Γιατί δεν ταξιδεύει ο κόσμος;

[MVSylvia]

Η δουλειά από το σπίτι συνδυαζόμενη με διακοπές χωρίς να το γνωρίζει η εταιρεία είναι ρίσκο. Που και που ελέγχουν την IP του εργαζόμενου και δεν γνωρίζω κατά ποσό είναι νόμιμο να εργάζονται απομακρυσμένα από τρίτη χώρα πληρώνοντας ασφαλιστικά και εισφορές σε άλλη.

Πολύ δύσκολο και σπάνιο να καταφέρει κανείς remote νόμιμα και σε συμφωνία με την εταιρεία αν μιλάμε για ιδιωτικό υπάλληλο. Ασφαλιστικά και φορολογικά είναι δύσκολο, δεν υπάρχει ακόμα γενικευμένο πλαίσιο να το υποστηρίξει.
Το καλύτερο που έχω συναντήσει είναι 2-3 βδομάδες σπαστά και αυτό φαντάζομαι με κάποιες παρακάμψεις.
Ακόμα και μέσα στην ίδια χώρα σε άλλη πόλη είναι πρόβλημα πολλές φορές.

 

[Sof Guru]

Εγώ διαφωνώ με το τίτλο του θέματος.
Ο κόσμος ταξιδεύει και μάλιστα πολύ περισσότερο από πριν μια 20ετία . Έχουν αλλάξει όλα όμως, όλα είναι πιο εύκολα και πιο δύσκολα ταυτόχρονα. Απλά διαφέρουν οι προορισμοί και ο τρόπος. Ταξίδι είναι και ένα εβδομαδιαίο στην Τούζλα Καβάλας σε ενοικιαζόμενο σπίτι με φαγητό και σνακ από το σπίτι, ταξίδι είναι και ένα δίμηνο-τρίμηνο ταξίδι περισυλλογής στην Κεντρική Ασία. Όλα έχουν πάει προς τα επάνω και οι παροχές και οι τιμές και οι επιλογές . Κάποιοι μπορούν και μπράβο τους να τηλεργάζονται , κάποιοι λόγω φύσης εργασίας έχουν κενούς μήνες το χρόνο βλέπε εκπαιδευτικούς , κάποιοι μπορούν να πάρουν άδεια μόνο συγκεκριμένους μήνες όπως εγώ άρα χάνουν ολόκληρες ταξιδιωτικές σεζόν , κάποιοι έχουν οικογενειακές υποχρεώσεις , κάποιοι δεν έχουν οικονομική άνεση να κάνουν πολλά ταξίδια ,κάποιοι δεν έχουν παρέα για τα ταξίδια τους , κάποιοι έχουν φοβίες και μπορώ να γράφω μέχρι αύριο λόγους για να μην ταξιδεύει κάποιος αλλά προσωπικά πιστεύω ότι όλοι όποιο εμπόδιο από τα παραπάνω και αν αντιμετωπίζουμε τελικά ταξιδεύουμε λίγο ή πολύ!
Τώρα αν έχουμε το προνόμιο να έχουμε λιγότερα ''εμπόδια'' δεν είναι κακό να το παραδεχτούμε.
Το προνόμιο βέβαια μπορεί όπως αναφέρθηκε να είναι κάποιο εισόδημα από ενοίκια , κάποια περιουσία -κεφάλαιο, μια μαμά να σου κοιτάει το παιδί, να είσαι ελεύθερος επαγγελματίας και να καθορίζεις εσύ το ωράριο σου, να σου επιτρέπει η φύση της δουλειάς σου να τηλεργάζεσαι , να μπορέις να συμμετέχεις σε προγράμματα και έτσι να ανακαλύπτεις τον κόσμο κλπ

 

[paefstra]

Μια ακομη παραμετρος στο δεν ταξιδευει ο κοσμος εχει σχεση με το θεμα των πιστωτικων που εθεσε ο @tatooine. Εχω γνωστους που ταξιδευαν με πιστωτικες και καταναλωτικα δανεια και τωρα τους εχουν σκασει οι δοσεις και μαλιστα ακριβως την εποχη που οι ηλικιες των παιδιων τους απαιτουν μισο μισθο για τις εκπαιδευτικες τους αναγκες. Δεν ειναι καθολου λιγοι.

 

[dreamer_of_august]

Γιατί το λογοτεχνικό αφήγημα της φυγής αντί του ρεαλισμού;
Λες και είπε κανείς ότι είναι κακό και ένοχο το προνόμιο.

 

[tripakias]

Εννοουμε γιατι δεν ταξιδευουν οι Ελληνες? Οι Ιταλοι πχ που εχω καλη πληροφορια, ταξιδευουν πολυ. Και αλλοι λαοι της Ευρωπης. Γενικα εγω νομιζω οτι ο κοσμος ταξιδευει αρκετα. Και μπραβο!
Τωρα αν το ερωτημα αφορα συγκεκριμενα Ελληνες, εχω καποιες θεωριες.

Έχω ακριβώς την ίδια αίσθηση. Γάλλοι, Γερμανοί, Ιταλοί, Ολλανδοί, Βέλγοι, Σκανδιναβοί, Βρετανοί, Ελβετοί, Αυστριακοί, Βορειοαμερικανοι κλπ. ταξιδεύουν σαν να μην υπάρχει αύριο. Έχουν την οικονομική δυνατότητα φυσικά, την ανάγκη να βρεθούν σε θερμότερα κλίματα πολλές φορές αλλά και ταξιδιωτική κουλτούρα ιδιαιτέρως πιο αναπτυγμένη από Έλληνες (και άλλους λαούς).

Τον χρόνο εργασίας δεν τον υπολογίζω ως ανασταλτικό παράγοντα. Οι μισοί Έλληνες δουλεύουν εποχιακά και ένα σημαντικό ποσοστό καθόλου. Άρα χρόνος υπάρχει άπλετος. Το χρήμα δυσκολεύει χωρίς όμως να είναι αδύνατον να ταξιδέψει κάποιος που έχει ένα καλό/ικανοποιητικό εισόδημα. Αρκεί να μην ζητάει πολυτέλεια στο ταξίδι του (και να αποφεύγει τις υπέρογκες χρεώσεις τον μεσαζόντων.

Εκείνο που βλέπω να κρατά πολλούς Έλληνες μακριά από τα ταξίδια είναι η αδυναμία να αποχωριστούν έστω και για λίγες μέρες αγαπημένα πρόσωπα, η φοβία να ταξιδέψουν μόνοι ή σε άγνωστους/αλλόθρησκους/αλλόγλωσσους προορισμούς, καθώς και η θεωρία σύνδεσης των ταξιδιών με τις διακοπές και την ξεκούραση και αντιμετωπίζονται αποκλειστικά ως τουρισμός. Οπότε "αφού χρειάζομαι ξεκούραση μπορώ και καθίσω και στο σπίτι μου κι αν είμαι και κοντά στη θάλασσα θα κάνω και τα μπάνια μου και θα πιω και τα τσίπουρα μου ή αν είμαι σε βουνό θα χαρώ τη φύση και θα φάω τα κοψίδια μου".

Είναι φανερό ακόμη και από τις ερωτήσεις που γίνονται εδώ (φαντάσου έξω) πως η μεγαλύτερη έγνοια του Έλληνα είναι πως θα βρει το καλύτερο, κεντρικότερο, πιο άνετο (και οικονομικότερο) ξενοδοχείο, πως δεν θα ταλαιπωρηθεί στις μετακινήσεις (από/προς αεροδρόμιο/λιμάνι/σταθμό κλπ.), που θα φάει το καλύτερο φαγητό και πως θα πάρει εισιτήριο αλλά και θα μπει χωρίς ταλαιπωρία στα πιο διάσημα τουριστικά αξιοθέατα. Δηλαδή πως θα κάνει ένα ταξίδι αναψυχής χορταίνοντας αποκλειστικά το μάτι και το στομάχι.

Οι δραστηριότητες, η περιπέτεια και η διασκέδαση πέρα από τις κατηγορίες εστίαση και τέχνη δεν συμπεριλαμβάνονται στο τυπικό ταξιδιωτικό πρόγραμμα των Ελλήνων.

Με άλλα λόγια για τον Έλληνα η καλύτερη διασκέδαση είναι φαγητό, ποτό. Κι αυτά τα βρίσκει άφθονα και σε εξαιρετική ποιότητα δίπλα στο σπίτι του. Γιατί να τρέχει σε ταξίδια;

 

[tripakias]

Πριν λιγα χρονια ειχα διαβασει ενα ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ αρθρο για τις θεωριες περι Θετικης Ενεργειας και Live your dream γενικα ολη τη Yolo αποψη που ελεγε για ολους οσους ακουγαμε οταν ημασταν καπου στα 25 που "κυνηγησαν με τολμη τα ονειρα τους" σε αλλες ηπειρους με σπουδες σε ακριβα πανεπιστημια η επιχειρηματικες ιδεες που απετυχαν αλλα επεσαν και ξανασηκωθηκαν γιατι ηταν μαγκες. Καπου στα 30 κι αφου φορτωθηκαμε και ενοχες που δεν "κυνηγησαμε με τολμη τα ονειρα μας" αρκετα κι εμεις, παρατηρησαμε οτι επεφταν και ξανασηκωνονταν με τα λεφτα του μπαμπα, γιατι τα ενοικια με τα λεφτα του μπαμπα βγηκαν.
Βεβαια συνηθως ο @Yorgos εχει φιλους αποκλειστικα εξαιρεσεις σε αυτον τον κανονα που πιανουν πετρα και τη στιβουν γιατι ειναι τυχερος, οχι γιατι ο κουρεας παιζει να εχει απο πισω ενοικια.

Δύο ενστάσεις:

1. Μπορεί πολλοί που τόλμησαν να μην πέτυχαν αλλά όσοι δεν τόλμησαν δεν πέτυχαν σε ποσοστό100%
2. Γιατί τα λεφτά πρέπει πάντα να είναι του μπαμπά; Τα λεφτά είναι του μπαμπά αν δεν υπάρχει μαμά. Όταν υπάρχει μαμά είναι και των δύο. Και όταν υπάρχει μόνο μαμά είναι της μαμάς.

 

[underwater]

2. Γιατί τα λεφτά πρέπει πάντα να είναι του μπαμπά; Τα λεφτά είναι του μπαμπά αν δεν υπάρχει μαμά. Όταν υπάρχει μαμά είναι και των δύο. Και όταν υπάρχει μόνο μαμά είναι της μαμάς.

Συμφωνώ απόλυτα σε αυτό.
Για να μη μιλήσω για όσους αναφέρονται στο γονεϊκό σπίτι ως το "πατρικό", ανεξάρτητα αν είναι περιουσία της μάνας τους κι ο πατέρας τους απλά υπήρξε τυχερός που η σύζυγος είχε περιουσία και δεν κατέληξαν στο νοίκι.

 

[paefstra]

Δύο ενστάσεις:

1. Μπορεί πολλοί που τόλμησαν να μην πέτυχαν αλλά όσοι δεν τόλμησαν δεν πέτυχαν σε ποσοστό100%
2. Γιατί τα λεφτά πρέπει πάντα να είναι του μπαμπά; Τα λεφτά είναι του μπαμπά αν δεν υπάρχει μαμά. Όταν υπάρχει μαμά είναι και των δύο. Και όταν υπάρχει μόνο μαμά είναι της μαμάς.

Το χρησιμοποιω ως λογοπαιγνιο για την ιδεα της πατριαρχιας των αστων. Συχνα ειναι του μπαμπα ομως. Δεν θελω να βγω εκτος θεματος.

 

[Apostolosm]

Η νεολαία μπορεί να το κάνει εύκολα δουλεύονται σεζόν όπως είπες, βγάζοντας αρκετά χρήματα, ξοδεύοντας τα μετά σε πολύμηνη παραμονή ανά τον κόσμο, γνωρίζοντας βέβαια πως στο τέλος θα έχουν ένα σπίτι και γονείς να τους περιμένουν για να καλύψουν τα οποία έξοδα. Δεν το κάνει κάποιος που δεν έχει τις πλάτες καλυμμένες και είναι λογικός.
Αλλά μέχρι ποτέ θα γίνετε αυτό; Κάποια στιγμή οι στρόφιγγες θα κλείσουν.
Η νομαδική ψηφιακή εργασία είναι μια λύση για ταξίδια άλλα όχι για όλους, όχι για πάντα.
Η δουλειά από το σπίτι συνδυαζόμενη με διακοπές χωρίς να το γνωρίζει η εταιρεία είναι ρίσκο. Που και που ελέγχουν την IP του εργαζόμενου και δεν γνωρίζω κατά ποσό είναι νόμιμο να εργάζονται απομακρυσμένα από τρίτη χώρα πληρώνοντας ασφαλιστικά και εισφορές σε άλλη.
Και φυσικά υπάρχει και η κατηγορία που έχει τιγκάρει τις πιστωτικές προκειμένου να πραγματοποιήσει ονειρεμένα ταξίδια ελπίζοντας ότι θα τις ξεπληρώσει.
Τώρα το παράδειγμα του κουρέα που ανέφερε ο Γιώργος το προσπερνάω. Ακόμα και με κλειστό μαγαζί τα έξοδα τρέχουν και δεν είναι λίγα. Άσε μετά που πρέπει να κυνηγάς την πελατεία με το πιστόλι για να επιστρέψει.

Επόχικα εργαζόμενος είμαι, γι'αυτό και ο εξτρά χρόνος!
Θεώρώ πως για κάποιον ασχολείται με τον χώρο και του αρέσει να ταξιδευεί είναι από τους πιο ιδανικούς συνδυασμούς καθώς σε μια σέζον και ειδικότερα σε δυνατά νησιά ( Μύκονος, Σαντορίνη, Κρήτη) και σε πόστα όπως η reception μπορείς να αποταμιευσεις και για πολύμηνα ταξίδια και να σου μείνουν για την ζωή σου όταν επιστρέψεις! Έξυπνες κινήσεις θέλει και όρεξη!

 

[underwater]

Θεώρώ πως για κάποιον ασχολείται με τον χώρο και του αρέσει να ταξιδευεί είναι από τους πιο ιδανικούς συνδυασμούς καθώς σε μια σέζον και ειδικότερα σε δυνατά νησιά ( Μύκονος, Σαντορίνη, Κρήτη) και σε πόστα όπως η reception μπορείς να αποταμιευσεις και για πολύμηνα ταξίδια και να σου μείνουν για την ζωή σου όταν επιστρέψεις! Έξυπνες κινήσεις θέλει και όρεξη!

Εννοείς φαντάζομαι ότι αν εργαστείς σε τέτοια πόστα και νησιά θα σου μείνουν και για τη ζωή σου στη βάση σου όχι μόνο όταν επιστρέψεις από το χ ταξίδι, αλλά και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.
(Εννοώ πχ να ταξιδεύεις και παράλληλα να καλύπτεις τα έξοδα που συνεχίζουν να τρέχουν στη βάση σου, πχ το νοίκι σου, τα πάγια έξοδα-πχ πάγιες χρεώσεις ρεύματος, ίσως τηλεφώνου κλπ, τις εισφορές σου αν είσαι αυτοαπασχολουμενος κλπ).

 

[tripakias]

Έξυπνες κινήσεις θέλει και όρεξη!

Θέλει και θυσίες που οι περισσότεροι δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν

 

[paefstra]

Εκείνο που βλέπω να κρατά πολλούς Έλληνες μακριά από τα ταξίδια είναι η αδυναμία να αποχωριστούν έστω και για λίγες μέρες αγαπημένα πρόσωπα, η φοβία να ταξιδέψουν μόνοι ή σε άγνωστους/αλλόθρησκους/αλλόγλωσσους προορισμούς, καθώς και η θεωρία σύνδεσης των ταξιδιών με τις διακοπές και την ξεκούραση και αντιμετωπίζονται αποκλειστικά ως τουρισμός.

Εχω ο λ α αυτα τα χαρακτηριστικα μαζι. Κι ομως δεν ειναι αποτρεπτικα. Μακρια απο μενα τα περιπετειωδη ταξιδια και δεν νιωθω ασχημα που θελω μονο αναψυχη. Κι ομως κανω ταξιδια. Ειναι αποτρεπτικα μονο για πολυημερα μεγαλα ταξιδια, τα οποια δεν μου ειναι ελκυστικα.