Περιεχόμενα
3η μέρα
Και όμως έχουν περάσει μόνο 2 μέρες (1,5 για την ακρίβεια) και εκτός του ότι νιώθουμε σαν να έχουν περάσει 5 , έχουμε δει τόσα πράγματα.. Η μέρα ξεκινά με ανάμεικτα συναισθήματα . Ανυπομονησία για την επόμενη εικόνα του ταξιδιού μας αλλά και στεναχώρια για την τελευταία εξαντλητική μας μέρα (δεν περίμενα να το πω ποτέ αυτό!) Όπως και να έχει δεν πτοούμαστε.. Πίσω στο πρόγραμμα . Γρήγορο πρωινό στο χέρι και αναχώρηση για το Arc de Triomf, τη μεγάλη αψίδα . Είμαστε εκεί γρήγορα και εύκολα. Προσπάθεια για μερικές δικές μας φωτογραφίες που να φαίνεται όοοοολο το μέγεθος της αψίδας (δύσκολο!) και περνώντας από αυτή μπαίνουμε στο Ciutadella Park. Ο περίπατος αναζωογονητικός . Φοίνικες , συντριβάνια, το ζωολογικό μουσείο , και σίγουρα πολλά άλλα που δεν είδαμε.. Ας όψεται που η μέρα έχει μόνο 24 ώρες… Κατευθυνόμαστε στον ζωολογικό κήπο που ήταν και εξ’ αρχής ο προορισμός μας.. Πρώτη στάση The dolphins Show! Το θέαμα αρκετά εμπορικό αλλά δεν παύει να μας ενθουσιάζει.. 5 δελφίνια και 2 εκπαιδευτές που φάνηκαν και οι μεν και οι δε να το διασκεδάζουν αρκετά , ψυχαγώγησαν τόσο τα δεκάδες νήπια που βρίσκονταν εκεί όσο και εμάς. Φυσικά και δεν καταλάβαμε γρι από την κατά τα άλλα ευγενέστατη εκφωνήτρια που μιλούσε άπταιστα ισπανικά , but who cares… Μετά λοιπόν το 40λεπτο περίπου show ώρα για περιήγηση στο υπόλοιπο πάρκο.. Περιποιημένο , καθαρό (αν όχι σε όλα σε αρκετά σημεία του) είχε κάθε λογής ζώο από όποια ήπειρο και αν ήθελες να εξερευνήσεις. Ίσως και να το γυρίσαμε όλο, ήταν τεράστιο.. Καιρός όμως για κάτι άλλο. Αρκετά με την πρασινάδα και τα συμπαθέστατα κατά τα άλλα ζωάκια!
Ήρθε η ώρα του Barri Gòtic. Την περιοχή που εκτείνεται κοιτώντας προς θάλασσα από την αριστερή πλευρά της La Rabla . Κατ’εμέ γοητευτικότατο. Τα σοκάκια του αμέτρητα. Μπορείς να χαθείς μέσα σε αυτά (όπως και κάναμε). Τα κτίρια του αρκετά παλαιικά είχαν αέρα παράδοσης. Πολύ όμορφη εξερεύνηση της πόλης που κάθε της γωνία έκρυβε και κάτι νέο , μια άλλη ιστορία. Ψάχνοντας τον Καθεδρικό Ναό , περάσαμε από πλατείες , ιστορικά κτίσματα , τη γνωστή (ρομαντική θα έλεγα ) γέφυρα που ενώνει τα 2 κτίρια (Carrer del Bisbe Irurita) και τόσα άλλα. Και επιτέλους τον βρήκαμε. Ο Καθεδρικός ναός , τόσο εντυπωσιακός όσο είχα διαβάσει και δει από φωτογραφίες. Άλλο ένα αριστούργημα τέχνης που δεν σε άφηνε ανεπηρέαστο. Ακόμα και ο προαύλιος χώρος με τα σκαλοπάτια είναι υπέροχος. Λίγες ανάσες ξεκούρασης και θαυμασμού και η βόλτα συνεχίζεται. Προχωράμε και πάλι σε δαιδαλώδη σοκάκια με πολλά μικρομάγαζα για όλα τα βαλάντια που όμως παρουσιάζουν όλα ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αγορά αναμνηστικών , δώρων , στάση για γρήγορο junk food και πολλές.. πολλές φωτογραφίες! Οι δρόμοι μας οδηγούν μεσημέρι πια στην Placa Reial . Αυτήν την κλειστή πλατεία / αυλή από κτίρια με το συντριβάνι στη μέση και τους διάσπαρτους φοίνικες. Εδώ βρίσκονται περιμετρικά εστιατόρια άλλα με ελάχιστο κόσμο και άλλα με ατελείωτες ουρές.. Παίρνουμε μια γεύση για το που θα περάσουμε το βράδυ και κατευθυνόμαστε και πάλι στην πολυσύχναστη La Rabla. Το δρόμο που δεν ησυχάζει ποτέ;; Ίσως.. Μια μικρή στάση στη La boqueria (την κλειστή λαϊκή αγορά της πόλης) απλά για να πάρουμε μια ιδέα … ίσως και μια μυρωδιά και αποφασίζουμε να πάρουμε το γυρισμό για το διαμέρισμα (ναι! Το κάναμε και αυτό. Μεσημεριανή στάση) γιατί το βράδυ το πρόγραμμα έχει μια έκπληξη!
Τουλάχιστον για τους υπόλοιπους πέρα από εμένα που το είχα οργανώσει.. Η ώρα 8 λοιπόν και πάλι στους δρόμους.. Βόλτα ποδαράτη , χάζεμα και πάλι στην La Rabla , και όπως είπαμε , φαί στην Placa Reial. Παέγια (without comments) , sangria , γέλια και χαρές!! Μια ομάδα πλανόδιων χορευτών (από Brazil θα έλεγα, φαινόταν να έχουν όλο το πακέτο) διασκέδαζε με ακροβατικά , φωνές και χορευτικές φιγούρες όλους όσους βρίσκονταν στην πλατεία . Η ώρα 11 και ώρα να σηκωθούμε να πάμε στην απέναντι πλευρά της Placa Reial για … flamengo!!! Los Tarantos show! 
Σε μια μικρή αίθουσα με μπαρ όπου κυριαρχούσε το μαύρο και το κόκκινο , είμαστε έτοιμοι να απολαύσουμε (ελπίζουμε) κάτι εντυπωσιακό. Η μουσική ξεκινά και οι κλακέτες ηχούν , οι φωνές μαγεύουν.. Τραγουδιστές-χορεύτριες με ωραία μουτράκια , υπέροχες φωνές , τρομερές χορευτικές ικανότητες. Όλα με πάθος και ζωντάνια. Μας συνεπήραν πραγματικά. Επιφωνήματα και χειροκροτήματα θαυμασμού από όλους.. Δεν ξέρω αν το show το θεωρείται εμπορικό και σίγουρα συμφωνώ μαζί σας ότι σε κάποιο παραδοσιακό χωριό της Ισπανίας ο χορός να είναι διαφορετικός και ποιο ποιοτικός , αλλά έστω και αυτό που είδαμε εκεί , πραγματικά ολοκλήρωσε όλη την ισπανική μας γεύση των 3 ημερών! Ικανοποιημένοι και γεμάτοι επιστρέφουμε στο διαμέρισμα. Ήταν η τελευταία μας νύχτα.. Αύριο έχουμε αναχώρηση..
4η μέρα
Τα μάτια ανοίγουν βίαια από το ήχο του ξυπνητηριού. Φευγαλέες σκέψεις περνούν από το μυαλό. Να χάσουμε την πτήση μας , να ενημερώσουμε για κράτηση του δωματίου άλλη μια μέρα , να δούμε αν μας φτάνουν τα λεφτά, να βρούμε τι δικαιολογία θα πούμε για την απουσία μας από τη δουλειά… Επιστροφή όμως στην πραγματικότητα. Packετάρουμε όλη την πραμάτεια μας μαζί με όλες τις ωραίες μας αναμνήσεις και αναχωρούμε για αεροδρόμιο με τον ίδιο τρόπο που φτάσαμε. Μετρό , RENFE και Shuttle Bus. Ένας αποχαιρετιστήριος καφές στο αεροδρόμιο και επιβιβαζόμαστε για επιστροφή στο Ελ. Βενιζέλος. Η πτήση λίγο νευρική εξαιτίας του γυρισμού και δυσάρεστων συνεπιβατών. Όταν πηγαίναμε όλα αυτά έμοιαζαν αμελητέα.. Τώρα το καταλαβαίνω!!
Πατώντας στον αεροδιάδρομο της Αθήνας νιώσαμε όλοι την εκπνοή της 4ήμερης ανάσας μας στη Βαρκελώνη! Όλα έγιναν τόσο γρήγορα αλλά απλά , υπέροχα!
Συνοψίζοντας λοιπόν για το ταξίδι μας:
Τα αρνητικά : Το καλό φαγητό της Βαρκελώνης που δεν βρήκαμε πουθενά! Και τα άπταιστα ισπανικά των Ισπανών που δεν αντικαθιστούσαν καμία άλλη γλώσσα!!!
Τα θετικά : Όλα τα υπόλοιπα!!!
Σας ευχαριστώ όλους παιδιά για την πολύτιμη βοήθεια σας στο στήσιμο του ταξιδιού. Μπορεί να μην σας βομβάρδισα με ερωτήσεις κατά την προετοιμασία αλλά εκμεταλλεύτηκα όλες τις συζητήσεις σας για την αγαπημένη Βαρκελώνη και τελικά βγήκα κερδισμένη. Εις το επανιδείν!!
Attached Files:
Και όμως έχουν περάσει μόνο 2 μέρες (1,5 για την ακρίβεια) και εκτός του ότι νιώθουμε σαν να έχουν περάσει 5 , έχουμε δει τόσα πράγματα.. Η μέρα ξεκινά με ανάμεικτα συναισθήματα . Ανυπομονησία για την επόμενη εικόνα του ταξιδιού μας αλλά και στεναχώρια για την τελευταία εξαντλητική μας μέρα (δεν περίμενα να το πω ποτέ αυτό!) Όπως και να έχει δεν πτοούμαστε.. Πίσω στο πρόγραμμα . Γρήγορο πρωινό στο χέρι και αναχώρηση για το Arc de Triomf, τη μεγάλη αψίδα . Είμαστε εκεί γρήγορα και εύκολα. Προσπάθεια για μερικές δικές μας φωτογραφίες που να φαίνεται όοοοολο το μέγεθος της αψίδας (δύσκολο!) και περνώντας από αυτή μπαίνουμε στο Ciutadella Park. Ο περίπατος αναζωογονητικός . Φοίνικες , συντριβάνια, το ζωολογικό μουσείο , και σίγουρα πολλά άλλα που δεν είδαμε.. Ας όψεται που η μέρα έχει μόνο 24 ώρες… Κατευθυνόμαστε στον ζωολογικό κήπο που ήταν και εξ’ αρχής ο προορισμός μας.. Πρώτη στάση The dolphins Show! Το θέαμα αρκετά εμπορικό αλλά δεν παύει να μας ενθουσιάζει.. 5 δελφίνια και 2 εκπαιδευτές που φάνηκαν και οι μεν και οι δε να το διασκεδάζουν αρκετά , ψυχαγώγησαν τόσο τα δεκάδες νήπια που βρίσκονταν εκεί όσο και εμάς. Φυσικά και δεν καταλάβαμε γρι από την κατά τα άλλα ευγενέστατη εκφωνήτρια που μιλούσε άπταιστα ισπανικά , but who cares… Μετά λοιπόν το 40λεπτο περίπου show ώρα για περιήγηση στο υπόλοιπο πάρκο.. Περιποιημένο , καθαρό (αν όχι σε όλα σε αρκετά σημεία του) είχε κάθε λογής ζώο από όποια ήπειρο και αν ήθελες να εξερευνήσεις. Ίσως και να το γυρίσαμε όλο, ήταν τεράστιο.. Καιρός όμως για κάτι άλλο. Αρκετά με την πρασινάδα και τα συμπαθέστατα κατά τα άλλα ζωάκια!
Ήρθε η ώρα του Barri Gòtic. Την περιοχή που εκτείνεται κοιτώντας προς θάλασσα από την αριστερή πλευρά της La Rabla . Κατ’εμέ γοητευτικότατο. Τα σοκάκια του αμέτρητα. Μπορείς να χαθείς μέσα σε αυτά (όπως και κάναμε). Τα κτίρια του αρκετά παλαιικά είχαν αέρα παράδοσης. Πολύ όμορφη εξερεύνηση της πόλης που κάθε της γωνία έκρυβε και κάτι νέο , μια άλλη ιστορία. Ψάχνοντας τον Καθεδρικό Ναό , περάσαμε από πλατείες , ιστορικά κτίσματα , τη γνωστή (ρομαντική θα έλεγα ) γέφυρα που ενώνει τα 2 κτίρια (Carrer del Bisbe Irurita) και τόσα άλλα. Και επιτέλους τον βρήκαμε. Ο Καθεδρικός ναός , τόσο εντυπωσιακός όσο είχα διαβάσει και δει από φωτογραφίες. Άλλο ένα αριστούργημα τέχνης που δεν σε άφηνε ανεπηρέαστο. Ακόμα και ο προαύλιος χώρος με τα σκαλοπάτια είναι υπέροχος. Λίγες ανάσες ξεκούρασης και θαυμασμού και η βόλτα συνεχίζεται. Προχωράμε και πάλι σε δαιδαλώδη σοκάκια με πολλά μικρομάγαζα για όλα τα βαλάντια που όμως παρουσιάζουν όλα ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αγορά αναμνηστικών , δώρων , στάση για γρήγορο junk food και πολλές.. πολλές φωτογραφίες! Οι δρόμοι μας οδηγούν μεσημέρι πια στην Placa Reial . Αυτήν την κλειστή πλατεία / αυλή από κτίρια με το συντριβάνι στη μέση και τους διάσπαρτους φοίνικες. Εδώ βρίσκονται περιμετρικά εστιατόρια άλλα με ελάχιστο κόσμο και άλλα με ατελείωτες ουρές.. Παίρνουμε μια γεύση για το που θα περάσουμε το βράδυ και κατευθυνόμαστε και πάλι στην πολυσύχναστη La Rabla. Το δρόμο που δεν ησυχάζει ποτέ;; Ίσως.. Μια μικρή στάση στη La boqueria (την κλειστή λαϊκή αγορά της πόλης) απλά για να πάρουμε μια ιδέα … ίσως και μια μυρωδιά και αποφασίζουμε να πάρουμε το γυρισμό για το διαμέρισμα (ναι! Το κάναμε και αυτό. Μεσημεριανή στάση) γιατί το βράδυ το πρόγραμμα έχει μια έκπληξη!

Σε μια μικρή αίθουσα με μπαρ όπου κυριαρχούσε το μαύρο και το κόκκινο , είμαστε έτοιμοι να απολαύσουμε (ελπίζουμε) κάτι εντυπωσιακό. Η μουσική ξεκινά και οι κλακέτες ηχούν , οι φωνές μαγεύουν.. Τραγουδιστές-χορεύτριες με ωραία μουτράκια , υπέροχες φωνές , τρομερές χορευτικές ικανότητες. Όλα με πάθος και ζωντάνια. Μας συνεπήραν πραγματικά. Επιφωνήματα και χειροκροτήματα θαυμασμού από όλους.. Δεν ξέρω αν το show το θεωρείται εμπορικό και σίγουρα συμφωνώ μαζί σας ότι σε κάποιο παραδοσιακό χωριό της Ισπανίας ο χορός να είναι διαφορετικός και ποιο ποιοτικός , αλλά έστω και αυτό που είδαμε εκεί , πραγματικά ολοκλήρωσε όλη την ισπανική μας γεύση των 3 ημερών! Ικανοποιημένοι και γεμάτοι επιστρέφουμε στο διαμέρισμα. Ήταν η τελευταία μας νύχτα.. Αύριο έχουμε αναχώρηση..
4η μέρα
Τα μάτια ανοίγουν βίαια από το ήχο του ξυπνητηριού. Φευγαλέες σκέψεις περνούν από το μυαλό. Να χάσουμε την πτήση μας , να ενημερώσουμε για κράτηση του δωματίου άλλη μια μέρα , να δούμε αν μας φτάνουν τα λεφτά, να βρούμε τι δικαιολογία θα πούμε για την απουσία μας από τη δουλειά… Επιστροφή όμως στην πραγματικότητα. Packετάρουμε όλη την πραμάτεια μας μαζί με όλες τις ωραίες μας αναμνήσεις και αναχωρούμε για αεροδρόμιο με τον ίδιο τρόπο που φτάσαμε. Μετρό , RENFE και Shuttle Bus. Ένας αποχαιρετιστήριος καφές στο αεροδρόμιο και επιβιβαζόμαστε για επιστροφή στο Ελ. Βενιζέλος. Η πτήση λίγο νευρική εξαιτίας του γυρισμού και δυσάρεστων συνεπιβατών. Όταν πηγαίναμε όλα αυτά έμοιαζαν αμελητέα.. Τώρα το καταλαβαίνω!!
Πατώντας στον αεροδιάδρομο της Αθήνας νιώσαμε όλοι την εκπνοή της 4ήμερης ανάσας μας στη Βαρκελώνη! Όλα έγιναν τόσο γρήγορα αλλά απλά , υπέροχα!
Συνοψίζοντας λοιπόν για το ταξίδι μας:
Τα αρνητικά : Το καλό φαγητό της Βαρκελώνης που δεν βρήκαμε πουθενά! Και τα άπταιστα ισπανικά των Ισπανών που δεν αντικαθιστούσαν καμία άλλη γλώσσα!!!

Τα θετικά : Όλα τα υπόλοιπα!!!
Σας ευχαριστώ όλους παιδιά για την πολύτιμη βοήθεια σας στο στήσιμο του ταξιδιού. Μπορεί να μην σας βομβάρδισα με ερωτήσεις κατά την προετοιμασία αλλά εκμεταλλεύτηκα όλες τις συζητήσεις σας για την αγαπημένη Βαρκελώνη και τελικά βγήκα κερδισμένη. Εις το επανιδείν!!
Attached Files:
DSC02567.JPG
File size:
4,5 MB
Προβολές:
19
DSC02577.JPG
File size:
4,4 MB
Προβολές:
14
DSC02907.JPG
File size:
4,8 MB
Προβολές:
12
DSC02933.JPG
File size:
4,4 MB
Προβολές:
11
DSC02945.JPG
File size:
4,2 MB
Προβολές:
14
DSC02994.jpg
File size:
935,8 KB
Attachments
-
370,5 KB Προβολές: 95
Last edited by a moderator: