NOSTIMON HMAP
Member
- Μηνύματα
- 219
- Likes
- 88
- Επόμενο Ταξίδι
- ΙΤΑΛΙΑ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΝΗΣΙΑ ΛΟΦΟΝΤΕΝ
Περιεχόμενα
Βγαίνουμε στον διεθνή για τα 170 km προς Burgas.Ο δρόμος αλλού στενός αλλού φαρδύς με πολύ κίνηση και από τις 2 κατευθύνσεις. Αυτοκίνητα όλων των ειδών από LADA, ZAZ και MOSKVITSH μέχρι πανάκριβα BMW, MERCEDES και PORSCHE (αν έρχονταν Ελλάδα θα τα έκλεβαν) να κινούνται με κανονικούς ρυθμούς και να ειδοποιούν με αναβόσβημα των προβολέων για τα μπλόκα που ήταν τακτικά και διαδοχικά. Πάντως σε μία περίπτωση που στην Ελλάδα θα την τρώγαμε τη κλήση μας, μας κάναν νόημα να σταματήσουμε αλλά μόλις είδαν πινακίδες μας διώξαν (ποιος κάθεται να εξηγεί στον μ… τον Έλληνα τι έκανε).
Οι πόλεις στη διαδρομή χωρίς κανένα ενδιαφέρον Stara Zagora, Sliven , και τα χωριά μία από τα ίδια. Ο κάμπος λόγω θέρους είχε εκείνο το μπεζοκιτρινοσταχτύ χρώμα και ο καύσωνας έκανε αισθητή τη παρουσία του. Δεξιά και αριστερά του δρόμου υπήρχαν αρκετά μαγαζάκια με πάγκους με φρούτα, ψησταριές, παγωτά κλπ.(δεν σταματήσαμε σε όλα). Κοντά στο μεσημέρι φτάνουμε στο σημερινό προορισμό περιοχή Burgas. Από τα περίχωρα της πόλης χωρίς να μπούμε μέσα (λιμάνι, φυσικά αέρια, πετρέλαια, βαπόρια κλπ) στρίβουμε βόρεια για το Nessebur και το resort Sunny Beach όπου πιστεύαμε θα βρίσκαμε ξενοδοχείο και θα κάναμε επιτέλους μπάνιο στη Μαύρη Θάλασσα.
Έλα όμως που τα πράγματα δεν είναι όπως τα ξέρουμε στην Ελλάδα. Βρίσκεις ένα ενοικιαζόμενο δωματιάκι ή άντε σε ένα ξενοδοχείο και βούρ στη παραλία για μπάνιο.
Εκεί πρέπει να είσαι Δυτικοευρωπαίος να σε πάνε με το πρακτορείο να σε μαντρώσουν στο 10όροφο με την περίφραξη τη πισίνα και το bar και άμα δε τα πας καλά με τον προσανατολισμό για να βρεις την έξοδο, μπορεί να μη δεις και τη θάλασσα, που με τα δικά μου standards Μαύρη-α χάλια.
Τεράστια αμμουδιά, τα 10όροφα από πίσω, πολύς κόσμος, ομπρέλες, καρέκλες φασαρία και όπου τελικά δεν βουτήξαμε (δεν μας έκανε κλίκ, άσε που ήταν και ρηχά, και δεν έβλεπες και κάτω!!!!).
Με πολλά βάσανα καταλύσαμε σε ένα ξενοδοχείο, τα περισσότερα ήταν γεμάτα και μάλλον ένα τμήμα σε πολλά συγκροτήματα ήταν διαμορφωμένο σε διαμερίσματα και ήταν πουλημένο σαν παραθεριστικές κατοικίες σε ιδιώτες, ορισμένα δε δεν είχαν καν reception (μάλλον ήταν στο διπλανό ή παραδιπλανό κτήριο). Βολευτήκαμε κάναμε μπάνιο στη πισίνα!!! και μετά 3-4 km μέχρι το Nessebur. Πρώην νησάκι, πρώην αρχαίος οικισμός, πρώην Μεσήμβρια, σήμερα ενώνεται με δρόμο, κατοικείται κανονικά με παραδοσιακά χαρακτηριστικά σπιτάκια, βυζαντινούς ναούς, τείχη, λιμανάκι, ταβέρνες, καφέ και πολύ-πολύ κόσμο από όλο τον κόσμο. Έξω από το νησάκι ένας παραλιακός πεζόδρομος, ένας κεντρικός δρόμος με μαγαζιά δεξιά και αριστερά σαν όλες τις παραθαλάσσιες κωμοπόλεις, με χαρούμενους παραθεριστές, να χαζολογάνε και να αράζουν στα καφέ στις ταβέρνες κλπ. Μία από τα ίδια κι εμείς. Την επόμενη μέρα κατά τη διάρκεια του πρωινού (ουφ), αποφασίσαμε ότι έχουμε δει αρκετά, ταΐσαμε τα κουνούπια των παρακείμενων βάλτων αρκετά και πρέπει να κινηθούμε βόρεια στη Varna να βρούμε το μέρος όπου η θάλασσα δεν είναι μαύρη να κάνουμε κανένα μπάνιο (που; στη Μαύρη Θάλασσα).
Αφήσαμε τα χαμηλά του Burgas και ανεβήκαμε ένα καταπράσινο βουναλάκι όλο στροφές μες στο δάσος που μας χώριζε από το κάμπο της Varna (οι Βούλγαροι έχουν ένα κάτι με τα δάση. Δεν τα καίνε και δεν τα χτίζουν. Ακόμη!!). Στο βάθος δεξιά διακρινόταν να σβήνουν οι καταπράσινες πλαγιές στη θάλασσα. Δεν ρισκάραμε να βγούμε από το διεθνή και μάλλον χάσαμε. Ο δρόμος και η κίνηση όπως τα ξέραμε..
Τέλος φτάσαμε στη περιοχή St Konstantin and Elena 10 km μετά τη Varna, πάλι παραθεριστικός οικισμός αλλά πιο ήπια πράγματα. Καταπράσινη περιοχή με μερικά 10όροφα απομεινάρια ίσως του καθεστώτος όπου εκ των υστέρων προστέθηκαν αρκετά μικρά, όμορφα, περιποιημένα, πρωτότυπα, καθαρά, οικονομικά ξενοδοχειάκια, χώρια το ένα από το άλλο με τις αυλίτσες τους και φυσικά τις πισίνες τους, γιατί η θάλασσα είπαμε. Δεν συνεχίσαμε πιο βόρεια όπου υπάρχουν και άλλα παραθεριστικά όπως το Golden sands ή το Balchik bay αλλά το έργο το είδαμε στο πιο ξερό του, στο Burgas. Εξάλλου κι εδώ δεν ήταν άσχημα για 2-3 μέρες ξεκούρασης πράγμα που κάναμε. Η Varna κοντά με εύκολη πρόσβαση, καλούτσικη πόλη με φαρδιούς δρόμους με δενδροστοιχίες, πολλά πάρκα και αρκετά όμορφα κτήρια. Ο οικισμός δροσερός με πάρκα, ταβέρνες, καφέ, υπαίθριους πάγκους με απόλα, κόσμο πολύ, ένα πανηγύρι. Όμορφα.
Οι πόλεις στη διαδρομή χωρίς κανένα ενδιαφέρον Stara Zagora, Sliven , και τα χωριά μία από τα ίδια. Ο κάμπος λόγω θέρους είχε εκείνο το μπεζοκιτρινοσταχτύ χρώμα και ο καύσωνας έκανε αισθητή τη παρουσία του. Δεξιά και αριστερά του δρόμου υπήρχαν αρκετά μαγαζάκια με πάγκους με φρούτα, ψησταριές, παγωτά κλπ.(δεν σταματήσαμε σε όλα). Κοντά στο μεσημέρι φτάνουμε στο σημερινό προορισμό περιοχή Burgas. Από τα περίχωρα της πόλης χωρίς να μπούμε μέσα (λιμάνι, φυσικά αέρια, πετρέλαια, βαπόρια κλπ) στρίβουμε βόρεια για το Nessebur και το resort Sunny Beach όπου πιστεύαμε θα βρίσκαμε ξενοδοχείο και θα κάναμε επιτέλους μπάνιο στη Μαύρη Θάλασσα.
Έλα όμως που τα πράγματα δεν είναι όπως τα ξέρουμε στην Ελλάδα. Βρίσκεις ένα ενοικιαζόμενο δωματιάκι ή άντε σε ένα ξενοδοχείο και βούρ στη παραλία για μπάνιο.
Εκεί πρέπει να είσαι Δυτικοευρωπαίος να σε πάνε με το πρακτορείο να σε μαντρώσουν στο 10όροφο με την περίφραξη τη πισίνα και το bar και άμα δε τα πας καλά με τον προσανατολισμό για να βρεις την έξοδο, μπορεί να μη δεις και τη θάλασσα, που με τα δικά μου standards Μαύρη-α χάλια.
Τεράστια αμμουδιά, τα 10όροφα από πίσω, πολύς κόσμος, ομπρέλες, καρέκλες φασαρία και όπου τελικά δεν βουτήξαμε (δεν μας έκανε κλίκ, άσε που ήταν και ρηχά, και δεν έβλεπες και κάτω!!!!).
Με πολλά βάσανα καταλύσαμε σε ένα ξενοδοχείο, τα περισσότερα ήταν γεμάτα και μάλλον ένα τμήμα σε πολλά συγκροτήματα ήταν διαμορφωμένο σε διαμερίσματα και ήταν πουλημένο σαν παραθεριστικές κατοικίες σε ιδιώτες, ορισμένα δε δεν είχαν καν reception (μάλλον ήταν στο διπλανό ή παραδιπλανό κτήριο). Βολευτήκαμε κάναμε μπάνιο στη πισίνα!!! και μετά 3-4 km μέχρι το Nessebur. Πρώην νησάκι, πρώην αρχαίος οικισμός, πρώην Μεσήμβρια, σήμερα ενώνεται με δρόμο, κατοικείται κανονικά με παραδοσιακά χαρακτηριστικά σπιτάκια, βυζαντινούς ναούς, τείχη, λιμανάκι, ταβέρνες, καφέ και πολύ-πολύ κόσμο από όλο τον κόσμο. Έξω από το νησάκι ένας παραλιακός πεζόδρομος, ένας κεντρικός δρόμος με μαγαζιά δεξιά και αριστερά σαν όλες τις παραθαλάσσιες κωμοπόλεις, με χαρούμενους παραθεριστές, να χαζολογάνε και να αράζουν στα καφέ στις ταβέρνες κλπ. Μία από τα ίδια κι εμείς. Την επόμενη μέρα κατά τη διάρκεια του πρωινού (ουφ), αποφασίσαμε ότι έχουμε δει αρκετά, ταΐσαμε τα κουνούπια των παρακείμενων βάλτων αρκετά και πρέπει να κινηθούμε βόρεια στη Varna να βρούμε το μέρος όπου η θάλασσα δεν είναι μαύρη να κάνουμε κανένα μπάνιο (που; στη Μαύρη Θάλασσα).
Αφήσαμε τα χαμηλά του Burgas και ανεβήκαμε ένα καταπράσινο βουναλάκι όλο στροφές μες στο δάσος που μας χώριζε από το κάμπο της Varna (οι Βούλγαροι έχουν ένα κάτι με τα δάση. Δεν τα καίνε και δεν τα χτίζουν. Ακόμη!!). Στο βάθος δεξιά διακρινόταν να σβήνουν οι καταπράσινες πλαγιές στη θάλασσα. Δεν ρισκάραμε να βγούμε από το διεθνή και μάλλον χάσαμε. Ο δρόμος και η κίνηση όπως τα ξέραμε..
Τέλος φτάσαμε στη περιοχή St Konstantin and Elena 10 km μετά τη Varna, πάλι παραθεριστικός οικισμός αλλά πιο ήπια πράγματα. Καταπράσινη περιοχή με μερικά 10όροφα απομεινάρια ίσως του καθεστώτος όπου εκ των υστέρων προστέθηκαν αρκετά μικρά, όμορφα, περιποιημένα, πρωτότυπα, καθαρά, οικονομικά ξενοδοχειάκια, χώρια το ένα από το άλλο με τις αυλίτσες τους και φυσικά τις πισίνες τους, γιατί η θάλασσα είπαμε. Δεν συνεχίσαμε πιο βόρεια όπου υπάρχουν και άλλα παραθεριστικά όπως το Golden sands ή το Balchik bay αλλά το έργο το είδαμε στο πιο ξερό του, στο Burgas. Εξάλλου κι εδώ δεν ήταν άσχημα για 2-3 μέρες ξεκούρασης πράγμα που κάναμε. Η Varna κοντά με εύκολη πρόσβαση, καλούτσικη πόλη με φαρδιούς δρόμους με δενδροστοιχίες, πολλά πάρκα και αρκετά όμορφα κτήρια. Ο οικισμός δροσερός με πάρκα, ταβέρνες, καφέ, υπαίθριους πάγκους με απόλα, κόσμο πολύ, ένα πανηγύρι. Όμορφα.
Attachments
Last edited by a moderator:
