underwater
Member
- Μηνύματα
- 2.902
- Likes
- 13.508
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ανταρκτική
Μύθοι και πραγματικότητες
Η Γλασκώβη, χτισμένη στις όχθες του ποταμού Clyde, είναι η μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη της Σκωτίας και η 4η μεγαλύτερη του Ηνωμένου Βασιλείου, μετά το Λονδίνο, το Birmingham και το Leeds (έχει κοντά 600.000 κατοίκους). Παράλληλα, είναι και το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο της Σκωτίας και το μέρος που «χτυπά η καρδιά» της χώρας. Μολαταύτα, η πρωτεύουσα της Σκωτίας και ο τόπος που βρίσκεται το σκωτσέζικο κοινοβούλιο είναι το Εδιμβούργο.
Το καλοκαίρι πριν πάω Γλασκώβη άκουσα τόσο πολλούς «αστικούς μύθους» για την πόλη, σε σημείο που όταν εν τέλει έφτασα εκεί νόμιζα πως ήμουν κάπου αλλού! Σε συζητήσεις που έχω κάνει κατά καιρούς έκτοτε, έχω διαπιστώσει ότι οι συγκεκριμένοι μύθοι συνεχίζουν να ισχύουν, αποθαρρύνοντας πολλούς ταξιδιώτες από το να επισκεφτούν την πόλη, θεωρώντας ότι πρόκειται για ένα γκρι, μουντό και παρακμιακό μέρος. Στόχος αυτού του κεφαλαίου είναι το να σας διαψεύσω αυτούς τους μύθους! Ή μάλλον τους περισσότερους, καθώς ορισμένοι είναι βασικά πραγματικότητα! Επίσης θα ήθελα να σας προειδοποιήσω ότι η ποιότητα των φωτογραφιών σε αυτή την ιστορία θα είναι άνιση. Κάποιες είναι βγαλμένες με καλή φωτογραφική, κάποιες άλλες επειδή δεν μπορώ να βρω τα αρχεία μου είναι από το fb (οπότε με χαμηλή ανάλυση), ενώ υπάρχουν και φωτός βγαλμένες με κινητό (ιεροσυλία, I know)! Προσπαθήστε να επικεντρωθείτε στην ατμόσφαιρα!
Μύθος νο1: η Γλασκώβη είναι μια άσχημη βιομηχανική πόλη
Η αλήθεια είναι ότι η Γλασκώβη έχει έντονο βιομηχανικό παρελθόν, κάτι που είναι εμφανές στην αρχιτεκτονική της. Αν προσεγγίσετε δε την περιοχή του λιμανιού θα το διαπιστώσετε σε όλο του το μεγαλείο! Μολαταύτα, οι ποικίλες αρχιτεκτονικές επιρροές δίνουν έναν πολυσυλλεκτικό χαρακτήρα στην πόλη. Πλήθος βικτοριανών κτιρίων, δείγματα της Art Nouveau σε διάφορα μέρη της πόλης (ο Mackintosh μεγαλούργησε στη Γλασκώβη με σημείο αναφοράς το Glasgow School of Art), νέο-γοτθικές επιρροές (ας μην ξεχνάμε ότι το σήμα-κατατεθέν της Γλασκώβης είναι για πολλούς το κεντρικό κτίριο του Glasgow University με τον περίφημο πύργο), ενώ οι μοντέρνες πινελιές δίνουν και παίρνουν, ιδίως στην παραποτάμια περιοχή (η φωταγωγημένη άποψη του SECC και της Clyde Arc Bridge είναι μια από τις κλασικές εικόνες της πόλης).
Buchanan street-διαφορετικά στυλ
Ο χαρακτηριστικός πύργος του Glasgow University
Μοντέρνα αρχιτεκτονική-Clyde Arc Bridge
Μοντέρνα αρχιτεκτονική-SECC
Μύθος νο2: η Γλασκώβη δεν έχει πράσινο
Λέγεται ότι το όνομα Glasgow προέρχεται από το κέλτικο Glas-cu, το οποίο σημαίνει «το αγαπητό, πράσινο μέρος». Ξαφνιαστήκατε; Εντάξει, γεγονός είναι ότι στο κέντρο της Γλασκώβης ναι, δύσκολα θα δείτε πράσινο (έκτος κι αν κατευθυνθείτε κάπως ανατολικά, προς τη Νεκρόπολη, όπου ανοίγει το τοπίο). Παίρνοντας όμως το μετρό, σε λιγότερο από 10’ μεταφέρεστε στο West End, μια όμορφη και ρομαντική περιοχή. Αν περπατήσετε ένα δεκαλεπτάκι βρίσκεστε στο τεράστιο, ειδυλλιακό Kelvingrove Park. Απίστευτη βλάστηση, τρεχούμενα νερά, χαλάρωση. Άνθρωποι κάνουν περιπάτους, τζόκινγκ, πηγαίνουν βόλτα τους σκύλους τους. Φοιτητές αράζουν και συζητούν (καιρού επιτρέποντος). Και βέβαια, εκεί κυλά ο ποταμός Kelvin, ο οποίος διέρχεται μεγάλο μέρος του West End. Έκτος από το πάρκο μπορείτε να τον καμαρώσετε στην περιοχή των Βοτανικών Κήπων (άλλη μια όαση πρασίνου στο West End), κοντά στο πανεπιστήμιο, αλλά και έξω από τη στάση μετρό Kelvinbridge, όπου μπορείτε να δείτε και ερασιτέχνες ψαράδες να επιδίδονται στο αγαπημένο τους χόμπι. Γενικότερα στο West End υπάρχει πολύ βλάστηση και τρεχούμενα νερά (εντάξει, δεν είναι σα να είσαι στα Highlands, αλλά μιλάμε για μια μεγαλούπολη). Προσωπικά χαλαρώνω απίστευτα περπατώντας εκεί. Και, αν είστε τυχεροί, βολτάροντας στο πάρκο κοντά στο Kelvingrove Museum μπορεί κάποια στιγμή να ακούσετε τον ήχο της γκάιντας από μακριά, ενώ χαζεύετε το ποτάμι. Μαγεία.
Ο ποταμός Kelvin κυλά κοντά στο Πανεπιστήμιο
Ο ποταμός Kelvin στους Βοτανικούς Κήπους
Kelvingrove Park και στο βάθος το Πανεπιστήμιο
Έξω από τον Kelvinbridge Station
Μύθος νο3: η Γλασκώβη είναι μια επικίνδυνη πόλη με έντονη εγκληματικότητα
Ποτέ δεν αισθάνθηκα φόβο στη Γλασκώβη. Γυρνούσα σπίτι μέσα στο μαύρο σκοτάδι με τα ακουστικά του mp3-player μου στα αυτιά σε απόλυτη νιρβάνα. Εντάξει, έμενα και στο West End βέβαια. Αλλά και στο κέντρο η κατάσταση είναι νορμάλ. Κακή φήμη έχει το East End. Δεν μπορώ να πω ότι ήμουν μόνιμη θαμώνας, αλλά καθώς εκεί κοντά έμενε ο τότε φίλος μου είχα πάει κάποιες φορές και μπορώ να πω ότι δεν επρόκειτο για κάτι το τρομακτικό. Κοινή λογική και προσοχή χρειάζεται, κατά βάση τις βραδυνές ώρες. Ναι, το μεσημέρι είναι μια χαρά να περπατάς στις όχθες του Clyde, το βράδυ καλύτερα να μην πηγαίνεις σε απομονωμένα μέρη γύρω του. Σε στενά, απομακρυσμένα δρομάκια δεν περπατούμε μόνοι μας ούτε στην πόλη μας το βράδυ, για ποιό λόγο να το κάνουμε στη Γλασκώβη;
Αυτό που πρέπει λίγο-πολύ να προσέχει ο καθένας είναι οι μεθυσμένοι, ιδιαίτερα από το απόγευμα της Παρασκευής ως το βράδυ της Κυριακής. Οι Σκωτσέζοι μπορεί να μην είναι Άγγλοι, είναι όμως Βρετανοί. Και σαφέστατα δεν περιμένουν να έρθουν στο Λαγανά για να γίνουν κομμάτια. Το κάνουν ανετότατα και στη χώρα τους. Γενικότερα στη Γλασκώβη κατά τη διάρκεια του weekend πίνουν σα να μην υπάρχει αύριο, συχνά παραφέρονται, λιποθυμούν στο δρόμο και λοιπά. Εν γένει δεν είναι πολύ ευχάριστο θέαμα. Και σαφώς οι περισσότεροι δεν είναι επικίνδυνοι, αλλά μπορούν να γίνουν ενοχλητικοί. Προσωπικά τα σαββατόβραδά μου προτιμούσα να μην πηγαίνω για ποτό. Κανά σινεμαδάκι/φαγητάκι νωρίς, αλλιώς dvdάκι με τον φίλο μου σπίτι. Και όσες φορές πετύχαινα καυγά στο δρόμο, απομακρυνόμουν σφυρίζοντας αδιάφορα.
Μύθος νο4: Στην Γλασκώβη δεν έχει και τίποτα να δεις
Όχι και τίποτα. Υπάρχει πλήθος μουσείων (τα περισσότερα δωρεάν), όπως το Kelvingrove, το Μουσείο Μεταφορών, η Gallery of Modern Art, το Μουσείο Θρησκειών, το Μουσείο Ποδοσφαίρου, η Hunterian Art Gallery και το Mackintosh House. Οι εγκαταστάσεις του Glasgow University είναι αξιόλογος πόλος έλξης χιλιάδων επισκεπτών. Ο Καθεδρικός, η Νεκρόπολη, το Pollok House, το Glasgow School of Art, οι Βοτανικοί Κήποι, το Kelvingrove Park, το Glasgow Science Centre είναι μερικά ακόμα από τα αξιοθέατα της πόλης. Εντάξει, δεν έχει κάστρο όπως το Εδιμβούργο και το Stirling, αλλά κάνεις δεν είναι τέλειος.
Και ας περάσω σε μερικές πραγματικότητες!
Πραγματικότητα νο1: στη Γλασκώβη βρέχει συνέχεια
Ναι, βρέχει σχεδόν καθημερινά και για πολλές ώρες κάθε φορά. Υπάρχουν φάσεις που βρέχει καταρρακτωδώς ασταμάτητα ΟΛΗ την ημέρα. Στη Γλασκώβη σταμάτησα να χρησιμοποιώ συστηματικά ομπρέλα. Έβαζα ένα αδιάβροχο, ένα καπέλο και βουρ! Όταν έχει αέρα μπορείτε να δείτε παντού σπασμένες ομπρέλες. Το καλό πάντως είναι ότι έχει πολύ γλυκύτερες θερμοκρασίες από το Εδιμβούργο, το οποίο το χειμώνα για μένα είναι ανυπόφορο. Η κατάσταση βελτιώνεται από τα μέσα της άνοιξης ως τα μέσα του φθινοπώρου. Όχι ότι δεν βρέχει, φυσικά και βρέχει, απλά ο καιρός θυμίζει περισσότερο Αγγλία όπου μία αρχίζει, μία σταματά και συχνά απλά ψιχαλίζει.
Το παράθυρό μου ένα μεσημέρι του Ιουλίου
Πραγματικότητα νο2: η Γλασκώβη είναι φοιτητούπολη
Με τέσσερα πανεπιστήμια/ανώτατες σχολές (το Glasgow στο West End και τα Strathclyde, Caledonian και Glasgow School of Art στο κέντρο), αλλά και με πολλά colleges, η Γλασκώβη είναι μια γνήσια φοιτητούπολη με πλήθος νέων από όλο τον κόσμο, έντονο παλμό, απίστευτες και συχνά οικονομικές επιλογές διασκέδασης για όλα τα γούστα, δυνατότητες εθελοντισμού και πλήθος δραστηριοτήτων για νέους.
Πραγματικότητα νο3: οι άνθρωποι μιλάνε περίεργα
Aye, they do! Σε αντίθεση με άλλες πόλεις όπως το Εδιμβούργο ή το Aberdeen ας πούμε που οι άνθρωποι μιλάνε κανονικά αγγλικά, στη Γλασκώβη πέρα από πολύ βαριά προφορά χρησιμοποιούν και έντονους ιδιωματισμούς. Χρειάζεται αρκετή προσοχή στο να τους καταλάβεις, ιδιαίτερα όταν μιλούν μεταξύ τους. Εγώ θυμάμαι κάθε φορά που ερχόταν κάποιος φίλος μου από Ελλάδα, τις πρώτες μέρες συχνά έκανα «διερμηνεία» (κλασική έχει μείνει μια φάση που ένας οδηγός ταξί είπε κάτι σε μια φίλη μου, εκείνη γέλασε κι εγώ της είπα «ξέρεις, μόλις σε έβρισε»).
Πραγματικότητα νο4: οι άντρες φοράνε κιλτ
Εντάξει, δεν πηγαίνουν με αυτά στη δουλειά τους, όμως συχνά τα επιλέγουν για τη βραδινή τους έξοδο. Και εννοείται τα φορούν ΠΑΝΤΑ σε γάμους, επίσημες περιστάσεις, όταν παίζει η εθνική τους και λοιπές περιπτώσεις. Έχουν πολύ πλάκα! Αυτό βέβαια δεν ισχύει μόνο στη Γλασκώβη, αλλά σε όλη τη Σκωτία!
Ουδέν σχόλιο!
Η Γλασκώβη, χτισμένη στις όχθες του ποταμού Clyde, είναι η μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη της Σκωτίας και η 4η μεγαλύτερη του Ηνωμένου Βασιλείου, μετά το Λονδίνο, το Birmingham και το Leeds (έχει κοντά 600.000 κατοίκους). Παράλληλα, είναι και το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο της Σκωτίας και το μέρος που «χτυπά η καρδιά» της χώρας. Μολαταύτα, η πρωτεύουσα της Σκωτίας και ο τόπος που βρίσκεται το σκωτσέζικο κοινοβούλιο είναι το Εδιμβούργο.
Το καλοκαίρι πριν πάω Γλασκώβη άκουσα τόσο πολλούς «αστικούς μύθους» για την πόλη, σε σημείο που όταν εν τέλει έφτασα εκεί νόμιζα πως ήμουν κάπου αλλού! Σε συζητήσεις που έχω κάνει κατά καιρούς έκτοτε, έχω διαπιστώσει ότι οι συγκεκριμένοι μύθοι συνεχίζουν να ισχύουν, αποθαρρύνοντας πολλούς ταξιδιώτες από το να επισκεφτούν την πόλη, θεωρώντας ότι πρόκειται για ένα γκρι, μουντό και παρακμιακό μέρος. Στόχος αυτού του κεφαλαίου είναι το να σας διαψεύσω αυτούς τους μύθους! Ή μάλλον τους περισσότερους, καθώς ορισμένοι είναι βασικά πραγματικότητα! Επίσης θα ήθελα να σας προειδοποιήσω ότι η ποιότητα των φωτογραφιών σε αυτή την ιστορία θα είναι άνιση. Κάποιες είναι βγαλμένες με καλή φωτογραφική, κάποιες άλλες επειδή δεν μπορώ να βρω τα αρχεία μου είναι από το fb (οπότε με χαμηλή ανάλυση), ενώ υπάρχουν και φωτός βγαλμένες με κινητό (ιεροσυλία, I know)! Προσπαθήστε να επικεντρωθείτε στην ατμόσφαιρα!
Μύθος νο1: η Γλασκώβη είναι μια άσχημη βιομηχανική πόλη
Η αλήθεια είναι ότι η Γλασκώβη έχει έντονο βιομηχανικό παρελθόν, κάτι που είναι εμφανές στην αρχιτεκτονική της. Αν προσεγγίσετε δε την περιοχή του λιμανιού θα το διαπιστώσετε σε όλο του το μεγαλείο! Μολαταύτα, οι ποικίλες αρχιτεκτονικές επιρροές δίνουν έναν πολυσυλλεκτικό χαρακτήρα στην πόλη. Πλήθος βικτοριανών κτιρίων, δείγματα της Art Nouveau σε διάφορα μέρη της πόλης (ο Mackintosh μεγαλούργησε στη Γλασκώβη με σημείο αναφοράς το Glasgow School of Art), νέο-γοτθικές επιρροές (ας μην ξεχνάμε ότι το σήμα-κατατεθέν της Γλασκώβης είναι για πολλούς το κεντρικό κτίριο του Glasgow University με τον περίφημο πύργο), ενώ οι μοντέρνες πινελιές δίνουν και παίρνουν, ιδίως στην παραποτάμια περιοχή (η φωταγωγημένη άποψη του SECC και της Clyde Arc Bridge είναι μια από τις κλασικές εικόνες της πόλης).
Buchanan street-διαφορετικά στυλ
Ο χαρακτηριστικός πύργος του Glasgow University
Μοντέρνα αρχιτεκτονική-Clyde Arc Bridge
Μοντέρνα αρχιτεκτονική-SECC
Μύθος νο2: η Γλασκώβη δεν έχει πράσινο
Λέγεται ότι το όνομα Glasgow προέρχεται από το κέλτικο Glas-cu, το οποίο σημαίνει «το αγαπητό, πράσινο μέρος». Ξαφνιαστήκατε; Εντάξει, γεγονός είναι ότι στο κέντρο της Γλασκώβης ναι, δύσκολα θα δείτε πράσινο (έκτος κι αν κατευθυνθείτε κάπως ανατολικά, προς τη Νεκρόπολη, όπου ανοίγει το τοπίο). Παίρνοντας όμως το μετρό, σε λιγότερο από 10’ μεταφέρεστε στο West End, μια όμορφη και ρομαντική περιοχή. Αν περπατήσετε ένα δεκαλεπτάκι βρίσκεστε στο τεράστιο, ειδυλλιακό Kelvingrove Park. Απίστευτη βλάστηση, τρεχούμενα νερά, χαλάρωση. Άνθρωποι κάνουν περιπάτους, τζόκινγκ, πηγαίνουν βόλτα τους σκύλους τους. Φοιτητές αράζουν και συζητούν (καιρού επιτρέποντος). Και βέβαια, εκεί κυλά ο ποταμός Kelvin, ο οποίος διέρχεται μεγάλο μέρος του West End. Έκτος από το πάρκο μπορείτε να τον καμαρώσετε στην περιοχή των Βοτανικών Κήπων (άλλη μια όαση πρασίνου στο West End), κοντά στο πανεπιστήμιο, αλλά και έξω από τη στάση μετρό Kelvinbridge, όπου μπορείτε να δείτε και ερασιτέχνες ψαράδες να επιδίδονται στο αγαπημένο τους χόμπι. Γενικότερα στο West End υπάρχει πολύ βλάστηση και τρεχούμενα νερά (εντάξει, δεν είναι σα να είσαι στα Highlands, αλλά μιλάμε για μια μεγαλούπολη). Προσωπικά χαλαρώνω απίστευτα περπατώντας εκεί. Και, αν είστε τυχεροί, βολτάροντας στο πάρκο κοντά στο Kelvingrove Museum μπορεί κάποια στιγμή να ακούσετε τον ήχο της γκάιντας από μακριά, ενώ χαζεύετε το ποτάμι. Μαγεία.
Ο ποταμός Kelvin κυλά κοντά στο Πανεπιστήμιο
Ο ποταμός Kelvin στους Βοτανικούς Κήπους
Kelvingrove Park και στο βάθος το Πανεπιστήμιο
Έξω από τον Kelvinbridge Station
Μύθος νο3: η Γλασκώβη είναι μια επικίνδυνη πόλη με έντονη εγκληματικότητα
Ποτέ δεν αισθάνθηκα φόβο στη Γλασκώβη. Γυρνούσα σπίτι μέσα στο μαύρο σκοτάδι με τα ακουστικά του mp3-player μου στα αυτιά σε απόλυτη νιρβάνα. Εντάξει, έμενα και στο West End βέβαια. Αλλά και στο κέντρο η κατάσταση είναι νορμάλ. Κακή φήμη έχει το East End. Δεν μπορώ να πω ότι ήμουν μόνιμη θαμώνας, αλλά καθώς εκεί κοντά έμενε ο τότε φίλος μου είχα πάει κάποιες φορές και μπορώ να πω ότι δεν επρόκειτο για κάτι το τρομακτικό. Κοινή λογική και προσοχή χρειάζεται, κατά βάση τις βραδυνές ώρες. Ναι, το μεσημέρι είναι μια χαρά να περπατάς στις όχθες του Clyde, το βράδυ καλύτερα να μην πηγαίνεις σε απομονωμένα μέρη γύρω του. Σε στενά, απομακρυσμένα δρομάκια δεν περπατούμε μόνοι μας ούτε στην πόλη μας το βράδυ, για ποιό λόγο να το κάνουμε στη Γλασκώβη;
Αυτό που πρέπει λίγο-πολύ να προσέχει ο καθένας είναι οι μεθυσμένοι, ιδιαίτερα από το απόγευμα της Παρασκευής ως το βράδυ της Κυριακής. Οι Σκωτσέζοι μπορεί να μην είναι Άγγλοι, είναι όμως Βρετανοί. Και σαφέστατα δεν περιμένουν να έρθουν στο Λαγανά για να γίνουν κομμάτια. Το κάνουν ανετότατα και στη χώρα τους. Γενικότερα στη Γλασκώβη κατά τη διάρκεια του weekend πίνουν σα να μην υπάρχει αύριο, συχνά παραφέρονται, λιποθυμούν στο δρόμο και λοιπά. Εν γένει δεν είναι πολύ ευχάριστο θέαμα. Και σαφώς οι περισσότεροι δεν είναι επικίνδυνοι, αλλά μπορούν να γίνουν ενοχλητικοί. Προσωπικά τα σαββατόβραδά μου προτιμούσα να μην πηγαίνω για ποτό. Κανά σινεμαδάκι/φαγητάκι νωρίς, αλλιώς dvdάκι με τον φίλο μου σπίτι. Και όσες φορές πετύχαινα καυγά στο δρόμο, απομακρυνόμουν σφυρίζοντας αδιάφορα.
Μύθος νο4: Στην Γλασκώβη δεν έχει και τίποτα να δεις
Όχι και τίποτα. Υπάρχει πλήθος μουσείων (τα περισσότερα δωρεάν), όπως το Kelvingrove, το Μουσείο Μεταφορών, η Gallery of Modern Art, το Μουσείο Θρησκειών, το Μουσείο Ποδοσφαίρου, η Hunterian Art Gallery και το Mackintosh House. Οι εγκαταστάσεις του Glasgow University είναι αξιόλογος πόλος έλξης χιλιάδων επισκεπτών. Ο Καθεδρικός, η Νεκρόπολη, το Pollok House, το Glasgow School of Art, οι Βοτανικοί Κήποι, το Kelvingrove Park, το Glasgow Science Centre είναι μερικά ακόμα από τα αξιοθέατα της πόλης. Εντάξει, δεν έχει κάστρο όπως το Εδιμβούργο και το Stirling, αλλά κάνεις δεν είναι τέλειος.
Και ας περάσω σε μερικές πραγματικότητες!
Πραγματικότητα νο1: στη Γλασκώβη βρέχει συνέχεια
Ναι, βρέχει σχεδόν καθημερινά και για πολλές ώρες κάθε φορά. Υπάρχουν φάσεις που βρέχει καταρρακτωδώς ασταμάτητα ΟΛΗ την ημέρα. Στη Γλασκώβη σταμάτησα να χρησιμοποιώ συστηματικά ομπρέλα. Έβαζα ένα αδιάβροχο, ένα καπέλο και βουρ! Όταν έχει αέρα μπορείτε να δείτε παντού σπασμένες ομπρέλες. Το καλό πάντως είναι ότι έχει πολύ γλυκύτερες θερμοκρασίες από το Εδιμβούργο, το οποίο το χειμώνα για μένα είναι ανυπόφορο. Η κατάσταση βελτιώνεται από τα μέσα της άνοιξης ως τα μέσα του φθινοπώρου. Όχι ότι δεν βρέχει, φυσικά και βρέχει, απλά ο καιρός θυμίζει περισσότερο Αγγλία όπου μία αρχίζει, μία σταματά και συχνά απλά ψιχαλίζει.
Το παράθυρό μου ένα μεσημέρι του Ιουλίου
Πραγματικότητα νο2: η Γλασκώβη είναι φοιτητούπολη
Με τέσσερα πανεπιστήμια/ανώτατες σχολές (το Glasgow στο West End και τα Strathclyde, Caledonian και Glasgow School of Art στο κέντρο), αλλά και με πολλά colleges, η Γλασκώβη είναι μια γνήσια φοιτητούπολη με πλήθος νέων από όλο τον κόσμο, έντονο παλμό, απίστευτες και συχνά οικονομικές επιλογές διασκέδασης για όλα τα γούστα, δυνατότητες εθελοντισμού και πλήθος δραστηριοτήτων για νέους.
Πραγματικότητα νο3: οι άνθρωποι μιλάνε περίεργα
Aye, they do! Σε αντίθεση με άλλες πόλεις όπως το Εδιμβούργο ή το Aberdeen ας πούμε που οι άνθρωποι μιλάνε κανονικά αγγλικά, στη Γλασκώβη πέρα από πολύ βαριά προφορά χρησιμοποιούν και έντονους ιδιωματισμούς. Χρειάζεται αρκετή προσοχή στο να τους καταλάβεις, ιδιαίτερα όταν μιλούν μεταξύ τους. Εγώ θυμάμαι κάθε φορά που ερχόταν κάποιος φίλος μου από Ελλάδα, τις πρώτες μέρες συχνά έκανα «διερμηνεία» (κλασική έχει μείνει μια φάση που ένας οδηγός ταξί είπε κάτι σε μια φίλη μου, εκείνη γέλασε κι εγώ της είπα «ξέρεις, μόλις σε έβρισε»).
Πραγματικότητα νο4: οι άντρες φοράνε κιλτ
Εντάξει, δεν πηγαίνουν με αυτά στη δουλειά τους, όμως συχνά τα επιλέγουν για τη βραδινή τους έξοδο. Και εννοείται τα φορούν ΠΑΝΤΑ σε γάμους, επίσημες περιστάσεις, όταν παίζει η εθνική τους και λοιπές περιπτώσεις. Έχουν πολύ πλάκα! Αυτό βέβαια δεν ισχύει μόνο στη Γλασκώβη, αλλά σε όλη τη Σκωτία!
Ουδέν σχόλιο!
