Βουλγαρία Για σκί στο Παμπόροβο...!!!

Marlin

Member
Μηνύματα
171
Likes
197
Επόμενο Ταξίδι
Κροατία, Δαλματικές ακτές
Ονειρεμένο Ταξίδι
Κένυα
Περιεχόμενα

Αυτή είναι η πρώτη μου ιστορία, ελπίζω να φανεί χρήσιμη όπως τόσες άλλες σε μένα.:)
Είναι Σάββατο 3 Μαρτίου 2012 και όλα είναι έτοιμα για την εκδρομή στην Βουδαπέστη:clap:. Ναι ναι, σωστά διαβάζεις, Βουδαπέστη έγραψα..!!!:clap: Χτύπησε όμως η ακυρωμένη πτήση της Ryanair :shock:και τη δική μας πόρτα και βρεθήκαμε με μια πενθήμερη άδεια εν όψη και χωρίς προορισμό...:( Τώρα? Τι κάνουμε?:roll:Εδώ σε θέλω μάστορα τρελέ ταξιδευτή!!! Η απογοήτευση μεγάλη, η οργάνωσή μας δυσκολότερη διότι βρισκόμασταν σε διαφορετικά μέρη και μάλιστα χωρίς πρόσβαση στο Internet…tragek (που λέει και η διαφήμηση) ...
Ξημέρωσε ο Θεούλης την επόμενη μέρα με πρόσβαση πλεον στο Internet και έχοντας σπαταλήσει από νωρίς πολύ ώρα στα τηλέφωνα και στα email να ακυρώνουμε ξενοδοχεία, αυτοκίνητα κτλ, βγήκε απόφαση αστραπή να πάμε Παμπόροβο. ;) Ενώ είχαμε χορτάσει το φετινό μας χιόνι και δεν είχαμε σκοπό για παραπάνω, ήταν η μόνη λύση που μας άρεσε για να δούμε κάτι καινούριο και να περάσουμε την άδειά μας κάνοντας έστω και έτσι απρόσμενα ξανά την αγαπημένη μας δραστηριότητα. Σαν προορισμός ήταν ούτως ή άλλως στα “must” απλά το είχαμε αφήσει για του χρόνου. Αδειάζουμε λοιπόν επιτόπου τις βαλίτσες με τα ρούχα Βουδαπέστης και τις ξαναγεμίζουμε με διαφορετικού τύπου, πιο «χειμερινά». :D Φόρτωμα μπαγκαζιών στο αμάξι και αναχώρηση κατά τις 15:30 από Θεσσαλονίκη με κατεύθυνση Δράμα, Νευροκόπι, και από κεί Εξοχή για να περάσουμε τα σύνορα. Οργάνωση μηδέν, συνάλλαγμα το ίδιο (μηδέν δηλαδή), τον δρόμο τον φωτογράφισε ο φίλος μου (στην κυριολεξία, με το κινητό του) από το google maps και τα ονόματα των χωριών που θα περάσουμε στα Βουλγάρικα.. (Βουλγάρικα δε μιλάμε.. παρέλειψα αυτή τη μικρή λεπτομέρεια..) Σε αυτό το σημείο θυμάμαι ήμουν σίγουρη οτι το ταξίδι αυτό θα αποτελούσε αληθινή περιπέτεια...!!!
Ο δρόμος μας μέχρι την Δράμα και το Νευροκόπι, χωρίς εκπλήξεις. Ήταν μέρα, χαρά θεού, ακούγαμε τη μουσικούλα μας,:cool: πίναμε το καφεδάκι σε πλαστικό που είχαμε τσιμπήσει από καντίνα στο δρόμο και όλα καλά.. Είχε πάει αργά το απόγευμα και λίγο πριν σκοτεινιάσει, είχε αρχίσει να γουργουρίζει και το στομάχι μου,:? αποφασίσαμε λοιπόν να σταματήσουμε στα σύνορα να τσιμπήσουμε κάτι και να κάνουμε συνάλλαγμα. Μια δυσάρεστη έκπληξη όμως μας περίμενε εκεί...:shock:Πλησιάζοντας στο σημείο εξόδου από τη χώρα, άρχισα να ανησυχώ γιατί δεν έβλεπα κανένα ίχνος ζωής, και όπως οι φόβοι μου αληθεύτηκαν, ο σταθμός των συνόρων δεν είναι άλλο από ένα μοναδικό κτηριάκι, με έναν υπάλληλο που μας υποδέχτηκε χαμογελαστός. Δεν υπήρχε όχι απλά τράπεζα ή έστω ανταλλακτήριο αλλά ούτε η παραμικρή πιθανότητα να βρούμε κάτι φαγώσιμο.. :cry:Συνηθισμένοι από τα σύνορα του Προμαχώνα (όποιος έχει πάει ξέρει) πιστεύαμε οτι θα υπάρχει ένα υποτυπώδες Travel stop, Πού να το φανταστούμε οτι θα είναι έτσι..!!!

Οπλιστήκαμε σαν καλοί και δεν-μασάμε-από-τέτοια ταξιδευτές με υπομονή και δύναμη για να βρούμε κάτι στη συνέχεια, επί ματαίω όμως. Είχε σκοτεινιάσει για τα καλά, η πείνα μας μεγάλωνε και τα χωριά που περνούσαμε ήταν κάτι μικρότερο από οικισμοί στη μέση του πουθενά. Λάσπη και κακό.. και τα πλίνθινα σπιτάκια να δίνουν τη θέση τους σε πλίνθινα και λασπερά καλυβάκια, και οι τσιμεντένιες αυλές σε λασπερές και μίζερες αλάνες... και η ιδέα οτι δεν υπάρχει Lb (Lev) στην τσέπη να έχει καθήσει στο μυαλό μου με κεφαλαία γράμματα. Που σημαίνει οτι και κάποιο κατάστημα να βρίσκαμε (τελείως απίθανο), δεν είχαμε καν χρήματα Βουλγαρίας..και το κορυφαίο, μέσα σε όλα ανάβει και το λαμπάκι της βενζίνης!!! Και ο ήχος του ακούστηκε σαν υπόκωφη απειλή..:cry::cry::cry:
Η περιπέτεια μας συνεχίζεται για αρκετή ακόμη ώρα ανάβασης σε σκοτεινούς, ανηφορικούς και λασπωμένους δρόμους ξοδεύοντας και τα τελευταία λίτρα βενζίνης μέχρι που ξαφνικά βρίσκουμε ένα χωριουδάκι και ευτυχώς στην πλατεία υπάρχει ένα ανοιχτό μίνι μάρκετ. Σταματάμε με αλάρμ, μπαίνουμε μέσα και δείχνουμε στον τύπο τα ευρώ ο οποίος, αφού μας κοίταξε ερευνητικά, έκανε ένα αρνητικό νεύμα με το κεφάλι... Τότε άναψε μέσα μου ο γλόμπος της αναλαμπής :D και θυμήθηκα οτι κάπου μέσα στο αμάξι υπάρχει ένα Βουλγάρικο χαρτονόμισμα από παλαιότερη επίσκεψή μας στη Βουλγαρία, βγήκαμε «σφαίρα» έξω, και ψάξε ψάξε το ξετρυπώσαμε!!! και ήταν ένα δίλεβο (2lb)!!! Ούτε το λαχείο που κερδίζει να βγάζαμε σώο από το πλυντήριο δε θα κάναμε έτσι! Η χαρά μου δεν περιγράφεται :D:D:D!!! Μπήκαμε πάλι μέσα, κορδωμένοι αυτή τη φορά λές και ήμασταν λεφτάδες που θα ψωνίζαμε τον κόσμο όλο με το χαρτονόμισμα εκείνο. Ευτυχώς για μας, τα 2 λέβα ήταν αρκετά για 1 μεγάλο σακουλάκι ξηρούς καρπούς, ένα μπουκάλι νερό και 2 σοκοφρέτες τα οποία μας έκοψαν την πείνα και τη δίψα… :haha:Επιστρέφουμε και πάλι πίσω από το τιμόνι.
Συνεχίζοντας, βρήκαμε και βενζινάδικο, στο οποίο πληρώσαμε με την πιστωτική, που όμως δεν είχε vinietta και αναγκαστικά συνεχίσαμε την ανάβαση άνευ.. Όσο πηγαίναμε τόσο στενεύαν οι δρόμοι, και τόσο η βλάστηση πύκνωνε. Ήμουν σίγουρη οτι περνούσαμε εκπληκτικά τοπία που λόγω σκότους δεν μπορούσαμε να απολαύσουμε. Ο δρόμος όμως γινόταν από κακός χείριστος, λακούβες παντού και μάλιστα όσο ανεβαίναμε τα σημάδια της προ μηνός μεγάλης χιονόπτωσης γινόταν όλο και πιο φανερά. Το χιόνι που έπεσε δεν καθαρίστηκε ποτέ με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν στο δρόμο αμέτρητα και αρκετά ψηλά βουναλάκια πάγου. Φοβόμουν συνέχεια μη «βρεί» το αμάξι από κάτω. 50 Χιλιόμετρα με πρώτη – δευτέρα, άντε και καμμιά τρίτη στο τσακίρ κέφι!!! Και τα αμορτισέρ να δίνουν το καλύτερό τους. Για 100Km κάναμε περίπου 3 ώρες... Μαρτύριο αληθινό. Εκτός αυτού υπήρχαν σημεία με πέτρες στο δρόμο από κατολισθήσεις, ακόμη και κλαδιά δέντρων που είχαν λυγίσει από το πολύ χιόνι.
Ε, κάποια στιγμή τελείως κουρασμένοι μετά από συνολικά 6,5 ώρες :!: φτάσαμε στο Pamporovo. Η σκέψη μου όσο πλησιάζαμε στον προορισμό μας ήταν μία: «καλύτερα να πηγαίναμε Βουδαπέστη οδικώς», θα κάναμε 3 ώρες παραπάνω αλλά τουλάχιστον θα οδηγούσαμε σε εθνική οδό. Με το που μπήκαμε στο χωριό, βρήκαμε μια ταβέρνα και καθήσαμε για φαγητό. Στα πρόσωπά μας ζωγραφισμένη η ταλαιπωρία και από κέφια τίποτα:(Παραγγείλαμε πίτσες, αναψυκτικά σαλάτες, νερό «και γρήγορα!!!». Η ταβέρνα είχε ζωντανή μουσική και ένας πολύ ευδιάθετος, (χαρωπός θα έλεγα) κύριος με πολύ καλοσυνάτο πρόσωπο μας τραγουδούσε στα Βουλγάρικα. Κάποιοι από τους πελάτες είχαν ξεσηκωθεί για χορό. Το σκηνικό είχε αρχίσει να γίνεται αστείο :haha:γιατί με τις ταλαιπωρημένες μας φάτσες δεν ήμασταν καθόλου αρμονικοί με το περιβάλλον. Για την ακρίβεια, αρχίσαμε να γελάμε και οι ίδιοι με την όλη υπόθεση, ανακουφισμένοι που η ταλαιπωρία μας θα λάμβανε τέλος πολύ σύντομα:). Όταν πια άρχισε ο τραγουδιστής να παίζει στο αρμόνιο ένα γνώριμό μας σκοπό, τότε ήταν που ξεκαρδιστήκαμε για τα καλά. Ήταν ένα γνωστό ελληνικό λαϊκό άσμα που λέει «απαγορεύεται να σ’αγαπάω, απαγορεύεται να μ’αγαπάς..» που ο γλυκύτατος αυτός άνθρωπος προσπαθούσε να αποδώσει στην ελληνική:haha::haha::haha:. Μας έκλεισε και το μάτι του στυλ «το πιάσατε το υπονοούμενο....!!!» Ήταν πράγματι πολύ αστεία φάση.
Αφού φάγαμε και ανακάμψαμε, βγήκαμε προς αναζήτηση καταλύματος. Περνόντας μπροστά από μπλόκο της αστυνομίας 3 φορές πάνω κάτω (ευτυχώς χωρίς να μας σταματήσουν και δουν οτι δεν έχουμε vinieta – πώς τη γλιτώσαμε, έλα Χριστέ και Παναγία, απορώ ακόμη:!:) είδαμε 3-4 ξενοδοχεία, το πρώτο ωραίο αλλό πολύ ακριβό, το άλλο βρώμικο, «άαπαπαπαπα» είπα απορρίπτεται, το τρίτο καλό αλλά πολύ μακριά και άδειο. Μας έπιασε φόβος στη μέση του πουθενά σε ένα άδειο ξενοδοχείο :roll:και το απορρίψαμε κι αυτό. Φεύγοντας από το έρημο ξενοδοχείο σε μια παγωμένη ανηφόρα μείναμε και με το αμάξι – έλεος πιά, τί αλλο θα μας συμβεί σήμερα, μόνο η καφέ αρκούδα δε βγήκε ακόμη να κουνάει το αυτοκίνητο :shock:- και προς στιγμήν φοβήθηκα οτι θα διανυκτερεύαμε εκεί.. Με λίγη προσπάθεια όμως ευτυχώς δε χρειάστηκε να βάλουμε αλυσίδες, τα καταφέραμε και το βγάλαμε χωρίς καν να βγούμε από το αμάξι. Επιστροφή στον πολιτισμό και στο τέταρτο ξενοδοχείο που μπήκαμε, μείναμε κιόλας. Ήταν ένα μεγάλο αξιοπρεπέστατο τριάρι, πεντακάθαρο, αν και λίγο παλιό, με ωραία μικρά δωμάτια, εξοπλισμένα με τα απαραίτητα και ένα πολύ όμορφο εστιατόριο στον 1ο όροφο. Η τιμή του μόλις στα 55? τη βραδιά με ημιδιατροφή. Επιτέλους θα έκανα μπάνιο και θα έπινα ένα ποτάκι.. μετά απ’ όολα αυτά αξίζουμε λίγη καλοπέραση, δεν νομίζεις αγαπητέ αναγνώστη....???:):):)
 

Attachments

Marlin

Member
Μηνύματα
171
Likes
197
Επόμενο Ταξίδι
Κροατία, Δαλματικές ακτές
Ονειρεμένο Ταξίδι
Κένυα
Μέρα 2η και μετά από έναν αναζωογονητικό ύπνο ξυπνάω από τις ζεστές ακτίνες του ήλιου που παίζουν στο χώρο.. Τί καλύτερο από έναν καλό ύπνο ξενοδοχείου, με τα ολοκάθαρα σεντόνια, τα υπέροχα «ξεκουραστικά» στρώματα, την ανανέωση του διαφορετικού.. και έξω ο ήλιος να χαμογελάει άπλετα, προσπαθώντας να μας καλοπιάσει με τις ακτίνες του. Έχω πάθει ενός τύπου αμνησία, διότι η χθεσινή ημέρα μοιάζει πολύ μακριά. Μα πολύ μακριά..! Η ώρα ήταν οκτώ, βάλαμε ρούχα σκι, φορέσαμε ξεκούραστα χαμόγελα :cool:και κατεβήκαμε για πρωινό. Το λεωφορειάκι του ξενοδοχείου έφευγε στις 08:45 για στις πίστες. Μετά από μια δεκάλεπτη διαδρομή μπαίναμε σε κατάστημα ενοικίασης εξοπλισμού, ενθουσιασμένοι ήδη με το ωραίο κλίμα και τα όμορφα τοπία που αντικρύσαμε στη διαδρομή. Ο εξοπλισμός μας κόστισε για 2 μέρες, 2 άτομα 50 lb. δλδ περίπου 25?. Τα liftpass 55lv τη μέρα / άτομο (σύνολο δλδ 220lv ή σε ευρώ 110 περίπου) normal τιμή για Βουλγαρία και μετά από τις πρώτες κατεβασιές διαπιστώσαμε οτι άξίζε τα χρήματα και με το παραπάνω. Απίθανα βουνά, πολύ ωραία θέα.. Όμορφες πίστες, μικρής προς μέτριας δυσκολίας. Το χιόνι ήταν πολύ καλής ποιότητας, στρωμένο άριστα. Κάποια μόνο λιφτ ήταν παλαιού τύπου, τα περισσότερα πολύ σύγχρονα. Ο κόσμος ήταν μάλλον ελάχιστος για το μέγεθος του χιονοδρομικού. Ευχαριστηθήκαμε σκι. Ανεβήκαμε και κατεβήκαμε ξανά και ξανά, μέχρι τελικής πτώσεως.. Το απόγευμα επιστροφή στο ξενοδοχείο, λίγο σπα για αποθεραπεία και δείπνο στο εστιατόριο. Η επιλογή της ημιδιατροφής αποδείχτηκε τελικά σωτήρια διότι πρώτον, το φαγητό ήταν πολύ καλό και δεύτερον, το χωριό δεν είχε αξιόλογα εστιατόρια παρά μόνο ίσως στα άλλα ξενοδοχεία. Εξαιρείται το εστιατόριο που φάγαμε την πρώτη μέρα (εκείνο με τη ζωντανή μουσική;)). Γνώμη μου είναι οτι όταν δεν γνωρίζει κανείς την περιοχή και τα εστιατόριά της, σε περιοχές ειδικά σαν κι αυτή, είναι καλύτερα να βλέπεις το φαγητό που πρόκειται να φάς από τον μπουφέ, παρά να διστάζεις πίσω από έναν κακομεταφρασμένο κατάλογο:roll:. Και τα δύο εμπεριέχουν φυσικά ένα ποσοστό ρίσκου, αλλά και χωρίς το ρίσκο δε ζεις, απλά υπάρχεις. :D
Το βράδυ, κάναμε μια βόλτα στην περιοχή, είχε γύρω στους -5οC και το παγωμένο χιόνι κάλυπτε όλους τους δρόμους. Έτσι το περπάτημα δεν ήταν καθόλου απόλαυση αλλά άθλος.. Αφού μπήκαμε σε κάποια «τύπου» εμπορικά που υπήρχαν στο κέντρο του χωριού και μερικά άδεια ξενοδοχειακά μπαρ, επιστρέψαμε στο δικό μας ξενοδοχείο, και αποφασίσαμε να περάσουμε λίγο χρόνο δίπλα στο τζάκι που υπήρχε στο lobby πίνοντας ένα ποτό για το «σβήσιμο» αυτής της όμορφης μέρας. Το μέρος μου έδινε την εντύπωση οτι δεν είχε μόνιμους κατοίκους. Ήταν σαν μια τουριστική περιοχή με μόνα κτήρια τα ξενοδοχεία και κάποιες επιχειρήσεις.
Η επόμενη μέρα ήταν copy – paste της προηγούμενης. Το σκι ακόμα πιο απολαυστικό (μάθαμε καλύτερα τα κατατόπια) δεν ήθελα να τελειώσει ποτέ!!! Σε πολλές κατεβασιές, κοιτώντας το απίστευτο τοπίο, τα δέντρα και τους χιονισμένους λόφους σκεφτόμουν «πόσο τυχερός άνθρωπός μπορεί να είμαι!!!» Ήταν κάπως έτσι: βρισκόμασταν σε ένα πανέμορφο, παγωμένο δάσος, στην απόλυτη ησυχία να ακούγεται μόνο το χιόνι που τρίζει κάτω από τα πέδιλα, καθώς σε κάθε στροφούλα άλλο ένα όμορφο σκηνικό ξεδιπλωνόταν μπροστά μας. Το μεγαλείο της φύσης..
Το βραδάκι ξανά μείναμε στο τζάκι, ήπιαμε τα ποτάκια μας (ίσως και λίγο παραπάνω) και σχεδιάσαμε το ταξίδι της επιστροφής. Η επιστροφή μας την επόμενη μέρα ήταν αναμενόμενα δύσκολη αλλά τουλάχιστον ήταν μέρα, ήμασταν χορτάτοι (βασικό) και ήταν και κατηφόρα. Σε περίπου 6 ώρες και με μερικές στάσεις για τα βασικά, φτάσαμε στην μαμά Θεσσαλονίκη, με γεμάτες μπαταρίες και πολλές όμορφες εικόνες στο μυαλό. Τέλος καλό, όλα καλά.:D
Το Pamporovo αποδείχτηκε τελικά ο καλυτερος τρόπος να τελειώσουμε τη φετινή μας σεζόν στο σκι, και να’χουμε ωραία γεύση και όρεξη για του χρόνου. Ο δυσπρόσιτος αυτός μικρός παράδεισος θα μείνει για πάντα στην καρδιά μας. Θέλω πολύ να ξαναπάμε αλλά το θεωρώ εξαιρετικά δύσκολο ταξίδι, το δυσκολότερο που έκανα ποτέ. Ίσως πριν χιονίσει πολύ, οι δρόμοι να είναι σε καλύτερη κατάσταση γιατί έβαλε 2,5 μέτρα και παραπάνω φέτος στη Βουλγαρία. Η δεύτερη επιλογή διαδρομής είναι από Σόφια και είναι ακόμα πιο μακριά.. και μάλιστα τα τελευταία τουλάχιστον πενήντα χιλιόμετρα είναι στον ίδιο δρόμο. Δε ξέρω οπότε αν αξίζει τον κόπο ο κύκλος.. ίσως μέχρι του χρόνου να έχει απομείνει στη μνήμη μόνο το υπέροχο δάσος, τα χιονισμένα δέντρα, το τζάκι στο lobby του ξενοδοχείου... Δεν έχω αποφασίσει ακόμη να σου πω την αλήθεια.
Το συμπέρασμα είναι ένα:
Ποτέ μα ποτέ, μα ποτέ, χωρίς τρόφιμα και μπόλικο νερό πριν από τόσα πολλά χιλιόμετρα.
Εδώ τελειώνω την ιστορία μου, συνοψίζοντας να αναφέρω όσον αφορά εκείνο το σημείο που άλλαξε όλο το οδοιπορικό μας, το σταθμό συνόρων της Εξοχής, οτι χρειάζεται να γίνει πιο φιλόξενος προς τους ταξιδευτές και βασικά να υπάρχει κάποια ενημέρωση για την κατάσταση από κεί και πάνω. Ούτε κάτι να φας ούτε να αλλάξεις χρήματα... τραγικό το βρίσκω. Ούτε βενζινάδικο κοντά, ούτε vinieta...τίποτα επιτέλους??? :mad:
Πάντως περάσαμε πολύ ωραία, και δε ξέρω πως έγινε αυτό, προφανώς μας κέρδισε το μέρος. Αν και περάσαμε μεγάλη περιπέτεια, μπορώ να πώ με σιγουριά οτι αξίζει τον κόπο και όλη την ταλαιπωρία. Προλαβαίνοντας τα σχόλιά σας να πω ότι είναι απαραίτητο φυσικά να υπάρχει μια καλύτερη οργάνωση πριν το ταξίδι. Όχι...μπαίνουμε στο αμάξι και ότι γίνει...!!!
Ελπίζω να μετέφερα τις σωστές πληροφορίες και να μη μου ξεφεύγει κάτι, παρ’ολα αυτά παραμένω στη διάθεσή σου για διεκρινίσεις αγαπητέ, υπομονετικέ αναγνώστη. Να αναφέρω επίσης οτι τα υπόλοιπα ταξίδια μου ήταν ως τώρα πολύ πιο οργανωμένα (είναι τυχαία αυτή η πρώτη αφήγηση) και θα τα εξιστορίσω κι αυτά κάποια στιγμή.
Καλά ταξίδια να έχουμε....!!!:D:D:D
 

Marlin

Member
Μηνύματα
171
Likes
197
Επόμενο Ταξίδι
Κροατία, Δαλματικές ακτές
Ονειρεμένο Ταξίδι
Κένυα
Εχει ολοκληρωθεί η ιστορία.
 

renata

Member
Μηνύματα
5.540
Likes
1.950
Επόμενο Ταξίδι
Νεπάλ
ευχαριστουμε πολύ φωτογραφιουλες με χιονια εχομε??
 

maria30

Member
Μηνύματα
238
Likes
733
Επόμενο Ταξίδι
??????
Έχει και άλλο δρόμο από Ξάνθη, αλλά νομίζω ότι από εκεί είναι χειρότερα αν και είναι πιο σύντομος από ότι από Δράμα. Χάσατε που δεν κάνατε την διαδρομή μέρα γιατί είμαι πανέμορφη, βασικά είναι σχεδόν όλη μέσα στον Δρυμό της Ροδόπης της Βουλγαρικής μεριάς.
 

Marlin

Member
Μηνύματα
171
Likes
197
Επόμενο Ταξίδι
Κροατία, Δαλματικές ακτές
Ονειρεμένο Ταξίδι
Κένυα
το σήμα κατατεθέν!:D
 

Attachments

Marlin

Member
Μηνύματα
171
Likes
197
Επόμενο Ταξίδι
Κροατία, Δαλματικές ακτές
Ονειρεμένο Ταξίδι
Κένυα
Έχει και άλλο δρόμο από Ξάνθη, αλλά νομίζω ότι από εκεί είναι χειρότερα αν και είναι πιο σύντομος από ότι από Δράμα. Χάσατε που δεν κάνατε την διαδρομή μέρα γιατί είμαι πανέμορφη, βασικά είναι σχεδόν όλη μέσα στον Δρυμό της Ροδόπης της Βουλγαρικής μεριάς.
Τα είδαμε στην επιστροφή, αν και εγώ σαν οδηγός κοιτούσα περισσότερο το δρόμο... απ'οτι τα τοπία! :)
 

Marlin

Member
Μηνύματα
171
Likes
197
Επόμενο Ταξίδι
Κροατία, Δαλματικές ακτές
Ονειρεμένο Ταξίδι
Κένυα
Παιδιά ξέρει κανείς τι έκανα λάθος και η ιστορία έμεινε "σε εξέλιξη" ενώ έχει τελειώσει εδώ και καιρό?
 

Bahari

Member
Μηνύματα
1.848
Likes
1.482
Παιδιά ξέρει κανείς τι έκανα λάθος και η ιστορία έμεινε "σε εξέλιξη" ενώ έχει τελειώσει εδώ και καιρό?
Εφόσον λοιπόν η ιστορία σου τελείωσε, πρέπει να στείλεις ένα πμ στους διαχειριστές και εκείνοι θα τη μεταφέρουν στις ολοκληρωμένες ταξιδιωτικές ιστορίες.
 

Marlin

Member
Μηνύματα
171
Likes
197
Επόμενο Ταξίδι
Κροατία, Δαλματικές ακτές
Ονειρεμένο Ταξίδι
Κένυα
Εφόσον λοιπόν η ιστορία σου τελείωσε, πρέπει να στείλεις ένα πμ στους διαχειριστές και εκείνοι θα τη μεταφέρουν στις ολοκληρωμένες ταξιδιωτικές ιστορίες.
2 φορές έστειλα μήνυμα και πέρασε αρκετός καιρός από τότε.
 

Defkalion

Administrator
Μηνύματα
11.398
Likes
17.200
Ονειρεμένο Ταξίδι
Αλάσκα
Η ιστορία μεταφέρθηκε στις ολοκληρωμένες :)
 

Marlin

Member
Μηνύματα
171
Likes
197
Επόμενο Ταξίδι
Κροατία, Δαλματικές ακτές
Ονειρεμένο Ταξίδι
Κένυα
Ευχαριστώω :D
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.108
Μηνύματα
880.557
Μέλη
38.837
Νεότερο μέλος
koliswa

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom