρια σε ειδικό τηγάνι πέντε μέτρων και προσφέρονται δωρεάν στο κοινό.
Κλείνοντας, το ταξίδι αυτό ήταν συνολικά ένα ταξίδι που απολαύσαμε, γιατί παρά το γεγονός ότι ο τουρισμός έχει αλλοιώσει το χαρακτήρα (και τις τιμές) των χωριών, η φυσική τους ομορφιά εξακολουθεί να εντυπωσιάζει τον επισκέπτη.
Τώρα, πάμε για τα επόμενα!!
Το φετινό Πάσχα ήταν και το τυχερό και έτσι καταφέραμε τελικά να πραγματοποιήσουμε ένα από τα όνειρά μας. Τα κρεμασμένα πολύχρωμα χωριά και η γύρω ορεινή εξοχή τους με τα αμπέλια, τις λεμονιές και τις ελιές μας περίμεναν.
Το πρόγραμμα φτιάχτηκε έχοντας σα βάση το χωριό Vernazza, το οποίο θα ήταν και το «σπίτι» μας για τέσσερις γεμάτες ημέρες.
Το πλάνο ήταν να ευχαριστηθούμε και τα 5 χωριά με χαλαρούς ρυθμούς, να κάνουμε μια ημερήσια εκδρομή στο Portofino και στο Camogli και με τη βοήθεια των τοπικών καραβιών να πάμε μέχρι το Portovenere.
Όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι ο καιρός θα ήταν σύμμαχός μας, έτσι ώστε να απολαύσουμε τα χρώματα των χωριών και τα υπέροχα καταπράσινα νερά στις βραχώδεις ακτές. Λογαριάζαμε όμως χωρίς τον «ξενοδόχο», αφού τελικά ο καιρός ήταν αρκετά άστατος. Ζέστη και λιακάδα τις δύο πρώτες ημέρες, βροχή και ψύχρα την τρίτη και συννεφιά με λίγα διαστήματα ηλιοφάνειας την τέταρτη. Αυτή η εξέλιξη δεν μας πτόησε καθόλου και προσπαθήσαμε να απολαύσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα τα μέρη.
Τα Cinque Terre είναι πολύ μικρά και εύκολα κάποιος μπορεί να τα δει σε μια μόνο ημέρα. Εμείς όμως είχαμε σκοπό να τα χορτάσουμε και να τα φωτογραφίσουμε από όλες τις πλευρές και τις «κατάλληλες» ώρες της ημέρας, οπότε και κινούμασταν συνέχεια από το ένα χωριό στο άλλο.
Για το λόγο αυτό, η ιστορία δεν έχει μορφή ημερολογίου, αλλά είναι μια σύντομη παρουσίαση των περιοχών που επισκεφθήκαμε, με χρηστικές πληροφορίες για τις μετακινήσεις, το φαγητό και τη διαμονή (έτσι όπως εμείς, ως τουρίστες αντιληφθήκαμε κατά την ολιγοήμερη παραμονή μας), καθώς και φωτογραφίες των πανέμορφων χωριών.
Riomaggiore
To Riomaggiore είναι χτισμένο σε επικλινές έδαφος, ανάμεσα σε δύο απότομους λόφους και τα ψηλά χρωματιστά του κτίρια φτάνουν μέχρι το μικρό λιμανάκι στη θάλασσα. Στον κεντρικό του δρόμο υπάρχουν αρκετά εστιατόρια και μαγαζάκια για πρόχειρο φαγητό, καθώς και μαγαζιά με σουβενίρ.
Στο μικρό άνοιγμα πριν φτάσεις στη θάλασσα, τους μη καλοκαιρινούς μήνες όλες οι βάρκες είναι ξαπλωμένες στη σειρά για προστασία από τα άγρια κύματα.
Από το χωριό αυτό, ξεκινά και το πιο γνωστό μονοπάτι του εθνικού πάρκου «Via dell’amore», το οποίο οδηγεί στη Manarola.
Manarola
H Manarola, το δεύτερο κατά σειρά αγαπημένο μου χωριό, κρέμεται πάνω από το μικρό λιμανάκι με τα απότομα βράχια και τα βαθιά διάφανα καταπράσινα νερά της σε καλούν να βουτήξεις και να βρεθείς κοντά τους.
Και εδώ τα κτίρια είναι ψηλά, κάθετα και πολύχρωμα και οι βάρκες παρκαρισμένες στα μικρά ανοίγματα του κεντρικού δρόμου.
Corniglia
Η Corniglia είναι το μόνο από τα πέντε χωριά που δεν έχει άμεση πρόσβαση στη θάλασσα. Είναι χτισμένο στην κορυφή του λόφου, «βλέπει» κυρίως προς τα μέσα και είναι το πιο ήσυχο και λιγότερο τουριστικό χωριό από τα πέντε.
Στενά, σκοτεινά καλντερίμια οδηγούν στο ξέφωτο της μικρής πλατειούλας με τα λιγοστά μαγαζιά, αλλά και στην άκρη του χωριού πάνω από το γκρεμό με θέα το απέραντο γαλάζιο και αριστερά και δεξιά τα υπόλοιπα χωριά.
Vernazza
H Vernazza, για μένα το καλύτερο χωριό από τα πέντε, είναι χτισμένη στις δυό πλευρές του μικρού ασφαλούς κολπίσκου με τα καταπράσινα νερά.
Ο κεντρικός δρόμος ξεκινά από ψηλά, περνά κάτω από το σιδηροδρομικό σταθμό και καταλήγει στην πλατεία που βρίσκεται ακριβώς δίπλα σε μια μικρή προστατευμένη από τον αέρα παραλία.
Στη μια πλευρά, στην κορυφή του βράχου βρίσκεται το μικρο κάστρο Doria, από το οποίο μπορείς να θαυμάσεις τη θέα προς το χωριό, αλλά και προς τη θάλασσα.
Στην πλατεία, αλλά και στον κεντρικό δρόμο υπάρχουν πολλά εστιατόρια, καφέ, παγωτατζίδικα και άλλα τουριστικά μαγαζιά.
Η Vernazza έχει τις λιγότερες και πιο εύκολες ανηφόρες και είναι το πιο άνετο χωριό για περπάτημα και άραγμα.
Monterosso al mare (ή απλά Monterosso)
Το Monterosso, το οποίο μπροστά στα υπόλοιπα, υστερεί σε ομορφιά για τα δικά μου γούστα, χωρίζεται σε δύο περιοχές. Το παλιό και το νέο χωριό, τα οποία ενώνονται μεταξύ τους με ένα τούνελ.
Το παλιό τμήμα είναι χτισμένο ανάμεσα σε στενά μεσαιωνικά λιθόστρωτα σοκάκια και το νέο εκτείνεται κατά μήκος της μεγάλης αμμουδερής παραλίας. Οι ξαπλώστρες ακόμα και τώρα τον Απρίλιο ήταν γεμάτες κόσμο που έκαναν ηλιοθεραπεία. Επειδή είναι το μοναδικό χωριό με μεγάλη παραλία και εύκολη πρόσβαση με το αυτοκίνητο, μαζεύει πολύ κόσμο και έχει έντονα τουριστικό χαρακτήρα.
Μετακινήσεις
Τα κοντινότερα αεροδρόμια είναι αυτά της Γένοβας και της Πίζας.
Εμείς προτιμήσαμε να πάμε στο Μιλάνο, για το οποίο βρήκαμε φθηνά εισιτήρια και με μια διανυκτέρευση είχαμε την ευκαιρία να πάρουμε και μια μικρή γεύση της πόλης.
Η πρόσβαση στα Cinque Terre από τις παραπάνω αναφερόμενες πόλεις, γίνεται είτε με τρένο, είτε με αυτοκίνητο. Επειδή όμως μέσα στα χωριά απαγορεύεται η κυκλοφορία των αυτοκινήτων και τα διαθέσιμα πάρκινγκ είναι λιγοστά, ο πιο εύκολος τρόπος μετακίνησης είναι το τρένο. Το μεγαλύτερο πάρκινγκ για τα αυτοκίνητα βρίσκεται στο Monterosso.
Από Γένοβα υπάρχει τρένο με κατεύθυνση La Spezia, το οποίο περνά από τα Cinque Terre.
Όμως δε σταματούν όλα τα τρένα σε όλα τα χωριά. Τα περισσότερα σταματούν στο πρώτο και το τελευταίο χωριό (Monterosso al mare και Riomaggiore). Αν έχεις επιλέξει διαμονή σε ένα από τα μεσαία χωριά (Vernazza, Corniglia ή Manarola), τότε πρέπει να κατέβεις (στο πρώτο ή το τελευταίο) και να πάρεις ένα από τα τοπικά δρομολόγια.
Με μια έρευνα στην ιστοσελίδα της trenitalia (www.trenitalia.com), μπορείς να βρεις το καλύτερο δρομολόγιο για κάθε περίπτωση.
Επειδή ο δικός μας προορισμός ήταν η Vernazza, επιλέξαμε (μετά από συμβουλή του σπιτονοικοκύρη μας) να πάρουμε γρήγορο τρένο από το Μιλάνο για Monterosso al mare (χωρίς αλλαγή) και μετά το τοπικό τρένο για διαδρομή λίγων λεπτών μέχρι την επόμενη στάση.
Η άλλη μας επιλογή ήταν να πάρουμε το ίδιο τρένο από Μιλάνο μέχρι το Sestri Levante και από εκεί να αλλάξουμε σε τοπικό τρένο μέχρι τη Vernazza. Σε αυτή την περίπτωση όμως η διάρκεια του ταξιδιού θα ήταν κάπως μεγαλύτερη και με περισσότερες στάσεις σε σταθμούς.
Η μετακίνηση μεταξύ των πέντε χωριών γίνεται κυρίως με το τρένο και η απόσταση είναι πολύ μικρή και διαρκεί ελάχιστα λεπτά. Υπάρχουν πολλά δρομολόγια. Το καλοκαίρι είναι πολύ συχνά, την εποχή που εμείς πήγαμε ήταν συχνά μεν, αλλά ορισμένες ώρες της ημέρας ήταν πιο αραιά. Στους σταθμούς υπάρχουν αναρτημένα πλάνα των δρομολογίων, αλλά και τυπωμένα χαρτάκια τα οποία ζητάς από το γκισέ για να μπορείς να φτιάχνεις καλύτερα το πρόγραμμά σου.
Ο σιδηροδρομικός σταθμός της Corniglia βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα και υπάρχουν δύο τρόποι για να ανέβεις στο χωριό. Είτε με το μικρό λεωφορείο που έχει αφετηρία ακριβώς έξω από το σταθμό, είτε ανεβαίνοντας 382 σκαλιά με τα πόδια.
Άλλος τρόπος μετακίνησης μεαξύ των χωριών είναι τα τοπικά καραβάκια τα οποία λειτουργούν από Απρίλιο μέχρι Οκτώβριο και μόνο όταν ο καιρός το επιτρέπει. Το μόνο χωριό που δεν είναι προσβάσιμο από τη θάλασσα είναι η Corniglia, αφού είναι χτισμένη ψηλά και δεν έχει λιμανι - προβλήτα.
Τα δρομολόγια και οι τιμές υπάρχουν στην ιστοσελίδα της εταιρείας που πραγματοποιεί τα δρομολόγια: Orari e Tariffario
Η ίδια εταιρεία ενώνει τα Cinque Terre με το Portovenere και τη La Spezia κατά την ίδια περίοδο και με το Portofino κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Ο τελευταίος και δυσκολότερος τρόπος είναι τα μονοπάτια του Εθνικού Πάρκου. Το πιο μικρό και πιο εύκολο είναι αυτό που συνδέει το Riomaggiore με τη Manarola και ονομάζεται “Via dell’Amore”. Για να χρησιμοποιήσεις όμως αυτά τα μονοπάτια πρέπει να πληρώσεις εισιτήριο.
Το πάρκο εκδίδει διαφορετικές τουριστικές κάρτες για τις μετακινήσεις.
Υπάρχουν οι παρακάτω παραλλαγές:
- κάρτα πρόσβασης στα μονοπάτια,
- κάρτα πρόσβασης στα μονοπάτια και μετακινήσεις με το τρένο, (περιλαμβάνεται και το λεωφορείο από το σταθμό της Corniglia προς το χωριό).
- κάρτα πρόσβασης στα μονοπάτια, μετακινήσεις με το τρένο και μετακίνηση με τα πλοιάρια (ειδικά για τα πλοία, ισχύει μόνο για μια ημέρα)
Τύποι: ενηλίκων, ανηλίκων, οικογενειακές, υπερηλίκων, γκρουπ.
Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα του πάρκου: Le 5 terre : 5TERRECARDSNUOVO
Τις κάρτες μπορείς να τις αγοράσεις από τα γκισέ των σιδηροδρομικών σταθμών.
Εμείς τις αγοράσαμε από το σταθμό της Vernazza. Οφείλω να ομολογήσω ότι όλοι οι υπάλληλοι στο συγκεκριμένο σταθμό, ήταν λίγο προβληματικοί. Την πρώτη μέρα δεν είχαν τριήμερη κάρτα και μας είπαν ότι από εκείνη τη μέρα υπήρχαν πλέον μόνο ημερήσιες.
Τους είχαν τελειώσει τα έντυπα με τα δρομολόγια (οπότε προμηθευθήκαμε από άλλο σταθμό), επόμενη μέρα είδαμε ότι υπήρχαν διαθέσιμες διήμερες κάρτες και το σχολιάσαμε, ζητήσαμε παρόλα αυτά μονοήμερη κάρτα και μας έδωσαν (προφανώς από λάθος) διήμερη στην τιμή της μονοήμερης. Τέλος, αγοράζοντας το εισιτήριό μας για Camogli ρωτήσαμε περισσότερες λεπτομέρειες για το αν πρέπει να αλλάξουμε κάπου τρένο ή αν πηγαίνει απευθείας και η απάντηση που πήραμε ήταν «You asked for a ticket to Camogli, I gave you a ticket to Camogli». Οπότε, καλό είναι είτε να έχεις κάνει από πριν την έρευνά σου στην ιστοσελίδα της trenitalia για τα δρομολόγια που σε ενδιαφέρουν (ευτυχώς εμείς έτσι είχαμε πράξει), είτε να μελετήσεις καλά τα δρομολόγια που είναι αναρτημένα στους σταθμούς, είτε να επιμείνεις για σαφείς πληροφορίες.
Επειδή τα χωριά είναι πάρα πολύ μικρά και οι τουρίστες πάρα πολλοί, αν έχεις επιλέξει να μένεις σε κάποιο από τα χωριά, καλό είναι να κινείσαι νωρίς το πρωί και από το απόγευμα και μετά. Τις υπόλοιπες ώρες, ορδές τουριστών κατακλύζουν τα πάντα. Δρόμους, εστιατόρια, τρένα, πλοιάρια και ο,τιδήποτε άλλο.
Αν έχεις επιλέξει να δεις τα χωριά σε μονοήμερη εκδρομή από κάποια κοντινή περιοχή, τότε πάλι ισχύει το ίδιο. ‘Η πολύ νωρίς ή αρκετά αργά, για να περιορίσεις την ταλαιπωρία.
Για αυτούς που ασχολούνται με τη φωτογραφία, οι καλύτερες ώρες είναι μετά το μεσημέρι για να φωτίζονται σωστά. Τα καλύτερα σημεία είναι από τις αρχές των μονοπατιών και φυσικά από το πλοιάριο.
Διαμονή
Ξενοδοχεία υπάρχουν ελάχιστα στην περιοχή και αυτά κυρίως στο Monterosso al mare.
Τα υπόλοιπα καταλύματα είναι ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Οι τιμές είναι γενικά «τσιμπημένες» και τα δωμάτια απλά. Με λίγο ψάξιμο, υπάρχουν αρκετές επιλογές στο ίντερνετ για ενοικιαζόμενα και η κράτηση καιρό πριν είναι απαραίτητη, γιατί τα μέρη είναι μικρά, τα δωμάτια λίγα και οι τουρίστες πολλοί, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Εμείς επιλέξαμε δωμάτιο από την παρακάτω ιστοσελίδα και μείναμε πάρα πολύ ευχαριστημένοι: A Casa | Rooms and Apartments
Φαγητό – ποτό - καφές
Τα συγκεκριμένα χωριά ήταν κάποτε απλά ψαροχώρια, αλλά πλέον είναι τουριστικοί προορισμοί παγκοσμίως γνωστοί. Αυτό σημαίνει ότι οι τιμές είναι αρκετά υψηλές και η εξυπηρέτηση όχι πάντα η καλύτερη.
Υπάρχουν πολλά μαγαζιά για φαγητό, ποτό και καφέ σε κάθε χωριό.
Η πιο φθηνή επιλογή για πρόχειρο φαγητό στο όρθιο είναι panini, focaccie και πίτσα. Η επόμενη επιλογή είναι να κάτσεις για πίτσα ή μπρουσκέτες σε μικρά μαγαζιά και λογικό κόστος και μετά σε τρατορίες και εστιατόρια όπου σερβίρουν κανονικό φαγητό και οι τιμές είναι από τσιμπημένες έως πολύ ακριβές.
Εμείς τιμήσαμε όλες τις επιλογές, ανάλογα με την ώρα. Το πρωί συνήθως τρώγαμε κάποια φοκάτσια στο όρθιο, το μεσημέρι μπρουσκέτες με ιταλική μπύρα, το βράδυ δοκιμάζαμε την τοπική κουζίνα συνοδεία τοπικού κρασιού και κλείναμε με ένα ωραίο παγωτάκι στο χέρι.
Η καλύτερη φοκάτσια που φάγαμε ήταν στο φούρνο στον κεντρικό δρόμο της Vernazza, δίπλα στην πιτσαρία.
Τις καλύτερες μπρουσκέτες βρήκαμε στο bar- gelateria- paninoteca της Enrica στη Manarola.
Το μόνο κυρίως φαγητό που απολαύσαμε πλήρως και καταευχαριστηθήκαμε ήταν στην τρατορία Gianni Franzi στη Vernazza. Μαύρα σπαγγέτι με σάλτσα γαρίδας, τρόφι (είδος ζυμαρικού) με πέστο, αντζούγιες με λεμόνι και αχνιστά κρασοσκορδάτα μύδια. Οι τιμές του αρκετά υψηλές, αλλά άξιζε και με το παραπάνω.
Τα τρόφι, η σάλτσα πέστο και οι αντζούγιες αποτελούν μέρος των τοπικών σπεσιαλιτέ.
Στα υπόλοιπα εστιατόρια που δοκιμάσαμε, το επίπεδο αναλογικά και με τις τιμές τους, δεν ήταν καθόλου καλό.
Υπήρχαν μεμονωμένα πολύ καλά πιάτα σε κάθε εστιατόριο (πχ. πενέτες με καραβίδες, ριζότο με θαλασσινά, σπαγγέτι με αχιβάδες), αλλά ταυτόχρονα άλλα πιάτα που ήταν κάτω του μετρίου.
Στην περιοχή συνηθίζουν πολύ κάποιο πιάτο με ποικιλία από διάφορους τηγανητούς ψαρομεζέδες. Κυρίως καλαμαράκια, γαβράκια, διάφορα μικρά ψαράκια (μας έτυχαν μπακαλιαράκια, λιθρινάκια, δράκαινες) και μερικές φορές γαριδούλες. Δοκιμάσαμε σε δύο διαφορετικά μαγαζιά, αλλά δυστυχώς το αποτέλεσμα δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο.
Ακόμα και το βραστό λεμονάτο χταπόδι με πατατούλες που δοκιμάσαμε, ούτε αυτό μπόρεσε να ανεβάσει τον πήχυ.
Οι καφέδες τους πολύ καλοί και φθηνοί, όπως ήταν αναμενόμενο.
Οι μπύρες επίσης πολύ καλές. Δοκιμάσαμε Theresianer, Peroni και Moretti.
Τα κρασιά της περιοχής (κυρίως λευκά), δεν ήταν άσχημα, αλλά έχουμε πιεί πολύ καλύτερα σε άλλες περιοχές της Ιταλίας.
Η καφετέρια – bar Blue Marlin στον κεντρικό δρόμο της Vernazza, ήταν και το μαγαζί που μάζευε τον περισσότερο νεαρό και όχι μόνο κόσμο, κατά τη διάρκεια της ημέρας για καφέ και ελαφρύ φαγητό, αλλά και μέχρι αργά τη νύχτα με δυνατότερη μουσική και ποτά.
Κοντινοί προορισμοί: Portovenere - Portofino – Camogli
Portovenere
To λιμανάκι Portovenere, ανήκει και αυτό στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Είναι χτισμένο στην άκρη της ιταλικής ριβιέρας, πάνω σε μια βραχώδη χερσόνησο στον κόλπο των ποιητών. Τα πολύχρωμα ψηλά του κτίρια βλέπουν προς τη θάλασσα με τα αραγμένα σκάφη και τις βάρκες. Τα στενά του δρομάκια έχουν ιδιαίτερη χάρη και ο γεμάτος μαγαζιά παραλιακός του δρόμος σφύζει από ζωή. Στην άκρη της χερσονήσου είναι χτισμένο το κάστρο Andria Doria. Από το σημείο αυτό, η θέα προς το άγριο θαλασσινό τοπίο είναι πανέμορφη.
Άλλα αξιοθέατα είναι οι εκκλησίες San Pietro και San Lorenzo, καθώς και η σπηλιά του Μπάιρον, όπου ο ποιητής Μπάιρον συνήθιζε να κολυμπά.
Η πρόσβαση γίνεται είτε με το πλοιάριο από τα Cinque Terre ή τη La Spezia, είτε με αυτοκίνητο ή λεωφορείο από τη La Spezia.
Portofino
Το Portofino, ένα από τα γνωστότερα κοσμοπολίτικα θέρετρα, είναι ένα πανέμορφο γραφικό λιμανάκι, χτισμένο σε έναν απάνεμο κόλπο με καταπράσινα νερά.
Τα πολύχρωμα κτίριά του από τη μια και η πυκνή βλάστηση του απέναντι λόφου από την άλλη, καθρεφτίζονται στα διάφανα νερά του.
Σκάφη όλων των ειδών είναι αραγμένα μέσα στον κόλπο και ο κόσμος βολτάρει γύρω από το λιμανάκι. Τα εστιατόρια και οι καφετέριες είναι γεμάτα από κόσμο.
Η καλύτερη θέα προς το χωριό είναι από το Castello Brown και το βοτανικό κήπο στο λόφο κάτω από το κάστρο, καθώς και από την εκκλησία San Giorgio.
Ο καλύτερος τρόπος για να πας στο Portofino δεν είναι το αυτοκίνητο, μιας και ο δρόμος που οδηγεί από τη Santa Margherita σε αυτό είναι πολύ στενός και φιδωτός και το πάρκινγκ λιγοστό και ακριβό. Ειδικά το καλοκαίρι, πρέπει να είναι ιδιαίτερα δύσκολο.
Υπάρχει το λεωφορείο Νο 82, το οποίο έχει αφετηρία έξω ακριβώς από το σιδηροδρομικό σταθμό της Santa Margherita, στα δεξιά, το οποίο αφού κάνει (δύο ή τρεις) στάσεις μέσα στη Santa Margherita, σε πηγαίνει εύκολα και ξεκούραστα στο Portofino. Αν πάρεις το λεωφορείο από το σιδηροδρομικό σταθμό, θα πρέπει να αγοράσεις εισιτήριο από το bar που είναι στο αριστερό σου χέρι βγαίνοντας από το σιδηροδρομικό σταθμό, γιατί μέσα στο λεωφορείο δεν πωλούν εισιτήρια.
Αν προτιμήσεις να κάνεις και μια βόλτα στη Santa Margherita, εισιτήρια πωλούνται στη στάση της κεντρικής πλατείας.
Camogli
Το Camogli είναι χτισμένο στον κόλπο του παραδείσου και ήταν παλιά ένα μικρό ψαροχώρι. Σήμερα είναι τουριστικό θέρετρο. Τα πολύχρωμα κτίριά του, μερικά από τα οποία έχουν ζωγραφισμένα ψεύτικα παράθυρα στους τοίχους τους, είναι χτισμένα με τέτοιο τρόπο ώστε να βλέπουν προς τη θάλασσα. Ο κεντρικός του δρόμος έχει αρκετά εμπορικά μαγαζιά, αλλά η πραγματική του ομορφιά είναι αφού κατέβεις τα σκαλιά και βρεθείς στην «περατζάδα» δίπλα στην παραλία και μέχρι το μικρό λιμανάκι με τα σκάφη.
Πληθώρα εστιατορίων και καφέ βρίσκονται κατά μήκος της παραλίας, η οποία σίγουρα το κατακαλόκαιρο θα είναι γεμάτη κόσμο. Εμείς πετύχαμε το μέρος με συννεφιά, αρκετή βροχή αλλά και ομίχλη στον κοντινό λόφο. Αυτό το μουντό φως, έδινε στο χωριό μια ιδιαίτερη ομορφιά.
Για όσους δεν κινούνται με αυτοκίνητο, η πρόσβαση στο χωριό είναι πολύ εύκολη με το τρένο, αφού ο σιδηροδρομικός σταθμός βρίσκεται στον κεντρικό δρόμο και τα σκαλάκια που οδηγούν στην παραλία βρίσκονται σε αρκετά κοντινά σημεία απέναντί του.
Μια από τις μεγαλύτερες εκδηλώσεις λαμβάνει χώρα τη δεύτερη Κυριακή του Μαϊου κάθε χρόνο και ονομάζεται Sagra del Pesce. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, μαγειρεύονται φρέσκα ψάρια σε ειδικό τηγάνι πέντε μέτρων και προσφέρονται δωρεάν στο κοινό.
Κλείνοντας, το ταξίδι αυτό ήταν συνολικά ένα ταξίδι που απολαύσαμε, γιατί παρά το γεγονός ότι ο τουρισμός έχει αλλοιώσει το χαρακτήρα (και τις τιμές) των χωριών, η φυσική τους ομορφιά εξακολουθεί να εντυπωσιάζει τον επισκέπτη.
Τώρα, πάμε για τα επόμενα!!
